Tweeds Editie, NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD. FEUILLETON. )e IJzeren Zeer00ver. 13a Jaargang Zaterdag 15 Februari 1S£6 No. 3872 HAARLEM'S DAGBLAD TSPRIJS Voor Haarlem per 3 maandenf 1.20 Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der gemeente), per 3 maanden„1.30 Franco door het geheele Rijk, per 3 maanden1.65 Afzonderlijke nummers0.05 Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maanden0.30 de omstreken en franco per postO.371/2 .A TDV7-rnT=?,'-p-F!-Nr'-pT-Fi-Nr- Van 1—5 regels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Groote letters naai1 plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat. Reclames 20 Cent per regel. Abonnementen en Ad verten tien worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen. Bureaux: Kleine Houtstraat 14, Haarlem. Telefoonnummer 122. Directeur-Uitgever J. C. PEEREBOOM. Hoofdagenten voor liet Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangere G. L. DAUBE Co. JOHN F. JONESSucc., Parijs 31bis Faubourg Mont mar ire. Agenten voor dit Blad in den omtrek zijn: Bloemendaal Santpoort en SchotenP. v. d. RAADT, Santpoort; Heemstede, J. LEUVEN, bij de TolHaarlemmermeer, |C. DOÏÏKES; Spaarndam, C. HARTENDORP; Zandvoort, J. ZWEMMER; VelsenL. VENUS; IJmuiden, J. J. TJADEN; BeverwijkH. JUNGERIE;', Koningstraat. Genoemde Agenten nemen Abonnementen en Advertentën aan. He'. Bijvoegsel van het blad dat mdagavond verschijnt, zal bevatten Ui Guy. Hanrlemmer Halletjes [LXNil. Binnenen Buiten- ndsche berichten. Varia. Adver- slt'ëtt enz. NABETRACHTING uit den GEMEENTERAAD. XXXLVIII. zorg voor de veiligheid in de imeente is aan het Gemeentebestuur (gedragen. Aan dat bestuur behoort taak" om door doelmatige yoor- thrihen de kan9 voor de burgers, worden verpletterd onder in- sllende huizen, den bals te breken j gladde straten, vermorzeld te orden ond6r rijtuigen en vracht- ragen s zoo gering mogelijk te doen Werden daarvoor geecerlei maat- egelen genomen, dan zou ieder on- oorzichtig mensch rustig zijn gang aan en de veiligheid op straat alras gronde gaan. Dat is zoo klaar als klontje. Maar hoever moeten die Dorzorgsmaatregelen gaan? Er zijn lenschen, die al wat tram heet, wel üvondig zouden willen afschaffen de fietsrijders er bij en die reet oog op (ienlast, dien ook groente- melkwagens veroorzaken, misschien gaarne iu de baarlemsc'ne politie- «ordening een artikel zouden willen opgenomen, dat aldus luidde: ,Het verkeer van ry-en voertuigen, )e ook genaamd, is in de kom'der emeente Haarlem verboden. Van eze bepaling zijn kinderwagens uit- lezonderd, mits voorzien van een cbroefrem, door middel waarvan zij lamiddellij k tot stilstand kunnen forden gebracht." Dat zou een genot wezen voor ecschen, die bang zijn voor alles, 1 op straat niet behoorlijk uit oogen zien. Edoch, men alles overdrijvenook de tg voor de veiligheid. Zoo heeft de ad geweigerd in te gaan op het noek van de stoomtram Haarlem ïverwijk om te mogen volstaan met gewone schroefrerih. „Neen," zei Rand, „je zult de vacnumrem ge- raiken". En dat terwijl de tram niet idler mag rijdeD, dan de man loopt er op Haarlem's grondgebied met bel en een vlag aan voorat moet 1 Ik zou wat anders durven beweren 1 wel, dat die overdreven voorzorgen i publiek al te gerust maken en deiding geven tot roekeloosheid ierzijde. Wisten de rnenschen, dat (dtijd tot op zekere hoogte) voor ene eigen veiligheid hebben te zor- ii din zouden z9 wel uitkijken. Zie hoe op den Dam te Amsterdam rnenschen langs en tusschen de 18, rijtuigen en karren doorschie- en hoe weinis: ongelukken er wuren. Waarom? Omdat iedereen jfy dat hij op zichzelf moet passen. In Amerika loopen wel treinen dwars door de straten van de steden heen. zonder afsluiting hoegenaamd en onze eigen stad dan met har9 over wegen De treinen die dagelijks voor onze neuzen en