«ede Editie
KWIKZILVER.
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
FEUILLETON.
$e Jaargang
Dinsdag 21 Januari 1816
No. 3850
lAAHLEM'S DAGBLAD
Voor Haarlem per 3 maandenf 1.20
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der
gemeente), per 3 maanden1.30
Franco door het geheele Rijk, per 3 maanden1.65
Afzonderlijke nummers0.05
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maanden0.30
de omstreken en franco per post0.37i/;
-AJD V XOJ^TElXTTIÊnsr:
Van 1—5 regels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Groote lettere naar plaatsruimte.
Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Reclames 20 Cent per regel.
Abonnementen en Advertentién worden aangenomen door onze Agenten
en door alle Boekhandelaren en Courantiers.
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
Bureaux; Kleine Houtstraat 14, Haarlem. Telefoonnummer 122.
Directeur-Uitgever J. C. PEEREBOOM.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Elrangère G. L. DAUBE Co. JOHN F. JONES. Succ., Parijs 31bis Faubourg Montmartre.
11- Agenten voor dit Blad in den omtrek zijn: Bloemendaal Santpoort en Schoten, P. v. d. RAADT, Santpoort; HeemstedeJ. LEUVEN, bij de Tol;Haarlemmermeer, ";C. DOEKES; Spaarndam, C. HARTEN DORP;
i l Zandvocrt, J. ZWEMMER; Velsen, L. VENUS; IJmuiden, J. J. TJADEN; Beverwijk, H. JFNGERIffif, Koningstraat. Genoemde Agenten nemen Abonnementen en Advertentën aan.
tij
ko Politiek Overzicht.
.Dg
,ao Transvaalsche quaestie.
6 i Pretoria wordt gemeld dat de
naar hunne woonplaatsen
d>eren.
kleine strijdmacht blijft even-
in het veld. De burgers van
,;anje-vrij staat worden wegge-
Al de Transvaalsohe bladen,
name de organen der uitlan-
56 noemen het voorstel van de
mi, om den Britsohen agent De
zijn post terug te roepen,
"atvaardig, daar het aan zijn taot
van zijn medewerken met sir
xleB Robinson is te danken.dat
bloed is vergoten geworden.
gewezen advocaat-generaal
mier spreekt in de Cape Times
eneening uit, dat de in 1881 voor
den 'uzereiniteit over Trans-
in de conventie van 1884 door
and ia opgegeven,
ministerie van sir J. Gordon
f doet al het mogelijke om het
uwen van Transvaal en den
a Vrjjstaat te herwinnen. Tot
idefcl is sir John Sivewright Vry-
laar Bloemfontein en Pretoria
'kken.
Transvaalscbe oommandant
jjjï, aan wien dr. Jameson zioh
eeiP^ergegevec, sprak zijn mannen
troordat ze uiteengingen. Hij
hte hen geluk met het door hen
X(7Jjde sucoes en hun kranig ge-
en voegde daaraan toe
)Unoon deze indringers gevangen
Inomen, moeten wij niet meenen,
v!het Britsche ras overwonnen
°i)ben. Allen moeten hun beste
°Pe.en inspannen om een goede vt»r-
ioudiDg en de medewerking van
tionaliteiten voor het welzijn
•ubliek aan te kweeken."
Krigeerende officier van gezond
Ier Transvaalscbe strijdmacht
ert, volgens den correspon-
n Tho Times, dat de Boeren
slag bij Krugersdorp 4 dooden
hadden, dr. Jameson's
dooden en 44 gewonden.
