Tweede Editie.
pIFLSÖILJETÏEI.
®'!33 Jaargang
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
wee fraaie Oleographiën,
i. f,
FEUILLETON.
De enueembare Stad.
Dinsdag 24 September 1895.
No. 3751
Y<
HAARLEM'S DAGBLAD
A^OIsnSTEIM^EIJ<rTSFK,ICrS:
Voor Haarlem per 3 maanden. f 1.20
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der
gemeente), per 3 maanden„1.30
Franco door het geheele Rijk, per 3 maanden1.65
Afzonderlijke nummers0.05
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maanden0.30
de omstreken en franco per post0.37j/ï
ADVEBTBUTIËIT
Van 1—5 regels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Groote letters naar plaatsruimte.
Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Reclames 20 Cent per regel.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten
en door alle Boekhandelaren' en Courantiers.
Dit blad verschijnt, dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
Bureaux: Kleine Houtstraat 14, Haarlem. Telefoonnummer 122.
Directeur-Uitgever J. C. PEEREBOOM.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Elrang'ere G. L. DAUBE Co. JOHN F. JONES, Succ., Parijs Slbis Faubourg Montmartre.
Agenten voor dit Blad in den omtrek zijn: Bloemendaal Santpoort en SchotenP. v. d. RAADT, Santpoort; HeemstedeJ. LEUVEN, bij de Tol; HaarlemmermeerC. DOEKES; Spaarndam, C. HaRTENDORP;
Zand<-oort, J. ZWEMMER; Vehen L. VENUS; IJmuiden, J. J. TJADEN; BeverwijkH. JUNGERIE, Koningstraat. Genoemde Agenten nemen Abonnementen en Advertentiën aan. Q
|Q BIL.IETTEIV voor Veilingen en
r.i»r«bcsferflngen, oor Fce->tcl||k"
i-eden, Concoursen cic hbh men
eer Stoomdrukkcr|| var 41t B!»d
n»t hoogst billijken pt.j» laten
drukken.
eMcuwste Lettersoorten. Spoe-
nllge aflevering.
De Directeur Uitgever
J. c.
lt;
Öxograp.iiëi ah hé.
Als Premie voor de Geabonneerde»
a voor hen, die zich nog in den
iop der maand September abon-
eerer, stelt ondergeteekende be-
thikbaar voor slechts 25 Cents te
irmaat 39 bij 51 c.M. en voorstel-
inde Morgen en Avond.
-i-Zij zijn voor de Vensters van het
jureau geëxposeerd en worden aldaar
an morgen at algegeven op vertoon
an een Bon, die in het volgend Nr.
Ier Courant zal worden afgedrukt en
fegen betaling van 25 Cents voor de
pee.
I Levering tot denzelfden prijs naar
e gemeenten waar een Agent ge-
sstigd is en voor 30 Cents door het
eheel9 Rijk (een en ander na toezen-
ing van het bedrag).
Directeur Uitgevei.
STADSNIEUWS.
Haarlem, 23 September.
Stukken van den Raad-
Bij den Gemeenteraad is ingekomen
en verzoek van de brugwachters aan
e draaibruggen met verzoek om ver-
ooging van loon. Zij zijn van oardetl
at bij een werk tij l van 80 uren
weekB een weekloon van flO met
rije buvenkleeding niet voldoende
E. Bij een verzoek om loonsverhoo-
ing het vorige jaar aan B. en \V.
ericht, kregen de brugwachters nul
p het request.
Tevens zijn aau den gemeenteraad
erzoeken om loonsverhooging gericht
oor de vereeniging „de goede ver-
rachting", bestaande in werklieden
'an het plants en, de stadswerklieden
in de werklieden der gemeentereini-
ing, en door den marktmeester der
roentenmarkt.
