'weede Editie. KWIKZILVER. NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD. feuilleton. i-3e Jaargang Zaterdag 18 Januari 1816 No. 3848 HAARLEMS DA6BLAD Voor Haarlem per 3 maandenf 1.20 Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der gemeente), per 3 maanden1.30 Franco door het geheele Rijk, per 3 maanden1.65 Afzonderlijke nummers0.05 Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maanden0.30 de omstreken en franco per post0.371/2 AJD"VTEIR,TEnsrTIEnsr: Van 1—5 regels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat. Reclames 20 Cent per regel. Abonnementen en Advertentien worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen. Bureaux: Kleine Houtstraat 14, Haarlem. Telefoonnummer 122. Directeur-Uitgever J. C. PEEREBOOM. Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangère G. L. DAZJBE Co. JOHN F. JONESSucc.Parijs Slbts Faubourg Montmartre. Agenten voor dit Blad in den omtrek zijn: Bloemendaal Santpoort en SchotenP. v. d. RAADT, Santpoort; Heemstede, J. LEUVEN,, bij de Tol; \Raarlemmermeer, C. DOEKES; Spaarndam, C. HARTENDORP; Z andvoert, J. ZWEMMER; Vel-sen, L. VENUS; IJmuiden, J. J. TJADEN; Beverwijk, H. JUNGERIE;, Koningstraat. Genoemde Agenten nemen Abonnementen en Ad ver ten'ën aan. van het blad dat ■dagavond verschijnt, z il bevatten Koorzanger. Uit hetengelschvan Wade. Haarlemmer Halletjes jXVIII. Binnen en Buiten1 and- •v berichten. Varia. Adverten- 3 i enz. i Politiek Overzicht. lite Transvaal ache quaestie. e Daily News vindt de redevoering Baliour te Manchester hoogst brstellend, omdat die getuigt van ^elands onmacht in Turkije. Het verwacht voor Armenië het [ge heil in den eigenhandigen H van Koningin Victoria aan den waarmee de Koningin schijnt bewerken wat de raadgevers Kroon niet bij machte waren te roeren, en tetreurt mede dat ^ibur te Manchester onder de hand )e- het bimetallisme is opgekomen, jeen in het buitenland verkeerd tgworden opgevat, aar uit Kaapstad aan de Times vflt gemeld, zijn Bettelheim en tegen een borgtocht van twee- 'tend pond sterling vrijgelaten, .3 ze zich vrijwillig te Pretoria in begeven. Leonard houdt dj bij voortduring schuil. De huia- iiugen in Johannesburg worden Er zijn tusscben Kruger 1 Robinson geen formeele onder- s jd el in gen gevoerd aangaande de lTtnder0, omdat de Tranevaalsche ,'jering dat beschouwt als een L !er binnenlandsche aangelegenheid 5bovendien, gelijk de correspondent de Times te Pretoria er bij seint Vbeweging onder de uitlanders hidt voer een onrechtmatig iets, kuiperijen van buitenaf inge- en Hel Trantvaalscbe volk gelooft jdat de ontwapening van Johan- iurg onoprecht is, dat de opstand f voortsmeulf, en dat hij weerlos barsten, zoodra de gewapende (■enkorpsen weer naar huis zijn èerd. Daarom blijven zesduizend lin den omtrek van Johannesburg, e Engelsche Admiraliteit maakt J^nd dat het bericht volgens het- t 10 nieuwe kruisers besteld zou- tijn, onjuist ie. Er zijn geen nieuwe —vers besteld, maar wel zijn uit- «Jigingen verzonden tot inschrijving H het bouwen van vijf 3e klasse Bere. et gerucht dat de kustwacht in •district der Theems opgeroepen is ongegrond, ij bister Chamberlain is Donderdag 5 lag na-.r Birmingham terugge- hetgeen aan de dien dag open gemaakte min of meer veront- nd luidende telegrammen uit evaal veel van hunne be teekenis temt. Een dépe3he uit Johannes- in de Glasgow Mail opgenomeü, it echter betrouwbaar. Volgens worden de werkzaamheden ia pijnen van den Witwatersrand belemmerd door het gebrek aan T8 en steenkolen en door bet in enis zijn van zoovele mijnbe- derB, zoodat zich voor de eerste tijden eene belangrijke inkrimping der productie laat verwachten. Volgens de Pall Mall zou de Trane vaalsche regèering eene schadeloo-i- stelling, ten bate van de nabestaanden eischen van 5000 pond sterling