wezen, omdat de gerege'de bevaring
van Nieuw-Guinea door de „Konin
klijke Pakketvaart-Maatsohappij" aan
leiding geeft, oontrole uit te oefenen
op den invoer van wapens en den
aard der uitgevoerde producten.
Het request was onderteekend na
mens het bestuur van den vogelbond
„Ter bestryding eener Gruwelmode"
door de presidente mevrouw Goekoop
geb. De Jong van Beek en Donk en
door de secretaresse mevrouw Die-
Senbroek geb. De Jong van Beek en
onk (Parkweg 127 Amsterdam);
namens de redactie van Androcles
door mevrouw van der Hucht geb.
Kerkhoven en namens het bestuur
der veroeniging „Ornis" door den
president, den heer J. H. Beekman.
De toestand der oud-strijders.
De heer F. W. Drijver, predikant
te Grosthuizen, dringt er thans op
aan, dat in elke stad van ons vader
land één man zioh belasten zal met
de zorg voor een adres van adhaesie
aan H. M. de Koningin Regentes, dat
spoedig door hem en anderen getee-
kend en opgezonden wordt.
Opdat die adressen eensluidend
zouden zijr, stelt hy voor, dat men
er deze redactie aan geve:
Aan Hare Majesteit
de Koningin-Regentes der
Nederlanden.
Mevrouw 1
Begaan met den komtnervollen
toestand, waarin velen onzer oud
strijders, dragers van het Metalen
Kruis en de Citadel Medaille, mannen
van tachtig jaren en daarboven, hunne
laatste levensdagen slijten moeten,
meenende voorts dat het op den
weg der regeering ligt, in dezen
toestand verandering te brengen,
wenden ondergeteekenden zich met
den meesten eerbied tot Uwe Majes
teit om hun volle sympathie te betui
gen met het reeds bij Uwe Majesteit
ingekomen adres, waarin de wensch
wordt uitgesproken, dat aan de Oud-
Strijders, voor zoover zij 't noodig
hebben en verlangen, van Rijkswege
worde toegekend een pensioen.
Tot het afdoen zij het ter elfder
ure van deze nationale eereschuld
door de Regeering, roepen wy Uwer
Majesteits goedwilligen steuu in.
Met den meesten eerbied
van Uwe Majesteit de onderdanige
Dienaren en trouwe Onderdanen
(volgen de handteekeningen).
Weerbericht.
Weerbericht, medegedeeld door het
Koninklyk Nederlandsch Meteoro
logisch Instituut, over October:
In de afgeloopen maand bedroeg
de geheele hoeveelheid neerslag 80,1
m.M., dus meer dan het normale be
drag 73.0 m.M., en ook het aantal
dagen met neerslag 23 is 4 grooter
dan het normale aantal. Slechts op
5 dagen viel minder dan 0 5 m-M.,
terwijl 't op 1 dag sneeuwde. Het
getal bewolkte dagen, 10, is bijzonder
groot in vergelijking van het nor
male bedrag 5.4 en niettegenstaande
het normale aantal heldere dagen 3.4
bedraagt leverde de maand October
geen enkele. De gemiddelde bewol
king 6.6 ,'overtreft dan ook hei nor
male gemiddelde 5.8. Op vier dagen
kwam bovendien mist voor.
De gemiddelde relatieve vochtig
heid bedraagt 88 pet. (normaal 76
pot.) en de verdamping 42,0 m.M.,
(normaal 374 m-M.)
De hoogste temperatuur 23.n9 C,
werd bereikt op 1 October om 2 n.
m. en de laagste l."4 C. kwam
voor op 27 Oct. 's morgens om 7 uur.
De gemiddelde temperatuur 9.°0C.
is in deze maand lager dan het nor
maal gemiddelde 10."4 C.
