Ziehier dus het vreemde geval, dat de verkiezingsstrijd over de nieuwe De Amst. Courïóerkt voorloopig
twee gedeserteerde matrozen zich uit Tweede Kamer aan den gang is." j slechts op, dat men afwaohten moet
vrge beweging b(j de Nederlandsohe|boe de wet z^jn zal, daar het ten
(volgens Marine niet bevoegde) auto-i slotte toch de praktqk is, die het de
riten komen in arrest begeven, en j vmdhmnttt -nh n__j floitieve „voor" of „tegen" uitspreekt,
dat dio autoriteit dan genoodiaakt is.,,6t„ j iL M,ar vooï z00yer een iProfo6e
om hen in hun (deae.™ tel'd" Ej,e' ,z0°"®r
otnj. hare aaDnemmtf
dienaangaande opgaat, gelooft het
blad dat deze inderdaad ruime uit-
door aanmonstering 5p een foota«y*-<. """St'aSI ""VP"W.«, breiding kane heeft voor langen tijd
ra rdjjschip 1 De zaak is interessant, Dan ,h®' ,5L„ kif ,ll stand te honden en voor goed wat
uit eet. rechtskundig oogpunt en dus hinderpaal tegen het tot jaren de B|,00ïe electorale quaestie"
aanbev len in de a^d.eht der rechts- k.0m6° "L X, ^3 «BpOet te hebben,
geleerden. hervormingen uit den weg is ge- g0 antirevolutionaire Standaard
ruimd.
Het blad voegt aan dit, in haar
Bg de ramp van het stoomschipVrgdagavondblad gesohrevene, in het
Drummond Castle is ook verdronken I ochtendblad van Zaterdag in het
de heer W. Dert, oud 29 jaar, wonende Kameroverzioht o. m. nog het vol
te Vlissingen. gende toe:
„De uitslag is voor de Regeering
Een manufacturer te Zwolle deed inderdaad gunstig geweest. De meer-
Zaterdag aangifte bij de politie aldaar, derheid van 56 tegen 43 stemmen
dat een vroegere 20 jarige dienst- j met zeer f0?1 *4»tooh
bode vele goederen bg hem hadr,n zooverre geheel zuiver, dat op
ontvreemd. Een reohercheur stelde een enkele na alle pnnoipieele tegen
een onderzoek in, waarna het meisje
de vluoht nam. Toen hg haar des
avonds op een X uur afstands van de
stad ontdekte en haar wilde aanhou
den, sprong zij in de Willemsvaart,
waaruit zij met een dreg werd op het
droge gebracht, waarna met zeer veel
moeite de levensgeesten weder werden
opgewekt, en zij per vigelante naar
een ziekenhuis werd gebracht. Een
groote menigte manufacturen is ia
haar bezit gevonden. Zondag is zg
naar de gevangenis overgebraoht.
Pers Overzicht.
De eindstemming.
Van de velerlei beschouwingen Kamer was voor.''
Btanders van het ontwerp ook inder
daad tegen gestemd hebben. De heeren
die deze uitbreiding van het kies
recht slechts zouden hebben aange
nomen op afbetaling, hebben, uitge
nomen de heer Staalman, huune mede
werking geheel geweigerd. Bovendien
is de RegeeriDg nog aanmerkelijk
sterker dan de cijfers zonden doen
vermoeden, omdat de minderheid
onderling verdeeld iB als water en
vuur. Het waren de uiterste rich
tingen aan beide zijden die het voor
stel wilden verwerpen. Terwijl immers
i 27 leden tegenstemden omdat de voor
gestelde uitbreiding naar hunne op
vatting niet ver genoeg ging, waren
er 16 anderen tegen, omdat die uit-
breiding naar hunne opvatting te ver
i ging. De groote middenmoot van de
over de kieswet, die wg in tal van
binden van versohillende richting
vonden, laten wg hier in het kort een
en ander volgen.
