bant. Daar behoefden geen kiezen te j niet tegenstander a outranoe zijn ge worden getrokken, maar gingen zij ruBtig tegenover den melkboer zitten, die ken met een klein beeldje over de wang en het voorhoofd streek, onderwijl eenige gebeden prevelde en hen eindelijk huiswaarts zond met de verzekering, dat de pijn zou ver dwenen zijn, alvorens zg te huis waren. Op dezelfde wgze worden behandeld brandwonden, zweren aan de vingers, de zoo gevreesde negen- oogen, verstuikingen van den voet en wat den mensch ai meer onaan genaams kan ten deel vallen. En bij alle gevallen moet steeds het beste suooes zijn opgemerkt. Natuurlgk worden die genezingen toegesohreven aan suggestie, maar bij bekende gevallen is <ie herstelling zoolang blijven voortduren, dat aan dien invloed moeilijk meer geloofd kan worden. Hoe groot die invloed anders is. bleek voor eenigeu tgd nog meer op komisohe wijze in een naburig dorp. Daar woonde een vijftigjarig man. die in zijn leven veel leed had on dervonden, doordien hij vreeselijk stotterde. Toen hg dan ook eene ad vertentie in een der dagbladen las, waarbij iemand verzekerde stotteraars in kurten tijd radicaal te kunnen gene zen, begaf hij zioh onverwijld naar het opgegeven adres en bleefdaar 14 dagen onder behandeling. Hij werd genezen en was daarvan zoo vast overtuigd dat hg, voor het eerst in zgn dorp teruggekeerd en een vriend ontmoe tende, dezen dadelijk aan-prak met: „P... pp... Piet, wil ik j* eens wat n... n n nieuws vertellen En toen de vriend zei: „ja nu wat dan?" ten antwoord gaf; „ikuikik... st.stotter nieme rl' Men meldt uit Dalem: Op den Spijksohen steenoven was eene vrouw reeds geruimen tijd lij den Je, zonder dat geneeskundige hulp baat soheen te brengen. Buren en goede vrienden brachten de pa tient© tot de overtuiging dat zg be hekst was. Onmiddellijk wordt een tooverdokter ontboden uit Rotterdam. Deze medicineert nu geregeld tegen f8,50 par visite. Intussohen sohijnt hg ook nog niet achter de kwaal te zijn, maar heeft hg zijn voornemen te kennen gegeven, om eerlang voor de woning een bos stroo te verbran den, als wanneer alle tooverkollen uit de buurt er een halmpje uit zul len trekken, en hg de sohuldige zal aanwijzen. Het huiselijk drama te St. Jacobi- parochie, waarvan melding werd gemaakt, blijkt gelukkig minder ern stig te zgn geweest dan zioh Zaterdag het gerucht had verspreid, dat sprak van een doodslag. Uit een door de mareohaussee ir ge steld onderzoek is wel gebleken, dat de aanstaande bruidegom met zgn broeder ernstig was handgemeen ge weest, doch tevens, dat de wonde, eerstgenoemden toegebraoht, van minder bedenkelgken aard ie. Pers Overzicht. Het amendement Harte. Aangaande dit amendement bevat het Centrum de navolgende driestar: „Zoo is dan wederom een klip ont- zeild waarop de kieswethulk van mr. Van Houten had kunnen stranden. „Met eene meerderheid, welke groo ter is dan wij hadden verwacht heeft de Kamer Vrijdag het opkomst- plicht amendement, dat, na door den heer Harte te zgn ingetrokken on middellijk door den heer Bahlmann weder werd ingediend, verworpen. „De kansen op aanneming der wet zgn,. blijkens deze stemming, merkbaar gerezen. „Het wordt steeds duidelijker, dat er in de Kamer een meerderheid zioh vormt en naar 't sohgnt zelfs een vrg krachtige meerderheid welke de afdoening van het kiesrechtvraag stuk verlangt. worden. Men denke slechts aan den heer