voor eiken bij Kiugersdorp gesneuvelden Boer. Donderdag zijn in den duitscben Rijksdag de debatten begonnen over bet belangrijk voorstel van den heer Kani»z en wel over de graanquaestie. Dit eenigszins veranderd voorstel luidt nu als volgt: „De in-en verkoop van het voor de consumptie in Duitscnland bestemde buitenlandsobe graan en de buitenlandsche produoten van graan geschiedt voor rekening van bet rqk op eene wyze die niet in strijd is met de tussohen 1891 en 1894 gesloten handelstraotaten, of wel op grond van nadere overeenkomsten met debetrok ken oontracteerende staten." De conservatieve voorsteller besprak het door hém ingediende ontwerp en begon met de bewering te bestrij den, dat dit voorstel tengevolge zou hebben, dat het brood duurder werd en in strijd was met de handelsver dragen. Met het oog op het feit, dat de oostenrijksche invoer van graan naar DuitechlaDd aanzienlijk was afgeno men,zoodat Oostenrijks verwachtingen omtrent het daarop betrekking heb bende handelsverdrag niet waren be waarheid, ten bate van Argentinië en Chili, zou een goede regeling met de landen, waarmede handelsverdra gen zqn gesloten, ook mei Rusland, niet moeilijk vallen. Het voorstel is geen socialistisoh voorstel. Misschien was tr geen betere anti-socialistische maatregel dan de zijne, meende de heer Von Kanitz, want, zeide hij, wij willen den boeren stand helpen. Ik reken daarbij op de hulp van het Centrum. Dat de regeering, aldus vervolgde het voorstel-Kanitz niet ten doel beeft de herziening, maar de intrekking der handelstraotaten. De maatregelen van contiöle, daarin verlangd, zoudeo juist den landbouwers zeer onaangenaam zijn. De Rijksregeering kan evenmin den normalen prijs van het graan waarborgen, als bet normale werkloon. Waar het noodig is, aldus eindigde de Minister zijn rede, doet de regee ring overal baar invloed gelden. Dit program heeft wel is waar niet de zelfde agitatorische kracht als de middelen, waartoe agrariërs hun toe vlucht nemen, maar zal op den duur met een des te zekerder resultaat bekroond worden. Deze rede van den minister werd door de liberalen en de leden van het Centrum met toejuichingen jen door de conservatieven met bewijzen van afkeuring ontvangen. Namens het Centrum betoogde de heer Galen, dat zijn partijgenooten zich volstrekt niet met het voorstel- Kanitz kunnen vereenigen en zelfs zouden stemmen tegen het voorstel om het, overeenkomstig het gebruik, naar de commissie te verwijzen. Daarna nam graaf Herbert von Bismarck het woord, onder algemeene belangstelling der afgevaardigden, die bijna allen aanwezig waren. Graaf Bismarck noemde het voor stel-Kanitz slechts een hoofdmiddel, evenals de beschermende invoerrech ten. Dergelijke kleine middelen baten niet veel. Overal openbaart zich het Btreven tot het verkrijgen van be schermende rechten, telfs in Engeland waar men het plan heeft geopperd, om alle Zuid-Alnkaanscbe staten, die onrer Engelands invloed staan, rtit alle andere koloniën te vereenigen tot éen tolverbond, dat tegen de ge heele wereld moet optreden. Graaf Bismarck betuigde zijne te vredenheid over den kalmen loop, dien de disoussies nemen en eindigde hy7oeiw de verwoestingen op het land I rÜDe rede met de» woorden De aanzie I Wjj hebben daden noodig, vindt haar kraoht.geten geen woorden. I B'eun b» de gevestigde bevolking en Deze rede werd door de reohterzyde j moeten wij in stand houden, met luid applaus begroet. L Ve"ol.f™8, „verklaarde de neer De minister van buitenlandsohe(Welf) 2,oh te«en het voor zaken, baron Von Marsoball, beanl-; L aru woordde deze redo. Heden ZUQ de beraadslagingen „Het voorstel van den heer nvo°r'£eze*' Kanitz - zeide de minister - heeft Tot voorz tier van den franschen veiwachtingen doen ontstaan, welke &e°aat. !9 Donderdag gekozen den oud-mimster Loubet, met 