Tweede Editie,
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
Directeur-Uitgever J. C. PEEREBOOM.
FEUILLETON.
)e IJzeren Zeeroover.
13e Jaargang
Dinsdag 11 Febrnari 18£6
No. 3868
HAARLEM'S DAGBLAD
A.BOiTIT^TMIElIsrTSn^IJ'S:
Voor Haarlem per 3 maandenf 1.20
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der
gemeente), per 3 maanden1.30
Franco door het geheel© Rijk, per 3 maanden. 1.65
Afzonderlijke nummers0.05
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maanden0.30
de omstreken en franco per postOBTtya
Van 1—5 regels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Groote letters naar plaatsruii
Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Reclames 20 Cent per regel.
Abonnementen en Advertentiön worden aangenomen door onze Agenten
en door alle Boekhandelaren en Courantiers.
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
Bureaux: Kleine Houtstraat 14, Haarlem. Telefoonnummer 122.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de PuUicité Etrang'ere G. L. DAUBE Co. JOHN F. JONES, Succ., Parijs 31bis Faubourg Montmart:
Agenten voor dit Blad in den omtrek zijn: Bloemendaal Santpoort en Schoten, P. v. d. RAADT, Santpoort; Heemstede, J. LEUVEN, bij de TolHaarlemmermeer, |C. DOEKES; Spaarndam, C. HARTEN DORP
Zandvoort, J. ZWEMMER; Velsen, L. VENUS; IJmuidenJ. J. TJADEN; BeverwijkH. JUNGERIEJ, Koningstraat. Genoemde Agenten nemen Abonnementen en Advertentën aan.
Politiek Overzicht.
De duiteche pers heelt ook veel
ndaeht geschonken aan het uitvoe-
;e telegram van den engelschen
linister van koloniën aan den gou-
rceur van de Kaapkolonie over de
iDBvaalsohe toestanden, waarvan
ij den inhoud in ons vorig nummer
ededeelden
Dit telegram van Chamberlain aan
ebinson opent een diplomatieken
(ldtocht met betrekking tot het Zuid-
ftikaansche Boerenvröagatuk schrijft
len uit Berlijn aan de N. R. Ct. Welis-
sar heelt Engeland na de nederlaag
Krogersdorp de daad van Jameson
rmeel gedesavoueerd, maar dat rijk
ast er zelfs in de verste verte niet
r, zijn met de onalhankelijkheid
t Bóeren-republieken kortweg on-
reenigbaar streven naar machteuit*
aiding in Zuid-Afrika op te geveD.
!gen de opvatting, te Pretoria en op
t vasteland van Europa (in het
jtocder ook te Berlijn) kenbaar
maakt, dat nl. de Zuid-Afrikaansche
ipubliek bij het verdrag van 1884
itelijk haar volle internationale on
hartelijkheid herwonnen heeft
eedt de Engelsche minister van ko-
niën met groote beslistheid op. Hij
zakt voor Groot-Brittannië na gelijk
leger aanspraak op volledige stfze-
niteit over Transvaal. Hij verklaart
it de buiteclandsche betrrkkingen
io de Zuid-Alrikaan8che Republiek
n het toezicht ,van Engeland onder-
orpen zijn. Hij wenscht verder voor
Qgeland het recht te handhaven om
de binnenlandsche aangelegenheden
io de Republiek «vriendschappelijke
adgevingen" toe te dienen en maakt
dit recht al dadelijk op de ruimste
3 gebruik, waar hij tal van ver-
ngens kenbaar maakt, welke, indien
endent Kruger daarop wilde ingaan,
sor de uitianders een staat in den
üt zouden scheppen, waarnaast het
Btaan van het Breremijk tot een
latkundig schaduwbeeld zou worden
tlaagd. D rnalve is het ook moeie-
kaan te nemeD, dat Chamberlain's
legram tot een vereenvoudiging van
o toestand in Zuid-Airika zal bij -
agen. Ictegendeel zal de gansche
atsmanstact en de zedelijke zelf-
leersehing van president Kruger
odïg zijn om te verhinderen, dat
deze officieele Londensche nota
V6rdere verscherping van de be-
ikkingen tueschen de Bosren en de
igtlschen het gevolg zal zijn. Ook
o het standpunt der belangen van
likchland uit beschouwd, zal men
diplomatieke evolutie van den
igelec'aen minister bezwaarlijk kun-
a kenschetsen als een bijzonder
iakkige inspiratie. Immers zij steunt
beweringen, welke als zij onweer-
token bleven, tot voor Duitschland
unnemelijke gevolgtrekkingen be
ffende de verdere afwikkeling der
l-Afrikaaneche zaken zouden moe-
leiden. Welbeschouwd, kan men
l?en, zijn Rhodes, Jameson en con-
'ten wei van het staatkundig tooneel j
dit. oogenhlik verdwenen, maar
de geest krachtens welken zij handel
den, viert in Chamberlain's staatsstuk
zijn wederopstanding. Daarin kan men
zich niet vergissen.