Kaapstad verneemt hetzelfde
dat het spoorwegverkeer naar
raai ernstige belemmering on-
dedt. De Boeren laten slechts
- tw»ein per ^ag passeeren en alle
'j ^en worden doorzocht, om het
en'Bmokkelen van wapens te be-
do bewering der Engel-
e^8! dat er in Tiansvaal sleohts
volwassen Boeren zyn en
dy uitlanderB, worden thans door
an-vaalsche regeering devol-
'ufc 'cijfers bekend gemaakt
ens de laatste tellingen bedraagt
or(%l inwoners 226,028. Daaronder
volÜ,7'20 u tlanders, waarvan 41,275
ichen en 34,445 van andere
kliteïthet aantal stemgerech-
J® Jurgers is 21,237, dat der dienst-
fce burgers 25 457.
rdag is te Stokholm de zitting
eiien zweedschen Rijksdag geo-
I Bij deze gelegenheid sprak de
koning eene troonrede uit. Hierin
behandelde hij de quaestie met Noor
wegen en zeide o. a.:
«De zorgen der vorige jaren zijn
nu verminderd, en ik wensoh leven
dig, dat de motieven die tot de
oneenigheid hebben geleid, voor al
tijd zullen weggenomen worden,
want, zooals de verhoudingen nu
overal zijn, is het voor de veiligheid,
vrijheid en onafhankelijkheid van het
Skandinaafsohe schiereiland nog meer j
dan vroeger noodzakelijk, dat beide
volktn volkomen eendraohtig zijn."
In de troonrede wordt verder ge
wezen op het groote overschot der
staatskas, dat het mogelijk maakt om
buitengewone middelen voor de ver
dediging te gebruiken ter wilie van
het bewaren van 's rijks onafhanke
lijkheid, wanneer mogelijke verwik
kelingen tot oorlog moohten leiden.
Bij de begrooting ran 1897 wordt de
eerste hellt van 11*/» mil aangevraagd
voor den bouw van twee pantser-
sohepeD, vier torpedokruisers, zes
torpedobooten; verder 3 millioen
voor versterkingen te Vaxholm Osoar,
Frederiksborg en op Gotland; en 2
millioen voor de intendance.
Een telegram u»t Massowah. be
helzende het berioht dat de stad Ma- j
kalle door den Italianen bezet, meer
en meer door de vijand is ingesloten,
is gevolgd door het bericht dat op
twee punten hot vuren is gestaakt en
koning Menelik verzocht heeft onder
handelingen aan te knoopen. Dit zal
wellioht in verband staan met Mene-
liks beducht-zijn voor versterkings
troepen door Italië afgezonden.
Uit goede bron wordt verzekerd, j
dat het rapport der commissie voorj
de buitenlandsche zaken uit den Se
naat der Yereenigde Staten betref
fende de beteekenis der Monroe-leer
verklaartdat de verkrijging vau
grondgebied, door middel van aan
koop, gewelddadige of andere mid-
delen op het vasteland van Amerika
door vreemde mogendheden, zal be- j
schouwd worden als een onvriend-
sohappelijke daad een daad, die;
niet zou worden toegelaten door de j
Uüie in gevallen van grensgeschil
op het Amerikaansoh vasteland tus-
schen een vreemde mogendheid en j
eenigen Amerikaansohen staatzulk
jeen gesohil zou moeten uitgemaakt;
'worden door een scheidsgerecht of.
langs andere dergelijke wegen. Do
jUnie zal dan de eenige rechter zynj
en blijven indien de Monroe leer door!
een zoodanige regeling der quaestie
mocht worden geschonden.
STADSNIEUWE-
eerste en derde pagina.
Haarlem20 Januari.
Stukken van den Raad.
Door B. en W. wordt aan den Raad
voorgesteld om van de op h6tbureau,
van gemeentewerken nieuw vervaar-1
digde kaart van Haarlem (de laatste'
is van 1880) bij de firma Emrik enj
Binger 300 lithographische reproduc-
l.ën te doen vei vaardigen voor 1600.;
Commissaris-en ven de Bank i
van Leening stellen voor (en B. en'
W. hebben daartegen geen bezwaar)
om in het reglement van de B. v. L.
op te nemen de bepaling dat hun, Com
mies rissen, de bevoegdheid wordt
verleend om aan de ir.brengstere te
vergunnen de zoogenaamde weekpae
den thuis te houden. Thans zijn zij
namelijk verplicht, ook die panden
binnen 24 uur aan de Bank te be
zorgen.
