tweede Editie. NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD. FEUILLETON. De stem van het geweten. L loe jaargang Ynjuag iü iNuvöiüObr iö»d i\o. «*<yo HAARLEMS DAGBLAD -AJ30iTiTEMLElsrTSÏ3K/IJ"S: Voor Haarlem per 3 maandenf 1.20 Yoor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der gemeente), per 3 maanden1.30 Franco door het geheele Kijk, per 3 maanden1.65 Afzonderlijke nummers0.05 Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maanden0.30 „de omstreken en franco per post0.37i/2 JLTDVETELTEnSTTIEIT: i 1—5 regels 50 Cts.: iedere regel meer 10 Cis. Groote letters naar plaatsruii Bij Abonnement aanzienlijk rabat. Reclames 20 Cent per regel. Abonnementen en Advertentiön worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen. Bureaux: Kleine Houtstraat 14, Haarlem. Telefoonnummer 122. Directeur-Uitgever J. C. PEEREBOOM. Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrang'ere G. L. DAUBE <C- Co. JOHN F. JONES, Succ.. Parijs 31bis Faubourg Mont mar Ire. Agenten voor dit Blad in den omtrek zijn: BI emendaal Sant-poort en SchotenP. y. d. RAADT, Santpoort; HeemstedeJ. LEUVEN, rbij de Tol; Raar lemmer meer, C. DOEKES; Spaarndam, C. HARTENDORP; Zandvoort, J. ZWEMMER; Velsen, L. VENUS; IJmuidenJ. J. TJADEN; BeverwijkH. JUNGERIE, Koningstraat. Genoemde Agenten nemen Abonnementen en Advertentiën aan. plLJETTElM voor Veilingen en snbestedlngen, voor Feestel(|k- den, Concoursen etc Kan men r Stoomdrukker^ vai. 41t Bind hoogst billeken pi,»s laten ukken. kleuwste Lettersoorten. Spoe- ge aflevering. De. Directeur Uilgever i. C. PEKREBÖUS. Bij dit Nummer is gevoegd t. Gemeenteraadver slag van November 1895. Officiëele Berichten. Burgemeester en Wethouders van arlem brengen ter algemeene kennis t aan den Raad der gemeente wordt orgesteld aan den openbaren dienst onttrekken. !„het zuidelijk uiteinde der Lange- aan, voor zoover .dit strekt langs len tuin van het perceel aaD den Wagenweg No. 46. De betrekkelijke stukken en eene uatieteekening zijn met ingang van iden gedurende acht dagen ter aatselijke secretarie (Afd. Algemeene iken) ter inzage van een ieder idergelegd. Haarlem, 12 Nov. 1895. Burgemeester en Wethouders BOREEL. de Secretaris C. M. RASCH. Politiek Orer.icit. De verkiezing van een burgemees- r zal niet dikwijls zoo bijzonder de Indacht trekken als het geval is iweest bij de gisteren plaats gehad ibbende benoeming van dr. Lueger t burgemeester van Weenen. Zooals kend is gold het hier de herbe- jeming van dezen leider der anti- mieten, wiens eerste verkiezing door n oostenrykschen keizer niet is krachtigd. Vandaar die groote belangstelling, j werd herkozen met 92 stemmen liberalen stemden in blanco. Nadat Lueger de benoeming had aan- jnomen, deelde Friebeis namens den leverneur van Neder-Oostenryk het jsluit tot ontbinding van den ge- tenteraad mede. In eene door hem gehouden rede irklaarde Lueger den 6trijd te zul- it voortzetten. Hij werd na afloop der bijeenkomst i straat met luide ovaties zijner itijgenooten begroet. Toen het besluit van de ontbinding kend was werden nog meerdere •toogingen gehouden, o. a. voor het ibouw van den Rijksraad. De poli- i trad tusschenbeide, verstrooide de itoogers en nam er versoheidene in ichtenis. Ondanks de politiebewaking wisten een honderdtal betoogers het keizer lyk paleis tot het binnenplein bin nen te dringen onder aanvoering van het anti-semietisch gemeenteraadslid Sohneeweiss, en riepen.Leve Lue ger Soldaten met de bajonet op werden hun tegemoet gezonden. Volgens bericht uit Konstantinopel aan de Times blijkt de Sultan Kjamil Pasja afgedankt te hebben omdat deze in den Kabinetsraad van verle den Woensdag scheen partij te kie zen voor de gezanten der mogend heden, in zake de onlusten in Klein