Deutsche Wochemeilung meegedeeld:
Luitenant Von Santen, die van net
Nederlandsche leger bij het Indische
was gedetacheerd, was op Atjeh com
mandant van een blokhuis, dat voort
durend door de Atjehers weid be
schoten. Hij besloot verandering
daarin te brengen. Op een donkeren
naoht ging hy met alle besohikbare
mansohappen, 12 Europeesohe solda
ten en eenige Javanen onder een
Europeeschen sergeant, in de richting
van de benting, waaruit het blokhuis
lo. verhooging van loon; 2o. eigen
beheer der ziekenkas en 3o. aanne
ming op de fabriek van alle zich te
Maastricht bevindende glasblazers.
Daar deze eischen niet werden in
gewilligd, is tot voortzetting der
werkstaking besloten.
Een lastige os.
Maandagavond werd Scheveningen
in rep en roer gebracht door een os,
die uit het slachthuis van den
Nieuwe
beschoten werd. Na veel zoeken vond y'eeschhouwer N. in de
hij een nauw paadje, dat naar de Laantjes ontvlucht was.
benting voerde ..Na ov°r ®ea vrouw gesprongen te
Onversaagd |ging de officier voorop, z»n' stak het dier de Keizerstraat
maar... htTging alleen: de manschap °™r slop terecht,
bleef achter en de sergeant duisterdewaar het gelukte het te binden. -
.Luitenant, kom toch terug; als ze onsMaar zoodra m de Kenerstraat den z?o dan de heeren Cort van der
rin ffrAOtQ vm trcmjarwo-l A 7flfr morn nta I innnn c Hnn t Krat tr\r*K don manonh
kan en I's maatje jenever gehad in
een klein tijdsverloop en zeker nog
wel meer op den dag.
Pers Overzicht.
De houding der arbeiders tegenover
de kieswet.
De Baanbrekereen sociaal-demo
cratisch volksblad van Mr. Troelstra
vraagt
Wat moet bij de taktiek, door pro
fessor Cort van der Linden voorge
steld, de houding der arbeiders zijn?
Hoewel het blad meent dat de
arbeiders met Van Houten?s ontwerp
natuurlyk nog minder kunnen tevre-
ontdekken, zijn we verloren!" De de groote vólkernen,gle zag, werd de
luitenant was woedend. .Voorwaarts,?s..weder *°?st eD,w!Bt aan ge-
lafaards riep bjj, maar niemandleiders e,alelen ruk 0Dt-
volgde hem. Plotseling kwamen een BnaPPan' trad nu een koek- en
dozjjn Atjehers met blinkende kle-1 banketbakkerswinkel binnen, sprong
wangs naar buiten. Von Santen °™f. do toonbank, vermelde do uit-
vuurde snel zijn revolver af en hakte 1 s all,n« van taartjes flikjes enz. en
er toen met zijn sabel op in. Volvloof d°or de eptegelruit heen weer
angst sprongen ze weer over de borst-1 °P slraat-
wenog, maar niet zonder eenige nu ?mK. m? een
dooden achter te laten, en daarbij vaart/aar de Kerkwerf en van daar
een, wiens rug door de sabel wal fandwaarts, nog lang achtervolgd
opengehakt door een gr00te volksmenigte. Bij half ei. Welnu, dit ib verkieslijk boven
Nogmaals riep de cffioier: „Voor- het Kuraaus ''fP hij al?elan een leegen dop 1 aoht De Baanbreker.
nmror an Tonno atooHa vnnrt in do „Wij hebben haast met de kiesrecht-
uitbreiding, die al veel te lang
Linden c.a., deelt het tooh den wensch
van den heer Cort van der Linden
niet. Het blad zet uiteen, dat de
democratische liberalen zich warm
maken over de kwestie Van Houten
of Tak, omdat zy in de twee stelsels
zien een niet-linale en een finale
regeling. Met het ste'sel-Tak zou de
zaak voor hen van de baan zyn,
Voor de arbeiders zou ze dit niet
zyn. De regeling blijft voor hen, of
Tak ze geefc of Van Houten, een
Kalf m Walm, rl.'f is vnabinnllll. U
waarts!" maar zijn mansohappen omuver en ie#de ?.'<,,>dB T00rt 'D de
volgden niet. .Ze zullen zoo meteen r,oh"Dg ,an Ka""il['
in een groot aantal terugkeeren, en
dan zyn we verlorenantwoordden de J E* bestaat, zoo meldt men grond
dapperen. Er zat niets anders op j om te vermoeden dat het log-
dan terug te keeren. Den volgenden gerschip Arie en Frans, schipper
dag werd de benting door een peloton 1A. Schriel, thuisbehoorende te Vlaar-
infanterie zonder tegenstand bezet. I dingen, met man en muis ver-
De Atjehers hadden de versterking gaan is.
