weeds Editie.
DE SLAVIN.
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
r'»3e Jaargang
Zaterdag 16 Mei 1SS6
No. 3943
HAABLEIhS dasblad
Voor Haarlem per 3 maandenf 1.20
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom dei-
gemeente), per 3 maanden„1.30
Franco door het geheele Rjjk, per,3 maanden„1.65
Afzonderlijke nummers 0.05
Geïllustreerd Zondagsblad,, voor Haarlem, per 3 maanden0.30
„de omstreken en franco per post O.371/2
■AJDV^ETE^TTEII^TICEnsr:
Van 1-5 regels 50 Cis.iedere regel meer 10 Cts. Groote letters naar plaatsruimte..
Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Reclames 20 Cent per regel.
Abonnementen en Advertentiën wórden aangenomen door onze Agenten
en door alle Boekhandelaren en Courantiers.
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
Bureaux: Kleine Houtstraat 14, Haarlem. Telefoonnummer 122.
Directeur-Uitgever J. C. PEEREBOOM.
È>dagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrang'cre G. L. DATJBE Co. JOHN F. JONES. Succ.Parijs 31bis Faubourg Montrmrtre.
Agenten voor dit Blad in den omtrek zijn: Bloemendaal Santpoort en Schoten, P. v. d. RAADT, Santpoort; Heemstede, J. LEUVEN, bij de Tol; HaarlemmermeerC. DOEKES; Spaarndam, C. HARTENDORP
Zandvoort, J. ZWEMMER; Velsen, L. VENUS; IJmuiden, J. J. TJADEN; BeverwijkH. JUNGERIEf, Koningstraat. Genoemde Agenten nemen Abonnementen en Advertentën aan.
f Aan hen die daarop zijn ge-
jnnserd, wordt hierbij verzonden
20 van het „Weekblad voor de
jk No., groot S bladzijden, bevat
van fraaie, gekleurde platen e t
voor kinderen alleraardigsten
li. Da prijs per 3 maanden i3 slechts
cents.)
Politiek Overacht.
Engelsohen zgn doodsbang,
ifdzakelijk uit naijver, dat de Rus-
vasten toet zullen krggen in
iua. Vandaar dat het bericht dat
na Cbefoo aan Rusland zou heb-
afgestaan, groote opsohudding
verwekt. Nadat de Times er
sen hoofdartikel aan heeft gewgd,
mt de heer Curzon in het Lager-
'.3 mededeelen, dat er geen enkel
richt was ontvangen omtrent de
•sische bezetting van Chefoo.
ma heeft te Chefoo concessie ver-
ad aan een Russisch huis, waar-
nr sommige Dewoners aan de kust
h in hun rechten benadeeld achten.
)e Chineesohe regeering, welke
waarschuwd is, kan niet 1 ppieuw
icessie veileenen voor grondgebied,
aan personen van Eogeisohe
lionaliteit toebehoort zonder dat
a vergoeding wordt gegeven, China
rerantwoordelijk voor elk nadeel,
t aan de Engelsohe belangen wordt
igebracht.
Generaal B*ldissera, de aanvoerder
itali&aneche troepen in Oust-Afr-
heeft nog verzocht om acht batal-
1 en eenige batterijen bergattille ie
ur huis te mogen zenden. Men heeft
1 last van hitte en watergebrek.
Uit dit hericbt blijkt, dat geen
Dstige vijandelijkheden worden ve.r-
icht. Uit Massowah wordt geroeid,
alle gevangenen die zich in Ma
lle bevonden zijn vrijgelaten en ras
mgasja heett belooid binnen zes
gen alle gevengenen in Tigre de vrij
liet te geven.
De „Carrière della Serra" bevat het
lgend telegram uit MassowahGe-
?aal Baldis?era beeft den Ras Man-
■chft bevolen, majoor Salea en alle
dere gevangenen, d e zich nog|in het
mp bevinden, in vrijheid testelieD.
