Tweede Editie.
IMlFLffiiLJEïTEI.
f
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
FEUILLETON.
Da stem van liet geweten.
139 Jaargang
Zaterdag 14 December 1885
No. 3821
HAARLEM S DAGBLAD
^-BoisrisrErMiEiisrTS^üi crs
Voor Haarlem per 3 maandenf 1.20
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der
gemeente), per 3 maanden1.30
Franco door het geheele Rijk, per 3 maanden„1-65
Afzonderlijke nummers0.05
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maanden. „0.80
de omstreken en franco per post O.Sl1^
Van 1 5 regels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Groote letters naar plaatsruimte.
Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Reclames 20 Cent per regel.
Abonnementen en Advertentiön worden aangenomen door onze Agenten
en door alle Boekhandelaren en Courantiers.
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
Bureaux: Kleine Houtstraat 14, Haarlem. Telefoonnummer 122.
Directeur-Uitgever J. C. PEEREBOOM.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrang'ere G. L. DAUBE CoJOHN F. JONES, Succ., Parijs Slbis Faubourg Montmartre.
Agenten voor dit Blad in den omtrek zijn: Bloemetndaal Santpoort en SchotenP. v. d. RAADT, Santpoort; Heemstede, J. LEUVEN, bij de Tol; Haarlemmermeer, C. DOEKES; Spaarndam, G. HARTENDORP;
Zandvoort, J. ZWEMMER; Velsen, L. VENUS; IJmuidenJ. J. TJADEN; Beverwijk, H. JUNGERIE, Koningstraat. Genoemde Agenten nemen Abonnementen en Advertentiën aan.
ËiILJETTËK voortellingen en
r Aanbestedingen, voor FeestelU*»-
beden,-Concoursen etc Kan c>en
(er MiooBdruiihcrd var dit Blad
tot hoogst billijken pi,j9 laten
J(i frukken-
Mcinrste Lettersoorten, Spoe
dige aflevering.
De Directeur Uitgever
j. c.
Hit Bijvoegsel van hei blad dat
later dug avond verschijntzal bevatten
Een een oudig man. Haarlem-
'T\ner halletjes CCLJLII. Binnen- en
puitenlandsche berichten. Varia. Ad-
kerientién enz.
NABETRACHTING
uit den
GEMEENTERAAD.
XXXLVI.
In do vorige Raadsvergadering
I telden B. on W. voor de brug over
f ie Ringvaart by de Fuikvaart te ver-
lieuwen, met een bijdrage vati den
faarlcmmermeerpolder van Va in de
kosten, zoodat voor de gemeente
Haarlem s/3 zou overblijven.
De heer Leupen stelde als amen
dement voor, te bepalen dat de polder
"ea de gemeente beide de helft zou
den bijdragen en dit werd goedge
keurd door den Gemeenteraad na-
itaelijk, niet door Dijkgraaf enHeem-
Iraden van den polder, die geenhoo-
gor bijdrage dan '3 wilden verleenen.
Wat deed nu de Raad? Pruttelde
nij een beetje over de onhandelbaar
heid van waterschappen en polder
besturen, een a gemeene verzuchting
pin ons lieve vaderland? De Raadi
giDg verderbij ging hard tegen I
hard in en besloot dan de brug maar j
pheelemaal niet te vernieuwen en de
"antdienst met primo Januari op te!
iffen.
Ik kan me dat besluit wel begrij- j
Jarenlang heeft Haarlem de
.waasheid die brug geheel voor
rekening te bouwen en te on-
erhouden en dat de gemeenteraad
;lt zijn humeur raakt nu de polder;
niet eens de helft in de kosten wil
|>ijdragen, is zeer verklaarbaar. Een
inensoh wordt dan nijdig en zegt,
éooals de heer Tjeenk Willink: „ik
laat me niet door dijkgraaf en Heem-1
ckaden in den hoek zetten" en besluit
Üe communicatie af te breken.
Ik zei dat die boosheid verklaar- j
baar is, maar ze is daaróm nog niet
Verstandig. Mon kan in do Raadszaal]
irgemakkelyk zeggen: „die aan den
overkant hebben er meer belang bij j
dan wij, zij zullen die,brug wel weer,
leggen als wij het niet doen." Maar
"Vie dan De polder Hij denkt er
Diet aan, meer te geven, dan een bij-1
flrage van een derde. De gemeente t
H larlemmertneer Zij onderhoudt geen
enkele brug in de heele streek, daar ai
de bruggen behooren onder bet op
zicht van den polder. Of is men naïf
genoeg van te denken, dat de gemeen-
tenaren van de Meer botje bij botje
zullen leggen en gezamenlijk de brug
zullen bouwen? IJdele hoop in deze
dagen nu de landman dankbaar is,
als bij den mond kan openhouden.