Aldus het communiqué. Ook de
Berlijnsche avondbladen van de meest
verschillende partqkleur laten zich
deels ironiecb, deels verstoord over de
nota van Chamberlain uit.
De radicale Volkszeitung noemt haar
een verwerpelijke poging om Rhodes
en zijn vrienden schoon te wasschen
en de rechters gunstig voor Jameson
te stemmen, terwijl uit den inhoud
zeiven zou blijken dat de regeericg te
Londen en die van de Kaapkolonie
niet vrij van medeplichtigheid zijn.
De Vossische Zeitung betuigt spottend
haar medelijden met de centrale
regeering te Londen, dat zij zoo slecht
door haar koloniale ambtenaren inge
licht geworden is minstens toch had
de regeering le Kaapstad met Rhodes
als premier van den voorgenomen
inval op de hoogte moeten zijn. De
Vossische hoopt, dat Kruger het ge
paste s ntwoord op de „vriendschap
pelijke raadgevingen" van Chamber
lain niet schuldig zal blijven.
De National Zeitung acht de nota
hoogst karakteristiek vo:>r de tegen
woordige Engelsche regeering. Haar
eigen zeer noodzakelijke rechtvaardi
ging en haar erkenning- van Kruger's
grootmoedigheid [is aan alle zijden
omwikkeld met uitvallen tegen de
Boerenrepubliek. Chamberlain bepleit
de autonomie van het mijndistrict,
volgens het op Turkije bepro.fie
model, tegen een jaarlijks op te bren
gen schattingnetgeen slechts de
voorbereiding zou zijn van een inlijving
van den Rand door de Kaapkolonie.
De nota van Chamberlain, welke hier
endaar een t oogst aanmatigenden toon
aanslaat, geelt den Boeren dringend
aanleiding om tegen de komplotten
van de Eogeleche regeering zorgvuldig
op hun boade te zijn.
De Bör sen-Courier schrijlt: die
„vriendschappelij >e raadgevingen"
hebben een verraderlijke gelijkenis
met pogingen tot ingrijpen in bet
bestuur van een onafhankelijken staat.
Een scherpe afwijzing van de zijde
der Transvaal zal niet uitblijven
maar evenmin maatregelen tot tegen
weer var: den kant van andere mo
gendheden, onder welke Duitschland
door den aanval op „het staatsmono
polie van het mijnwezen de bijzon
dere belangen zijner onderdanen aan
getast moet achten."
De met Bismarck bevriende Berliner
Neueste Nachrichten is van oordeel dat
de geheele inhoud van de nota op een
nauwelijks nog armzalig verholen
annexatie neerkomt en naar alle
waarschijnlijkheid de diplomatie nog
langen tijd bezig zal houden, tenzij
de Boeren er de voorkeur aan geven
hun stelling tegenover de Engelsche
aanmatigingen met kruit en lood te
versterken.
