tweede Editie.
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
FEUILLETON.
De stem van het geweten.
L
loe jaargang
Ynjuag iü iNuvöiüObr iö»d
i\o. «*<yo
HAARLEMS DAGBLAD
-AJ30iTiTEMLElsrTSÏ3K/IJ"S:
Voor Haarlem per 3 maandenf 1.20
Yoor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der
gemeente), per 3 maanden1.30
Franco door het geheele Kijk, per 3 maanden1.65
Afzonderlijke nummers0.05
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maanden0.30
„de omstreken en franco per post0.37i/2
JLTDVETELTEnSTTIEIT:
i 1—5 regels 50 Cts.: iedere regel meer 10 Cis. Groote letters naar plaatsruii
Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Reclames 20 Cent per regel.
Abonnementen en Advertentiön worden aangenomen door onze Agenten
en door alle Boekhandelaren en Courantiers.
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
Bureaux: Kleine Houtstraat 14, Haarlem. Telefoonnummer 122.
Directeur-Uitgever J. C. PEEREBOOM.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrang'ere G. L. DAUBE <C- Co. JOHN F. JONES, Succ.. Parijs 31bis Faubourg Mont mar Ire.
Agenten voor dit Blad in den omtrek zijn: BI emendaal Sant-poort en SchotenP. y. d. RAADT, Santpoort; HeemstedeJ. LEUVEN, rbij de Tol; Raar lemmer meer, C. DOEKES; Spaarndam, C. HARTENDORP;
Zandvoort, J. ZWEMMER; Velsen, L. VENUS; IJmuidenJ. J. TJADEN; BeverwijkH. JUNGERIE, Koningstraat. Genoemde Agenten nemen Abonnementen en Advertentiën aan.
plLJETTElM voor Veilingen en
snbestedlngen, voor Feestel(|k-
den, Concoursen etc Kan men
r Stoomdrukker^ vai. 41t Bind
hoogst billeken pi,»s laten
ukken.
kleuwste Lettersoorten. Spoe-
ge aflevering.
De. Directeur Uilgever
i. C. PEKREBÖUS.
Bij dit Nummer is gevoegd
t. Gemeenteraadver slag van
November 1895.
Officiëele Berichten.
Burgemeester en Wethouders van
arlem brengen ter algemeene kennis
t aan den Raad der gemeente wordt
orgesteld aan den openbaren dienst
onttrekken.
!„het zuidelijk uiteinde der Lange-
aan, voor zoover .dit strekt langs
len tuin van het perceel aaD den
Wagenweg No. 46.
De betrekkelijke stukken en eene
uatieteekening zijn met ingang van
iden gedurende acht dagen ter
aatselijke secretarie (Afd. Algemeene
iken) ter inzage van een ieder
idergelegd.
Haarlem, 12 Nov. 1895.
Burgemeester en Wethouders
BOREEL.
de Secretaris
C. M. RASCH.
Politiek Orer.icit.
De verkiezing van een burgemees-
r zal niet dikwijls zoo bijzonder de
Indacht trekken als het geval is
iweest bij de gisteren plaats gehad
ibbende benoeming van dr. Lueger
t burgemeester van Weenen. Zooals
kend is gold het hier de herbe-
jeming van dezen leider der anti-
mieten, wiens eerste verkiezing door
n oostenrykschen keizer niet is
krachtigd.
Vandaar die groote belangstelling,
j werd herkozen met 92 stemmen
liberalen stemden in blanco. Nadat
Lueger de benoeming had aan-
jnomen, deelde Friebeis namens den
leverneur van Neder-Oostenryk het
jsluit tot ontbinding van den ge-
tenteraad mede.
In eene door hem gehouden rede
irklaarde Lueger den 6trijd te zul-
it voortzetten.
Hij werd na afloop der bijeenkomst
i straat met luide ovaties zijner
itijgenooten begroet.
