Tweede Editie. NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD. FEUILLETON. De IJzeren Zeeroover. 13e Jaargang Donderdag 13 Februari 1886 No. 3870 HAARLEM'S DAGBLAD Voor Haarlem per 3 maandenf 1.20 Yoor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der gemeente), per 3 maanden1.30 Franco door het geheele Rijk, per 3 maanden„1.65 Afzonderlijke nummers0.05 Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maanden0.30 de omstreken en franco per postfÊj&k Directeur-Uitgever Van 1 5 regels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Groote letters naar plaatsruin Bij Abonnement aanzienlijk rabat. Reclames 20 Cent per regel. Abonnementen en Advertentiün worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen. Bureaux: Kleine Houtstraat 14, Haarlem. Telefoonnummer 122. PEEREBOOM. Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangére G. L. DAUBE Co. JOHN F. JONES, Sitcc., Parijs 31bis Faubourg Montmarire. Agenten voor dit Blad in den omtrek zijn: Bloemendaal Santpoort en Schoten, P. v. d. RAADT, Santpoort; Heemstede, J. LEUVEN, bij de TolHaarlemmermeer, |C. DOEKES; Spaarndam, C. HaRTENDORP; Zandvoort, J. ZWEMMER; Velsen, L. VENUS; IJmuiden..T. J. TJADEN; Beverwijk, H. JUNGKRIE!, Koninpstraat. Genoemde Agenten nemen Abonnementen en Advertenlën aan. Politiek Overzieii'i Dinsdag is het Ecgelsche Parlement geopend en bij die gelegenheid sprak de lord-kanselier namens de koningin de troonrede uit, waaraan wij het volgende outleenen: „Ik ontvang bij voortduring van de overige mogendheden de verzeke ring jvan hun vriendschappelijke ge zindheid. Er is een overeenkomst gesloten tusschen mijn regeering en die van de Fransche republiek, strek kende om beter de onafhankelijkheid van het koninkrijk Siam te verzeke ren. De commissarissen voor de af bakening van de grenzen die Iridië en Afghanistan scheiden van het ge bied van den Keizer van Rusland, rijn het eens geworden over de grens lijn, en deze is door mijzelf en door den Keizer aangenomen. De regee ring van de Vereenigde Staten heeft haar verlangen te kennen gegeven om samen te werken tot beëindiging van de geschillen die sedert veie jaren bestonden tu*schen mijn regee ring en die van Venezuela, ten op- sichte van de grens van dat land en Britech-Guyana. Ik heb mijn instem ming te kennen gegeven met den wensch om te geraken tot een billijk vergelijk, en hoop dat dp laatste on derhandelingen zullen uitloopen op een bevredigende schikking. De Sulten van Turkije heeft de voornaamste hervormingen in Ar- JUf willen verschuiven, menië goedgekeurd, waarop ik ge meenschappelijk met den Keizer van Rusland en den President van de Fransche republiek heb meenen te moeten aandringen. Ik betreur ten reerste dat een dweepzieke-beweging, uitgaande van een deel van de Turk- eche bevolking, ten gevolge had een reeks gruwelen in die provinciën, die diepe verontwaardiging wekten in dit land. De plotselinge geweldige inval in de Zuia-Afrikaansche republiek door de legermacht van een maatschappij onder Engelsch toezicht heeft geleid tot een betreurenswaardige botsing met de troepen van de Boeren". Na het verhaal van de reeds bekende gebeurtenissen, van de handelingen van de Engeische regeering en van Kruger in deze gaat de rede voort ,Het gedrag van den president bij deze gelegenheid en zijn vrijwillige verzekeringen doen mij gelooven dat hij het 0'.