achter onze hielen heenschieten, hebben niet eens een vaeuumrem En toch gebeuren er nooit ongelukken, omdat de voetgan gers weten dat ze op zichzelven moeten passen. Men kan het niet ieder naar den zin maken en niet alles voorzien. Ziedaar een gulden spreuk, waarvan het tweede gedeelte in de jongsle Raadszitting opnieuw werd bevestigd. De heer 't Hoott vond de instructie voor den tolgaarder aan de Leidsche vaart niet duidelijk genoeg ten aanzien van de vraag, wie de tolgelden zou innen bij zijn ontstentenis. „Denkt u eens" zei dit Raadslid, „dat de man gaat bijvoorbeeld naar ide haarlemsche kermis en dat bij zijn vrouw thuis laat. Zij wordt daar boos om, want ze had ook graag mee ge wild, en denkt bij zichzelf: wacht maar, ik zal je wel krijgen." Wat duet ze Ze int geen tolgeldende schippers varen dus gratis door en de man krijgt als het geval uitkomt, een duchtige vermaning van B en W. tot groot plezier yan deze eigen- aardig denkende vrouw. Dat sloeg nu natuurlijk niet op den tegenwoordigen tolgaarder, maar op zijne toekomstige opvolgers. De Raad was in verlegenheid. Immers men kon wel bepalen, dat bij ontsten tenis van den tolgaarder zijn vrouw de tolgelden zou moeten innen, maar.... wanneer nu de man eens geen vrouw had Het ging toch niet aan, de vrijgezellen eens en voor altijd, van de betrekking uit te sluiten. Het zou geleken hebben op een motie van wantrouwen tegen het celibaat en dat terwijl de oudste wethouder celibatair isDaaraan kon niet worden ge dacht Welke moeilijkheden konden er al niet rijzen. De Raad duizelde er van. Gesteld, de tolgaarder in de toekomst verloor zijn vrouw en werd weduwnaar. Moest hij dan worden ontslagen ofwel zich bij de aanvaarding van zijn betrekking verbinden, om in gev&L van overlijden van zijn vrouw, na zes weken weer te hertrouwen Beide voorschriften schenen al te wreed. En als hij nu eens uit was (naar de haarlemsche kermis b. v.) en zijn vrouw ongesteld, wie zou dan de tolgelden moeten innen Een van zijn meerderjarige huisgenooten, werd er geopperd. Maar als kij die nu een3 niet had Gelukkig kwam men op een idee. De moeilijkheid was, hoe men de zaak ook bekeek, onoverkomelijk. Welnu, men zou het gevalover laten aan B. en W. en de tolgaarder zal nu, bij ontstentenis, heoben te zorgen voor een plaatsvervanger, ten genoege van B. en W. Ik heb van dit debat melding ge maakt, omdat er wel eens gezegd wordt, dat de debatten in don gemeen teraad zoo onbeduidend kunnen zijn. Wie na de lezing van het openen van deze tolgaardersdiscussie nog niet tot betere gedachten gekomen is, die is een Nurks andera niets en hij moet maar in zijn eentje naar den Haar lemmerhout tot zijn straf, want het is met die kleine regenbuitjes in den Hout niet heel plezierig. Politiek 0v6rdcht. De bronnen voor mededeelingen en besprekingen over de transvaalsche quaestie zijn verrö van uitgedroogd, integendeel zij worden talrijker nu deze quaestie zoowel in het Dinsdag ge opende engelsche Parlement als in den duitschen Rijksdag een punt van bespreking gaan vormen. Van deze te verwachten besprekingen zijn de Wit- en Blauwboeken nog maar voorboden geweest. Bij de behandeling in den duit schen Rijksdag der begrooting van bnitenlandscbe zaken gat Donderdag de staatssecretaris, baron Von Mar- schall, in een schitterende redevoe ring een uiteenzetting van de duitsche staatkunde betreffende Transvaal en haar verhouding tot Engeland, in den geest van het Woensdag ingediende „Witboek." Het „Witboek" bevat alles wat aan diplomatieke documenten voorhanden is. Duitschland heeft nooit een pro tectoraat bedoeldde betrekkingen tot Engeland zijn even vriendschap pelijk als vroeger. Baron Von Mar- echall zal niet beproeven tegen de stemming van het Engelsche volk op te komen met argumenten. De bevol king van Duitschland beweert gerech tigd te zijn deselfde