Toen het besluit van de ontbinding
kend was werden nog meerdere
•toogingen gehouden, o. a. voor het
ibouw van den Rijksraad. De poli-
i trad tusschenbeide, verstrooide de
itoogers en nam er versoheidene in
ichtenis.
Ondanks de politiebewaking wisten
een honderdtal betoogers het keizer
lyk paleis tot het binnenplein bin
nen te dringen onder aanvoering van
het anti-semietisch gemeenteraadslid
Sohneeweiss, en riepen.Leve Lue
ger Soldaten met de bajonet op
werden hun tegemoet gezonden.
Volgens bericht uit Konstantinopel
aan de Times blijkt de Sultan Kjamil
Pasja afgedankt te hebben omdat
deze in den Kabinetsraad van verle
den Woensdag scheen partij te kie
zen voor de gezanten der mogend
heden, in zake de onlusten in Klein
Azië, door hunne protesten gerecht
vaardigd te noemen, zooals reeds met
enkele woorden is aangestipt. Kjamil's
vijanden hebben deze uitlating bij
den Sultan afgeschilderd als hoog
verraad. In den lantsten ministerraad
waren versoheidene oud-ministers
tegenwoordig, en eerst na langduri
ge gedachtenwisseling met den Sul
tan, die in de nabijheid zioh ophield,
besloot de raad om de provinciale
gouverneurs over de noodzakelijk
heid van een gestrenge handhaving
der orde aan te schrijven. En tevens
werd besloten om die officieren te
Konstantinopel, die men voor verdacht
hield, naar de provincies te zenden
en door ambtgenoten uit de provin
cies te doen vervangen,
De Daily Chronicle verneemt uit
Konstantinopel, dat ondanks turk-
echen aandrang, de armenische pa
triarch besloot om het voorlezen van
een vrodelievenden, herderlijken brief
in de ohristelijke kerken uit te stellen,
naar aanleiding van de voortdurend
inkomende berichten over moorden
in Klein-Azië.
Aan den Standard wordt uit Kon
stantinopel gemeld, dat in diploma
tieke kringen verzekerd wordt, dat
Engeland in de vorige week bereid
was om aan de Britsche vloot last
te geven Konstantinopel te naderen
of troepen te doen landen te Beiroet
of Smyrna, maar dat Rusland deze
demonstratiën heeft tegen gegaan. De
Engelsche regeering is voornemens
naar men zegt, om de vloot in Oost
Azië aanmerkelijk te versterken, voor
namelijk door het vervangen van
oudere sohepen der vloot door nieu
were, onder welke de eerste-klasse
kruisers Immortality en Narcissus.
Het turksche gezantschaD te Parijs
heeft eene nota medegedeeld, waar.n
geprotesteerd wordt tegen de ernstige
beriohten over den toestand in het
turksche Rijk verspreidvooral de
beriohten uit engelsche bron zijn zoo
als bekend is, zeer onrustwekkend.
In bedoelde nota wordt het volgende
verklaard
„Sedert eenigen tijd verspreiden
vreemde correspondenten beriohten
waarin de toestand in Turkije met
de somberste kleuren wordt afgeschil
derd. Nu eens worden die vindingrijke
geesten door samenzweringen, gevan
gennemingen en terechtstellingen aan
getrokken, dan weer door christenmoor-
den, waarvan de omvang afwisselt
naar de persoonlijke beoordeelingen
die worden uitgesproken. In aanmer
king genomen dat die campagne met
opzet tendentieus is, meent het ge-
1 zantschap het publiek te moeten
waarschuwen tegen alle onrustbarende
geruchten.