16S van de niet voor verwezenlijking vatbaar zijn, en geeft aanleiding tot ongerustheid sternen. Tot onder-voorzitters zijn en wantrouwen. (Gelach onder de benoemd de heeren Bérenger, Peytral, conservatieven.) i Megmn en Soherer-Keatner. Verder kwam de minister op tegenIn den Iranschen Kabinetsraad is de stelling, dat er een algemeene do« d?n """"Ster Berthelot meege- toestand van ellende zou beslaan, ook deeld' dat de overeenkomst tussohen al moge er grond zijn voor het be-Frankrijk en Engeland betreffende weren, dat de landbouw in nood ver-am 19 geteekond. Daardoor zyn keert. Tevens protesteerde de heer sedertJaren hangende twistpunten Von Marsohall er tegen, dat deze j geregeld. ongunstige toestand op rekening magNaar de Times uit New-York ver worden gesteld van de handelsver-neemt, zullen de j'ngo's in de Unie dragen, door de Duitscbe regeering de vredelievende gezindheid van de met andere staten gesloten. j laatste dagen trachten tegen te werken, „Het voorstel vau den beer Von jdoor middel van een aggressief rap- Kunitz" zeide de minister „is uit pjrt van de commissie" voor buiten - een commercieel oogpunt beschouwd landeche zaken uit den Senaat, bij volstrekt onmogelijk en practiech onuitvoerbaar, terwijl het tevene, wat de sociaal-politieke zijde betreft, aan zeer ernstige bedenkingen onderhe vig is." Verder betoogde de minister, dat weik rapport de nieuwe toepassing van de Monroa-leer zou worden goed- aekeurd. Tevens heet het, dat Cleve land bereid is om te verklaren dat Noord-Amerika zich onvoorwaardelijk zal verzetten tegen eiken afstand van Amerikaanecb'! gebied hoegenaamd aan een Europeesche mogendheid. STADSNIEUWE- eerste en tweede pagina. Haarlem, 17 Januari. Op de voordracht van den minister van binnenlandsche zaken is bq ko ninklijk besluit van 6 dezer (Sibl. 4), op verzoek van mevr. A. J. Campbell, alhier, ingetrokken het koninklijk besluit van 26 Juli 1895 (Stbl. 33), houdende wqziging van het koninklqk besluit van 26 Juli 1893 (Stbl. 129), waarbij haar vergunning is verleend tot opriohting van een krankzinnigen gesticht aan de Nieuwe Graoht alhier. (St.Ct.) Btnoemd tot hoofd der openbare lagere school te Ter Aar (Z.-tloll.) de beer G. C. Weeren, onderwijzer aan de openbare eohool, lett. C, alhier. Teyler. De derde lezing in dit seizoen in Teylers Stiohting werd Woensdag avond gehouden door den heer dr. T. C. Winkler alhier, die zijn audi torium eenigen tijd zeer gezellig en onderhoudend bezig hield met eene be preking van de visschen, hunne anatomische en pbysiologische bizon- derheden. De visschen zijn in meer dan 10.000 soorten aanwezig, een grooter aantal dan dat van de vier andere klassen te zamen. Van groot belang zijn zij o.a. voor de menschen, daar vele soorten dezen tot voedsel dienen. Belangrijk in dit opzicht zqn o.a. de haringen, die in scholen van millioenen in de zeeën voorkomen, de zalm, waarvan er uit Columbia o.a in eén jaar 293 000 zijn uitgevoerd, de steur, kaviaar, kabeljauw, torqn, makreel, sardine, kaviaar en aal. Als merkwaardigheid over de dichtheid der scholen haringen kan gemeld wor den, dut men, een stok tussohen deze vissohen stekende, dezen kan zien blij - ven staan. Io Kamtsehatka komt de zalm in sommige wateren zoo veel vuldig voor, dat de bruine beer die daar leoft, ze gemakkelijk kan vangen. Naar het geraamte zijn de vissohen te verdoelen in beenvisschen en kraak beenvisschen. De bizonderheden aan het liohaam der visschen in het algemeen uit- en inwendig op te merken, zqo de vol gende De visch heeft geen hals, geen borst holten en geen longen (welker functie door de kieuwen wordt verricht) en de bloedsomloop is geheel anders dan die bij de zoogdieren. De visoh heeft geen dubbelen bloedsomloop, want hij mist de linker bartehelft. Het hart i::i_ j Ook ging spreker