Bij kon. besluit is bepaald, dat hetDe heer Herten meende dat er in
aan den kolonel K. M. Verschoor,het nieuwe voorstel geen sprake is
commandant van het 2e regiment J van terugtrekken. Het is eenvoudig
veld-artillerie, toegelegd pensioen
geaoht moet worden te zijn verleend
krachtens art. 42, sub 2o der wet
van 28 Augustus 1851 (Staatsblad
no. 128), en voorts met toepassing
verandering van taktiek- Wanneer
ieder diamantbewerker zijn plicht
doet, heeft men geen uitsluiting en
het doel: bondsfabrieken, verplicht
lidmaatschap en sohafttijd, bereikt.
van art. 14b der wet van dezelfdeDe zaak komt neer op winnen, maar
dagteekening (Staatsblad no. 129),op een andere wijze,
o. a. gewijzigd bij de wet van 29 Mei j Nog enkele sprekers voerden het
1877 (Staatsblad no. 114), tot een be- woord, waarop de vergadering werd
drag van f2100 'sjaars. 'gesloten.
Bq kon. besluit is aan den luitenant- De stemming zou heden plaats
kolonel J. E. N. baron Sirtema van hebben op de wyze, waarop de vroe-
Grovestins, van den grooten staf, geve stemming over het beginsel
adjudant van H. M. de Koningin,
vergunning verleend tot het aannemen
en dragen van het ordeteeken van
commandeur Ilde klasse der Frede-
riksorde, hem door den Koning van
Wurtemberg geschonken.
bondsfabrieken gesohiedde.
Op hot Ainatelveld.
Op het Arastelveld te Amsterdam
naar de zijde van de Amstel-kerk,
den zoogenaamden sigarenhoek,
iheerschte Maandag eene meer dan
Zondagmiddag omstreeks eén uur: n„ marktdruk?e.
verspreidde zich door Rijnsburgj de Er wag n Terluid da, Dome|a
tadme, dat een schipper het sedert Nieuw6nhuis daar heden ten behoeve
tien dagen [vermiste meisje uit Kat- Lan de werkstakende sigarenmakers
wgk mt het water aan den Katwijker sj in he, klein aan den man
weg had opgehaald. Die tijding bleek ;I0*U b n eQ daarbsj propaganda
waarheid 'te zqn. Door de zorgen
van Rijks- en ge^ eentepolitie werd
het lijk per schuit vervoerd naar het
daarvoor beBtemde gebouwtje op het
kerkhof te Rijnsburg.
Het vermoeden, dat de 33jarige
dienstbode door verdrinking een einde
aan haar leven had gemaakt, is dus
bewaarheid geworden.
Eene feestelijkheid op Oud-
Holland.
Maandagavond was het feest in
zou trachten te maken voor de soci
alistische beginselen.
In plaats van Domela, verscheen
echter Samson naast zqn partijgenoot
Reens op de verhooging, om aan
een duizendtal werkstakende diamant
bewerkers hunne waar te verkoopen.
Beiden zorgden wel geen opruien
de taal te voeren, daar er een vol
doende politiemacht aanwezig was,
om elke poging tot opruien onmid
dellijk tegen te gaan.
Oud-Holland, dat spoedig tot het Een opstootje,
verledene zal behooren. Den kapel- Zaterdagavond omstreeks half negen
meester, den heer B. Wolff, waseen:Eam een 9-jarig jongentje een brood
feestavond bereid als erkentelijkheid uit een in de Jacob van Cam-
voor hetgeen hij met zijn kapel ver-1 penstraat te Amsterdam staanden
richt heeft. Toen de heer W olff om melkwagen. De melkboer, die den
8 uur door de Nijmeegschc poortdiefstal zag, roste den knaap af en
binnentrad, werd hq daar met fan- braoht hem daarna naar het bureau
fares ontvangen, terwijl eene depu
tatie van dames hem een ruiker aan
bood. In optocht ging het naar de
van politie. Over deze al te ernstige
bestraffing verontwaardigd, wilde een
tamelijk talrijke menigte den melkboer
eenvoudige muziektent, die voor deze te die, beducht voor klappen, de
gelegenheid met wat groen en extra-I wjjk nam jn een café.
licht versierd was. Hier hield de heer j Negen agenten waren noodig om
Wolff een toespraak tot de leden bem uit zijn wijkplaats te ontzetten
van het orkest, waarbij bij hoopte, en zyn overbrenging naar het bureau
A~* •Sfl oonr"1"QQ™ van politie door twee rechercheurs
werd alleen mogelijk gemaakt doordat
de politie plotseling de straat afzette
en de menigte belette den melkboer
verder te vervolgen.
