'weede Editie.
KWIKZILVER.
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
feuilleton.
i-3e Jaargang
Zaterdag 18 Januari 1816
No. 3848
HAARLEMS DA6BLAD
Voor Haarlem per 3 maandenf 1.20
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der
gemeente), per 3 maanden1.30
Franco door het geheele Rijk, per 3 maanden1.65
Afzonderlijke nummers0.05
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maanden0.30
de omstreken en franco per post0.371/2
AJD"VTEIR,TEnsrTIEnsr:
Van 1—5 regels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Groote letters naar plaatsruimte.
Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Reclames 20 Cent per regel.
Abonnementen en Advertentien worden aangenomen door onze Agenten
en door alle Boekhandelaren en Courantiers.
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
Bureaux: Kleine Houtstraat 14, Haarlem. Telefoonnummer 122.
Directeur-Uitgever J. C. PEEREBOOM.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangère G. L. DAZJBE Co. JOHN F. JONESSucc.Parijs Slbts Faubourg Montmartre.
Agenten voor dit Blad in den omtrek zijn: Bloemendaal Santpoort en SchotenP. v. d. RAADT, Santpoort; Heemstede, J. LEUVEN,, bij de Tol; \Raarlemmermeer, C. DOEKES; Spaarndam, C. HARTENDORP;
Z andvoert, J. ZWEMMER; Vel-sen, L. VENUS; IJmuiden, J. J. TJADEN; Beverwijk, H. JUNGERIE;, Koningstraat. Genoemde Agenten nemen Abonnementen en Ad ver ten'ën aan.
van het blad dat
■dagavond verschijnt, z il bevatten
Koorzanger. Uit hetengelschvan
Wade. Haarlemmer Halletjes
jXVIII. Binnen en Buiten1 and-
•v berichten. Varia. Adverten-
3 i enz.
i Politiek Overzicht.
lite Transvaal ache quaestie.
e Daily News vindt de redevoering
Baliour te Manchester hoogst
brstellend, omdat die getuigt van
^elands onmacht in Turkije. Het
verwacht voor Armenië het
[ge heil in den eigenhandigen
H van Koningin Victoria aan den
waarmee de Koningin schijnt
bewerken wat de raadgevers
Kroon niet bij machte waren te
roeren, en tetreurt mede dat
^ibur te Manchester onder de hand
)e- het bimetallisme is opgekomen,
jeen in het buitenland verkeerd
tgworden opgevat,
aar uit Kaapstad aan de Times
vflt gemeld, zijn Bettelheim en
tegen een borgtocht van twee-
'tend pond sterling vrijgelaten,
.3 ze zich vrijwillig te Pretoria in
begeven. Leonard houdt
dj bij voortduring schuil. De huia-
iiugen in Johannesburg worden
Er zijn tusscben Kruger
1 Robinson geen formeele onder-
s jd el in gen gevoerd aangaande de
lTtnder0, omdat de Tranevaalsche
,'jering dat beschouwt als een
L !er binnenlandsche aangelegenheid
5bovendien, gelijk de correspondent
de Times te Pretoria er bij seint
Vbeweging onder de uitlanders
hidt voer een onrechtmatig iets,
kuiperijen van buitenaf inge-
en Hel Trantvaalscbe volk gelooft
jdat de ontwapening van Johan-
iurg onoprecht is, dat de opstand
f voortsmeulf, en dat hij weerlos
barsten, zoodra de gewapende
(■enkorpsen weer naar huis zijn
èerd. Daarom blijven zesduizend
lin den omtrek van Johannesburg,
e Engelsche Admiraliteit maakt
J^nd dat het bericht volgens het-
t 10 nieuwe kruisers besteld zou-
tijn, onjuist ie. Er zijn geen nieuwe
—vers besteld, maar wel zijn uit-
«Jigingen verzonden tot inschrijving
H het bouwen van vijf 3e klasse
Bere.