Da Kreuzzeitung meent dat Cham
berlain zelf wel niet aan een overkomst
van Kruger naar Londen zal geloogen.
Krugers aanwezigheid daarginds ia
thans meer noodig en de Boeren zullen
overigens weldoen de „vriendschap
pelijke raadgevingen" met esnig wan
trouwen aan te nemenhetgeen nie
mand hun euvel zal kunnen duiden, j
Zoolang de Britsche regeering alles!
vermijdt wat er zich toe zou kunnen
leenen het bestaan der Zuid-Afrikaan
sche Republiek in gevaar te brengen,
zal wel geen staat officieel Eogelands
controlereoht over de buitenlandsche
betrekkingen van de Transvaal be
twisten.
Het telegram van Chamberlain
eindigt, zocals men weet, met den
wenscb, dat Kruger in Londea zal
komen om met de engelsche regee
ring nadere regelingen te treffen.
Volgens de laatste berichten heelt
Paul deze uitnoodiging aangenomen
en zal hij naar Engeland gsan, ver
gezeld van een commissie. Evenwel
moet dit plan eerst door den Volks
raad te Pretoria worden goedgekeurd.
De Standard en Diggers News
die met de transvaa'sche regeering
nauwe betrekkingen hebben, publi-
ceeren telegrammen door hen ont
vangen uit Johannesburg en vandaar
den Ssten verzonden. Hierin wordt
gemeld, dat de geruchten afkomstig
van Rhodes, omtrent de onderhande
lingen tusschen Pretoria en Berlijn
betreffende nauwere politieke be
trekkingen, van allen grond ontbloot
zijn. De Transvaalsche regeering denkt
er niet aan, naar r'e besoherming
van eenige mogendheid te dingen.
De instelling van een}d litsche politie
is eenvoudig een voorloopige maat
regel.
De bedenkingen, welke zouden ge
maakt zijn tegen het wetsontwerp
betredende de instelling van een ge
meenteraad te Johannesburg, rusten
op een verkeerde opvatting.
Ieder die een vast eigendom bezit
van minstens 200pond^terling waarde,
twee jaar te Johannesburg gewoond
heeft en genaturaliseerd is, zal ver
kiesbaar zijn als gemeenteraadslid.
De werkzaamheden in de mijnen
zijn overal hervat. Er vallen zware
regens.
De lange lijst van wetsontwerpen,
welke in Mei e k. bij den Volksraad
te Pretoria zullen worden ingediend,
is openbaar gemaakt.
Behalve de voordrachten, welke be
trekking hebben op de wijzigingen
in het openbaar onderwijs, de instel
ling van een gemeenteraad te Johan
nesburg en de persdelicten, bevat de
lijst een ontwerp tot oprichting van
een departement voor landbouw, een
ontwerp tot invoering van scholen
voor werklieden, en een betreffende
de regeling van het gebruik dat van
inlandscbe werklieden wordt gemaakt.
Het vertrek van Rhodes uit Enge
land is nog niet bepaald. Waarschijn
lijk wacht hij de komst van Jameson
af, welke ongeveer over veertien dagen
in Engeland kan verwacht worden.
Waarschijnlijk zal hij naar Rhodesia
vertrekken en zich daar aan de be
langen der Chartered Company wijden.
De Times heelt nog uit Kaapstad
vernomen, dat 6ir Hercules Robinson
door de proclamatie van 1885 in te
trekken het gebied van Montsioa en
Ikanning in Betejoeanaland aan de
Chartered heeft ontnomen en geplaatst
onder rechtstreeksch gezag van de en
gelsche regeering.
Zaterdag is in den duitschen Rijke-
dag het wetsontwerp tot wijziging!
van de wet, regelende het kiesrecht
voor den Rijksdag, bij derde lezing,
aangenomen. De Rijkspartij en de
conservatieven stemden tegen. Heden
wordt het ontwerp tot wijziging der
arbeidswet behandeld.
