Ongeveer zeven jaar geleden had
ik eenige bezigheden in Londen en
ging in den namiddag weer per trein
naar myn woning op het platteland
terog. Daar ik de eenige was in de
conpé verdreef ik de verveling van
de reis door in het koude lioht van
den Decemberdag vereohillende cou
ranten te lezen, die ik op een boeken
stalletje gekooht had.
In dien tijd waren de couranten
vol beriohten aangaande de misdaden
van een bende nihilisten, die te Parya
den oorlog hadden verklaard aan do
besohaafde maatschappij. De versla
gen daarover waren des te onrust
barender, omdat daaraan de tjjding
was vastgeknoopt, dat deze kampioe
nen van de misdaad voornemens
waren, ook Londen weldra te be
zoeken.
Ik las voort totdat de duisternis
bet my onmogelijk maakte en zat
daarna over wat ik gelezen had te
peinzen, toen do trein stilhield by
een station, waar ik overstappen
moest in een anderen trein. Daar ik
een kwartier den tyd bad ging ik de
restauratie binnen, maar vond daar
behalve de gewone Sandwiohs (sneed-
jes brood met zalm of ham) niets,
waarmee ik myn geweldigen honger
stillen kon, dan;een flinken, dnitsohen
worst. Hoewel ik dit artikel nooit
gegeten had, kooht ik het, denkende
dat de honger rauwe boonen zoet
maakt en die overweging moet ook
wel gegolden hebben, daar het ding
myn verhemelte niet streelde; niet
temin peuzelde ik het geheel en al
op en was juist met dat werkje
klaar, toen de trein voorkwam waar
mee ik de reis moest vervolgen.
In den ooupé waar ik nu instapte
vond ik een reisgezel, die evenals ik
diep in zynjas gedoken was en die vlak
tegenover myne plaats zat. Hij hield
in een hand een klein, langwerpig
pakje in bruin papier, vastgebonden
met een dun touwije waarin een lis,
die hem mogelijk maakte het pakje
vast te honden. Hij maakte aanvan
kelijk een paar alledaagsohe opmer
kingen over hst weer en bood mij
daarna, met de grootste beleefdheid,
zijn veldflesch met cognac aan. Nu
ben ik er in beginsel tegen, op reis
van een vreemdeling iets aan te ne
men, maar ditmaal bezweek ik voor
de verzoeking en nam een glas, dat
ik schielijk uitdronk. Toen trok ik
den reisdeken over de knieën, schikte
mij zoo gemakkelijk mogelijk in een
hoekje en trachtte het mg voor het
overige van de reis zoo gemakkelijk
mogelijk te maken.
Nog niet lang zat ik aldus, toen
mij een soort van duizeligheid beving,
die in weerwil van myne pogingen
om haar af te schudden, Bteeds toe
nam. In dezen halfbewusteloozen
toestand dwaalden mijne gedaohten
naar de oouranten, waarin ik zooeven
de berichten over de nihilisten ge
lezen had en opeens kwam het denk
beeld bij mij op, dat de oognao dien
ik gedronken had, met een slaapdrank
vermengd moest zyn geweest. Die
gedachte was laDg niet aangenaam
en eenigszins verontrust, trachtte ik
myzelven op te wekken uit de be
zwijming waarin ik verzonken was,
doch zonder suoces. Opeens verloor
ik het bewustzijn geheel en al en
werd alles als 't ware een witte vlakte
Dit duurde evenwel maar enkele
minuten, want myn zintuigen keerden
even spoedig weer als zo gegaan
waren, hoewel myn eigen wil geheel
was verdwenen. Ik soheen myzelven
toe onder een soort van bypnotUohen
invloed te staan, waaraan ik niet zou
UARIEIMBS HALLETJES.
3aa ZiUrdajaYondprastj?.
CCLXXXII.
Voor den gewonen wandelaar maakt
de grond den indruk van geheel
vlak te liggen, zooal niet zuiver wa
terpas, dan toch niet met belangrijke
stijging en daling. Hoezeer hy zich
daarin vergist, bemerkt de wandelaar
pas, zoodra hij naar de mode van
dezen tyd is gaan wielryden en de
moed heeft zioh in de stad te wagen.