Ook de gemiddelde barometerstand
756.6 m.M. iB lager dan het normaal
gemiddelde 759,0. Do hoogste baro
meterstand 773.5 m.M. kwam voor
op 18 October, in oen korte periode,
gedurende weke zioh boven Midden-
Europa een gebied van hooge druk
king uitstrekte en. de laagste 742.2
op 8 October, toen boven geheel
W.lijk Europa de barometer laag
stond. Trouwens dit was in de eerste
helft van October byna altijd het ge
val. Het gebied van hooge drukking,
dat de laatste] week van September
het weder behecrscht had, had plaats
gemaakt voor een gebied van lage
drukking, waarin zich versohillende
meer of minder belangrijke depres
sies voortbewogen. Van 2 tot 6 Oct. j
verplaatste zioh een depressie van 't!
}fW. van Schotland naar 't Z. vani
1 de Bothnische golf, waardoor op 4
Ootober op do Nederlandsche kusten
een stormachtige ZW. en W. en op
5 een NW. wind woei. Van 8 tot 11
October trok een depressie van het
ZW. van Engeland langs Denemar
ken tot het noorden van Soandinavië,
die in verband met een gebied van
hooge drukking boven Ierland op de
kusten een kraohtigen W.-wind ver
oorzaakte. De laatste 10 dagen van
Ootober was het weder onder den
invloed van verschillende, elkander
opvolgende depressies.
Te Utrecht werd in October een
kring om de zon en een om de maan
en een krans om de maan gezien.
Do afgetakeld© tentoonstelling
te Amsterdam.
De uittocht wordt meer
Als water naar een riool, zoo zuigt
alles naar den ééaen uitgang. Het
gaat thans heel geregeld, nu bijna
geen goederen meer den weg ver
sperren.
In het hoofdgebouw is het rumoer
van het kistengetimmer wat ver
meerderd, doch overigens valt hier
niets merkwaardigs voor. Alleen is
het vermakelijk te zien met welke
vaderlijke zorg ieder kistje of mandje
of oningepakt voorwerp wordt gewo
gen en gemeten door de mannen van
het vervoer. Wij zagen Zaterdag
(op Oud Holland) potten met plan
ten opmeten. Eerst werd op de schaal
geconstateerd dat éen pot een kilo
gram woog en daarna ging men met
den duimstok de afmetingen na: van
den grond tot het hoogste blaadje,
van het uiterste spruitje reohts tot
het uiterste spruitje linke. De overige
potten werden naar maatstaf van de
eene berekend, omdat ze even groot
waren.
De geheele tentoonstelling staat te
koop hier een paviljoen, daar een
tentje, elders een inventaris. Perry's
koffer, die een geheele reiswezen-
tentoonstelling vertegenwoordigt,
pronkt ook al met het tekoopbordje.
Xafflaire breekt zijn tenten op en
trekt {naar een andere kermis. De
Prins Hendrik gaat naar den kelder,
wrakhout drijft iu de „zee" en de
strandvonderij zal wel eerstdaags
aankondigen, dat opgevischt zijn
een flrsch zonder etiquet, een groen-
tenblibje, de bodem van een mand,
een plaat in lijst met een reclame
voor Flor de Habanas, een kurk,
benevens eenig hout, afkomstig van
een verschansing.
Alle eendjes zwemmen nog in het
water, alsof er niets gebeurd was.
Zaterdag zouden ze gevangen wor
den. Er waren eenige netten gespan
nen en een man met hooge water
laarzen joeg ze op door het bassin.
Met veel meeite kreeg bij ze tusschen
twee netten, alle veertien op een
hoop Toen groot geplas vleu
gelgeklap en weg waren de een
den. Een enkele werd in verzekerde
bewaring genomen. Of men later nog
pogingen heeft gedaan om de dieren
te vangen, weten wij niet, maar Maan
dag morgen zwommen er nog een stuk
of tien in alle vrijheid rond.
Hbld.
De sigarenmakers te
Amsterdam.
R eds is medegedeeld dat de werk-
stakende sigarenmakers zich weer bij 1
do fabrikanten om te werken hebben
aangemeld, doch dat dogenen, die by j
do staking do meeste oppositie tegen
de werkgevers voerden, door dezen
zijn uitgesloten.
In bet Volksdagblad lezen wij nog
dienaangaande het volgende
De laatste mededeeb'ng van de
patroonsvereeniging ontvangen, hield
do kennisgeving in, dat van plaatsing
aller werklieden geen sprake kon zijn.