Maatschappij tot bevordering
der bouwkunst.
De eerste vergadering in 1896 van
de Afdeeling Haarlem en Omstreken
der mij. bovengenoemd is goed
bezocht en wordt door den voorzitter,
den heer Jacques Leijh, met de beste
wenschen vo- r haren bloei geopend,
waarna de notulen der vorige verga
dering worden goedgekeurd. Voorts,
wurdt mededèeling gedaan van eenige
ingekomen stukken, waaronder een
schrijven van het Hoofdbestuur, be
helzende goedkeuring van htt toege
zonden Huishoudelijk Reglement. Het
jaarverslag der Afdeeling over 1895
door den secretaris opgemaakt, wordt
voorgelezen en goedgekeurd ter op
zending aan het Hoofdbestuur.
Bij de verkiezing vau een Bestuurs
lid en een secretaris wegens periodieke
aftreding van de Heeren G. L. van
Lennepen J. van den Ban, die niet her
kiesbaar zijn, worden na eenige stem
mingen gekozen de heer P. Kleiweg
Dyserinck tot bestuurslid en de heer
J. W. G. Droste tot secretaris, die
beiden de benoeming aannemen.
De voorzitter vraagt eenige inlioh
tingen betreffende de laatste verkie
zingen voor den Part. Arbeidsraad,
die hem door de afgevaardigden
worden verstrekt en deelt daarna
mee, dat hem door den heer W. Krom
hout Cz. voor de afdeelingsleden ter
lezing is gezonden een gedrukt exem
plaar van eene door Zlfid gehouden
voordracht in de vergadering van het
Genootsohap Architectura et Amioitia
op 20 November 1895 tot titel heb
bende „De corporaties van bouwkunst
beoefenaren en de wenscuolijkheid
eener concentratie tot een lichaam.
Na vo rlezing door den heer J. G.
Miohielse heeft er over enkele punten
en over de hoofdzaak eene gedachten-
wisseling plaats, die evenwel tot geen
resultaat leidt. De antwoorden op de
prjjsvragen der Maatschappij zijn in
de zaal opgehangen en door enkele
leden aandachtig besohouwd. Nadat
door den heer J. W. G. Droste, is
toegezegd op de volgende vergadering
eenige plaatwerken ter bezichtiging
te stellen wordt de vergadering door
den voorzitter gesloten.
Zaterdag gaven de werkende leden
van de vereeniging .Het Vliegend
Wiel" hier ter stede aan hunne dona
teurs en dames een gezelligen avond
door het opvoeren van twee tooneel-
stukjes„De verzegelde Burgemeester",
blyspel in drie bedrijven naar het
hoogduitsoh door W. Farber en „De
moord in de Plantage", blijspel in
een bedrijf, naar het iransch van
Eugène Labiche, die beide niet on
verdienstelijk werden gespeeid en de
vertolking waarvan den talrijk aan
wezigen veel bijval ontlokte.
Dit succes kwam, wat het eerste
stuk betrof, voornamelijk op rekening
van het spel der dames en van Braun,
den burgemeester en Lampe, den
ambtman. Jammer was het echter,
dat de uitspraak van den burge
meester wat al te veel afstak bij die,
welke men zou kunnen verwachten
te hooren van een, die de z.g. stad
huistaal kan bezigen
Der traditie getrouw besloot een
gezellig bal dezen avond.
BINNENLAND.
Eaagsche Brieven.
Het kan toch raar loopen in de
wereld.