De Telegraaf meent dat minister
van Houten zioh met veel talent ge
durende deze oampagne van zgn taak
Volgens de N. R. Ct. is, de stem-
menlijst overziende, waarop 56 stem
men voor en 43 tegen het ontwerp
staan aan eteekend, zooals men weet,
heeft gekweten, al was zgn houdingde gevolgtrekking geoorloofd, dat de
- 1die het kabinet-Tak heeft
er in geslaagd is de me-
van versohillende staat
jegens tegenstanders ook niet wetwil- regeering,
lend, aanvankelijk zelfs noodeloos i opgevolgd.
onwelwillend.
Of het thanB tot stand gebrachte
werk hem tot blij venden roem zal
strekken moet de tijd leeren. Het is
beden, meent bet blad, het geschikte
dewerking
kundige hoofdgroepen te verwerven
om eene aanzienlijke uitbreiding van
het kieswetstelsel voor de Staten-Ge
neraal, de Provinciale Staten en de
ocgenblik niet, om terug te treden in i gemeenteraden, zonder wijziging der
besohouwingen over al hetgeen op
de grondgedachten dezer wet alzoo
valt aan te merken.
„Iets goeds was na de veroordee-
ling van het Takkiaansche stelsel
zoo besluit de Telegr. dan ook
niet te wachtenals product van het
noodlot (om met den heer van Hou
ten zelf te spreken) kan men in het
geen nu tot stand gekomen is des
noods wel berusten.
„Allerabomicabel8t maar tooh aan
nemen', aldus karakteriseerde de mi-
nisttr in zijn eerste rede voor 6 we
ken spottend het volksoordeel over
zijn wet: zoo was het, en zoo iB het
gebleven."
In het Haagsoh Dagblad lezen wg
aan het slot van het Kamer-over-
zioht
„Het is thans aan de Eerste Kamer
haar oordeel uit te spreken.
„Wanneer zij let op overwegende
bezwareD, tijdens de debatten tegen
de algemeene strekking van het ont
werp ingebracht, en daarbij over
weegt, dat een ontwerp, dat slechts
met een meerderheid van 13 stemmen
is aangenomen, zeker niet geacht
kan worden te zijn de uitdrukking
van den wil des volks en daarom
geen aanspraak kan maken op den
naam van „n-tionale wet", dan
sohgnt ons de verwachting niet ge
heel ongegrond, dat dit hooge Staats
lichaam niet dan om zeer overwe
gende redenen de opneming der wet
in het Staatsblad mogelgk zal maken."
Gansch andere is in deze het oor
deel van het Alg. Bbld., dat overtuigd
is dat de le Kamer hare goedkeuring
aan het ontwerp niet onthouden zal.
„De gematigde elementen zijn, zegt
het blad, m die Kamer nog veel tal
rijker dat in de Tweede Kamer, en
bovendien za; de Eerste Kamer niet
licht een crisis uitlokken, nu het vo
tum der Tweede onder de bestaande
omstandigheden, ten gunste der voor
dracht is uitgevallen
„Als vrg zeker mag men dus aan
nemen, dat op 1 Januari 1897 de
nieuwe kieswet in werking zal treden
en dat als wg een jaar verder zijn,
verklaart, dat de anti-revolutionaire
groep Kuyper moest tegenstemmen,
vooral omdat zij zioh gebonden achtte
aan het besluit der Deputatenverga-
dering, die wensohte gebroken te
zien met bet census-kiesreohten de
Hollandereveneens een antirevolu
tionair orgaan, voegt erbjj dat de
beginselen der wet Yan Houten zoo
vioieus zgn, dat de club er niet vóór
mooht stemmen. „Want", zegt het
blad, „het spreekt wel vanzelf, dat
de kiesreohtbeweging niet nit is."
De Middelburgsche Courant volstaat
met te zeggen
„Wg hopen er het beste van en
aanvaarden de wet als een noodza
kelijkheid; in de verwaohting datzg
den weg zal openen voor iets beters",
terwgl de Maasbode de aanneming
der kieswet betreurt.