et gerucht dat de kustwacht in
•district der Theems opgeroepen
is ongegrond,
ij bister Chamberlain is Donderdag
5 lag na-.r Birmingham terugge-
hetgeen aan de dien dag open
gemaakte min of meer veront-
nd luidende telegrammen uit
evaal veel van hunne be teekenis
temt. Een dépe3he uit Johannes-
in de Glasgow Mail opgenomeü,
it echter betrouwbaar. Volgens
worden de werkzaamheden ia
pijnen van den Witwatersrand
belemmerd door het gebrek aan
T8 en steenkolen en door bet in
enis zijn van zoovele mijnbe-
derB, zoodat zich voor de eerste
tijden eene belangrijke inkrimping
der productie laat verwachten.
Volgens de Pall Mall zou de Trane
vaalsche regèering eene schadeloo-i-
stelling, ten bate van de nabestaanden
eischen van 5000 pond sterling voor
eiken bij Kiugersdorp gesneuvelden
Boer.
Donderdag zijn in den duitscben
Rijksdag de debatten begonnen over
bet belangrijk voorstel van den heer
Kani»z en wel over de graanquaestie.
Dit eenigszins veranderd voorstel luidt
nu als volgt: „De in-en verkoop van
het voor de consumptie in Duitscnland
bestemde buitenlandsobe graan en de
buitenlandsche produoten van graan
geschiedt voor rekening van bet rqk
op eene wyze die niet in strijd is met
de tussohen 1891 en 1894 gesloten
handelstraotaten, of wel op grond van
nadere overeenkomsten met debetrok
ken oontracteerende staten." De
conservatieve voorsteller besprak het
door hém ingediende ontwerp en
begon met de bewering te bestrij
den, dat dit voorstel tengevolge zou
hebben, dat het brood duurder werd
en in strijd was met de handelsver
dragen.
Met het oog op het feit, dat de
oostenrijksche invoer van graan naar
DuitechlaDd aanzienlijk was afgeno
men,zoodat Oostenrijks verwachtingen
omtrent het daarop betrekking heb
bende handelsverdrag niet waren be
waarheid, ten bate van Argentinië en
Chili, zou een goede regeling met
de landen, waarmede handelsverdra
gen zqn gesloten, ook mei Rusland,
niet moeilijk vallen.
Het voorstel is geen socialistisoh
voorstel. Misschien was tr geen betere
anti-socialistische maatregel dan de
zijne, meende de heer Von Kanitz,
want, zeide hij, wij willen den boeren
stand helpen. Ik reken daarbij op de
hulp van het Centrum.
Dat de regeering, aldus vervolgde
het voorstel-Kanitz niet ten doel beeft
de herziening, maar de intrekking der
handelstraotaten. De maatregelen van
contiöle, daarin verlangd, zoudeo juist
den landbouwers zeer onaangenaam
zijn. De Rijksregeering kan evenmin
den normalen prijs van het graan
waarborgen, als bet normale werkloon.
Waar het noodig is, aldus eindigde
de Minister zijn rede, doet de regee
ring overal baar invloed gelden. Dit
program heeft wel is waar niet de
zelfde agitatorische kracht als de
middelen, waartoe agrariërs hun toe
vlucht nemen, maar zal op den duur
met een des te zekerder resultaat
bekroond worden.
Deze rede van den minister werd
door de liberalen en de leden van
het Centrum met toejuichingen jen
door de conservatieven met bewijzen
van afkeuring ontvangen.
Namens het Centrum betoogde de
heer Galen, dat zijn partijgenooten
zich volstrekt niet met het voorstel-
Kanitz kunnen vereenigen en zelfs
zouden stemmen tegen het voorstel
om het, overeenkomstig het gebruik,
naar de commissie te verwijzen.
Daarna nam graaf Herbert von
Bismarck het woord, onder algemeene
belangstelling der afgevaardigden, die
bijna allen aanwezig waren.