„De autoriteiten hebben een einde
moeten maken aan plaatselijke vecht
partijen (éehauffouiées), die niet de
beteekenis hadden welke men hun
toegedicht heeft. Wat den algemeenen
toestand van het keizerrijk betreft,
de regeering zal haar plicht niet ver
zaken, en streng de rustverstoorders
straffen als zich nieuwe ongeregeld
heden mochten voordoen. De edel
moedige bedoelingen van den Sultan
jegens al zijn onderdanen zonder
ondersoheid zijn aan iedereen welbe
kend, en alle ambtenaren re oeten daar
aan een voorbeeld nemen, omintoene
mende mate de rust te bevorderen."
Volgens telegrammen uit Athene
zyn daar anti-Turksche betoogingen
geweest van studenten, meestal Grie
ken uit Turkije. De studenten brachten
onder anderen den hertog van Sparta
op het paleis een ovatie. De prins
vertoonde zich echter niet en heeft
de ontvaDgst van een gezantschap uit
de studenten een dag uitgesteld.
Uit Kreta wordt gemeld dat zich
op het eiland onder de Grieken een
oproerige beweging vertoont, zoodat
de gouverneur, Karatheodory Pasja,
zijn familie heeft laten vertrekken.
STADSNIEUWS
eerste en derde pagina.
Haarlem14 November.
Alliance franeaise.
De rij van conférences in de haar-
lemsche afdeeling der Alliance fran
chise werd Woensdagavond door
Madame Thénard 6n Mile. Lepage
geopend, de eerste een zeer goede
bekende, de tweede een aangename
kennismaking.
We kennen haar wel, madame Thé
nard, met haar echt fransoh talent van
oonfórencière, haar bekwaamheid om
te souligneeren wat pakken moet,
maar zóo dat het als van zelf sohijnt
te gaan en geen met moeite voortge
bracht effeot iswij kennen de strak
heid waarmee zij een aardigheid weet
te zeggen om, zoodra het publiek er
om lacht, zelve even te glimlachen,
maar heel even alsof ze zeggen wou
„ik lach uit beleefdheid even mee,
maar ziet ge, ik val toch niet uit mijn
rol van conférencière
Het navertellen Probeer het maar
niet. Ge brengt het hoogstens zoover
dat ge overbrengt, hoe mooi Madame
Récamier was, hoe moederlijk George
Sand, hoe „austère" Madame de
1 Maintenon, hoe geleerd Madame de
Sévigné en hoe merkwaardig zij allen
te zamen zijn geweest. Missohien hebt
ge dan ook nog een van de anec-
dolen onthouden, die ge nauwelijks
zelf meer herkent bij het oververtellen
in 'thollandsoh het is met
fransche conférences als met fijne
sohotelsze kunnen den volgenden
dag niet meer opgewarmd worden.
Mademoiselle Lepage droeg een
vers voor van Hugo, „la fianoée du
timbalier," waarvan onze verslaggever
weinig verstaan heeft, allicht wel door
de minder gunstige plaats die hij
innam. Wellicht ook sprak Mile. Le
page, die nog zeer jong is, niet zoo
I duidelijk als men wel in een zaal
verwachten mag. Beter was zjj te j
volgen in een alleraardigste comédie-
dialogue en in een scène van Molières
Misanthrope, die de beide dames
kosteljjk weergaven.
Ten slotte kwam een raad van
madame Thénard aan 't publiek: „n'al-
lez jamais dans le monde", wij zouden
zeggen ,.ga nooit uit". Bals, theater,
diners, 't is alles vervelend, lastig
en onaangenaam. Een aanprijzing
van huiselijkheid op 't einde der
negentiende eeuw en dat door een
„Franijaise de Paris 1" Het is niet te
gelooven. Maar zoo ernstig was het
dan ook wel niet gemeend en in
weerwil van de pbilippioa van ma
dame Théaard, treedt zijzelve deze
week denkelijk wel weer elders op
als conférencière en gaat haar ge
hoor van Woensdagavond weer op
andere wijze „dans le monde".
Het was zoo serieus niet bedoeld.