Dat besluit van onzen gemeente
raad is noodlottig voor de nering
doenden aan gene zijde van bet
Spaarne. Zij hebben de Haarlemmer-
meerders noodig, de Haarlemmer-
meerders hen niesdeze gaaneven-
goed naar Leiden of naar Amster
dam, vooral naar Amsterdam. Nu
reeds hebben onze nij veren aan de
overzijde van het Spaarne het ervaren,
dat de brug door een pont was ver
vangen. Mij is verteld, dat een doobter
uit een boerengezin, dezer dagen
trouwende, voor duizend gulden meu
belen heeft gekocht in Amsterdam,
terwijl de familie voorheen alles in
Haarlem kocht. De üoer brengt
zijn iijppul nitt op een pont als
hij het laten kan en wanneer
straks ook die pont weg is, zal hij
den weg naar Haarlem over Heem
stede stilletjes negeeren en bezoekt
Haarlem heelearaal niet meer.
Dat zal in een jaar veertigduizend
rijtuigen minder geven in Haarlem.
Wie van raden houdt moet maar
eens taxeeren, hoeveel geld daardoor
aan Haarlems neringdoenden wordt
onthouden.
Ik heb hooren zeggen, dat nu reeds
de graan- en kaasmarkt minder be
zooht zyn, maar daarnaar heb ik niet
onderzocht. Het is ook niet noodig,
want de zaak is nog niet van do
baan. De belanghebbende winkeliers
en neringdoenden zullen zioh opnieuw
tot den Raad wenden met een re
quest. Laat in hun belang de Raad
terugkomen op zijn besluit en de
goedkoope victorie aan het karige
polderbestuur gunnen. Wat hét
zwaarst is, moet ook het zwaarste
De Raad heeft het ook gehad over
de grensregeling met Heemstede, een
onderwerp dat journalisten en cou
rantlezers te gader knapjes begint te
vervelen. De bedoeling van het Dage
lijksch Bestuur om den Raad er toe
te brengen, dat hij zich al3 't niet
anders kon, met het door Ged. Staten
gebodene zou vergenoegen, was dui
delijk genoeg, maar de Raad had,
daar weinig trek in en maakte het
slappe voorstel van B. en W. door
de aanneming van een paar amen
dementen van den heer Tjeenk Wil
link nog een beetje slapper. Men zal
in de Tweede Kamer niet kuDnen
beweren, dat de Haarlemmers staan
te snakken naar het oogenblik waarop
zij den Hout als hun staatsrechtelijk
6igendom aan hun hart zullen kunnen
drukken.
Ik zal er niet veel meer van zeggen
want de meeste lezers zullen er nu
wel genoeg van hebben, maar toch
kan het nuttig zyn er op te wijzen,
dat de heer Stolp het beginsel van
vergoeding aan Heemstede weer in,
het debat heeft gebracht. Ruiterlijk'
erkent deze, dat waar de gemeente
Haarlem meer verlangt dan den Hout,
dit gedaan wordt in haar speciaal
belang, niet in dat van het algemeen
en dat derhalve schadevergoeding
gepast zou zijn. Die vergoeding zou
de heer Stolp willen doen bestaan
uit de gekapitaliseerde belastingsom
men, die heemstede bij een grens-
verandering als door hem voorgesteld
is derft Natuurlijk is dit denkbeeld Diet
maar zoo klakkeloos door den Raad
overgenomen, maar het komt toch
onder de oogen van Ged. Staten, den
Mini-ster en de Kamer en hierom is
het den heer Stolp natuurlijk te doen
geweest. Zal de Kamer in zijn deDk
beeld een brug vinden omnuoflater
een grootere grecsuitbreiding toe te
staan Misschien wel.
Da rest van de agenda werd met
grooten spoed afgedaan, 't Was ook
allesbehalve plezierig in de Raads
zaal. Te vier uur wees de thermo
meter 71 graden Fahrenheit en toen
kwam het gaslicht er nog by. De bur
gemeester liet toen de deuren open
zetten, maar toen kregen verschillende
Raadsleden, die hun natuurlijke sche
delbedekking aan den Tand des Tyds
hebben moeten ten offer brengen,
het koud, maar t09n een hunner den
bode een wenk gaf om'een van de deu
ren weer te sluiten, zei do voorzitter
dat de toestand nu maar blijven
moe^t zooals die was.