gevoeligheid te tconen, als in EGgeland wordt getoond. De bevolking van Duitschland laat zich niet den vorm voorschrijven waarin zij baar sympathie en haar vreugde zal uiten over een overwin ning van het reoht. Na deze redevoering, die met storm achtige betuigingen van bijval werd ontvangen, verklaarden achtereenvol gens de heeren Hammacher, Von Man- teuffel, Von Kardorö, Lieber en Rich ter, als leiders der nationaal-liberalen, der conservatieven, van de Rijkspar tij, van het Centrum en van de vrij zinnige volkspartij, dat zij dit pro gram en deze tactvolle, krachtige staatkunde zullen steunen. Namens bet Centrum werd door Lieber vertrouwen uitgesproken in het beleid van von Marschall in de transvaalsche quaestie. Een vloot- uitbreïdiDg kwam hem echter niet wenschelijk voor. Nog andere sprekers betuigden hunne ingenomenheid met de houding van Duitschland en den keizer in de transvaalsche quaestie. Beöel, de leider der socialisten, noemde ook de houding der duitsche regee ring correct, maar er was te veel beweging gemaakt van het telegram des keizers, wat zijdelings eene op hitsing tegen Frankrijk was. Dit achtte hij zeer verkeerd, daar Enge land en Duitschland vereenigd on overwinnelijk zijn. Aansluiting met Engeland was verre te verkiezen boven die met Rusland. Zijn rede werd hier en daar door protesten onderbroken. De begrootingspost, betrekking hebbende op de bezoldiging van den secretaris van buitenlandsche zaken, werd ten Blotte goedgekeurd. De Staatscourant der Z. Atr. Repu bliek die Woensdag j.l. verschenen is, behelst een belangrijke brief, aan sir Jacobus de Wet gericht doorvau Boeschoten, den tijdelijken plaatsver vanger van dr. Leyis. Na de ontvangst te hebben ver meld van een telegrafisch overzicht van de depêche van Chamberlain aan Sir Hercules Robinson, verklaart de waarnemende staatssecretaris de voor barige openbaarmaking van die de pêche te Londen te betreuren. In afwachting van de ontvangst dier depêche in haar geheel, ziet de Transvaalsche rogeering zich gedwon gen, niet alleen om te doen opmerken dat zij geen inmenging dulden kan van wien ook in de binnenlandsche aangelegenheden waarvan Chamber lain spreekt, maar ook om dit ant woord in de Staatscourant openbaar te maker. De pogingen vandeieges- ring om de goede verstandhouding tusschen de republiek en Engeland te regelen door gematigde en vreed zame maatregelen zullen, naar de regeering meent, moeilijker worden gemaakt, tot groot gevaar voor den vrede en de orde. niet alleen in de republiek maar in geheel Zuid-Afrika, als men de gemoederen der bevolking nog meer gaat overprikkelen. De Standard and Diggers' News verneemt uit Johannesburg, d.d. 12 Februari, dat de transvaalsche regee ring zich beklaagt in haar antwoord op Chamberlain's telegram, dat dit teltfgr^rn te Londen zoo vroeg open baar is gemaakt. Voorts verzet zij zich tegen de bedekte poging om zich in de binnenlandsche aangelegenheden van Transvaal te mengenzij gelooft dat het telegram den toestand reeds ingewikkelder, de vreedzame oplos sing, waarnaar zij (de transvaalsche regeering) streeft, nog moeilijker ge maakt en den vrede in Zuid-Afrika opnieuw in gevaar gebracht-heett. Er loopen te Londen zonderlinge geruchten over het haastig vertrek van Rhodes naar Boeloewajo; men zegt dat hij daartoe besloot om te traohten Jameson te spreken onder weg, door het transportschip, dat Jameson en zijn lieden aan bjerd heett, ergens aan te klampeD. Ten einde dit te verijdelen zou Chamber lain den hoofdinspecteur van politie hebben afgevaardigd om Jameson in hechtenis te nemen en streng te be waken zoo zou dan elke gemeen schap tusschen Rhodes en Jameson worden verhinderd. Tevens zou de commandant van het transportschip Victoria in last hebben gekregen om niemand, behalve engelsche rijksbe ambten, daarop toe te latenen om desnoods