„C'était le mot pour rire, le mot de
la fin." Want met dezen monoloog
eindigde het programma en wij sohui-
felden voetje voor voetje de zaal uit
('twas de bovenzaal van de Veree-
niging) wandelden de trappen af en
hadden bij het naar buiten schuifelen
al den tijd om ons zeiven af te vragen
welke redelijke oorzaak er kan zijn
om het vertrekken van een groot
gezelschap te beperken tot éen smal
deurtje, wanneer men groote, wyde
deuren tot zijn beschikking heeft.
Met genoegen vernemen wij, dat
het aantal leden van de afd. thans
is toegenomen tot 124. Dientengevolge
kan ook het aantal lezingen uitgebreid
wordeD. Den 27sten van deze maaDd
treedt op M. Gustave Larroumet,
merabre de l'institut de France, pro
fesseut a la Sorbonneeinde Deoem
ber spreekt prof. Van Hamel uit
Groningen, 27 Januari M. René
Doumic, daarna wellicht Mr. Georges
Berr, een der auteurs van het théatre
franvais en ten slotte in Maart mis
schien nog M. Charles Füster.
In de Woensdag te Zandvoort ge
houden openbare Raadsvergadering,
waarbij de neer W. van der Werff,
oudste wethouder, als voorzitter fun
geerde, werd tot onderwijzeres be
noemd mej. C. Vermeer te Haarlem
mermeer en zulks met het lot tegen
mej. G. M. van der Wal te Osdorp,
gemeente SloteD.
Daarna werd besloten de jaarwedde
voor den te benoemen onderwijzer,
met acte fransch of gymnastiek aan
de Burgerschool alhier te bepalen
op f 600.
Aan mej. O. H. van Nerum werd,
op aanvrage, eenigen grond verkocht,
gelegen aan de Schoolstraat, tusschen
het perceel van E. Bluijs en het ma
gazijn van de afdeeling Zandvoort
van het Witte Kruis.
BINNENLAND,
Parlementaire Praatjes.
Dat is mij nog nooit gebeurd Niet
éen woord, maar een geheele regel
is mij in de pen gebleven. En zoo
liet ik den heer RoessiDgh veel meer
zeggen dan hg deed, want het groot
ste deel van het door mijn verslag
op zijn rekening gestelde, komt op
het credit van den heer Bouman.
Daar waar de lezer die mij gelieve
te verontschuldigen dus van een
principieele bestrijding van het per
soneel als Rijksbelastingwet melding
ziet gemaakt, gelieve hij den naam
van den heer Bouman en het begin
van diens rede te lezen.
De Minister zou aan het woord
komen. Hij moest nog wat wachten.
Eerst kregen we den heer Pijn
appel, die bezwaar had tegen den
grondslag haardsteden, tegen de pro
gressie, tegen de classificatie. Tegen
de progressie, die zeer ongelijkmatig
was voor de versohillende grondsla
gen, hooger kon zijn voor het mobi
lair ook wenschte hij, verv'el de
grondslag haardsteden, progressie in
de percentage voor de huurwaarde.
De classificatie vond hij geheel
onaannemelijk. De Kamer kon moei
lijk beoordeelen in welke klasse elk
der 12000 gemeenten thuis behoor
de. Tegen de beginselen der wet had
spreker bezwaar, omdat deze belasting
in het stelsel des Min. niet rust
op de belastbaarheid van de woning
maar op de belastbaarheid van den
bewoner. Hy wilde dus liever geen
classifioatie dan deze, waarbij de
quaestie der belastbaarheid te veel
aan de ambtenaren is overgelaten.
Ten slotte bestreed hij het verband
dezer wet met de kieswet. Ook de
heer Rink zette zijn bezwaren uiteen,
gelegen inhet behoud van den
grondslag haardsteden, het trekken
in deze belasting van personen die
tot nu toe vry waren, de classifioatie
der gemeenten, de toekomst der ge-
meentefinanciën. Elk dezer bezwaren
men ziet dat de bestrijders zoo
ongeveer dezelfde grieven hebben
werd toegelicht en inzonderheid ge
wezen op den zwaarderen druk die
deze belasting op een aantal indivi
duen leggen zal.
