lijk. Bij de uitgifte dier leeningenslechts noode over, nadat de bemid-
werd niets bepaald omtrent vervroeg- j deling van den officier van justitie
de aflossing of conversie. En ging men was ingeroepen om, wanneer de
hiertoe over, dan zouden, dit weet ik I ouders ongenegen mochten blyven
stellig, de gemeente verschillende om voor de plaatsing in een gesticht
processen dreigen. Daar houdt zijte zorgen, handelend op te treden,
niet van en zij heeft gelijk. In een andere Groningsohe gemeen-
Ik meen ook gelijk te hebben, als i te vonden wij een verkromden idioot
ik weinig sympathie betuig voor de
pastelteekeningen die de heer Timo-
leon Reioh, te Scheveningon woon
achtig, maar een Moraviër van ge
bcorte, inhet Geb. v. K.enW.exposeert.
Het zijn er 20, meest landschappen
van flinke afmeting, maar die afme
ting staat niet in verband tot de
kunstwaarde, geloof ik. Wel zijn
schilders die zich uitsluitend tot het
pastel bepalen zeldzaam, maar deze
landschappen missen m. i. die eene
bij zijne ouders in een soort kooi,
breed ongeveer 70 oM„ diep ongeveer
60 cM. en hoog ongeveer 1.5 meter.
In die kooi waren aan de voorzijde
houten tralies, benevens daarbinnen
een klein smal bankje. De patient,
die onzindelijk was, bleef oagenoeg
den geheelen dag in do kooi, om des
avonds in de gang in een soort mand
gelegd te worden, die veel te klein
voor hem was geworden en die hij
geregeld bevuilde. De moeder ver-
groote, ook zeldzaam qualiteit van k aarde hom zoo te behandelen, om-
de landschappen onzer hollandsch6 dat zij hem niet altijd bewaken kon
meesters: de fraaie belichting, het
sappige, het zonnige.
Wij hebben hier ook ons geheim",
wel niet dat van de Zeister-heide,
maar dat van het Bosch. In ons
Ziekenhuis is een man opgenomen,
ernstig verminkt en die beweert in
en hy alles vernielde wat onder zijn
handen kwam. Ook deze verwaar
loosde man werd op ons voorstel
door den officier van justitie te Gro
ningen naar het rijkskrankzinnigen
gesticht opgezonden.
In een gemeente in Noordbrabant
het Bosch, een der avonden van devonden wy eene aan chronischen
vorige week, door vyf mannen te zijn waanzin lijdende vrouw, ia een ver-
aangevallen en mishandeld. Zya mijn vuild kamertje, waarvan de ruilen
inlichtingen juist dan liegt deze man, I stuk waren en de luiken gesloten. In
zcodat hij zelf aan de waarheid van het kamertje was slechts een kapotte
zijn leugens gelooft. Van een wor- stoel en ia de bedstede eenige vodden
steling, van een aanraking met den i op de planken, die haar tot ligging
doorweekten, modderigen bodem, ver- j dienden. Dn faecaliën werden achter
toonen zyn kleeren geen spoor. Het de woning uitgestort. Door den offi-
is lastig voor depolitie achter de waar-1 cier van justitie werd tot opneming
beid te komen. Of men heeft hier te [in een krankzinnigengesticht last ge-
doen met eon zelfverminking (diegeven, toen de plaatsing niet door
meer voorkomt, volgens de m dici), den burgemeester geschiedde,
of men moet denken aan een wraak- j In een Limburgsch dorp werd eene
neming, die ruimte laat voor de toe-krankzinnige vrouw aangetroffen, die
passing van hetcherchez la femme
H. A. GANUS Jr.
De Koninginnen hebben f350 ge
schonken ten bate der slachtoffers
van den op 2 Sept. jl. plaats gehad
hebbenden brand in het gehucht St.
Jansklooster, gemeente Ambt-Vo'len-
hove. Met dackkaarheid is die milde
gift aanvaard.
De leden der Eerste Kamer zijn
bijeengeroepen tegen Woensdag 6
November te half negen 's avonds.
De Turksche gezant te 's Graven-
hage spreekt beslist als onwaar tegen
de berichten in sommige Ecgelsohe
bladen van eene summiere veroor-
deeliug van leden der Jong-Turksche
part j en van hunne overbrenging op
een oorlogsschip, waarna zij in zee
zouden zijn geworpen.