re-hlstreeks van Port Said naar Malta te stevenen zonder Malta aan te doen. De „Times" verneemt uit Kaap stad, dat er groote verdeeldheid heerscht onder de Kaaplanders aan gaande Rhodes' plannen betreffende de ontwikkeling van Rhodesia. Terwijl de Engelschen die toejuichen en groote dingen verwachten, opperen de Hol landers twijfel over de opportuniteit daarvan, terwijl zij aandringen op in trekking van het charter der Company. Een telegram van de „Standard and Diggers News" meldt, dat Karei Uekermann, procureur-generaal van Transvaal, een dergenen is die presi dent Kruger bij zijn bezoek aan En geland zullen vergezellen. Iu het engelsche Lagerhuis werd Donderdag weer beraadslaagd over bet adres van antwoord op de troon rede. De afgevaardigde Labouchere stelde een amendement voor door' Arnold Forster ondersteund, waarin verklaard wordt, dat er geen onderzoek zal worden ingesteld naar de jongste gebeurtenissen in Zuid-Afrika, wan neer dit onderzoek ook niet zal worden uitgestrekt tot de financieele en poli tieke handelingen van de Chartered Company. Het amendenaent-Dillon betreffende Home Rule werd met 276 tegen 160 stemmen verworpen. De volle tribunes in de vergaderraal der fransche Kamer toonden Donder dag aan, dat de zitting van dien dag door iets bizonders werd gekenmerkt. Dit bizondere was, zooals gemeld s, dat dien dag door de Regeering de1 motie van vertrouwen zou worden gesteld naar aanleiding van de dis cussies over de Zuider--poor wegen, vooral wat betreft de in der. Senaat gevallen beslissing. De radicale afgevaardigde Parna begon met den Senaat heftig aan te vallen, wat toejuichingen aan de lin kerzijde ontloktê. Ricard, de minister van ju-titie, toonde de onwaarheid aan van de in den Senaat uit esproken beweringen betreffende de vervaneing van den rechter Rumples door Le Poittevin in zake de Zaiderspoorwegen (zie num mer van 13 dezer.) Verschillende moties van orde van radicale afgevaardigden werden voor gelezen. Bourgeois protesteerde togen de be schuldigingen, in den Senaat geuit hij betreurde het, dat leden van de rechterlijke macht vertrouwen hebben gevonden onder de leden van het par- ment. De regeling is niet bij machte het recht te doen bukken voor de politiek. Als gij gelooft, zeide de minister tot de Kamer dat de ro geering getrouw haren plicht vervul -, om iedere materieele aan sprakelij kheia bloot te leggen, dan zult gij uw ver trouwen in ons bestendigen. Da rech terlijke macht zal in onafhankelijkheid haar werk voortzetten en de regeeriag zal spoed maken m-1 het ten uitvoer brengen van een hervormingsplan. Spreker hukte de politici die dit ka binet willen doen struikelen overeen oranje-schilletje. Deze regeering heelt in de Kamer de eensgezindheid her steld onder de vooruitstrevende repu blikeinen" Het is omdat wij ons pro gramma willen toepassen, dat men tracht ons omver te werpen. Wij willen niet dubbelzinnig zijn wij willen gesteund worden door de democratie in haar geheel". Bourgeois eindigde met te verslaren dat de re- geering de motie, strekkende om over te gaan tot de orde van den dag 'zonder meer, zal beschouwen als een 'votum van wantrouwen. De motie werd daarop verworpen met 341 tegen 222 Btemmen. De mi nisters werden levendig gelukge- wenscht; er werd luide en lang ge- juichtaan de linkerzijde roept men leve de republiek Ileve Bourgeois oorlog aan den Senaat De motie van orde, voorgesteld door Sarrien en luidende De Kamer, ver trouwen stellend in het vast - voorne men der regeering, om het volle licht te doen opgaan over de zaak van de Zuider Spoorwegmaatschappij, alle aansprakelijke personen op te sporen, en de beloofde hervormingen tot stand te brengen, wordt aangenomen met 326 tegen 243 stemmen. Onder het geroepbravoleve het ministerie! werd de vergadering gesloten. Onmiddellijk na afloop der verga dering