Voor de vacature, ontstaan aan de
le tusschenschool tengevolge van het
aan mej. P. Metman, verleend eervol
ontslag is voor onderwijzeres de de
klasse het volgende drietal opgemaakt:
1 mej. E. E. Botman, Zandvoort, 2
mej. A. M Fortuin, Schoten, 3 mtj.
J. K. Vrijdag, alhier.
Arrondissements-Rechtbarik
Zitting van heden Maandag 23 Sept.
In eene buitengewone zitting van
de rechibank alhier stonden heden
morgen terecht Sebastiaan de Wijs,
metselaar 31 jaar, en Leonaraus Geel,
voermansknecht 21 jaar, onder aan
klacht dat zg op 9 Juli 1.1. samen
een regulateur hebben ge tolen, toe-
behoorende pan den heer L van der
Wilk in de Jaco bij nest raat.
Deze zaak is niet zoozeer belang
rijk wegens den aard van het mis
drijf, dan wel wegens de persoonlijk
heid der beklaagden, die beiden reeds
herbaalde malen met de justitie iu
aanraking kwamen. Twintig getuigen
waren gedagvaard. Als verdediger,
ambtshalve toegevoegd, trad op de
heer mr. ;H. Ph. 'i Hooft. Denkelijk
wegens het ongewone van den dag
was er geen publiek aanwezig.
De ontvreemding van het klokje
kon niet zoo heel eenvoudig zijo ge
schied. Volger s de verklaring van den
inspecteur van politie Balkeste n moe
ten de dieven eerst een ijzeren hek
ïjn overgeklommen, vervolgens een
deur hebben geforceerd, toen op een
plat zijn geklommen, vandaar opeen
kozijn en eindelijk door een raam,
d.t van boven werd neergeschoven,
in een kamer.
Een persoon kan den diefstal niet
hebben gepleegd, daar het als onmo
gelijk werd geschetst mot de klok
over bet raam te komeo.
Bezwarend voor de Wijs waren de
verklaringen van juffrouw Speelman
en den koetsier van den celwagen.
D3 eerste zeide dat De Wijs haar
sleutels had laten zien, dsarbij zeg
gende, ik weet een mooi klokje te
hangen. Je kunt dat voor f 4 koopen.
Deze verklaring werd bevestigd door
een meisje, waarmede De Wijs wt-s
uit geweest. Tegen den koetsier had hij
geroepen: „ben jea'leeD, ja? Zegdaa
tegen Geel dat hij niets zegt, al staan
ze ook met het mes op zijn keel, het
is al mooi genoeg als er een manm
de kast raakt."
De Wijs ontkende dit; was het wel
waar, dan was hij dronken geweest.
De overbuurman van den heer van
der Walk, Ondersma genaamd, ver
klaarde op 9 Jul; de Wijs en een ander
persooa, dien hij niet aent.deschool
te hebben zien binnengaa De eerste
maal dat zij de poort binnen wilden
gelukte dit niet, later wel. De zoon
van Ondersma bevestigde diens ver-1
klaring. De beklaagden ontkendeD.
Van Breugel, een ander overDuur- j
man en diens echtgenoote, herkenden i
Geel als den tweeden persoon, die
was binnengegaan.
Geel vond dat zeer vreemd. Op het
politiebureau hadden deze getuigen:
hem niet herkend.
Maar nu kwam de schoenmaker
Akersloot verklaren zoowel de Wijs j
als Geel met de klok te hebben gezien j
bij den uitdrager Buhringer die haar'
voor 11.50 had gekocht van de Wijs.
Deze haalde er tuen den grnoten
onbekende bij, dien hij op den hoek
van de Raaks had ontmoet en hem
had opgedragen de klok te verkoo-
pen.
Doch nu bleek dat de Wijs tot
Buhringer had gezegd, een kuifje dat
aan d* klok ontbrak, op zijn kamer
te heb'en, zoodat het verhaal van
den onbekende zeer onwaarschijnlijk
werd.
