Moar-Mwerta
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
J, c.
FEUILLETON.
De stem van het geweten.
138 Jaargang
Woensdag 23 October 1895.
No. 3776
HAAHLEM'S DAGBLAD
^BOirnsrErivLEijsrTsn^icrs:
Voor Haarlem per 3 maandenf 1.20
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der
gemeente), per 3 maanden1.30
Franco door het gelieele Rijk, per 3 maanden1.65
Afzonderlijke nummersH 0.05
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maanden0.30
de omstreken en franco per post0.371/2
Van 1—5 regels 50 Cts.iedere regel meer 10 Cts. Groote letters naar plaatsruimte.
Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Reclames 20 Cent per regel.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten
en door alle Boekhandelaren en Courantiers.
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
Bureaux: Kleine Houtstraat 14, Haarlem. Telefoonnummer 122.
Directeur-Uitgever J. C. PEEREBOOM.
Hoofdagenten voor tiet Buitenland: Compagnie Générale de Piiblicité Etrangère G. L. BAXJBE Co. JOHN F. JONES, Succ., Parijs 31bis Faubourg Monimartre.
Agenten voor dit Blad in den omtrek zijn: Bloemendoal Santpoort en SchotenP. v. d. RAADT, Santpoort; HeemstedeJ. LEUVEN, bij de Tol; HaarlemmermeerC. DOEKES; Spaarndam, C. HaRTENuORP;;
ZandvoortJ. ZWEMMER; Vehm. L. VENTOS; IJmuidenJ. J. TJADEN; BeverwijkH. JUNGERIE, Koningstraat. Genoemds Asenten nemen Abonnementen en Advertentiën aan.
Nota's, Rekeningen, Wissels, Qui-
antiën, Brievenhoofden, Memoranda
m alle overige Drukwerken, die op
antoren voorkomenworden ter
Stoomdrukkerij van dit blad goed,
üllijï en vlug gedrukt.
De Directeur-Uitgever
Politiek Overzicht.
De russische minister Lobanof
heelt onlangs Frankrijk en Duitsch-
|and bezocht en is ia laatstgenoemd
land,zooals gemeld is, ook door Keizer
jVilhelm ontvangen. Tot dusverre
was nog niet bekend, wat gedurende
le audiëntie is besproken. De Lokal-
mzeiger komt het ons du vertellen.
Lobanof deelde den Keizer mee,
lal het de innigste begeerte van den
Tsaar is, zoowel Keizer Wilhelm als
|veizer Frans Jozef, zijn twee mach-
iige buren, te mogen ontmoeten. De
Tsaar hoopte dat deze wensch reeds
in het volgend najaar, na de kroning
!ou kunnen vervuld worden. Verder
Verklaarde Lobanof dat hij in Frank
rijk de overtuiging had gekregen dat
én de Fransche regeering èn het
Fransche volk opreoht begeeren dat
3e Vrede zal gehandhaafd worden.
Vlen mag dus hopen dat de eeuw ia
rrede eindigen zal.
De Keizer zou hebben geantwoord,
dat ook bij en de met hem verbondenen
bpreoht het behoud van den vrede
wenschen, en dat het hun veel ge
noegen zou doen als de Franschen
hun Vredesfeest-Tentoonstelling van
1900 ongestoord en in volmaakte rust
konden vieren. Die Tentoonstelling
loch zal een voortreffelijk werk der
beschaving kunnen zijn.
Lobanof roerde nu het Oost Azia
tische vraagstuk aan, en legde er den
aadruk op, dat Rusland onmogelijk
iou kunnen dulden dat de Japanners
zich voorgoed in Korea nestelden,
daar zij. van daar uit èn China èn
Rusland zullen bedreigen. Rusland
iou gedwongen zijn, gestadig een
leger in Siberië op de been te hou-
wat groote geldelijke offers zou
jen. De Japanners zullen Korea
is uit moeten, daar Rusland hen er
niet ais buren hebben wil. Het Bul-
jaarsche en het Armenische vraag-
ituk roerde Lobanof slechts in het
voorbijgaan aan: hij zei er alleen van,
3at z. i. ook die quaestiëu niet tot
verwikkelingen die den vrede in
jevaar brengen zoudeD, zullen leiden.
Reeds is er op gewezen waarom
ie koning van Portugal teruggeko-
nen is van zijn plaD, koning Hum
bert van Italië te bezoeken.