Graaf Bismarck noemde het voor
stel-Kanitz slechts een hoofdmiddel,
evenals de beschermende invoerrech
ten. Dergelijke kleine middelen baten
niet veel. Overal openbaart zich het
Btreven tot het verkrijgen van be
schermende rechten, telfs in Engeland
waar men het plan heeft geopperd,
om alle Zuid-Alnkaanscbe staten, die
onrer Engelands invloed staan, rtit
alle andere koloniën te vereenigen
tot éen tolverbond, dat tegen de ge
heele wereld moet optreden.
Graaf Bismarck betuigde zijne te
vredenheid over den kalmen loop,
dien de disoussies nemen en eindigde
hy7oeiw de verwoestingen op het land I rÜDe rede met de» woorden De
aanzie I Wjj hebben daden noodig, vindt haar kraoht.geten
geen woorden. I B'eun b» de gevestigde bevolking en
Deze rede werd door de reohterzyde j moeten wij in stand houden,
met luid applaus begroet. L Ve"ol.f™8, „verklaarde de neer
De minister van buitenlandsohe(Welf) 2,oh te«en het voor
zaken, baron Von Marsoball, beanl-; L aru
woordde deze redo. Heden ZUQ de beraadslagingen
„Het voorstel van den heer nvo°r'£eze*'
Kanitz - zeide de minister - heeft Tot voorz tier van den franschen
veiwachtingen doen ontstaan, welke &e°aat. !9 Donderdag gekozen den
oud-mimster Loubet, met 16S van de
niet voor verwezenlijking vatbaar zijn,
en geeft aanleiding tot ongerustheid sternen. Tot onder-voorzitters zijn
en wantrouwen. (Gelach onder de benoemd de heeren Bérenger, Peytral,
conservatieven.) i Megmn en Soherer-Keatner.
Verder kwam de minister op tegenIn den Iranschen Kabinetsraad is
de stelling, dat er een algemeene do« d?n """"Ster Berthelot meege-
toestand van ellende zou beslaan, ook deeld' dat de overeenkomst tussohen
al moge er grond zijn voor het be-Frankrijk en Engeland betreffende
weren, dat de landbouw in nood ver-am 19 geteekond. Daardoor zyn
keert. Tevens protesteerde de heer sedertJaren hangende twistpunten
Von Marsohall er tegen, dat deze j geregeld.
ongunstige toestand op rekening magNaar de Times uit New-York ver
worden gesteld van de handelsver-neemt, zullen de j'ngo's in de Unie
dragen, door de Duitscbe regeering de vredelievende gezindheid van de
met andere staten gesloten. j laatste dagen trachten tegen te werken,
„Het voorstel vau den beer Von jdoor middel van een aggressief rap-
Kunitz" zeide de minister „is uit pjrt van de commissie" voor buiten -
een commercieel oogpunt beschouwd landeche zaken uit den Senaat, bij
volstrekt onmogelijk en practiech
onuitvoerbaar, terwijl het tevene, wat
de sociaal-politieke zijde betreft, aan
zeer ernstige bedenkingen onderhe
vig is."
Verder betoogde de minister, dat
weik rapport de nieuwe toepassing
van de Monroa-leer zou worden goed-
aekeurd. Tevens heet het, dat Cleve
land bereid is om te verklaren dat
Noord-Amerika zich onvoorwaardelijk
zal verzetten tegen eiken afstand van
Amerikaanecb'! gebied hoegenaamd
aan een Europeesche mogendheid.
STADSNIEUWE-
eerste en tweede pagina.
Haarlem, 17 Januari.
Op de voordracht van den minister
van binnenlandsche zaken is bq ko
ninklijk besluit van 6 dezer (Sibl. 4),
op verzoek van mevr. A. J. Campbell,
alhier, ingetrokken het koninklijk
besluit van 26 Juli 1895 (Stbl. 33),
houdende wqziging van het koninklqk
besluit van 26 Juli 1893 (Stbl. 129),
waarbij haar vergunning is verleend
tot opriohting van een krankzinnigen
gesticht aan de Nieuwe Graoht alhier.