Is de melkboer dus van lichamelqke
tuchtiging verschoond gebleveD, zijn
hardhandig optreden is hem, behalve
op den doorgestanen angst ook nog op
het verlies van zijn melkvaten en
bussen te staan gekomen, die door de
verontwaardigde menigte werden
vernield.
Zijn wagen werd door iemand, die
medelijden met hem had, naar zijn
huis gebracht, maar hierdoor kwam
het publiek meteen te weten, waar de
man woonde.
Zqn huis, in de laatste zijstraat van
de Jan v. d. Heydenstraat gelegen,
werd met s'.eenen gebombardeerd en
een groote spiegelruit moest bet ont
gelden.
Voor erger beducht, doofde de ver
schrikte huisvrouw het licht uit,
waarna de woede der menigte be
koelde en deze zich verspreidde.
Echo
dat alien nog langen tijd aangenaam
met hem zouden samenwerken.
Na de taptoe vóór de pauze bood
de heer Bink namens de hoorders
den beer Wolff een krans aan en de
heer Van Gorcum een gouden re
montoir horloge met inscriptie, waar
bij het aan de noodige hartelijke
woorden niet ontbrak. Ook ontving
de heer Wolff een krans van de
„Haantjesclub", en een krans van
eenige leden van het vendel. Dank
baar voor de eer hem aangedaan,
bracht de kapelmeester dank aan
allen, die hem dezen feestavond be
reid hadden.
Het publiek juichte zeer. Wel was
het niet bijzonder vol, maar voor een
October-avond ging het nogal.
Van andere poorters kreeg de heer
Wolff ook nog geschenken, terwql
de heer Guy de Coral aan alle leden
van het orkest hunne photographi-
sche groep aanbood.
Na afloop der muziekuitvoering
had er een souper in de Dordtsche
poort plaats.
De diamantbewerkers te
Amsterdam.
In den Parktuin te Amsterdam werd
Maandagmiddag een vergadering ge
houden, dienende ter voorbereiding
van de stemming van heden over
het voorstel van den heer Polak. Dit
voorstel werd op het oogenblik der
vergadering besproken in een ge
combineerde Vergadering van Fa
briekseigenaren met het hoofdcomité
en zou ten gevolge hebben, dat de
arbeid onmiddellijk zou worden her
vat.
De voorzitter van de afdeeling dia
mantbewerkers van .Patrimonium,"
de heer Douwes, voerde voor de
gezellen het woord en wees er nog
maals op, dat de strijd geen politiek
karakter heeft. Spr. zeide, dat op
het oogenblik het doel der staking
niet wordt bereikt, doch dat men
langs een naderen weg, indien men
de organisatie hoog houdt en een
drachtig samenwerkt toch mogelijk
zal verkrijgen wat men wensoht.
Door een anderen spreker werd er
voor gewaarschuwd, dat men wellicht
staat voor een uitsluiting, zooals bij
de sigarenmakers.
Een inbraak met interview.
Zondagavond te elf uur beeft een
brutale inbraak plaats gehad bij de
Wed. G. Vos, aardappelenhandel
Marnixstr. 59, te Amsterdam. Maan
dagochtend begaf een onzer verslag
gevers zich daarheen om eenige in-
formatiën.
.Juffrouw, heb ik he^ genoegen de
Wed. Vos te spreken?"
„Nee, dat ben ik niet, maar wat
mot uwes ?u
.Ik heb gehoord, dat er gisteravond
by u is ingebroken."