Wie de disoussie in de Eerste Ka
mer over het wetsvoorstel van den
heer Hartogh met aandacht heeft ge
volgd, dacht niet anders of het zou
verworpen worden. Zaterdag ook nog;
de bestrijding, voornamelijk van den
oud-hcogleeraar Van Boneval Faure,
was fel en degenen die, als de heer
Rahusen, ten slotte over bezwaren
heenstapten, waren wel te tellen.
Toch, tosn het op stemmen aan
kwam, soheen de meerderheid van
oordeel, dat le rni.ux est Cennemi du
bien, en de Kamer nam het wetsont
werp aan, met 24 tegen 13 stemmen,
een mooie meerderheid alzoo.
Vóór stemden de heeren Pijnaoker
[Hordijk, S. v. d. Oye, Melviil van
i Lijeden, Fokker, Wórtheim, A. Prins,
j'Lier, Rengers, v. Bwiuderen, Ny-
singh, Rahusen, Breebaart, Alberda
v. Ekenstein, v. Alphen, Mulltr,
1 Bergsma, Van Marle, Bultman, God n
de Beaufort, Nebbens Sterling, De
Jong,Van Heek, Welt en do Voorzitter.
Tegen de heeren Smi z, Van Nispen
i tot Pannerden, Kist, Sassen, Van Pal
landt van Neerijnen. Van Boneval
Faure, W. Cremers, Viruly, Merckel
baoh, L Van Nispen, Vau Zinnicq
Bergmaan, Geertsema en Van Tien-
hoven.
Het maakte algemeen een zeer aan-
genamen indruk, dat de heer Hartogh
zijn mede-gedeiegeerde, mr. Pynappel,
deed deelen in degelukwenschen die
hem vau alle zyden der Eerste Kamer
werden aangeboden, ook door leden
der Regeering. Hij was er ontroerd
van. Eu inderdaad, het moet ook voor
den besoheiden man de zich
binnenkort voor goed in den Haag
I komt vestigen een innig genoegen
zijn geweest, aldus zijn arbeid be
kroond te zien, een werk dat hem vier
jaren vrn studie en voorbereiding
heeft gekost.
Des te onaangenamer valt het op,
dat sommige bladen, waaronder de
N.Roit. CL eenvoudig meldden de aan
neming der wet tot herziening van het
'Wetboek van Burgerlijke Rechtsvor
dering, met weglating van den naam
des voorstellers. Als dit nu geeohiedt
j omdat het een staatkundig tegenstan-
der geldt, dan moet ik zeggen, dat dit
mij al bizonder klein voorkomt.
Trcuwens, de heer Hartogh bad
reeds een onaangenaam oogenblik
I doorleefd, tengevolge van een incident
in de Eerste Kamer, waarover ik met
opzet zweeg, om eerst het offioieel
verslag aftewachten.
De heer Ha togh had nl. medege
deeld dat hij, in 1893 gereed met zyn
ontwerp, dat aan alle professoren in
de rechten had toegezonden, met
verzoek om advies.
En wat zeide nu de heer Van
Boneval Faure Hij, de hoogleeraar
die in 1893 nog doceerde, antwoordde:
dat is niet waar. Ik heb het ontw rp
niet ontvangen."
Nu, waar men in de Kamer zegt,
dat iets niet waar is, daar zouden wy
onder elkaar zeggen„dat lieg je."
Gelnkkig kon de heer Hartogh een
briefkaart voorlezen van den heer
Faure, van Augustus 1893, waarin
deze hem de ontvangst van het voor
stel beriohtte en verzekerde er met
belangstelling keDnis van te zullen
nemen. Dat had de heer Faure
die wegens 70-jarigen leeftijd als
hoogleeraar is afgetreden totaal
vergeten En volgens zijn verklaring
was die briefkaart maar eeD vorm
van beleefdheid hy had de stukken
nooit ingezien.
Had bij 't wèl gedaan, dan hadde
de heer Hartogh wellicht zijn wenken
opgevolgd gelyk die van anderen en
ware 't ontwerp misschien nog beter
geworden dan sommigen het vinden.