Blijkens telegraphisch bericht van
Hr. Ms. gezant te Rome, heeft de
Itaiiaansche regeering by decreet van
25 October 1895 den invoer van
Nederlandsch vee in Italië weder toe
gelaten, onder voorwaarde dat erbij
des avonds goedschiks of kwaadschiks
soms met slagen, in een hokje naast
het varkenshok werd gedreven, dat
daarna met een hek werd gesloten.
Door bemiddeling van den officier
van justitie werd zij naar kei ge nicht
Voorburg te Vucht opgezonden.'"'
Ia het hoofdstuk, waaraan boven
staande mededeeiingen zijn ontleend,
komen nog een aantal andere geval
len van verregaande verwaarloozing
en slechte behandeling voor.
Examens Fransche taal.
In de Staals. Ct. no. 253 is opge
nomen het verslag der commissie, in
1S95 belast geweest met het afnemen
examinator nog wilde nagaan, of
niet meer dan voldoende kennis hun
reoht zou geven op een hooger cijfer.
De commissie meent, wat dit punt
betreft, den candidaten ernstig te
moeten waarschuwen tegen het me
chanisch van buiten leeren van woor
denlijstjes en hun veeleer te moeten
aanradenvooreerst werkjes van
ver.-chillenden aard aandachtig te lezen
ten andere, zich te oefenen in het
zoeken naar de Fransche benamin
gen van de voorwerpen, waarmede
hun levensomstandigheden hen meer
byzonder in aanraking brengen.
De oommissie oonstateert verder
met genoegen de gunstige resultaten
by de vertaling van het Hollandsch
in het Fransch verkregen. Zij heeft
mot bijzondere zorg den tekst dier
vertaling 'oveiwogen en hem pas vast
gesteld veertien dagen, nadat hij, in
de eerste voorloopige vergadering,
ter tafel was gebracht Zij meent dan
ook werkelijk den candidaten voor
de akte L. O. een „normaaL11 proef
stuk te hebben voorgelegd.
Bij de vertaliDg in het Neder
landsch is de uitkomst minder gun
stig geweest. De oandidaten begrijpen
nog niet genoeg, dat hier niet alleen
gevraagd wordt naar eene juisteover-
zettiug der woorden, maar naar het
teruggeven van een stuk zuiver en
elegant Fransch proza in even zuiver
en goed gestyleerd Nederlandsch.
Over het geheel meent de commis
sie uit den uitslag der examens te
mogen afleiden, dat onder het onder
wijzend personeel der lagere school
de studie van het Fransch steeds
ernstiger wordt opgevat en v
eene degelijke en goede methode
wordt ingericht.
Noderlandseho M6ttrsy.
Aan het verslag van commissaris
sen uitgebracht in de 44<ite jaarver
gadering der hoofdcommissie, is het
volgende ontleend
Het aantal kweekelingen was op
31 December van hot vorige jaar
veertien minder dan op denzelfden
datum van 1893 en bedroeg 140.
Al bleek ook menigmaal, dat eene
gestrenge hand noodig was, om het
zoo noodige gezag te handhaven, toch
was over het algemeen hot gedrag
der verpleegden goed te noemen. De
geschikte voeding, de behoorlijke
Zl "Tlr Vn 1 v' kleeding en de frissche lucht leiden
der examens de Fransche taal ,oe/dat zioh gesonder en krach-
tiger gevoelen, daardoor opgewekter
zijn en hunne stemming van liever
lede tevredener en beter wordt.
De gezondheidstoestand was het
geheele jaar door gunstig.
Vele verbeteringen werden in den
loop van 1894 aangebracht- Zoo werd
o. a. het badhuis naar de eischen
des tijds ingericht.
41 kweekelingen vertrokken en 27
anderen werden opgenomen.
(lager onderwijs).
Na de mededeeiingen in de pers
over de zonderlinge buitengewoon
moeilijke vragen, welke bij het mon
deling exaui6n gedaan zouden zijn
de kritiek daarover geoefend,
verdienen de volgende opmerkingen
der commissie ongetwijfeld de aan
dacht.
