NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
Do stem van Let geweten,
13e Jaargang
Woensdag 4 December 1895
No. 3812
HAARLEM S DAGBLAD
Voor Haarlem per 3 maandenf 1.20
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom dei-
gemeente), per maanden1.30
Franco door het geheele Rijk, per 3 maanden1.65
Afzonderlijke nummers0.05
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maanden0.30
«de omstreken en franco per post
ADVEBTENTTIËasT:
i 1—5 regels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Groote lettere naar plaatsruimte.
Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Reclames 20 Cent per regel.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten
en door alle Boekhandelaren en Courantiere.
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
Bureaux: Kleine Houtstraat 14, Haarlem; Telefoonnummer 122.
Directeur-Uitgever J. C. PEEREBOOM.
Hoofdagenten voor hel Buitenland: Compagnie Générale tie Publidlé Elrangere G. L. DAVBE Co. JOHN F. JONES, Succ., Parijs 31bis Faubourg Monlmartre,
Agenten voor dit Blad in den omtrek zijn: Bloemmdaal Santpoort en Scholen, P. v. d. RAADT, Santpoort; Heemstede, J. LEUVEN, bij de Tol; Haarlemmermeer, C. DOEKES; Spaarndam, C. HARTENDORP
ZandvoortJ. ZWEMMER; Velecn, L. VENUS; IJmuiclen, J. J. TJADEN; Beverwijk, H. JUNGERIE;, Koningstraat. Genoemde Agenten nemen Abonnementen en Advertentiën aan.
Politiek Overzicht.
Bij de behandeling van de
ting in de fransohe Kamer is Maandag
door den sooialistischen afgevaardig
de Walter het voorstel gedaan de
begrooting van eeredienst op te heffen.
De minister van ondorwijs Combcs
verklaarde, dat bij de begrooting zulk
een voorstel niet kan worden behan
deld. Het concordaat tusscben Frank
rijk en het Vaticaan gesloten kan
slechts opgeheven worden door bet
sluiten eener nieuwe overeenkomst
van dezelfde orde. Tot het program
van dit ministerie behoort niet de
scheiding van kerk en staat Wil men
deze horvorming bewerkstelligen, dan
moeten de kiezers zich uitspreken.
Met 355 tegen 150 stemmen werd
Waiters amendement verworpen.
In de zitting der italiaansche Kamer
van Maandag werd de discussie
voortgezet over de politiek der re
geering.
De heer Di Rudini (Crispi's tegen
stander) keurde de koloniale staat
kunde, welke de regeering in Oost-
Afrika volgt, af. Daarentegen betuigde
hij zijn instemming met het besluit
tot het zenden van een eskader naar
de Levant.
De heer dr. Rudini uitte den wensch,
dat de regeering ten opz chte van de
Oostersche quaestie Italië's traditio-
neele politiek zal volgen, welke er
naar streeft, dat de zelfstandigheid
van het Turksche rijk niet worde
verkort.
Do binnenlandsche politiek bespre
kende, verklaarde de heer Di Rudini
zioh tegen de toepassing van bui
tengewone wetten en voor eene libe
rale politiek ten opzichte van de kork.
Verder bracht hij tegen den minister
van oorlog de beeohuldiging in, dat
deze het leger had gedesorgani
seerd. Hij eindigde zijne rede met
de verklaring, dat do tijd is geko
men, cm het bestuur van vrijheid en
moreeierechtvaardigheidt.e herstellen.
De heer Vischi betoogde, dat het
onmogelijk is, Italië met het Vaticaan
te verzoenen Zijns inziens moet men
den vcoitgang van het clericaiisme
tegenhouden.
De heer Chrls'.ophoris bestreed de
binnenlandsche poiiiïek der regee
ring en verklaarde, dat hij zijne e:sm
daartegen zou uitbrengen.
Vervolgens werd do politiek van
het ministerie verded'gc; door don
heer PaudolH.
De duitsohe pers bespreekt uit
voerig de houding van minister vork
Kbiler tegenover de socialisten in
verbaud met de uitoefening der wet
op vereeingingen. Zooals uekend is
beeft hij door politiemaatregelen de or
ganisatie der sociaal-do - ocratisobc
partij v rslooró, als de opheffing
van kiesvereenigingen en van Let
partijbestuur.
Verscheidene bladen laten zich
zeer o gunstig uit over deze hou
ding en do wet op veroenigingen.