Haffmans. „Aohteraf besohouwd en gelet op de stemmenogfers, ware het wel licht beter geweest, wanneer de heer Bahlmann thans geen stemming over deze zaak had uitgelokt. „Waarsohgnlgk had men haar dan la'er met meer kans op suoces aan de orde kunnen stellen. „Maar wat hiervan zij, de voorstan ders van den stem- of opkomstplicht behoeven daarom den moed nog niet te laten zinken. „Bg afzonderlijke wet kan deze „nieuwigheid" zeer goed worden inge voerd en nog wat meer ervaring om trent hare werking elders, zal aan een eventueele regeling geen afbreuk doen. „Terecht is opgemerkt, dat het vraagstuk thans misschien nog niet rijp genoeg was voor afdoening. Maar des te minder gemotiveerd zou het daarom zgn, indien men, naar aanlei ding van de nu gevallen beslissing, tegen de wet in haar geheel ging stemmen." De Standaard schrijft: „Het amendement over opkomBt plicht heeft de kansen op aanneming van het wetsontwerp niet verbeterd; vooral niet, nu de heer Bahlmann visch of kuit wilde hebben, en tot een stemming dwong. „Tooh was dit laatste noodzakelijk. „Dat ge een amendement intrekt, zoo het u uitsluitend om disoussiete doen was. kan uitnemend zgn; maar zulk intrekken is ongeoorloofd, als aan uw amendement, volgens uw bedoeling, het lot der wet moet hangen. „Metterdaad heeft dan ook de heer Bahlmann derpositie der roomscben, die de heer Harte eerst zoo schoon verdedigde, maar in een onbewaakt oogenblik prgs gaf, door zijn onver- waoht en kloek optreden gered. „Doch men weet nu dan ook dat op vier na alle Roomsohe Kamerle den met het amendement meegingen; en hieronder twintig die hun stem aan artikel éen gaven. „Volvoeren nu deze twintig Ka merleden hun plan, om niet alleen niet voor, maar, au grand complet, zelfs tegen de wet te stemmen, dan komt het ontwerp, zoo ook de vier oonservatieve tegenstanders van art. 1 zich tegen het ontwerp verklaren, en de beide partijen in oppositie in hun oppositie geen kamp geven, in gevaar. „Met zekerheid is hieromtrent nog niets te zeggen. „Alleen dit staat nu reeds vast, dat van een nationale wet geen sprake is; dat -de helling al wordt opgezet, waar men het scheepte, indien het al bg ongeluk van stapel liep, ter kalefatering zal hebben op te haleD; en dat de heer v. Houten, hoe ta lentvol ook veelszins zgn verdediging was, toch, zoo min als zijn ministe rieel© vrienden, een ontwerp schoon kan schilderen, getimmerd uit zóo vermolmd, en zóo kwasterig hout." Koloniën. Atjeh. De correspondent van de'N.Ji.Ct. seint onder dagteekeniug van Maandag Men zegt, dat Toekoe Oemar te Lam Pisang is teruggekeerd. Door de algemeene opinie worden de onbedaohtzame politiek, door ge neraal Vetter gevolgd, door het ter zijde stellen van luitenant-kolonel Van Heutsz, en de ruwheid vau kolonel Stemfoort afgekeurd. nedenlandera heeft zelden veel sym- pathie bestaan. Daar zal Pangiima Polim hem niet met open armen ont vangen en blijft hij dus liever weg. Over een maand zit Oemar wellioht weder in Melaboe. Hem te vangen I zal niet mogelijk zijn en is van min- J der belang, nu zgn partij vernietigd heet. Wat het veroordeelen van generaal Vetter aangaat, ook dat is begrijpe lijk genoeg. Gedurende drie jaren hebben wij op Atjeh getracht te leven in goede verstandhouding met de hoofden en bevolking buiten de linie. Door het verraad van Oemar en het wegloopen van de meeste hoofden veranderde de toestand niet zonder