„Een der belangrijkste onderdeeien
van het jexamen is zok> r de keünis
van het taaleigen. Het geldt hier de
uitgebreidheid van den woordenschat
houdende dat ter plaatse van her
komst van het vee geen enkele be
smettelijke veeziekte heerscht.
(Stct.)
Aan legaten ontving de veieeniging
words overgelegd een certificaat van I dor "oandidaten te bepalen en"na"tö I6i00'
een Italiaansch consulairen ambtenaar,1 saaIi hoever zij in de eigenaardig- De contributie der aftloelingen ver-
heden der vreemde taal z^n doorgt 6 m" ,bedraf? "v./344
drongen. De moeilijkheid van SditAUee-t m de afdeeltngen Apeldoorn,
onderzoek is grooLdeels hierin was vooruit-
pia^kan worden ingerkh?! mëër dan Ten slotte doen commissarissen een
ïp ieder ander gebfed doei zich lner,beroeP ?P dof "^werking en den
individualiteit van den examinitor j bDa°o,06lo[1. steun van alle welden-
kennen enj meer dan elders moet keDdon 'n don 1?nde- Vor«,eel n,6.l>
rekening borden gehouden met de1 a°° e,nd«°n bua verslag:, „dat
lectuur, waaruit dS caudidaat jjjne Mettray eene der schoonste st.oht.n-
woordenschat heeft geput on met die gen 13vaaon9 vader and, hetwelk
omstandigheden, waaronder zjjne a0° M>fsUlk groot belang heeftbn
voorbereiding heeft plaats gehad. b?re >nstandhoudmg, omdat zoo velen
Is dus, b«gdlt onderzoek, verschel. 17} '6
Het verplegen va:
krankzinnigen.
Aan het pas verschenen VerBlag
van het staatstoezicht op krankzinni
gengestichten over 1891—1893 zijn
do volgende mededeeiingen ontleend,
die bewijzen hoe wreed ook thans
nog soms met krankzinnigen wordt
omgesprongen. I
„Op een dorp in de provincie Gro- andersdeels ook wen3chelyk,
ningen nabij de Duifsche grenzen i eischt toch de billijkheid, dat een
werd een gehuwde vrouw aange- zekere eenheid niet ontbreke Ten heer(m mr j E. H. baron van Nagel dèld.
trollen, die door haar welgestelde einde die, „eenheid in de verschei- Amnsen voorzitter- ihr H A
schoonmoeder iu een kamertje denheid1 mogelyk te maken, werd, on- U q' vice-voorzitter J We-ner
beter gezegd hokje - was opgeslotender andere, van tijd tot tyd.over dn ge- barQQ y£npallandt van Óud-Bever-
waarvan de vensterruilj es waren stukdeel te van sommigo examens een: Beoretaris. Commissarissen zijn
geslagen en waar zij door de schoon- nauwkeurig en volledig verslag uit- R rver
moeder met behulp van de pantoffel j gebracht. De leden der Commissie i-
en door een mannelijk bloedverwantwerden langs dezen weg in de geie-ien mr
met een stuk touw werd verp!eegd(?) genheid gesteld, niet alleen om kennis j njDeme'e8{er
omdat zij „zoo lastig was1'en anders te nemen van de wyze, waarop hunne
„niet te reseeren". De offioier vancollega's dit gedeelte van het oiider-|
justitie te Winschoten bezorgde opzoek hadden geleid, maar ook om VerduiBtf rirt'
ons voorstel hare plaatsing la het; over den omvang van het ondtrzoekj 7
krankzinnigengesticht te Vuoht. en den aard der vragen met elkaar po.-tzogex^.
In een stadje in de provincie Gro- en met den voorzitter van gedachten Het volgende wordt medegedeeld
niugen werd door den burgemeester te wisselen. aangaande de dezer dagen aan het
onze aandacht gevestigd op een Zoo, in weerwil -van die bes
krankzinnig meisje, ten huize haier kiDgen, sommige examens den
comptabiliteit aan het departement
van koloniën, om zoo noodig in geval
van reclame als bewijsstukken te
kunnen dienen. Na dien tijd worden
de postzegels naar het ministerie van
waterstaat gebracht. Daar worden de
postzegels er afgeknipt en gesorteerd,
om later in veiligheid gebracht te
worden.