>k van belang acht, de rechtmatige grieven op te heffen, waarover de meerderheid van de be volking van Transvaal klaagt." De Koningin maakt gewag van den gelukkigen afloop van de expeditie De rede kondigt aan: uitbreiding en verbetering van de vloot en maat regelen ter verlichting van den nood onder de bevolking op het platteland, noodig wegens den treurigen toestand van den landbouw; verder een ont werp op de verantwoordelijkheid van de patroons voor ongelukken, en «en ontwerp tot beperking van de immi gratie van arme vreemdelingen. Het adres van antwoord op de troonrede is in het Boogerhuis Dins dag reeds aangenomen. In het debat hield lord Salisbury eene rede, waarin hij de buitenlandsche politiek nog nader verklaarde. Wat de Trans- vaalsche quaestie betrof, zeide hij o a. dat de engelsche regeering niet wist wat Kruger voor had met zijn verlangen om in Engeland te komen. Het gevaar voor een botsing met Frankrijk is weggenomen nu het ver drag in zake Siarn is gesloten. Wat de Yenezolaansche quaestie betreft, de raini-ter gelooft dat de eene of andere bevredigende oplossiug gevonden zal worden en dat alle ge vaar voor eoc breuk met Amerika voorbij is. De minister gelooft tot een8 oplossing te kunnen komen, door onderhandelingen en arbitrage ver een igd. Wat Armenië betreft, de minister heeft den sultan nooit met oorlog bedreigd, maar hij heett hem gewaar schuwd voor de ernstige gevolgen van een big vend wanbestuur. De minister was er zeker van, dat dat de opheffing van het Tarkscho rijk met zich voeren zou. De mogendheden zouden zulk een ramp zoo ver moge- maar wordt het gevolgde stelsel van bestuur be stendigd, dan kan de kataatrofe niet tot in het oneindige uitgesteld wor den. Om den burgeroorlog te onder drukken zgn burgerlijke hervormin gen onvoldoende, maar is militaire bezetting noodig. De Europeesche mogendheden wa ren geenszins geneigd zeide lord Salisbury verder eene bezetting van onze zijde aan te moedigen, te 6teunen of te dulden, en Rusland verklaarde zonder omwegen, dat het er tegen wasDe minister gelooft dat men den sultan tijd moet laten een betere toestand zal er dan het gevolg van zijn. De fransche oud-minister Raynal heeft Dinsdag in de Kamer een be nauwd uurtje doorgebracht, daar Peï- letan een zeer scherp requisitoir tegen hem hield bij het debat over zijne verantwoordelijkheid toen hij nog minister van openbare werken was. Hij werd o. a. beschuldigd de belan- gen der regeering te hebben geschaad door de overeenkomsten met de grocte maatschappijen tot 1914 te verlengen. Toen Raynal zich tegen deze be- schuldiging verdedigde werd hg met tegen de Asjantijnen, maar zij betreurteen luid geraas van de linkerzijde aet verlies van zooveei kostbareen de uiterste linkerzijde begroet, tnenecheclevens, waaronder dat van zoodat hij zich niet verstaanbaar kon den prins van Battenberg, die vrij- J maken. De uiterëte linkerzijde was willig zijne diensten stelde ter beschik- zelfs opgestaan en bedreigde hem. ling van haar en zijn aangenomenToen de orde weer eenigszins her vaderland. De Koningin bedankt j steld was, zeide de minister van voor de algemeene blijken van deel neming, haar en prinses Beatrix be loond. Zij constateert het succes van den tocht naar Tsjitra). openbare werken Guyot Dessaigne, dat een ding op het stuk van waar borg van belangen beslist washet parlement zou zich in 1914 verklaren. De minister nam de conclusies van het rapport aan. De prioriteit voor het besluit, waar bij Rnynal's stilzwijgen op de aan spraken van de maatschappijen be treurd werd, werd met 275 tegen 225 stemmen verworpen. Een amendement, waarbij de over eenkomsten veroordeeld worden als met bedriegelijke middelen verkregen werd met 361 tegen 195 stemmen eveneens verworpen. Het eerste gedeelte van de motie der commissie, waai in de Kamer, zonder zich over de overeenkomsten van 1875 uit te spreken en onder voorbehoud van de rechten van den staat, verklaart dat er geen aanleiding is Raynal in staat van beschuldiging te Btellen, werd met algemeene, 539, stemmen aangenomen. Na verscheiden stemmingen nam de Kamer