Ieder moest zich persoonlijk aan
melden bij den patroon. Dit werd
medegedeeld om alle misverstand te
voorkomen.
De werklieden besloten toen de
volgende gedragslijn te volgen. Eerst
zouden de verschillende fabriekscom-
missies naar de verschillende patroons
gaan, om op elke fabriek afzonderlijk
nog eens toelating voor allen te vra
gen. Weigerde een palroon deze com
missie to ontvangen, dan zouden alle j
werklieden tegelyk gaan vragen, orn
weder toegelaten te worden. Werd
ook deze gezamenlijke aanvraag go-I
weigerd, dan eerst zouden de werk
lieden man voor man zich gaan aan-
melden.
Zoo geschiedde het ook.
Op de fabrieken van Schumacher
Van Hulst en van Otto Roelois
zullen de Bondsleden niet dan op
zekere voorwaarden worden toegela
ten geen oontributie voor den Bond
zal op de fabrieken mogen worden
geïnd en geen geschriften of bladen
namens den Bond verspreid.
Het aantal slachtoffers wordt op
.100 a. 150 gesohat.
Genoemd blad weet nog mede te
deelen, dat krediet en bedrijfskapitaal
zijn toegezegd, om de uitgesloten
werklieden coöperatief aan den arbeid
te zetten.
Voor eenigen tyd ontving de ge
meente Monnikendam na een proces
daarover gevoerd te hebben met de
gemeente Edam, f 50,000 uit het
legaat-Wallendal, waaraande bepaling
is verbonden, dat het bedrag voor
werkverschaffing moet dienen. In het
eerst vreesde men, dat dit geld te
Edam zou moeten beheerd worden,
doch thans is men overeengekomen,
dat de vereeniging Hulpbetoon to
Monnikendam de rente naar goed
vinden zal kunnen verwerken laten;
voor deze gemeente oen niet onaardig
buitenkaasje.
Zooals men weet, heeft dezer dagen
zekere Rothe zyn bruid in den steek
gelaten en met geld en meubelen de
wijk naar het buitenland genomen.
Uit een exploot blijkt dat hij meer
op zijn kerfetok heeft. Hij wordt ge
dagvaard, ',ter zake dat hy te Ensenade
(Argentijnsohe Republiek), op 1 Fe
bruari 1890 heeft ontvangen 4200
pesos nacional a deposito, om a*n
iemand te Zaandam af te dragen, aan
welke opdracht h j niet heeft voldaan.
In verband met de herhaaldelijk
reeds galoopen hebbende geruchten,
kan de N. R. Cl mededeelen, dat
aan den hoofdcommissaris van politie
te Rotterdam, den heer Voormolen,
op de meest eervolle wijze de be
trekking van hoofdcommissaris van
politie te Amsterdam is aangeboden.
Het blad spreekt de hoop uit, dat de
heer V-, hoe eervol het aanbod ook
voor hem is, bij de door hem te ne
men beslissing niet uit het oog zal
verliezen de sympathie, die hem in
de Maasstad zoo ruimschoots geble
ken is.
Een 53jarige bootsmao, aan boord
van de stoomboot Alexandrakreeg
in de spoorweghaven te Rotterdam
een vat vet, wegende 800 kilogram,
dat uit de strop schoot, op het
lichaam. De man word verpletterd
Eeno botsing.
Tusschen Dioraerbrug en Water
graafsmeer bij de zoogenaamde Hart-
velderbrug stonden Zondagavond om
streeks twintig menschen op de Gooi-
sche stoomtram te wachten, die
)eks half tien daar moest
aankomen. De tram arriveerde even
wel drie kwartier te laat en bleek
zoo vol te zijn, dat slechts vier pas
sagiers konden worden meegenomen.
De zestien, die moesten achter blij von,
deden al hun best om den wagen
binnen t9 dringen, hetgeen eerst tot
een woordenwisseling en daarna tot
een verwoede vechtpartij aanleiding
gaf. Met stokken werd geslagen,
waarbij een bejaard heer werd ge
troffen.