onmiddellijk verlaten. I
De lafaards kwamen voor denj Men meldt van Dinsdagavond te
pende is gehouden," zegt het blad
voorts. „Al wat haar kan vertragen,
is dus voor ons uitdenbooze. Daar
om hopen wij, dat Van Houten's
ontwerp, liefst zooveel mogelijk ten
gunste der arbeiders veranderd, mag
worden aangenomen en stellen elk
„democraat", elk „sociaal-liberaal",
die tot zijn val mocht bijdragen, voor
deze hernieuwde teleurstelling der
arbeiders aansprakelijk."
krijgsraad. Als ze niet met zoo velenhalfzeven uit Boskoop
waren geweest, dan zouden ze zeker Er woedt midden in het dorp een
tot den kogel zijn veroordeeld. De 'zware brand. Ook de Hervormde
onderofficier werd gedegradeerd en de kerk verbrandt. De toren staat in
manschappen naar de tweede klasse üchte laaie.
verwezen.
Gelukkig - zegt de Deutsche Wo De füchtingen Tan Bescheiden. Het
««Sfï -9 K J - f jl !Heidegeluk te Apeldoorn schijnen ook genspoed, door de Franschen op
8che krijgsgescmedonis geen tweede ia j3et buitenland reeds de aandachtMadagascar oodervonden, wederom
geval van dezen aard. te tr6kkeri< Deze week werden H.if- zeer nadrukkelijk herinnert aan de
i veld en Hattemsche veld bezocht door j gevaren waarmede dergelyke onder-
Een niet vleiend oordeel jeen predikant uit Noorwegen, reizende nemingen altijd verbonden zijn.
Een Engelsch oordeel over onzen met opdracht om instellingen van „Juist een jaar geleden", zegt het
politieken toe=tand dien aard te leereu kennen. Hij deed
In het staalkundig overzicht van zic)l alle inlichtingen geven omtrent veer
de „Review of reviews" wordt se- d© economische
Koloniale expedities.
Centrum merkt op dat de te-
„De toestand van handel en nij
verheid is, den invloed der in andere
rijken gevolgde handelsstaatkunde in
aanmerking nemende, niet onbevre
digend", Waarmede, zooals de heer
Haffmans zegt, de regeering erkent dat
het proteotionsme van andere rijken
aan onzen handel en nijverheid na
deel doet, en dat hebben devrijhan-
delaars nooit willen toegeven„die
zijn ziende blind <-n erkennen nooit
wat tegen hun stelsel getuigt." Zij
hebben altijd beweerd „dat het pro
tectionisme alleen aan eigen landge-
nooten kwaad deed en n oit aan
vreemde natiën." Nu is het anders
gewordenin de troonrede van 1895
is „officieel erkend en het staat als
een paal boven water: het protec
tionisme van andere Ryken doet ons
kwaad."
„En hiermede is veel, zeer veel
gewonnen;" roept de heer Haffmans
uit. „Dit zal later blijken."
Het Handelsblad vraagt naar aan
leiding van bovenstaand betoog des
heeren Haffmans
„Zou de heer Haffmans inderdaad
ernstig meenen wat hij thans heeft
geschreven, of met zijn lezers weder
een loopje hebben genomen waar
na het blad opmerkt dat de vrijhan
delaars nooit ontkend hebben, dat
hooge invoerrechten een kwaad zijn
ook voor het buitenland.
Het Handelsblad komt vervolgens
tot de slotsom, dat met de bedoelde
woorden in de troonrede dus niets
is gewonnen.