©In een uitvoerig requisitoir zet'ede
fïicier uiteen, dat het De Wijs Un
laste gelegde, niettegenstaande de
ontkenning van den beklaagde wetti?
en overtuigend bewezen wasenrequi-
reerde tegen De Wijs 3 jaar en vroeg
voor G'-el vrij.-praafc en ontslag uit
de prevert:e7e hechtenis.
De toegevoegde verde dger, Mr. H.
Pn. 't Hooit, achtte het ten laste ge
legde, van wat De WijB aangaat, niet
bewez n. De aanwijzingen van juffrouw
Speelman en den koeteier van dea
celwagen beteefeeaden niet veel, lever
den althans niet genoeg materiaal t p
voor een wettig bewijs waarom
Z. E. A. dm ook aandrong op vrij
spraak van beide belaagden »-n da
delijke invrij ïeicstelling van Gee'.|2|
De rechtbank, na in raad Kamer te
z'.jn vergaderd, gelastte Geel's invrij
heidstelling en doet vorder 3 Octobtr
uitspraak.
Strafgevangenis te Haarlem.
Op de he/rooting van het depar
tement Justitie kont r-ls art. 44 f
voor een 8"m van f25000 voor kosten
van stichting te Haarlem van een
iiuis van Bewaring en S'rafgevan-
gonis.
In de toelichtiag hierop lez9n wij
daarover o.s. het, navolgende: „Ver
moedelijk zal ongeveer tege'ijk met
de wetsontwerpen tot vaststelling der
Staatsbegroting voor 1896, aan de
Staten Generaal een ontwerp van
wet ter ovtrweging worden aangebo
den, tot bekrachtiging van eene met
bet gemeeLtsbestuur van Haarlem
aange. ace ruiling tot het verkrijgen
van terrein vo >r dea bouw van een
hu s van bewaring en van eene Kleine
strafgevangenis in dij gemeente. De
bij art. 44 f in raming gebrachte torn
van f25000 streKt tut beta ling van
de votge s het cmtract van ruiling
door den Staat tan de gemeente uit
te keeren som van f 13 100en overigens
om met de voorgenomen b juwwerken
een aanvang te maten."
De redenen van de noodzakelijkheid
van deaen bouw zijn de navolgende:
un mogelijkheid van voldoend toezicht
zonder eene zeer sanmerke'qke uit
breiding van het nautal bewaarders,
groot gevaar voor brand en onmo-
grlijkheid van het aanbrengen der
door de wet gevorderde gelegenheid
tut .Tzundjring gedurende den nacht.
Bovendien kan in het tegenwoordig
Huis van Bewaring(opdeBo'.ermarkt)
door volslagen gebrek aan voldoe de
lokale ^eeu sprake zijn van eene
indeeliug der gevangenen ink.assm,
ze'fs niet van eene behoorlijke afzon- j
'lering va i vuorloopig aangehoudenen.
Voor hen die door het kantongerecht
tot hechtenis zijn veroordeeld is slechts
een lokaa' beschikbaar, waarin vaak;
10 a 12, soms 20 personen tegelijt j
een geheelen dag verblijf houden.
Pif lokaal h^eft een oppervlakte van
slechts 15,6 M3.
Op 1 December 1894 be-tond er
in het arrondissement Haarlem geen
achterstand, doch sedert is dit ver
anderd en op 1 Juli l.f. moesten 50
vonnissen wrgenB gebrek aan cellen
onuitgevoerd blijven.
De Micis'er wenpcht het nieuwe
gebou wwaarvan de kosten voorloo p;g
op f121.200 zijn begroot, te doe
inrichten voor 72 gevangenen en wei
zoodani/, da wanneer dit roodig
mocht blijken, het gesticht kan wor
den uitgebre d tot een groote straf
gevangenis voor plus minus 204 cel en.
Postduiven.
