Tweede Editie
DE SLAVIN.
13e Jaargang
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
Directeur-Uitgever J. C. PEEREBOOM.
Vrijdag 1 Mei 1886
No. 3936
HAARLEM'S DAfiBLAD
^BOisriNr^iivrEiisrTs^E/iJS
Voor Haarlem per 3 maandenf 1.20
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der
gemeente), per 3 maanden 1.30
Franco door het geheele Rijk, per 3 maanden„1.65
Afzonderlijke nummers0.05
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maanden0.30
de omstreken en franco per post0.37*/2
,AT)V J£!-RTJaisr'±'J-ü]3Sr:
i 1 5 regels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Groote letters naar plaatsruimte.
Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Reclames 20 Cent per regel.
Abonnementen en Adverfcenttén worden aangenomen door onze Agenten
en door alle Boekhandelaren en Courantiers.
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
Bureaux: Kleine Houtstraat 14, Haarlem. Telefoonnummer 122.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangère G. L. DAUBE Co. JOHN F. JONESSnee., Parijs 31bis Faubourg Montmartre.
Agenten voor dit Blad in den omtrek zijn: Bloemendaal Santpoort en SchotenP. v. d. RAADT, Santpoort; Heemstede, J. LEUVEN, bij de Tol; HaarlemmermeerC. DOEKES; Spaarndam, C. HAR ThlN'DORP
Zandvoort, J. ZWEMMER; Velsen, L. VENUS; IJmuidenJ. J. TJADEN; Beverwijk, H. JUNGERIKf, Koningstraat. Genoemde Agenten nemen Abonnementen en Advertentën aan.
Officieels Berichten.
Burgemeester en Wethouders van
aarlem, doen te weten, dat bij hunne
schikking van 23 April j.l., aan ;A.
F. van der Vaart vergunning is
jrleend tot oprichting van eene sme-
in het perceel in eene poort
tn'de Ged. Oude Graoht 77a.
Baarlem, 25 April 1896.
Burgemeester en Wethouders
van Baarlem,
BOREEL.
de Secretarie.
C. M. RASCH.
Politiek Orerziefct.
De combinatie van het nieuwe
ransohe ministerie—Méline heeft na
laats'.e opgaaf weer eenige veran
eriüg ondergaan. Het is nu gevormd
Is volgt: Méliue voorzitterschap en
andbouw, Darlan justitie, Hanotaux
uitenlandsohe zaken. Barthou bin-
enlandsohe zaken, Coohery finan-
Besnard marine, Rambaud on-
erwtfs, André Lebon koloniën, Bou-
iher koophandel, en Turrel openbare
rerken.
Wat de kleur van dit ministerie
letreft, kan gemeld worden dat het
lit homogene bestanddeelen bestaat
uit gematigden is samengesteld
- eenigszin3 tegen den wensch van
déline in, die ook een paar radicalen
sr in had willen opnemen.
Het streven van dit ministerie zal
sjjn, op een verzoening onder de re-
lublikeïnen te werken, maar de om
itandigheden waaronder het geboren
b, en de oppositie der uiterste lin
kerzijde zullen het bijna noodzakelijk
maken tot een ministerie van strijd.
In zijn verklaring van heden zon
iet kabinet zeggen dat het practieehe,
onmiddellijk uitvoerbare hervormin-
;en wenscht, maar theoretische her-
rormingen W6ïg6rt. Kei heeft de op-
iracht aangenomen die het toever-
ronwd is, om de hereeniging van
de groote republikeinsche partij te be
werken. Het zal streven naar het
lot stand brengen van wetten ten
aehoeve van de werklieden, en de
tervorming van de successierechten,
de directie belastingen en het kolo
niaal leger iot een goed einde pogen
te brengen. Het is niet voor een be
lasting op het inkomen met eigen
aangifte en schatting, maar voor een
belasting op de inkomsten, met ont
lasting voor de lagere standen. In de
verklaring die aan de goedkeuring
Felix Faure zal worden ouder
worpen, zal geen gewag worden
maakt van grondwetsherziening.