het ontwerp van besluit der commissie met het opsteken dei- handen aan. Iu den franschen senaat heeft Moni3 minister Ricard geïnterpelleerd over bet vervangen van den rechter van instructie Renipier door Lepnitevin, in verband met de zaak der Zuider- sporen. Ricard haalde vele dergelijke gevallen aan tot rechtvaardiging van zijne handelwijze. Ten slotte werden twee motiëa ingediend de eene wilde sluiting van het debat door het aan nemen van de eenvoudige orde van den dag, de andere drukte het leed wezen van den senaat uit over de begane onregelmatigheden. Minister Bourgeois verzocht den senaat zicjj, aan de eenvoudig» orde van den te houden, maar deze werd verworpen met 158 tegen 85 Btemmen. Peytral stelde toen eene motis voor, waarin de sena t zich vast besloten verklaarde, volledig licht over de quaes lie van de Zuideraporen te ver spreiden en de schuldigen te zoeken. Het eerste deel der motie werd met algemeene, het tweede met 161 tegen 8 stemmen aangenomen. De ministers Bourgeois, Doumer, Lockroy, Ricard eu Guyot Dessaigne hebben na de vergadering van den senaat eene bijeenkomst gehad. Er is echter geen sprake van het ontslag van eenigen minister. Waarschijnlijk zal men Donderdag in de Kamer de |zaak incidenteel ter sprake brengen en daarna eene motie vaa vertrouwen in de regeering uitbrengen. In den duitscheu Rijksdag is Dins dag het muntvraagsiuk behandeld. Bij de gedachtenwisseling over de verklaring door den rijkskanselier in deze quaestie afgelegd, betoogde graaf Mirbach, dat do weigering van Engeland om de quaestie over dit vraagstuk tot eene oplossing te bren gen, moet worden toegeschreven aan de wijze waarop de desbetreffende vraag was gesteld. Er had, om het vraagstuk tot eene oplossing te brengen, eene voorafgaan de conferentie moeten plaats hebben van Duitschland met Amerika en Frankrijk. De rijkskanselier verklaart, dat men pogingen heeft aangewend' om, wat de met Engeland gevoerde gedachtenwisseling aangaat, langs par ticulieren weg bijzonderheden te we ten te komen. Dit nu noopt hem, nu te verklaren dat Engeland het deel nemen aan eene muntconferentie niet principieel geweigerd heeft, maar onbetwijfelbaar heeft laten opmerken, dat eene wederopenstelling derBritsch- Indische muntinrichtingen niet iu haar voornemen ligt. En nu de zaken zoo staan kan men van pogingen om den prijs van het zilver te doen eggen, geen practische gevolgen ver- wreoten. De Rijkskanselier gelooft daarom zijne bemoeiingen niet te moeten voortzetten. Overigens beeft graaf Hatzfeld zijn instructiën volko men nageleefd overeenkomstig den woordelijken inhoud van den geest. De rijkskanselier werpt dan ook de in de pers tegen hem gerichte ver wijten bealist van zich af, als zonder grond en onbewezen. Deze woorden werden met bijval begroet. Zooals reeds gemeld is, heeft dr. Leyds, de staatssecretaris van de Zuid- Aliik. Republiek, Bismarck een be zoek gebracht, in gezelschap met baren Qaarles de Quarles, Lippert en den reeder Woermann. Na eene audiëntie van een uur werd aan dr Leyds en baron Quarles door Bismarck zijn por tret ten geschenke gegeven, als eene gedachtenis. Het bericht, dat president Kruger te Londen komt, blijft hier twijfel vinden. De Hamburger Korrespondent verneemt, dat de reis alleen onderno men zou worden onder voorwaarden, die de onafhankelijkheid van Trans vaal vast stellen. De Neueste Nach- richten meent, dat de voorwaarde, door president Kruger voor zijne over komst bedongen, n.l. een vooraf op gestelde agenda der onderhandelingen, uc beteekenis heeft van een beleefd afslaan van Chamberlain's uitnoodi- ging- STADSNIEUWS eerste en derde pagina Haarlem12 Februari. De Schilders en Behangersvereeni- ging Hulp len gt den Nood" hield Zaterdag haar 