Wilde de heer Van Karnebeek de
zekerheid hebben dat de Regeering,
mooht deze wet worden verworpen haar
taak zou voortzetten, volgens den
heer Heemskerk bestond hiervoor
geen gevaar, waar de Reg. zelf het
verband tusschen personeel en kies
recht had ontkend. De Kamer was
dus volkomen vrij. De heer van
Karnebeek besprak ook de quaestie
der gemeentefinanciën.
Hy wilde een rijksbelasting, waar
van een deel aan de gemeenten werd
afgestaan, mits de gemeenten ook
zouden deelen in eventueele stijging
van de inkomsten uit die belasting;
geen gefixeerde bydrage dus. Ea hij
wilde ook geen bevoordeeling der
winkeliers. Evenmin als hy had de
heer A. van Dedem bezwaar tegen
tydelyke subsidieering der gemeenten.
Deze spreker nam de wet vrywel in
bescherming, vooral tegenover de
grieven der heeren Pijnappel en Rink.
Zoo betoogde hij o. m. dat z. i. de
middenstand wèl ontheffing van druk
zou krijgen. Een meening die geens
zins door den heer Heemskerk werd
gedeeld. Deze gewaagde juist van
nieuwen druk voor diegenen voor
wie de bedrijfsbelasting reeds druk-
kend was. Moeilijk kon hij zijn stem
aan dat ontwerp geven, evenals de
heer Hartogh die met hem den af
stand van het personeel aan de ge
meenten bepleitte, omdat de opbrengst
voor het rijk zoo gering was, dat
de heffing als rijksbelasting niet meer
gerechtvaardigd was. Altoos, in afwach
ting van een regeling der verheudiDg
van rijks- en gemeentefinarciën. Want
voor de gemeente was deze wet
zeide de heer Hartogh een sprong
in het duister. En hy begeerde ook
zekerheid, dat door de aannemiDg
dezer wet, in 1896, '97 en '9S van
de tegenwoordige kiezers niet alleen
hun kiesrecht zouden behouden die
dit aan de grondbelasting ontleenen.
Voor de anderen was het gevaar van
verlies van kiesrecht groot. Het in
«le war sturen der gemeentefinanciën
te heffen (hoeveel zelfs boven
100?) was voor spr. een nog
grooter bezwaar als de stelsellooze
classificatie.
Maar als gij die zoo sleoht vindt,
zeide de heer Truijen, zeg dan toch
hoe gy het goed zoudt vinden. Deze
spreker aohtte de wet tamelijk goed,
minder fiscaal dan de bestaande. En
zijn bezwaar, dat het platteland in
niet te gunstige conditie kwam viel
tegenover de voordeelen der wet
weg.
Nu zal de Minister dan aan het
woord komen.
G. Jr.
Uit de Staatscourant,
Kon. besluiten. Benoemd met in
gang van 15 dezer, tot burgemeester
van Warnsveld 8. A. K. baron van
Nagellmet ingang van 18 dezer,
tot id. van Ter Neuzen, J. van Boven;
met ingaDg van 24 dezer, tot id. van
Dinteloord c. a C. van Mensch en
tot id. van Oud-Valkenburg H. J.
Franssen, secretaris dier gemeente
met ingang van 29 dezer tot id, van
Ambt-Almeloo mr. W. J. van Boneval
Faure, secretaris dier gemeente.
Met ingang van 1 Dec. a.s.: le de
officier van adra. 1ste kl. I. F. van
Gelsdorp op pensioen geBteld en hem
toegekend a. een pensioen van f 1400
's jaars, en b. eene verhc oging van dat
pensioen ad f975 's jaars, ingevolge
artikel 1 c. der wet van 1 April
1S75; 2e. bevorderd tot officier van
adm. 2e kl. K. A. de Josselin de Jong.