(grondwet, te doen goedkeuren. Er
wordt hiermede, natuurlijk, niet be
weerd, laat het blad er dadelijk p
volgen, dat elke groep in haar geheel
heelt medegewerkt; maar er wordt
gezegd, dat alle groepen in betrekke
lijk sterke verhouding in de meerder
heid vertegenwoordigd zgn, terwijl
de minderheid, behalve de onvoor
waardelijke tegenstanders, slechts
weinige medeBtemmers uit andere
kampen in haar midden heeft.
Niemand kan, volgens het blad,
van deze wet zeggen, dat zg een
partgwet is. Al hebben niet, zooals
de minister wensohte. alle partijen
ten slotte haar gehuldigd als het
beste, dat zonder grondwetsher
ziening te krijgen was, toch heb
ben uit alle partijen vertegenwoordi
gers die genoemd mogen worden,
aan de wet hun zegel geheoht. Om
deze uitkomst te verkrijgen, hebben
het politiek beleid van den heer Van
Houten en zgn groote parlementaire
ervaring samengewerkt.
In de u:ts!asr der stemming ver
heugt de N. R. Ct. zich, en die is meent
zij te danken aan des ministers vast
beradenheid in bet bepalen en hand
haven zijner gedragslgn en zijne
grondige kennis van ons staatsreoht en
onze politieke gesohiedenis.
Het blad eindigt zgne beschouwing
aldus
„Zoo is dan wij leggen hierop
nadruk, omdat het bij aanneming
van het ontwerp-Tak niet verkregen
zou zijn zoo is dan door het werk
van dezen minister eene hervorming
tot stand gebraoht, voor zooverre
de Tweede Kamer betreft, die èn het
politieke en het provinciale èn het
gemeentelijke kiesreoht omvat, en die
tot de samenstelling onrer vertegen
woordigende lichamen in zoo ruime
mate nieuwe kraohten tot medewer
king roept, dat gedurende ettelijke
jaren het herleven van den drang
naar verdere uitbreiding van het
kiesrecht ODWMieohjjnlijk geacht he, 0D, jn zijn heel
mag worden. Mege deae blvde uit-^ noemt Nel het een triomf
komst den aanvang vormen van een ïan £oaie trouw en gezond verstand.
nieuw en vruohtbaar tgdperk van po-
De katholieke Tijd is van meening,
d«t de kleine meerderheid waarmede
de wet is aangenomen, 't onmogelijk
maakt naar een nationale wettenoe
men en dat de Dieuwe wet voor drie
vierden voldoet aan het verlangen
naar zeer uitgebreid kiesrecht, maar
dat toch het met den drang nasr al
gemeen kiesrecht niet nit zal zijn.
„Voorloopig echter is de zaak afge
daan zegt het blad dan enzóo
dat wij er veel slechter aan toe zou
den zijn geweest, indien vóór een paar
jaar de wet-Tak ware tot stand ge
komen veel slechter ook, indien, na
verwerping der kieswet-Van Houten
en na het honden van nieuwe al
gemeene verkiezingen, een meerder
heid van vooruitstrevende liberalen,
radicalen en Knyperianen zich van de
leiding hadden meester gemaakt en
een tweede nog verscherpte editie van
het ontwerp-Tak door beide Kamers
badde doen aannemen."
Het eveneens katholieke Centrum
betoogt, dat de katholieke afgevaar
digden het in hun hand hadden om
de uitbreiding van het kiesrecht teg> u
te houden en dat zij het niet hebben
gedaan, maar het ontwerp gered. De
nadruk legt het blad er op, dat zon
der de meerderheid der katholieke
Kamerleden de wet er niet was ge
komen.
Thans mag volgens het Centrum
de hoop worden gekoesterd, dat de
beweging over het electorale vraag
stuk binnen kort tot stilstand zal
zijn gekomen en wel voor een gerui-
inen tgd.
De eindpaal der uitoïeiding is zeer
zeker nog niet bereikt en onder dit
opzicht trok het ontwerp-Tak hst
Centrum meer aan.
De anti-rev. Nederlander Loh-
man's orgaan zet nit een, dat in
de wet geen overwinning van eenig
antirev. beginsel ligt en dat uit dit
oogpunt beschouwd het ontwerp van
Houten even verwerpelijk alB dat van
Tak is.
