Tweede Editie.
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
FEUILLETON.
De IJzeren Zeeroover.
13e Jaargang
Donderdag 13 Februari 1886
No. 3870
HAARLEM'S DAGBLAD
Voor Haarlem per 3 maandenf 1.20
Yoor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der
gemeente), per 3 maanden1.30
Franco door het geheele Rijk, per 3 maanden„1.65
Afzonderlijke nummers0.05
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maanden0.30
de omstreken en franco per postfÊj&k
Directeur-Uitgever
Van 1 5 regels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Groote letters naar plaatsruin
Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Reclames 20 Cent per regel.
Abonnementen en Advertentiün worden aangenomen door onze Agenten
en door alle Boekhandelaren en Courantiers.
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
Bureaux: Kleine Houtstraat 14, Haarlem. Telefoonnummer 122.
PEEREBOOM.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangére G. L. DAUBE Co. JOHN F. JONES, Sitcc., Parijs 31bis Faubourg Montmarire.
Agenten voor dit Blad in den omtrek zijn: Bloemendaal Santpoort en Schoten, P. v. d. RAADT, Santpoort; Heemstede, J. LEUVEN, bij de TolHaarlemmermeer, |C. DOEKES; Spaarndam, C. HaRTENDORP;
Zandvoort, J. ZWEMMER; Velsen, L. VENUS; IJmuiden..T. J. TJADEN; Beverwijk, H. JUNGKRIE!, Koninpstraat. Genoemde Agenten nemen Abonnementen en Advertenlën aan.
Politiek Overzieii'i
Dinsdag is het Ecgelsche Parlement
geopend en bij die gelegenheid sprak
de lord-kanselier namens de koningin
de troonrede uit, waaraan wij het
volgende outleenen:
„Ik ontvang bij voortduring van
de overige mogendheden de verzeke
ring jvan hun vriendschappelijke ge
zindheid. Er is een overeenkomst
gesloten tusschen mijn regeering en
die van de Fransche republiek, strek
kende om beter de onafhankelijkheid
van het koninkrijk Siam te verzeke
ren. De commissarissen voor de af
bakening van de grenzen die Iridië
en Afghanistan scheiden van het ge
bied van den Keizer van Rusland,
rijn het eens geworden over de grens
lijn, en deze is door mijzelf en door
den Keizer aangenomen. De regee
ring van de Vereenigde Staten heeft
haar verlangen te kennen gegeven
om samen te werken tot beëindiging
van de geschillen die sedert veie
jaren bestonden tu*schen mijn regee
ring en die van Venezuela, ten op-
sichte van de grens van dat land en
Britech-Guyana. Ik heb mijn instem
ming te kennen gegeven met den
wensch om te geraken tot een billijk
vergelijk, en hoop dat dp laatste on
derhandelingen zullen uitloopen op
een bevredigende schikking.
De Sulten van Turkije heeft de
voornaamste hervormingen in Ar- JUf willen verschuiven,
menië goedgekeurd, waarop ik ge
meenschappelijk met den Keizer van
Rusland en den President van de
Fransche republiek heb meenen te
moeten aandringen. Ik betreur ten
reerste dat een dweepzieke-beweging,
uitgaande van een deel van de Turk-
eche bevolking, ten gevolge had een
reeks gruwelen in die provinciën, die
diepe verontwaardiging wekten in
dit land.
De plotselinge geweldige inval in
de Zuia-Afrikaansche republiek door
de legermacht van een maatschappij
onder Engelsch toezicht heeft geleid
tot een betreurenswaardige botsing
met de troepen van de Boeren".
Na het verhaal van de reeds bekende
gebeurtenissen, van de handelingen
van de Engeische regeering en van
Kruger in deze gaat de rede voort
,Het gedrag van den president bij
deze gelegenheid en zijn vrijwillige
verzekeringen doen mij gelooven dat
hij het 0'.>k van belang acht, de
rechtmatige grieven op te heffen,
waarover de meerderheid van de be
volking van Transvaal klaagt."
De Koningin maakt gewag van den
gelukkigen afloop van de expeditie
De rede kondigt aan: uitbreiding
en verbetering van de vloot en maat
regelen ter verlichting van den nood
onder de bevolking op het platteland,
noodig wegens den treurigen toestand
van den landbouw; verder een ont
werp op de verantwoordelijkheid van
de patroons voor ongelukken, en «en
ontwerp tot beperking van de immi
gratie van arme vreemdelingen.