Het lag voor de hand, dat het Vati-
ïaan volstrekt niet met het plan was
ngenomen. Volgens verklaring van
len portugeesohen minister van bui-
tenlandsche zaken aan den italiaan-
sohen gezant te Lissabon, was koniug
Carlos bevreesd, dat de nuntius te
Lissabon zou zijn teruggeroepen als
hij zijn plan ten uitvoer had gebracht.
De Daily Chronicle ontvaDgt uit
Konstantinopel een bericht waardoor
wordt gelogenstraft de tijding dat do
Armeensohe patriarch aan de Fran
sche, Russische en Engelsohe gezan
ten deed melden dat hij goedkeurt
de door den sultan bekrachtigde
plannen van hervorming in de Ar-
meensche provincies, waarvan de in
houd hem nog niet bekend is.
De Daily News verneemt uit Kon
stantinopel d it er groote ongerust
heid heerscht over den toestand in
Trebizonde, van waar geen directe
beriohten worden ontvangen. Door
reizigers is beweerd, dat het ver
moorden van Armeniërs is toegeno
men, omdat de gouverneur dezen
vooraf wist over te halen om hunne
wapenen af te geven.
De Turksche couranten deelden
Maandag het keizerlijk besluit mee
betreffende de hervormingen in het
Armenisch bestuur. Ziehier de voor
naamste maatregelen. Strenge keus
van de ambtenaren, volstrekte gelijk
heid der burgers, regelmatige heffing
van de belastingen, instelling van
kantongerechten, toezicht op de ge
vangenissen, instelling van een ka
daster, ontwapening van de regimen
ten Koerden, verbod van het laten
verkoopea van inboedelB enz. we
gens pachtschuld.
Uit Budapest wordt gemeld, dat
het hongaarsche Huis van Magnaten
nu ook het ontwerp op de vrije uit
oefening van godsdiensten in zijn
geheel heeft aangenomen.
De Oostenrijksche minister presi
dent, graaf Badeni, is te Budapest
aangekomen en heeft bezoeken afge
legd bij de Hongaarsche ministers.
Het offioieuze Fremdenblatt verwacht
van dit bezoek nauwere betrekkingen
tussohen beide regeeringen, die van
groote waarde zullen zijn voor de
onderhandelingen over de overeen
komst tusschen beide rijken.
De quaestie tusschen Engeland en
Venezuela neemt ernstiger vormen
aan.
De regeering van Venezuela heeft
niet getracht de gebeurtenissen van
Januari (toen de Engelsche vlag werd
weggenomen en Engelsche onder
danen werden mishandeld) eeniger-
mate te verontschuldigen, nooh daar
voor eenige vergoeding aangeboden.
Blijkbaar rekent het op bulp van
de zyde der Vereenigde Staten, die
reeds zou blijken door het zenden
van een amerikaansch eskader naar
West-Indië, dat in opdracht zou
hebben èn op den toestand in Ve
nezuela on op dien op Cuba te let
ten. In de Vereenigde Staten zijn de
meeningen eohter zeer verdeeld, of
men zioh daar nut de genoen
quaestie moet inlaten of niet en of
hier de Monroe-leer moet worden
toegepast.
De engelsche premier, lord Salis
bury, heeft Venezuela van de door
Engeland gevraagde vergoeding me-
dedeeling gedaan. Deze mededeeling
is nog niet te bestemder plaatse
aangekomen. Zij is niet door bemid
deling van den Venezolaanschen
consul te Londen, en evenmin door
eeu diplomatiek agent direct over
gebracht. Zij is in kraohtige termen
gesteld. Engeland zal niet gedoogen
dat Venezuela de grenzen oversohrijdt
door de rivieren Cuyuni en Amacuro
gevormd, maar Engeland zou er in
toestemmen dat de quaestie van
het gebied waarop zij buiten die
grens aanspraak maakt, aan een
scheidsgerecht werd onderworpen.
Nog steeds komen er nadere bizon-
derheden over het innemen van Tana
narivo door de fransche troepen. Aan
de Times is nu weer uit Tananarivo
gemeld, dat de voorttrekkende fran
sche troepen de Howa'a den 29en
September hadden teruggedreven tot
op drie mijlen afstands van de hoofd
stad. Een aan de Europeanen vijan
dige volksmenigte ging toen aan het
vermoorden en verminken van fran
sche gevangenen, en zou zeker de
hand geslagen hebben aan de in de
engelsche hospitalen aanwezige zieken
indien de Franschen niet op de hoog
ten bij de voorsteden waren versche
nen van waar zij met de beschieting
van Tananarivo een aanvang maak
ten. De koningin liet capituleeren
toen de Franschen zich gereed maak
ten tot de bestorming. De overgave
geschiedde kalm. De uitstekende
houding der fransche troepen maafcte
op de bevolking een geruststellenden
indruk.