Daar wordt hij gewaar, hoe de War
moesstraat vrij sterk daalt van de
Anegang af in de richting van de
Groote Kerk, hoe in diezelfde richting
de Barteljorisstraat vrij wat stijgt en dat
ook de Zylweg lang niet aan hot be
grip waterpas voldoet, zonder nog van
de Koningstraat te spreken. Alzoo
de gemeente Haarlem mag geen heu
velachtig landschap wezen. Ee is ze
ker ook niet te vergelijken met een
biljarttafel.
De leden van den Raad van Be
heer van de Hollandsohe Spoor we
ten daar alles van. „De Haarlemmers"
zoo heeft dat machtige college gere
deneerd, „zyn welbesohouwd klaute-
teraars geboren. Hunne straten dalen
en stijgen en in den zomer wandelt
alles wat beenen heeft, mannen,
vrouwen en kinderen naar de duinen
hijschen zichzelven en elkander met
groote 'pret tegen de hoogten op, om
aan den anderen kant weer te dalen
en nieuwe heuvels te beklimmen tot
dat ze er aemeohtig bij neervallen.
En wil men weten, of dat ook een
gezonde oefening is, kyk dan maar
eens naar Jaap Eden, die z'n kolossale
boenen en z'n ruime borst alleen te
danken heeft aan zyn klauteren en
ravotten in het duin.
Het staAt dan vast (het is nog altijd
de Raad van Beheer, die aan het
woord is) dat de Haarlemsobe bur-j
gery verslaafd is aan 't klimmen. Er'
>s iets opwaarts-Btrevends in hunne
beenspieren, dat verdient bevorderd
kannen ontkomen. In dezen toestand
keerde ik my onwillekeurig tot myn
reisgezel en meende in zyn persoon
een merkwaardige verandering op te
merken Zy 4 oogen stonden wild en
woest, om zyn mond zweefde een
grynzende laoh kortom zyn geheele
uiterlijk was hoogst kwaadaardig.
Terwyl ik naar hem keek, begon
hij het pakje dat hy by zioh bad open
te maken en uit het papier kwam een
klein kistje te voorsohyn. waarvan
het deksel openviel toen ik er naar
keek. Ik zag binnenin een soort van
uurwerk en alB bij instinct begreep
ik, dat dit een van de helsobe ma-
ohines moest zyn, zooale de anarchis
ten die voor hunne ontzettende mis
daden gebruiken.
Ik was ontzet. Myn eerste gedachte
was de krak van de noodrem tegry-
pen, om zoo den trein tot stilstand
te brengen, maar ik kon geen lid
bewegen. Myn reisgezel, die klaar-
blykelyk myn bedoeling raadde, begon
nu te spreken.
vGy zyt maohteloos", zei hy koel
tjes. „De drank uit myn flesch maakt
u voor eenigen tyd alle beweging
onmogelijk. Zit dus stil en luister.
Gij weet waarsohynlyk wat dit is",
ging hij voort, wijzende op het kistje,
„en ge zult meteen wel begrypen wie
ik ben. Ik ben een van hen, die deze
maatsohappy met kracht en geweld
willen bevrijden van de kluisters,
waarin zij gebonden ligt
„Gy zyt een nihilist een dyna-
mietman, bracht ik uit."
.Noem het zooale ge wilt, aan den
naam is niets gelegen. De menachen
moeten worden beoordeeld naar hunne
daden. Luister naar wat ik u zeggen
zal. De olub waartoe ik behoor heeft
aan alle gezag den oorlog gezworen
en vereohillende harer leden uitge
zonden om haar doel te bereiken.
Binnenkort zal in geheel Europa, op
een en denzelfden dag, een groote slag
worden geslagen, in de hoofdsteden
van Rusland, Frankrijk, Oostenryk,
Duitsohland en zelfs Engeland. Op
dit oogenblik zyn er in Londen negen
en negentig vastberaden mannen, al
len met bommen gewapend en die
slechts wachten op een signaal. Nog
éen man is daar noodig on ik ben
uitgezonden, om dien eenen aan
te werven. Mijn keus valt op u!"
Ik schrikte, maar hij ging met steeds
klimmende opwinding voort
„Ja, ja, gy zult, gij moet een van
de onzen worden en u scharen onder
de banier der vryheid."
„En als ik weiger?" vroeg ik zoo
kalm als mij mogelijk was.
Hg boog zioh voorover en siste
mij in 'toor. „Dan zyt gy reddeloos
verloren. Wees gewaarschuwd. Wan
neer gy niet in onze rijen plaatB neemt,
zult gy dezen trein niet levend ver
laten 1"
„En wie zal mij dat beletten vroeg
ik en trachtte te vergeefs om op te
staan.