Ook den conduo'eur ging men te
lijfmen sleurde hem van den wagen
en de passagiers moesten lusschenbei-
de komen om erger te verhoeden.
Mat een en ander waren twintig
minuten gemoeid, zoodat de tram met
een groot aantal onthutste passagiers
zeer laai te Amsterdam aankwam
In The Illustrated London News
wo"dt een goed woord gedaan voor
den toren vanj Den Brie!. Het blad
herinnert dat er merkwaardige histo
rische herinneringen, ook voor Enge
land, aan Den Briel zyn verbonden.
Het was de eerste stad, die, geholpen
door de Watergeuzen, het Spaansche
juk afwierp en toen Engeland den
Nederlanders geldelyken steun ver-J
leende in hun strijd tegen Spanje
„een steua," zegt London Nevjs, j
„waarvoor zij ons ruim beloonden, i
door de Spanjaarden het kruisen op;
onze ku3ten te beletten"hield Enge-
land Den Briel vele jaren als onder
pand. Ia 168S stak Willem III van Den
Briel naar Engeland over, om de:
verdedigers van de constitutioneelo
regeering en van het Protestantsoh
geloof te helpen en het was in do
kerk dier stad, dat zijne gemalin,
prinses Maria van Engeland, bad voor
zijn behoud op die reis vol legen-
spoeden in het stormweder.
De kerk van Briello, een fraai
Gothisch gebouw uit 1417, zoo besluit
het blad, is thans in oen vervallen
toestand.
Er is f36,000 noodig voor haar
herstel. Van de Koningin, de Regoe-
ring en anderen zijn ruime bijdragen
ontvangen. Maar men komt nog
f12,000 te kort. Wellicht zyn e
lieden in Eugeland die een steentj
willen by dragen.
Maatschij- „Zeeland".
Zaterdag heeft, naar de Midd. Ct.
mededeelt, ook de Koningin-Regentes
dor Maatsch. „Zeeland" met succes
proef gestoomd. Het sohïp zal spoedig
de Prins Hendrik naar Vlissingen vol
gen, om eveneens tusschen Vlissingen
en Queensboro de officieele proeftoch
ten te houden.
Voldoen de schepen op deze proef
tochten, waarvoor gegronde verwach
ting bestaat, dan zal de nieuwe, zeer
versnelde dienst binnen zeer korten
tijd kunnen aanvangen.
Bij een even laat vertrek uit Vlis-
siügen als tegenwoordig zal de aan
komst te Londen to 7 uur 46 minuten
verzekerd zijn.
Te Deventer is een jeugdig dieven-
complot, bestaande uit jongens van
12-14 jaren, door de politie ontdekt
Zy gingen Vavonds op roof uit en
pleegden allerlei baldadigheid. De
politie betrapte twee dier brave jon
gens, terwijl zij bezig waren met het
stolen van taartjes in een banketwin-
kel. Reeds een tiental knapen is het
der politie gelukt op te sporen.
De vader, die dezer dagen te Sur-
huizum zijn zoon zou hebben willen
vergiftigen, en daarna verdwenen was,
is teruggevonden. De burgemeester
van de gemeente Grootegast, de heer
mr. Van Nijmegen Schonegevei kende
den man persoonlijk niet, maar her
kende hem naar het signalement. De
burgemeester arresteerde li9tn en zond
hem op naar Buitenpost.
De man moet voor den rechter
hebben bekend, dat het zijn doei was
geweest zijn zoon te vergiftigen. De
zoon moet van te voren door anderen
reeds tegen zijn vader gewaarschuwd
zyn geworden.
Pers Overzicht,
Over de kieswet.
De Uaagsche Courant betoogt, dat
hoewel het ontwerp-Vaa Houten niet
ver gaat, er toch redenen te over
bestaan, waarvan zij meer en meer
overtuigd is geraakt, om voor het
oogenbÜK te nemen, wat ra en krijgen
kan en het halve ei niet te weigeren
omdat men oen heel sou verlangen.
„Vooreerst," zegt het blad, „omdat
't o. i. een b9tere taktiok is, het bereik
bare te aanvaarden, ten einde des-
verlangd later verder te gaan, dan
koppig vaat te houden san «alles of
niets", wanneer men vooruit zeker
is, alsdan niets te krijgen.