Het adres van antwoord op de
troonrede is in het Boogerhuis Dins
dag reeds aangenomen. In het debat
hield lord Salisbury eene rede, waarin
hij de buitenlandsche politiek nog
nader verklaarde. Wat de Trans-
vaalsche quaestie betrof, zeide hij o
a. dat de engelsche regeering niet
wist wat Kruger voor had met zijn
verlangen om in Engeland te komen.
Het gevaar voor een botsing met
Frankrijk is weggenomen nu het ver
drag in zake Siarn is gesloten.
Wat de Yenezolaansche quaestie
betreft, de raini-ter gelooft dat de
eene of andere bevredigende oplossiug
gevonden zal worden en dat alle ge
vaar voor eoc breuk met Amerika
voorbij is. De minister gelooft tot
een8 oplossing te kunnen komen, door
onderhandelingen en arbitrage ver
een igd.
Wat Armenië betreft, de minister
heeft den sultan nooit met oorlog
bedreigd, maar hij heett hem gewaar
schuwd voor de ernstige gevolgen
van een big vend wanbestuur. De
minister was er zeker van, dat dat de
opheffing van het Tarkscho rijk met
zich voeren zou. De mogendheden
zouden zulk een ramp zoo ver moge-
maar wordt
het gevolgde stelsel van bestuur be
stendigd, dan kan de kataatrofe niet
tot in het oneindige uitgesteld wor
den. Om den burgeroorlog te onder
drukken zgn burgerlijke hervormin
gen onvoldoende, maar is militaire
bezetting noodig.
De Europeesche mogendheden wa
ren geenszins geneigd zeide lord
Salisbury verder eene bezetting
van onze zijde aan te moedigen, te
6teunen of te dulden, en Rusland
verklaarde zonder omwegen, dat het
er tegen wasDe minister gelooft
dat men den sultan tijd moet laten
een betere toestand zal er dan het
gevolg van zijn.
De fransche oud-minister Raynal
heeft Dinsdag in de Kamer een be
nauwd uurtje doorgebracht, daar Peï-
letan een zeer scherp requisitoir tegen
hem hield bij het debat over zijne
verantwoordelijkheid toen hij nog
minister van openbare werken was.
Hij werd o. a. beschuldigd de belan-
gen der regeering te hebben geschaad
door de overeenkomsten met de grocte
maatschappijen tot 1914 te verlengen.
Toen Raynal zich tegen deze be-
schuldiging verdedigde werd hg met
tegen de Asjantijnen, maar zij betreurteen luid geraas van de linkerzijde
aet verlies van zooveei kostbareen de uiterste linkerzijde begroet,
tnenecheclevens, waaronder dat van zoodat hij zich niet verstaanbaar kon
den prins van Battenberg, die vrij- J maken. De uiterëte linkerzijde was
willig zijne diensten stelde ter beschik- zelfs opgestaan en bedreigde hem.
ling van haar en zijn aangenomenToen de orde weer eenigszins her
vaderland. De Koningin bedankt j steld was, zeide de minister van
voor de algemeene blijken van deel
neming, haar en prinses Beatrix be
loond.
Zij constateert het succes van den
tocht naar Tsjitra).
openbare werken Guyot Dessaigne,
dat een ding op het stuk van waar
borg van belangen beslist washet
parlement zou zich in 1914 verklaren.
De minister nam de conclusies van
het rapport aan.
De prioriteit voor het besluit, waar
bij Rnynal's stilzwijgen op de aan
spraken van de maatschappijen be
treurd werd, werd met 275 tegen 225
stemmen verworpen.
Een amendement, waarbij de over
eenkomsten veroordeeld worden als
met bedriegelijke middelen verkregen
werd met 361 tegen 195 stemmen
eveneens verworpen.
Het eerste gedeelte van de motie
der commissie, waai in de Kamer,
zonder zich over de overeenkomsten
van 1875 uit te spreken en onder
voorbehoud van de rechten van den
staat, verklaart dat er geen aanleiding
is Raynal in staat van beschuldiging
te Btellen, werd met algemeene, 539,
stemmen aangenomen.
Na verscheiden stemmingen nam
de Kamer het ontwerp van besluit
der commissie met het opsteken dei-
handen aan.