sohokken* Weinig of niets werd wel lioht nog bepaald omtrent de hou ding, die in het vervolg tegen hen zal worden aangenomen. Onzekerheid verving de sohijnbare rust van vroeger. Velen zullen daarin aanlei ding vinden des generaals handelingen te oordeelen, vergetende dat zaohte heelmeesters stinkende wonden ma ken. Van hetgeen hij deed, kunnen wij nu alleen zeggen, dat hg handelde met groote energie en voortvarend heid, waardoor het verzet met één slag werd vernietigd en voorloopig ten minste een partijgangersoorlog werd voorkomen, die ons groote zorg had kunnen baren. Het komt onB voor, dat Vao Heutsz gebruikt werd, waar hg behoorde, aan het hoofd van zijn troep. Omdat deze begaafde hoofdoffioier, vroeger ohef van den staf van generaal Van Teyn, een belangrijke brochure sohreef over de houding, die wij te genover Atjeh moesten aannemen, is bet nog niet noodig, dat generaal Vetter zgn maoht als regeerings com missaris in zgn hand legt. Als hij het noodig oordeelt, zal hij de advie zen van Van Heutsz vragentot zoo lang heeft die offioier zicb slechts met het hem aangewezen werk te bemoeien. Hg is te goed militair om dat zelf niet in de eerste plaats te begrijpen. Dat kolonel Stemfoort ruwheid wordt verweten, komt ons niet vreemd voor. Daarvan heeft hij den naam uit vroegere jaren overgehouden. Die ruwheid kan misschien weder herleefd zgn te midden van den harden strijd en nu een contrast vormen met de zachtere manieren, j van pas en gebruikelijk tijdens de voorafgegane rustige periode, waarin ons leger moest toezien, dat Oemar! voor ons vocht. Maar zij behoeft niet i zoo sterk veroordeeld te worden, nu de kolonel nog ale militaire comman dant heeft te handelen en geen politiek gezag uitoefent. Een Atjeher begrijpt trouwens hardhandigheid en desnoods ruwheid beter dan lankmoedigheid en zaohtheid. Zijn voornaamste hoofden vestigden hun invloed met behulp der beide eerstgenoemde eigen schappen. Uit aohterpolgens bg het departe ment van koloniën ingekomen tele grafische berichten betreffende Atjeh blijkt, dat aan hunne wonden zgn overledende korporaal J. H. Weekers, stamboeknummer 31115 en de fuselier C. Neve N. 36785, dat is gesneuveld de fuselier T. v. Dongen N. 28365, dat is vermist (vermoedelijk gesneu veld) de fuselier H. J. Claeesens N. 40093, dat gevaarlijk is gewond de fuselier D. Bokma N. 32745, en dat licht gewond werd de 2e luit. der inf. H. N. Boerrigter. zijn, en overal waar zg zich vertoo- nen oorlog voeren tegen de zonden', der groote steden, en de wanhoop, welke zich van de misdeelden dezer j aarde meester maakt. Al wie zioh bekommert om de smarten, waaron- der het mensohdom gebukt gaat, onverschillig welke ook zijne geloofs begrippen mogen zgn, behoort met deze herinneringen kennis te maken. Zg zullen hem toonen hoe vinding rijk de liefde ishoe zg partij trekt van alle geoorloofde middelen om den evenmensoh te hulp te komen en op te heffen uit zgn staat van ellende en verval. De industrie der bosjes hout, de papiersorteerirg, de land- kolonie, de metropool, zijn ware ge denkteekenen van barmhartigheid, en men is blij er nader kennis mede te maken, big ook hulde te brengen aan hen die zooveel voor Nederland heb ben verrioht, aan dat Lïger des Vre- des, waaraan onze rampzaligste land- genooten reeds zoo heel veel te dan ken hebben. Als het voortgaat en wij twijfelen er niet aan op den weg door de vorige leiders