(St.Ct.)
Btnoemd tot hoofd der openbare
lagere school te Ter Aar (Z.-tloll.)
de beer G. C. Weeren, onderwijzer
aan de openbare eohool, lett. C, alhier.
Teyler.
De derde lezing in dit seizoen in
Teylers Stiohting werd Woensdag
avond gehouden door den heer dr.
T. C. Winkler alhier, die zijn audi
torium eenigen tijd zeer gezellig en
onderhoudend bezig hield met eene
be preking van de visschen, hunne
anatomische en pbysiologische bizon-
derheden. De visschen zijn in meer
dan 10.000 soorten aanwezig, een
grooter aantal dan dat van de vier
andere klassen te zamen. Van groot
belang zijn zij o.a. voor de menschen,
daar vele soorten dezen tot voedsel
dienen. Belangrijk in dit opzicht zqn
o.a. de haringen, die in scholen van
millioenen in de zeeën voorkomen,
de zalm, waarvan er uit Columbia o.a
in eén jaar 293 000 zijn uitgevoerd,
de steur, kaviaar, kabeljauw, torqn,
makreel, sardine, kaviaar en aal. Als
merkwaardigheid over de dichtheid der
scholen haringen kan gemeld wor
den, dut men, een stok tussohen deze
vissohen stekende, dezen kan zien blij -
ven staan. Io Kamtsehatka komt de
zalm in sommige wateren zoo veel
vuldig voor, dat de bruine beer die
daar leoft, ze gemakkelijk kan vangen.
Naar het geraamte zijn de vissohen
te verdoelen in beenvisschen en kraak
beenvisschen.
De bizonderheden aan het liohaam
der visschen in het algemeen uit- en
inwendig op te merken, zqo de vol
gende
De visch heeft geen hals, geen borst
holten en geen longen (welker functie
door de kieuwen wordt verricht) en
de bloedsomloop is geheel anders dan
die bij de zoogdieren. De visoh heeft
geen dubbelen bloedsomloop, want
hij mist de linker bartehelft. Het hart
i::i_ j
Ook ging spreker na, hoe men de
visschen naar den vorm der schubben
4 soorten kan verdoelen en wat
er op te merken is bij de tanden en
hunne plaatsing. Zij zijn geplaatst
op zij of kboven op den rand der
kakeD, bij sommige soorten r.an het
verhemelte, den tong of de keel, en
zijn niet, zooals bij de zoogdieren in
alveolen vastgehecht. Ook komen er
tanden voor in borstelvorm.
Een merkwaar Jig orgaan is de zij-
streep, algemeen beschouwd als het
slijmafscheidend zintuig. Onderzoe
kingen hebben echter aan het licht
gebracht, dat dit ook een electriciteit
ontwikkelend orgaan is.
De zwemblaas, die in zeer verschil
lende vormen voorkomt, een orgaan
dat luchtsoorten bevat en o. s. dient
tot het, regelen van de rijzing en
daling van den viscb, wordt door
sommigen tok als een begin van
long, dus als een ademhalingsorgaan
beschouwd. Er zijn vischsoorten die
eerst kieuwen en later een dergelijke
long bezitten, maar ook bij wie ze
beide gelijktijdig worden aange
troffen.
ue psychische vermogens van de
viech zijn niet zeer groothet gewicht
der hersenen is meestal '/ïoo-, van het
totaal gewicht. Een antwoord op de
vraag, hoe oud de visschen worden
is niet volledig tegeveu. Wel werden
er voorbeelden genoemd van karpers
en snoeken, die 15.0 jaar oud zijn
geworden.
Dat een visch niet zou slapen is
niet aan te nemen. Men kan dikwerf
een goudvisch gernimen tijd gade-
s'aan, wanneer bij geheel roerloos is en
alleen de vinneh beweegt. Dan ia aan
te nemen dat hij slaapt, daar die
vinbeweging eene geheel onwillekeu
rige ij.