Is gij dit weigert," uioet de gene-
sl den Ras hebben geschreven, „zal
hen zelf balen."
Eerder wordt gemeld, dat de itali-
sche regeering over Zeilab, door
boorlingen die vertrouwen verdie-
1, den gevangenen kleederen, dran-
1, levensmiddelen en geneestnidde-
zal toezenden.
STADSMEÜ
eerste en derde pagina.
Haarlem15 Mei
Tot lid van bet bestuur van den
lorder IJpolder is gekozen de beer
N. G. Cnoop Koopmans te
wrlem.
internationale tentoonstelling
de Haarl. Amateur-foto raten
nb in de concertzaal van de Ver
dring alhier zal morgen. Zaterdag,
te half twee door den Burgemeester
dezer gemeente wordea geopend.
Zaterdagavond geeft het Stedelijk
Muziekkorps er een concert en zul
len er lantaarnplaten wordea gepro
jecteerd.
Onder de inzendingen zijn vele en
zeer fraaie van buitenlanders, tot
zelfs uit Rusland en Portugal. De
jury begint Zmdag haar werk. Zij
bestaat uit de heeren MauritsBinger,
alhier, Walter D. Welford, Londen
en Ign. Bispmck, Bloemendaal/Voor
de beroepsphutografen Fxitz Eilander,
Keulen en Kameke uit den Haav.
Wetenschappelijke photo's zullen
worden beoordeeld door dr. H. A. J.
Valkema Biouvr.
De 3!/o pCt. leening der gemeente
Beverwijk groot f23,000 is geheel ge
plaatst bij het kassierskantoor van
den beer Lamme aldaar.
In de eerste raadsvergadering der ge
meente Wijk-aanZee en Duin, die na
den feestelijken intocht en plechtige
installatie van den Dieuw benoemden
burgemeester Jhr. G. S. Boreel, (te
vens burgemeester van Beverwijk)
werd gehouden, waren 0. m. ingeko
men de ontslag aanvragen van de
raadsleden A. van Lith en G. Heere
wegens vertrek en ziekte.
Bij de te Houtrijk en Polanen ge
houden stierenkeuring tot toekenning
van premiëo, waren 18 prachtige
beesten nl. 5 tweejarige en 13 jarige
aangeboden; de uitslag der keuring in
verband staande met die van andere
plaatsen zal later worden bekend ge
maakt.
Heemstede
Op Hemelvaartsdag overleed alhier,
na een langdurig doch geduldig lijden,
de ZserEerwaarde heer H. Kerlen,
Prieeter en Pastoor van de St. Bavo-
ir.erK te Berkenrode (Heemstede). De
overledene, wiens heengaan vooral
door zijne parochianen diep betreurd
wordt, genoot ook daarbuiten zeer de
ach lieg van allen.
De teraardebestelling zal waarschijn
lijk a.s. Maandag plaats hebben op
Berkenrede.
Door den Gemeente-veldwachter
Ehbreoht te Zandvoort zgo Donderdag
voormiddag 2 joDgens op beelerdaad
betrapt, terwijl jzij bezig waren lood
te ontvreemden van een onbewoond
huis, staande in het park Kostverlorea
alhier.
Graan- en Zaadmarkt gehouden te
Hoofddorp, Haarlemmermeer, 7 Mei
1896.
Roode wintertarwe fO.—a f0.
Jarige tarwe fO.a fO.Witte
tarwe f 5.25 a f 6,10, Zomer ristarwe
fO.— a tO.Rogge f3.40 a f3 60,
Haver fo.50 a f5.9Ö, DuivenbooDen
f 5.25 a f 5.40, Paardeuboooen f 0
a fO.—Bruine boonen f0.a
fO.Groene erwten fO.afO.
Kanariezaad fO.— a fO.Karwei-
zaad fO.a fO.inclusief, te
veld staande f 0,per 50 kilo. Che-
valiergerst fO,a fO,Win tergerst
0.— a fO.—Zomergerst fO.a
0.—.