In Berlijn loopen nog steeds ge
ruchten over een kabinetscrisis, die
rich zou uiten in hét aftreden van
i rijkskanselier, Von Hohenlohe,
van den miniöter van oorlog. Wat
eerste betreft, dit is zeer wel mo-
jelijk in verband met den geeond-
leidstoestand van den bejaarden
kanselier. De reden dat de minister
Ivan oorlog zou aftreden moet gezocht
worden in het feit, dat de regeering
niet homogeen is wat betreft de her-
vormirg van de militaire rechtspraak,
j De beslissing van de vraag of de
I minister van oorlog aanblijft, hangt
'enkel hiervan af, of de Keizer het
ontwerp van den minister aangaande
de militaire rechtspraak ten slotte
zal afwijzen, met andere woorden of
er overeenstemming mogelijk zal zijn
tusêchen den minister van oorlog en
den chef van het militaire kabinet.
Dat de uitspraak van de rechtbank
te Pretoria in zake het proces van
hoogverraad in Engeland eene pijn
lijke verrassing veroorzaakte, behoeft
ons niet te verwondereu, als men de
Engelschen een weinig kennende, be
denkt dat de veroordeelden rijke
stamverwanten der eDgelscbe natie
zgn en de Rechtbank uit eenvoudige
Tran8valer8 bestaat. Niettemin is het
niet meer dan natuurlijk, dat tegen
zulk een streng vergrijp eene strenge
Btraf is geëischt.
Omtrent het verloop van het geding
wordt nog gemeld, dat de rechter te
Pretoria, na de geschiedenis van het
proces te hebben uiteengezet zeide,
dat het zgne pijnlijke plicht was het
vonnis te vellen.
Hg hoopte echter, dat de regeering
dezelfde lankmoedigheid zou toonen
alB tijdens de crisis in het begin van
het jaar. Toen sprak de reenter te
midden van diepe stilte het vonnis
uit, dat men kent.
De Briteche resident sir Jacobus
de Wet heeft met president Kruger
een onderhoud gehad. De president
was kalm, maar blijkbaar gevoelde hij
levendig den ernst van den toe
stand.
In een onderhoud met Renter's
vertegenwoordiger heeft Paul Kruger
gezegd, dat hij met ernstigen geest
de verwikkelingen van dezen dag volg
de. Hij vertrouwde, dat Johannesburg
met kalmte de beslissing der regee
ring zou afwachten.
Uit Londen werd echter nog gemeld,
dat minister Chamberlain een tele
gram heeft ontvangen van sir H.
Robinson, naar luidt waarvan presi
dent Kruger aan de vier (Engelsche)
leiders van het hervormicgscomité
gratie van de doodstraf heeft ver
leend. De president heeft echter nog
niet beslist welke straf er voor in de
plaats sal gesteld worden.
De dag van heden zal hieromtrent
wel zekerheid brengen, daar de Uit-
voerende Raad te Pretoria heden
vergaderde.
Er sohgnt eenige verwarring te
beslaan in de namen en het aantal
dor veroordeelden.
Het telegram uit Pretoria aan de
j Times gezonden, noemt slechts vier
namen. Daarentegen wordt in het
telegram, door de Chartered Com
pany ontvangen, van vgf ter dood
veroordeelden gesproken.
Dit laatste telegram zegt ten slotte
nog dat „als het vonnis niet spoedig
verzaoht wordt, men voor ongeregeld
heden vreest te Johannesburg."
j De AmerikaanBohe senator Stewart
heeft onder de leden van het oongres
een verzoekschrift ter teekening doen
rondgaan, waarbij aan president Kru
ger om gratie voor Hammond ver
zooht wordt. In dit verzoeksohrift
wordt uitdrukkelijk gewezen op het
zeer ernstige misdrijf waaraan H. zioh
heeft schuldig gemaakt „tegenover
een regeering waarvoor de ondertee-
kenaara de hoogste aohting koes
teren."