Men zat derhalve kou te vatten op
hoog bevelDe meest bedreigde
plaatsen werden ontruimd en de meest
ontdane hoofden vluchtten naar de
minst gevaarlijke plekjes. De heeren
Van den Berg en Lodewjjks keken
al rond alsof ze dachten daar komt
werk aan den winkel.
Of er nog slachtoffers zijn gevallen
weet ik niet, maar wel dat de Raads
leden een voor een er tuasohen uit
trokken, zoodat de voorzitter moest
verzoeken of de heeren asjeblieft
nog even bleven voor een paar stem
mingen.
Nu zou ik nog wel wat over het
adres van den beer Bekouw willen
zeggen, maar laat dat op zyn eer-
zoek over aan mijn collega Fidelio
die er morgen zyn hart eens over
uitstorten zal.
Politiek ÖTerz'eht.
In den duitschen Rijksdag werd
Donderdag eene zeer levendige dis
cussie gevoerd en wel naar aanlei
ding van de bemerkingen door den
6taat-secretaris von Marsohall, en den
minister van justitie von Sohönstedt
geleverd op Hausmanns verwyt dat
er eene tendentieuse rechtspleging
wordt gevoerd. Dit lid van de volks
partij doelde daarby op de volgens
hem partijdige rechtspraak waar het
vonnissen over social sten geldt.
Von Sohönstedt deed opmerken dat
aanklachten wegens majesteitsbelee-
diging, door middel van onbedacht
daarheen geworpen uitingen van on
beschaafde lieden gepleegd, der jus
titie geenszins welkom zijn. De amb
tenaren van het openbaar ministerie
doen echter hun plicht wanneer zy
optreden tegen welberaamde, voor
zichtig ingekleede beleedigingen, ge
lijk men inzonderheid in de sociaal
democratische pers aantreft.
Bebel zegt hierop dat hij van brie
ven van conservatieven gehoord heeft,
waarin fulminante majesteitsbeleedi
gingen voorfeomeo. Geroep rechts
Vooruit daarmee!
De Rijkskanselier haalde een rede
van Liebknecht uit het jaar 1871
aan, waarin gezegd wordt dat „va
derland" een reactionair begrip is.
De uitlatingen des Keizers tegenover
het gedrag der 6ooialisten waren
volkomen gerechtvaardigd. De Rijks
kanseiier zal zioh wel wachten Bebel's
raad op te volgen om den Keizer
ervan terug fe houden ook in het
vervolg krachtige uiting te geven
aan zyn verontwaardiging.
De begrooting is naar de budget
commissie verzonden.
Ook in de fransche Kamer ging
het Donderdag weer eens rumoerig
toe. jDe quaestie Dupss-Arton werd
dan ook behandeld.
De afgevaardigde de Ramel deed
hierover eenige vragen aan den
minister-president.Bourgeois verwierp
de insinuatie van de Ramel, welke
deze liet doorschemeren in zijne be
spreking van de rol die Dupas had
gespeeld. Een geweldig tumult en
heftige woordenwisseling volgdeu nog.
By de behandeling in de fransche
Kamer der begrooting wordt bij
hoofdstuk IV (buitenlandsche zaken)
jaarlyks hetzelfde voorstel gedaan,
dat steeds wordt verworpen. Voor
gesteld wordt dan, van de uiterste
linkerzijde meestal, het gezantschap
bij het Vaticaan af te sohaffen. Ook
Donderdag is dit voorstel verworpen
met 333 tegen 167 stemmen.
Said Pasja, die zooals bekend is,
eenige dagen bij de enge'sctie am
bassade te Kon8tantinopel eene schuil
plaats heeft gevonden, heeft een
sohryven gericht aan den engelsohen
gezant om zijne houding te verklaren.
Hij schreef, dat hij wegens herhaald
aandringen van den Sultan verplicht
was, zijn voornemen om tot herstel
van gezondheid buitenslands te gaan,
te laten varen. Saïd is naar huis
teruggekeerd om te toonen dat hij de
verzekeringen van den Sultan omtrent
diens onveranderde genegenheid op
prijs steldemaar de gezondheid van
den pasja veroorlooft bera niet zijn
ambt (het vice-presidentschap van den
Raad van Slate) verder te bekleeden.