De postwissels met de daaraan
gehechte zegels worden aan het de
partement van koloniën bewaard in
een gesloten kast, en toen nu in het
begin der vorige week bleek, dat een
gedeelte daarvan verdwenen was,werd
de politie daarvan in kennis gesteld.
Onder de grootste geheimhouding
werd door een inspecteur der recher
che een onderzoek ingesteld en ge
bleken moet zyn dat de waarde der
postzegels te schatten is op
bedrag van 1000 en 1400 gld. als
verkoopwaarde.
Dat het ontvreemde een zoo vrij
aanzienlijk bedrag vertegenwoordigt,
wordt hierdoor verklaarbaar, dat een
handelaar in vreemde postzegels van
Curasao en Suriname van f2,50 en
f 1 vaak do werkelijke waarde betaalt.
Het uitvoerend comité der Wereld
tentoonstelling te Amsterdam verzoekt
het perscoraité aan de bladen mede te
deelen, dat aan de vergaderingen van
ontevreden exposanten hoegenaamd
geen waarde kan worden gehecht.
Geen dor commissarissen der bui
tenlandsche afdeelingen heeft zich
met een zoodanige beweging in het
minst ingelaten Van de ruim 2100
exposanten en exploitanten zyn het
slechts een veertigtal, die zich onte
vredenen noemen, zonder hunne
grieven aan het uitvoerend comité
te hebben kenbaar gemaakt. Eenige
groote firma's, wier vertegenwoordi
gers aan de beweging deelnemen,
berichtten reeds aan het comité, dat
zy hun vertegenwoordigers geen
machtiging gaven, aan de beweging
in hun naam deel te nemen.
Van het bijeenbrengen van gelden
in eenige afdeelingen is hoegenaamd
geen sprake. Als tegenstelling met
de ontevredenheid moge disnen, dat
op aanstaanden Dinsdag aan de leclen
van het uitvoerend comité en dejury
eon diner wordt aangeboden door
een oom missie, samengesteld uit
exposanten van alle afdeelingen, ver
tegenwoordigd door de commissaris
sen en voor Nederland door de heeren
De Gruyter, Galesloot, G. Mulder en
H. Schut.
Dö diamantbewerkers te
Amsterdam,
Dat niet ajlle diamantbewerkers te
Amsterdam tevreden zijn met den
loop welken de zaken thans nemen,
is door sommigen hunner Vrijdag en
Zaterdag op afkeurenswaardige wijze
getoond.
Donderdag hebben een 50 tal sta
kers den eigenaar van de slyperij
aan de Lijnbaansgracht 190 aange
vallen en geslagen en Viijdag ge
schiedde hetzelfde met don eigenaar
van de fabriek De Vrijheid, in de
Focke Simonszatraat.
Deze werd door een troep van een
paar honderd stakers op het Frede-
riksplein achtervolgd en in de galerij
van het Paleis voor Volksvlijt inge
haald, alwaar hem eenigen uit de
b8nde nogal vrij ernstig mishandelen.
Een tweetal agenten, die den troep
volgden, konden wegens de volte
geen hulp bieden.
Pers Overzicht.
De kieswet.
De Standaard doet in een derde
artikel over de kieswet uitkomen, dat
het kieswet ontwerp, by de Kamer
ingediend, op twee manieren aan een
gezonde ontwikkeling van onze poli
tiek z. i. in den weg slaat.
In de le plaats doordat het de elec
torale kwestie niet van de tafel helpt,
maar allicht nog voor langer dan deze
eeuw aan de orde houdt en voor al dien
tyd den jammer bestendigt, dien het
aanhangig blijven van deze kwe9t e
noodzakelijkerwijze teweegbrengt.
Een jammer, vooral hierin uitkomende
dat het blijven hangen van deze
kwestie hot vertrouwen in de Staten-
Generaal ondermynt; een v.uursireep
dwars door eik natuurlyk partijverband
haalt; de ontevredenheid niet sust,
maar versoherpthet optreden van
een normaal Kabinet onmogelijk
maakten, last not least, de zoo
dringend geëisckte hervorming van
ons staatsbestuur tegenhoudt.