Iu den franschen senaat heeft Moni3
minister Ricard geïnterpelleerd over
bet vervangen van den rechter van
instructie Renipier door Lepnitevin,
in verband met de zaak der Zuider-
sporen. Ricard haalde vele dergelijke
gevallen aan tot rechtvaardiging van
zijne handelwijze. Ten slotte werden
twee motiëa ingediend de eene wilde
sluiting van het debat door het aan
nemen van de eenvoudige orde van
den dag, de andere drukte het leed
wezen van den senaat uit over de
begane onregelmatigheden. Minister
Bourgeois verzocht den senaat zicjj,
aan de eenvoudig» orde van den
te houden, maar deze werd verworpen
met 158 tegen 85 Btemmen.
Peytral stelde toen eene motis voor,
waarin de sena t zich vast besloten
verklaarde, volledig licht over de
quaes lie van de Zuideraporen te ver
spreiden en de schuldigen te zoeken.
Het eerste deel der motie werd met
algemeene, het tweede met 161 tegen
8 stemmen aangenomen.
De ministers Bourgeois, Doumer,
Lockroy, Ricard eu Guyot Dessaigne
hebben na de vergadering van den
senaat eene bijeenkomst gehad. Er is
echter geen sprake van het ontslag
van eenigen minister. Waarschijnlijk
zal men Donderdag in de Kamer de
|zaak incidenteel ter sprake brengen
en daarna eene motie vaa vertrouwen
in de regeering uitbrengen.
In den duitscheu Rijksdag is Dins
dag het muntvraagsiuk behandeld.
Bij de gedachtenwisseling over de
verklaring door den rijkskanselier
in deze quaestie afgelegd, betoogde
graaf Mirbach, dat do weigering van
Engeland om de quaestie over dit
vraagstuk tot eene oplossing te bren
gen, moet worden toegeschreven aan
de wijze waarop de desbetreffende
vraag was gesteld.
Er had, om het vraagstuk tot eene
oplossing te brengen, eene voorafgaan
de conferentie moeten plaats hebben
van Duitschland met Amerika en
Frankrijk. De rijkskanselier verklaart,
dat men pogingen heeft aangewend'
om, wat de met Engeland gevoerde
gedachtenwisseling aangaat, langs par
ticulieren weg bijzonderheden te we
ten te komen. Dit nu noopt hem, nu
te verklaren dat Engeland het deel
nemen aan eene muntconferentie niet
principieel geweigerd heeft, maar
onbetwijfelbaar heeft laten opmerken,
dat eene wederopenstelling derBritsch-
Indische muntinrichtingen niet iu
haar voornemen ligt. En nu de zaken
zoo staan kan men van pogingen
om den prijs van het zilver te doen
eggen, geen practische gevolgen ver-
wreoten. De Rijkskanselier gelooft
daarom zijne bemoeiingen niet te
moeten voortzetten. Overigens beeft
graaf Hatzfeld zijn instructiën volko
men nageleefd overeenkomstig den
woordelijken inhoud van den geest.
De rijkskanselier werpt dan ook de
in de pers tegen hem gerichte ver
wijten bealist van zich af, als zonder
grond en onbewezen.
Deze woorden werden met bijval
begroet.
Zooals reeds gemeld is, heeft dr.
Leyds, de staatssecretaris van de Zuid-
Aliik. Republiek, Bismarck een be
zoek gebracht, in gezelschap met baren
Qaarles de Quarles, Lippert en den
reeder Woermann. Na eene audiëntie
van een uur werd aan dr Leyds en
baron Quarles door Bismarck zijn por
tret ten geschenke gegeven, als eene
gedachtenis.
Het bericht, dat president Kruger
te Londen komt, blijft hier twijfel
vinden. De Hamburger Korrespondent
verneemt, dat de reis alleen onderno
men zou worden onder voorwaarden,
die de onafhankelijkheid van Trans
vaal vast stellen. De Neueste Nach-
richten meent, dat de voorwaarde,
door president Kruger voor zijne over
komst bedongen, n.l. een vooraf op
gestelde agenda der onderhandelingen,
uc beteekenis heeft van een beleefd
afslaan van Chamberlain's uitnoodi-
ging-
STADSNIEUWS
eerste en derde pagina
Haarlem12 Februari.
De Schilders en Behangersvereeni-
ging Hulp len gt den Nood" hield
Zaterdag haar 13de jaarvergadering in
de groote Vauxhall, waarbij tegen
woordig waren alie leden met hunne
dame-.
De voorzitter, de heer J. Haeseker,
opende de bijeenkomst met een kort
woord, waarin het doel en de voor
uitgang der vereeniging geschetst
werden.