BINNENLAND,
Parlementair© Praatjes.
De rede van den Minister van
Houten ter beantwoording van het
debat over de Kieswet in de zitting
van jl. Woensdag is er een geweest,
die op zich zelf staat in onze parle
mentaire geschiedenis, een evenement.
Zelden toch is een bewindsman ir.eer
agressief opgetreden, scherper van
toon geweest, met totale afwijzing
van else, ook de meest sympathieke,
poging tot gemeen overleg.
De indruk dezer redevoering is dan
ook niet gunstig geweest, zelfs niet
bij de geestverwanten des Ministers,
die dit in de couloirs rondweg te
kennen gaven.
Ik kan mijn lezers die er belang in
stellen sterk aanraden het officieel ver
slag der Kamer te lezen.
Tegenover deze redevoering vallen
de daaraan voorafgegane in de scha
duw en ook omdat dit verslag
tengevolge van den Hemelvaartsdag
wat laat komt or.tdoe ik die van
de rbetorische versieringen en geef
kort den inhoud weder.
De heer Rutgers vau Rozenburg
verklaarde tevreden te zijn met dit
ontwerp, hoewel hg niet zoo bijzonder
ingenomen was met groote kiesrecht-
uitbreiding. Daarvan verwachtte bij
groote., onverschilligheid zoodat
stemplicht, mits goed geregeld, op
zijn stem kon rekenen. Maar op een
goede regeling zag bij juist geen
kans. Terwijl hij art. 161 ongrond
wettig achtte, noemde hij de bezwaren
voor kiezersteelt en outkiezering over
dreven. Het was de heer Mee--, die
meer bepaald elijk de aangeboden
kenteekenen van welstand en ge
schiktheid elk in het bijzonder ver
dedigde en meende dat, mits deze
goed waren, het er niet toe deed hoe
groot hot aantal kiezers zou worden.
Terloops verklarende, dat z.i. art.
161 ongrondwettig was, noemde de
heer Van Karnebeek d9 woning-cen-
6U8 als kenteeken te laag gesteld en
toonde hij zich een voorstander van
verhooging van den leeftijd.
Dr. Kuyper zette eerst breedvoerig
uiteen hoe zijn partij het kiesrecht
zou wenschen het ideale standpunt.
Daar*.a kwam hij er toe te verklaren
hoe hij en zijn vrienden stonden te
genover het aangeboden ontwerp.
Natuurlijk bleek dit ontwerp „te
groot voor etn conservatief servet, te
klein voor een nationaal tafe laken"
(wie vindt er, behalve dr. Kuyper zulke
typige definities geenszins te beval
len. En hoe de stem der antirev. van
de gauche zou uitvallen Dat zou bij
de stemming blijken.
T en was de Minister reeds aan
het woord. Hij scheen er boos om.
Gebruikte men hem soms om het
debat aan te vuren Zoo ja, dan zou
bij er voor de tweede maal geen deel
aan nemen. (Sensatie!)
Tot de verdediging van zijn ont
werp overgaande, meende de Min. te
moeten bewijzeD, dal zgn voorstel
het gevolg is van de historie en aan
de ei8ohen van het oogenblik vol
doet.
Wat het eerste punt betreft ging
hij dus terug tot de grondwetsher
ziening. Als gevolg van de wgze
waarop daarbij het kiesrecht geregeld
wordt, kon de vorige min. voorstellen
dat kiezer zou zgn hij die in zijn
onderhoud zonder hulp van andoren j
kon voorzien. Dat was juist. Dooh
de uitwerking van dit beginsel doorj
den min. Tak had fouten onder
meer de schrijfprotf en op die|
fouten was de wet gestruikeld. De
techniek deugde niet.