Naar de Standard uit Konsianti-
nopel verneemt is de Porte (het ge
bouw namelijk) verlatende minis
ters houden dag en nacht verblyf in
het paleis van den Sultan, waar over-
groote verwarring heerscht.
Er bestaan nu zekere berichten
omtrent de aanhangige kabinetscrisis
'in Spanje. Niet eenige minis'ers maar
allen zouden heden aftreden, om de
i oplossing te vergemakkelijken. Men
I gelooft dat aan Canovas de vorming
van een nieuw ministerie wordt op
j gedragen, en dat de ontbinding der
Cortes dan zal volgen.
Uit Cuba nog het volgende
I Maarschalk Campos is in alleryl
naar Colon in de provincie Matanzas
j vertrokken. Naar men veronderstelt,
wil hy verhinderen dat de benden
der opstandelingen in die provinoie
I zich vereenigen.
In de zittiDg der italiaacsohe Ka
mer van Donderdag beantwoordde de
minister van openbare werken, Sa-
racco, daar de minister-president
Crispi nog steeds ongesteld is, een
verzoek cm inlichtingen, gedaan door
den radicalen afgevaardigde Cavalotti
betreffende de geruchten, door de
bladen over den toestand in Erythraea
verspreid.
De heer Saraoco verklaarde, dat
het aantal der soldaten, die zich te
Ambalagi bevonden, 2450 man be
droeg. De regeering zegt de mi
nister heeft alle maatregelen ge-
n men. welke vereischt worden, ten
einde de definitieve overwinning der
italiaansche wapenen te verzekeren.
Voorts verzochten de ministers van
oorlog en financiën het krediet, dat
ten behoeve van Erythraea is toege
staan, van 3,000,000 tot 7,000,000
lire te verhoogen.
Dit voorstel werd door de begroo-
tingsoommissie met algemeene stem
men "goedgekeurd. Tevens diende de
oommissie Donderdag bij de Kamer
haar rapport over de supplemen
taire begrooting in.
De Bondsvergadering te Bern heeft
tot president van den Zwitsersohen
Bond gekozen het hoofd van het
departement van buitenlandsche zaken
Lachenal.
Tot vioe-president van de Bonds-
regeering is gekozen het hoofd van
het departement van nijverheid en
landbouw Deucher.
STADSNIEU WS
eerste, tweede en derde
pagina.
Haarlem, 13 December.
Stukken van don Raad.
Voorstel van B. en W. om aan
de weduwe van weduwe van M.
Creemers die meer dan 50 jaar als
stratenmaker in dienst van de ge
meente was, op haar verz ek om
ondersteuning, een gratificatie van
f 50 voor eens te verleenen.
Voordracht voor regent van h ;t
Barcara-gasthuis in de plaats van den
heer D. André de la Porte, die perio
diek aftreedt en geen herkiezing
wenscht
Dr. J. Nieuwenhuijren Kruseman.
E. C. van Son.
Kamers van Arbeid.
Donderdagavond trad in de groote
zaal van de Kroon, daartoe uitgenoo-
digd door den Haarlemschen Arbeids
raad, a-s spreker op de heer Mr. H.
Ph do Kanter, lid van de 2e Kamer
der Staten-Generaal, met het onder
werp Kamers van Arbeid Denkelijk
wegens het veranderen van den datum
(de bijeenkomst zou aanvankelijk op
Woensdag gehouden zijn) was het
publiek niet zoo talryk als men bad
mogen verwachten.
De vergadering werd geopend door
den voorzitter van den Arbeidsraad,
den heer A. Resink. Hierna verkreeg
do spreker het woord, die deed op
merken dat de gespannen toestand
tussohen arbeid en kapitaal gekomen
is in een phase van kalm praten en
onderhandelen. ZoolaDg men elkaar
dikke woorden naar 't hoofd wierp,
kon dat niet. In de bestaande om
standigheden is geen beter middel
denkbaar, dan het creëeren van licha
men die samen zullen werken in
beider belang, om geschillen op te
heffen, kan het zyn die te voorkomen.
In ons land is het iets nieuws,
schoon het denkbeeld al eenige jaren
geleden is uitgesproken door dr.
Kuyper. Eerst heeft men tegen die
genachte opgekeken, misschien er over
gelachen, maar allengs heeft men er
aan gedacht er leven aan te geven.