„Dat sijne onse eige sake. Daar bet
de buitenwereld niks mee te maken
En me zuster is net precies naar de
commissaris van de Noordermart.
Da's de eenige met wie wq te make
hebben.
„Ja, juffrouw, maar ik wou het toch
graag weten."
„Waar bent u dan van?"
„Van een oourant."
„Krante? Krante, dat helpt d'r
heelemaal niet, ze hebbe d'r van nacht
weerom, die zijn alleen maar om een
mensch te bekladde. Me hoofd
loopt me om"
De juffrouw verdwijnt door een
aohterdeur, waarmee onze verslag
gever zqn informatie als afgeloopen
kon beschouwen.
ld.
Men meldt uit Millingen
De waterstanden op den Rijn zijn
in de laatste dagen weer slechter in
plaats van beter geworden. Duizenden
vaartuigen liggen met vollen last in
de verschillende havens, wachtende
op wassend water, ten einde naar de
plaats hunner bestemming te worden
gesleept. Gaan we met laag water
den winter in, dan zullen die schepen
de vluohthaven8 moeten opzoeken.
Brengt November daarentegen water,
dan zullen, vóór de koude invalt, al
die vaartuigen toch niet de plaats
hunner bestemming kum>en bereiken.
Daarbij komt nog, dat wegens de
gedeeltelijke stremming der vaart
vele afnemers van steenkolen zoowel
in Nederland als aan den Boven-
Rijn geen voorraad meer hebben
van dat artikel. Een groot aantal
bestellingen zijn dus te wachten,
waarvan het gevolg zijn eoorme
vraohtprijzen en sRepkosten, daar
de noodige scheepsruimte en sleep-
kracht waarschijnlijk zal ontbreken.
De vermiste soldaat.
Naar aanleiding van de verschillende
geruohten omtrent het al of niet vinden
van het lqk van een soldaat op de
heide bij Zeist, schrijft een medewerker
van net N. v. d. Dhet volgende:
„Reeds eenigen tijd doen allerlei
verhalen de ronde, ten opzichte van
den vermisten soldaat. De een be
weert dat hij gevonden is te Wou
denberg, met half opgegeten arm
een ander geeft hetLeusdensche bosch
als de plaats aan, terwijl ten slotte
de Zoistersche heide weer genoemd
wordt.
„Ik heb mij de moeite gegeven,
den geheeien omtrek te doorkruisen
en overal navraag gedaan, en 't is mq
gebleken, dat men overal huiverig
schijnt, iets vaD de treurige zaak te
vertellen.
„Of hier van hooger hand pressie
wordt uitgeoefend, dan wel ofdelieden
bang zqnj te veel te vertellen, valt
niet te zeggen, docht 't maakt de
nasporingen natuurlijk veelmoeilqker.
„Ten slotte is 't mij echter gelukt
de waarheid te vernemen; wellicht
dat de kennis van de toedracht der
zaak er zal toe bijdragen, het onder
zoek dat door de beklagenswaardige
ouders wordt ingesteld te vergemak
kelijken.
„De geschiedenis van het vinden
van het lijk luidt aldus:
„Een jachtopziener, die zijne ronde
deed, bemerkte een troep raven, die
in groote kringen boven zeker punt
op de heide rondvlogen.
„'t Was het gedeelte, gelegen in
den omtrek van de pyramids van
Austerlitz in de onmiddellijke nabij
heid van het z.g. „Konijnenboschje".
„Bij de nadering van den jacht
opziener verwijderden de krassende
vogels zioh en de man zag toen, dat
een soldaat in volle uitrusting, met
geweer en ransel, op den grond uit
gestrekt lag. De ongelukkige was
klaarblijkelijk reeds lang dood, het
lichaam verkeerde in vergevorderden
staat van ontbinding.
„Bij nader onderzoek bleek, dat
een zijner beenen gebroken was.
„De jaohtopziener gaf van zijne
vondst kennis aan den burgemeester,
die met een paar veldwachters ter
plaatse versoheen en het lijk naar
Amersfoort deed vervoeren, alwaar het
ter aarde werd besteld.