In de 2e plaats, doordat het een
conservatief plutocratisch karakter
heeft. Plutocratisch, niet omdat ze
de parlementaire macht saamtrekt in
da handen der rijken, dat beweert
het blad allerminst, maar omdat deze
kieswet bij de poort der kiesveste
niemand doorlaat, dan die zich legi
timeert als verkeerende in zekere
geldelijke positie.
„De hoofdstroom komt binnen,"
zegt de Stand, „doordien men geld
aan den fiscus heeft betaald. Dan
volgt een eerste bijstroompje van
hen, die geld betaalden aan hun huis
baas. Een iets '.breeder stroompje
loodst hen binnen, die geld by hun
baas verdienden. *En dan komt er
nog iets druppelen door de greppel
van spaarbank en Grootboek, van
wege geld dat gedeponeerd is."
En conservatief is het ontwerp,
door het volslagen gemis aan breedte
van opvatting, het rugwaarts vooruit-
loopen, het moeten zwichten, maar
niet willen.
Hierop laat de Standaard nog tal
van bezwaren volgen. Het is. vol
gens het blad, in zyn hoofdartikel
een bijna vervelend ontwerp. Het is
peuterig, kleinzielig en beknibbelend,
en bezit niet één enkele breede op
vatting, geen spoor van ruimte van
blik, alles even enghartig en bonepen.
Ea dit alles acht de Stand, van
antirevolutionair standpunt in niet
geringe mate schadelijk voor den
geest van de richting, waarin zich
onze toekomstige politiek ontwikkelt.
.y „Ons politiek gestel is," zegt het
blad, „verre van veerkrachtig. Het
is nu reeds twintig jaren één kuchen
en schrapen, dat u wee maakt. En
in plaats van nu eens flink de ven
sters open te werpen, en frissche
luoht binnen te laten, en door ge
zonde beweging aan dat sukkelen een
einde te maken, komen er doosjes
drop en jujubes, en wordt elk reetje
dicht gestopt.'1
Ook betoogt de Standaarddat de
logica telkens zoek is in het ontwerp.
Neem bijv. ;de woningkiezers. 's Mi
nisters opinie is, dat zijn collega
Roëll, door to verhuizen, om minis
ter te worden, van Utrecht naar Don
Haag, in levenspositie is achteruit
gegaan. Ter zake dezer verhuizing
zou hij als woningkiezer zijn ontkie-
zerd, had de fiscus hem niet gered.
„Juist door den fiscus op wacht te
stellen heeft hij nu gezorgd dat een
„heer", een man van positie, hiervan
„fcxovx ÜCJLA uiau c.ii ^juoiiJt-, tttci .au
Bij eenigo juweliers werden Zater-geen last heeft, en dat al dela3tvan
denheid ee'nsdeels onvermijdelijk, £aa"' hier han be5°u.? ^©bben ge- dag relletjes voor de deur gemaakt, dit plan uitsluitend op den armere
zoo n eu £evorma zUn *ot nuttige terwijl Vrijdag een met-staker, die m neerkomt.
leden der Maatschappij.1 de Marnixstraat door een troepje „B.v. in gemeenten, waar nooit éen
De hoofdcommissie bestaat uit de ontmoet werd, insgelijks is mishan-gemeenteraadslid met meer dan 40
t W u Kvr1J v d stemmen verkozen werd, zal toch do
j candidaatstelling alleen mogelijk we-
Naar het schijnt, zegt bet Ebld., zen, als er 50 kiezers zyn die er zich
hebben de sigarenmakers te Amsler-jvoor spannen.
dam hun voornaamsten eisch betref-1 Maar erger dan die onlogische
fende het invoeren van bondsfabrie- i voorslagen, geldt als gravamen het
keu laten vallen. Hierdoor is het ergerlijke, waarop reeds vau allo,
mogelyk geworden do onderhande-zijden :e gewezen, dat dit ontwerp de J
lingen weder te openen. I beschikking ven het kiesrecht ved i
j den burger ia de hand van zijnen I
Uit Aalst wordt een droevige ramp rÜk0ren medeburger of van allerlei'
,~.ia r„ J» ambtenaren legt."
Het ontwerp draagt, zoo eindigt de
zitterjhr. mr. W. G. Dedel, secret.