Azië, door hunne protesten gerecht vaardigd te noemen, zooals reeds met enkele woorden is aangestipt. Kjamil's vijanden hebben deze uitlating bij den Sultan afgeschilderd als hoog verraad. In den lantsten ministerraad waren versoheidene oud-ministers tegenwoordig, en eerst na langduri ge gedachtenwisseling met den Sul tan, die in de nabijheid zioh ophield, besloot de raad om de provinciale gouverneurs over de noodzakelijk heid van een gestrenge handhaving der orde aan te schrijven. En tevens werd besloten om die officieren te Konstantinopel, die men voor verdacht hield, naar de provincies te zenden en door ambtgenoten uit de provin cies te doen vervangen, De Daily Chronicle verneemt uit Konstantinopel, dat ondanks turk- echen aandrang, de armenische pa triarch besloot om het voorlezen van een vrodelievenden, herderlijken brief in de ohristelijke kerken uit te stellen, naar aanleiding van de voortdurend inkomende berichten over moorden in Klein-Azië. Aan den Standard wordt uit Kon stantinopel gemeld, dat in diploma tieke kringen verzekerd wordt, dat Engeland in de vorige week bereid was om aan de Britsche vloot last te geven Konstantinopel te naderen of troepen te doen landen te Beiroet of Smyrna, maar dat Rusland deze demonstratiën heeft tegen gegaan. De Engelsche regeering is voornemens naar men zegt, om de vloot in Oost Azië aanmerkelijk te versterken, voor namelijk door het vervangen van oudere sohepen der vloot door nieu were, onder welke de eerste-klasse kruisers Immortality en Narcissus. Het turksche gezantschaD te Parijs heeft eene nota medegedeeld, waar.n geprotesteerd wordt tegen de ernstige beriohten over den toestand in het turksche Rijk verspreidvooral de beriohten uit engelsche bron zijn zoo als bekend is, zeer onrustwekkend. In bedoelde nota wordt het volgende verklaard „Sedert eenigen tijd verspreiden vreemde correspondenten beriohten waarin de toestand in Turkije met de somberste kleuren wordt afgeschil derd. Nu eens worden die vindingrijke geesten door samenzweringen, gevan gennemingen en terechtstellingen aan getrokken, dan weer door christenmoor- den, waarvan de omvang afwisselt naar de persoonlijke beoordeelingen die worden uitgesproken. In aanmer king genomen dat die campagne met opzet tendentieus is, meent het ge- 1 zantschap het publiek te moeten waarschuwen tegen alle onrustbarende geruchten. „De autoriteiten hebben een einde moeten maken aan plaatselijke vecht partijen (éehauffouiées), die niet de beteekenis hadden welke men hun toegedicht heeft. Wat den algemeenen toestand van het keizerrijk betreft, de regeering zal haar plicht niet ver zaken, en streng de rustverstoorders straffen als zich nieuwe ongeregeld heden mochten voordoen. De edel moedige bedoelingen van den Sultan jegens al zijn onderdanen zonder ondersoheid zijn aan iedereen welbe kend, en alle ambtenaren re oeten daar aan een voorbeeld nemen, omintoene mende mate de rust te bevorderen." Volgens telegrammen uit Athene zyn daar anti-Turksche betoogingen geweest van studenten, meestal Grie ken uit Turkije. De studenten brachten onder anderen den hertog van Sparta op het paleis een ovatie. De prins vertoonde zich echter niet en heeft de ontvaDgst van een gezantschap uit de studenten een dag uitgesteld. Uit Kreta wordt gemeld dat zich op het eiland onder de Grieken een oproerige beweging vertoont, zoodat de gouverneur, Karatheodory Pasja, zijn familie heeft laten vertrekken. STADSNIEUWS eerste en derde pagina. Haarlem14 November. Alliance franeaise. De rij van conférences in de haar- lemsche afdeeling der Alliance fran chise werd Woensdagavond door Madame Thénard 6n Mile. Lepage geopend, de eerste een zeer goede bekende, de tweede een aangename kennismaking. We kennen haar wel, madame