„Dat zal ik doen lriep hy uit.
„Ik tart je," antwoordde ik, met
een vastberadenheid die itc verre was
van te bezitten, maar waarmee ik
hoopte hem te overbluffen, daar mis
dadigers gewoonlijk lafaards zyn. Ik
had my evenwel in hem misrekend,
want nauw had ik deze woorden
geuit of hy stak zyn hand in den
zak van zjja jas en haalde er een
dolk uit, waarvan hij de vlijmscherpe
punt op zijn nagel probeerde.
„Ik geef u éene minuut om
sluiten, zei hy, „en wanneer ge dan
nog weigeraohtig bigft, dan gaat deze
'ponjaard recht door uw hart"
En om mij te laten zien, denk ik,
dat het geen gekheid was, prikte hg
zichzelven op vereohillende plaatsen
in den bovenarm, zoodat die spoedig
totaal bebloed was. Toen keerde hy
zich weer tot my en zei:
en aangemoedigd te worden. Kan dus
de Hollaadsche Spoor harerzyds
daartoe iets bydragen, dan mag zy
dat niet verzuimen en du een ver
bouwing van het station aan de orde
komt, doet er zioh meteen een fraaie
gelegenheid voor om voor Haarlem's
burgerij een kliminriohting te maken,
die niet alleen de spieren stalen en
de borst verruimen zal. maat ook het
belangrijke voordeel heeft, dat zy
voor iedereen in enkele minuten te
bereiken is, wat van de duinen niet
gezegd kan worden."
Zoo sprak de Raad van Beheer en
zond een plan van stationsbouw de
wereld in, waarop een soort van
hoogvlakte is ontworpen, toeganke
lyk langs een vrij scherpe helling.
Wie voortaan van den Kruisweg naar
het Bolwerk wil begint aan den
Kruisweg te st'jgen totdat hij de hoogte
van zeven meters bereikt heeftdan
gaat hy naar beneden, klimt weer
zeven meters, gaat weer omlaag en
is dan eindelijk op het Bolwerk aan
geland. Is dat nu zoo erg De Blin-
bert is wel eenige tientallen keeren
zeven meter hoog. En wat een uit
nemende oefening voor de kinderen,
die van den kant van de stad af
komende, naar school A. moeten. Zij
stijgen per dag tweemaal veertien
meters neen en terug, totaal zes en
vijftig metersdat is zoowat de
hoogte van vijf heerenhuizen boven
elkaar.
En dan wat een uitstekend ding
voor paarden Ijk zie ze al een wagen
met steenen zeven meter omhoog
trekken ook benyd ik al by voorbaat
de bestuurders van handwagens en
zwaar geladen karren zij en de paar
den zullen juist den dag vóór hun,
dood aan deze hoogten gewend
zyn geraakt. En wat de begrafe
nissen betreft, daar zal ik verder
maar over zwijgen. Iedereen vat ook
zonder uitlegging, dat het een stioh-
telyk gezicht moet wezen om twee
paarden voor een lijkwagen, dikwijls
geen arabiBche renners, hygend en
zuchtend tegen deze helling te zien
opwurmen, terwyl de koetsier ze aan
„De tyd is voorby. Wat zegt ge
nu
„Wat ik zooeven zei. Ik weiger."
Onmiddellijk sprong by op en
greep my by de keel.
„Lafaard!" riep ik, half stikkende.
„Dat zul je nooit weer zeggen 1"
bralde hy, my de keel toeknijpende,
totdat het soheen of myn hoofd begon
te zwellen en myn oogen uitpuilden
van angst.
Daar opeens voelde ik, dat ik de
beBohikking over myn ledematen
terugkreeg, de drank had uitgewerkt.
Al myne kraohten verzamelende,
wierp ik hem van mg af en viel toen
woedend op hem aan. Weworetelden
een oogenblik zonder uitslag, toen
viel ik en hy boven op my. In zijn
hand hield hij den ponjaard en het
glinsterende staal daalde neerik
gilde het nit
„Riddlesley I Riddlesley 1"
Dat was de stem van den oonduc-
teur. Ik wreef de oogen uit en keek
op. Tegenover my zat myn reisgezel
en keet my laohend aan.
„Hebt ge geslapen vroeg hg.
„Ik geloof van wel," zei ik flauwtjes.