Opmerkelijk is ook, dat de visschen
aan een zeker gedeelte van het water
zijn verbonden, zoodat zeevisoh in
zoet water sterft en omgekeerd. Zalm,
aal, steur e. a maken hierop eene
uitzondering, daar zij, in verband met
het jaargetijde, verhuizen.
Het natuurlijk element van den
visoh is het water, maar toch zijn er
wel yissohen, die sioh nu en dan cp
het land bewegen, o. a. de aal, de
Doras, die zioh in troepen op het
land voortbewegen, soms dagen ach
tereen, de Salarias, die op de rotsen
worden aangetroffen en groole spron
gen kunnen maken en de viiegende
visch, die door de golven der zee
wordt opgeworpen en dan een oogen
blik zwevende kan blqven.
Ook door de temperatuursverschil
zonder baarddraden, is zeer geliefd
om bare kleur en vormt dan ook
dikwijls de bevolking van groote
vqvers. Het beste voedsel zyn kleine
wormen, kleine slakken, larven van
insecten of dunne leepjes rund-
vleesoh met nu en dan een geweekte
tarwe- of maïskorrelbrood is niet
aan te bevelen, witte ouwel is daar
entegen beter en wel een paar uur voor
het ververschen van bet water, wat
tweemaal 's weeks moet geschieden.
De goudvisch komt oorspronkelijk uit
China en werd in 1753 voor het eerst
in ons land overgebraoht. Men vindt
onder de goudvisschen zeer vela
variëteiten naar de kleur. Hq is goed
eetbaar, maar voor dit doel te klein
van stuk; evenwel zija in de goud-
visoh-vqvers van den keizer van
China exemplaren aangetroffen van
16—20 oM. lengte, die wel 50 jaar
oud waren.
De Anabas scandens is daarom eene
zeer merkwaardige visch, daar hij het
water verlaat, op het land rondloopt
en in de boocien klimt door middel
van taudvormige uitsteeksels aan
kieuwschild en rug. Een sponsachtig
orgaan in den kop doet dienst als
watervoorraadschuurvoor het nathou
den der kieuweD. Deze viech voorziet
zich ook van het regenwater, dat zich
in de holten der boombladeren be
vindt en waar hij tevens zijn voedsel
in den vorm van insecten opspoort.
Hij komt voornamelijk in de tropen
voor.
De reeds genoemde vliegende visch
eecococtua volitans) onderschei It zich
door zijn groote zwemblaas. Dat hg
zich in de lucht laat opwerpen vindt
zijn oorzaak ;n zijn verlangen naar
zuurstof. De zwemblaas bevat slecht
4<y4 zuurstof, tegen 94% stikstof en
2% kool tuur.
De echeneis remora is merkwaardig
om Tyn zuigtoestel, dat ,hij op zijn
kop draagt en door mildel waarvan
bij zich aan andere dieren en voor
werpen vasthecht en wel zoo krachtig,
dat men door gevangen remora's aan
een t uw in het watar te laten, opdat
zij zich aan schildpadden vasthechten,
deze kan vapgen.
Jq do Orinoco, de reusachtige
rivier in Z.-Amerika leeft de Laribito,
een visch bekend om zijn bloeddorst.
Hij is zeer begeerig naar bloed en
vleescb. Een tiental van deze dieren,
is in staat een mensch doodelijk te
verwonden.Jasonder de Indi tnen loopt
zelfs de legende, dat een man die te
paard eene rivier overstak alvorens
den overkant te hebben kunnen be
reiken door caribitoa zoo geducht
werd aangevallen, dat hij weldra,
evenhls zijn paard, in eene geraamte
4
Roman bewerkt naar het fransch
PAUL SAUNIÈRE.
iTsaa.
tt Rij-
riep hij den boefsier tce, „in allerijl naar
cb 1 Het komt er niet op aan of de paarden er al
f bezwijken. Vooruit 1"
koetsier bracht aan zijn span een krachtigen zweep-
:oe en de postwagen verdween in een stofwolk.