De Postduiven-vereeniging „Ken-
nemerland" te Bloemendaal en de
„Soelvlieger" te Haarlem hielden
Zondag 22 Sept. '95 een wedvlucht
in concurrentie van Quevy (Fransohe
grenzen) met jonge duiven, afstand
Haarlem 232 3 K. M., Bloemendaal
233.9 K. VI. Wind N. O., helder weer.
De duiven werden in vrijheid gesteld
om 7 u. 6 m. greenwichtijd en de 13
prijzen behaald als volgt
Prijs.
le. A. Koolhoven, Bloemend. 11.51.14
2 j. F. J. v. Baars, 1152 19
3e. 11.52.19
4e. 11.53.19
5e. A. Koolhoven, 11.53.21
6e Joh. Jung, Haarlem. 11.5124
7e. H. Slot, bloemendaal. 11.53 50
8e. R. Slot Jr„ Haarlem. 11.53.2
9b. 11.56.26
10e. A. Koolhoven,Bloemend. 11.59.6
11e. F. J. v. Baars, 12.01.25
12e. 12.04.29
13e. A. Koolhoven,Bloemend. 12.07.2U
1 Zil. Med. voor de 2e eerstgetoonde
duiven, F. J. v. Baars.
1 Zilv. Med. voor de eerste aan
gewezen duif, F. J. v. Baars.
De inleggelden voor de twee eerste
aangewezen duiven, F. J. v. Baars.
Bij de groote wedvlucht der Neder-
landsche Postduiven-Bond, Cirkel H
zgnde Alkmaar, (Amsterdam 3 ver-
6enigingen), Haarlemmermeer, Pur-
merend, Bloemendaal en Haarlem
van Mons op Zondag 15 Sept. '95,
met jon^e duiven behaalde de Post-
(iuiven-vereeniging „de Snelvlieger"'
te Haarlem de navolgende prijzen:
R Slot, Jr., le en 2de, 32ste en
33ste; Joh. Jung, 13e 14e, 26e, 34ste
en 85steJ. G Schippers, 'Je en 25ste.
Zie vervolg Stadsnieuws oe pagina.
De eerste schepen niet beetwortelen
zijn aan de su.kerLbrieien „Holland"
te Ha'fweg aangekomen; de cam
pagne zal 26 dezer aanvangen.
De armmeesters uit Noordelijk
Haarlemmermeer nebben zich schrif
telijk Ktwend tot den directeur van
voornoemde fubriek met net verzoek
arbeiders uit hunne omgeving weder
te willen aannemen vour de buiten-
werkzaaiuheden en niet of minder
Brabantsche werklieden, daar het hun
niet mo-zelijk is aan alle aanvragen
voor ondersteuning te voldoen.
tol van het Kanaal te Oegstgeeet
overreden een 13-jarig meisje, met
het gevolg dat een der beenen onder
de knie werd afgereden. Met die tram
is zij naar het academisch ziekenhuis
te Leiden vervoerd. Het ongeval had
plaats doordien zij met andere kin
deren, terwijl de tram in het dorp
langzaam voortreed, de trede af- en
opsprong.
Vrijdagavond is door de van Hil-
legotn komende etoonrram nabij den
BINNENLAND,
Haagsche Brieven.
XXXIX.
Eerlijk gezegd ik zou bij manier
van spreken geen Koningin willen
wezen. Afgescheiden van de verant
woordelijkheid voor de zaken des lande
die, hoe groot ook, in een constitutio-
neeie monarchie nog wel te dragen
moet zijn.
Maar menigeen di^.met handenar
beid zijn brood moet verdienen heeft
niet steeds zooveel inspanning als onze
Vorstinnen.
Nauwelijks waren zij in de residentie
teruggekeerd, ingehaald door de be
volking op een wijze die mijn roya
listisch hart goed deed, of daar begon
het lie re leventje.
Ii overdrijf niet. Vergun me even
een korte opsomming.
Doende wat der Regentes is, opende
Koningin Emma de gewone zitting
der Staten-generaal.