„En daarby niet plezierig gedroomd
ook," voegde hy er by, „ge waart
tenminste daareven luid aan 't gil
len."
Hy had gelyk. De duitsohe worst
had my van streek gemaakt en de
haastig gedronken oognao dit nog
verergerd. Het vreeselyk avontuur
kwam aldus neer op een naohtmerrie
en toen ik, tot myzelven gekomen,
hem de historie vertelde, begon mijn
reisgenoot hartelijk te laohen en pre
senteerde mij uit zyn kistje een van
de honderd fijne sigaren, die het be
vatte.
Intusschen heb ik, van dien dag
af, het artikel duitsohe worst voor
goed op de lyst van de voor my ver
boden vruchten geplaatst.
(Naar het JSngelech.)
BINNENLAND.
De Hollandsohe IJzeren Spoorweg-
maatsohappy zal, te beginnen 1 Maart,
gelegenheid geven tot goedkoope uit
stapjes langs de lijnen der Maatschap
pij en sommige tramwegen.
De reizigers zyn vry in het kiezen
v»n de routes. Zy kunnen een rond
reis maken, of geheel of gedaeltelyk
over denzelfden weg, eenmaal heen
en terug, reizen. In beide gevallen
moet het station van aanvang ook
het station van het einde der reis
zyn.
Er worden geen biljetten algege
ven voor minder dan 70 K. M. en in
verbinding met de Nederlandsohe
Tramwegmaatsohappij (lyn Sneek—
Heerenveen—Draohten en Sneek
BolswardHarlingen) voor niet min
der dan 100 K. M.
Inbraak te Amsterdam.
Donderdagavond heelt te Amster
dam een brutale inbraak plaats ge
had.
De heer Willem Oroneelaar, agent
in buitenlandsohe huizen, Spuistraat
216 had Donderdag gasten over
gehad, die tot ongeveer half acht te
zijnent bleven. Daar de heer Cron-
selaar door bezigheden iets vroeger
moest vertrekken, was de afspraak,
dat de huissleutel bij kennissen zou
gedeponeerd worden. Zoo gezegd,
zoo gedaan. Om aoht uur had de
heer Cronselaar den sleutel weder
gehaald, daar hij zioh moest gaan
verkleeden. Binnen gekomen, vond
hij het vreemd, dat de deur der
aohterkamer openstond en het licht
niet brandde, terwyl hij eenige oogen-
vuurt met stem en zweep, beducht
dat aanstonds hunne krachten uitge
put zullen zijn.
Dat die hoogvlakte niet heel breed
zal worden, is des te beter. Naast de
gelegenheid die ze geeft om sterke
spieren te krygen, zal ze ook demo-
gelykheid openstellen tot oefening in
het versterken van de mensohelijke
zenuwen. Op de breedte van ander
halve straat zullen daar kruisen
rijtuigen, wagens, karren, mensohen,
kinderen,wielrijders en andere levende
en onbezielde voorwerpen, die met
niet weinig kunst- en vliegwerk zuilen
hebben te zorgen, dat ze niet met
elkaar in botsing komen. Loopt het
heel druk, dan zal er dus nog heelwat
geduld ook noodig wezen.
Men heeft dus gratis versterking
van longen en spieren, kostelooze
lessen in behendigheid en vlugheid
en gratis onderricht in geduldoefe-
ning. O, die goede, beste brave Maat
schappij zal de verrukte Haarlemmer
uitroepen, zoodra dit kunststuk van
een bouwwerk verrezen zal zijn.
Ik vergat zoo waarlijk nog iets te
noemenhet mooie gezicht. Op zich-
zell is zooals iedereen weet. een dijk,
een heuvel, een viaduet hoe wil men
het noemen, midden in een stad
al een woDdersehoone zsak. Maar
veei schooner rog is het heerlyk ver
gezicht, dat de moede klauteraar
bovenop dit plein zal hebben. Wat
stoft gy, o Parijzen aar, op uw Eiffelto-
ren, wat bralt gij, o Brit, op die
van de St. Paulus kathedraal
wij Haarlemmers zullen op den
viaduct dien de Hollandsohe Spoor
hier maken wil, ons kunnen ver
lustigen in den aanblik van de be
kapping van het station, vuil, zwart,
berookt en vies.