liep het gerucht, dat Ricard zijn ontslag had aangeboden, maar dit is tegengesproken. Naar de Times uit Konstantinopel verneemt, moet de sultan besloten hebben van Stojilofs wenk t9 volgen en een gezeten Boelgaar in het Ma- cedoniech hervoriningscomité te be noemen. De gezanten der vreemde mogendheden hebben besloten om verdere onderhandelingen met de Porte over Armenië door middel van den Rnssischen gezant te voeren, daar Rusland uitsluitend prestige bij deu sultan schijnt te hebben. Uit Jokobama wordt gemeld, dat in Seool Dinsdag een opstand is uitgebroken. De eerste minister en 7 beambten zijn vermoord. De Koning en de kroonprins hebben de wijk ge nomen in het gebouw van het Rus sische gezantschap, waar zich ook de vader van den Koning bevindt. Naar men verneemt heeft de Koning den eerstee rcinisier ter doo 1 veroordeeld. Eene Russische krijgsmacht van 200 man is aan land uegaan en bewaakt het Russische gezantschapsgeoouw. STADSNIEUWS eerste en derde pagina. Haarlem13 Februari. Teyier. Woensdag hield prof. Dr. C. Winkler uit Utrecht een voordracht in Teylers gehoorzaal, de laatste in dit seizoon. Tot onderwerp had hij gekozen de crimineels anthropologie en als uit gangspunt daarbij de bewering van dea geleerde Mauouvrier, geuit naar aanleiding van het congres te Parijs, dat namelijk de misdadiger gevormd wordt door de omstandigheden. Deze conclusie staat lijnrecht tegen over de slotsom, waartoe prof. Lom- broso gekomen is, van welken ge leerde spreker een bewonderaar ver klaarde te zijo. Misschien evenwel is ook deze zijnerzijds te ver gegaaD, waar hij betoogde dat het de misda diger door aanleg en erfelijke belasting is, die de omstandigheden maakt en niet omgekeerd. De waarheid, zeide prof. Winkler, zal ia deze wei in het midden liggen. Tot toelichting van zijn betoog gaf spr. een vluchtig overzicht van een familie, waar in de rechte lijn en in de zijtakken tal van gevallen voor komen van suicide (zelfmoord), alco holisme, idiotisme en krankzinnigheid en groepeerde deze personen om het cuimineereadö punt in dezen droevigen stamboom een misdadiger. Hij ging na, wat drie categoriëen van deskun dige medici te zengen hadden over Naar het engelsch van IVIAX PEM1BERTON. HOOFDSTUK IV. jEen zonderling schouwspel aan boord. 5 Op deze wijze ging de morgen voorbij, een langdurige !'gen, gedurende welke de zee spiegelglad was en de zich vertoonde in den nevel als een groote, roode, T?e schijf. Uren lang wandelden wij van de voor at naar de roerpen, van de roerpen naar de voor at, en wisselden deze beweging af met zoo nauw- ^ig mogelijk alle vaartuigen, die aan den horizont hemden, gade te slaan. Eenige uren later lagen wij paar mijlen verder westwaarts en was het eiland ^stuurboord nog zichtbaar, maar minder duidelijk, loen wij gingen lunchen was de hitte beneden ver- 'ikkelijk en was de zon op dek ondragelijk en nog er van een bries niets merkbaar. Weer eenige uren 't doemden eenige donkere wolkjes op in het zuiden, 1 de zon weldra aan onze oogen onttrokken. Een half uur later deed zich een schel gefluit in de touwen hoo- ren en viel de regen kletterend neer op dek, terwijl de leizeilspieren bogen, zoodat wij ze gedeeltelijk van de drukking der zeilen bevrijdden. Toen kwamen er ruk winden en het Kanaal vertoonde zijne lange rjjen schui mende golven, terwijl in het zuiden de hemel zoo zwart werd als inkt. Aan boord heerschte slechts vreugdemet blijdschap sloegen wij het gade hoe de „Celsis" voortstoof en vrij danste op de golven als een losgelaten hond, het Bchuim in wolken deed opstuiven, die het sterk hellende dek bevochtigden. Een uur lang, gedurende welken tijd wij elfknoopen maakten, blies de wind sterk en verminderde daarna een weinig zoodat wij de fok vierden en spoedig daarop ook het groote zeil. Wij waren allen verrukt over onze snelle vaart, en