De penningmeester, de heer J. U.
Haoseler, bracht verslag uit over het
afgeloopen jaar.
Ontvangen is f 992.22, uitgegeven
i 660.38, voordeelig sal-io vorige jaar
fl892.67l/i, zoodat op 8 Febr. 1896
een voordeelig saldo bleef van 12224.02.
Verder heelt de vereeniging nog 2
gaven wij onlangs uitvoerig verslag
vvn eene rede door den heer A. van
Huizen, voorzitter der anti-rev. kiesver.
.Ned. en Oranje" in het Volksgebouw
alhier gehouden, over het onderwerp
.ingebeelde behoeften en overdreven
eischen". Het daarover ontstane debat
dat toen wegens vergevoi derden tijd
moest worden opgeschort, werd gis
teren (Dinsdag)avond voortgezet.
Wij vernem n van goed ingelichte
zijde daaromtrent, dat de heer Van
Huizen voornamelijk betoogde, dat de
socialisten van idealen leefden en dat
hij ten sterkste handhaafde de bewe
ring van overdrijving in vele eischen
en de inbeelding van vele behoelten;
terwijl de sodalis;en vele grieven tegen
de maatschappij ontwikkelden en een
van hen de beweringen van den heer
Van Huizen zotteklap noemde.
De bijeenkomst, die te 8l/j aur begon,
liep te circa ll'/s uur m de beste
orde af.
aandeelen genomen in het jaar 1892
tot oprichting van een douche-volks- - -
badhuis, welke gelden zijn overgegaan achter, en eens vonden zijne getrouwen
Eaarl. Jongelingaver.
Dinsdagavond hield de Haarl. Jon-
gelingsvereeniging in haar lokaal L.
Annastraat, «ene druk bezochte leden
vergadering, waarin als spreker optrad
de heer W. van Oosterwijk Bruyn,
eere-voorzitter van het Ned. Jongel.
Verbond, met het onderwerp„Tafe-
reelen uit de geschiedenis van onze
zendingseeuw."
In het begin zijner rede bracht spre
ker het een en ander in herinnering
van het Londensche zendeiingenge-
nootflehap, dat in Sept. '95 zijn eeuw
feest heeft gevierd eu schetste ver
volgens in korte trekken het leven I
van twee zijner zendelingen in Afrika,
van Robert Moffarten van Livingstone,
bij den laatste meer uitvoerig stil
staande dan bij den eerste.
Mofl'art werd in 1795 in Schotland
geboren en op 22jarigen leeftijd in
1817 als zendeling van het L jndensch
zendelinggenootschap naar de Bosch-
imannen uitgezonden, waar hij ia de
rste jaren zonder, doch daarna met
grooten zegen arbeidde. Als eene
bizonderheid verhaalde spreker van'
hem, dat hij op den dag van zbu
sterven zijn horloge opwindende, zeiue
,dat is voor de laatste keer", waarop j
hij na enkele uren den laat3ten adem
uitblies.
Livingstone, die ook een Schot was,
werd irt 1813 geboren en in 1840 als
zendeling naar Afrika gezonden, waar
hij veel tochten door de binnenlanden
maakte. Veel ellende heeft hij hier
geleden, zijn woning werd eens ver
woest en niets ho irde men meer van
hem in Europa, totdat Stanley, dooi
de New-York herald uitgezonden om
hem te zoeken, h-m vond. De moed
van Livingstone verlevendigde thans
en hij weigerde naar Europa terug te
keeren. Zijne krachten begaven hem
man zonder vrees en vol van humor
en liefde, wiens leven hem veel teleur
stellingen heeft gebaard.
Met eenige dichtregelen, waarin hij
allen opwekte de Zending te steunen,
eindigde de heer Van Oosterwgk
Bruyn, waarna de bijeenkomst door
hem met gezang en gebed gesloten
werd, gelijk zij ook was geopend.
Hedenmorgen waren wij ooggetuigen
van een ongeval, dat ernstige gevol
gen had kunnen hebbeD. Eene dame
reed op haar rijwiel door de Groote
Houtstraat, toen zij, moetende uit
wijken voor een bespannen wagen,
met een harer wielen tusschen het
spoor van een tramrail kwam, ten
gevolge waarvan zij viel, juist voor
het paard, dat genoemden wagen trok.