Duende wat der Regentes is, ontving
zij de commissie uit deSeheveningschc
bevolking, die bij haar steun kwam
vragen vuor de havenconcessie. Deze
audiëntie was een te grooter welwil
lendheid, wijl zij, die haar aanvroegen
blijkbaar wtinig begrip toonden van
den gang van zaken in een land als
het onze. Zij zoudea dan toch weten,
dat als de regeering goede redenen
heeft om een haven te Scheveningen
te weigeren, om zoo te zeggen „de
Koning er niets aan doen kan." En
de sympathie van Hare Majesteit
brengt, in dit geval, de zaak geen
stap verder. Uilenspiegel heeft zich uit
den Haag laten seinen dat de haven
te Scheveningen tegelijk met deAm-
sterdamscoe beurs zal tot stand komen.
Ik zou dit spot-telegram voorbarig
kuunen nuemenik geloof nl. dat
Amsterdam eerder een nieuwe beurs
zal hebben dan Scheveningen een
haven.
Maar ik vervolg.
Doende wat der Regentes is, ontving
koningin Emma eerst de commissie
uit de Twee ie Katuer die haar de
nominatie voor het praesidïum, dan
die uit de Eerste Kamer die het adres
van antwoord kwam aanbieden. Daar
tusschen door de dagelijksche arbeid,
het lezen ea teekenen der stukken
(de Regentes leest alles vóór zij teekent),
de beschikking op particuliere reques-
ten, het verleenen van audiënties,
zooals bijv. aan prins Napoleon Bona
parte, enz. enz.
Na de Regentes, de moed r. De
moeder met al het besef van de plich
ten die op haar rusten en met die
onwaardeerbare zorg om de liefelijke
jonkvrouw van wie de Natie zooveel
verwacht, te doen beantwoorden aan
die verwachting, aan die wenschen
des volks voltooiend een opvoeding,
die voorbeeldig mag worden genoemd.
Tot die opvoeding mag gerekend
worden de bezoeken aan musea (zooals
dezer dagen dat van natuurlijke his
torie te Leiden), van kunsttentoon
stellingen, van muziek-uitvoeringen,
alles er op gericht om de kennis onzer
jeugdige vorstin te vermeedeiren,
haar smaak te ontwikkelen.
Dan de dagelijksche rijtoeren, deels
ten genoege van Prinses Pauline van
Wurtemberg, want in de Regentes
staat natuurlijk de gastvrouw eren
hoog ale de moeder.
Dit geheele programma meen niet
dat het weinig is (want daaronder is
begrepen het bezoek aan twee kunst
tent oneteliingen, aan het Kurhnus,
aan enkele magazijnen en aan Ltiden)
werd „afgewerkt" in twee of drie
dagen.
Ea zoo meen ik gelijk te hebben
als ik zeg, dat Vorstelijke plichten
veel inspanning vorderen.
Gelukkig hebben de vermoeienissen,
ook vau de jmgstj reizen in net
oosten des lands, geen dea gerlngsten
nadeeligeu invloed op onze jonge
Koningin uitgeoefend.
Zij ziet er bestuit ea de recht jonk-
vrouwelijke haar- en kleederdracht
staat haar uitstekend.
Ook zijn degenen die het voorrecht
'nebbea nu en dan in haar bijtijn te
worden toegelaten een en al bewon
dering voor haar vriendelijkheid, haar
lieftalligheid. Ik zei zoo totmezeiven
dat dit toch de vrucht van de leiding
der Regentes uicet zijn toea i«
Woensdagav. nd de gast onzer Vorstin
nen uit Amsterdam zag terugkeeren.
Deze 17 jarige, forech gebouwde prin-
|8fis, in 't blond gelijkend op koningin
lEmma, heeft in haar houding en in
de wijze waarop zij de groeten van
l het publiek beantwoordt, iets dat ge
heel afwijkt van de ihouding onzer
i Koningin, met wie zij toch zoo be-
duidend veel in leeftijd niet verschilt.