Ik zeg maardaar zie je het werkelij
ke leven in al zijn realiteit. Die torens
te Parijs en te Londen, die ik daar op
noemde, zijn immers véelte hoog om
vandaar af een waar gezicht op de stad
en de omgeving te hebben. De Theems
en de Seine lijken dan als 't ware
kronkelende zilveren linten. En ieder
weet, dat wie er by ongeluk een slok
blikken later op het kantoor eenig
geritsel hoorde. De heer C. daoht
terstond aan zyne gasten, meenende
dat zy gebleven waren en nu eene
aardigheid wilden maken. Daarby
vergat hy, dat de huissleutel reeds
was afgegeven.
Inmiddels werd de lamp opgesto
ken en toen do heer C. nogmaals
geruisch hoorde, ging hij kalm een
deuntje fluiten, en daoht aan geen
kwaad. Ter sluiks keek by eens
naar de glazen deur van het kantoor
en zag achter een stapel goed. die
op een tatel stond, twee beenen. Nog
steeds daoht de heer C. aan zijne
gasten, en de deur openende, vroeg
hy ironisch„zyn hier dieven?"
Op hetzelfde oogenblik kwam er
op den heer C. een kerel van ruw
uiterlyk aanvliegen, die hem een
Btomp in de maagstreek gaf, waar
door hij achterover viol. Onmiddellijk
daarop volgde een tweede inbreker.
Beiden stoven de kamerdeur uit, de
gang door en de straat op. Spoedig
had de beer C. zyn tegenwoordigheid
van geest terug en hy ging de brutale
inbrekers achterna. De vogels waren
evenwel gevlogen.
Bij nader onderzoek bleek, dat de
dieven met een looper in huis moe
ten gekomen zyn. In het kantoor
was het sohrijfbureau met een breek-
yzer geopend, zoodat eenige bank
biljetten voor het wegnemen lagen.
Er is evenwel niets gestolen en niets
wordt vermist, zoodat de veronder
stelling juist blijkt, dat de inbrekers
het bureau geopend hadden op het
zelfde oogenblik toen de heer C. thuis
kwam Door de kantoordeur konden
zij niet vluohten, aangezien deze op
slot zat.
Gelukkig, dat de heeren geen mes
of andere scherpe voorwerpen in de
hand hadden toen zij den heer C. te
lyf gingen. Vrydagmorgen werd het
breekijzer gevonden, dat door de
politie in beslag is genomen.
Van een der inbrekers is het sig
nalement door den heer C. opgege
ven. Dezen heeft hij zeer duidelyk
kunnen zien.
Aan boord van Hr. Ms. waohtsohip
te Amsterdam heeft zich aangemeld
een matroos der marine, die in 1880
te Macassar gedeserteerd is van het
stoomsohip Bandjermussing.
Dr. Loyds te 's-Gravenhago.
Dr. Leijds is Vrijdagochtend onge
veer elf uur uit Amsterdam te 's-Gra-
venhage aangekomen, vergezeld van
jhr. Quarles de Quarles. Enkele fa
milieleden en bekenden begroetten
hem bij aankomst, waarna hg zioh
naar het hotel Paulez begaf, dat met
de nationale en Zuidafrikaansohe vlag
gen prykte. Ook uit enkele wonin
gen in de omgeving van het hotel
was de driekleur ontplooid, Kort na
aankomst bezocht de heer Beelaerts
dr. Leyds in het hotel.
H. M. de Regentes ontvangt om
half zeB den heer Leyds ten gehoore.
Des avonds gaf de minister van
buitenlandêche zaken jhr. Roëll een
feestmaal ter eere van den Staatsse
cretaris dr. Leyds, met wien genoo-
digd waren jhr. Beelaerts van Blok
land als gezant van de Transvaal,
eenige Ministers, ambtgenooten van
den gastheer, en leden der Tweede
Kamer uit de verschillende staatkun
dige richtingen.
Vrydag overleed le Ensohede, in
den ouderdom van 66 jaren, de heer
A. J. Blydensteic, oud-lid der Eerste
Kamer, in welk ooilege hij van 1878
tot 1S95 zitting had, ood-voorzitter
der Kamer van Koophandel te En
schede en voorzitter der Nederland-
water uit binnenkreeg, zich in een
soort van doodsgevaar zou brengen!
Wat beteebent dat dan allemaal?
Neen, zegt de Holl. Spoor, ik wil de
Haarlemmers geen knollen voor ci
troenen verkoopen, ik zal hun de sta-
tionskap laten zien zooals z@ is, smerig
en onooglyk.