Maar wat te denken van t-en hoog
leeraar in het rechr, in het proceB-
reo it nog wel (de quae6tie die het
hier by uitstek geld-), die een der
gelijk belan rijk ontwerp, geheel lig
gende in zijn studie-veld, ontvangt,
weet, dat het wellicht wet zal worden
en het niet eens inziet
My dunkt, dat de oonolusie deze
moet zijn, dat 't een verstandig man
was, die ir. de wet de bepaling deed
opnemen, dat de Hoogleeraren op
hun 70ste jaar moeten aftreden.
Voor den heer Hartogh wil ik
intusschen hopen, dat de Minister van
Justitie zijn wetsvoorstel ter bekrach
tiging aan de Koningin-Regentes ral
voordragen. En dan twyfel ik ook
niet of het in deze door den volks
vertegen woordiger genomen initiatief
zal van de zijde der Kroon erkente
lijk worden aanvaard en deze erken
telijkheid zichtbaar betuigd.
Het kan toch raar gaan in de we
reld zeide ik straks. Gij weet, dat
ik zeer ongeloovig was op het punt
van het totstandkomen van een vast
Cirous-Carré te Soheveniogen. En
nu wordt verzekerd dat het dan toch
i komen zal' ea zelfs in 1896, voor het
seizoen, gereed zal zijn. Dit laat6te
ben ik geneigd aan te nemen, omdat
steeds het plan was het cirous uit
sluitend van steen en ij er op te
trekken. Naar de besohryving te
oordeelen zal het gebouw gelijken,
wat de inrichting betreft, aan het
Amsterdamsohe, terwijl ook. eenige
overeenkomst is te bespeuren met het
Cirous-Renz te Berlijn. My ia trouwens
verteld, dat de met den bouw belaste
ingenieur naar het buitenland was
gezonden om daar studies te maken.
Nu ik van bouwen spreek is er
aanleiding te wijzen op het voorstel
van B. on W. aan den Gemeenteraad
'om de bouwpolitie met tweeadjunct-
inspeoteurs uit te breiden. Niemand
zal, geloof ik. ontkennen dat dit
noodig is. Herhaaldelijk is teoh ge
bleken dat het toezicht op bestaande
gebouwen geheel en al te wensohen
overlaat. Ea wat nieuwe gebouwen
betreft zyn mij staaltjes verteld, die
inderdaad aan het ona-elooflijkegren
zen. Feitelijk mag met den bouw van
een huis (of wat anders ook) niet
worden begonnen of wijzigingen in
bestaande gebouwen aangebracht,
zonder dat de bouwpolitie plannen
en teekeDingen heeft goedgekeurd
En nu zegt men mij en ik deel
het, onder reserve mede dat de
gewone practyk aldus is, dat men
teekeningen en bestek indient en, in
overleg met degenen die deze heb
ben goed te keureD, kalmpjes gaat
bouwen, zoodat het kan voorkomen,
dat een huis, op binnenwerk na,
kant en klaar is als do goedkeuring
van den bouw de bureaux verlaat.
Als het niet waar is dan lieg ik
in commissie.
Wat wèl waar is en datoonsta-
teer ik met groot genoegen is, dat
het Toynbee—werk der jonge ver
eeniging van dien naam veel opgang
maakt en zeer in den smaak valt van
degenen voor wie dit werk is bestemd.
De he^r Kerdijk heeft het in de bladen
zelf verzekerd en er valt dus niet aan
te twijfelen.
Ziedaar iets wat velen nu ook als
doodgeboren hadden beschouwd en
dat uitnemend levensvatbaar bleek.
Het bevestigt hetgeen ik in den
aanvang zeide, dr.t men zich in den
loop der dingen vaak vergissen kan.
Zoo zal heuach binnenkort van
gemeentewege de strand-boulevard
worden aanbesteed.