-t Kwikzilver betreft, hij plaatste het kistje mid-
s 'p. den weg, nam er een handvol buskruit uit en
>oide daarmede een smal pad, dat naar een sloot
i van den weg voerde.
dtrna wierp hij lichtelijk over het kistje den grijzen
u heeD, die boven op zijn zadel opgerold lag.
i nu," voegde hij Julien toe, „moeten wij onze
^n aan een boom vastbinden en ons in den sloot
Bkken."
eigenlijk te begiqpen wat Kwikzilver van hem
l
wilde, gaf Julien toe, maakte haastig de paarden vast
en kwam aan zijne zijde liggen.
Het bosch waar Jean halt gemaakt had, lag in veel
grooter duisternis gedompeld dan het open veld, en
zoodcende bestond ereenige kans dat het het door hen op
gevatte plan zou slagen. Indien hun dit gelukte, dan
kou Barberousse's troep al3 één man vernietigd wor
den. Het kwam er slechts op aan, op het gunstige
oogenblik, het kruit aan te steken, om het kistje met
ammunitie te doen springen, dat hij op den weg had
geplaatst.
Het was om dit geheel nieuwe moordtuig te verber
gen, dat Jean er zijn mantel overheen geworpen had.
De vorm van dit kleedingstuk zou geen oogenbik in
bet oog vallen, en de kleur daarvan kwam in de sche
mering vrij wel overeen met het stof van den weg.
Ter nauwernood waren deze toebereidselen voltooid,
of Barberousse's ruiterbende snelde in allerijl het woud
binnen, met blinde razernij den postwagen achterna
jagende, die een oogenblik voor hare oogen verdwenen
was.
„Pas op!" fluisterde Kwikzilver Julien toe. „Ga plat
voorover liggen."
En op het oogenblik zelf, dat de avonturier en zijne
ruiters over het kistje heen zouden gaan, haalde Kwik
zilver een zijner pistolen uit den gordel te voorschijn
en loste bij een schot.
Met de snelheid van een bliksemstraal ontvlamde het
buskruit en een vreeselijke knal liet zich hooren, ge
paard met kreten en scheldwoorden. Kwikzilver's helsch
werktuig was onder de vijandelijke gelederen losge
barsten.
len is elke soort aan een bepaald
gebied gebondendat sommige vis
sohen eene hevige koude kunnenwas veranderd,
doorstaan leert ons de karper, die na I De Gymnotus Electricus (sidderaal),
vijf dagen bevroren te zijn geweest, j welke, ook in die streken voorkomt,
kan herleven. In Ceylon leven vis- is bekend door de zware eleotrisohe
stuwt het aderlijk bloed naar deschen io bronnen niét eene tempera-1 sohokken, die hij aap levende
kieuwen, daar wordt het bloed slag-tuur van 50' Cels. (1221 Fahr.). Op aan-1 wezens kan toedienen. Is echter het
aderlijk, wordt vervolgens naar de zienlqke hoogten, 4000 meter boven J toestel tot ontwikkeling der eleotrici-
aorta (een surrogaat voor het linker-zee, en in onderaardsche holen, wor-teit ontladen, dan is de aal yqoc
hart) gevoerd, verspreidt zich vervol-den nog visschen sangetroffen. j eenigen tijd machteloos en kan dan
gens naar de verschillende organen I Na deze meer algemeene bespre- gevangen worden,
en keert weer naar het hart terug. kingen over de visschen, welke door De Torpedovisch, behoorende tot da
De vinnen, die bij de visschen zijn platen nog werden opgehelderd, be- siluroidenbevat deze eigensohap
op te merken kan men onderscheiden j handelde de heer Winkler meer eenige in nog sterker mate; zijne ontladin-
in rug-, borst-, buik-, aars- en staart- visschen in het bizonder en wel gen ontwikkelen eene dynamisohe
vin en zij bestaan uit harde en zachte allereerst de goudvisch. Deze, behoo- kracht van 8 a 9 volts,
stekels. I rende tot de karpersoorten, maar Vele visschen, die in de diepzee
„Op en te paard I" riep hij Julien toe, zelf onmiddel
lijk weder overeind springende.