By deze geef ik een bescheiden
wenkje aan de Verfraaiïng3vereeni-
ging, om n.l den Raad van Ben eer van
de Holl. Spoor collectief tot eerelid
te verheffen.
Ik heb onlangs al eens beschreven,
hoe we een aanvalletje van groot
heidswaanzin gekregen hebben, toen
het gerucht ging dat de Koningin
Elswout zou koopen. Nu ia groot
heidswaanzin in deze streek een des
te gevaarlijker kwaal, omdat we
Meerenberg zoo dicht in de buurt
hebben, maar gelukkig is deze bui
gauw overgewaaid.
Nauwelijks evenwel hebben we ons
met de teleurstelling vertrouwd ge
maakt, of daar brengt een nieuw be
richt, gerucht wil ik zeggen, onze
rnstige rust alweer in gevaar. Er zou
namelijk kans zyn, dat het garnizoen
te Haarlem versterkt werd met 2
bataljons infanterie en de staf wan
neer het voor een sohietbaan benoo-
digd terrein door mevrouw Van der
Vliet werd afgestaan.
Twee bataljons dat wil zeggen
1800 a 2000 manwat oen gewemel
van militaire uniformen zou dat in
onze gemeente geven, en welk een
lust der oogen voor onze dienstmeis
jes! En dan de staf, wat blief je,
hooge oomes op hooge paarden en
dan het muziekkorps van 't regi
ment, dat met de staf meegaat 1
Ik heb hooren zeggen, dat sommige
Raadsleden, die na en dan aan acute
zuinigheids-bevliegingenlyden, al plan
hadden om dit jaar de tienduizend
gulden subsidie voor het Stedelyk
Muziekkorps niet meer te verleenen.
En nu komt daar juist ter sntê het
gerucht, dat we hier regimentsmuziek
zouden krijgen, die de stad nietmetal
sche Heide-maatschappij. De over-
ledone was ridder in de orde van
den Nederlandsohen Leeuw.
Sport en Wedstrijden
De Rotterdarnsohe athletenolub Her-
oules, zal op Maandag 9 Maart, onder
leiding van de vereenigde Rotter
darnsohe amateurs-athleten, interna
tionale athletieke- en woretelwedstry-
den houden, om dekampioensohappen
van Europa voor amateurs. Er zijn
25 gouden en zilveren medailles uit
geloofd.
Athleten en worstelaars uit ver
eohillende deelen Europa zullen er
aan deelnemen.
Rechtszaken.
Opllohting.
Jkr. Reigersberg Versluys maakte
in Groningen visites by de freule De
S. L. en Dy jhr. A. v. M. Uit Zuid-
Amerika vertrokken naar 't vader
land, had hy eerst nog evenMonaoo
bezocht, en daar aan de groene tafel
alles verloren. Zoo doeDde zat hy in
Groningen zonder reisgeld om bij zyn
familie in Den Haag te komen. Dat
verhaal braoht f6 en f5 op.
De heer Scbuyl was lid van eeD
boekverkoopersfirms K. T. te M.
geweest Door zyn deelgenoot bedro
gen, was hij thaDS broodeloos. De
uitgever Ter H. te Groningen gaf
hem op dat verhaal f2.50. En wat
bleek Vrijdag voor de reohtbank te
Groningen
Jhr. Reigersberg Versluys-Sohuyl
was een kellner v. A, uis Amsterdam,
die als kellner op de boot op het
tentoonstellings —terrein had ge
diend, aldaar zyn been gebroken had
en zoo een tyd lang zonder werk en
verdienste geweest was. Hersteld,
wilde hy over Groningen naar Berlijn
gaan, om daar te trachten aan den
kost te komen. Geldgebrek was de
dryfveer geweest voor zyne oplich
tingen.
Het O- M. vroeg een jaar gevange
nisstraf, en haalde even hetvroegero
leven van den beklaagde op. En dat
zal den bekl. wel geen goed doen.
Mr. P. Wildervanok de Bleoourt
wees in zyne verdediging er op, hoe
byzonder liohtgeloovig de slachtoffers
geweest waren, en beval zyn oliënt
n c'e clementie der reohtbank aan.
Gemengd Nieuws.
Eon fraai ballet.
Een voorbeeld van heftige concur
rentie geven te Berlyn het jeugdige
oirous Busoh en het oude circus Renz.