„Maar ook omdat het Nederland
sche volk. na zijne krachtige uiting
in April 1894, zulk een gemoedelijk
geduld heeft aan den dag gelegd,
dat inderdaad de vrees niet onge
grond mag heeteu. dat de tegenstan
ders van elke uitbreiding vaa de
vasthoudendheid hunner tegenvoeters
zouden kunnen gebruik maken om
de zaak geheel en al op de lange
baan te schuiven. En dan heeft onze
politieke geschiedenis geleerdwat
er van komt. Sinds vyf en twintig
jaren waoaten we op een nieuwe wet
op den militairen dienstplicht; dertig
jaren hebben we gedaan over de in
voering van de inkomstenbelasting
en zoo zijn er heel wat meer ge-
wenschto regelingen jaren en jaren
hangende gebleven, nadat een paar
pogingen tot afdoening mislukt waren.
Het fïoliaadsche volk w-^rdt zoo spoe
dig afgemat, legt zich zoo spoedig
neer bij de overtuiging dat er oor-
ioopïg" toch niets van koinen kan en
men dus maar eens den lijd moet
afwachten."
Verder geeft het blad te kennen,
dat dit ten aanzien van het kiesrecht
wel niet zal geschieden, omdat een
aanzienlijk deel des volks zioh te weer
zou stellen, als men het met een
kluitje in het riet zou trachten te
sturen, maar er zouden toch alweer
eenige kostbare jaren van wetgeven-
den stilstand mede gemoeid zijn en
misschien zouden er ook nog andere
nadeelen uit voortspruiten.
Hierna behandelt de Uaagsche Cou
rant het voornaamste oorrectief, dat
zoo zegt het met professoraal
gezag op den voorgrond is gescho
ven, dat van den stemdwang of kies
plicht.
Het blad meent, dat het denkbeeld
.ni eet excès d'honneur dus
ni cette indignité" waard is: noch
de warme belangstelling eenerzijds,
noch deD heftigen tegenstand van
den anderen kant.
„Hoogstens", gaat het blad voort,
„en dat zullen de voorstanders
tooh wel evenmin vurig wensohen
uls de tegenstanders zou de stem-
plioht dienen om. nevens een aantal
onverschilligen die zich her- en der
waarts zullen laten trekken, de revo
lutionaire groepen ter stembus te
brengen, die nu weigeren, vrijwillig
mede te doen, omdat zij „er niets in
zien." En dezen zullen daa, als ze
er toch eenmaal toe gedwongen
worden, tevens haren invloed gaun
uitoefenen in de kringen in hare
omgeving en meer zieltjes afhandig
maken aan de leiders der andere
partijen, dan dezedoor den stemdwang
anderzijds winnen."
Zoo komt de Haagsche Courant tot
de slotsom, dat kiesplicht niet prij
zenswaardig is, ook om de tallooze
bezwaren, welke hij in de praktijk
zou opleveren en dat kiesplicht nooit
invloed op het lot der kieswet kan
uitoefenen.
De Baanbreker bevat oen lang
manifest van het bestuur der Soc.-
Dem. Arbeiderspartij in Nederland
aan de Nederlandsche arbeiders,
waarin beweerd wordt, dat door het
aanhangige ontwerp, al mogo het
waar zijn, dat in de achterlyke stre
ken van ons land, waar het klein
grondbezit zich heeft gehandhaafd,
de kleine boer in vrij ruime mate
tot de stembus zal worden toegelaten
de industrieele arbeider en de em-
baehtslielen voor zeker wel 90 pro-
oent van het kiesrecht blijven uitge
s'.oten.
Den arbeider blijft, meent het ma
nifest, feitelijk geen enkel recht, dan
het recht van protestDus wordt hij
opgeroepen om op alle manieren te
protesteeren.