ingeslagen, is het on berekenbaar welk een gunstigen in vloed het spoedig op het lot der ar men zal hebben. L. S. klas crioketmatoh tus:ohen de L. C. C. Ajax en de Haarl. C. C. Rood en Wit, sooorde Ajax in de eerste in nings 95 tegen R. en W. 57. In de 2e innings scoorde Ajax 92 voor 3 wickets, maar kon (de Haarl. C. C. wegens den tjjd niet meer aan 't spelen beginnen. Ajax won den match, dus met 38 r. Haar kans op het kampioensobap is daardoor zeer toegenomen. Letteren ei Knust. Men sohrijft ons Krijgsherinneringen uit Neder" land. 18911896, door Kommandant W. E. Oliphant. Onder dezen titel heeft de afgetre den leider van het Leger des Heils in de Nederlanden een hoogst merk waardig werkje van p. m. 100 blad zijden in het lioht gegeven, wcarin bij op even heldere als boeiende wjjze het doel en streven van het Leger Het blad teekent het volgende er bij aan Het is zeer goed mogelgk, dat Toe koe Oemar weder in Lam Pisang is teruggekeerd, nadat onze troepen de IV Moekims verlaten hebben en nu j uiteenzet en de verschillende liefda „Kamerleden, die onder andere! de Marine eene landing in LepoDgjdige instellingen schildert bij ods omstandigheden nagenoeg zeker hun voorbereidt. Hij heeft altijd gezwor-door het L. d. H. in het leven ge- stem aan het amendement zouden ven op de westkust en in het weste-roepen. hebben gegeven, stemden daar mlijk gedeelte van Groot Atjeh. Daar Wie dit boek aandachtig doorleest, thans tegen; terwijl van den anderen liggen zijne bezittingen en belangen, staat verbaasd oyer het vele nuttige kant het vermoeden niet ongegrond daar heeft hg connecties. In de XXVI in zoo weinig jaren tijds tot stand is, dat ook onder de voorstemmers en vooral in de XXII Moekims is!gebracht, en kan niet anders dan be er meerderen zijn, die met hun vo- hij een vreemdeling. Tusaohen de I wondering gevoelen voor de mannen tum enkel het prinoipe der verplichte bovenlanders uit het diepe gedeelte en vrouwen, die met zulk een onver- opk omat hebben willen huldigen, maar der Atjehrivier-vallei. die nu als wijk-1 moeiden ijver voor de ongelukkigste nu dit werd verworpen nog volstrekt plaats voor hem openstaat, en de be klassen onzer maatschappij werkzaam Sport en Wedstrijden Internationale wieler wedstrijden. De uitslag der Zondag op het sport terrein te Maastricht gehouden inter nationale wielerwedstrijden is geweest als volgt: I. Openingsprijs. 1609 M. Scratch voor amateurs. Ie pr. R. Kupper Aken, in 3 min. 7 1/5 seo.2e prijs M. van Andel Maastricht; 3e prgs T. A. Breek- pot Tilburg. Tijden der twee laatsten niet opgegeven. II. Juniprijs, Series van 2000 M. finale 5000 M. voor beroepsrgders. In de drie series kwamen respectieve lijk als eersten aanH. Megers Maastricht, in 4 min. 26 1/5 seo.C. Grandjean Pargs, in 4 min. 25 sec. en Doornekamp Amsterdam, 4 min. 7 1/5 sec. Van de als no 2 aange- komenen in de 3 serieën mocht, na overriding, in de finale mederijden H. Sannes Antwerpen. Bij de eind- matoh won C. Grandjean, in 7 min. 40 sec., 2e was Doornekamp en 3de Megers. III. Prij3 van Amby, 3000 meter. Handicap voor amateurs, le prijs H. Frings Vaals (100), in 5 min. 18 2/5 seconden, 2e Breekpot (25), 3e van Aubel (25). IV. Prgs van Maastricht. 