„Zij zouden alleen iets beteekenen
voor den heer Haffmans en zijn
geestverwanten, als de regeering er
op had laten volgen„ook Neder
land moet protectionistisch worden."
Zoolang echter de Ned. Regeering
dit beslist weigert, gelijk de minister
Röell heeft gedaan, „veiblijdt" de
heer Haffmans zich met... een doode
musch."
Hare be=chouwingen samenvattende
komt de Utr. Courant tot het besluit
dat alle pogingen om de vaderlands
liefde voor goed uit het hart des
volks uit te roeien, ijdel zullen blij
ken en dat, mocht de toeleg voor een
deel gelukkeu, slechts heillooze ge
volgen van het afstompen van dat ge
voel te wachten zijn.
De vaderlandsliefde is nog meer dan
een sierlijke plant, door kleurentooi
onzen blik verrukkend, zij draagt ook
vruchten, en die vruchten strekken
GEMENGD NIEUWS.
Be b
franc
,B
■yk
Het warme weder en ®ei
zyne gevolgen. L'
Vele Londenaars hebben weder di
vlucht genomen naar de badplaateen^eiz
ten einde daar een verandering in' Dc
het weder af te wachten. In de sta<Laa]
is de hitte ondragelijk, herhaaldelijijjienE
vallen voetgangers bezwijmd neér[,inn
Ook werden enkele gevallen vatyarii
zonnesteek geconstateerd, waaronder
menschheid en maatschappij ten ze- een van ernstigen aard. Op het platte
gen
De heer Ch. Boissevain in het
Handelsblad en de Amsterdamsche
correspondent der Nieuwe Rott. Ct.
in dat blad, voeren met elkaar een
polemiek je en wel naar aanleiding
van een plan, dat de heer Boissevain
na zijn terugkeer van het journa-
listencongres te Bordeaux in het
„Van Dag tot Dag" heeft besproken.
Op bedoeld congres is nml. Am
sterdam genoemd als de Btad, die in
1898 gastvrijheid zou verleenen aan
de deelnemers van het journalisten-
congres, wijl in dat jaar de kroning
van Koningin Wilhelmina zal plaats
hebben.
Zijn voorstel is nu om ter gelegen
heid daarvan eene tentoonstelling te
D<
tide:
iet v
:eef
land telt men de gevallen van zonnej
steek bij honderdeneea daarvan i«
doodelijk algeloop en.
Op den gezondheidstoestand hee:
de hitte een zeer slechten invloet
het aantal gevallen van koorts is eej
dert Maandag te Londen en ook tt Ul,
Sheffield sterk toegenomen. In laatst!^
genoemde stad is in een dicht be-f jy
volkte wijk typhus uitgebroken.
Niet alleen is, zooals gewoonlijk!*^
hei aantal zelfmoorden in deze dageti
sterk vermeerde-d, maar er zijn ookLr„.
een reeks van misdaden gepleegd, die
aan de warmte worden toege chre-
ven.
In het; derp Thome bij Moxbc-
rough stond een maaier, die den ge-,
heelen dag op het veld had gewerkt
houden van de schilderstukken dermidden in den nacht ophij greep
oude Hollandeche meesters, waartoe
dan de verschillende musea en de
ue:;
?erc
D
stan
lich
legd
dien aard te leeren kennen. Hij deed blad tioeatiteitsvertoon,. aarrelt het blad
,e. - jchen. Wy hadden de Lombok-l'e ne^^e^^d ^ad^rlandaliekle een
grondslagen, en toonde zich verrast i historie met al haar narigheden en1
Vaderlandsliefde een vooroordeel.
Onder dit opschrift bevat de
Utrechtsche Courant een hoofdartikel.
Vooropzettende dat het onder vader
landsliefde iets anders verstaat dan
het eerste het beste ijdel en hoi na-
„The Dutch are engared in con- door wat h8 za3 en boorde; verkla-1niet dan ten kuste ran buitengewone Hari yan
eidering in ;heir lethargic fashion an rende dat Tan hat veI? hetwelk hij krachtsinspanning mocht het ons ten liefde °ee(L
(xtecsion of the frarebi-e" (De Hol- °P ieis reed3 dete vorm hem slotte gelukken den geleden smaad
landers rijn bezig, op hunne slaperige bijzonder aantrok, omdat die h m uit te wisachen en 't beoogde doel
woav,:... _.5 i. vnnrirvtA^ afdoend en verheffend te te bereiken.-
vooroordeel is, waarna het eene ver-
de ware vaderlands
manier eene uitbreiding van het
kiesrecht te overwegen).