De enqelsche pers over het vonnis der
Rechtbank te Pretoria.
De Times zegt, dat men in Eoge-
land zich nooit heeft voorgesteld, dat
de hoofdleiders zouden vrijkomen
zonder een gevoelige straf, doch men
beschouwt deze Btrenge vonnissen met
bedaardheid, omdat men overtuigd is,
dat zij niet kunnen worden ten uit
voer gelegd. [President Kruger heeft
getoond geen gemis aan menschelijk
gevoel te bezitten en in staat te zijn
alB een staatsman te oordeelen.
Het publiek vertrouwt niet zoo zeer
op de grootmoedigheid van den presi
dent, als op zijn gezond verstand. De
volvoering der vonnissen io een
misdaad waarvoor Kruger, naar het
blad gelooft, zou terugdeinzenjen
bovendien zou ze een groote poli
tieke fout zijn. Zij zou een onver
zoenlijke bloedveete doen ontstaan
tusschen de Eugelechsn en de Hollan
ders, een vooruitzioat dat het Brit-
sche voik weigert mogelijk te achten.
De minder zware vonnissen der an
dere beschuldigden zouden de geheele
mijnindustrie in verwarring brengen
de buitenlandsche zoowel als de En
gelsche aandeelhouders zullen zich
luide verzetten tegen een dergelijk
resultaat.
De Standard zegt, dat de vonnis
sen natnuriijk onrust barenen
dat de gestrengheid ervan verbazing
wekt. Het blad ziet er meer een
wettelijke formaliteit iD, en verwacht
met vertrouwen dat zij veranderd
zullen worden in straffen, die meer
in overeenstemming zijn met Krugers
bekende gevoelens en niet wat de
toestand thans eischt.
De Daily Chronicle zegt, dat [de
vonnissen niet zullen worden vol
voerd; de waarschijnlijkheid is groot,
dat de gevangenen zuilen vrijkomen
met strafien die niet in verhouding
zijn tot den ernst van hun mis
drijven.
De Daily Graphic zegt, dat het
dwaas ware te ontkennen dat de
vonnissen geen pijnlijken en verras
senden indruk maken.
De Regeering der Z. A. Republiek is
veel te verstandig om het onderste
uit de kan te willen hebben, waar
door zij alles zou kunnen verliezen.
De Financial News meent dat het
reoht gehandhaafd zou worden indien
het misdrijf werd gestraft met ver
banning, in plaats van met de dood
straf. President Kruger zal zeker de
algemeene verwachting niet teleur
stellen.
De Daily Telegraph zegt, dat de
hesr Chamberlain plotseling ïd een
'uiterst moeilijke crisis geplaatst is.
jHet bericht betreffende de doodvon
nissen is ernstig genoeg, maar de
j loastand wordt neg gevaarlijker door
de geringere straffen die den handel
verlammen in vele van zijn tallooze
I vertakkingen. Het is alsof men al de
l bankiers en de voornaamste burgers
eenar groote stad gevangen zette. Het
is moeilijk zich den gemoedstoestand koopen, veranderen of vernieuwen
voor te stellen van hen, die een be- van bestaande woningen; het over-
strafHng eischen, zoo noodlottig voor j nemen van open plaateen en het ai
de groote belangen van de Transvaal j breken van aanwezige gebouwen,
zelf. j hetzij tot het oprichten van nieuwe
Niemand verwachtte zulk een ver- hetzij tot verbreeding van nauwe stra-
schrikkelijk gestreng vonnis. J ten en tot bevordering eener ruime
De heer Chamberlain hpeft den luohtverversching.
juisten weg ingeslagen,: het leven der Haar kapitaal is f 100 000, verdeeld
gevangenen moet gespaard worden en in 200 aandeelen. Tot leden van het
niet overgelaten aan de genade van be9tuur, voor de eerete maal, zijn be-
president Krueer. j Doemd de heeren A. de Clercq, F. A.