Volgens bericht uit Itome aan de
„Daily Chronicle" achten do diplo
matische kringen de Turksche quaes
tie sedert Vrijdag verergerd. Do groo
te mogendheden zijn voornemens
een ultitmatum aan de Porte te stel
len, bijaldien zij biijft weigeren een
tweede waohtschip in den Bosporus
toe te laten, maar zelfs dan is het
onwsarsohynlijk dat de Porte zal
toegeven, omdat het bekend is dat
sommige mogendheden niet genegen
zijn het ultimatum met geweld door
te zetten. Trouwens verklaart de
professor in de rechten te Oxford
Holland in een brief aan do .Times"'
van Maandag dat het desbetreffend
verzoek van de groote mogendheden
aan do Porto volkomen in strijd is
met de tractaten.
Uit Konstantinopel wordt aan de
Daily Chronicle geseind, dat daar
onder allo klassen groote onrust
heersoht. Veel Engelschen zenden
hun gezin weg of verzoeken dat het
vcoroopig weg zal blijven Het af
danken van Rifat Pasja wordt oogen-
blikkelyk verwacht. Rifat is by den
sultan iu ongenade gevallen. De re
den zou dez^ zijn. De zoon van
Rifat Djawid Bei trachtte de Tabak
regie op 30,000 Turksohe ponden te
brandschatten, onder voorwendsel
dat anders zijn vadeis rapport in
zake het nieuwe Tabakregte plan
ongunstig z u zijn. De Tabakregie
weigerde, waarop Rifat Pasja het
Tabakregie-plan aikeurde. Djawid Bei
is naar Syberië verbannen.
De DailyNeivs verneemt uit Kon-
j stantinopel, dat de meeste Armeen-
'sche paleisbeambten weggezonden
zijn, en dat de plaatselijke besturen
in de hoofdstad dat voorbe.ld willen
volgen. De gewelddadige verbanning
van Armeniërs uit Kon star. tinopel
duurt voort.
Iu strijd met den indruk van Zon
dag schijnen thans allo mogendheden
besloten te zijn om aan te dringen
op het verzoek nopens het tweede
wachtschip. De ambassadeurs zou
den vermoedelijk beden bijeenkomen
om te beraadslagen over degedregs-
lijn die ze moeten volgen ten opuchte
'v. n de tegenwerpingen die desult&n,
heeft aangevoerd om de firman te
weigeren.
Het Congres der Vereenigde Sta-
ten is te Washington bijeengekomen
De republikein Reed werd tot spea-;
ker van het Huis van afgevaardig-
d n verkozen met 234 stemmer,
tegen 95 stemmen op den democraat
Crisp, speaker in de vorige zitting, j
Andere republikeinsche ambtenaren
werden door het Huis herkozen. In
den Senaat weru kennis gegeven;
dat de presidentale boodschap dien
dag niet uitgesproken zou worden. Ce
Senaat herkoos voor den vorm Ste-1
vecson tot voorzitter (Stevenson is J
'a'3 vice president van de republiek
e. o. voorzitter van den Senaat)
Daarna vergaderde de republikein-;
sche partij uit don Senaat om to
overwegen cf zij zou trachten repu-
blikeinen in do senatorialo ambten te
benoemen.
stelling van decoratieve werken als
ook van ontwerpen, teekeningen en
opnamen van toegepaste kunst, die
van af 15 Januari 1896 op het Mu
seum van Kunstnijverheid alhier zal
gehouden worden kan de commissie
het volgende mededeelen
De tentoonstelling zal omvatten al
hetgeen betrekking heeft op de de
coia'ieve schilde!kunst, figuur en
ornament, als ook ontwerpen, teeke
ningen en modellen in gips, was of
ander materiaal gediend hebbende
ol kunnende dienen vo.r bet vervaar
digen van werken be'rekhi g heb
bend eop het kunstambacht, als ook
voor zaken die op fabriekmatige
wijze worden vervaardigd als behong-
salpapieren, gedrukte stoffen enz.
enz.
tloofd 'oei dezer tontoonstelücg is
ontwerpers en teekenaars die zich op
bovengenoemd gebied toeleggen bij
het publiek en vooral bij onze
indastrieelen bekend te maken.
De grondslag voor de ontwikkeling
v -n eene zelfstandige n itiona'e kunst-
industrie is vooral gelegen in de
oorspronkelijkheid der modellen.
De voorwaarden zoo voordeelig
mogelijk z.jnde, daar geene kosten
van welken aard ook berekend wor
den en het tentoongestelde vrachtvrij
wordt terug gezonden, rekent de com
missie op eene groote deelname.