Thé nard, met haar echt fransoh talent van oonfórencière, haar bekwaamheid om te souligneeren wat pakken moet, maar zóo dat het als van zelf sohijnt te gaan en geen met moeite voortge bracht effeot iswij kennen de strak heid waarmee zij een aardigheid weet te zeggen om, zoodra het publiek er om lacht, zelve even te glimlachen, maar heel even alsof ze zeggen wou „ik lach uit beleefdheid even mee, maar ziet ge, ik val toch niet uit mijn rol van conférencière Het navertellen Probeer het maar niet. Ge brengt het hoogstens zoover dat ge overbrengt, hoe mooi Madame Récamier was, hoe moederlijk George Sand, hoe „austère" Madame de 1 Maintenon, hoe geleerd Madame de Sévigné en hoe merkwaardig zij allen te zamen zijn geweest. Missohien hebt ge dan ook nog een van de anec- dolen onthouden, die ge nauwelijks zelf meer herkent bij het oververtellen in 'thollandsoh het is met fransche conférences als met fijne sohotelsze kunnen den volgenden dag niet meer opgewarmd worden. Mademoiselle Lepage droeg een vers voor van Hugo, „la fianoée du timbalier," waarvan onze verslaggever weinig verstaan heeft, allicht wel door de minder gunstige plaats die hij innam. Wellicht ook sprak Mile. Le page, die nog zeer jong is, niet zoo I duidelijk als men wel in een zaal verwachten mag. Beter was zjj te j volgen in een alleraardigste comédie- dialogue en in een scène van Molières Misanthrope, die de beide dames kosteljjk weergaven. Ten slotte kwam een raad van madame Thénard aan 't publiek: „n'al- lez jamais dans le monde", wij zouden zeggen ,.ga nooit uit". Bals, theater, diners, 't is alles vervelend, lastig en onaangenaam. Een aanprijzing van huiselijkheid op 't einde der negentiende eeuw en dat door een „Franijaise de Paris 1" Het is niet te gelooven. Maar zoo ernstig was het dan ook wel niet gemeend en in weerwil van de pbilippioa van ma dame Théaard, treedt zijzelve deze week denkelijk wel weer elders op als conférencière en gaat haar ge hoor van Woensdagavond weer op andere wijze „dans le monde". Het was zoo serieus niet bedoeld. „C'était le mot pour rire, le mot de la fin." Want met dezen monoloog eindigde het programma en wij sohui- felden voetje voor voetje de zaal uit ('twas de bovenzaal van de Veree- niging) wandelden de trappen af en hadden bij het naar buiten schuifelen al den tijd om ons zeiven af te vragen welke redelijke oorzaak er kan zijn om het vertrekken van een groot gezelschap te beperken tot éen smal deurtje, wanneer men groote, wyde deuren tot zijn beschikking heeft. Met genoegen vernemen wij, dat het aantal leden van de afd. thans is toegenomen tot 124. Dientengevolge kan ook het aantal lezingen uitgebreid wordeD. Den 27sten van deze maaDd treedt op M. Gustave Larroumet, merabre de l'institut de France, pro fesseut a la Sorbonneeinde Deoem ber spreekt prof. Van Hamel uit Groningen, 27 Januari M. René Doumic, daarna wellicht Mr. Georges Berr, een der auteurs van het théatre franvais en ten slotte in Maart mis schien nog M. Charles Füster. In de Woensdag te Zandvoort ge houden openbare Raadsvergadering, waarbij de neer W. van der Werff, oudste wethouder, als voorzitter fun geerde, werd tot onderwijzeres be noemd mej. C. Vermeer te Haarlem mermeer en zulks met het lot tegen mej. G. M. van der Wal te Osdorp, gemeente SloteD. Daarna werd besloten de jaarwedde voor den te benoemen onderwijzer, met acte fransch of gymnastiek aan de Burgerschool alhier te bepalen op f 600. Aan mej. O. H. van Nerum werd, op aanvrage, eenigen grond verkocht, gelegen aan de Schoolstraat, tusschen het perceel van E. Bluijs en het ma gazijn van de afdeeling Zandvoort van het Witte Kruis. BINNENLAND, Parlementaire Praatjes. Dat is mij nog nooit gebeurd Niet éen woord, maar een geheele regel is mij