gaven aan onze vreugde lucht, en zelfs de schipper uitte zijne gevoelens, terwijl wij over de zee staarden naar de breede wolkenmassa, verlicht door de gouden stralen der ondergaande zon, die tevens een prachtige regenboog had te voorschijn geroepeD, die in fraaie kleuren zich ever den oostelijken hemel welfden. Tegen den nacht nam de bries niet af maar begon nog krachtiger te blazen, en toen wij gingen dineeren doorkliefde de „Celsis" schuimend de golven onderden bevigen druk op hare zeilen en alleen een ervaren zee man kon op het dek blijven. Maar niemand dacht hier aan, want nauwelijks waren wy boven of wy hoorden Dan roepen „Een jacht aan bakboord." „De naam?" klonk het uit twintig kelen. „La France," zeide Dan, en nauwelijks waren deze woorden hem over de lippen gekomen, of de kapitein beval met luider stemme: „Houdt u gereed om bij te draaien Eenige minuten duurde het alvorens het woord „bij draaien" werd uitgesproken. De schoener behield den zelfden koers en naderde snel het jacht, dat wij zochten. Van het eerste oogenblik af had er geen twijfel be staan omtrent zijn naam, die in groote gouden letters op den boeg stond. Dan had bet gelezen toen hij bet jacht had opgemerkt, en op onze beurt doortintelde ons een vreugdegevoel, toen wij de overtuiging kregen, dat hij goed had gezien en het vaartuig gadesloegen, dat niet den steven wendde in de richting van Plymouth maar van de naastbij zijnde kust. Maar dit was niet het eenige zonderlinge in zijn koers, want toen bet de kust een paar honderd meters dichter was genaderd, wendde het plotseling den ste ven, wat met een heftigen ruk gepaard ging, en daar niemand het toezicht op den pïekeval of den gaffelval scheen te hebben, vertoonde het groote zeil weldra een grooten scheur bij de loef, terwijl de fok van de tou wen was loBgemkt, zoodat het jacht een droevigen aan blik opleverde toen het omkeerde en weer in de rich ting van Frankrijk koers zette. Zulk een staaltje van zeevaartkunst bracht onze be manning in verbazing. „Steek bij den wind op, botterikken, steek by den wind op 1" schreeuwde Dan, in de verkeerde verwach ting, dat zijne stem op een afstand van een kwart mg* kon worden gehoord. „Gooit het roer naar beneden en steek bij den wind op ik wil hangen als het niet weer hierheen komt, daar gaat het rechtuit. Jullie dom me botterikken, een beetje loeven. Heeft men ooit zoo iets gezien De kapitein zeide niets, maar toen het jacht recht tegen den wind loefde, kreunde hij als een man, die pijnlijk gekwetst is. Jack de Huilebalk kesk ook som ber, en zeide bijna met tranen in zijne oogen: „Neem mij niet kwalijk mijnheer, maar bebt u een paar oogen in uw hoofd en kunt u ook iets ongewoons aan boord zien „Het ia eene zonderlinge bemanning als je dat be doelt en met hun allen hebben zy niet genoeg kennis van zeilen om een waachtobbe te sturen. Is er ook nog iets anders te onderscheiden?" „Zeer veel mijnheer, ziet u eens, er is geen levende ziel op del^ zoo waaraebtig als ik bier sta." „Waarlijk je hebt gelijk, dat is zonderling. Er is nie mand te zien." „Bijdraaien," riep de kapitein en allen snelden naar hun post, terwijl ik kapitein York op den schouder klopte en hem wees op het schijnbaar verlaten en ronddrijvende jacht. Maar de |kapitein had ook geen grasmaaiersoogen hij had van mij geen hulp noodfg; wat wij hadden ge zien was door hem ook reeda opgemerkt, en hij knikte bevestigend op mijne onuitgesproken vraag. „Wat denk je, dat dit te beteekenen heeft?" vroeg ik? toen wij scherp tegen den wind opzeilden, „zouden zy zich voor ons verbergen, of is het jacht verlaten?" Het eenige antwoord dat ik op mijn vraag kreeg was het woord „zonderling", uitgesproken kortaf en met 'nadruk em dat werd overgenomen door Dan, die zeide:

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1896 | | pagina 1