In het orgaan der russische regee
ring wordt in een officieus commu
niqué de verhouding met Bulgarije
besproken, in verband met de Btap
door Ferdinand genomen om prins
Boris in de orthodoxe kerk te laten
opnemen. Dit wordt in Rusland zeer
toegëjuicht, want immers aan Rus
land heelt Bulgarije zijn ontstaan te
dankeD, zegt het artikel. Het luidt
als volgt:
Bij de wijziging der grondwet in
1893, die bepaalde dat de leden van
het vorstelijk huis tot de orthodoxe
kerk behooren moesten, heeft de
regeering alle Bulgaren zonder onder
scheid gewaarschuwd tegen eeu af
wijken van de heiligste tradities.
Rusland's stem is toen tot de harten
van alle Bulgaren doorgedrongenhet
volk en zijn bestuurders erkenden
de noodzakelijkheid,dat het orthodoxe
geloof heerschen moest en als onder
pand dienen van de onafscheidelijke
vereeniging van Rusland en Bulgarije.
Door een gevoel van grootmoedigheid
en welwillendheid ten opzichte van
Bulgarije bezield, heeft de Keizer aan
het verzoek van prinB Ferdinand ge
volg gegeven, en graal Golenitejel
Koeloesof afgevaardigd tot bijwoning
van den heiligen doop van Boris als
getuige en peet namens den keizer.
Uit Rome wordt als een gerucht
vermeld, dat de hertog van Aosta
Daar Abeseynië zal vertrekken met de
i>epenversterkingen, die eerstdaags
daarheen worden gezonden.
W at den toestand, in Abessynië be
treft, schijnt daarin, tenminste volgens
de berichten van den Ssten dezer,
weinig verandering te zijn gekomen.
Tusschen de voorposten van het ita-
liaansche en abessynische leger wordt
telkens geweervuur vernomen.
STADSNIEU ff S
eerste en derde pagina.
Haarlem, 10 Februari.
Museum van Kunstnijverheid.
Het Museum van Kunstnijverheid
alhier werd over 1S95 door 8977,
waaronder 2748 betalende, personen
bezocht terwijl over de maand Janu
ari 1896 het Museum 623 bezoekers
telt.
De tentoonstelling van décoratieve
kunst en van ontwerpen en teekenin-
gen heelt over het algemeen de be
langstelling opgewekt, zij kan dus
als geslaagd worden beschouwd.
Toch zal deze tentoonstelling, de
eerste van dien aard welke in ons
land gehouden werd, door andere ge
volgd worden wier inhoud meer be
langrijk zal worden naar gelang de
artistieke uiting op het gebied der
kunstambachten meer zal toenemen.
De Commissie die voornemens is
telken jare eene dergelijke ten'oon-
stelling te organiseeren vertrouwt dat
vele der betere krachten, die tot
deelname werden uitgenoodigd en
door omstandigheden verhinderd wa
ren aan de tentoonstelling deel te
nemen, in het vervolg hnune mede
werking niet zullen onthouden.
Uit de boekerij van het Museum
van Kunstnijverheid werden over het
jaar 1895—154-5 boek- en plaatwerken
naar 70 verschillende plaatsen van
ons land verzonden.
Wij herinneren er aan, dat deze
plaatwerken in hoofdzaak betrekking
hebben op de meest vereohillende
kunstambachten cn dat ze te ontbie
den zijn en gratis worden toegezon
den door den Conservator van boven
genoemd Museum, die de uitgebreide
Catalogus tegen toezending van 20
cent aan postzegels franco overzendt.
In verband met de opening van
de stoomtram HaarlemBeverwijk,
loven de uitgevers van Kennemerland
te Beverwijk, fraaie prijzen uit aan
die hunner abonné's o 1 hunne huis-
genooten, die hen voor 14 Februari
a.s. weten op te geven, den juisten
datum waarop de Stoomtramdienst
officieel zal worden geopend of die
welke het meest daarbij komt en aan
hem die het juiste aantal pass giers
of het meest nabij komende aantal
weet te melden, dat de eerste 24 uur
vervoerd zal wordeD.