De Daily News meent, dat de ge-i Grij eels, H. L. Janssen van Raaij,
strenge vonnissen onvermijdelijk zul-jJhr. Mr. F. W. van Styrum en Dr.
len bijdragen tot het wi ergeven van;J. B. Wynhoff. Commi-eariesen zijn
den toestand die door het antwoord j de heeren Jhr. Mr. J. W. G. Boreel
van president Kruger, toch reeds em-1 van Hogelanden, Mr. N. G. Cnoop
stig genoeg is geworden. Indien de
vonnissen worden ten uitvoer gelegd,
zal dit tengevolge hebber, dat de
handel en Dijverheid van het land
zullen verloopen.
De Morning Post ziet in de vonnis
sen 68D manoeuvre vin Kruger, om
zijn doeleinde te bereiken. In dien hij
de vonnissen ten nitvoer laat bren
gen; zal zijn positie een uiterst ge
vaarlijke worden, en uit dit gevaar
zal hij noch door de Hollanders,
noch door een van buiten ingevoerde
Btrqdmaeht worden gered.
Lord Salisbury heeft Woensdag de
jaarlijksobe bijeenkomst vau de Prim
rose in Covent Garden Theatre te
Koopmans en Mr. F. R. Crommelin.
Door de commissie van het St.
Elisabeth's- of groote Gasthuis alhier,
is aan Mejuffrouw J. Bergman na
afgelegd examen het diploma als zie
kenverpleegster uitgereiktna e8n
driejarigen werkkring als leerling
verpleegster.
3de laatste Liederavond van
Gerard Zalsman
Dinsdagavond 28 April gaf de
heer Zalsman zijn laatsten iiederavond
in dit seizoen in de bovenzaal der
T j t I sociëteit „Vereeniging", met mede-
Londen bggewoond. In een rede-werking van mej. Jeanne Landré, den
voering maakte h, gewag van de. h Leander Soblegel en den heer W.
terdoodveroordeeling van de leidshe- x? >bert Jr
den van do opstandelingen te Johan- bo„e[1Iaal in aanmerkiDg ge.
nesburg en van de ontvangst van he noloen d.t ,00 langzamerhand detnL-
telegram waarin meegedeeld wordt aanvang nemen, goed
^-Jevono,Mengew,mgd a»n;öali6. lbeIet- QeQ bewij dus deae lièdero-
bury vertrouwde dat president Kru T,)nd(m wasriJe^^g ^nden, en men
ger niet de gelegenheid aon nangrj- den 00n(.er,geyer *en goed hart loe.
pen om partij te trekken uit de ge- draairt
bcurteniseen die *tjn alaalkundige Ng," minder dan 22 nnmmera yan
tegenstanden in aijn handen hebben ver8chillenden inhoud en beteekenie
gespeeld. werjen het publiek aangeboden, zoo-
De 7W» verneemt uit Odessadat mM denFheor Zalsman geen ver-
In bankierakringen wordt venekerd, wijt kan mae dat hjj te weini
dat Rusland een paar provinciën in aaJnbiedt y00r den etende,, entree"
het Noorden van Korea bezetten zal -g
ala onderpand voor een vooreohot jp jy9 men rek8n, dal de lede3 Tan
van zeven millioen roebel.