Een Jubilee.
De 40 jarige ambtsvervulling van
den heer H. Witte, als hortulanis van
den Academietuin te Leiden, is Dins
dag gevierd.
Reeds vroeg werd de jubilaris
feestelijk door de knechts van den
Hortus ontvangen, die bij de vrien
delijke woorden van gelukwensching
een geschenk voegden.
Indrukwekkend was de ontvangst
in de Gehoorzaal, die in een bioemen-
en plantentuin was herschapen.
Nadat de heer Witte om twee unr
van huis was gehaald en per rijtuig
naar de Gehoorzaal geleid, kwamen
tal van corporaties hem begroeten,
waaronder de Mpij. v. Tuinbouw en
Plantkunde in haar hoofdbestuur en
afdeelicgsbestuur; de heeren Onder
water; Schretlen en Bomburgb, de
beoogde doel
voorkwam afdoend en verheffend te te bereiken."
zijn en elk kenmerk van armenzorg Naar aanleiding van het thans ver
te missen. nomen wordende gezegde dat Atjeh
Hij voorzag zich van een bouwplan j nu aan de beurt ligtmeent het
der huizen, van een monster veredelde Centrumdat de ervaring, we'.ke de
Franschen in hun veldtocht tegen
Madagascar opdoen, juist op tijd komt
om als eene nieuwe waarschuwing
te kunnen dienen. Wél is in Atjeh
„De ware vaderlandsliefde uit zich
wel in dankbare erkenning van het
goede en prijzenswaardige, dat de
natie als gemeengoed bezit, doch zij
sluit het oog niet voor de daar te
genoverstaande tekortkomingen
streeft er integendeel uit alle kracht
naar, om daarin zooveel doenlyk te
voorzien.
„Maar die eerlijke schatting van
kracht ea zwakheid in het nationaal
hem in het been te treffen. Op bet
zelfde oogenblik echter struikelde B.,
met het gevolg dat de kogel hem
dwars door het lichaam drong en hij
lUIUUtXU, UO I J J l F
eerste tevens eerelid van de Leidsche iter8ton<^ n £eest ëaf-
afdeeling. Door dezen werd namens I
allen den jubilaris een portefeuille De Duitsche deserteur M., die te
Lathyrus (veevoeder) en van eenig
zo id daarvan, op het Hofveld gewon
nen.
Ook de landbouwètic'nting Erica
wekt meer en meer belangstelling
buiten de plaats. Zij werd bezocht
door twee rijksiandbouwleeraren en
door den inspecteur van het landbouw
onderwijs.
De douane-beambte die Zaterdag
avond op zekeren B., die met anderen
bn Aalten geslacht vleeach over de vef' fra'dka>>ben verspild
Duitsche grens wilde smokkelen, een ~?an vala u en leed oprecht te deelen en voorde
schot loste, had geen ander doel dan to'lSSVhw hShtbjj verdedisiD8 T"11 bestaan, waar
zulke expedities de naijver der regee-
rende machten in het spel komt en
hoe verderfelijk dit werkt. Marine,
Oorlog en Koloniën zaten van 't be-
het klimaat met zoo moorddadig als be8taln ia voor den vadetlandslie.
op lUdagasear en :s ook de opper- vende beIetse, oal het vader.
Wak e des lands veel kleiner, maar land ^aatvau hij aich een integr6e.
daartegenover staat, dat Nederland rend zij het 0,kJileiD deel ge7Boelt
zich ook niet op een lijnkan stellen waaraaJ hij ZOOTeel te'danken heeft
met de Franache republiek en dat w, waarm3e dJe ,eederste banden en dè
in het groote wespennest aan Suma- Ioetste herinEerjngea hem voorgoed
tra s noordkust reeds veel bloed en hebben Baamge8I;oerd, van gan-cher
unnl rvnln nohhon irnrcniln
harte lief te hebben, m al zijn lief
overhandigd waarbij een album metiUtr cht onlangs zooveel opspraak alleszins te wenschen overliet, werd I üefde
net bedreigd mocht werden, zelfs
bloed en leven veil te hebben."