13de jaarvergadering in de groote Vauxhall, waarbij tegen woordig waren alie leden met hunne dame-. De voorzitter, de heer J. Haeseker, opende de bijeenkomst met een kort woord, waarin het doel en de voor uitgang der vereeniging geschetst werden. De penningmeester, de heer J. U. Haoseler, bracht verslag uit over het afgeloopen jaar. Ontvangen is f 992.22, uitgegeven i 660.38, voordeelig sal-io vorige jaar fl892.67l/i, zoodat op 8 Febr. 1896 een voordeelig saldo bleef van 12224.02. Verder heelt de vereeniging nog 2 gaven wij onlangs uitvoerig verslag vvn eene rede door den heer A. van Huizen, voorzitter der anti-rev. kiesver. .Ned. en Oranje" in het Volksgebouw alhier gehouden, over het onderwerp .ingebeelde behoeften en overdreven eischen". Het daarover ontstane debat dat toen wegens vergevoi derden tijd moest worden opgeschort, werd gis teren (Dinsdag)avond voortgezet. Wij vernem n van goed ingelichte zijde daaromtrent, dat de heer Van Huizen voornamelijk betoogde, dat de socialisten van idealen leefden en dat hij ten sterkste handhaafde de bewe ring van overdrijving in vele eischen en de inbeelding van vele behoelten; terwijl de sodalis;en vele grieven tegen de maatschappij ontwikkelden en een van hen de beweringen van den heer Van Huizen zotteklap noemde. De bijeenkomst, die te 8l/j aur begon, liep te circa ll'/s uur m de beste orde af. aandeelen genomen in het jaar 1892 tot oprichting van een douche-volks- - - badhuis, welke gelden zijn overgegaan achter, en eens vonden zijne getrouwen Eaarl. Jongelingaver. Dinsdagavond hield de Haarl. Jon- gelingsvereeniging in haar lokaal L. Annastraat, «ene druk bezochte leden vergadering, waarin als spreker optrad de heer W. van Oosterwijk Bruyn, eere-voorzitter van het Ned. Jongel. Verbond, met het onderwerp„Tafe- reelen uit de geschiedenis van onze zendingseeuw." In het begin zijner rede bracht spre ker het een en ander in herinnering van het Londensche zendeiingenge- nootflehap, dat in Sept. '95 zijn eeuw feest heeft gevierd eu schetste ver volgens in korte trekken het leven I van twee zijner zendelingen in Afrika, van Robert Moffarten van Livingstone, bij den laatste meer uitvoerig stil staande dan bij den eerste. Mofl'art werd in 1795 in Schotland geboren en op 22jarigen leeftijd in 1817 als zendeling van het L jndensch zendelinggenootschap naar de Bosch- imannen uitgezonden, waar hij ia de rste jaren zonder, doch daarna met grooten zegen arbeidde. Als eene bizonderheid verhaalde spreker van' hem, dat hij op den dag van zbu sterven zijn horloge opwindende, zeiue ,dat is voor de laatste keer", waarop j hij na enkele uren den laat3ten adem uitblies. Livingstone, die ook een Schot was, werd irt 1813 geboren en in 1840 als zendeling naar Afrika gezonden, waar hij veel tochten door de binnenlanden maakte. Veel ellende heeft hij hier geleden, zijn woning werd eens ver woest en niets ho irde men meer van hem in Europa, totdat Stanley, dooi de New-York herald uitgezonden om hem te zoeken, h-m vond. De moed van Livingstone verlevendigde thans en hij weigerde naar Europa terug te keeren. Zijne krachten begaven hem man zonder vrees en vol van humor en liefde, wiens leven hem veel teleur stellingen heeft gebaard. Met eenige dichtregelen, waarin hij allen opwekte de Zending te steunen, eindigde de heer Van Oosterwgk Bruyn, waarna de bijeenkomst door hem met gezang en gebed gesloten werd, gelijk zij ook was geopend. Hedenmorgen waren wij ooggetuigen van een ongeval, dat ernstige gevol gen had kunnen hebbeD. Eene dame reed op haar rijwiel door de Groote Houtstraat, toen zij, moetende uit wijken voor een bespannen wagen, met een harer wielen tusschen het spoor van een tramrail kwam, ten gevolge waarvan zij viel, juist