TT 0, de Bachvereeniginir, Toonkunst,Zang
Hetzelfde blad verneemt uit St.en Vliendechap (wo b„t „jet bet6r
Petersburg, dat de Russische regee-2bn aUa T6reeFigiDgen in 't vervdg
ring weer een poging voorbereidt om h^erï00r in de gelegenheid te stellen f)
Herat te naderen. Van Mer, lal een yo(r guideI1 toegang hadden,
200 werst lange spoorweg met breed ;dan betaa„
men voor elk nummer
spoor worden aangelegd naarr de n-, s cent Billtjker ka3'ltuch
vier de Koesjk. Hier worden de noo-1 nigt
dige materialen bijeengebracht om j ABeen te Amsterdan)i dsar geefl
desnoods dadelgk een 300 werst lan-1 men w„tlan te„en 10 ot. entrée in
gen Bpoorweg met smal epoor naar 0nB Hois.de schoone stichting onder
Herat aan te leggen. Over deren aan- directie van den heer x waardoor
leg raadpleegt de Russische regeertog ook deminder bevoorrecbleti in dege.
den Franschen ingenieur Eiffel. - - -
STADSNIEUWS
eerste en derde pagina.
Haarlem30 April.
Maanden geleden deelden wij een'op 't geheel schadelijk werkt. Ik ge
legenheid worden gesteld, het eohoone
te hooren.
Is er in Haarlem geen plaats voor
zoo iets
Om nu tot 't verbaal te retournee-
ren, zou 't, geloof ik, aanbeveling
verdienen, in 't vt-rvolg 't aantal
nummers ie verminderen, daar te-eel
en ander mede over de oprichting loof stellig als de dominé's in de
eener Maatschappij tot verbetering kerk (en daar zjjn ook kunRt<=na&rs
j der huisvesting voor minvermogenden onder) twee uur lan j preektsu met
te Haarlem. leen pauze van 10 minuten, er geen
I Ha8r doel ia, gelijk blijkt uit art. I mensch meer in de kerk kwam.
2 van de statuten, het verbeteren der j Alleen éen ^uitgebreid kunstwerk
huisvesting van minvermogenden en j welks inhoud (de text) en de inu-
in het algemeen van den gezondheids-ziek genoeg dramatische kracht be-
toestand in de gemeente, met betrek-1 zitteD, kan ons gedurende langen tijd
king tot de woning, door het aan- boeien.
't Laatste deel van 't programma
wordt bijna geheel in beslag genomen
door Nederlandéche componisten, een.
bewijs dat er ten onzent leven in do
brouwerij borat.
Onze etadgenooten waren goed ver
tegenwoordigd 2 liederen van Schle-
gel, 1 van Loots en 1 van Willem
Landré.
Moeilijk is te zeggen wat mij nu
't beste voldeed, aangezien wyselijk
ieder van hen op een andere text
gecomponeerd had, en gelukkig hier
door geen wedstrijd is ontstaan.
Veel schoons was in alle te vinden
„de Lente" van Loots met zijn schoone
illustratie en de klavierpartij „Es
fubr ein Schifler" van Sehlegel met de
fraaie harmonische wendingen inden
aanvang en 't eenvoudige zangerige
„Auf der Alm" van Landré hebben
recht op onze waardeering.
Van Joh. Brahms, den duitsohen
denker, vond men een aantal liederen
op i't programma, waaronder eenige
bekende.
Sapphi3che Ode en Ur iiberwind-
lich behoorden tot de schoonste.
Ook Mozart was niet vergeten. Deze
liederen dragen nog eenigszins stem
pel van Haydn; 't laatste „Die kleine
Spinnerin" is een geestig stuc je kunst
van den eersten rang.
Dan stond r.og op 't pro gramma
Fantasie voor viool en piano op. 73,
Schumann, en bovendien was nog
Mux Bruch aanwezig.
Ik ben geen bewonderaar van Msx
Bruchs muze. Ze doet mij altijd
denken aan een Sinter Klaas-koek
belegd met van die mooie stukjea
goudpapier om zoodoende de waarde
van de koek te verhoogen.
Men houde mij ten goede dat ik
eerst over de kunst en de schep
pende kunstenaars gesproken heb,
om daarna over te gaan tot de uit
voerenden.