„Maar het is grondwettig, laat het
er op volgen, en niemand heeft aan
getoond dat men, zonder verkraohting
van de grondwet, verder kan gaan
dan dit ontwerpal blgft, evenals bij
else grensregeling, ook hier ruimte
voor eenige Bpeling.
„Het aantal kiezers zal o.i. minstens
zoo groot zijn, als het eerste ontwerp-
Tak met zijne niet-bedoelde sohrijvers
ons zou hebben geleverd. Den kiezers
baart dit ontwerp heel wat minder
last dan dat van Takhet waarborgt
beter voor den werkman de mogelijk
heid om te stemmenhet zal voor
den eerlijken kiezer weinig moeilgk-
heid opleveren en het zal ons niet
overleveren aan de willekeur derj
diaconieën, wier openbaar gemaakte
bedeelingslijeten de grondslag der
kiezerslijsten zouden geworden zgn,
zoo Tak en zijn volgers hadden ge
zegevierd 1 Alleen de administratie zal
er veel last van hebben.'
Koloniën.
Soerabaja, 19 Mei.
Gisteren werd door den Raad van
Justitie alhier een aanvang gemaakt
met de behandeling van de zaak van
den heer Schrok, besohuldigd, zooals
men zich herinneren zal, van het feit,
dat hij door den Javaan Kassamredjo
zijn echtgenoote op het koffieland
Polaman zou hebben doen vèrmoor-
den.
De groote zaal van ons nieuwe
rechtsgebouw was vol van getuigen
en belangstellenden, 't Valt echter
door de slechte acoustiek moeilijk
iets te verswan. Er zijn ruim vijftig
getuigen gedagvaard, waaronder
eenige dames, meeBt familieleden, die
mededeeliDgen over de verhouding
van den heer Schrok en zijne vrouw
moeten doen. Een der meest inte
reseante, maar ook een der meest be
klagenswaardige getuigen is het jonge
meisje, omtrent wie men zeide, dat
de heer Schrok met haar in eene
intieme verhouding zou hebben ge
staan en daarom de dood zijner vrouw
zou hebben gewenscht, een gerucht,
welks onwaarheid echter reeds ten
volle aangetoond is. Hoe pijnlijk
echter om omtrent zulke punten in
het openbaar te worden ondervraagd,
ook al berust alles ep booze verzin
sels!.
De heer Schrok iB iemand van on
geveer veertig jaar, vrij lang, met een
groote blonde snor, die hém eenigs-
zins het uiterlijk van een cavalerie-
officier geeft. Hij antwoordt kalm,
maar weinig. Alleen wanneer over
zgne vrouw of zijn kind gesproken
wordt overmeestert hem de aandoe
ning. [De eigenlijke moordenaar, Kas
samredjo, ie een Javaan, met gewoon
uiterlijk, vrg klein, zoodat men zich
terstond afvraagt hoe zijn verhaal,
dat hij alleen den moord zou hebben
gepleegd, waar kan zijn, daar mevrouw
Schrok een vrij lorsche vrouw was,
die dezen inlander best aan gekund
had, terwijl toch alles in 1iu:b wqst
op een langdurige worsteling. Het
ware omtrent deze zaak zal wellicht
nooit aam-het licht komen ten minste
het onderzoek der justitie heeft ze
ker tot heden de volle waarheid nog
niet onthuldmisschien zal nu de
verdediger, mr. Gericke, er in slagen
nieuwe gezichtspunten te openen
die tot eene bevredigende verklaring
van het drama van Polaman zullen
kunnen leiden.
Juist omdat het verhaal van de
wjjze, waarop de moordenaar het feit
zon hebben begaaD, zoo ongeloofwaar
dig schijnt, heeft men een der kamere
van het gebouw van den Raad geheel
ingericht als en gemeubeld met de
zelfde meubelen als de kamer van
mevrouw Schrok op Polaman. Wan
neer dan de dader zijn getuigenis
heeft gegeven, zal hij in dis kan er
dit nader moeten verklaren.
De behandeling dezer zaak .zal wel
ongeveer een maand duren.