Hun <iie aan deze tentoonstelling
wensch en deel te nemen, wordt
vfrzocht zich voor 1 Januari aan te
melden, met opgave der plaatsruimte
waa-over men wenscht te beschikken
aan het adres van den heer E. v- n
Saher, Conservator van het Museum
ven Kunstnijverheid alhier die tevens
bereid is aile verdere inlichtingen te
geven.
j STA. SM •- H.
eerste, iiveerfe eo derde
pay na.
Haarlem3 December.
Mus sa m vaxl Kunstnijverheid.
j Op de vele aanvragen naar ïnlich- I
tingen omtrent de nationale tentoon-
Burg Weth. van Haarlem
over do grensscheiding.
Verschenen is het advies van B.
W. aan den Raad over het ontwerp
van wet tot wijziging van do g?ons
dezer gemeente met Heemstede, op
het ontwerp van wet van Ged. Staten
dezer provincie.
Zij stellen voor aan laatstgenoemd
college het navolgende schrijven te
riohten.
Aan Heeren Gedeputeerde Staten
van Noord-Bolland.
By Uw schrijven van 9 Octoberjl.
no. 75 werd aan ons oordeel voor
gelegd een door U opgemaakt ontwerp
van wet tot verandering van de grens
der gemeente Haarlem met die der
gemeente Heemstede.
Uit de door U met Burgemeester
en Wethouders van onze gemeente
gevoerde briefwisseling 13 ons ge
bleken, dat de bepaling van de grens,
zooa's die is omschreven in ons
besluit vau 24 Augustus 1892 no. 22
bij Uw College overwegende bezwaren
heeft ontmoet.
Al betreuren wij hei, dat die „his-
torisohe" grens gelyk wij haar
noemen in aansluiting aan het over
zicht, dat Burgemeester en Wethouders
in 1892 van de zaak gaven door
Uw College niet evenals door Bur
gemeester en Wethouders de „meest
rationeele" grens wordt geacht, wij
moeten Uwe bezwaren eerbiedigen
en dringen derhalve niet nader daarop
aan.
Doch wy mogen onze teleurstelling
niet verzwygen, dat art. 1 van Uw
ontwerp eene grens aangeeft, die
al brengt zij in den bestaanden toe-
Stand belangrijke verbetering door
ons niet als een rationeele grens kan
worden besohouwd.
Immers, indien Uw ontwerp tot
wet wordt verheven, dan zal de aan
Haarlem toegevoegde Hout als eene
Biompe wig in het grondgebied van
Heemstede vooruitsteken en het na
tuurlijk gevolg daarvan zal zijn, dat
de terreinen ten oosten en ten westen,
vlak naast den Hout gelegen, eerlang
stadskwartieren worden op Heem-
atedo's gebied. Het behoeft geen be
ioog, dat daardoor een in elk opzicht
ongewenschte toestand zou ontstaan
en ze'.fs al blijven die terreinen
onbebouwd dan nog zal het feit,
dat zij buiten Haarlem zijn gelegen,
eeno goede bewaking van den Hout
niet weinig bemoeilijKen.
Het is daarom, dat wij UwCo'lege
in ernstige overweging geven de
grenslyn zoo te wijïigen, dat die loope
van de Sohouw'jeslaan langs den
oostkant der Leidsche Vaart tot aan
do grenslijn tusBchon do hofsteden
Eindenhout en Vredenhof en van daar
langs die grenslijn tusschen genoemde
hofsteden en langs den zuidkant der
Emmauslaan en der Gasthuisvaart
naar het Spaarne.