BINNENLAND
Haagsche Brieven.
Het spijt mij te moetén beginnen
met de verklaring, dat ik in de vorige
week niet minder dan vijl keeren een
keten verbroken heb en daardoor
onberekenbare schade heb berokkend
aan evenzoovele goede zaken. Deze
wijze van kelens breken vordert echter
veel mindert spierkracht-virtuositeit
dan de bekende artisten" ontplooien
die door het opzetten van hun biceps
een ijzeren ketting in stukjes doen
vliegen. Ook kan men mij niet ver
volgen wegens wederrechtelijke be
schadiging van eens anders goed.
De bedoelde ketens waren nl. de
zoogenaamde sneeuwbal-ketens en ik
heb die meedogenloos verbroken. Atea
culpa, mea maxima culpaIk ken
namelijk geen ergerlijker speculatie
op vriendschapsbetrekkingen of we-
derzijdsche verplichtingen, d.m de
sneeuwbalbriefjes. Waren het nog
maar briefjes Maar, lieve HeuaeJ, het
worden langzamerhand geheele hoofd
stukken. BovenrLwyfc is het geld weg
gooien. Dit gaaf wt op de „goede
zaken" als een Neaerlandsche opera;
die bij voorkeur niet een „Neder-
landsche" opera opvoert als zij er een
krijgen kan. Verre van dien, het|
gaat op al de porto's en het beschre-;
ven papier, waarvan de waarde ver-'
re weg overtreft het bedrag, dat de'
„goede zaak" ten goede komt, en
waarvan in ca9U alleen profiteeren
de Staat der Nederlanden, door ver-
meerdering van het po-tzegel-debiet'
en de papierhandelaren.
Er zijn menschen die vinden, dat
de post nog meer te doen moest;
hebben. In het hoofdartikel van „Het
Vaderland" van Zaterdagavond wordt
het origineele denkbeeld verdedigd,!
dat ieder die dit zou wenschen een1
brievenbusje thuis kon hebben be-j
stemd voor de te verzenden correspon
dentie. Hoe de lichtiogen moeten
ingericht worden zal in een vol
gend artikel worden uiteengezet,
waarvan de redactie van dit blad
den lezers stellig een resumé zal
willen aanbieden. Voorloopig zou de
schrijver wenschen, dat men voor het
afhalen van een te verzenden brief 1
ct., Ivoor briefkaarten Vt cent zou
betalen, te voldoen door het opplakken
van een bepaald daarvoor in te voeren
model van postzegel.
Zaoals ik zeide, het denkbeeld heeft
zeer veel aantrekkelijks vooral voor
menschen in groote steden, die veel
te verzenden hebbenen wier woningen
dikwerf op grooten afstand van de
meest nabijzijnde brievenbus gelegen
zijn, waarbij nog komt, dat de lich
ting der gewone postbussen niet zoo
danig is geregeld, dat men verzekerd
is zijn correspondentie op een bepaald
uur verzonden te zien. Wanneer ik
bijv. met dit schrijven gereed zou
zijn 'savonds na 10^' en wanneer ik
zeker wil zijn, dat mijn brief den
volgenden ochtend per eerste bestel
ling de redactie bereikt, dan moet
ik mijn schrijven bezorgen ten hoof i-
kantore en dus tweemaal een wan
deling maken van circa 20 minuten.
En Jet wel, dat hetzelfde voor ande
ren, die verder van het kantoor waren,
in een stad als de onze kan n°erkomen
op een kuiertje van lVs uur, in den
avond, soms in den nacht. In de
groote steden van het buitenland
heelt men (bijv. te Frank fori) nog
dit groote gem&V, dat men in de
wegens die de bestellers naar alle
deeien der stad brengen, zijn brieven
kan deponeeren evenzoo in de post-
karren die de brievenbussen gaan
ledigen, en in die waarin de brieven
en p'Stzendingen naar de spoorweg
stations worden geëxpedieerd. Ook dat
missen wij hier.