Zoo komt mijn vriend Dioges van
avond op de soirée ten Hora wat
nooit iemand ge oofd bad want
hy is tweede luitenant by do eohut-
teiy.
Ik begin bepaald te gelooven, dat
het n-'g zoo onmogelijk niet is, dat
er nog wel eens kans zou wezen, dat
Soheveningen een zeehaven en den
Haag een handelsstad wordt I
H A. GANUS Jr.
Uit de Staatscourant.
Bq kon, besluit is mr. D. L. graaf
van Bylandt, op zijn verzoek, eervol
teruggeroepen als minister-resident in
Japan, en gesteld ter beaohikking
buiten bezwaar van 's ryks schatkist,
terwijl als zoodanig is benoemd jhr.
mr. H. C. J. Testa gozantsohapsraad
bij het gezantschap te Brussel en tot
gezantschapssecretaris der eerste k!.
j bij gemeld gezantschap mr. A. F. L.
graaf van Reohteren Liinpurg, ge
zantschapssecretaris der tweede klasse
by het departement van buitenland-
sohe zaken.
Het wordt bevestigd, dat de Por-
lugeesoiie gezant bij ons Hof, graaf
De Tovar, is benoemd tot gezant van
Portugal te Brussel.
De Conversie.
Zaterdag te 3 uur was de termyn
afgeloopen voor de aanmelding der
houders van 3 pc. Staatssohuld, die
aflossing verlangen in plaats van
verwisseling in nieuwe 3 po schuld.
Naar het Qbld. verneemt, is van het
'geheele bedrag der 3i po. schuld,
groot ongeveer 375 millbetrekkelijk
weinig opgevraagd, nog geen 20
millioen.
Roman bewerkt naar het fransch
van
as li PAUL SAUNIÈRE.
onj 1723.
wel
maa
genit ons (Jan terstond vertrekken, opperde Jean."
Drektotine en Andrée rezen onmiddellijk overeind,
em t er aan te denken de vreugde^e verbergeD, welke
endilver's besluit haar veroorzaakt had.
adt bood inmiddels zijn arm aan de barones aan en
swez haar naar het rijtuig terug.
,n iar uwe wond, mijnheer," sprak zij ietwat aarze
ek. levert niet het minste gevaar op, mevrouw. Nu
goewband er slechts omheen zit is de pijn bijna
edig.»
'IDE wilt gij dan «veder te paard stijgen
mevrouw. Trouwens hopen wij thans reeds bin-
It uur te Chelles te zijn. Gij ziet dus dat deze
,Ats schrikwekkends meer heelt."
En hij hielp haar, lachend, het rijtuig instijgen.
Achter hem aan kwam Julien die den arm gaf aan
de beide jonge meisjes.
Zoodra zij op hare beurt gezeten waren, stegen de
twee yrienden te paard en schaarden zij zich aan weers
zijden van den wagen.
Jean had Andié9 tegenover zich, die achteruit reed
en die hij thans naar willekeur mocht gadeslaan, zon
der dat de moeder er iets van bemerkte.
Het was dan ook nog niet donker. De dorpetoren had
daar juist acht ure geslagen.
Acdiée kon, van hare zijde, niet nalaten den droome-
rigen blik op Kwikzilver te laten vallen. Zij bewonder
de zijne sierlqke houding, zijne bevalligheid, het gemak
waarmede bij zijn paard bestuurde, den moed dien hij
aan den dag legde in het verdragen zijner pijnen, de
schrandere vastberadenheid, welke hem in staat had
gesteld de hun gespannen hinderlagen te ontduiken.
Zonder zich rekenschap te geven van hetgeen er in
haar omging, gaf zij zich over aan dat zoet gepeins en
beschouwde zij hem reeds als een held, den vermetelen
jongeling, die enkel en alleen uit vriendschap voor den
graaf, zoo meende rij althans, reeds tweemaal in vier
en twintig uren tijde den dood onder de oogen had ge
zien.