Hoe bei zij, algemeen had men zich
voor groote kiesrechtnitbreiding ver j
klaard en de min. meende dus op j
den steun van alle partgen te reke
nen, vooral omdat men met oppositie,
zelfs met verwerping toch niet verder
kwam. Daarvan zou groote politieke
strijd het gevolg zgn. Toch had de
min. geen ontbindingsbesluit in den
zak, noch een gedragslgn met zgn
collega's vastgesteld.
Nu waren er de Min. kwam tot
de tweede stelling amend, aange
kondigd. Hij waarschuwde daartegen;
als ze van verminkenden aard waren
zou hg ze niet aanvaardenhoog
stens zou hij amend, toelaten van
teohnischen aard, hoewel de techniek
zoo goed was als menschelijkerwgze
was te bereiken (gelach). Hij had dan
ook geen technisohe bezwaren ver
nomen.
De katholieke heeren kwamen nu
eerst (niet in hun manifest van '94)
met stemplicht aan. De min. was er
togen, ook omdat het onuitvoerbaar
was en hg zou weigeren zijn
handteekening onder een wet te plaat
sen waarin stemplicht werd opgeno
men.
De min. meende, dat zijn ontwerp
aan he: land bevrediging gaf (gelaoh);
het was de vrucht van overleg van
groepen der Kamer en daarom was
hij ook in het aanbrengen van wgzi-
gingen niet meer vrij.
Ten slotte betoogde hg de grond
wettigheid van art. 161 dooh gaf
toe dat daaromtrent nader kan worden
overlegd.
Zijn rede, waarvan het rcherpe en
agressieve natuurlgk in een résumé
minder in het oog valt in éen
enkel woord liegen immers vaak tien
hatelijkheden lokte een scherpe
repliök uit van den heer Borgesius,
die van plan was met zgn vrienden
te overleggen, of zij zich wel de
moeite zouden geven amendementen
voor te stellen.
Dinsdag is vermoedelijk de heer
Lohman aan het woord.
G. Jr.
Voor het Transvaalsche Taalfonds
is van H- M. de Koningin-Regentes
eene bgdrage ingekomen van twee
hou 'erd gulden.
tie werd uitbetaald een som van
f50760.
Onder de aangenomenen zijn be
grepen 32 miliciens, die voor 2 jaar
onder de overgenomenen 10 onder
officieren die voor 4, en 43 miliciens
die voor 2 jaar bij het Indische leger
worden gedetacheerd.
Voor de landmacht in West Indïë
werden 4 soldaten aangenomen.
In genoemde ma-.nd werd door het
Werfdepot naar Oo-t-Indië uitgezon
den een afJeeling aanvullingstrcepen,
ter sterkte van 4 officieren, 4 onder
officieren en 80 korporaals en minde
ren, terwijl 8 officieren afzonderlijk
vertrokken.
Naar West-Indië (Suriname) ver
trok 1 apotheker 2-i k)die voor 3
jaar bij' de landmacht aldaar gede
tacheerd werd.
Te Harderwijk keerden in April jl.
nit Oost-Indië terug 20 militairen,
nl. 2 onderofficieren, die 4 jaar en
18 miliciens, dio 2 jaar of korter bij
het leger aldaar gedetacheerd waren
geweest; zg werden allen van net
Werfdepot op hunne korpsen gediri
geerd.
Uit West-Icdië repatrieerden 11
militairen (nl. 10 van Suriname en 1
van Cura9ao), die bij genoemd depot
met paspoort den dienst verlieten.
Het afscheid van kolonel
Oliphaut.
Het was Donderdag een belang
rijke dag voor het Leger des
Heils hier te lande. De commandant
en Mevrouw Oiiphant, die gedurende
47* jaar. het Leger in Nederland had
den geleid 'en gedurefl'de dien tijd aich
ieders sympathie hadden verworven,
zouden afscheid nemen om op bevel
van Generaal Booth, Dinsdag a. s.
naar Zweden te vertrekken. De bij
eenkomsten, daartoe georganiseerd,
waren alle druk en aan geestdrift
was er geen gebrek.