G. H. van Tienhoven, pen-
van gobruikto
weder waren de metselaars naar bin-
Zoo, in weerwil -van die bespre-departement van koloniën ontdekteiemand riepDe muur schuift weg
ino-pn. sorr.iTnVft pxamp.ns rlfin in- vp-pHnistprincr van typhrnilrlo r n-Jrpcrpifiph in hof vnlcranria nnrronhlilr ln.-rct
gemeld. In de rue de la Station werd
een huis afgebroken; wegens het V*°j ua™"rl'„ural,*,> z"u.'
weder waren "d. -~UjJ-r bin-
mur eehuift wee-I ,dee.rde- maar dat "'f 'aE|0r tf=en
te houden is. En in dat afgedwongene
I. verduistering van gebruikte po-tzegels en in het volgende oogenblik lagen r t t 'i.
ouders vastgelegd aan een keten in druk hebben gemaakt van byzonder moerenóeels bestaande uit postzegels, de vijf werklieden onder de puin- V® lJ z0° Pemen£ on.werp ne-j
zeer vervuilden en verwaarloosden omvangrijk en rao6ielijk te zyn, dan geplakt als portbetaling van postwis- hoopen. Hulp wa3 spoedig bij de, &ta10.
toestand. Zij was vroeger in een was dit dit toch in den regel alleen eels van groote bedragen, grootendeels hand, maar de werklieden waren er
krankzinnigengesticht verpleegd ge- i maar het geval tegenover Candida-1 uit Curasao en Suriname. slecht afgekomen: twee waren mors-1
weest en wederom derwaarts terug-'ten, wier kennis reeds was gebleken! De postzegels worden gedurendedood, tweo ernstig gekwetst, de vijfde Het Centrum geeft als zijne meoning
gezonden. De vader ging daartoevoldoende te zijn, en bij wie de 5 jaren bewaard aau de afdeeliog had zijn been gebroken. f kennen, dat zij, die ten vorigeu
jare met blijde verrukking oonsta-
teerden, dat de liberale partij in
tweeën, voorgoed in tweeën was ge
splitst, nu wel langzamerhand tot de
overtuiging komeD, dat zij zich aan
een kleine misrekening hebben schul
dig gemaakt, iets wat trouwens reeds
vry spoedig na de Aprilverkiezingen
viel waar te nemen. Allen hebben
hiertoe medegewerkt.
Voorts zegt het blad, dat de par
lementaire veteranen, die thans aan
de groene tafel zitten, met tact ge
manoeuvreerd en door allerlei zaken
om te halen, desoherpte van het elec-
trale confliot verzacht, ja grooten
deels hebben doen vergeten.
„Aan den heer Van Houten komt
onder dit opzicht de eerepalm toe.
zijn onderwys-voorstellen vormen den
„trait d'union" tusschen conservatie
ven en vooruitstrevenden en de le
vendige bijval hem betuigd door
bladen als het Vaderland en de
Middelburgsche Courantbewijst hoe
meesterlijk deze zet op het politieke
sohaakbord is geweest.
"Zoo zijn wij dan feitelijk weer tot
den ouden toeBtand der liberale
heerschappy teruggekeerd, met dit
onderscheid evenwel, dat er thans
geen „Monsterverbond" meer is om
een zeker tegenwicht in de schaal
te leggen."
Hierna bespreekt het Centrum een
artikel van de Prov Gron. Courant
welk blad had gezegd
„Naar links Slechts als zij daar
heen stuurt, zal de regeeriDg eene
kieswet kunnen tot stand brengen,
die aan het vraagstuk rust bezorgt
voor geruimen tijd. Ea dat zij
minder op do vooruitstrevenden
zoude kunnen bouwen, zoo zij hen
tot bondgenooten kiest, dan op de
fractie, die liefst niets en in elk
geval zoo weinig mogelijk wil, is
niet te onderstellen. Gedachtig aan
hetgeen in 18G7 de loop was van de
Engelsche reformbill zal de regeering
de hulp harer vijanden van het vorig
jaar niet behoeven te wantrouwen
en zullen deze, zoo het goeverne-
ment handelbaar blijkt in 's lands
belang kunnen vergeven, zoo zij niet
vermogen te vergeven. Het landsbe
lang eischt eeno kieswet, die de be
lemmering van het voortdurend aan
hangig zyn van kiesrechfvoorstellen
wegneemt voor geruimen tijd. Dat
dit resultaat anders is te bereiken
dan doordat de regeoring, zoover het
haar mogelyk is, zwenkt naar links,
gelooven wy niet. Zoude de regee
ring zelve dit ovenzeer gevoelen en
zoude daaruit med9 de gedragslijn
moeten worden verklaard, dat zij bij
hare jóngste voorstellen volgt Wij
wildon dat het zoo ware."