Dit welsontwerp is daarvan de vierde
proeve. Eerst waren het de hoeren
Pyttersen en SchimmelpeDüinck van
der Oye, later heelt eerstgenoemde
op zichzelf een ontwerp ingediend,
maar weer ingetrokken, omdat de
Regeering het zelve wilde aanhangig
makon.
Inderdaad is het een werk des
vredes, een poging om de geschillen
uit den weg te ruimen met den vrede
palm iu de hand. Intueschenalle
menschelijk werk is feilbaar, des te
meer naarmate het terrein nieuwer
ie. Daarom zal het spreker aangenaam
zijn, aan- en opmerkingen le hooren
na zijn beepreking over het onder
werp.
Het wetsontwerp telt acht hoofdstuk
ken, te zaaien 42 artikelen. Sp.eker
zal niet over de artikelen van
techniek spreken, maar over do be
ginselen die eraan ten grondslag
liggen. Hij stelde zich voor, dat men
hier vanavond bijeen was om een
Kamer van Arbeid op te richten.
Daarvoor is noodig een KoDinklyk
Besluit, en ten genoege van de Re
geering moet worden aangetoond, dat
er in een gemeente of in een oombi-
natie van kleine gemeenten behoefte
is aan een Kamer van Arbeid en dat
het personeel er voor aanwezig is. Dit
acht spreker al verkeerd. Hoe kan men
beoordeelen in den Haag, of die
voorwaarden er zyn Voor groote
gemeenten is de wijdte van blik vaa
de Regeeriug groot genoeg, maar
als do regeeringspersoon in kleine
gemeenten om wiens advies wordt
gevraagd, zegt: „malligheid, dat is
hier niet noodig," dan gaat er zulk
i een rapport naar de Rsgoering en
dan komt er geen Kamer van Arbeid,
i Dat mag niet afbangen van het
I bon plaisir van de Regeering. De
wensch er voor meet opkomen
uit de maatschappij, zonder dat
en van boven af een deksel opj kan
worden gelegd. Eerst dan zullen ze
het vertrouwen krijgen dat ze noodig
hebben, vandaar dat spreker dit be
ginsel in de wet gewijzigd zou willen
jhebben.
In art. 2 is het hoofdpunt het ver
effenen ei voorkomen van geschillen,
l hoewel ook het voorliohten en van
'advies dienen aan versohillende auto-
'riteiten van belang is. Het oplossen
van geschillen op de beste en een
voudigste wyze, staat er. Wat is de
beste wyze? Minnelijke schikking,
maar de Reg. heeft ingezien dat dit
niet altijd zal gaan en daarom ge
waagt art. 2 van een scheidsrechte-
lijk» uitspraak, zoo mogelyk, van de
partyeD, die op andere wijze niet
verzoend konden worden. Maar waar
zyn de scheidsrechters? Van wie
J
Naar het fransch
van
ETIENNE ENAULT.
1)
HOOFDSTUK XIII.
Zij had inderdaa 1 ongeveer vier a vijf meter boven
haar een stevig in den grond bevestigde paal bemerkt,
Waarat n een touw was bevestigd, dat langs de steilte
[afhing. Deze paal en dat touw waren eenige dagen
te voren aldaar aangebracht door eenige bewoners uit
den omtrek, die de kloof eens nader hadden willen aan
schouwen en zich in de diepte hadden gewaagd, ver
trouwende op de hulp van het touw.
Na even te hebben rondgekeken ontdekte Maxime
het bewuste touw tnsschen eenige struiken dicht in zijne
pabijbeid. Het was nieuw, ongeveer twee duimen in
doorsneae en op gelijke afstanden met knoopen voor-
kien. Hij greep het vaat met beide handen en hing er
BJln m*t tiin vnllo rroiciVhl Viot vcarifqnrl Hot
zou een honderdmaal zwaarder gewicht hebben kunnen
dragen.
Na Simplice onmiddellijk zoo veilig mogelijk op zijn
schouder te hebben gelegd, begon hij vastberaden de
stijging. Eenige minuten daarna zette hij zijn voet op
den rand van den afgrond en viel neer op den grond,
uitgeput naar lichaam en geest. Stilzwijgend drukte
Camille hem de hand. Nog steeds kalm en sterk ver
zocht zij Antonine om het rijtuig te laten voorkomen,
dat op eenigen afstand op den weg stond te wachten
vervolgens trachtte zij, maar te vergeefs, Simplice tot
het bewustzijn terug te roepen. De kales kwam nader
bij. De jongeling werd er in neergelegd, en zijn hoofd
rustte op den schouder van haar, die hij lief had.