Zij vingen des morgens aan met
het houden van
gingsconferentie
drift, toen de stal de zaal binnen
kwam met d6 kolonels. De zaal da
verde van het gejuich, de muziek
le fanfares en de menigte zwaaide
met zakdoeken of hoeden, terwijl
men op de stoelen ging staan, om
toch maar alles goed te kunnen zien,
doch die geestdrïit steeg (en voptoen
de officieren den kolonel op de handen
in de hoogte hieven.
Na deze geestdriftige begroeting
overhandigden vertegenwoordigers van
alle korpsen hebben wij goed ge
teld, dan waren er 65 den kolo
nel een vaarwel adresterwijl die van
den liefdebond dat deed, zongen de
kinderen een vaarwellied, wat den ko
lonel aanleiding gaf te zeggen, dat hij
veel van lieve kinderen hield en dat
hij hun wel gaarne elk een kus zou
willen geven, maar dat hij, daar dit
onmogelijk was, maar een kus op de
handen zon toezenden, waarmede allen
hunne instemming te kennen gaven.
Daarna zongen de officieren een
vaarwellied.
Nu was majoor Maidment aan het
woord, die zeide dat hij het niet meer
dan biliijk vond, namens zijne kame
raden bij hun vertrek een paarwoor
den tot de kolonels te spreken. Daar
was bij hem op dit oogenMik eea
gemengd gevoel van droefheid en van
vreugde. Van droefneid omdat wij van
hen moeten scheiden, van vreugde over
wat zij voor dit land hebben gedaan,
waarvoor God zij dank gebracht. De
kolonel was een „apostel der urmen
in Nederland" had m-n in Utrecht
geiegd i-n dat was werkelijk het ge
val. wat tie meaigte toestemde door
den uitroep„God zegeue den nieuwen
apbstelMet zgn zegen wenschen voor
den kolonel eindigde hg.
Daarna las luitenant Jonker voer
het vaarwel adres van de Nederland
sche en Belgische stafofficieren.
Majoor Schocb, d e daarna het
woord verkreeg bracht den kolonel
den dank der ouders, daar hg meuigen
groote heiii-JODgen man en menige jonge vrouw
"de concertzaal j ten zegen wa9 geweest. Hg eindigde
van het Paleis voor Volksvlijt te Am-1 met allen te verzoeken den kolonels
sterdam, waarop commandant en toe te zingen de zegenbede vervat in
mevr. Oliphant hunne bede aan denps. 134:4, waaraan men van harte
Heer en het Leger opdroegen. Duide- voldeed.
lijs: hoorbaar antwoordden'zij ja op de Nadat alzoo op velerlei wgze de
hun door Majoor Schoeh gedane ge kolonel was toegesproken, kwam deze
bruikelijïe vragen. Daarna hield menzelf aan het woord. Hg zeide, dat al
verschillende toespraken, die doordie woorden van waardeering en van
Het Koloniaal Werfdepot.
Bij het Kol. Werfdepot zijn in de
maand April jl. voor den militairen
dienst in onze Overzeesche Bezittin
gen aangenomen 112 personen, cl. 75
Nederl., 18 Duitschers, 14 Belgen,
Luxemburgers en 2 Zwitsers, en zijn
overgenomen van de verschillende
korpsen van het leger h. t. 1. 153
ondert fficieren en micdereii, t. w. 72
van de inf68 van da art., 6 van de
eav., 4 van de genie en 3 van de
koloniale reserve te Zutphec. Het
totaal der werving bedroeg dus 265,
sau wien aan handgeld en gratifica
mevr. Oiiphant werden afgewisseld
door het zingen van solo's.
Des middags werden zij voortgezet
i door het doen plaats hebben van
muzikale exercities door kinderen, le
den van den liefdebond, die op het
platform waren opgesteid. Levendig
ruet hunne gekleurde sjerpen zwaaien
de, zongen zij vroolijk hunne liede
ren. Mevrouw Oliphant zong hier
haar laatste solo en beval voor
het laatst op de haar eigen aardige
wgze de collecte aan. „Gij zijt een
lief volk," zeide zg, „en hebt den
naam van Nederland eer aangedaan.