Mej. Jeanne Landié zong op dien
avond zeer artistiek en bewees hoe
een ontwikkelde kunstenares zij is.
Vooral is verscheidenheid van uit
drukking te loven het geestige „Die
kleine Spinnerin" en „Dodelinette"
van Joh. Coster werden typisch ver
tolkt.
't Is mij altijd een raadsel gebleven
dat dexe begaafde stadgenoote nooit
is benoemd geworden als leerares aan
onze Haarlemsche muziekschool.
De heer Robert speelde met den
heer Sehlegel de Fantasie op. 73 van
Schumann dit kon mij niet bijzonder
bekoien, waarvan ik een deel de
jschuld aan 't werk zelf geef; vooral
het laatste gedeelte door 't hardnek
kig vasthouden aan bijna éen thema,
werkt monotoon.
Zalsman met zijn schoon geluid,
zong zeer sympathiek, en 't mug ons
wel verwonderen ('at hij na een zoo
nog betrekkelijk korten tijd 't op
deze hoogte heeft weten te brengen.
Von Ewiger Liebe, en Sapphische
Ode werden verrukkelijk vertolkt.
't Was echter jammer, dat de heer
Sehlegel in Von Ewiger Liebe zoo
vreeselijk bescheiden bleefdaar toch
bij Brahms de klavierpartij een deel
van 't geheel is, mag men toch do
bescheidenheid niet te ver drijven.
Zalsmao zal spoedig ons verlaten,
en onder leiding van Jul. Stockhau-
sen te Frankfurt zijn studiën voort-
FEUILLETON.
Bewerkt naar den rosuan van
M»- EMMA SOU TH WORTH.
HOOFDSTUK X.
|16) De vervolging.
Het was verschrikkelijk den man in zijne hevige woe
de gade te slaan. Zijn gelaat was bleek en stond strak
ris dat van een doode; in zijne oogen glinsterde een
Terteerend vuur; zijne kaken waren op elkaar geklemd
61 de woorden kwamen tusschen zijne tanden door.
„Roep Saturnus hier," beval hg hierna.
De oude man werd geroepen en ondervraagd, maar
kon geen bavredigende mededeelingen geven.
„Het was slechts een list om te zeggen dat zg ging
rispen," zeide Rumford tusschen zijne op elkaar geklem-
tanden. Vervolgens wendde hg zioh tot Saturnus en
ide:
.Laat over de geheele plantage naar haar zoeken. Ga t
lelf naar de verblijfplaatsen van de negers en stel daar
onderzoek inzoek Steppins, den opzichter, op en3
ondervraag hem. Zeg, dat ik honderd dollars schenk
aan iedereen, die mij eenige inlichtingen omtrent haar
verschaft
Saturnus snelde weg om zich van zijn opdracht te
kwijten. Ook de anderen verspreidden zich met hetzelfde
doel.
De nasporingen werden krachtig ondernomen enduur
den den geht-elen morgen, zonder resultaat echter.
Tegen den avond riep Rumford Saturnus opnieuw
bij zich.
De oude man bleef staan en boog voor hem.
„Zora is verre van sterk; zij is nog maar kort geleden
van eene zware ziekte hersteldwaarschijnlijk heeft sij
reeds een nacht in de open lucht doorgebracht; dat
een tweede nacht zou volgen moet voorkomen worden
het zou haar dood kunnen zijn; alle mogelijke midde
len moeten in het werk worden gesteld om haar op te
sporenlaat de twee oude bloedhonden Castor en Pollux
los en breng ze hier in de kamer,"
„Maar meester. U wilt toch een jong meisje niet aan
de macht van bloedhonden overgeven riep de oude
man uit.
„Waarom niet? Zij zullen haar geen kwaad doen
daartoe zijn ze te goed gedresseerdzg zullen haar al
leen opsporen en vasthouden totdat wij zijn genaderd!