in de pen gebleven. En zoo liet ik den heer RoessiDgh veel meer zeggen dan hg deed, want het groot ste deel van het door mijn verslag op zijn rekening gestelde, komt op het credit van den heer Bouman. Daar waar de lezer die mij gelieve te verontschuldigen dus van een principieele bestrijding van het per soneel als Rijksbelastingwet melding ziet gemaakt, gelieve hij den naam van den heer Bouman en het begin van diens rede te lezen. De Minister zou aan het woord komen. Hij moest nog wat wachten. Eerst kregen we den heer Pijn appel, die bezwaar had tegen den grondslag haardsteden, tegen de pro gressie, tegen de classificatie. Tegen de progressie, die zeer ongelijkmatig was voor de versohillende grondsla gen, hooger kon zijn voor het mobi lair ook wenschte hij, verv'el de grondslag haardsteden, progressie in de percentage voor de huurwaarde. De classificatie vond hij geheel onaannemelijk. De Kamer kon moei lijk beoordeelen in welke klasse elk der 12000 gemeenten thuis behoor de. Tegen de beginselen der wet had spreker bezwaar, omdat deze belasting in het stelsel des Min. niet rust op de belastbaarheid van de woning maar op de belastbaarheid van den bewoner. Hy wilde dus liever geen classifioatie dan deze, waarbij de quaestie der belastbaarheid te veel aan de ambtenaren is overgelaten. Ten slotte bestreed hij het verband dezer wet met de kieswet. Ook de heer Rink zette zijn bezwaren uiteen, gelegen inhet behoud van den grondslag haardsteden, het trekken in deze belasting van personen die tot nu toe vry waren, de classifioatie der gemeenten, de toekomst der ge- meentefinanciën. Elk dezer bezwaren men ziet dat de bestrijders zoo ongeveer dezelfde grieven hebben werd toegelicht en inzonderheid ge wezen op den zwaarderen druk die deze belasting op een aantal indivi duen leggen zal. Wilde de heer Van Karnebeek de zekerheid hebben dat de Regeering, mooht deze wet worden verworpen haar taak zou voortzetten, volgens den heer Heemskerk bestond hiervoor geen gevaar, waar de Reg. zelf het verband tusschen personeel en kies recht had ontkend. De Kamer was dus volkomen vrij. De heer van Karnebeek besprak ook de quaestie der gemeentefinanciën. Hy wilde een rijksbelasting, waar van een deel aan de gemeenten werd afgestaan, mits de gemeenten ook zouden deelen in eventueele stijging van de inkomsten uit die belasting; geen gefixeerde bydrage dus. Ea hij wilde ook geen bevoordeeling der winkeliers. Evenmin als hy had de heer A. van Dedem bezwaar tegen tydelyke subsidieering der gemeenten. Deze spreker nam de wet vrywel in bescherming, vooral tegenover de grieven der heeren Pijnappel en Rink. Zoo betoogde hij o. m. dat z. i. de middenstand wèl ontheffing van druk zou krijgen. Een meening die geens zins door den heer Heemskerk werd gedeeld. Deze gewaagde juist van nieuwen druk voor diegenen voor wie de bedrijfsbelasting reeds druk- kend was. Moeilijk kon hij zijn stem aan dat ontwerp geven, evenals de heer Hartogh die met hem den af stand van het personeel aan de ge meenten bepleitte, omdat de opbrengst voor het rijk zoo gering was, dat de heffing als rijksbelasting niet meer gerechtvaardigd was. Altoos, in afwach ting van een regeling der verheudiDg van rijks- en gemeentefinarciën. Want voor de gemeente was deze wet zeide de heer Hartogh een sprong in het duister. En hy begeerde ook zekerheid, dat door de aannemiDg dezer wet, in 1896, '97 en '9S van de tegenwoordige kiezers niet alleen hun kiesrecht zouden behouden die dit aan de grondbelasting ontleenen. Voor de anderen was het gevaar van verlies van kiesrecht groot. Het in «le war sturen der gemeentefinanciën te heffen (hoeveel zelfs boven 100?) was voor spr. een nog grooter bezwaar als de stelsellooze classificatie. Maar als gij die