Gelukkig wist de berijder het paard
nog tijdig in te honden, zoodat het
ongeval voor de wielrijdster geen
andere srevo'gen had dan eenige lichte
kwetsuren, terwijl ook het rijwiel
defect was geraakt. Bij een winkelier
in de Groote Houtstraat werd zij
welwilllend opgenomen.
Dinsdag kwam te Zandvoort in dit
jaar de eerste bomschuit met vereche
visch aan. Besomming f 50. De prijzen
der visch waren bakschol f4, pieter
man f 1.50 per mand; tong f0.30 tot
f0 80, bonschol f0.20 tot 10.40 en
griet fl per stuk.
Velaen.
SOjirig jubileum.
De heer A. H. Mattbiou en diens
echtgenoote mochten Maandag het
genoeaen en het voorrecht genieten
hun óOjarig huwelijksfeest te vieren.
Het fanfarecorps bracht het gouden
echtpaar eere serenade, waarbij de
president de heer Geraets een aan
spraak hield. Alle buren deelden in
dit zoldzame feit, en lieten dit door
't uitsteken der vaderlandsche drie
kleur blijken.
aan de vereeniging „Het Witte Kruis", j ^-eal dood voor zijn bed in kn.elende
Op aandrang van het bestuur is dit Zijn hart werd in
Afrika begraven en zijn lichaam door
zijn getrouwen naar Zinzibar gebracht
en vandaar vervolgens naar Engeland
vervoerd, waar men het herkendeals
het lijk van Livingstone aan zijn arm,
die eens in een gevecht met een leeuw
Debat Van Huizen. Wi'Jpf^lTge.iurende dit verhaal
Zooals men zich herinneren zal,uitkomen, dat Livingstone was een
geld rentegevend geworden.
De vereeniging bestaat uit 190 leden
en is aangesloten bij den Particulieren
Arbeidsraad betreffende Bouw- en
Aanverwante vakken alhier.
BINNENLAND,
Prinses Elisabeth van Waldeck-
Pyraiont, met gevolg, bracht Dinsdag
een bezoek am Amsterdam, om ver
schillende bezienswaardigheden, in de
eerste plaats het Rijkemuseum, in
oogenschouw te nemen. De prinse3
keerde des middags t9gen 5 uur naar
de residentie terug.
De prinses was vergezeld van de
hofdames Van der Marwitz en freule
Bengers, alsmede van den kamerheer
graaf van Limburg Slirum.
Adjunct-inspecteurs van den
arbeid.
De minister van w. h. en n. maakt
bekend, dat in den loop van dit jaar
kunnen worden benoemd zes adjunct
inspecteurs van den arbeid.
Aan die betrekking is verbonden
eene jaarwedde van f 1500, welke bij
gebleken geschiktheid kan opklimmen
tot f2500.
Voor hen die in aanmerking wen-
schen te komen, zal in de maand
Juli geleeenheid worden gegeven om
Naar het engeUch
7 an
MAX PEMBERTON.
HOOFDSTUK II.
Mijne ontir.oe ing met kapitein Black.
■5) 1
«Wanneer ge niets van mij hoort, wacht dan nog
«ne maand, maar hebt ge een overtuigend bewijs van
Mijn dood, verbreek dan het zegel van de papierendie
i o gegeven heb en lees ze maar ik denk niet dat
2et zocver zal komen."
Na deze woorden nam hij met een hartelijken hand
out afscheid. Arme kerel, ik wist toen niet, dat ik
Muren drie dagen het zegel zou verbreken.
HOOFDSTUK III.
Een bericht van Vier-oogP
Koesterende stralen van de zon, die reeds hoog aan
t hemel stond, op mijn gelaat, het klappen der zwe
pen, het schreeuwen der koetsiers met hunne ruime
longen, het geraas van de morgendrukte in de stad,
dit alles wekte mij nit een diepen slaap, toen de klok
tien uur sloeg. Ik verhief mij in bed en bij mijne po
ging om mijne gedachten te verzamelen verkeerde ik
in het onzekere of ik dien nacht slechts gedroomd had
dan wel werkelijk een avontuur hud beleefd, of het een
duidelijk product mijner verbeeldingskracht gold en niet
een persoonlijk bijwonen van zonderlinge avonturen te
midden yan zonderlinge menschen. Immers in derge
lijke omstandigheden worden wij dikwerf gefopt, zoodat
zonderlinge gedachten ons brein bevatten wanneer wij
liggen te droomen, of dat wij in sluimerenden toestand
tooneelen voor ons zien en wij in de eerste oogenblik-
ken na on3 ontwaken niet bespeuren dat wij misleid
zijn en niet beseffen, dat het hier slechts hersenschim
men gold.