Ik geloof daarom dat we eene goede
oollecte zullen hebben, daar wij niet
gaarne met Echulden zullenheengaan."
Des avonds was het de meest belan-
rgke bijeenkomst, de vaarwel-demon
stratie, waarop de kolonels met nog
meer gejuich dan des morgens of des
middags werden ontvangen. Het
was een oogenblik van grooten geest-
liefde. die hem dezen avond waren toe
gesproken van harte goed hadden ge
daan, maar dat hg haast niet wiet hoe
daarvoor in woorden zgne gevoelens
van dankbaarheid uit te drukken.Alles
wat in Nederland tot stand is gebracht
de hulp, den armen toegebracht, is in
Gods kracht gedaan, door de mildheid
der Nederlanders, daarvan komt de
eer aan God en het voordeel aan de
nederlandsohe natie. Nederland zou
de kolonel nooit vergeten en daarom
zeide hg het met een gevoelig hart
vaarwel. Hij zou het niet een vaarwel,
maar een tot wederziens toeroepen,
daar hij hoopte nog eens den neder-
landsohen bodem te kunnen betreden.
De holde hem toegebracht had hij
niet verdiend, daar hg alleen zgu
plioht had gedaan.
Nu riep de kolonel een vaarwel
toe aan H.M de Koningin Regentes
en aan H.M. Koning Wilhelmina voor
Hare steun en Hare medewerking het
FEUILLETON.
Bewerkt naar den roman van
M".; EMMA SOUTHWORTH.
HOOFDSTUK XX.
Kolonel Puike CbeviUe.
Het was eene onverklaarbare zaakl In alle richtingen
erden nasporingen gedaan naar de verlorene, maar
ets werd ontdekt. Te oordeelen naar de vlokjes kant,
5 aan de struiken werden gevonden, grenzende aan
a weg, die naar den oever leidde, meende de justitie,
rerig bijgestaan door verscheidene detectives, dat zij
od of levend naar het water was gebracht.
Was zij in het water geworpen? Was zij over het
iter vervoerd? Welke reden kon Greville hebben om
ch van haar te ontdoen? Had hij mieschien in een
Aag van waanzin gehandeld?
9p deze en dergelijke vragen konden de antwoorden
iet gevonden worden.
Droefheid rustte over het eiland. Fnlke, de man, wien
toekomst zoo zonnig had toegelachen, werd tusschen
vier muren van eene sombere cel opgesloten, en in
wendig verteerd door wanhoop, smart ea vertwijfelende
onzekerheid. Ook Astrea's moeder en de kapitein gin
gen diep gebukt onder den vreeselijkeu slag, die hen
zoo plotseling had getroffen.
Geruime tgd verliep met het onderzoek in deze ge
heimzinnige zaak ea de verhooren leverden weinig re
sultaten op. De vermomde fransche kok en Fifine tracht
ten zooveel mogelijk ongunstige verklaringen af te leggen
betreffende hun meester en deze hield steeds zijne on
schuld Vul.
Zooals te begrijpen was, werd de huishouiing van
het jonggetrouwde en zoo wreed gescheiden paar, geheel
opgeheven en het dienstpersoneel afgedankt. De eersten
die maakten dat zij wegkwamen waren de fransche kok
en Fifioe, die zich overal veiliger waanden danopFul-
joy's Eiland. De quaestie betreffende de schuld of on
schuld van kolonel Greville was een puot van alge-
meene en ernstige bespreking onder de bewoners van
het eiland. De spanning was dan uok groot, toen einde
lijk de dag aanbrak, dat Fulke in openbare zitting te
recht zou staan.
De bewuste dag was aangebroken. Reeds vroegtijdig
was de rechtzaal door eene aanzienlijke menigte gevuld.