De hertog van Oporto is uit Lissa
bon naar Goa vertrokken om de
moeielijkheden daar uit den weg te
helpen ruimen en den opstand te
dempen.
STADSNIEUWS
eerste en derde pagina.
Haarlem22 October.
Voor het acte-examen lager onder
ijs is Maandag te Amsterdam ge-
mej. J. Kampman alhier.
De heeren H. Völlmar en Chr. P.
W. Kriens, die het voornemen heb
ben opgevat om de twee laatste So
nates voor piano en klarinet van
Brahms op. 120 in ons land bekend
te maken, zullen die waarschijnlijk
in dit seizoen te Rotterdam, Haar
lem en Amsterdam ten gehoore
brengen.
Hanslick noemt die Sonates „wun-
dervoll" en rekent ze tot 't „aller-
sobönste" van Brahms. En in de Allg.
Zeit. schreef R. Heuberger o. a. van
de 2e Sonate, in F-moll, dat het
Andante een „Empündungsmalerei
ersten Ranges", de Finale „bevallig,
vroolijk en geestig" is. In de eerste
Sonate, in Es-dur is meer hartstocht;
beide werken zijn zeer verschillend
van stemming en men zou, zegt
Heuberger, de eerste „Glückliohe
Jugend", de twee le „Giückliches
Alter" kunnen betitelen.
Wig hopen de Sonates spoedig ook
hier te hooren.
Schouwburg.
Een optreden van mevrouw Julia
van Lier—Cuijpers was en is nog
steeds eene groote aantrekkelijkheid
voor het Haarlemsche publiek. Velen
zal het dan ook een genoegen doen
ie vernemen, dat zij Vrijdag met bet
gezelschap Van Lier, dat door zijne
beide laatste voorstellingen een goe
den indruk alhier achterliet, eene
gastvoorstelling geeft. Wij zien haar
dan in een barer beste rollen, name
lijk als gravin de Moray in „Marte
lares", het bekende drama van Adolphe
d'Ennery en Edmond Tarbe.
„Martelares" behoort niet tot de
drama's van den laatsten tqd, het is
geen Ibsen, geen Hauptmann, die
hier aan het woord is, maar juist
omdat het zoo geheel tot het oude
genre behoort, waarvan het tusschen
twee haakjes gezegd lang niet een
der slechtste is, valt het nog zoozeer
in den smaak van een zeer groot deel
van het publiek. De liefhebbers kun
nen zich dus Vrijdagavond vergasten.
Voor hen, die het stuk reeds vroeger
hier zagen opvoeren, kunnen wij nog
melden, dat de zoo hoogst eigenaar
dige en moeilijk weer te geven rol
van sir Elibe Drach, bij den heer van
Nieuwland wederom in zeer goede
handen is.
Groote proteatvergadering.
Maandagavond te 8l'~ uur werd
eece druk bezette protestvergadering
in .Felix Favore" gehouden, onder
voorzitterschap van den heer Spren-
gers, die in een openingswoord het
doel uiteenzette. Nadat Portegies
nog eenige woorden had gesproken,
waarin hij o.a. op organisatie der
arbeiders aandrong, verkreeg G.
Wolfswinkel het woord, die zeide dat
het piotësi dezen avond iu de 1ste
plaats moest gelden de laffe
houding van de vakgenooten onder
de timmerlieden alhier, welke dezen
zomer niet flink en fier het hoofd
omhoog gehouden hebben gedurende
de werkstaking van de timmerlieden,
maar na eenige dagen op dezelfde
oude voorwaarden weder aan den
arbeid waren gegaan en vervolgens
uit eenzette, dat als de vergadering
meende, dat dit protest eenig nut
zou hebben, zij dan bedrogen
zou uitkomen, daar men van de
regeeringspersonen kruit en lood in
plaats van hulp te verwachten heeft
en het vrij nutteloos is te protestee
ren tegen eene handeling, die reeds
geschied is. Neen, zeide spr., er moet
meer gedaan worden, dan hier te
proteeteeren. De kameradon moeten
opgewekt worden, om mede te strij
den, want wanneer het niet van den
arbeider komt, dan verkrijgt men
geene rechten. Van Regeeringswege
is het niet te verkrijgen, dat de ar
beider, de opbrengst van den arbeid
geniet, en omdat het van die zijde
niet kan en mag verwaoht worden,
moet men andere paden inslaan om
tot een menschwaardig bestaan te
komen. Alleen wanneer men op
eigen kraohten steunt, daagt er red
ding op voor het lijdende volk. Alles
wat voortgebracht wordt is de som
van de gemeenschap. Zq die der
halve hiervan meer nemen, dan zij
voor zich en hun gezin noodig heb
ben om behoorlijk te kunnen leven,
plegen diefstal.