Wat moest men dan van een edelman eischen zoo
deze er geen was Wat ontbrak hem Geboorte Ja,
zonder twijfel, maar was een burgerzoon als hij niet
honderdmaal meer waaid dan de menigte jonge edel
lieden, die het jonge meisje zoo dikwijls met onver
schillige blikken gadegeslagen had?
Andrée vroeg zich dit in alle oprechtheid af, zonder
er in het minst te vermoeden dat deze bewondering al
bijzonder veel op liefde geleek, of dat haar schuldeloos
hart zich reeds zonder voorbehoud aan haar tochtge
noot had geschonken.
In dien tusschentijd rolde het postrijtuig nog altijd
voort. Het werd steeds donkerder en donkerder, zoodat
men te midden van de volslagensle duisternis aan de
deur van het kasteel stilhield.
Jean liet zich van bet paard glijden en schelde aan.
Een brugwachter kwam toesnellen om te vragen wie
er was.
„Wees zoo goed aan de prinses te zeggen," sprak
Jean, „dat vijf reizij.erp, waaronder drie dames Hare
Hoogheid verzoeken hun wel gastvrijheid te willen ver-
leenen.
De man verwijderde zich en men hoorde het zand
der oprijlaan onder zijne voeten kraken.
Na verloop van eenige oogenblikken keerde hij weder,
gewapend met een sleutelbos. Ni de brug neer te heb
ben gelaten, ontsloot hij eene geweldige ijzeren deur,
waar zoowel de koets als de ruiters d< erheen konden
rijden.
Terwijl de koetsier, bijgestaan door ee der bedien
den van het slot, de paarden op stal bra ht, geleidde
men de tochtgenooter. eene zaal binnen, waar eene hof
dame hen opwachtte.
„Mijne mei steres," voegde zij hun toe, nadat zij hun
verzocht had plaats te willen nemen, .heeft mij opge
dragen u te vragen aan wie zij de eer had gastvrijheid
te verleenen."
„Niets is natuurlijker dan dat," gaf Kwikzilver ten
antwoord. .Ziehier barones de Coissy met hare dochters,
en wij die haar verge.eller, zijn graaf ue Montbarinen
Jean Michaud."
Met deze woorden, wees hij elk dergenen, wier naam
hij uitsprak. aaD.
De holdame boog eerbiedig voor de dames.
„Hebt gij honger ot wel dorst? Verlangt gij dat iku
naar de eetzaal zal geleiden vroeg zij.
„Neen, ik dank u," gaf de barones ten antwoord. „Wq
hebben pas twee uur geleden gegeten."
„Wees dan zoo goed een oogenblik geduld te hebben.
Ik zal uwe kamers gereed laten maken en mevrouw de
prinses op de hoogte brengen van uw bezoek."
Zij boog nogmaals en verwijderde zich.
Eanige minuten later keerde zij weder.
„Hare Hoogheid wenscht den heer Jean Michaud te
spreken."
De jonge man stond op.
.Ik ban tot uwe orders," gat hij ten antwoord.
Zij gaf hem een wenk h iar te volgeif en bracht hem
naar een 'soort bidvertrek, dat allersierlijkst behangen
was met zware, gebloemde roode zijde. Hjj bevond zich
hier nog niet lang, of de vorstin verscheen, mooier zelfs
dan hij' haar vijl jaar te voren gekend had.
.Hoe! Zijt gq het waarlijk? mijn beste Kwikzilver
riep zij uit, zoodra zij hem herkende.
Geen der schildknapen des konings had zich ooit zoo
zeer op de gunst der prinses mogen beroemen als
Jean Michaud. Zij noemde hem nooit anders dan Kwik
zilver, om niet gedwongen te wezen zijn leelqken naam
uit te spreken, en het leed geen twijfel of zij waa op
recht verheugd hem weer te zien.