na, hoe men de visschen naar den vorm der schubben 4 soorten kan verdoelen en wat er op te merken is bij de tanden en hunne plaatsing. Zij zijn geplaatst op zij of kboven op den rand der kakeD, bij sommige soorten r.an het verhemelte, den tong of de keel, en zijn niet, zooals bij de zoogdieren in alveolen vastgehecht. Ook komen er tanden voor in borstelvorm. Een merkwaar Jig orgaan is de zij- streep, algemeen beschouwd als het slijmafscheidend zintuig. Onderzoe kingen hebben echter aan het licht gebracht, dat dit ook een electriciteit ontwikkelend orgaan is. De zwemblaas, die in zeer verschil lende vormen voorkomt, een orgaan dat luchtsoorten bevat en o. s. dient tot het, regelen van de rijzing en daling van den viscb, wordt door sommigen tok als een begin van long, dus als een ademhalingsorgaan beschouwd. Er zijn vischsoorten die eerst kieuwen en later een dergelijke long bezitten, maar ook bij wie ze beide gelijktijdig worden aange troffen. ue psychische vermogens van de viech zijn niet zeer groothet gewicht der hersenen is meestal '/ïoo-, van het totaal gewicht. Een antwoord op de vraag, hoe oud de visschen worden is niet volledig tegeveu. Wel werden er voorbeelden genoemd van karpers en snoeken, die 15.0 jaar oud zijn geworden. Dat een visch niet zou slapen is niet aan te nemen. Men kan dikwerf een goudvisch gernimen tijd gade- s'aan, wanneer bij geheel roerloos is en alleen de vinneh beweegt. Dan ia aan te nemen dat hij slaapt, daar die vinbeweging eene geheel onwillekeu rige ij. Opmerkelijk is ook, dat de visschen aan een zeker gedeelte van het water zijn verbonden, zoodat zeevisoh in zoet water sterft en omgekeerd. Zalm, aal, steur e. a maken hierop eene uitzondering, daar zij, in verband met het jaargetijde, verhuizen. Het natuurlijk element van den visoh is het water, maar toch zijn er wel yissohen, die sioh nu en dan cp het land bewegen, o. a. de aal, de Doras, die zioh in troepen op het land voortbewegen, soms dagen ach tereen, de Salarias, die op de rotsen worden aangetroffen en groole spron gen kunnen maken en de viiegende visch, die door de golven der zee wordt opgeworpen en dan een oogen blik zwevende kan blqven. Ook door de temperatuursverschil zonder baarddraden, is zeer geliefd om bare kleur en vormt dan ook dikwijls de bevolking van groote vqvers. Het beste voedsel zyn kleine wormen, kleine slakken, larven van insecten of dunne leepjes rund- vleesoh met nu en dan een geweekte tarwe- of maïskorrelbrood is niet aan te bevelen, witte ouwel is daar entegen beter en wel een paar uur voor het ververschen van bet water, wat tweemaal 's weeks moet geschieden. De goudvisch komt oorspronkelijk uit China en werd in 1753 voor het eerst in ons land overgebraoht. Men vindt onder de goudvisschen zeer vela variëteiten naar de kleur. Hq is goed eetbaar, maar voor dit doel te klein van stuk; evenwel zija in de goud- visoh-vqvers van den keizer van China exemplaren aangetroffen van 16—20 oM. lengte, die wel 50 jaar oud waren. De Anabas scandens is daarom eene zeer merkwaardige visch, daar hij het water verlaat, op het land rondloopt en in de boocien klimt door middel van taudvormige uitsteeksels aan kieuwschild en rug. Een sponsachtig orgaan in den kop doet dienst als watervoorraadschuurvoor het nathou den der kieuweD. Deze viech voorziet zich ook van het regenwater, dat zich in de holten der boombladeren be vindt en waar hij tevens zijn voedsel in den vorm van insecten opspoort. Hij komt voornamelijk in de tropen voor. De reeds genoemde vliegende visch eecococtua volitans) onderschei It zich door zijn groote zwemblaas. Dat hg zich in de lucht laat opwerpen vindt zijn oorzaak ;n zijn verlangen naar zuurstof. De zwemblaas bevat slecht 4<y4 zuurstof, tegen 94% stikstof en 2% kool tuur. De echeneis remora is merkwaardig om Tyn zuigtoestel, dat ,hij op zijn kop draagt en door mildel waarvan bij zich aan andere dieren en voor werpen vasthecht en wel zoo krachtig, dat men door gevangen remora's aan een t uw in het watar te laten, opdat zij zich aan schildpadden vasthechten, deze kan vapgen. Jq do Orinoco, de reusachtige rivier in Z.