„En al mocht het onmiddellijk ge
volg van ons aanhoudend protest"
aldus eindigt het manifest „dan
ook ni6t in de kiesrechtuitbreiding
zelve gelegen zyn, zoo zal het tooh
den arbeiderB van Nederland, die nog
aan den goeden wil der heersohende
klasse gelooven, de oogen hebben
geopend, huu hebben geleerd, alleen
op zich zelf te vertrouwen, en rust
in e'k geval de verantwoordelijkheid
voor het gepleegde bedrog niet op
ons, doch geheel op hen, die het
hebben gepleegd. Arbeiders van Ne
derland waakt op voor het kiesrecht!"
te verminderen. De rogeering be
treedt hier een weg, welke haar ali Rc
overheid is aangewezen, een
die goed bewandeld, tot zegen kal
strekken voor geheel het volk, wieni
algemeeno belangen haar bijzonde
zijn toevertrouwd.
„Wat toch kan zegenrijker zijn vooi
het volk, dan dat een goede verstand
houding tusschen patroons en werk
lieden wordt bewerkt en bevorderd
dat misverstanden, in den laatstee
tyd door verkeerd begrepen belangei
ontstaan, worden v-_ orkomen voor di
toekomst; dat een rampzalig wan
trouwen, dat werkman van patrooi
en patroon van werkman vervreemd
wordt tegengegaan, dat gesel
vredelievend beslecht worden
erger to voorkomen, kortom dat d
belangen die beiden, werkgever ei
werknemer, gemeen hebben, dooi
onderling overleg en samenwerking
worden bevorderd.
„In Kamers van Arbeid zieu wij eei
groot middel om dit doel te bereiken
de ondervinding elders heeft dit onst
bewezen, en hoe beter ingericht, hoi
zorgvuldiger onderzocht, te grootei
zal het nut zijn, dat men er van ver
wachten mag."
me
op
vai
'£bo
at
Kamers van Arbeid.
Onder de wetsontwerpen, welke de
volksvertegenwoordiging in de laatste
jaren werden aangeboden, viel er
wel zeker geen zulk een goed ont
haal ten deel als dat hetwelk dezer
dagen op den parlementairen diseh
verscheenhet wetsontwerp tot op
richting van Kamers van Arbeid"
zegt de katholieke Noord-Brabanter
in een eerste artikel over[ dit ont
werp.
Ook zij is met het wetsontwerp
mede ingenomen ook al bevredigt
het haar niet geheel en al. Men kan,
meent zij. altijd iets beters wenscheD,
maar dat mag niet beletten het goede
te waardeeren, waar wij het op onzen
weg aantreffen.
Het blad deelt ook het verlangen van
anderen, dat het regeeringsontwerp
spoedig wet worde.
„Meer dan aan eenig andere
wet hebben wy, 'gaat de Noord-.
Brabanter dan voort, „behoefte aan j
een wet die de middelen za! san de
hand doen, om de min gunstige ver-1
houding, welke tusschen p '.troon en
arbeider zich openbaart het moge
hier te lande dan ook minder zyn
dan eiders. Gode zij dankmaar
toch wy zien reeds droeve voortee
kenen hier en daar te verbeteren
en welke vorkstakingen zal trachten
te voorkomen of de gevolgen er van
dei
sol
Varia.
De Standaard spreekt ongeveer in
denzelfden geest als de Amsterdammei q
over de toasten door de ministers Roël
en Van Houten op het afscheidsdinei j
aan het Uitvoerend Comité van di -
Wereldtentoonstelling aangeboden.
Het blad meent, dat het te betreu
ren valt, dat de Minister van Bin
nenlandsohe Zaken, na zijn ambtge
noot het woord voerende, het in zyi
officieeien toast ook opnam voor wa
bedenking voor de wereldtentoon
stelling had opgeleverd en het ker
misachtig karakter van de onderne
ming loofde.
De Standaard zegt
„Dit is niet te verschoonen.
„Waar allerwegen de neiging uit
komt, om de kermis voor het grooteij^
publiek af te schaffen, heeft het geei
houding, dat de Regeering bij mond*
van een harer Ministers, de loftrom
pet opsteekt voor een „besloten
kermis" ten bate van do meergegoe
den, nu niet veertien dagen of dri<
weken, maar nu zes maanden lang. u
„Op den weg der Regeering hac J
hef, juist omgekeerd, gelegen, di je
kermisachtig karakter der zaak t«
ignoreeren, om alleen het industries^
historisch en internationaal belang of
den voorgrond te stellen."