Zoo ik dus veel voor het denkbeeld
voel verwezenlijkt zie ikhetvoor-
eeist nog niet. Doch in onzen tijd
moet men niet licht wanhopen aan
het tot stand komen van nuttige en
wenechelijke diogeu. Dat ziet men
bijv. aan de Röntgen-stralen, die een
geheel nieuw veld openen voor de
practische chirurgie. Dat z .1 dan ook
wel de groot? te reden rijn, w~arom
deze vinding, die uit een wetenschap
pelijk oogpunt toch bij vele vroegere
vei re achterstaat, plotseling zoo tot
de massa is doorgedrongen. Op dit
standpunt plaatste zich ook de
heer ivens, een handelaar in fotogra
fie artikelen te Nijmegen, die in onze
amateur fotografenvereeniying eeu
voordracht over de X-stralen heeft
gehouden. Het was een heele durf
voor eeu niet wetenschappelijk man
(want dat de heer Ivens dat niet ie,
bleek, behalve uit andere onjuisthe
den, uit het teekenen van een spec
trum-schets met... zes in plaats van
zeven kleuren) om dit kersversche
onderwerp aan te pakken. En ouder
dit opzicht beschou wd, als eeu gezellig
praatje, zonder pretentie, bracht hjj
het er goed af. Aan het slot van zijn
voordracht waagde hij de hypothese
dat het versluierd raken van een
fotografische plaat in een goed geslo
ten chassis, wel eens het gevolg kan
wezen van in de atmosfeer voorko
mende X stralen. Ik deel dat mede
omdat er te Haarlem ook veel ama -
Naar het engelech
van
MAX P EMBERTON.
HOOFDSTUK H.
Mijne ontn.oe.ing met kapitein Black.
t is het gevaar dat ik loop en ik heb u hierheen
toerd om dat met mij te deelen. Zwijgen is dus het
®twoord, zwijgen, zwijgen, zwijgen, en houd uwe
goed open wat ge ook hoort en ziet. Zie ik er
Mr
Uitstekend maar wacht nog even; wanneer wij
&en of andere gevaarlijk hol binnengaan, zoodat wij
schien moeite hebben weer weg te komen, zou het
niet beter zijn dat wij gewapend waren?"
Gewapend bah I" en zijn gelaat drukte groote
schting uit, waarna hij met lange passen de steeg
'liep en aan het einde daarvan de deur ran een
s binnentrad.
volgde hem, nog steeds in groote verbazing en liep
portier voorbjj, waarna wij ons weldra op de derde
verdieping bevonden voor een deur van dik eikenhout.
De eerste maal dat wij klopten hoorden wij niets, maar
na de tweede poging en terwijl hij zijn hoed dieper op
zijn hoofd plaatste, hoorde ik eene luide, ver-klinkende
stem, die op de trap scheen te weerkaatsen en zich zoo
van tree tot tree voortplantte als het gedonder vaneen
kanonschot met zijn veelvuldig herhaalden nagalm. Het
eerBte oogenblik was het onduidelijk, maar weldra
hoorde ik dat het de stem was van een man, die ter-
zelfdertijd zong en liep en zich volstrekt niet scheen te
haasten met ons binnen te laten, want hij liep van de
eene kamer naar de andere en bulkte het refrein uit
terwijl er niet de minste verandering in de woorden
kwam
„There was a man of Boston town,
With his pistols three,
With his pistols three, three, three
And never a skunk in Boston town
That he didn't chaw but me 1"
Toen het rumoer eindelijk bedaard was, heerschte er
eene volmaakte stilte, die minstens vijf minuten duur
de en al dien tijd wachtte Hall onbeweeglijk tot de deur
zou worden geopend. Daarna hoorden wij een grooten
schreeuw van dezelfde stem en de woorden: „Hallo
Splinters, wil je mijn tuigaadje wat in orde brengen?"
en Splinterp, of wie hij mocht zijn, werd in overvloe
dige bewoordingen verwenscht als de zoon van al de
landkrabben, die ooit op de voorplecht bijeenstonden.