De rechter Pemberton presideerde. Tè tien ure werd de
gevangene, bleek en ver oagerd door de langdurige ge
vangenschap en vertwijfelende onzekerheid, gehuld in
rouwkleeren, binnengeleid. Naast heen liepen, om hem
te steunen, mevrouw de Glaoie en kapitein Faljoy.
Dit deed een laid gemompel onder het publiek op
gaan.
„Het is toch niet mogelijk, dat hg schuldig is," werd
er gefluisterd, „als de moeier en de pleegvader van de
vrouw, die hg vermoord best te hebben, hier zijn om
hem hunne genegenheid t8 betuigen."
„En zie eens, hoe vul liefde zij voor hem zijn!"
„Dat zal toch wel indruk maken op de jury."
Iatuschen doorschreden de gevangene en degeneD,
die hem vergezelden, de rechtzaal. In dit eenvoudige
vertrek was geen beklaagdenbank. De beklaagde zat
op een stoel voor de bank der rechterB en bij zijn verde
diger. Zijn houding was kalm en waardig, maar ge
mengd met somberheid.
Mevrouw de Glacie en kapitein Faljoy gingen
naast hem zitten, de een ter rechter, de ander ter lin
kerzijde.
Mevrouw de Glacie hield zijne hand in de hare en
keek hem nu en dan vriendelijk aan.
Kapitein Fuljoy zat rechtop, met zgne handen rus
tende op de gouden knop van zijn wandelstok, dien hij
tusschen zgne knieëa had neergezet, zgne breede borst
vooruit, en zijn grijs hoofd recht op, uitdagend op de
rechters gericht.
Nu en dan kwam de verdediger van den beklaagde
een woord met een hunner wisselen.
Aldus bleven zg zitten, terwijl de gebruikelijke forma
liteiten aan het geding voorat gin)en.
Nadat deze hadden plaats gehad werd de beklaagde
op de gewone wijze ondervraagd en verklaarde hg zich
natuurlijk onsohuldiz.
„Ik laat mg hangen, als het niet zoo is, voor den
d1" riep kapitein Faljoy uit en stampte m6t zgn
stok driftig op den grond.
De president riep „orde", en de verhooren werden ver
der gehouden.
De ambtenaar van het Openbaar Ministerie stond op
om zijn eiseh uit te spreken. Hij verhiel zich met
eene houding van kalme waardigheid en beslistheid.
Zijn pleidooi moest een van de schoonste voorbeelden
van juridische welsprekendheid worden, die ooit ge
hoord zgn. Hij schraapte zgn keel, keek om zich heen,
naar de aanwezigen, naar den gevangene, naar de jury
leden en begon
„U Edelachtbare en heeren van de jury, het is mijn
pgnlijke plicht om
„Wil u dit briefje even inkijken 1" aldus deed zich de
portier hooren en reikte hem een toegevouwen papier
over, dat de sheriff, die op dat oogenblik de rechtszaal
binnentrad, hem had gegeven.
De ambtenaar keek verwonderd en vertoornd over
deze ongeschikte interruptiemaar hij ving den blik op
van den sheriff, die zich een weg baande door de dichte
menigte naar de balie, en begreep, dat een briefje, hem
op dit oogenblik overhandigd, van eenig belang moest
zgn, zoodat hij het met gefronst voorhoofd opende en
den inhoud lae.
De uitwerking was groot. Een blos bedekte zgn ge
laat; vlug wierp hij een blik op den afzender, den be
klaagde, de jury en vervolgens na eene vluchtige bui
ging tegen de réchters, keerde hij zich plotseling om en
liep haaBtig den sheriff tegemoet, die nog langzaam door
de menigte heendrong.
Aller oogen waren op beide mannen gevestigd. Dat
er iets buitengewoons zou gebeuren of was gebeurd, be
greep ieder. De menigte week achteruit om voor beide
mannen plaats te maken.