Er was iets zeer hautains in de wijze
waarop zij den haar begeleidenden
kamerheer verzicht haar den mantel
i te willen omhangen. Ea het korte
„merci" dat hierop volgde, klonk
meer als een commando dan als een
beleefdheidsterm.
De gast onzer vorstinnen deed de
zer dagen ook eenige wandelingen
i in de stad. D.it k.<n de moeite
1 ionen. Ik verzeker u, dat er echte
Hagenaars zijn die verschillende
nieuwe stadsgedeelten niet kennen.
Er wordt hier zoo ont;aggelijk ge
bouwd, blijkbaar met succes, want
van bouw-iaiüisscmenten hoort men
weinig en de huizen zijn spoedig ver
huurd. 0:n u een denkbeeld te geven
van de wijze waarop de stad wordt
uitgebreid, diene, dat dit jaar twee
maal zooveel perceelen aau de water
leiding zijn aangesloten als het vorig
jaar.
AD ik v-r. waterleiding spreek
gevoel ik eunige ecaroom. liet ia een
woord dat gij, Haarlemmers mis
schien liever niet hoort, omdat het
een gevoel van jaloezie bij u wekken
moet. Bijna durf ii dan ook niet
schrijven, dat het dagelijksch verbruik
hier ter stede thans is tueeenomen
tot 27.000 kubieke meier! Vau zoo
veel water moet een Haarlemmer
wel,... watertanden.
ATiar het engekch
van
MAXj PEMBERTON.
TWEEDE DEEL.
HOOFDSTUK .VIII.
Al mijne wenschen vervuld.
Als ge hier met ons in dit verbanningsoord wilt
alijvec," ging hij voort, geen verboerde uitlegging aan
n\jn stilzwijgen gevende, „terwijl die verbanning mis-
ichien jaren kan duren, als het noodlot het wil, als
je vrijwillig u van uwe vrienden en kennissen wilt
loheiden en mijn zoon wilt worden dan zeg ik u, nu
k er nog de gelegenheid voor heb, verbind u aan
laar voor altijd, zooals uw verlangen was, wees haar
fteun wanneer zij dien noodig heeft."
Ik zeide hem, dat de eeuwige hoop mgns levens was
laar altijd te kunnen bystaan en mijn hart klopte snel-
er by de gedachtte aan het geluk, dat my wachtte.
>Nu ge mij het woord hebt gegeven doktert," zeide
'ij en stond van zyn stoel op om te bellen, wordt
mijne taak gemakkelijker. Neem Fortune met u naar
myn klein paviljoen aan den Oranjeweg ginds tegen
over die lantaarn aan den noordelijken kant waar ge
veilig zijt. Daar kunt ge blijven en ik doe slechts
een beroep op u terwille van de zieken en gewonden.
Ik heb een der geestelijken laten ontbieden en te negen
uur zal hij hier zijn. Wij hebben dus nog den tijd om
gezamenlijk het maal to gebruiken wie weet of het
niet voor de laatste maal is. Maar o, mijn zoon! hoe
God ook over mij beschikt, wees voor haar, die ik u
nu tot vrouw geef, wat ik getracht heb te zijn ver
geet niet dat uwe liefde, uwe vriendschap voor haar
het leven is."
Ik antwoordde hem met al de dankbare gevoelens,
die ik in mij had en hierna gebruikten wij te zamen
het maal, dat voor ons werd gereed gezet. Intusschen
sprak hij mij over hetgeen hij wenschte wat zou ge
beuren als hij moest sterven, terwijl de oorlogssche
pen het eiland nog in een gordel gekneld hielden.