Terwijl ik naar het geraas van het drukke Parijs eenigen
tijd lag te luisteren wist ik niet of de Groote Dwaas
mg iets had verteld, ja dan neen, of wij met ons bei
den een huis nabij de Rue Joubert hadden bezocht,
wel in het hotel waren gebleven, of hij mij een gunst
had verzocht, dan wel of ik alles had gedroomd. Eene
chaotische verwarring heerschte in mijn brein, die elk
oogenblik andere vormen aannam als de figuren in een
kaleidoecoop en dan nog met een waas bedekt. Deze
toestand had wellicht geruimen tijd kunnen aanhou
den ala ik niet de kamer had rondgekeken en een
briefje netjes opgevouwen zag liggen op mijn tafeltje
naast mijn ledekant.
Het was de brief die mij het bewustzijn van de wer
kelijkheid schonk, en op dat oogenblik wist ik, dat ik
niet had gedroomd, maar de zonderlinge gebeurtenissen
van dien nacht werkelijk had doorleefd.
Martin Hall schreef mij het volgende
„Hotel Scribe. Zeven uur 'smorgene. Ik ver
trek over tien minuten en Echrgf u nog even
voor het laatst. Wij verlaten Dieppe te midder
nacht. Vergeet niet naar Plymouth over te steken
als gij eenige vriendschap voor mij koestert. Gij
alleen kunt mij van dienst zijn.
MARTIN HALL."
Hij had dus Parijs verlaten en zijn gevaarlijken tocht
ondernomen. De ontzag-inboezemende moed van dien
man, zijn groot zelfvertrouwen en ernstig, onwrikbaar
doel, spraken sterk uit die weinige eenvoudige woor
den en mijne bewondering voor hem was op dat oogen
blik zeer groot. Hij rekende alleen op mij, en dit zou
hij inderdaad niet tevergeefs behoeven fe doen. Ik zou
hem naar Plymouth volgen en geen oogenblik verlo
ren laten gaanik zou hem opsporen op welk land
of welken oceaan ook, want hg was een moedig man.
Haastig kleedde ik mij daarom aan en begaf mij naar
beneden om daar in de voor ons bestemde kamer te
gaan ontbijten. Daar zat Rederic half te slapen in ge
zelschap va* een flesch Biechten Bordeaux en Mary, die
er op stond een engelsch ontbijt te gebruiken, was
juist bezig aan eene redevoering over parijeche thee.
„Heb je ooit zoo iets slaps gezien?" zeide zij, Ro
derick gaarne in zgne manier van spreken willende na
volgen.
„Is ze niet bar afschuwelijk en zij liet een weinig
van haar lepeltje vallen.
„Bar afschuwelijk is geen uitdrukking voor een net
jong meisje," antwoordde Roderick met een vreeselijk
gegeeuw; „iedereen die in Parijs thee drinkt, krijgt wat
hij verdient."
„Ja, en wat hij krijgt takes the biscuit
„Maar Mary!"
„Nu, jij zegt dat ook altijd; waarom zou ik het dan
nitt zeggen
„Omdat mijn kind, omdat," zeide Roderick langzaam
en nadenkend, „omdat kijk daar heb je Mark. Wel,
je bent ook een eigenaardige kerel 1 Je hebt je hoop ik
gisteravond goed geamuseerd."
„Uitstekend, dank je; ik moet inderdaad zeggen, dat
ik een zeer gezelligen avond heb gehad onder mannen,
die mij uitstekend thee heel graag MaryIk
zal een kopje nemen en vertel mij eens wat hg voor
u gekocht heeft?"
Ik was van meening, dat het op dat tijdstip het ver
standigst was om met onzichtigheid te veinzen, want ik
had nog niet besloten om mijn geheim met Roderick
zelfs te deelen, want ik was inderdaad ook door mijn
woord aan Hall gebonden. Met dit doel voor oogen
hield ik mijne ernstige stemming verborgen en liet den
schertsenden tooD niet varen.
Mary had spoedig een kop ingeschonken van het
vocht, dat de Franschen thee noemen, een waterachtige
draak, aftreksel van gehakt stroo, dat lang in lauw
water heeft gelegen en gaf daarna ten antwoord
„Laat ik eens bedenken wat Roderick voor mg ge-]
Take* the biscuit wil hier zeggen is het ergste