voor het paard, dat genoemden wagen trok. Gelukkig wist de berijder het paard nog tijdig in te honden, zoodat het ongeval voor de wielrijdster geen andere srevo'gen had dan eenige lichte kwetsuren, terwijl ook het rijwiel defect was geraakt. Bij een winkelier in de Groote Houtstraat werd zij welwilllend opgenomen. Dinsdag kwam te Zandvoort in dit jaar de eerste bomschuit met vereche visch aan. Besomming f 50. De prijzen der visch waren bakschol f4, pieter man f 1.50 per mand; tong f0.30 tot f0 80, bonschol f0.20 tot 10.40 en griet fl per stuk. Velaen. SOjirig jubileum. De heer A. H. Mattbiou en diens echtgenoote mochten Maandag het genoeaen en het voorrecht genieten hun óOjarig huwelijksfeest te vieren. Het fanfarecorps bracht het gouden echtpaar eere serenade, waarbij de president de heer Geraets een aan spraak hield. Alle buren deelden in dit zoldzame feit, en lieten dit door 't uitsteken der vaderlandsche drie kleur blijken. aan de vereeniging „Het Witte Kruis", j ^-eal dood voor zijn bed in kn.elende Op aandrang van het bestuur is dit Zijn hart werd in Afrika begraven en zijn lichaam door zijn getrouwen naar Zinzibar gebracht en vandaar vervolgens naar Engeland vervoerd, waar men het herkendeals het lijk van Livingstone aan zijn arm, die eens in een gevecht met een leeuw Debat Van Huizen. Wi'Jpf^lTge.iurende dit verhaal Zooals men zich herinneren zal,uitkomen, dat Livingstone was een geld rentegevend geworden. De vereeniging bestaat uit 190 leden en is aangesloten bij den Particulieren Arbeidsraad betreffende Bouw- en Aanverwante vakken alhier. BINNENLAND, Prinses Elisabeth van Waldeck- Pyraiont, met gevolg, bracht Dinsdag een bezoek am Amsterdam, om ver schillende bezienswaardigheden, in de eerste plaats het Rijkemuseum, in oogenschouw te nemen. De prinse3 keerde des middags t9gen 5 uur naar de residentie terug. De prinses was vergezeld van de hofdames Van der Marwitz en freule Bengers, alsmede van den kamerheer graaf van Limburg Slirum. Adjunct-inspecteurs van den arbeid. De minister van w. h. en n. maakt bekend, dat in den loop van dit jaar kunnen worden benoemd zes adjunct inspecteurs van den arbeid. Aan die betrekking is verbonden eene jaarwedde van f 1500, welke bij gebleken geschiktheid kan opklimmen tot f2500. Voor hen die in aanmerking wen- schen te komen, zal in de maand Juli geleeenheid worden gegeven om Naar het engeUch 7 an MAX PEMBERTON. HOOFDSTUK II. Mijne ontir.oe ing met kapitein Black. ■5) 1 «Wanneer ge niets van mij hoort, wacht dan nog «ne maand, maar hebt ge een overtuigend bewijs van Mijn dood, verbreek dan het zegel van de papierendie i o gegeven heb en lees ze maar ik denk niet dat 2et zocver zal komen." Na deze woorden nam hij met een hartelijken hand out afscheid. Arme kerel, ik wist toen niet, dat ik Muren drie dagen het zegel zou verbreken. HOOFDSTUK III. Een bericht van Vier-oogP Koesterende stralen van de zon, die reeds hoog aan t hemel stond, op mijn gelaat, het klappen der zwe pen, het schreeuwen der koetsiers met hunne ruime longen, het geraas van de morgendrukte in de stad, dit alles wekte mij nit een diepen slaap, toen de klok tien uur sloeg. Ik verhief mij in bed en bij mijne po ging om mijne gedachten te verzamelen verkeerde ik in het onzekere of ik dien nacht slechts gedroomd had dan wel werkelijk een avontuur hud beleefd, of het een duidelijk product mijner verbeeldingskracht gold en niet een persoonlijk bijwonen van zonderlinge avonturen te midden yan zonderlinge menschen. Immers in derge lijke omstandigheden worden wij dikwerf gefopt, zoodat zonderlinge gedachten ons brein bevatten wanneer wij liggen te droomen, of dat wij in sluimerenden toestand tooneelen voor ons zien en wij in de eerste oogenblik- ken