Die grenslijn omvat ook het weiland
ten zuiden van de Spanjaardslaan,
dat onder Heemstede blijvende
min of meer gelijke bezwaren zou
opleveren als de terreinen ten oosten
en ton wosten van den Hout die Uw
ontwerp aan Heemstede laat. Mochten
echter tegen die grenslijn bij Uw
College onoverkomelijke bezwaren
bestaan, dan zouden tooh onze voor
naamste bedenkingen uit den weg
geruimd zijn, indien de grenslijn door
U getrokken werd van de Leidsche
Vaart langs Eindenhout en de Span-
ja&rdslaan en verder zoo recht mo-1 eenigerïei opmerking,
gelijk oostwaarts tot aan hot Spaarne. Wy hebben mitsdien de eer U
De door ons hier gevraag e wijzi- beleefdelijk te verzoeken, deuoodigo, JHI
ging in art. 1 van Uw ontwerp is'etappen bij do Regeering te doer, ran den'heer" Dr. Van Roy en, kan
voor de gemeente Heemstede van opdat het ontwerp, kan hot zijn gu-:rjen veilig aannemen dat er van de
niet overwegende beteekenis, omdat As ijzigd n ion geest dien wij hier- j gansche zaak niets komt. Zelfs al wsb
hot daardoor bij Uw ontwerp te-boven hebben aangegeven aan dojonzo Gemeenteraad warm vóór bet
voegen Haarlemsch gebied, op eenige goedkeuring der wetgevende machtplan van Ged. Stalen, dan nog zullen
weinige woningen na, onbebouwd :s. wordt onderworpen. j qe autoriteiten die in deze hebben te
Wy veroorloven ons die opmerking beslissen geen grensregeling vaststel-
in verband met art 3 van Uw om- fT r Q'-q-opaline D-b'-wt lea> ^-e nnu den eenen, zoowel als aan
werp, welks bepahng hieropnedor 5 i"J'" qen anderen kant wordt afgekeurd,
komende, dat Haarlem een d or Niemand z'-ggeo, dat het in de Of er ia do toekomst van Ged Staten
Heemstede aangelegden straatweg zal Gommis ie voor de grensregeiing een ander, uitgobreider voorstel te ver
betalen, die ook na degrensverande- Haarlem—Heemstede gisteren go oeid; wachten is, kan niemand zeggen,
ring voor het erreweg grootste deel debat, een heldere gedachten wisseling Voorat niet omdat in den laatslen
onder Heemstede blijft naar ons jg geweest. Do denkbeelden daar ge :ij-.l velen van meoning worden, dat
Haarlemsch belang en stond dan ook
op den voorgrond in het door Bur
gemeester en Wethouders in 1892
ons gegeven overzicht. Wij meenen
voor zooveel noodig daarnaar
verwijzende alsmede naar den con
siderans van ors besluit van 24
Augustus 1892 no 22 alzoo te
kunnen volstaan raethet beantwoorden
der vraag, of Uwe grensregeling voor
onze gemeentekas vóór- of nadeelig
zal zijn.
Die vraag evenwel is uiterst moei
lijk te beantwoorden Voor een goede
bewaking, verlichting enz. van den
Hout zijn de noodzakelijkste kosten
wel te ramenzoo ook de overige
uitgaven, die uit deze vergrooling van
Haarlem's gebied vermoedelyk voort
vloeien. Maar de daarvoor te stellen
eiscbeu kunneD op grond van later
opgedane ondervinding veel hooger
worden en omgekeerd zulien de baton
voor twee derden afhangen van de
vraag, cf niet meer dan een tiental
woningen al dan niet bewoond zullen
zya. Staan die alle ledig, dan zuilen
de oavermydelijk aan do grmsveran-
doring verbonden kosten de baten
overtreffen; zyu zij alle bewoond,
dan kan U w ontwerp voor de gemeen
tekas van Haarlem voordeel opleveren.
Wy gelooven die kansen te moeten
aanvaarden en zien dus geen reden
op financieels gronden bezwaren in
te brengen tegen Uw ontwerp, dat
wij in ziju geheel genomen al3 eene
belangrijke verbetering van den be
staanden toestand blijven besohouwen.
Doch het is op de hiervoren aan
geduide gronden onze vaste overtui
ging, dat niet alleen het belaDg van
Haarlem, maar ook het algemeen
belang, beter bevorderd zal worden
door het aannemen van eene grenslijn
die. gelijk de thans bestaande grens,
zooveel mogelijk oene rechte lyn
volgt van do Leulsohe Vaart naar
het Spaarne.
De overige artikelen van Uw ont
werp geven, ons geono reden tot
Jager Gerlings. De zoogenaamde
motie van dr. van Royen was een
eenvoudigo vraagmaar waarvan de
bedoeling o. i. volkomen duidelyk
was.
Die vraag luidde: „Aoht de Com-
„missie het voorstel van Ged. Staten
„wensohelyk en advis&eit zij het aan
„te nemen?"
Het zou o. i beter zijn geweest,
daarover te stemmen met ja en
neen, maar nu 18 leden „tegen"
11 „voor" riepen, kan er, naar
onze opinie, niet aan worden ge
twijfeld dat de vergadering tegen
de grensregeling i? zoaals Ged. Sta
ten die voorstelden. Hoe men uit
deze stemming iets anders kan be
grijpen, zooals deze on gene scheen
te doen, is ona een raadsel
De geheime vergadering, die vooraf
gehouden werd, heeft natuurlijk ge
diend tot bespreking van de even-
tueelo baten en kosten, die de annexa
tie eventueel ten gevolge hebben zou.