Kortom het is de eenige manier, in ieder geval de ze
kerste en snelste om haar op te sporen. Maar voor den
drommel, ben ik j o u rekenschap verschuldigd voor
mijne daden?" zeide Rumford, half lachend, zooals zjjne
gewoonte was, wanneer verondersteld werd, dat aan zijne
waardigheid te kort werd gedaan.
De oude man ging naar buiten en deed wat hem ver
zocht was en weldra vloog de gangdeur open en kwa
men twee prachtige honden, door Saturnus gevolgd,
springende binnen, snelden op hem toe en gaven hem
allerlei liefkozingen.
„Brave honden, kom hier!" zeide laatstgenoemde,
stond op en begaf zich naar de kamer van Aatrea.
Hier keek hij tevergeefs naar een of ander kleeding-
stuk van haar, maar hij vond niets en toen hij zich
bovendien herinnerde dat zij niets anders meegenomen
had dan de kleeren, die zij aanhad, bevond hij zich in
groote verlegenheid, totdat hij plotseling dacht aan den
leuningstoel, waarin zg, naar hij gehoord had, den
nacht had doorgebraoht en de goed gedresseerde honden
daaraan liet ruiken, waarna hg hen opwekte haar spoor
te volgen met de woorden
„Brave honden, brave hondenzoekt haar, zoekt
haar I"
Zij snuffelden om d*n stoel heen, daarna in de ka
mer, bereikten ten slotte de deur eu volgden het spoor,
dat zij eohter spoedig weer in de gang schenen te ver
liezen, om het echter op de binnenplaats weer terug te
vinden. Eq daarna, nu eens verkeerd, dan weer in de
goede richting, liepen zij de binnenplaats over, den
tuin in, door den hoenderhof naar de poort, aan den
achterkant, waar, zooals men zich zal herinneren
Astrea geruimen tijd had staan praten met VenuB.
Hier hieven zij een luid geblaf aaD, en daar de heg
zeer laag was, waren zij er spoedig over heen en volg
den onder een lang gerekt gehuil den door haar ge
volgden weg.
Intusschen had Rumford een paard bestegen, dat
gezadeld voor hem gereed stond en begaf zich naar
buiten om de bewegingen van de üonden te volgen.
Toen hij hen over de heg zag klimmen aan den aoh-
terkant van den hoenderhof en met groote snelheid het
smalle pad door bet veld volgen, beval hij zijn stal
knecht om op te stijgen en hem te volgen. Hij gaf zijne
paard de sporen en zette de honden in volle vaart
achterna, terwijl hij luidkeels aanmoedigende kreten
uitte, de kreten waarmee een jager zijne honden aan
vuurt. Zg sprongen over de velden in de richting van
het boech.
Waar was intusschen Astiea?
Nadat zij de poort was doorgegaan en deze achter
zich had hooren sluiten, sloeg zg het smalle pad in dat
door de verwaarloosde velden leidde naar het boschjs
wilde vijgeboomen.
De angst gaf haar vleugelen, totdat zij den tusschen-
liggenden afstand had afgelegd en de welkome schuil
plaats had ontdekt.
Vermoeid, met kloppend hart en ademloos zette zij
zich neer om te rasten. Zij kon nu niet meer gezien
worden van uit de plantage. Maar in haar toestar d van
zenuwachtige opgewondenheid was het gefladder van.
een vogel iü het gebladerte, het zich bewegen van een
iuBect in het gras, genoeg om haar te doen ontstellen.
Zij durfde dus niet lang daar rust nemen, maar na
alleen gewacht te hebben totdat zij wat op adem was
gekomen, stond zij op en vervolgde haastig haar weg,
die door het open veld naar een groepje magnolias
leidde, wiar zg het opnieuw waagde even te gaan zit
ten, en nu met meer gerustheid omdat zg wist, dat zg
op behoorlijken afstand van de plantage was gekomen.