„Verdere nasporingen hebben be
wezen, dat de ongelukkige vermist is
tijdens de groote manoeuvres, op het
bovengenoemde gedeelte der heide
gehouden.
„De naam van den verongelukte is
Langenberg, in garnizoen te Hoorn,
alwaar ook zqne ouders wonen.
„Natuurlijkerwijze zijn deze niet
tevreden geweest met de geruchten,
die omtrent het al of niet vinden van
het lijk huns zoons in omloop waren
en in sommige bladen opgenomen
zijn.
„In de afgeloopen week zijn beiden
in den omtrek van Soesterberg ge
weest en hebben overal nasporingen
gedaan en inlichtingen omtrent de
heelemaal uitgekleed, al der spulletjes vermoedelijke oorzaak van hetonge-
zrjn weg. Ze is zoo kaal as demiere. val zoeken in te winnen; belaas 1
Nou, dat krijgt ze van de krante nietnaar ik vernam, zonder eenig succes.
„Ook militaire autoriteiten schijnen
ter plaatse geweest te zijn, omtrent
hare verrichtingen is evenwel niets
openbaar gemaakt.
„Bq alle weidenkenden heersoht
verontwaardiging over de wijze waar
op deze treurige zaak wordt behan
deld, en allerwege wordt het systeem
van .in den doofpot stoppen", dat
hier schijnt gevolgd te worden, ver
oordeeld.
„Wie toch heeft geen medelijden
met den ongelukkige, die op zoo
vreeselqke wyze den dood vond, ge
kweld door lichaamspijnen, later ver
meerderd door kwellingen van den
honger.
„Daarom, in stede van doodzwijgen,
zq het volle licht geworpen op dit
drama. Daar zqn ouders, die daarop
recht hebben, daar is ook betgeheele
Nederlandsche volk, dat in naam der
mensohelqkheid zulks eischt."
Zaterdagavond overleed te Nijme
gen de adjud.-onderoffioier Beken-
kamp bij de koloniale reserve al
daar plotseling.
De arrestantenkamer der kolonia
len, grenzende aan Bekenkamp's
woning in do Waalkazerne, was met
eenige arrestanten gevuld en deze
schenen den adjudant zoodanig be-
leedigd en gesard te hebben, dat hij
tengevolge daarvan dermate ontroer
de, iaeenzakte en stierf.
Woestelingen.
Dezer dagen kwamen te Yenloo
op den Kaldenkircber weg, in het
café van Siebes, een vijftiental jon
gelieden uit Venloo. Nauwe
lijks waren deze binnen, of er werd
ruzie gezocht, waarbij het al dadelijk
een tafel van S. moest misgelden. S.,
die het vernielen der tafel verbood,
kreeg een paar flinke oorvegen,
waarna eene algemeene vernieling
begon: bierglazen, stoelen, tafels,
schilderijen, spiegels, al wat zich
binnen het café bevoDd werd ver
brijzeld. Met veel moeite, waarbij een
der meiden te hulp kwam, die
met een slag verwond werd,
werden allen naar buiten gedreven,
zelfs werd door S. een pistoolschot
gelost.
Toen men bu'ten was begon de
pret opnieuwstukken hout werden
gezocht, alBDok keisteenen en daar
mede het huis gebombardeerd. Bijna
geen ruit bleef heel, zelfs het hout
werk werd verbrijzeld.
Toen trokken de jongelieden weer
het huis in, en werd met het ver
nielen voortgegaan. Zelfs de regula
teur, die aan den muur hing, werd
afgenomen en naar buiten geworpen.
Nadat de lust tot vernielen over
was, toog men huiswaarts.
Een ooggetuige, die in de woning
van Siebes is geweest, zegt: in Lom
bok kon in verhouding tot deze wo
ning geen grootere vernieling zijn
aangericht. Men schat de toegebrachte
schade op pl. m. f 350.
Aangitte is bij de politie gedaan,
die de daders reeds sohqnt te heb
ben gevonden.
Tus8chen Lanaken en Maastricht
is Zaterdag een bejaarde vrouw, ko
mende van Brussel, die aan een
tusschenstation had moeten uitstap
pen, doch haar verzuim te laat be
merkt had, uit een in vollen gang
zijnden trein gesprongen. Hoewel nog
levend opgenomen, is zij spoedig
daarna overleden.