zoo sleoht vindt, zeide de heer Truijen, zeg dan toch hoe gy het goed zoudt vinden. Deze spreker aohtte de wet tamelijk goed, minder fiscaal dan de bestaande. En zijn bezwaar, dat het platteland in niet te gunstige conditie kwam viel tegenover de voordeelen der wet weg. Nu zal de Minister dan aan het woord komen. G. Jr. Uit de Staatscourant, Kon. besluiten. Benoemd met in gang van 15 dezer, tot burgemeester van Warnsveld 8. A. K. baron van Nagellmet ingang van 18 dezer, tot id. van Ter Neuzen, J. van Boven; met ingaDg van 24 dezer, tot id. van Dinteloord c. a C. van Mensch en tot id. van Oud-Valkenburg H. J. Franssen, secretaris dier gemeente met ingang van 29 dezer tot id, van Ambt-Almeloo mr. W. J. van Boneval Faure, secretaris dier gemeente. Met ingang van 1 Dec. a.s.: le de officier van adra. 1ste kl. I. F. van Gelsdorp op pensioen geBteld en hem toegekend a. een pensioen van f 1400 's jaars, en b. eene verhc oging van dat pensioen ad f975 's jaars, ingevolge artikel 1 c. der wet van 1 April 1S75; 2e. bevorderd tot officier van adm. 2e kl. K. A. de Josselin de Jong. Op zijn verzoek eervol ontslag ver leend aaa A. Sloos als heemraad van den polder Waard en Groet (N.-H.) Min. beschikkingen. De minister van binnenlandsche zaken heeft voor het jaar 1896 benoemd tot assistent aan de Rij kslandbouwschool te Wage- ningen J. P. Strioker jr. aldaar. De minister van marine heeft: le. de op nonactiviteitstelling van den luit. ter zee 2e kl. J. C. van Druten, dienende aan boord van Hr. Ms. wachtschip te Hellevoetsluis ingetrok- ken; deze officier blijft geplaatst aan boord van genoemd wachtschip 2e den adelborst lste kl. bij de Kon. Ned. Marinereserve G. Botje, geplaatst in de rol van Hr. Ms. instructiesohip „Gier" en gedetacheerd bij den tor- pedodieDSt met 16 November a.s. van zijne plaatsing aan boord van ge- noemd instructieschip ontheven. In de Staats-Ct. no. 267 is opgeno men een staat van de besmettelijke veeziekten in Nederland, gedurende de maand October 1895. Naar het fransch van ETIENNE ENAULT. HOOFDSTUK VIL twee uur later verscheen Simplice op het landgoed Ravines". In de eene hand droeg hij een bouquet a seesrozen en resedain de andere twee brieven, arom hij zich niet veel scheen te bekommeren. De rete pereoneD, die hij zag toen hij den tuin doorliep, ren Antonine en William. Hij beefde toen hij hen j, vertraagde zijne schreden en volgde zonder gerucht maken de beide wandelaars, die een levendig gesprek erden. „ItaliëItaliëzeide de een op een toon van dichter- te vervoering, „dat is het land, waar ik heen zou Hen om er te bemminnen, te leven en te sterven Dat het geheimz:nnige land, waaruit mijne ziel mij schijnt hebben verbannen en waar naar zij met een onweer staanbaar verlangen haakt 1 Alleen daar geniet men ten volle van het leveD. De atmosfeer daar is vol liefelijke geuren. Elk geluid daar is melodieus. De zon, de poëzie en de muziek hebben bet tot een paradijs van de droo- mers en minnend en geschapen. Onder de schaduwen der boomen aan de oevers der blauwe zee, ender de muren van hare romantische villa's, zijn de droombeelden liefelijker en helderder, is de liefde reiner en bekoor lijker En dan welke grootsche herinneringen zijn er verbonden aan het stol buiten en in de steden Oude herinneringen aan vrijheid, macht en roem 1 Bij iedere schrede stoot men tegen eene ruïne die tot den geest spreekt van eenige gedenkwaardige gebeurtenis of beroemden naam. Deze is als een heilige urn, waarin men nog de beroemde asch terugvindt van hetgeen vervlogen eeuwen voor schoons en prachtvols oplever den Jaik begrijp niet hoe men ergens anders kan gaan wonen dan te Napels, Florence, Rome of Venetië, alB niets u noodzaakt in een anderen hemel streek u neer te zetten 