Waarom nu deze cijfers, die in elk
geval globaal waren, geheim zijn
gehouden terwijl overigens het ge
heele debat in het openbaar is ge
voerd, is velen niet recht duidelyk.
Intusschen, we kennen de oyfers
niet. Tot welken slotsom de bereke
ning kwam heeft ons een van de
leden do9n raden, dio zicix de woor
den liet ontvallen: .du gebleken is,
dat de annexatie geen geld zal kos
ten," waaruit raag worden afgeleid,
dat B. en W. van oordeel zyn, dat
baton en lasten vrijwel tegen elkander
zouden opwegen.
Het belangrijkste gedeelte van de
taak der Comm seie ia hiermee afge-
lcopcn. We iswaar blyft nog uit te
maken, wat de meerderheid van de
Commissie dan wèl wil, maar hetzij het
voorstel-Savrij, dan wel hetvoorstel-
Krelage wordt aangenomen in de
eerste jare zoo ooit, zal men dien
wensch wel niet vorwezenlykt zien.
De machine waarin annexatieplannen
worden bewerkt en vervaardigd loopt
niet heel vlug, vooral wanneer er pas
een in mislukt is.
Immers, na het antwoord op de vraag
oordeel alleen dan geene redon tot
nadere beschouwingen peeft, wanneer taoge! T; \yj
aan ons verlangen tol wijziging vanjv
Uw ontwerp wordt voldaan. elkaar in v<
Voor het overige begrijpen wij bij betzelfde L
de beoordecling van Uw ontwerp de Lis anders,
belangen der gemeente Heemstedeminder,
buiten behandeling te xnceten laten D
en ons alieon de vraa,
zóo talrijk, dat het nitt iedere annexatie van gronden moet
goed te verwerken, berusten op een biliyke vergoedioc
mdat dr? meesten met aan do gemeente, dia er door wordt
iand stonden, ongeveer geschaad, en dat er niet meer geno
ciden, maar toch ook eqcd, maar gekocht behoort te wor
ts meer wilden ot iets den. Dat was het standpunt van den
heer Gonnet, overgenomen in zyne
erwurricg werd er niet gerin- motie door den heer Savrij. Breekt
p, toen al die denkbeelden een deze opinie meer algemeen zich baan,
FEUILLETON.
Naar het fransch -
van
ETIENNE LNAULT.
HOOFDSTUK XL
35)
Bij dit gerucht en dezen kreet waren C?.mi:le en
B&iualec plotseling blijven staan: verstomd. De drie
wandelaars bevonden zich reeds .een ocgenblik op een
groot voetpad, begrensd door eeuwenoude eiken, wier
dicht geblaierte nog door den herfstwind was gespaard.
De mian verlichtte dit voetpad met hare stralen, die
door de openingen tusschen de bladeren drongen. Na
een minuut van gespannen stilzwijgen, riep Bamalec
uit:
„Zoo, zoo, is er hier een echo Maxime
„Neen niet voor zoover ik weet," aatweordde deze
^met gesmoorde stem.
I „Maar ik hoorde toch naijne laatste woorden vaa
boeven herhalen."
I „Is u daar z^-ker van
„Z.-ker, volkomen. Heb jij het niet gehoord Camille
„L.i hoorde niet alleen het slot van uw laatste zin
j vader, maar bovendien nog een woord, dat u i iet hebt
j uitgesproken."
„En welk woord was d..tvroeg Maxime.
„riet was ellendige
Dat woord heb ik niet gehoord," zeide Bamalec.
„Was dat alles?" vroeg Maxime met ang-.t en be
klemdheid.
„Ja, alies dat is te zeggen, neen," vervolgde
Ca mille, „er werden nog andere woorden uitgesproken,
maar miju oor kun ze niet duidelijk genoeg opvangen."
„En het myoe evenmin," zeide Bamalec.
Maxime baalde vrijer adem. Ieder der geheimzinnige
woorden had tot in zijne hersens weerklonken als een
i hamerslag op luidklinkend metaal.
„Dup," bedacht hij met doffe somberheid, „wat ik
voor eon spel der verbeelding hield, is werkelijkheid.