Hoewel de werkstaking der glas
blazers te Maastricht is geëindigd,
zullen er toch nog wel 14 dagen
moeten verloopen alvorens het werk
zal kunnen hervat worden. De glas
ovens zijn nl. gedeeltelqk gespron
gen of uitgedoofd en moeten door
nieuwe worden vervangen, wat een
tijd van ongeveer 14 dagen vordert.
Ook voor de glasslijpers treedt thans
een gedwongen werkstaking in, daar
deze eerst aan het werk kunnen
gaan wanneer de glasblazers een
voldoende hoeveelheid glaswerk ver
vaardigd zullen hebben.
Een paartje in de gemeente Acht-
karspelen, dat ten gemeentehuize
aangifte had gedaan von zijn voor
genomen huwelijk, kreeg op den te
rugreis proces-verbaal wegens
openbare dronkenschap.
nacht omstreeks 3 uur op de hoogte„Wie krqgen dan bij stemdwa
van Urk. In do O.Z.O. richting ont- de beslissing in handen
Een luchtverschijnsel.
De heer Vermeulen, kapitein op
de Zwolsche nachtboot, was Zondag-
dekte hq een licht, dat aanvankelijk
door hem en den stuurman werd
aangezien voor een lantaarn van
een schip, nader bleek te zijn een
ster, die langzaam rees. De ster was
naar hun schatting ongeveer tienmaal
grooter dan de Noordster en gaf een
groot licht over het water heen,zoo-
als de maan dat doet. Te Kampen
komende, omstreeks kwart voor vijf,
was de ster nog zichtbaar,
(Z. C.)
Spinsters in Drente.
In de Drentsche dorpen neemt de
winterdienst volgens sommigen ter
stond na de Zuidlaarder herfstmarkt
(22a Oct. Dinsdag) volgens anderen
met 1 Nov. weer een aanvang. In de
echt Drentsche woningen waar de
traditioneele gebruiken zqn bewaard
gebleven, ziet men dan weer des
avonds de vrouwtjes naaiende
spinnende, en de mannen breiende
in den huiselijken kring.
Het spinnen, hier vroeger zeer
algemeen, neemt in de laatste jaren
telkens meer af, maar toch ziet men
het spinnewiel nog in beweging, voor
het bereiden van kouzegaren, waar
van door de mannen wollen kousen
en sokken worden gebreid.
Vroeger waren hier veel meer spin
sters van beroep, zooals nog enkele
oude vrouwen daarvan hun bedrijf
maken. Zij werkten vroeger voor 10
cents, thans voor 15 cents per dag,
plus den kost. Toen het vlas en wol
spinnen meer algemeen was, waren
er vele van die boerenspinsters, welke
dagen aohtereen in dezelfde land-
bouwgezinnen doorbrachten, en dan
bij het spinnen ijverig werden bijge
staan door boerinnen of vrouwelijke
dienstboden.
Zoo verhaalt men van een spinster,
wier spinnewieltje ijverig snorde op
het oogenblik, dat de stadhouder
Willem II bij een bezoek aan een
dezer streken de woning binnenkwam,
waar hij de oude spinster voor hei
raam zag werken met het wieltje.
Nalat de vorst het bedrijf hadbe-
schouwd, bood hij de vrouw een
fooitje aan, die de ontvangst weigerde
met de naïve opmerking„Priens, ik
bin aold en kan mien kost met spin
nen nog wel verdienen en die binst
veul geld neudig. Bewaar daerum
dien centen en ik bedanke veur dien
beteunde goedheid."
Daar het getal beroepsspinstera af
neemt en de behoeften aan garen
blijft voortduren, wordt thans veel
wol, voor zoodanig doel bestemd,
naar de steden gezonden, waar ma
chinale spinnerijen zqn, en vanwaar
men het uitstekend bereide wollen
garen tegen geringe kosten terug
ontvangt.