1609 M, Handioap voor beroepsrijders, le prgs De Haas Rhenen (70), in 2 m. 15 1/5 sec., 2e Nullens Luik en 3e Van Ooien Luik. V. De match tussohen mej. Reillo en Cordang, over 50 KM., waarbij de eerste 7 KM. voorgift kreeg, kwam niet tot zijn reoht, Cordang's banden raakten tot 2 maal toe defect, waar door bg genoodzaakt was de mede dinging op te geven. Mej. Reillo reed de 43 KM. in 1 uur 11 minuten 42 2y5 seconden. Cordang trachtte daarna het record over 25 KM. te verbeteren. Had hij goede gangmaking gehad, zeer zeker zou hg het wereldreoord (31 min 40 sec.) verbeterd hebben; nu reed hij den afstand in 32 minuten 19 4 5 sec. In het laatst verschenen bulletin der Nederlandsohe Harddraverij en Ren vereeniging komt een besluit van die vereeniging voor, waarin zij aan het Harddraverij-comité der Algemeene Harddravergvereeniging opdraagt.op- nieuw reoht te spreken voor 21 Juni 1896, in zake het inhouden op 10 Mei 1896 var het paard Redpath door J. Koster. In hetzelfde nummer komt een von nis voor van de Algemeene Hard- draverijvereeniging, waarbij pikeur Jan Koster te Heemstede, door haar is uitgesloten tot ultimo December 1896. De vernietiging van het vonnis door de Ned. H en R. V. is gegrond op het feit, dat de vorm. waarin het appèl is aangeteekend, niet aan de eischen van het reglement voor .de harddraverij op de lange baan voldoet, daar de uitgesproken straffen niet conform zijn aan het reglement op de lange baan der Nederlandsche Harddraverij en Renvereenigvng. Bij de Zondag gehouden eerste &KMEN6D NIEUWS Engelsche politierechters worden door het volk beschouwd als een vraagbaak in allerlei omstandigheden, en men hoort hen dikwijls raadplegen over dingen die met de rechtspleging niets te maken hebben. Ea het moet gezegd worden, dat zij overal raad op weten. Zoo gaf de rechter Kennedy dezer dagen een zeer practisch ad vies aan een man, die hem kwam klagen over zgn doohter, een meisje van 21 jaar, dat hardnekkig weigerde des morgens op behoorlijken tgd op te staan. Met al den ernst die een magistraat betaamt, gaf reohter Ken nedy hem den raad, den luie doohter een touw aan het been te binden en baar daaraaan het bed uit te trekken. Onder het gelach van het publiek verliet de man de gereohtszaal. De zaak Jameson De magistraat van de politierecht bank in Bowstreet te Londen, sir John Bridge, heeft dr. Jameson, sir John Willoughby, Coventry, Grey en de beide heeren White verwezen naar de juryrechtbank. De andere besohuldigden werden in vrijheid gesteld. Te Civita Veeohia ligt thans een Engelsch eskader, waarvan de man schappen gedurig uitstapjes in de omstreken maken. Zaterdag brachten 900 van de Engelsche zeelieden een bezoek aan Rome* Op het Janioulum voor het standbeeld van Garibaldi, hielden zij een demonstratie, welke door het volk beantwoord werd met den kreet „Evviva l'Inghilterra I" Zondag woonden 350 katholieke zeelieden van bet eskader een mis bij, welke door den paus werd gece lebreerd in de Sixtijnsche kapel. Na afloop werden al de Engelsohe offi cieren voorgesteld aan den paus/die allen hartelijk toesprak. Des middags werden de maneohap- pen op kosten van de Engelsohe in gezetenen onthaald in de Portico Car- lomagnohet feestmaal werd bjjge woond door een groot aantal hoog geplaatste geestelijken, Romeinsohe prinsen en andere notabelen. Mgr. Stonor stelde een dronk in op den paus en koningin Viotoria. De Matabelen. Uit de beriohten uit Boeloe- wajo mag men opmaken dat kapi tein Laing van plan is een ware drijfjacht te houden op het over schot der Matabelenbenden, die zieh verschanst