-Amerika leeft de Laribito, een visch bekend om zijn bloeddorst. Hij is zeer begeerig naar bloed en vleescb. Een tiental van deze dieren, is in staat een mensch doodelijk te verwonden.Jasonder de Indi tnen loopt zelfs de legende, dat een man die te paard eene rivier overstak alvorens den overkant te hebben kunnen be reiken door caribitoa zoo geducht werd aangevallen, dat hij weldra, evenhls zijn paard, in eene geraamte 4 Roman bewerkt naar het fransch PAUL SAUNIÈRE. iTsaa. tt Rij- riep hij den boefsier tce, „in allerijl naar cb 1 Het komt er niet op aan of de paarden er al f bezwijken. Vooruit 1" koetsier bracht aan zijn span een krachtigen zweep- :oe en de postwagen verdween in een stofwolk. -t Kwikzilver betreft, hij plaatste het kistje mid- s 'p. den weg, nam er een handvol buskruit uit en >oide daarmede een smal pad, dat naar een sloot i van den weg voerde. dtrna wierp hij lichtelijk over het kistje den grijzen u heeD, die boven op zijn zadel opgerold lag. i nu," voegde hij Julien toe, „moeten wij onze ^n aan een boom vastbinden en ons in den sloot Bkken." eigenlijk te begiqpen wat Kwikzilver van hem l wilde, gaf Julien toe, maakte haastig de paarden vast en kwam aan zijne zijde liggen. Het bosch waar Jean halt gemaakt had, lag in veel grooter duisternis gedompeld dan het open veld, en zoodcende bestond ereenige kans dat het het door hen op gevatte plan zou slagen. Indien hun dit gelukte, dan kou Barberousse's troep al3 één man vernietigd wor den. Het kwam er slechts op aan, op het gunstige oogenblik, het kruit aan te steken, om het kistje met ammunitie te doen springen, dat hij op den weg had geplaatst. Het was om dit geheel nieuwe moordtuig te verber gen, dat Jean er zijn mantel overheen geworpen had. De vorm van dit kleedingstuk zou geen oogenbik in bet oog vallen, en de kleur daarvan kwam in de sche mering vrij wel overeen met het stof van den weg. Ter nauwernood waren deze toebereidselen voltooid, of Barberousse's ruiterbende snelde in allerijl het woud binnen, met blinde razernij den postwagen achterna jagende, die een oogenblik voor hare oogen verdwenen was. „Pas op!" fluisterde Kwikzilver Julien toe. „Ga plat voorover liggen." En op het oogenblik zelf, dat de avonturier en zijne ruiters over het kistje heen zouden gaan, haalde Kwik zilver een zijner pistolen uit den gordel te voorschijn en loste bij een schot. Met de snelheid van een bliksemstraal ontvlamde het buskruit en een vreeselijke knal liet zich hooren, ge paard met kreten en scheldwoorden. Kwikzilver's helsch werktuig was onder de vijandelijke gelederen losge barsten. len is elke soort aan een bepaald gebied gebondendat sommige vis sohen eene hevige koude kunnenwas veranderd, doorstaan leert ons de karper, die na I De Gymnotus Electricus (sidderaal), vijf dagen bevroren te zijn geweest, j welke, ook in die streken voorkomt, kan herleven. In Ceylon leven vis- is bekend door de zware eleotrisohe stuwt het aderlijk bloed naar deschen io bronnen niét eene tempera-1 sohokken, die hij aap levende kieuwen, daar wordt het bloed slag-tuur van 50' Cels. (1221 Fahr.). Op aan-1 wezens kan toedienen. Is echter het aderlijk, wordt vervolgens naar de zienlqke hoogten, 4000 meter boven J toestel tot ontwikkeling der eleotrici- aorta (een surrogaat voor het linker-zee, en in onderaardsche holen, wor-teit ontladen, dan is de aal yqoc hart) gevoerd, verspreidt zich vervol-den nog visschen sangetroffen. j eenigen tijd machteloos en kan dan gens naar de