De justitie te Heerenveen is Maan
dag naar Steenwqk vertrokken, we
gens eea vermoedelijken doodslag,
die daar gepleegd zou zijn.
Een jongmensoh, Marinus Eleveld,
had voor eenige dagen een slag tegen
het hoofd gekregen. Daar hij Zondag
is overleden, vreesde men, dat die
de oorzaak van zijn dood zou
ziju geweest. Dr. Rinkus van Hee
renveen en een dokter uit Steenwijk
schouwden het lijk.
Naar de Zw. Ct. verneemt, is uit
de lijkschouwing gebleken, dat Ele
veld aan een natuurlijken dood is
overleden.
Pers Overzicht.
De Standaard heeft geantwoord op
de bemerking, die de Tijd had ge
maakt, omtrent haar artikel „Stem-
dwang".
Het blad zegt er dit van
„Onnoozeler kan het al niet.
„Of heugt het dan de Tijd niet meer,
hoe bij de jongste verkiezingen in tal
van districten de doorslag viel met
zeer enkele stemmen? Denk maar
aan BeverwijkDaar scheelde het
eigenlijk nog geen drie stemmen. En
ook, hoe over heel het land de meer
derheid minderheid zou zijn gewor
den, indien 500 kiezers anders hadden
„Stel nu, dat in eenig district 10.000
kiezers zijn, en dat van dezen 9910
tot het politiek levende deel behooren
maar politiek zóó gesplitst, dat zij bij
onderlingen strqd met 4960 tegenover
4950 komen te staan.
Maar immers de negentig kiezi
die politiek dood zijn.
„Zij, en zij alleen doen dan de sch
overslaan.
„Zoo leert het de les der ervarin
Machines een ramp of een zegen
Op de vraag: „zqn machines e
ramp of een zegen voor de ma
sohappq?" geeft de Heerenveens
Courant het volgende antwoord:
„Deze vraag wordt zeer versohille
bekeken ook zeer verschillend
antwoord. De handwerksman, die r
werkloosheid tobt, ziet de machii
die zooveel werk wegnemen, met e
kwaad oog aan.
„En tooh heeft hij daar geen red
toe, zeg Mr. Piersou in een zqi
geschriften. En de sohrijver geeft!
volgende voorbeeld, om duidelqk
maken, dat de machine niet is
vijandin, maar de vriendin van d
arme.
„100 arbeiders waren vroeger nc
dig, om per dag met handweverq
atoffen te weven voor 100 wol!
rokken. Deze verdienden f 1.25
dag. De rok kostte gereed f 10.
„Nu wordt er eene fabriek gebouw
en deze weeft met 20 werklied
evenveel rokken als vroeger de 1
handwevers en levert den rok vo
f 7. Van do 100 handwevers vind
20 thans werk in de fabriek en vi
dienen daar meer dan vroeger in
handweverij, tmaar 80 vinden n
dadelijk geen werk.
„Zoo gaan dus 80 daghuren a f 1.!
zqnde f 100 verloren. Maar 1
vrouwen, die de rokken koopen kt
nen nu ieder f3 besparen en houd
dus sameu f 300 over. Hier hebb
we dus reed3 een maatschappel
voordeel van f200. Die vrouwen
waren vroeger niet in staat, een ho
te koopen. Zij waren reeds blrj,
ze een wollen rok aan het lijf haddj
Voor de bespaarde f3 koopen ze
hoeden. Er komen plotseling hand
te kort bq een hoedenmakerij en
80 werklooze handwevers zqn ze
niet voldoende om nu per dag f3
aan hoeden af te leveren. Zy vind
werk tegen hooger loon en de vrouw
hebben nu een hoed op het hoo
dien zij vroeger niet konden bekomi
„Niet waar? als men 't zoo bei
kent, kojnt het precies uit. Dat
theorie.
„Maar vroeger, toen er Dog gee
machines waren, was werklooshi
een onbekend iets, en thans, nu
machines zooveel koopkracht
daardoor zooveel meer werk in
wereld hebben gebracht, is werkloo
heid een telken jare grimmiger dn
gend spook. Dat is eenvoudig I
praktijk, of het uitkomt of niet."