Als een voorbeeld dat het hierboven
medegedeelde gevoel van vaderlauds-
liefde geen ij dele klank, geen fictie
ginne ai aan elkander in 1 vaarwater is deelt het blad dan mede de krij
en behalve dat daardoor veel töd ia tusschen E >me en Carthavo.
verloren gegaan en de samenwerking I Gehechtheid aan den gebÖortevrond,
de namen der deelnemers, waaronder
zelfs buitenlandera.
Daarna trad een commissie van
oud-leerlingen naar voren, die een
album aanbood, door den heer J. A.
Loeber Jr. ontworpen en vervaardigd.
Op de receptie verschenen zeer
velen, onder wie de rector-magnificus
en sferetari3, om den geachten jubi
laris de hand te drukken.
De feestdag werd voortgezet met
een diner en bes'oten met een concert,
waar de heer Witte met zijn vele
vereerders en vrienden gezellig samen
wareD.
De heer Witte is benoemd tot ridder
in de Öranje-Xassau-orde.
wekte door zijn dolle vaart overlook noodeloo3 een verandering ge
land en water, en eerst na geheelebracht in het oorspronkelijke veld-
afmaiting onder Jutfaas g pakt werd,toohtsplan.
die daarna wegens verwonding met „Gemis aan goede voorbereiding
voor het vaderland, dat gevoel
revolver, door de rechtbank veroor
deeld werd tot gevangenisstraf, heeft
nu weer bewijzen zijner vlugheid
gegeven. Naar da gevangenis over
gebracht wordende, ontliep hij weer
zyn geleider, en was zoo gauw verdwe
nen, dat voorloopig zijn cel leeg moet
blijven.
eenerzijds m aan de handhaving
van het aangenomen stelsel ander
zijds, spelen maar al te zeer een rol
bij koloniale expedities, 't Sohijnt
wel of het er zoo bijbehoort en te
verwonderen is het daarom niet, dat
men huiverig wordt, zoodra van
zulke ondernemingen gesproken
wordt."
De
werkstaking der glasbla
zers te Maastricht.
Het protectionisme en de
troonrede.
Bij de behandeling van aen snijparhj
voor de rechtbank te Assen verklaar
de de verdediger dat twee der ge
tuigen onmogelijk alles goed hadden
kunnen zien. Met nog twee „vrienden"
hadden zij in een minimum lydsver-. De heer Haffmans heeft in het
loop 26 maatjes jenever verorberd, j Venloosch Weckblwl beweerd, dat de j arbeid. Zoo wordt de menschelijke
Door de glasblazers te Maastricht waarvad de kastelein een schriftelijke troonrede toch nog een „verblijdende j bedrijvigheid geprikkeld en op elk
zyn aan de heer- n Regout de vol-verklaring had gegeveu. De viernieuwigheid" bevatte, nml. de vol- gebied voortdurend naar het boogere
gende eischen gesteld: I „heeren" hadden dus ierier een halve'gende mededeeling: I en volmaaktere gestreefd."
hcefr, meent de Utr. CL, steeds ge
leefd ea leeft nog altijd voort in het
betere, het waardigere gedeelte van
welke natie ook.
„Maatschappelijk ontevredenen mo
gen die vaderlandsliefde als dwaasheid
en oordeel beschimpen, zij blijft er
niet minder om bestaan, zij laat zich
niet uit de harten verbannen, want
zij vindt haar oorsprong en grond in de
natuur der dingen."
„Ook kan," gaat het blad voort,
„het groote nut van de vaderlands
liefde niet in twijfel worden getrok
ken. Zij kweekt immers edelen na
ijver tusschen natie en natie in den
vreedzamen wedstrijd, wie de eerste
zal zijn op het gebied van wetenschap
en kuDst, van industrie en handen
particulieren in het bezit van kunst
stukken hunne medewerking zouden
moeten verleenen.