Aan het oirous Busch. dat pas in dit
seizoen geopend werd, gelukte het in
't eerst, zijn door vroeger suooes
wat ingedommelde mededinger geheel
te overvleugelen. Bij Busch was dezer,
dagen een wator-pantomime te zien
die avond aan avond een groote
menigte naar het geboaw trok, ter
wyl by Renz de leege banken elkaar
aangaapten. Maar in stilte broedde
de rijke Renz op vreeselyke wraak.
Donderdagavond kwam hij plotseling
voor den dag met een pantomime,
„Lustige Blaetter" genaamd, die in
praoht al wat tot heden vertoond werd,
verduistert. Men zegt dat er 300.009.
Mk. aan besteed is; de pantomime
wemelt van paarden, downs en
balletdanseressen; een ongelooflijke
luxe wordt er bij tentoongesteld. Zoo
dansen in een der tafereelen honderd
jonge meisjes, wier prachtig kostuum
in eleotrischen glans schittert, telkens
als zy met de voeten over koperen
plaatjes glyden, die in den vloer be
vestigd zijn. Want bij het aanraken
dezer plaaijes komt een eleotrisch
kost. 't Is of men een sprookje leest
uit de Duizend on een Nacht, want
in het werkelijke leven kloppen ge-
meenlyk de omstandigheden zoo per
fect niet op elkaar.
„De gouden dagen van Bernhardt"
hoorde ik onlangs iemand den tyd
noemen, toen we hier de huzaren-
muziek nog hadden. „Dat kostte niks,
weet je, den ingezetenen werd niet
om bijdragen gevraagd en de gemeen
tekas niet zoo geducht als tegen
woordig bij de ooren getrokken. Bo
vendien gaf het een heel aardig
vertier. Trokken de paardenmannen
uit, dan ging de muziek voorop en
dan schetterden de marschen, meneer,
dat alle aardige dienstmeisjes, die
anders tot haar eigen en anderer ver
driet haar lachende snuitjeB verborgen
in donkere keukens, uit de ramen kwa
men hangen om te zien en te worden
gezien. En hoe vaak hoor je hier het
Stedelijk Muziekkorps door de Btraat
trekken Nauwelyks valt er een
regendroppel op den neus van een
schutterij officier, of... floep!., daar
vliegen de vlaggetjes naar den toren
en worden de sonutterij-oefeningen
afgewimpeld. Alleen bij serenades
komen ze eens goed voor don dag,
maar er is hier den heelen winter nog
geen serenade gebracht. Waar zit
dat nou in? zou je wel denken. Zyn
er geen menschen meer, waard iom
becornet, betrompet en beklarinet te
worden Of gaat de algemeene vroo-
lijkheid er soms niet op vooruit En
dan nog watBernhardt was heel lioht
te bewegen voor een solo oorrtet ol
viool, als het hem maar niet al te
laat in den avond gevraagd werd,
omdat hij slechte oogen had,geloof ik."
Ik ben maar niet tegen al dat ge
mopper ingegaan, want het zou me
denkelyk toch niet gebaat hebben. Wel
dacht ik bij myzelven, dat het met
die twee bataljons denkelyk nog zoo'n
vaart niet zal loopen. Garnizoens-
veranderingen van eenige beteekenis
gebeuren maar niet zoo heel gauw
en daarby geloof ik niet, dat er twee
bataljons in de tegenwoordige kazerne
zouden kunnen worden geborgen.
contaot tot stand waardoor de gloei
lampjes, tussohen het kostnum ver
borgen, plotseling aangestoken wor
den. Dit tooveraohtig effect is ei
maar een nit de vele, waarmede Rent
weer in de gunst van het publiek
traoht te komen. Donderdag had hy
dan ook een snocès fou. Nu is Busch
weer aan 't woord.
Edison over Böatgen's
uitvinding.
In een interview verklaarde Edisor
aan een oorrespondent van de Scienct
woordelijk„De ontdekking van
Röntgen is belangryker dan éen
mijner ontdekkingen en zal tot ge
wichtiger resultaten voor het welzyn
der mensohheid leiden dan eenige
andere ontdekking in het bereik der
hedendaagsohe wetensohap."
Deze verklaring van den grooten
electrions is daarom zoo belangryk.
omdat hy zioh tot nu toe over ont
dekkingen van anderen altyd zeei
afkeurend had uitgelaten. Edison is
dag en naoht in zyn laboratorium
bezig met proeven omtrent de toe
passing der X-stralen.