„Het is maar al te waarschijnlijk"
zegt het blad, „dat de veronderstel
ling der Prov. Gron. Ct. op goede
gronden steunt pn dat hier inder
daad wensoh en werkelijkheid syno
niem zijn.
„De regeering zwenkt reeds naar
links en op de hulptroepen rech's
wordt blijkbaar weinig acht meer
geslagen."
Het Centrum wijst er op, dat do;
liberalen allen invloed alleen voor
zich behoudendat da katholieke of;
conservatieve kiezers wel liberale
oandidaten mochten helpen kiezeD,
maar dat men zich nooit tot weder
dienst gebonden aohtte.
„En daarby ontwikkelden zij steeds
oen grooten ijver om quaesties, die
verdeeldheid konden wokken onal-
gedaan te laten en op de lange baan
te schuiven. Men denke slechts aan
het vraagBtuk van den persoonlijken
dienstplicht.
„Waarlijk, de liberalen verstaan
de kunst om het heft in handen te
houden en hunne positie te beves
tigen.
„Behartigenswaardige lessen er
voorbeelden hebben zij op dit punt
aan de andere partijen gegeven. Tot
dusver echter voor deze partijen met
niet veel succes.
Varia
Patrimonium, het- orgaan van hel
Ned. Werkl. Verbond van dien naam,
kan zioh niet verblijden over de in
diening van het ontwerp tot oprich
ting van Kamers van Arbeid.
Het blad zegt:
„Verblyden kunnen wij ons des
wege niet.
Niet omdat we vreezen, dat door
een deel der volksvertegenwoordi
ging zal worden beproef! de behan
deling van dit ontwerp zoo mogelijk
de hij z!ch over zijne zwakheid en bestreed dieals'.een
smet op zijn karakter. Het voorstel van Martin Scaër
lachte hem bovendien nog tce; al de voordeelen daar
van stonden hem duidelijk voor oogen en beloofden
hun een rijk huwelijk voor Camilie en voor hem zelf
eene getet kende quitantie een er schuldvordering.
„De l.'ef-ie is liet doel van het leven niet, waarde
vriend," aütwoordda hij droogjes, „het is slechts een
toevallig tu3schenkomend fei:, waaraan men niet meer
gewicht moet hechten dau het verdient. Men moet zo
beschouwen als iets van ondergeschikt belang en ze aan
den drang tier omstandigheden ondergeschikt maken.
Spreek er dus n:et meer over zooals ge gedaan hebt
en er den invloed van op u zelf overdrijft. Of gij mie-
leidt u zelf stt-rk, of ge zijt niet oprecht. Zoowel voor
bet eer.e geval als het andere verklaar ik, dat u de
Sppruo m niet zijl, dhn ik wenscb. Zie dus van mijns
feier "ai. en gt-loof mij, streel met al het vuur uwer
beelding naar het bereiken van uwe groote toekomst
in de industrie."
„fs dat uw laatste woord?"
„Het is mijn laats'e woerd."
„Wee den man, dien u voor schoonzoon zult kie
zen
„Kom, u schertst
„Ik zal hem uitdagen mijnheer!"
„Hij zal niet met u vechten."
„Dan zal ik hem dooden 1"
„Gij een moordenaarKom aan 1"
„Bij God, tart mij niet 1"
„Ongelukkige P
„Ja, wel ongelukkige, want u hebt mij het hart ge
broken Vaarwel."
En met overkropt gemoefc snelde hij den salon uit en
vluchtte naar buiten zonder de engelachtige stem te
hooien, die hem deze woorden toeriep:
„Maxime, ik heb jd lïelHoop en vertrouw op mij!"
Het- was Camilla's stem.