1" William had dezen onzin gedebiteerd met zijne gewone woordenrijkheid. Het was ongetwijfeld de echo van een lofzang van den een of anderen dichter op Italië, want de schelm hield van poëzie. Er zijn wel beulen die van bloemen houden. Antonine was spoedig tot geestdrift te brengen en voegde hare stem dan ook spoedig bij den lofzang. Zij verklaarde het te betreuren niet in Napels, Florence, Rome of Venetië te zijn geboren, en dat zij zeer geluk kig zon zijn voortaan haar leven te mogen doorbren gen aan de oevers van de Adriatieche Zee, oi op de hellingen der Appenijnen. Zij antwoordde echter William zoodanig dat die uit haar antwoord geen voordeel kon trekken. „O, mevrouw," riep hij uit, „ik bemerk dat ik mij niet vergist heb, toen ik van gedachte was dat uw ziel voor alle edele aandoeningen toegankelijk moest zijn. U zijt niet alleen de bevalligste der vrouwen maar ook de verstandigste, de meest begaafdeHoe gelukkig zou een man, die dacht en voelde als u, moeten zijn, als bij u kon vergezellen op den kl issieken bodem van het genie en het lachende, clroomende en hartstochtelijke leven met u kon deelen, daar te scheppen te midden van de oranjeboomen, bloemen en schitterende over blijfselen van een vroegeren tijd." „Ik geloof, dat u niet oprecht zijt," zeide mevrouw Louvet verwijlend maar ontroerd. „U wilt mij vleien, dat is alles. Ik betwijfel het inderdaad sterk dat een beschaafd en ontwikkeld man er in zou toestemmen zijn deel van mijne droomen te vervallen en gedeeltelijk tot de verwezenlijking zon willen medewerken. Wat u er ook over mocht zeggen mijnheer, ik heb helaas niets in mij, wat zulk eene levendige sympathie en teedere verknochtheid kan opwekken." „Spreek zoo niet mevrouw, of n zult mij dwingen mijn geheim te openbaren. Maar hebt u het niet reeds geraden vervolgde hij met vuur. „Hebt n niet begre pen dat men u liefheeft, u aanbidt Ja, van het oogen- hlik af dat ik u voor de eerste maal zag, voelde ik mij magnetisch tot u aangetrokken, en ik ben bereid u te volgen naar het tooverland, dat u zoozeer bemint." Deze verklaring duurde eenige minuten, zonder dat hij een oogenblik zweeg. Toen William eindelijk uitgesproken had, was Anto nine door ontroering aangegrepen en met moeite sprak zij deze woorden nil „Hoemijnheer, dus u hadt mij bedoeld, toen u gisteren vroegt aan eene zekere fee die misschien evenmin een fee is als ik zelf om u de liefde te verzekeren van haar, die gij lief hebt?" „Zeer zeker, en zooals u ziet, het hangt van haar af dat mijn vurigste wensch wordt vervuld. Zal die ver vuld worden, mevrouw de fee?" De jonge vrouw bewaarde een oogenblik het stilzwij gen, waarna zij met blozend gelaat en neergeslagen oogen stamelde „Hij is reeds vervuld." De bandiet slaakte een vreugdekreet, alsof hij de in vervoering gebrachte held van eene komische opera wae. Hij greep de hand van het romantisch vrouwtje en bedekte die met vurige kussen. Geen van beiden hoorde de klagende zucht, die aan de borst van Simplice ontsnapte. De arme jongen leun de tegen een boom en begon in Btilte te schreien. „Zij heeft mij lief!" vervolgde William in vervoering, „zij heeft mij liefO, heb dank, heb dank, schoone godinIk wist het wel, dat uw ring almachtig was Dus nu heb ik ook de zekerheid om voortaan met mijne lit lste éen van hart en gedachten te leven. Welk esne gelukzaligheidHet ideaal is dus niet meer een hersenschim? het wordt hier in deze wereld somtijds nog werkelijkheid Ik twijfelde er aan nu niet meer." „Men moet nooit aan het geluk twijfelen, mijn vriend. God heeft het geschapen voor uitverkoren zielen hij kon n dus niet het deel, dat u toekomt, weigeren, want hij is rechtvaardig en goed.'

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1895 | | pagina 1