De fles8ckentrékkers.
De Utr. Cour., die onlangs eenij
artikelen over de flesschentrekke
bevatte, waarin het blad de vra-
besprak, hoe de flesschentrekke
langs wettelijken weg op de bes
en meest afdoende wijze kan word!
bestreden beziet de zaak thans v:
te andere zijde als onderdeel
en uitvloeisel van een msatsohappeli
verschijnsel, dat het blad zorgwa
kend aoot.
Het blad vestigt er de aandaö
op, hoe sommigen zich eene vot
stelling maken als zouden het vooi
de werkloozen op het gebied van d
handel zijn, die, door nood gedwc
gen, tot flesschentrekkerq hun t(
vlucht nemen, welke gedaohte
Utr. Cour. echter niet de9lt.
Het „zoo gewonnen, zoo verteer
is, zoo op iemand, dan voorzelt
op de flesschentrekkers van toepi
sing.
„Van wat zij zich op onreohtvai.
dige wijze hebben toegeëigend, goe
sier te maken, een grooten staat
voeren en het „er eens goed v
te nemen", het behoort tot de vas
kenmerken van dit slag van oplit
ters.
,En, onverzadigbaar in hunne 1
geerlijkheid, leggen zq aan hun rot
bedrqf geen andere banden beperkis
aan, dan die hun door de voorzie
tigheid en den loop der omstandi
heden wordt geboden.
„Men bewere dus niet, dat defle
schentrekkerq slechts als uite ste re
middel wordt ter hand genomen do
wie op geene andere wijze aan di
kost weet te komen."
voogd dood en de jont;e man op reis was."
„Dus kom je me mededeelen, dat je niet weet waar
die William is?" sprak de grijsaard zenuwachtig be
vend uit.
„Stel u gerust mijnheer, ik kom u integendeel mede
deelen dat bij leeft en ik hem gezien heb."
„O, heb dank mijn vriend 1 je bent een goede dienaar
Ik zal je beloonen en je eene lijfrente vermaken van
zeshonderd francs 1"
Kerven hoestte heftig om zijne minachting te ver
bergen, die zich in den trek om zijne dunne lippen
openbaarde.
„Eene lijfrente!" bromde hij tusschen de tanden. „Daar
bekommer ik mq nu evenveel om als om niets, brave
vriend." Niettemin sprak hij voor den vorm zijn dank
ait, waarna hij met onverstoorbare kalmte zijn leugen
achtig verhaal voltooide, dat ongetwijfeid groote eer
aandeed aan iqne vindingrijkheid. Is Bretagne
niet het romantische land der legenden en sagen?
„Ik verloor den moed niet," zeide de verteller „en
ging aan het zoeken. Ik begaf mij overal heen waar ik
meende eenige inlichting te zullen krijgen. Maar het
toeval alleen redde mij uit de verlegenheid. Op een
namiddag wandelde ik ia St. James' Park; eensklaps
hoorde ik op tien pas afstand van mij een Eogelschman
uitroepen: Good day my dear Maxwell. Ik beefde bij
dien naam; na een oogenblik te hebben geaarzeld
naderde ik den jongen man, dien ik aldus had hooren
toespreken en vroeg hem beleefd of hij fransoh sprak.
Even goed als het engelscb, antwoordde hij mij met
een zuiver accentmijne moeder was eene Fransche,
voegde hij er bij en ik heb heel jong hare taal geleerd.
Sta mij toe mijnheer, vervolgde ik, u naar uw doop
naam te vragen? Ik heet William. Dus zijt ge
de zoon van James Maxwell die in de Theems ver
dronken is Ja. Wat wilt u van mij Ik deelde
hem mede, dat een rijk man die veel belang in hem
stelde, mij had opgedragen hem in Londen te gaan
zoeken. Hij vroeg mij den naam van dien mas. Ik
verzweeg hem dien niet, en uwe bevelen tot het einde
volgend deelde ik hem mede, dat h:j spjedig iet3 van
u zou hooren.
„Den volgenden dag scheepte ik mij in naar Havre,
verheugd zoo goed met mijne zending te zijn geslaafd."