Op zijn verzoek eervol ontslag ver
leend aaa A. Sloos als heemraad van
den polder Waard en Groet (N.-H.)
Min. beschikkingen. De minister
van binnenlandsche zaken heeft voor
het jaar 1896 benoemd tot assistent
aan de Rij kslandbouwschool te Wage-
ningen J. P. Strioker jr. aldaar.
De minister van marine heeft: le.
de op nonactiviteitstelling van den
luit. ter zee 2e kl. J. C. van Druten,
dienende aan boord van Hr. Ms.
wachtschip te Hellevoetsluis ingetrok-
ken; deze officier blijft geplaatst aan
boord van genoemd wachtschip 2e
den adelborst lste kl. bij de Kon.
Ned. Marinereserve G. Botje, geplaatst
in de rol van Hr. Ms. instructiesohip
„Gier" en gedetacheerd bij den tor-
pedodieDSt met 16 November a.s. van
zijne plaatsing aan boord van ge-
noemd instructieschip ontheven.
In de Staats-Ct. no. 267 is opgeno
men een staat van de besmettelijke
veeziekten in Nederland, gedurende
de maand October 1895.
Naar het fransch
van
ETIENNE ENAULT.
HOOFDSTUK VIL
twee uur later verscheen Simplice op het landgoed
Ravines". In de eene hand droeg hij een bouquet
a seesrozen en resedain de andere twee brieven,
arom hij zich niet veel scheen te bekommeren. De
rete pereoneD, die hij zag toen hij den tuin doorliep,
ren Antonine en William. Hij beefde toen hij hen
j, vertraagde zijne schreden en volgde zonder gerucht
maken de beide wandelaars, die een levendig gesprek
erden.
„ItaliëItaliëzeide de een op een toon van dichter-
te vervoering, „dat is het land, waar ik heen zou
Hen om er te bemminnen, te leven en te sterven Dat
het geheimz:nnige land, waaruit mijne ziel mij schijnt
hebben verbannen en waar naar zij met een onweer
staanbaar verlangen haakt 1 Alleen daar geniet men ten
volle van het leveD. De atmosfeer daar is vol liefelijke
geuren. Elk geluid daar is melodieus. De zon, de poëzie
en de muziek hebben bet tot een paradijs van de droo-
mers en minnend en geschapen. Onder de schaduwen
der boomen aan de oevers der blauwe zee, ender de
muren van hare romantische villa's, zijn de droombeelden
liefelijker en helderder, is de liefde reiner en bekoor
lijker En dan welke grootsche herinneringen zijn
er verbonden aan het stol buiten en in de steden
Oude herinneringen aan vrijheid, macht en roem 1 Bij
iedere schrede stoot men tegen eene ruïne die tot den
geest spreekt van eenige gedenkwaardige gebeurtenis of
beroemden naam. Deze is als een heilige urn, waarin
men nog de beroemde asch terugvindt van hetgeen
vervlogen eeuwen voor schoons en prachtvols oplever
den Jaik begrijp niet hoe men ergens anders
kan gaan wonen dan te Napels, Florence, Rome of
Venetië, alB niets u noodzaakt in een anderen hemel
streek u neer te zetten 1"
William had dezen onzin gedebiteerd met zijne gewone
woordenrijkheid. Het was ongetwijfeld de echo van een
lofzang van den een of anderen dichter op Italië, want
de schelm hield van poëzie. Er zijn wel beulen die van
bloemen houden.
Antonine was spoedig tot geestdrift te brengen en
voegde hare stem dan ook spoedig bij den lofzang.