Ofschoon beiden verwonderd over het feit dat zij nog
ongedeerd waren, nadat zij uit alle richtingen de kogels
om hunne ooren hadden hooren fluiten, snelden zij op
hunne paarden toe, wierpen zich in den zadel en keer
den daarna terug naar den weg, om Barberousse's troep
den doortocht te versperren.
Te oordeelen naar de lijken en ledematen, waarmede
het gras als bestrooid was, moest de bende in treurigen
toestand verkeeren.
Drie paarden lagen dood ter aarde; twee anderen
vluchtten gekwetst heen, ondei het slaken van een pijn
lijk gehinnik. Vier ruiters hadden in het stof gebeten
twee anderen, die door hunne paarden werden mede
gevoerd, poogden vergeefs hen om te wenden en ver
dwenen reeds in het kreupelhout, gewond en gekneu-d
door de boomen, waartegen zij stootten bij eiken zij
sprong door hunne, door smart halfdol gewordeD, die
ren gedaan.
Er bleven slechts vier ruitersover, maar zij waren ten prooi
niet bij elkander en daarbij aan zulk eene ontzetting,
dat zij, op het oogenblik dat de beide vriended zich op
hen wierpen, niet eens eene poging aanwendden tot
verzet.
Te vergeefs trachtte Barberousse, die, zonder ook maar
een schram te bekomen, aan dat gevaar ontsnapt was,
hen weder bijeen te brengenzij zagen of luisterden
naar niets meer, en verdedigden zich niet eene, toen
Julien en Jean hen een kogel door de borst joegeD.
Wat Barberousse betreft, buiten zichzelf over deze
nieuwe nederlaag, gaf hij Langdarm een tteken, en hem
Kwikzilver aanwijzende, zeide hij:
„Als wij niet verloren willen gaan, moeten wij ons
ontdoen vim dien duivel."
Beiden stormden nu als razenden op den jongeling
toe, zij hielden de teugels tussohen de tanden, en in
elke hand een pistool.
Toen zij slechts op vijf of zes passen al3tands van
hem gekomen waren, losten zij vier schoten op hem.
Kwikzilver zag hen op zich aankomen, maar had
slechts den tijd zich haastig over den hals van zijn
paard heen te buigen om dat vuur te ontduiken. Hoe
vlug hij dit echter ook mocht hebben gedaan, voelde
hij toch eene hevige pijn aan den linkerschouder.
Maar reeds was Julien, die getuige was geweest van
het gevaar, dat zijn vriend bedreigde, op de twee ban
dieten toegerend. Zoo hij niet tijdig genoeg kwam om
hun arm te verlammen, hij smaakte ten minste den
troost Kwikzilver te wreken, wact, op Langdarm toe
snellende, schoot hij hem neer, nog voordat de boos
wicht de vlucht had kunnen nemen.
Barberousse bleef dus alleen over, niets anders meer
hebbende om zich te verdeligen dan zijn degen.
„Vooruit 1" riep de jonge cornet zijn vriend toe. „Op
den ellendeling afgegaanHij is in onze handen."
Ofschoon hij zich gekwetst voelde, trok Jean zijn
degen en begon hij met Julien den avonturier te ver
volgen.
Maar al te goed inziende welk lot hém te wachten Btond,
had deze het niet raadzaam geacht hun het hoofd te
bieden, en in allerijl zijn paard omwendende, rende hij
als een bezetene den weg naar Ermont op.
Plotseling gevoelde Jean zqn paard als onder zijne