Ons protest ging spreker voort, zal
alleen dan eenige uitwerking hebben,
wanneer alle arbeiders met ons den
strijd aanvaarden tegen de wanver
houdingen in onze huidige maat
schappij, opdat er eene maatschappij
kome, waarin vrijheid, reoht en brood
voor allen is en hij eindigde aldus
„Arbeiders, op ten strijde voor vry-
heid, reoht en brood
Na dezen spreker trad op de heer
A. M. Reens, van Amsterdam.
Reens besprak ia het begin zijner
rede het bekende manifest onlangs
vanwege den Ned. R. K. Volksbond
uitgevaardigd, waarin volgens hem
met vette, dikke letters stond gedrukt
dat de socialisten oproermakers wa
ren. Hiertegeo protesteerde hij. Neen
vraagt gij mijWie oproermakers
zijn, dan ging spr. voort, zou ik
antwoorden „de pruiken uit uw Ge
meenteraad zijn dat." De afgevaar
digden in den Gemeenteraad behar
tigen niet het algemeen belang, maar
het klassebelang. Wat men anderen
meer deftigen vereenigingen wel
toestaat, weigert men aan de arbeiders.
Verder protesteerde spr. er tegen,
dat er aan de bestuurstafel ook niet
een vertegenwoordiger zat van de
afd. Haarlem van den Ned. R. K.
Volksbond, daar genoemde bond
toch ook had gezegd de verbetering
van de arbeidende klasse te willen,
zij het dan ook langs geleidelijken
weg en door onderlmg overleg. Dit
laatste was volgens spr. onzin. Hier
na wets Reens er op, dat ook de
kapitalisten en de gezaghebbers,
oproermakers waren. De socialisten
waren iets anders, hun eeretitel is
oproerkraaierszij zeggen dat da
revolutie zal uitbarsten. De arbeiders
zijn het er allen over eens dat eene
verbetering in de maatschappelijke
wanverhoudingen moet worden aan
gebracht.
Doch die verbetering is niet te
verwachten van regeeringswege, daar
men zoowel in de 2e Kamer als in
den Gemeenteraad niet de waarach
tige belangen van de arbeiders
behartigt, maar slechts kletst. Even
min is zg van de kerk te verwaohten
slechts uit het kamp der arbeiders
zal zij komen.
Daarom moeten alle arbeiders op
geroepen worden tot een heiligen
strijd tegen de kapitalisten, die niets
doen, doch van alles genieten en in
weelde baden en de oorzaak zijn vaD
de ellende van de arbeiders.
Opheffing van het sociale vraagstuk
zal alleen dan tot stand komen, wan
neer het stelsel van het socialisme
wordt gepropagandeerd. Spr. eindigde
met als zyne overtuiging uit te spreken
dat eenmaal de groote sociale revo
lutie, de dag der wrake zal komen,
en dat als die dag er eenmaal is dit
niet aan de socialisten moet worden
geweten, maar aan hen, zooals thans
ook de leden van den Haarlemschen
Gemeenteraad, die niet hebben gered,
wat er te redden was, toen het daar-
i voor nog tijd was.
j Deze rede verwierf luid applaus.
Alsnu las de voorzitter de volgende
motie voor
„De groote vergadering, gehouden
op 21 Ootober 1895, in „Felix Favore",
als protest tegen het weigeren van
een terrein, dienstig ter bespreking
van minimum loon en maximum
arbeidstijd, spreekt hare afkeuring uit
over dit weer ondoordacht besluiten
verwijt den gemeenteraad eeu meten
met twee maten."
ReeDS had eohter een ander voorstel.