In den aanvang der volgende week,
den 26en, komt ook de zaak derval-
sche bankbiljetten in behandeling
voor den Landraad.
Eeu der processen over den ver
koop der suikerfabrieken Tangoelan-
gin en Soekoeredjo ie door het Hof
ten nadeele der eigenaren beslist,
zoodat het recht vaa den hypotheek
houder kapitein Oei Tjong Ham tot;
verkoop is erkend. In Juni sullen1
deze fabrieken nu vermoedelijk onder
den hamer komen, en aan liefhebbers
voor deze goedé, in uitnemende stre
ken gelegen fabrieken zal het wel
niet ontbreken.
litieke werkzaamheid 1"
Letteren en Kunst.
Twee onzer kunstsohilders, Jacob
Maris en Arthur Briët, is een bijzon
dere onderscheiding ten deel gevallen
Van ieder is op de internationale
kunsttentoonstelling te Berlijn door
den Doitsohen staat een sohildèrg in
olieverf aangekocht. Van Maria „Aan
het Kanaal' en van Briët„Huiselijke
Godsdienstoefening.
Te Amsterdam is opgericht de
naamlooze vennootschap„De nieuwe
muziekhandel", waarvan de Statuten
zgn goedgekeurd bg Koninklijk Be
sluit van 1 Mei 1896, no. 28.
Als Commissarissen der Vennoot
schap zullen optreden, de heerenJ.
K. HuijBinga, commiesionnairin effec
ten, te Amsterdam. Dr. M.A. Mendes
de Leon, Arts, te Amsterdam en Ger-
brand Olie, directeur van „de Am-
sterdamsche Tabakshandel-Maat-
sohappg", als gedelegeerd commis
saris de heer: Chr. Timmner, Toon
kunstenaar, te Amsterdam en als
direoteur, de heer A. A. Sngder, die
in het beheer zal worden ter zgdo
gestaan, wat betreft den handel in
muziek, door den heer Hans Augustin
en voor de leiding dér fabriek van
StrgkiDstrumenten en strgkstokken
en van het Atelier voor Reparatie van
Strgkïnstrumenten, door den heer
Karei van der Meer.
De vennootsohap zal worden ge
vestigd in de Leïdsohestraat No. 46,
bg de Keizersgraoht.
Agente voor Haarlem en omstreken
is de firma de Haan Zoon alhier.
Leger en Vloot
Maandagochtend zgD in de leger
plaats bij Zeist aangekomen de vo
lontairs van het oudste studiejaar van
de militaire school te Haarlem, ten
getale van 15, onder bevel van den
le luit. der genie van het Oost Indi
sche leger W. A. C. Gout, ten einde
de door de genietroepen uitgevoerde
werken enz., te [bezichtigen en de
pionier-oefeningen bg te wonen.
Mede zgn in de legerplaats aange
komen een lOtal cadetten van hei 4e
studiejaar 'van het wapen der genie
van het leger hier te lande en in
Ned.-Indië, onder leidiDg van den len
luit. der genie J. J. Schuil, ten einde
de practisch.8 oefeningen bij het corps
genietroepen van 22 Juni tot 4 Juii
mede te maken.
Rechtszaken.
Auteursrecht op muziek.
Het vonnis i. z. Decourcell« en een
bekende Amsterdamsche firma, door
de ftrronciis8ements-rechtbank te Am
sterdam gewezen, heeft Fransch mu
ziekuitgevers wakker gemaakt. Zater
dag 6 Juli i-, met presidiaal verlof,
volgens art. 22 der auteurswet, door
den deurwaarder Colder te A tester
dam, bij den heer Bührmann (firma
Bürhmann Roothaan) beslag ge
legd op den geheelen voorraad 350
exemplaren van deel 65 en 66 zijner
„Saionblumen."
In die beide deelen zijn nagedrukt
de overbekende composities „Estudi-
antina" van Wsldteufel en „La Cza-
rine" van Ganne. Het auteursrecht
dezer beide werken behoort aan de
firma Enoch Cie. t9 Parijs, als wier
raadsman optreedt mr. Biederlack,
advocaat te Amsterdam. De heer
Bürhinan isj tegen 23 Juni gedagvaard
tot van waarde verklaring van het be
slag en schadevergoeding ten bedrage
van f2000.