verschillende organen I Na deze meer algemeene bespre- gevangen worden, en keert weer naar het hart terug. kingen over de visschen, welke door De Torpedovisch, behoorende tot da De vinnen, die bij de visschen zijn platen nog werden opgehelderd, be- siluroidenbevat deze eigensohap op te merken kan men onderscheiden j handelde de heer Winkler meer eenige in nog sterker mate; zijne ontladin- in rug-, borst-, buik-, aars- en staart- visschen in het bizonder en wel gen ontwikkelen eene dynamisohe vin en zij bestaan uit harde en zachte allereerst de goudvisch. Deze, behoo- kracht van 8 a 9 volts, stekels. I rende tot de karpersoorten, maar Vele visschen, die in de diepzee „Op en te paard I" riep hij Julien toe, zelf onmiddel lijk weder overeind springende. Ofschoon beiden verwonderd over het feit dat zij nog ongedeerd waren, nadat zij uit alle richtingen de kogels om hunne ooren hadden hooren fluiten, snelden zij op hunne paarden toe, wierpen zich in den zadel en keer den daarna terug naar den weg, om Barberousse's troep den doortocht te versperren. Te oordeelen naar de lijken en ledematen, waarmede het gras als bestrooid was, moest de bende in treurigen toestand verkeeren. Drie paarden lagen dood ter aarde; twee anderen vluchtten gekwetst heen, ondei het slaken van een pijn lijk gehinnik. Vier ruiters hadden in het stof gebeten twee anderen, die door hunne paarden werden mede gevoerd, poogden vergeefs hen om te wenden en ver dwenen reeds in het kreupelhout, gewond en gekneu-d door de boomen, waartegen zij stootten bij eiken zij sprong door hunne, door smart halfdol gewordeD, die ren gedaan. Er bleven slechts vier ruitersover, maar zij waren ten prooi niet bij elkander en daarbij aan zulk eene ontzetting, dat zij, op het oogenblik dat de beide vriended zich op hen wierpen, niet eens eene poging aanwendden tot verzet. Te vergeefs trachtte Barberousse, die, zonder ook maar een schram te bekomen, aan dat gevaar ontsnapt was, hen weder bijeen te brengenzij zagen of luisterden naar niets meer, en verdedigden zich niet eene, toen Julien en Jean hen een kogel door de borst joegeD. Wat Barberousse betreft, buiten zichzelf over deze nieuwe nederlaag, gaf hij Langdarm een tteken, en hem Kwikzilver aanwijzende, zeide hij: „Als wij niet verloren willen gaan, moeten wij ons ontdoen vim dien duivel." Beiden stormden nu als razenden op den jongeling toe, zij hielden de teugels tussohen de tanden, en in elke hand een pistool. Toen zij slechts op vijf of zes passen al3tands van hem gekomen waren, losten zij vier schoten op hem. Kwikzilver zag hen op zich aankomen, maar had slechts den tijd zich haastig over den hals van zijn paard heen te buigen om dat vuur te ontduiken. Hoe vlug hij dit echter ook mocht hebben gedaan, voelde hij toch eene hevige pijn aan den linkerschouder. Maar reeds was Julien, die getuige was geweest van het gevaar, dat zijn vriend bedreigde, op de twee ban dieten toegerend. Zoo hij niet tijdig genoeg kwam om hun arm te verlammen, hij smaakte ten minste den troost Kwikzilver te wreken, wact, op Langdarm toe snellende, schoot hij hem neer, nog voordat de boos wicht de vlucht had kunnen nemen. Barberousse bleef dus alleen over, niets anders meer hebbende om zich te verdeligen dan zijn degen. „Vooruit 1" riep de jonge cornet zijn vriend toe. „Op den ellendeling afgegaanHij is in onze handen." Ofschoon hij zich gekwetst voelde, trok Jean zijn degen en begon hij met Julien den avonturier te ver volgen. Maar al te goed inziende welk lot hém te wachten Btond, had deze het niet raadzaam geacht hun het hoofd te bieden, en in allerijl zijn paard omwendende, rende hij als een bezetene den weg naar Ermont op. Plotseling gevoelde Jean zqn paard als onder zijne

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1896 | | pagina 1