hebben in wat zij voor een sterke stelling houden een smalle vallei door loodrecht oprijzende gra nietrotsen ingesloten en aan beide uit einden versperd. Hij zal trachten „zooveel rebellen als maar mogelgk is in dat dal te drgven en dan een aanval doen op de stelling". Cholera. Volgens een telegram uit Caïro breidt de cholera zioh in Egypte uit. Z(j heeft thans Assoen bereikt. Zondag zgn in verschillende plaatsen 89 sterf gevallen voorgekomen. In Mei bedroeg het gemiddelde aantal sterfgevallen 41. In Juni heeft tot nog toe het gemiddelde 93 be dragen. Een eigenaardig blad. In het tuohthuis van den Staat Ohio geven de gevangenen een eigen blad uitde Ohio Penitentiary Netvs. Het blad wordt in het tuohthuis geschre ven, gedrukt en uitgegeven. De re dacteur is No. 25041. Ofschoon het i geheele personeel van de courant in de gevangenis zit, ie de inhoud van het bl d toch zeer opgewekt, het biedt den lezer allerlei gevangenis nieuwtjes aan en bevat o.a, artikels over „be roemde (gevangenen". De Ohio Peni- 1 tentiary News heeft een oplage van 2500 exemplaren. In de Vereenigde Staten zgn d< van zulke door gevangenen ge red* geerde en uitgegeven bladen. Natuul lijk behouden de gevangenisbesturét zioh de censuur voor. >5 Hoe Keesje zijn vacantia- J opstel over geschie- denis schreef. •j Toen voor 6000 jaren de werei geschapen werd, zag ons land er he anders uit dan nu. Ze verbouwd* toen veel korendat verkocht Joz aan zijn broers en Benjamin krer nog een beker op den koop toe. I waren ook menechen, die van sprin] hanen en wilde honig leefden. En c jongens van de Batavieren behoefd* 'e avonds geen aardappelen te schillej want die lustten ze toen nog niet. Dj kwam omdat Columbus Amerika m niet uitgevonden had. TabalenKai waren ook uitvinders, ze deden ijzerwaren. Claudius Civilis was ef Batavier. Hij had maar éen linkeroi en de Romeinsche veldheer Juli] Caesar had maar ósn rechteroog daarom keken die beiden mekaar z< raar aan, toen ze elkander voor hj eerst zagen. Dat gebeurde op ei afgebroken brug. Maar toen Karei Groote hier kwam, toen ging aiij veel beter. Die leende alles maar V en die bouwde ook scholen maar da gingen de kinderen eerst heen als 40 jaar ond waren, toen leen Karei zelf ook nog schrijven. Bon:' CÏU8 was een domineehg hakte Duitschland de boomen om, en tol hebben ze hem in Friesland doods slagen. In die dagen liepen er ook W menschen rond met een strop om d| bals. Dan dansten ze op de ma.i om vrijheidsboomen en deFransch stonden er bij, ze hadden geen sch< nen aan en geen knoopen meer a de broek. Dat kwam allemaal van vrijheid, gelijkheid en broederechi Alva is hier ook 6 jaar geweest gaf altijd 10 procent korting vc contante betaling. De bakkers en slagers werden echter altijd opgehq gen. In Leiden was heelemaal nie meer te koop, daar stierven de mé schen allemaal van hbnger en don En daarom kreeg Leiden ook e hoogeschool. Zoo gebeurde het oi eens dat Jan van Schaffelaar uit dl toren sprong boven op zijn spi broeders. De SOjarige oorlog hield op laatst ook weer op; hij had 80 geduurd. De Spanjaarden hadd' geen kruit en lood meerdaard durfden ze niet uit de haven te ij men. We hebben tosn geen oorl meer gehad; alleen nog een keen wat met de Engelschen en met Franschen. Cromwell had een akte gemaakt d elk in zijn eigen land moest blijve maar to9n staken de Hollanders gaj de Theems in brand en een van d sprong