De correspondent van de JV. R. Ct.
bestrijdt dit plan in hoofdzaak om
de navolgende redenen
LLuuueu in ueu uaum up; uy &re"PwP i
een mes en bracht daarmede zijn vijf 1
8laapkameraden ernstige verwondin-m
gen toe. Twee hunner zullen e:,
waarschijnlijk het leven bij laten. Dé^® tl
man is anders zeer kalm en gaal
zich niet aan sterken drank te bui
ten, de geneesheeren veronderstellen
echter, dat hij het gruwelijk misdrijiaa'
wat
zett
"laat
I DttVUigüUUÖ reueaeu oou^i, iiy uou gtunct.ya. Luiouiiji
le acht hij het niet vleiend voor heeft gepleegd in tijdelijke storing ft.
het hedendaagsche Nederland om
met hollandsche kunstproducten van
voor eeuwen voor den dag te kom en,
en ten 2e is hij van oordeel dat zulk
een expositie om verschillende rede-
n n nog zou achterstaan bij die
welke in Eogeland door rijke bezit
ters aan beroemde schilderstukken
worden gehouden, du3 op particulier
initiatief. Vooral aoht schrijver de
samenkoppeling van een dergelijke
expositie met het kroningsfeest niet
wenschelijk.
De heer Boissevain echter blijft
zijn plan met het hem eigen enthou
siasme verdedigen.
In het Journal des Débats is ook dit
plan besproken en volgens den Pa-
rij8chen coriespondent van het Hbld.
is „het tentoonstellingsplan van hol
landsche kunst in Amsterdam 1898
te Parijs met veel ingenomenheid
begroet."
zyn
We
ich
®br!
bek
me
om
hoi
ch£
der
gei
aid
bel
tal
he
inie
de
Si:
Financieels Mededeelingen.
Het Weekblad van Broekman en
Houders bevat o. a. de volgende op
gave van minder courante of incou
rante fondsen, in de week, tot den
datum van 1 Oct. 1895, door hun
tusschenkornst verhandeld.
68Vs
19
Oblig. Gem. Haarlem
Aand. Ned. Mij. v. kunst
matige Oesterteelt te
Bergen-op Zoom.
Woning Maatschap.
te Delft130
Suikerf. Waringin
Agooog
Sumatra Koffie-My.
(Loeboe Raya
Angkolo)
Kon. Ned. Locaal
Spoorweg -Maatsch.
te Apeldoorn
Delftsche Distilleer
derij, Gist- en Spi
ritusfabriek
Kon. Ned. Beijersoh
Bier Brouwerij
Arbeid er ski. (Ver. t.
behoeve der)
„Eigen Hulp" afd.
zekerh. v. ambten,
en beambten. (Ver.) 102!s
Zekerheidsfonds v/d
onderl. levensv.
Eigen Hulp
North Western Mil
ling Power Com.
te Spokane
Opr.-bew. Singkep-tin Mij.
99 pCt.
100
55Vs
38
65
102%
100
30
f90
Rechtszaken.
De Rechtbank te Amsterdam, 4e
kamer, veroordeelde Dinsdag P. J.
L. JanseD, wegens verspreiding van
voor de Regentes beleedigende ge
schriften tot 6 maanden gevangenis
straf.
der geestvermogens.
Te Ocnbersley nabij Worcester
schoot een inwoner, din ten
van de hitte een aanval van verstands
verbijstering kreeg, drie personei
dood waarna hij ziet zelf eveneens een
wonde toebracht.
Ook de Parijzenaars hebben veel
van de hitta te lijden. Van zonsop
gang tot zonsondergang iB het in
Frankrijk's hoofdstad verstikkend
warm geen zuchtje beweegt er de
lucht en de nacht brengt niet veel
verlichting. De langdurige droogte
heeft gebrek aan water ten gevolge
de straten kunnen niet behoorlijk
besproeid worden en de in woners zul
len na Woensdag waarschijnlijk Sei-
newater moeten drinken.
In het park van Fontainebleau is
tengevolge van de droogte en de
warmte op verschillende punten brand
uitgebroken. Er zijn meer dan 30
HA. boch verwoest.