Dezen keer hoorde ik het niet alleen 1"
De somberheid van haar echtgenoot werd door
I Camille opgemerkt. Zij wilde juist hare verbazing
hierover uitspreken toen Bamalec baar dit belette door
uit te roepeu
„Maar wie veroorlooft zich de misplaatste aardig
heid ons te beluieteren en wat ik gesproken heb na
te zeggen
Geen antwoord werd op deze verbolgen vraag gege
ven.
„Zoo, zoo. men bewaart het stilzwijgen,"- vervolgde
Bamalec. „Men is stellig bang voor eene bestraffingen
waarlijk daarin heeft aen gelijk. Als ik den onbeBchaam-
stellen, of door Uw ontwerp, dat ui: en dehzLfieu casm verkregen, dien dan zullen annexatiën nóg zeldzamer
den aard der zaak het a':;ocieea be- van „me: C..y.cs inziens was alleenworden dan ze thans ai zijn, o dat
lang op het oog heefde Haarlemschc het vooistel-Savrij een volledige mo-dan het financieel belang dat de an-
belangen bevoordeeld dan wel bena- tie; dat van <1 heer mr. Jager Ger- uexeerende gemeente heeft bij do
deeld worden. lings had geen consi.icrar.s en dieannexatie door de te betalen koopsom
De bevordering van het algemeen van de heeren dr. Mulder en Krelage aaamerkelyk zal worden verminderd,
belang is ia dit geval stellig o keen waren .u.emonten op het voorstel-i
denkingen verdiept.
„Verklaar mij toch eens Maxime," vroeg hem Ca
mille en verhief zich op hare teenen alsof zij met haar
blik tot in zijn ziel wilde doordringen, „verklaar mij
een?, waaraan j-i toch de laatste oogenblikken denkt!
Ik heb je nog nooit zoo onrustig gezien
„Ik oniusüg?u sprak Maxime met een gemaaklen
glimlach. „Kom, je schertst toch zeker!"
„Volstrekt niet", dat besweer ik je, en luister, vergeef
bet mij, dat ik het durf zeggen ik weet dat je moe
dig, ja stoutmoedig bent cu toch schijnt het mij toe,
dat het zonderlinge gerucht, dat wij zoceven hoorden,
je heeft kunnen doen ontstellen."
„Wel, komaan," zeide Maxime, wiens mannelijke
oigenliefdo werd geprikkeld. „Zulk eene kleinigheid
jaagt mij gec-n schrik aan, geloof me."
„Gewoonlijk niet, daar ben ik van overtuigd, maar
van avond herken ik je nauwelijks."
„Bah ik ben wat vermoeid en suf anders niets.
Stel je gerust en blijf vooral steeds denzelide in mij
zien, anders zou ik wanhopig wordc-n."
Wordt vervolgd.)
de hier had zou ik hem tenminste leeren do rol van
j papegaai L ter te vervullen."
I De bedreiging had vuL-v ekt geen suocesniemand
I antwoordde erop.
I „Wij zullen zeker den schelm moeien gaan opsporen,
dio zich achter den een of anderen groolea boom zal
hebben verborgen."
„2<)udt u dat denken?' zeide Camille. »Het scheen
mij toe, dat de stern van boven kwam."
„D.vt is waarschijnlijk -'ec-h's de invloed der acous-
riek. Het is niet waarschijnlijk, dat iemand in den
boom Ï3 geklommen om ons beet te nemen."
„Het is waar, dat zoa niet bizonder gemakkelijk ga an,
want de tilien die ons omringen, hebben aan de kruin
alleen blad."
„Vlug dan den omtrek doorzocht. Maxime r.oem jij
den rechterkant vau het pad, dan zal ik den linkerkant
nemen. Camilla kan hier op ons wachten, als zij ten
minste niet bang ie."
„Ik ben niet bang," antwoordde zij met die kalmte,
die bare fiere schoonheid zoo verhoogde.
Diiitig in zijne bewegingen, aan kleine, volbloedige
irannen eigen, sneld8 Bamalec onmiddellijk naar tie
hoornen, die zich het dichtst in zijne nabijheil bevonden.
Met bizondere gejaagdheid, die uengene, welken hij hal
kunnen ontmoeten niets goeds voorspelde, liep hij om
de fcoomen heen. Maar hij ontmoette niemand. Daar
hij een donkbeeld, eenmaal in zijn brein opgekomen,
niet spoedig opgaf, drong hij dieper door tusschen de
boomeu en zette zijn vergeefsch onderzoek voort.
In dien tijd had Maxime zich niet bewogen. Hij stond
als aan den grond vastgenageld, in zyn sombere over-