Deze woorden scheDen gevolgd te worden door een met
gedempte 6tem gevoerd gesprek, waarna de man, ter
wijl zijn „tuigaadje" blijkbaar in or le wa?, op de deur
toetrad, en opnieuw met stentorstem zong:
„There was a man of Boston town,
With his pistols three,
With hi3 pistols
„Hallo die verwenschte koopman en zijn rommel;
wel vriend, zoo vroeg in den morgen?"
Deze uitroep deed hij hooren toen hij ons zag en zijn
hoofd buiten de deur stak en een arm toonde, geheel
in vuil rood flanel gewikkeld. Hij was niet iemand met
een gunstig uiterlijk, want zijn hoofd was begroeid met
een overvloed van vuil geel haar en zijn gelaat scheen
een week lang nist gereinigd te zyn. Een boosaardig
spottende uitdrukking lag in zijne konijnenoogen en
het litteeken van eene diepe snede vertoonde zich ter
zijde van zijn gelaat, als eene passende versiering
van het roodgekleurde, door de pokken geschonden, en
bizonder afstootend gezicht. De grijnslach waarmee hij
Hall begroette was dan ook de boosaardige grijns van
iemand, wiens lachen een ander met afgrijzen vervult.
Ik vergat de waarschuwing mij gegevec,keek hem aan,
en deinsde vol afschuw achteruit. Dit zag hij, terwijl
zqn gelaat nog rooder werd en hq liet een grooten
stomp van een tand zien, die boven zijn linker lip uit
stak en wendde zich tot mij.
„En wie ben jij wel vriendje, dat gij John den Zanger
de hand niet komt drukken? Je kunt er op aan, dat
als je mijn zoon wae, ik je met een ijzer van tweevoet
lengte zou opvoeden. Oude Josfos, waarom leer je dat
ventje geen koopmansmanieren maar kom binnen,"
zeide hij en deed de deur wijder opeD, „zoo lang onze
kapitein nog met zulke lui te doen wil hebben om
van die prullen te koopen, wal moet je dan anders
doen loop maar rechtuit."
De aangewezen kamer bevond zich aan het einde van
een kleine gang, want het huis was naar den parijschen
trant gebouwd op de wgse als de flats in Londen
iedere verdieping eene woning op zichzelf. De man die
zichzelf „John de Zanger" noemde, trad voor ons het
vertrek binnen en riep zoo luid mogelijk „Josfos en zijn
makker komen aan boorden daarna vond ik mij in
het zonderlingst gezelschap en de zonderlingste plaats,
welke ik ooit heb gezien. Zoodra ik eenigszins duidelijk
mijne omgeving kon waarnemen, daar een dikke tabaks
rook de klamme atmosfeer bezwangerde, onderscheidde
ik de gedaanten van zes of acht mannen, die niet geze
ten waren zooals gewoonlijk het geval is wanneer ge
geten wordt, maar die zaten neergehurkt achter verschei
dene lage, smalle tafeltjes, die bij nadere beschouwing
niets andera bleken te zijn dan planken op steenen en
evenwijdig met de vier wanden der kamer opgesteld.
Andere meubelen Bchenen niet in het vertrek aanwezig,
behalve die welke noodig waren om te kunnen eten en
te slapeD. Alle mannen leunden achterover tegen hun
rustbed van vuile kussens en nog vuiler dekens; allen
hadden een grooten, metalen drinkbeker voor zich, een
ruw vervaardigd mes, dat naar mij bleek diende om
vleesch door te snijden, lange rollen pruimtabak en een
klein rood pakje, dat naar ik begreep hunne verplaats
bare bezitting moest uitmaken. Zij waren allen op de
zelfde wijze gekleed, in een ruw rood overhemd, een
schipperspantalon van blauwe serge, een gordel met een