Aan zijne wanhoop ten prooi, dooide de jonge man
op goed geluk af de heuvels rond, en stelle zijn gloei
en 1 voorhoofd bloot aan den verkwik konden, fiisscben
wind en de echo iu de eenzaamheid, weerkaatste de
kreten van smart en woe-.ie, die hij onmogelijk kr>n
b;jdwiugec. De namen Trékouart, Bamalec en Martin
Sceër kwamen over zijne trillende lippen, afgewisseld
door talloose verwenschingen. De naam van Camilie
daarentegen ontsnapte met droeven klank aan zijne
lippen.
In deze krachtige natuur waren de liefde er. de haat
even sterk ontwikkeld, zeodat hij met evenveel kracht
eene vervloeking als een zegenwensch uitsprak. Het
werd avond en langzaam was het kalmer in zijn binnen
ste geworden, tenmicsie hij sprak zijne gevoelens op
meer gematigden toon uit. Hij sloeg een oogenblik de
ondergaande zoon gade, maar de goudglans waarin de
toppen der bergen waren gehuld, deed zyn geest toor
nen.
„O, zinnebeeld van rijkdom en overvloedriep hij
uit en lachte met bitteren spot. „O symbool, van de
maatschappelijke macht, aanvaard mijne eerbiedige
hulde! ik buig mij voor uwe ombeschaamde majes
teit I"
Hij sloeg nu den weg in naai Stangala, welke witte
muren en groene bossschen zich onduidelijk begonnen
af te teekenen tegen de grijie schaduwen, die over de
Vallei zich uitstrekten.
Op het kasteel aangekomen begaf hij zich eerst naar
zijne kamer, gelegen op oe eerete verdieping van een
der paviljoensna zich eerst verhischt te hebben ging
hij zijn com opzoeken. Hij was van plaa hem mede te
deelen op weiire wijte Baiaaiee hem had ontvangen en
dat hij van den volgenden dag af sijn gast niet meer
zon zijn. Hij trad binnen. De kamer was balf in duis
ternis gehuld ea verlaten.
De fauteuil, waarin de zieke gewoonlijk zat, was leeg.
Ook Simplice bevond zich niet op zijne gewone plaats.
Maxime dacht, dat z'j beiden naar beneden waren ge
gaan om eeno wandeling in hst park te maken. Hij
ging zitten om op ziju oom te wachten, dis niet lang
zou wegblijven. Hij leunde met zijne beide ellebogen
op de kleine secretaire en verborg "zijn gelaat in zijno
handen.
Plotseling bief bij echter verbaasd het hoofl op en
hield met vurigen blik Jzijne oogen gevestigd op een
papier, waarop de:e woorden ge ehreven waren
DIT IS MIJN TESTAMENT.
Hij nam het op, keerde het met zeneuwachtige be
wegingen om tusschen zijne vingers en bemerkte dat
het niet gezegeld was.
„Ah zool" mompelde hij gejaagd, „dat is dus het ge
wichtige document dat mij onterft. Maar wie zou
mij txeh vervangen? Welke geheimzinnige naam staat
geschreven in plaats van den mijne? Ik kanhetwetenl
Ik zal het weten
Op het punt oin het testament uit de envelloppe
nemen, hield bij plotseling op en beefde. II.j meen
de een diepen zucht te hooren. Met bleek gelaat keek
bij oio zien heen. Hij zag niets en meende dat hij slechts
den wind had gehoord.
„Dwaasheid !:i zeide bij tot zich zelf. „Zal ik nu bant
zijn nis een kina?"
Een ocgenblik daarna verslond hij bij het schemer-
ach'.ige licht nnt zijne oogen den inhoud van hei
testament van zijn oom en wa3 roerloos van schrik
toon hij ontdekte dat de erflater tot eenigen erfgeraam
had benoemd een Engelschman, William Maxwell ge-
heeten, zoon van James Maxwell, die bij een boot*
tochtje op de Theems was verdronken.
„William MaxwellWilliam Maxwellherhaalde de
jonge man, wiens verbijstering langzamerhand vooi
woede plaats maakte. Wie is William Maxwell? Ik
heb nooit over hem hooren spreken I H-. t is stellig een
droombeeld van den ouden man, eene dol'e gril, kortom
krankzinnigenwerkEn dat nu," vervolgde bij
plotseling uitbarstende, „vernietigt mijne hoop en ver
woest mijn geluk."
Wordt vervolgd