Hij stelde voor, daar het zenden van
een motie toch Jniet baat cd deze maar
in den prullenmand wordt geworpen,
haar ook niet aan den gemeenteraad
te zenden, hem daarvoor te min ach
tende, welk voorstel grooten bqval
by de vergadering vond en aange
nomen werd. Hiermede was de motie
van den voorzitter verworpen.
Nadat Reens nog verzooht had
geen sigaren bij de winkeliers te
koopen, maar op de markt, zoolang
de staking der sigarenmakers duurt,
en Sprengers de arbeiders opgewekt
had dit te doen, om de medevakge-
nooten te helpen, deelde de laatste
nog mede, dat er Woensdag een
wandeltocht met een praatje van
Samson zou worden gehouden, waar
na de vergadering werd gesloten.
Naar ons gemeld wordt beloven de
harddraverijen op de baan te Heem
stede morgen, Woensdag, te houden,
belangrijk te worden. Immers geen
enkel rouwgeld is verklaard, zoodat
kans bestaat, dat alle ingeschreven
paarden, 63, op zullen komen.
Door de politie alhier is proces
verbaal opgemaakt tegen den bier
huishouder F. K. M., terzake het
verkoopen van sterken drank in het
klein, in zijne inrichting aan de Leid-
sche Vaart, zonder do daartoe ver-
eischte vergunning.
IJmuiden.
Maandagavond hebben ]de aanne
mers van de visscbershaven bericht
ontvangen, dat zq met hun werk, het
I doorsteken van den dam, tot nu toe
1 den weg naar zee, kunnen voortgaan,
j zoodat de zaak zeker bijgelegd is. Er
zijn evenwel geen afsluithekken van
gemeentewege weggenomen gewor
den.
BINNENLAND,
Sir William Haroourt, lid van het
vorige Engelsche Kabinet, bezocht
ook de vergaderzaal van de Eerste
Kamer der Staten-Generaal.
Naar men verneemt bestaat bij de
Tweede Kamer het voornemen, na
afloop vaa de beraadslaging over de
Indische begrooting hetgeen waar
schijnlijk op het einde dezer week
kan worden gesteld tot 12 Nov.
a.s. op reces uiteen te gaan, en dan
bij hare terugkomst de nieuwe rege
ling der personeele belasting ter-
stond in behandeling te nemen. Ten
j aanzien van dit laatste punt zal in
I den loop dezer week het voorstel
worden gedaan.
Uit de Staatscourant.
Bij kon. besluit is de luitenant ter
zee 2e kl. F. K. van der Weyde, op
zijn verzoek, eervol uit den zeedienst
ontslagen.
Naar het fransch
van
ETIENNE ENAULT.
HOOFDSTUK IL
Hij had deze woorden nauwelijks uitgesproken, of een
:uiter, die scherp den hoek nam, kwam in de laan
lanrennen. De grijsaard beefde van vreugde en riep
lit:
i „Daar is hij eindelijk! Simplice," vervolgde hij da-
lelijk, „daar komt uw oude vriend Philipga hem
rlug te gemoet. Zeg hem, dat ik hier op mijne kamer
>en en dat hij onmiddellijk bij mij moet komen."
Hij, tot wien dit bevel werd gericht, was een kleine,
)londe, jonge man, naar zijn uiterlijk te oordeeleu on-
eveer twintig jaar, hoewel hij vier en twintig jaren
>lde. Het gelaat onder de lange, krullende lokken,
as fraai gevormd. Hij had blauwe oogen, zacht als
e van eene engel, hoewel ze iels starends hadden.
Zijn bretagnieche kleederdracht dri-eg er toe bij zijne
fraaie, tengere gestalte te doen uitkomen, terwijl hij
om zijn middel een leeren riem droeg met een groote,
metalen gesp. Toen hij den ouden Tréhouart tot hem
hoorde spreken, verliet hij den hoek bij den schoorsteen,
waar hij had zitten staren op eenige knappende rijs-
houtje3 in den haard, want bijna het geheeie jaar door
verwarmde men de kamer van den ziekenlijken zeven
tigjarige. Na de hand aan het voorhoofd te hebben
gebracht en eene oogenblik in onbeweeglijke houding
te hebben gewacht, antwoordde Simplice glimlachend
met eene bizonder droefgeestige uitdrukking
„Ja, ja, ik zal gaan, ik zal gaan."
„Je hebt het toch wel goed begrepen, mijn jongen?"
„Ik heb het goed begrepen, ik heb het goed begre
pen. Het komt er toch niet op aan," vervolgde hij en
zijn glimlach verdween terwijl hij zuohtte, „hem wacht
ik niet."