Toen Maxime en Camille plaats hadden genomen
in het rijtuig, reden de paarden in timelijken draf naar
het kasteel Stangala. Er werden geneesheeren op het
kasteel ontboden. Zij wijdien al hunne aandacht
aan Simplice en het gelukte hun het bewustzijn bij
hem te doen wederkeeren. Antonine en Camille boden
daarbij haar hulp aan. Maxime was afwezig. Wclda
kwam een bediende de jonge vrouw mededeelen, dat
haar echtgenoot haar bij zich wenschte te zien. Zij haastte
zich naar hem toe en vond hem op hunne kamer. Hy
liep met gejaagde stappen op en neer; zijne wangen
gloeiden, dikke tranen vloeiden er langezijne lippen
trilden, en dof klonken de woorden, die er aan ont
snapten.
„Dat vreeselijke geheim verstikt mij ik moet het
van mij werpen! het moet! Ik voel, dat eene beken
tenis mij lucht zal geven. Hoe zinneloos is hij, die
rTonVf rlof »vin wil cfprVpr in (inn *iin arptrpfpn Tt
heb er de proef van genomenWelk eene misleiding
God heeft den idioot een zin in den mond gelegd, en
die zin is voldoende om mij te verpletteren
„Ia het dan de zin, dien Simplice bij den afgrond
uitsprak
Maxime keerde z:ch(om. Hij zag Camille aan, onbeweeg
lijk en bleek en beschouwde haar mot eene uitdruk-
kiug zoowel van teederheid als strengheid.
„Ja, ja," stamelde hij.
„Ik heb het toch goed verstaan, nietwaar Hij zeide:
„De ellendigehij heeft het testament verbrand
„Ja, ja."
,.En ik heb ook goed gezien, nietwaar?" vervolgde
Camille, wiens ademhaling sneller ging „Je hebt je
geweer tegen hem gericht om hem het stilzwijgen op
te leggen
„Maar de bedreiging was niet ernstig gemeend, dat
bezweer ik je Camille 1"
„Maar het gevolg was toch, dat Simplice in den af
grond viel en je bijna zijn dood hebt veroorzaakt door
hem te doen schrikken?"
„Ik heb hem toch gered en mijn leven daarbij in de
waagschaal gesteld."
„Zeer zeker, en je moed heeft het van je onvoorzich
tigheid gewonnen. Maar verklaar mij nu eens waarom
die sombere woorden, die ik zooeven heb uitgesproken,
je zoo hevig hebben doen ontstellen?"
„Omdüt zy in verband staan met het vreeselijke ge
heim, dai ik tot dusverre voor je verborgen heb ge-
honden."
„Dat vermoedde ik Maxime. Weiger je nog het mij
TTPdn fp dftplpn 9"
.Neen, neen! Ik zal het je integendeel toevertrou
wen. Het verteert en pijnigt mij zoozeer, dat ik niet
meer da kracht heb, het voor mij te houden I"
„Ik luister."
„Bela-s, misschien zal je mij nu niet meer achten
en liefnebbenO, die ontzettende gedachte doet mij het
bloed verstijven
„Wat ge mij ooit hebt mede te doelen Maxime, ik
beloof jj, dat je in mij geen onveruiurwbaren rechter,
maar een hart, dat van toewijding voor jou klopt, zult
vinder. Toen ik mijn leven aan dat van jou verbond,
heb ik niet alleen op vreugde en voorspoed gerekend,
maar ook gedacht aan tegenspoed en gebrekenom de
eerstgenoemdo te verzachten, de laatsten te herstellen,
zoo de hemel het wil."
„O Camille, hoe goed en barmhartig van jeJa, edele
Camille, ik heb er een voorgevoel van, dat jij mij zult
troosten en liefhebben."
En met oogen vochtig van de tranen knielde hij neer
voor zijne vrouw, die plaats had genomen en met
heldhaftigheid haar onrust en droeiheid verborg. Toen
hij zijne tranen gedroogd had, vervolgde hij opgewonden:
„Jij bent evenals de geheele wereld van mesning,
Camilie, dat Jean Tréhouart, mijn oom, geen testament
heeft nagelaten
„Men heett er tenminste geen gevonden."
„Hij heelt er toch een geschreven en wel op den
dag van zijn dood."
„En wat is er met dat testament gebeurd?' vroeg
Camille hoogst verbaasd.
„Ik ik heb het verbrand I"
Jü Maar dat is onmoeeliik