Juist is er Dinsdagmiddag te Parijs
regen gevallen.
i £l
Te Yula, in het Hongaarsche co- on
mitaat Pekas, zijn ernstige ongere- ni
geldheden voorgevallen. Ds politie br
wilde eene vrouw in hechtenis nemen, ge
welke zioh tijdens de markt aan nc
overtreding der reglementen had va
schuldig gemaakt. Het volk koek tij
party tegen de agenten en bestookte df
hen zoo hevig met steenen, dat de' sc
gendarmes genoodzaakt waren, ge-| A
bruik te maken van hun vuurwapenen, gf
De menigte stoof toen uiteen, doch; oi
niet, dan nadat een man was dcodge- ir
sohoton en elf anderen ernstig waren d>
gewond. la
De Fransche senator Magnier, ver- n
volgd wegens omkooping van ambJ 11
tenaren was zoek, maar heeft zich-
Dinsdagmorgen bij de politie te Parijö
aangemeld. Hij is nu in verzekerde!
bewaring.
Wij lezen in de Figaro de volgendi
amusaDte anekdote:
De heer Pasteur tn de heer Duru;
woonden niet ver van elkander; di
een in de rue d'Ulm en de ander ii
de rue de Médicis.
Eens, op een zekeren Donderdag]
ontmoetten de beide académicieni
elkander bij eene standplaats va:
huurrijtuigende heeren wilden zich
per rijtuig naar het „Institut" bege-[
ven.
Zy namen toen te zamen éen rij-| j
tuig. Op de plaats van bestemming
aangekomen, reikte de heer Duruy j
den koetsier een stuk van 5 francs
over. „Ik heb geen geld terug'" zeide
deze.
„Wel," zeide de heer Duruy, „gij
behoeft niets terug te geven, behoud
het geldstuk maar als een souvenid
aan dezen tocht gij hebt den groot
sten geleerde van deze eeuw gere
den...."
Nauwelijks had hij dit gezegd, ol
of zelfs gewone messen en knuppels, gevonden in de
door hen gepffinderde huizen. En hiermee stootten,
sloegen en hakten zij naar ons en trachtten naar omhoog
te klauteren, de een op den rug van den ander en
brulden van woede wanneer onze sabels hen troffen en
riepen hunne makkers achter hen toe niet te vuren,
maar hen te he:pen het platform te beklimmen.
Onze groep was er een, die het hart verwarmde
wanneer men er een blik over wierp. Maar boven alles
uitmuntend en een niet te vergeten schouwspel was het
ondanks de behendigheid van den graaf, die bijna de
beste van ons allen was, hetgeen Adam deed, die
de menschen voor hem neervelde met zijn sabel als
iemand, die met een zeis het lange gras neermaait.
Nooit heb ik een sabel zich zoo vlug zien bewegen,
nooit een makker gezien, die zich zoo kranig verdedigde.
Den een voor den ander velde hij neer en doorstak
hen, nu eens door den keel, dan door het hart. Het
regende slagen op hem, de lemmetten flikkerden voor
zijn oogen, nu en dan floot een kogel langs zijn hoofd,
er was bloed zichtbaar op zijn wang en toch vroolijkte
hij ons voortdurend met zyne woorden op, en riep ons
toe stand te honden, wat ons met nieuwen moed bezielde.
En ten slotte week de menigte in ontzag voor hem
terug, en slechts een hunner trotseerde het flikkerend
staal.
Dezen man kende ik. Hij was de geelharige aan
voerder, dien ik in de gevangenis had ontmoet en toen
ik hem nu zag, niet minder gelucht om te zien een
man van reusaohtige gestalte, met lompen over zyne
schouders, en groeven over zyn gelaat en het zweet
druppelend van zijn voorhoofd en met uitpuilende oogen.
Toen hij zag, dat Adam op hem wachtte met den graaf
naast zioh, schreeuwde hij van woeste vreugde, hiel'
een groote sabel omhoog en zwaaide er mee in de lucht
met een kracht, dat hij er ijzeren staven en hard hout
mee had doorgehakt. Maar op Adams sabel viel zijn
wapen neer als ware het kinderspeelgoeddeze wist
de slagen behendig te ontwijken en bespotte zijn aan
valler met zijn luidklinkende stem.