Gedurende de morgengodsdienst-
oefening drong eenige dagen geleden
in het Roemenische dorp Smirdan'
een bende gemaskerde mannen de
kerk binnen. Zy wierpen zioh op den
voor het altaar zingenden priester en-
Bloegen hem neer.
De weinigen, die de godsdienst*
oefening by woonden, wilden in alleryl
vluohten, maar werden hierin verhin
derd door mannen, die met geladen
geweren aan de deuren post gevat
hadden. Zy werden teruggedreven en
moesten nu toezien, hoe het lichaam
van den geestelijke op gruwelijke J
wijze werd verminkt, totdat hij geheel
dood was, waarna de onmensohen de K
kerk en het dorp verlieten, zonder1
hierin door de bewoners verhinderd
te worden. 'a
VARIA,
Een jonge man nit een provincie
stad kwam te Amsterdam aan en
daar hij zijn vrienden wilde laten
weten, dat hy de plaats zyner be
stemming goed en wel had bereikt,
ging hy een bijkantoor der post en -
telegrafie binnen en vroeg aan de
jonge dame aan het loket, of hij
reohtstreeks van het kantoor uit kon
telegrafeeren en hoe lang zyn telegram
onderweg kon zyn.
Het juffertje, dat om onnaspeur-
lyke redenen niet al te best gehu-
meurd was, zeide vrij bits: „Ik word n
niet betaald om op onzinnige vragen
te antwoorden.". Het wüb voor haar v
eohter een minder prettige gewaar-
wording, dat zy het volgende te seinen
kreeg
„Goed aangekomen. Meisjes hier
leelyk en snibbig."
Die vreemde woorden I
De een. Je krijgt hier op 't dorp de
telefoon, hoor ik. Ook intercommu- j
naai B
De ander. Ja, zeker, boven de huizen e
hoog in de lucht
Op de tram.
Grappenmaker. Zeg, conducteur,
het zijn allemaal rijke lui, he, die in
den tram zitten
Conduoteur. Rijke lui? Nou, dat
weet ik niet, meneer.
Gr. Wel ja, want öf ze zijn „binnen"
of ze hebben een „buitenplaats
C. Maar weet meneer, waarom op j
de imperiales van omnibussen ook
altyd rijke lui zitten
Gr. Neen.
C. Wel, die zijn „er boven op".
Maar komen ze wezenlijk met staf
en muziek, dan zou ik een commissie
vormen om gelden te verzamelen tot
het afhuren van het heele stafmu
ziekkorps om een serenade te caan
brengen aan mevrouw Van der Vliet,
die aan Haarlem een sohietterrein
heeft verhuurd. Dan had meteen myn
pruttelende kennis zyn zin.
De Haarlemmerolie heeft deze week
tweehonderd jaar bestaan en big die
gelegenheid is er weer menige won
derbaarlijke genezing door het medi
cament, meegedeeld. Zoo moet er,
nog niet zoo heel lang geleden, een
wethouder van Haarlem zyn geweest,
die voor een lastige en pyulijke kwaal
genezing '/ooht in buitenlandsche
badplaatsen, maar die niet vinden
kon. Ia 't vaderland teruggekeerd,
aldus luidt het verhaal, ging hy nog
eens een Amsterdamschen professor
raadplegen, die hem verbaasd vroeg
„Maar meneerwaarom
haalt u, die ia Haarlem woont, geen
Haarlemmerolie aan het Spaarne?"
Hij deed het, gebruikte het en werd
beter. Weliswaar is hy later tóch ge
storven, maar voor een levenselixer
geeft de Haarlemmerolie zich ook
niet. Ik zal hier geen betoog leveren
over het al- of niet-wetenschappelyke
van het gebruik er van, maar ik
constateer als een merkwaardigheid,
dat een medicament twee eeuwen
lang succes heeft en houdt. Hoeveel
riohtingen zyn er sinds 1696 al niet
geweest in de geneeskunde, hoevele
middelen in de apotheek gekomen en
daaruit gegaan.
Een goede affaire is het debiteeren
van Haarlemmerolie klaarblijkelijk nog
altyd gebleveD. De jubilaris van deze
week heeft daarvan ook iets willen
missen, getuige de som van f400.
die hij aan de armen heeft gegeven
en waarvoor de Raad met applaus
zijn dank heeft betuigd.
FIDELIO.