Zij verklaarde het te betreuren niet in Napels, Florence,
Rome of Venetië te zijn geboren, en dat zij zeer geluk
kig zon zijn voortaan haar leven te mogen doorbren
gen aan de oevers van de Adriatieche Zee, oi op de
hellingen der Appenijnen. Zij antwoordde echter William
zoodanig dat die uit haar antwoord geen voordeel kon
trekken.
„O, mevrouw," riep hij uit, „ik bemerk dat ik mij
niet vergist heb, toen ik van gedachte was dat uw ziel
voor alle edele aandoeningen toegankelijk moest zijn.
U zijt niet alleen de bevalligste der vrouwen maar ook
de verstandigste, de meest begaafdeHoe gelukkig
zou een man, die dacht en voelde als u, moeten zijn,
als bij u kon vergezellen op den kl issieken bodem van het
genie en het lachende, clroomende en hartstochtelijke
leven met u kon deelen, daar te scheppen te midden
van de oranjeboomen, bloemen en schitterende over
blijfselen van een vroegeren tijd."
„Ik geloof, dat u niet oprecht zijt," zeide mevrouw
Louvet verwijlend maar ontroerd. „U wilt mij vleien,
dat is alles. Ik betwijfel het inderdaad sterk dat een
beschaafd en ontwikkeld man er in zou toestemmen zijn
deel van mijne droomen te vervallen en gedeeltelijk tot
de verwezenlijking zon willen medewerken. Wat u er
ook over mocht zeggen mijnheer, ik heb helaas niets
in mij, wat zulk eene levendige sympathie en teedere
verknochtheid kan opwekken."
„Spreek zoo niet mevrouw, of n zult mij dwingen
mijn geheim te openbaren. Maar hebt u het niet reeds
geraden vervolgde hij met vuur. „Hebt n niet begre
pen dat men u liefheeft, u aanbidt Ja, van het oogen-
hlik af dat ik u voor de eerste maal zag, voelde ik mij
magnetisch tot u aangetrokken, en ik ben bereid u te
volgen naar het tooverland, dat u zoozeer bemint."
Deze verklaring duurde eenige minuten, zonder dat
hij een oogenblik zweeg.
Toen William eindelijk uitgesproken had, was Anto
nine door ontroering aangegrepen en met moeite sprak
zij deze woorden nil
„Hoemijnheer, dus u hadt mij bedoeld, toen u gisteren
vroegt aan eene zekere fee die misschien evenmin
een fee is als ik zelf om u de liefde te verzekeren
van haar, die gij lief hebt?"
„Zeer zeker, en zooals u ziet, het hangt van haar af
dat mijn vurigste wensch wordt vervuld. Zal die ver
vuld worden, mevrouw de fee?"
De jonge vrouw bewaarde een oogenblik het stilzwij
gen, waarna zij met blozend gelaat en neergeslagen
oogen stamelde
„Hij is reeds vervuld."
De bandiet slaakte een vreugdekreet, alsof hij de in
vervoering gebrachte held van eene komische opera
wae. Hij greep de hand van het romantisch vrouwtje
en bedekte die met vurige kussen.
Geen van beiden hoorde de klagende zucht, die aan
de borst van Simplice ontsnapte. De arme jongen leun
de tegen een boom en begon in Btilte te schreien.
„Zij heeft mij lief!" vervolgde William in vervoering,
„zij heeft mij liefO, heb dank, heb dank, schoone
godinIk wist het wel, dat uw ring almachtig was
Dus nu heb ik ook de zekerheid om voortaan met
mijne lit lste éen van hart en gedachten te leven. Welk
esne gelukzaligheidHet ideaal is dus niet meer een
hersenschim? het wordt hier in deze wereld somtijds
nog werkelijkheid Ik twijfelde er aan nu niet meer."
„Men moet nooit aan het geluk twijfelen, mijn
vriend. God heeft het geschapen voor uitverkoren
zielen hij kon n dus niet het deel, dat u toekomt,
weigeren, want hij is rechtvaardig en goed.'