„Jack Robertsriep hij uit, terwijl de lemmetten
op elkaar neervielen en er vonken uit het staal
vlogen.
„Ik wensch je goeden dag JackZal ik de schoon
heid van je gezicht bederven, of heb je het liever in
je strot?"
De reus gaf geen antwoord maar viel met nieuwe
woede op hem aan en deed een stap achterwaarts om
een geweldigen slag te kunnen toebrengen. Terwyl hij
zich omwende en ons zijn bloote Dorst toonde onder
zijne armen, waar de lompen zijn lichaam niet meer
bedekten, flikkerde Adams sabel en trilde, toen zij doel
trof. De man viel morsdood neer, drie duim beneden
den oksel juist in het hart getroffen.
„Goeden nacht Jack Robertswas alles wat Adam
zeide toen het lyk op de steenen roldeons riep hij
echter toe:
„Laat een ieder, die zijn pistool kan laden achteruit
gaan de mannen met sabels naar voren. Niet vuren
vóórdat ik het u vraag!"
Toen de aanvoerder viel aarzelde de bende, maar
bij deze woorden snelde zij met nieuwen ijver toe en ik
die getracht had het bevel te gehoorzamen was te mid
den der anderen bezig met steken en slaan om mijn
leven te redden. Mijne revolvers waren reeds leeg en
een ervan kon ik slechts als knots gebruiken om er
mij op die wijze mee te verdedigen evenals met het
korte mes, waarmee ik gewapend was.
Wat de anderen van ons groepje betreft, velen hunner
hadden de loopen hunne geweren vastgegrepen en verplet
terden velen met de kolven de'nersenpan, zonder acüt te
slaan op de wonden, die zij ontvingen en de kogels, die
nog in de grot floten.
Door alle luchtgaten stroomde nu het daglicht naar
bmnenzelfs was de zon zichtbaar toen wij de tien
die nog op het platform overbleven ons aaneenslo
ten voor den laatsten grooten aanval, wetende dat wij
wellicht ons leven konden redden zoo wij slechts eenige
minuten bleven standhouden.
Met luid, woedend gehuil kwam de bende naderbij,
ons vervloekende, naar ons slaande met hunne vuisten
en de lucht met hun gegil vervullend. Nooit zag ik
zulk een aantal woedende gezichtenhet was alsof zij
van den duivel waren bezeten hunne lichamen ver
toonden gapende wonden en opengereten vleescb,
hunne handen waren [met bloed bevlekt. Telkens en
telkens wanneer ik een naar omhoog gericht gelaat
trof en de beenderen hoorde kraken, terwijl ik mijn
mes stootte in het lichaam van hen, die mij bedreig
den, meende ik dat het einde daar was dat zij ens
zouden omsluiten om ons daarna in stukken te scheu
ren zooals zij beloofd hadden te zullen doen. Maar nog
bleven wy Btandhouden, nog moedigden de stemmen
van Adam en den graal ons aan en nog slechts vijf
bevonden zich voor de opening.
Op dit gewichtig oogenblik kwam de verklaring yan
het bevel aan degenen, die achter onsjjwaren, hunne
pistolen te laden.
Adam scheen het te hebben vergeten, maar hii
wendde nu plotse ing zijne uiterste pogingen aan'
en sloeg de mannen neer als vliegen. Daarna klonk
zijn bevel en allen lieten zich op de knieën vallen.
„Nu!"
Een groote vuurkolom uit de gang volgde en eei
zestal der schavuiten in onze nabijheid, vielen dood
neer
Op hetzelfde oogenblik trok de graaf mij met zicfc
in de gang en het geheim er van werd mij verklaard
Het was een gat boven eene trapdeur en in een<
ruimte twintig voet diep stond iemand met een fakke
om ons den ijzeren ladder te doen zien langs weikei
wij moesten afdalen. En hierbij hielp mij de graaf
terwijl voor een vreeselijk oogenblik Adam de deu
vasthield.
Al leef ik nog tien maal langer, nooit zal ik tei
volle het werk van dien man genoeg waardeerer:, dei
omvang van zijn grooten moed, zijne kracht en kun
digheid, ten volle beseffen.
{Wordt vervolgd,j