Tróhouart was ontroerd, de vreugde bracht hem tra
nen in de oogen.
„Welk een gelukkige ontmoeting 1" mompelde hij".
„Ja ik herken daarin de goedertierenheid des hemels
Vervolgens met verheffing van stem: „Waarom hebt
gij den jongen man niet meegenomen Philip Ik
had hem gaarne willen zieo."
„U hadt het mij niet bevolen."
„Dat is waar."
„Maar ik ken zijn adres te Londen, u kunt hem
schrijven en hem verzoeken hier te komen, en mis
schien zal hij uw verzoek niet afslaan."
„Wat voor jongen man is het?"
„Een flinke jongen met een knap gelaat, nette gestalte
en met goede manieren."
„Ziet hij er uit als iemand di9 rijk en gelukkig is?"
„Hij schijnt in eene bescheiden welgesteldheid tever-
keeren, en naar het my toeschijnt was hij wat droef
geestig gestemd."
„Dreefge83tig 1 zoo, zoo, is hij droefgeestig? Welnu
ik zal hem eene verrassing bereiden die hem zal öp-
vroolijken, wees daarvan verzekerd
„Eene verrassing?"
„Eene prachtige. Het is waar, ik kan je dit geheim
wel toevertrouwen mijn vriend. Weet dan dat ik dien
jongen man tot mijn eenigen erfgenaam zal benoemen.
Denkt gij niet dat hij verrukt zal zijn hé? Ik laat
hen een millioen na."
„Genadige goedheidriep Philip Kerven uit, groote
verbazing voorwendende een millioen 1 wat! u geeft
dien heer een millioen? Maar dat is iets wonderbaars
dat zal hem misschien zoo aangrijpen, dat hij er van
sterft
„Kom, daar sterft men niet vanintegendeel men
begint er door te leven."
„A.h zoo! gij onterft dus uw neet Maxime? toch een
>ede jonge man."
„Arme jongenik beklaag hem, maar ik vervul een
heiligen plicht. Lang geleden," voegde de grijsaard er
bij, stamelde een leugen en werd onwillekeurig rood,
„heeft Williams vader mij een goeden dienst bewezen,
en ik kan zijne nagedachtenis niet beter eeren dan door
mijn fortuin aan zijn zoon na te laten."
„In ieder geval zijt u toch heer en meester van uwe
bezittingen en ik vermoed, dat u er over zult beschik
ken naar den inspraak van uw geweten."
„Mijn geweten! mijn geweten! ja aan die stem geel
ik gehoor."
„En n hebt groot gelijk. Er is geen beter raadgeefster in
deze wereld het is de onfeilbare gids, die ons den goe
den weg doet bewandelen."
Philip Kerven sprak deze woorden plechtig uit en
met eene zalving, die een geestelijke niet ha l kunn
verbeteren.
De oude Tréhouart was in ge lachten verzouker. Zi
factotum stoorde hem echter in zija gepeins.
„Kan ik gaan mijnheer?" vroeg deze. „Hebt u ni
niets meer te zeggen?"
„Ik weet alles wat ik wilde weten; je kunt gaan,ml
teds Philip."
Kerven wilde de kamer uitgaan, toen zijn meesli
hem terughield door te zeggen
„Ik heb op het oogenblik niet veel pijn. Ik zal ge
bruik maken van het gelukkige tijdstip, dat mijne kw'
len mij met rust laten om mijn testament te makel
Als ik voor dien tijd geen nieuwen jicht-aanval krijt
moet ge mijn rijtuig laten inspannen, dan z-il ik he
gezegelde stuk naar den notaris brengen."
De dienaar boog en vertrok.
Toen hij de deur achter zich had gesloten, wreef ij
zich krachtig de handen en begon vroulijk een triool
marsch te neuriën, op woorden en melodien naar eiga
vinding.
Op hetzelfde oogenblik richtte Tréhouart het verzoe
tot Simplice eene kleine secretaire van ingelegd pair
eanderhout voor hem neer te zetten, aan welk ve
langen deze onmiddellijk voldeed.
Wordt vervolgd)