met zijn schip boven over ketting. Van Speijck vloog ook in luchthij had papier aan boordj wou hij niet overgeven. En bij w terloo giüg 't ook raar, Welling! riepAls Blücher niet komt, d wordt het nacht in de kazerne j toen ging Napoleon op de vlucht i bij St. Helena grepen ze hem en ds zetten ze hem vast. Eu toen was geschiedenis uit, want naderhandj er nooit meer geschiedenis geweq Keesje leest zijn opstel voor q moeder en vader 8n ziet nu zegevierenden blik op, 't alleri naar vader. Maar*'t zij deze een be' tijdgeheugenis heeft van de aardap; campagne, hetzij hij 't logisch verb; in Keesje's opstel ni-1 al te goed vader blijft strak voor zich zïl Maar moeder knikt haar jóngen m zaam toe zooals alleen een moei dat kan. Zoo'n knappe jongen, die missch nog eenmaal „prefester" zal word Och, er zijn er wel zoo. Controleur Uit Moskou. Over bet einde der kroningsfeest te Moskou schrijft de currespondl van de N. H Ot. het volgende, 9 Juni. Nadat Zondagmiddag, na de para de Keizer en de Keizerin nog a de verschillende gezanten en ambas ceurs afsoheidsaudiëntiën hadden v leend, zijn zij om tien uur van i Smoiensker station vertrokken, d. z. de Keizerin-moeder, vergezeld v de grootvorsten Alexej Alexandl witsj en Miohaïl Alexaodrowitsj i de grootvorstin O'ga Alexandrovl voor de deur, luisterend haar oor tegen het sleutelgat aandrukkend. Toen zij na een poos opBtond, was haar gezicht vuurrood. „Hij is uit tante's familie en hij heeft geld gehaald voor zijne wedrennen. Of tante's dia manten al verkocht zijn fluisterde zij opgewonden. HOOFDSTUK III. Hallwey en zijn bewoners. De advocaten- en notarisfamilie Kemper was zeer oud, zij had steeds in den besten roep gestaan, wijl ten allen tijde krachtige handhavers van het recht uit haar waren voortgesproten. Onder Karei Kemper, de vader van Werner en de broeder der grijze dame, was de familie er financieel echter niet op vooruitgegaan, bij was wel de minst begaafde van zijn geslacht. Wel arbeidde hij even vlgtig als zijne voorvaderen, doch voor groote ge compliceerde proceseen, die veel geld opbrachten, was hij nu eenmaal niet in de wieg gelegd. Zijn vader daar entegen was een „slimmert", een knappe kop gewee t, zooals de menschen thans nog zeiden. Hij bewees alles, wat bij wilde, en had tal van processen gewonnen en daarbij sohatten verdiend. De meest verwikkelde din gen wist bij uiteen te zetten, hij bszat een gelukkige hand, waaraan alles gelukte wat zij aanvatte. Wat opzien baarde het, toen plotseling de goudge rande kaarten met de kennisgeving der verloving van de „zwarte Else met graai Nicolaus Hallwey versche nen!" Ja, de oude advocaat Kemper was lortuinlijk. Hij had voor den rijken graaf een proces gevoerd, die om deze reden eenige malen in de woning van den advo caat moest komen. Hier zag hij het „zwartbruine doch tertje" van den advooaat en huwde haar ondanks het protest zijner familie. Hij bezat geen andere naaste bloedverwanten dan een jongeren broeder, die in gemeenschap met een vene bloedverwante, welke op het kasteel grootgebracht werd, freule Stephanie van Böhlen. geweldig tegen het huwe lijk intrigeerde. Zij vermochten echter niet om hem van plan te doen veranderen, hij beminde de kleine Elisa beth met al de kracht van een dweepachtige natuur en trotseerde de gansche wereld. Later, toen graai Nicolaus reed3 een jaar of vier getrouwd was, ruimde bij plotseling de