De Utrechtsche Courantbespreken-^
de de klachten, die zoo nu en dan0I
over de politie in verband met dafl£
openbare veiligheid worden vornomenL'
dringt er op aan, dat men niet ver-p-c
gete, dat men zoo van den agent, behalf-,
ve loffelijke plichtsbetrachting, nog eenjj
hooge mate van kennis, ontwikke-pe
iing, beschaving, en welgemanierd-^
heid gaat eischen, ook de eischenjg
van het toe te kennen salaris zulleni»
moeten stygen naarmate het corp^0
uit een maatschappelijk hoogerej^
klasse moot worden gerecruteerd. jj|
En dan betwijfelen wij het zeerL
zegt zij, „of zij die thans zoo te pa&a
en te onpas afgeven op het lage|6
gehalte der politie, met een blij ge-ga
zicht den verhoogden aanslag op^g
hun belastingbiljet zouden aanzien.
„Wel zou er o. i. een middel teja
vinden zijn, om aan het korps agen^e
t6n, ook zonder die eischen van hoo-ju
gere beschaving, meer respect le^u;
doen gewordon. L
„De ag6nt is meestal gehuwd enL
huisvader, en juist in die burgerlijken
positie heeft men het meest gelegen-^,
heid zijne zwakheden en tekortkomin-L
gen op te merken. j,e
„Wierf men het corps (natuurlijk^
hebben wij uitsluitend de groote ste|u
den op het oog,) uit ongehuwde.^
kraohtige, drank vrije jongelieden en'jg
liet men dezen samenwonen op de|c
wijze der brandweerlieden, wij ge-jc
looven, dat de populariteit der politieL
er spoedig op vooruit zou gaan. De^.
ervaring met do maréchausêe opge-tj
daan pleit, meenen wij, voor dezeL
onze opvatting."
je
Spart en Wedstrijden.
Voetbal. I1
Voetbalmatcbos gehouden op Zon-ja
dag j.l. door clubs der lste competitie ie
„De fee! welke fee?-'
„De kleine fee. Antouine."
„Dat is waar, ik vergat het," zeide het jonge meisje
glimlachend. „Zijn die bloemen voor haar?"
„Zeker zeker. De bloemen worden gemaakt voor
de feeën."
..Je bouett dus wel veel van de bevallige Anto
nine
„Ja, veel, zeer veel. Het is zeer eenvoudig zij is zoo
goed voor mij. Zij troost mij a's ik bedroefd ben zij
wiegt mij in slaap wanneer ik rusten wil. Z j voert
mij op hare vleugelen mee, wanneer zij de liefelijke zon
tegemoet vliegt.'
Eensklaps trok eene schaduw over zijn gelaat. Hij
zuchtte.
„Heb je verdriet?" vroeg Maxime.
„Ja, wel wat."
„Waarover?"
„Omïiat zy my nu en dan verlaat. Dan kan ik
haar niet zien."
„Heb je haar in langen tijd niet gezien?"
„Ja ja zeer lang geleden zij i3 zonder mij
weggegaan ik weet niet meer op welken dag zij
werd opgehouden in den hemel en dat vond ik ver
drietig. Maar nu is dat geëindigd zij komt van
daag terug opdat ik{ niet meer zoo ongelukkig zal
zyn."
„Weet je dat zeker?"
„Ja, zeker I"
„Wie heeft je dat dan medegedeeld
„Wie. Ja, dat herinner ik mij niet meer. Dat
zal ja wie is het weer? Het is Ja nu herinner
ik mij het is het is miju hart
Terwijl hij deze woorden uitsprak legde hij een van
zijne banden op zijne borst, waarna hij als door eeDe
geheimzinnige macht aangetrokken eenige schreden voor
waarts deed.
„Wat een beminnelijke idioot!'' fluisterde Camille.
„De arme jongen heeft mevrouw Louvei werkelijk
lief."