Hierbij wees hij mij zyno brandkasten en bewaarplaat
sen zijner papieren aan en zeide mij op welke wijze
zijn werk na zijn dood moest worden voortgezet. Op
al zijne woorden antwoordde ik, dat ik zou handelen
voor hem als voor mijn eigen vader. En aldus verliep
het uur en toen men ons kwam zeggen dat de geeste
lijke gereed was, begaven wij ons naar den kleinen huis
kapel in den tuin en terwyi wij daar stonden, den fris-
schen zeewind in het gelaat, het eiland slapende, de geur
der bloemen uit den tuin tot ons komende had de
huwelijksplechtigheid plaats, die mij en Fortune ver
bond en de kroon zette op de hoop mijns levens.
Het was een liefelyk tafereel en de herinnering daar
van zal nooit verdwynen. Hier in Londen zie ik nog
dikwijls de lange gedaante van den geestelijke, omhuld
door het roode licht d6r toortsen, de strakke trekken van
de lantaarndragers; den in duisternisgehulden tuin en
de heen en weer wiegelende lantaarn-s de gouden
lichtstraal op het grastapijt; de onbewegelijke gestalte
van den graaf; de lieftallige Fortune, wier heldere
oogen schitterden als diamanten. Nog hoor ik haar
zacht uitgesproken „ja" en scfcjjn ik hare vreugdetra
nen op mijne wangen te voelen en hare bevende hand
op dat gewichtige oogenblik in de myne te drukken.
Nadat de geestelijke de plechtigheid had verricht
werd Fortune, die als eenig sieraad slechts een groote
diamanten gesp op de borst van haar japon droeg, in
een mantel van wit bont gehuld, en nadat zij haar
vader zeer innig had gekust, waarbij hij een oogenblik
zijne kalmte scheen te verliezen, hief ik haar voor my
op het paard en voerde haar aldus in mijne eigen
armen naar het gebergte. Eev groepje fakkeldragers
vergezelde ons op den heuvelachtigen weg, maar
geen oogenblik wendde zij haar blik nogmaals naar de
stad beneden ons noch naar het huis baars vaders,
zij legde haar wang tegen mijo hals en omklemde mij
als een angstig kind, en juist die vrees en zachtheid
maakten haar des te bekoorlijaer. Het is mogelijk, dat
de hand der melancholie, die steeds aan het mensche-
lijk geluk gepaard gaat, op haar rustte gedurende den
rit; het kon ook zijn dat wij beiden aan een goeden,
edelen man dachten, wiens hart zoo diep gewond was
■door ons geluk. Want dat uur ging niet voorbij zon
der een teeder woord over Adam Monk en het leed,
door ons hem onwillekeurig aangedaan.
Bijna aan den top waar het stuikgewas eindigde ver
lieten de fakkeldragers ons. Hierna reden wy over eene
grasvlakte, die langzaam opliep naar den bungalow,
die goed beschut lag achtereen uitspringende rotspiek,
en fraai gelegen midden in een tuin en plantsoen.
Wy hadden echter de deur nog niet bereikt of het
laodschap beneden ons scheen plotseling in vlam te
worden gezet door voortspricgend vuur en duidelijk kon
den wy het gefluit der granaten hooren.
De sehepen hadden vau den avond goed gebruikge
maakt en hunne kanonnen begonnen nu van het westen
tot ons te spreken.
HOOFDSTUK IX.
Jacob Dyer smeekt om brood.
De eerste dag van de vierde week na het begin der
belegering ving aan met een bewolkte lucht en mot
regen maar voor vyf uur in den namiddag werden de
nevels rondom de bergtoppen verjaagd door eeu fris-
sohen noordenwind en de zon begon liefelijk te schij-
nen op de hellingen en het kreupelhout nabij mijne
woning. Toch was ik zwaarmoedig gestemd toen ik
van het hospitaal terugkeerde naar huis en sombere
gedachten hielden mij bezig zelfs bij het vooruitzicht dat
Fortune my in den tuin wachtte zooals zij gewoon was
te doen wanneer mijn dagelijksch werk was afgtloopen.
De atmosfeer was bizonder frisch en verkwikkend
'na het regenachtige weer in den voormiddag en het ge-