ingetreden spanning tusschen hem en zijn broeder, die inmiddels met Stephanie in het huwelijk was getreden, uit den weg en bood hem op edelmoedige wijze een voortdu rend verblijf op Hallwey aan, 't geen het jonge paar dan ook verheugd en mei grooten dank aannam. Ludwig Hallwey verkeerde als tweede zcon nu juist niet in bijzonder gunstige omstandigheden, daarbij kwam nog, dat hij in zijn jeugd en als officier bij het keurkorps meer dan de helft van zijn vrij aanzienlijk vermogen er doorgebracht had vóór hij in het huwelijk trad. Bij zijn toenemenden ziekelijken toestand een gevolg van een hartsgebrek, zonderde hu zich met zijn echtgenoote geheel op Hallwey af en leefde hier in een gezonde berglucht en de heerlijke bosschen voor zijn gezondheid en zgne neigingen, die zich steeds weder op het sportleven richtten en waar aan hij na verloop van nogmaals vijf jaar het overschot I van zijn vermogen offerde. Van dit oogenblik was hij geheel 8n al afhankelijk van de genade zijns broeders, aan wiens discn hij met zijn familie at en dronk, en van wiens kas hij bij de be- kende vrijgevigheid van graaf Nicolaus naar hartelust gebruik maakte. i Het was bij dit alles een geluk, dat graaf Nicolaus i en zgne vrouw geen kinderen hadden, wijl zij dan meer met hunne middelen rekening zouden hebben moeten i houden. De zoon6 van Ludwig en Stephanie zouden alsdan ook niet het vooruitzicht gehad hebben op de rijke erfenis van de Hallweys, die hen nu over veel 'bitters en onaangenaams deed heenetappen i De levenslustige overmoed gaf Stephanie aanleiding 'genoeg, om bij hare vroegere intriges in den dagelijk- schen omgang nu al zeer spoedig nieuwe te voegen zij was daarin onvermoeid en kampte met gesloten vizier tegen hare schoonzuster, die zij trachtte te bena- deelen in eer, lichaam en leven. Graaf Nicolaus was een hartstochtelijke, excentrieke ;man, wiens grillen de verkeerde stappen van zijne jonge echtgenoote eerder billijkten dan afkeurden. Hg jwas er op gesteld om in zijne van diamanten stralende, schoone Elisabeth bewonderd te worden en deed alles, wat den stralenkrans vergrooten kon, die haar bruin- ach tig, tenger gezichtje omgaf. Hij bedacbt alle moge- jlgke feestelijkheden die in glans en weelde alles over troffen, en zoodoende weefde hij een leestachtigen glans j om de vergoode vrouw, wier prachtige toiletten de verbazing der wereld opwekten. Het waren compleete wouderen, die men opflalln wrochtte. Ja, het waren onvergetelijke tijden op Hl weyEn ai berichtten de bladen ook van de buiti sporigbeden op het kasteel Hallwey, men kon ze tq niet veroordeelen- Graaf Nicolaus was immers een schatrijk man, tJ kwam het er dus op aan of een enkele avond al e! duizenden van goudstukken kostte. Toen echter tj jaar later,de moeielijkheden op Hallwey uitbarstten, spi men geheel anders, toen heette het, dat graaf Nicola totaal geruïneerd was en dat hem ternauwernood zoov overblsef om de grootste zorg van zioh verwijderd houden. De tijding kwam niet verraseend, de meesten hadd haar verwacht, hoogstens verwonderde men er zich ov dat zij zoo lang uitgebleven was. Het gansche rij Hall wey erf was verkwist, weg was ook al de pracht heerlijkheid, alles, alles, zelfs de eenmaal zoozeer j prezen gravin Elisabeth 1 Hoe dat toegegaan was T gevolge van de conflicten. Wordt vervolgd)

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1896 | | pagina 2