„Dat heb ik een jaar geleden bemerkt, toen zij eenige
weken op „les Ravines" heeft gelogeerd. Hij kwam ons
toen dikwijls opzoeken. Dan kon hij haar uren laDg onbe
weeglijk aanstaren. Telkens als" zij tot hem sprak begon
bij te beven."
„Wat verheerlijkt en aanbidt hij haar in zijn waan
zin 1 Maar het is waar", merkte Maxime op, „wanneer
men liefheeft, dan verheerlijkt men immer3 altijd de
geliefde, ot men zijn veratand heeft of niet Evenals
uwe vriendin voor Simpüce eene fee is, ben jy immers
voor mij eene godin, Camille?"
„Pas maar op."
c,Wat wil je daarmee zeggen
„Kniel niet te veel voor mij neer."
„Waarom niet liefste?"
„Omdat je zoudt kunnen bemerken, dat je aangebe
dene zware voeten heeft."
Maxime wilde antwoorden toen Simpüce een angst
kreet uitte.
Hij keek over het kreupelhout naar eene plek, waar
dit schaars groeide en daardoor eene steile helling
zichtbaar werd, die naar het dal voerde. Bij dit schouw
spel begon zijne geheele lichaam krampachtig te schok
ken. Hij deinsde achteruit en riep:
„Een afgrond 1 een afgrond
Deze kreet deed Camille ontstellen en het was zon
derling maar Maxime huiverde. Hare vrouwelijke vat
baarheid voor indrukken verklaarde voldoende de ont
roering van het meisje.
Maar waaraan was het tce te schrijven dat een
rilling plotseling den jongen man door de leden voer
Hij was er zelf verbaasd over, en zocht er. maar tever
geefs, zich zelf rekenschap van te geven. Misschien zou
Jaij minder veroaasd zijn geweest, indien hij er aan ge
dacht had om dien somberen angstkreet te vergelijken
met de noodlottige ea geheimzinnige stem, die hem
zijne gemoedsrust reeds had ontuomec.
„Wat scheelt er aan Simpüce?" vroeg Camille en
snelde naar den idioot,
„Daar daar 1" antwoordde hij op anderen toon, ter
wijl hij deie woorden met moeite uitsprak, „daarld&ar!
een groote afgrond 1"
En hij wees met zijn vinger op de open plek tusschen
het struikgewas, vanwaar men gemakkeüjk den weg
kon overzien.
„Ben je dan bang voor een afgrond
„Altijd altijd 1 Men valt er innaar bene
den naar beneden O, ik wil er niet invallen
Hij scheen na te denken en antwoordde toen
„Ik weet het niet! Ik weet het nietl maar
ik wil niet dat ik er in geworpen wordIk wil
niet
„Bedaar maar. Niemand denkt er aan om dat te
doen 1"
„O, dank u, dank u I" antwoordde hij op ontroerden,
dankbaren toon. „Ik was zoo bang.
Maar neer,
neen, u zijt niet slecht, niet waar? U zult mij te hulp
komen als men zou probeeren mij te dooden door mijn
naar beneden te werpen." )f
„Zeker, goede Simpüce. Je vriend Maxime, die kieih
bij mij is, zou mij helpen je te verdedigen." b
„Maxime mijn vriend," stamelde de idioot. „O ja)r
ja, ik weet het."
„Geen enkel gevaar bedreigt je als wij bij je zijn,'§l
zeide de bruidegom van Camille, die zich eenigszins vanh
zijne ontroering had hersteld, welke hij aan eene plotï
selinge zenuwachtigheid toeschreef. D
Simplic9 staarde hem een oogenblik aan, waarnaïi
zijn gelaat de gewone droefgeestige uitdrukking aan4i
nam, welke de trekken zoo iets bizonder zachts ver«b
leende. k
Weldra zeide hij zoo vriendelijk mogelijkjH
„Ik ben niet meer bang. En de kleine fee zal oohr
wel spoedig komen om mij te beschermen." ii
En geheel gerustgesteld zette hij zich neer op demi
rand van den weg en keek naar den horizont, terwijl»
hij rook aan den bouquet, dien hij nog steeds in zijnen
hand vasthield. i<
Wordt verv olgd)