na on3 ontwaken niet bespeuren dat wij misleid zijn en niet beseffen, dat het hier slechts hersenschim men gold. Terwijl ik naar het geraas van het drukke Parijs eenigen tijd lag te luisteren wist ik niet of de Groote Dwaas mg iets had verteld, ja dan neen, of wij met ons bei den een huis nabij de Rue Joubert hadden bezocht, wel in het hotel waren gebleven, of hij mij een gunst had verzocht, dan wel of ik alles had gedroomd. Eene chaotische verwarring heerschte in mijn brein, die elk oogenblik andere vormen aannam als de figuren in een kaleidoecoop en dan nog met een waas bedekt. Deze toestand had wellicht geruimen tijd kunnen aanhou den ala ik niet de kamer had rondgekeken en een briefje netjes opgevouwen zag liggen op mijn tafeltje naast mijn ledekant. Het was de brief die mij het bewustzijn van de wer kelijkheid schonk, en op dat oogenblik wist ik, dat ik niet had gedroomd, maar de zonderlinge gebeurtenissen van dien nacht werkelijk had doorleefd. Martin Hall schreef mij het volgende „Hotel Scribe. Zeven uur 'smorgene. Ik ver trek over tien minuten en Echrgf u nog even voor het laatst. Wij verlaten Dieppe te midder nacht. Vergeet niet naar Plymouth over te steken als gij eenige vriendschap voor mij koestert. Gij alleen kunt mij van dienst zijn. MARTIN HALL." Hij had dus Parijs verlaten en zijn gevaarlijken tocht ondernomen. De ontzag-inboezemende moed van dien man, zijn groot zelfvertrouwen en ernstig, onwrikbaar doel, spraken sterk uit die weinige eenvoudige woor den en mijne bewondering voor hem was op dat oogen blik zeer groot. Hij rekende alleen op mij, en dit zou hij inderdaad niet tevergeefs behoeven fe doen. Ik zou hem naar Plymouth volgen en geen oogenblik verlo ren laten gaanik zou hem opsporen op welk land of welken oceaan ook, want hg was een moedig man. Haastig kleedde ik mij daarom aan en begaf mij naar beneden om daar in de voor ons bestemde kamer te gaan ontbijten. Daar zat Rederic half te slapen in ge zelschap va* een flesch Biechten Bordeaux en Mary, die er op stond een engelsch ontbijt te gebruiken, was juist bezig aan eene redevoering over parijeche thee. „Heb je ooit zoo iets slaps gezien?" zeide zij, Ro derick gaarne in zgne manier van spreken willende na volgen. „Is ze niet bar afschuwelijk en zij liet een weinig van haar lepeltje vallen. „Bar afschuwelijk is geen uitdrukking voor een net jong meisje," antwoordde Roderick met een vreeselijk gegeeuw; „iedereen die in Parijs thee drinkt, krijgt wat hij verdient." „Ja, en wat hij krijgt takes the biscuit „Maar Mary!" „Nu, jij zegt dat ook altijd; waarom zou ik het dan nitt zeggen „Omdat mijn kind, omdat," zeide Roderick langzaam en nadenkend, „omdat kijk daar heb je Mark. Wel, je bent ook een eigenaardige kerel 1 Je hebt je hoop ik gisteravond goed geamuseerd." „Uitstekend, dank je; ik moet inderdaad zeggen, dat ik een zeer gezelligen avond heb gehad onder mannen, die mij uitstekend thee heel graag MaryIk zal een kopje nemen en vertel mij eens wat hg voor u gekocht heeft?" Ik was van meening, dat het op dat tijdstip het ver standigst was om met onzichtigheid te veinzen, want ik had nog niet besloten om mijn geheim met Roderick zelfs te deelen, want ik was inderdaad ook door mijn woord aan Hall gebonden. Met dit doel voor oogen hield ik mijne ernstige stemming verborgen en liet den schertsenden tooD niet varen. Mary had spoedig een kop ingeschonken van het vocht, dat de Franschen thee noemen, een waterachtige draak, aftreksel van gehakt stroo, dat lang in lauw water heeft gelegen en gaf daarna ten antwoord „Laat ik eens bedenken wat Roderick voor mg ge-] Take* the biscuit wil hier zeggen is het ergste

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1896 | | pagina 1