„Wien wacht je dan
„Haar de fee."
De grijsaard trok de schouders op.
„Hebt u haar nooit gezien?" vervolgde de jonge man.
„Ik ken haar wel, vannacht heb ik haar nog in mijn
droom gezien. Zij is verrukkelijk mooi, ik zal u haar
laten zien wanneer zij komt."
„Het is goed, maar ga nu gauw Kerven tegemoet en
breng hem dadelijk hierheen."
„Ik zal hem dadelijk hierheen brengen," antwoordde
Simplice, en met bevallige sprongen snelde hij de ka
mer uit.
Of
„Arme waanzinnige knaap!" mompelde de grijsaard,
f liever, ik vergis mijgelukkige waanzinnige! O
waarom heb ik niet evenals hij mijn herinneringsver
mogen en het verstand verloren!"
Eenige minuten later verscheen Philip Kerven, voor
afgegaan door Simplice, voor den grij-aird.
Kerven was, na te Havre te zijn aangekomen, te paard
naar Morlarx gereden en na eenige uren in zijne ge
boorteplaats te hebben doorgebracht was hij weer te
paard gestegen oaa den afstand af te leggen, die hem
nog van Stangala scheidde. Zijne lange, bruine jas, zijn
eerwaardige vilten hoed, zijne groote laarzen, waren wit
van atof. Hij had nog steeds die uitdrukking van spot
tende goedmoedigheid op zijn gelaat, waarachter hij
zijn slechte gevoelens verborg.
Tréhouart ontving hem met koortsachtige geestdrift.
„Wees welkom Philip," zeide hij tot hem, „ik werd
verteerd van verlangen je weer te zien. Het schijnt, dat
je reis niet vergeefsch is geweest. Het verwondert mij
niet, want je bent vlug en bedachtzaam. Ga zitten en
vertel mij alles; ik luister."
Kerven wischte zich het voorhoofd af, minder om de
zweetdruppels weg te vegen dan om zich den tijd te
geven eene kalme houding aan te nemen. Hij bleef
staan en begon als volgt
„Ik heb uwe bevelen uitgevoerd mijnheer. Te Locden
heb ik mij aangemeld bij de personen, wier adressen u
mij gegeven hadt- Ik heb notaris Dickson in Fleet Street
en den eerwaarden John Burns, uit het kerspel Westmin-
ster Abbey gesprokenik heb ook de deftige kooplie
den nit de City bezocht, die u mij hadt aangewezen en
ziehier in korte woorden wat zij mij hebben meege
deeld James Maxwell, een zeer gezien koopman in
Nigh Aiborn is lang geleden geruïneerd door den on
trouw van een bediende, wiens naam men mij niet wist
mede te deelen."
De oude Tréhouart beefde; de ander deed het voor
komen alsof hij niets had gezien en vervolgde be
daard
„Daar Maxwell eeu man met veel geestkracht was,
ging hij weer aan den arbeid. Hij was nog jong, nau
welijks veertig jaar. De verfoeielijke misdaad van zijn
kassier deed hem ons land niet onrechtvaardig beoordee-
len en het bewijs daarvan is dat hij weldra met een
fransch meisje in het huwelijk trad, Madeleine Vernon
geheeten. Deze vrouw maakte hem gelukkig, zij schonk
hem twee aardige kinderen, een jongen en een meisje,
William en Diana. Alles ging toen voorspoedig, toen hij
op zekeren dag een boottochtje op de Theems deed, de
boot zonk en alleen de zoon kon gered worden."
„Dus is er nog ejn zoon?" vroeg Tréhouart ont
roerd.
„Er is nog een zoon," antwoordde Kerven onbe
schaamd.
„God zij geloofd 1 dat ontheft mij van een zwaren
last."
„Op het tijdstip, dat deze droevige gebeurtenis plaats
greep," vervolgde de bedrieger zonder zich aan dien
uitroep te storen, „moet de zoon van Msxwell twaalf
jaar zijn geweest. Wat er sedert dien tqd van h«m ge
worden was, wist niemand mij met zekerheid mede te
deelen. Wel wist men, dat een bloedverwant het kind
als zijn pupil had aangenomen en het op eene school
te Londen doen opvoeden. Op welke school? dat
wist men niet. Om de moeielijkheid nog te doen toe
nemen, wistsn sommigen mij te verzekeren, dat de