Naar men verneemt, komt nu een
groote boekhandelaarsfirma te Amster
dam, wegens jarenlangen verkoop van
nagedrukte muziek, aan de beurt.
ÖEMSMD NIEUWS
Een drama.
In de grenadierskaïeme te Brussel
is een vreeselgk drama afgespeeld.
Een soldaat, De Euytter genaamd,
kwam des avonds in beschonken
toestand tehuis. Op de soldaten kamer
gekomeD, nam hg een geweer en
eenige pakjes patronen en ging in
het halfduister als een dolle man aan
het schieten. Bg de eerste schoten
ontstond een vreeselgke paniek. Toen
het twaalfde schot was gelost, kwam
een agent van politie te hulp, maar
juist was deze de kamer binnenge
treden toen hij door een kogel doode-
ljjk in de borst werd getroffen. De
dronkaard vuurde inmiddels in alle
richtingen voort. Eiadelgk ^erd na
dat de burgemeester eu de hoofdcom
missaris vac politie waren gewaar
schuwd, een sterke polisiemaoht af
gezonden, die er na twee uren in
slaagde den woesteling de boeien
aan te leggen. Dank zij der duister
nis waren, behalve den ODgelukkigen
politieagent, sleohts twee militairen
licht gewond. De meeste soldaten
wisten zich bijtgds door de ramen
in veiligheid te brengen.
De gebeurtenis heeft te Brussel
natuurlijk groot opzieu gebaard.
Eene nalatenschap
Op den dag zelf van de terecht
stelling der wegens de vele kinder
moorden te Londen ter dood veroor
deelde moordenares Dyer, had de
verkoop van haar nalatensohap plaats,
Duizenden waren daar bgeen geko
men en om het bezit van versohillen
de voorwerpen werd bepaald ge
vochten. Htertoe behoorde o.a. een
kous, die de moordenares breide, op
het oogenblik dat zg gevangen genoi
men werd. Verder vocht men om eeri
stak van het goed, waarin zg de jongs
slachtoffers wikkelde, voordat zij hen
in de Theems wierp. Twee wiegen
waarin bgna alle onsohnldige kinde
ren den laatsten adem uitbliezen,
brachten zeer hooge prgzen op. De
meeste voorwerpen werden door een
der grootste Londensohe musea aan-
gekoobt. In 't geheel bracht de nala>
lenschap echter maar honderd twintig
gulden op.
Het vergaan van de „Drum
mond Castle
De directie der Nederlandsche Znidi
afrikaaneche Spoorwegmaatschappij
te Amsterdam jheeft, naar wg in dj
Engelscho bladen lezen, aan de reet
derij der Caste Line 6000 gulden ge
zonden voor het fonds tot ondereteuj
ning van hulpbehoevende betrekkin
gen van hen, die bij de ramp dej
Drummond Castle het leven verloren,
Deze gift werd door de heeren Donaltj
Carrie Co. dankbaar aanvaard, ai|
„een bewijs van de international!
sympathie welke altijd wordt opge
wekt door zulke rampen"; de firmi
voegde er bij, dat zij „ten zeerste ge
troffen was door deze milde bijdragi
voor de slachtoffers."
Sir Donald Currie heelt zelf 1501
pd. st. geschonken voor het fonds
Voorts werd nog ontvangen500j
Sd. et. van de Castle Mail Packet
ompany, 100 pd. st. van baron Fei
dinand de Rothschild, 250pd.st.vaj
David M. Carrie, 100 pd. st. van Wij
liam BrowD, enz.
Van den heer Montagu White, con
sul-generaal der Zuidafnkaansch]
Republiek te Londen, ontving sij
Donald Currie hét volgende schrijven
„Waarde sir Donald. Toen het m
richt van de ramp der Drummon\
Castle bekend werd, betuigde ik
persoonlijk mijn diepgevoelde deel
neming. Namans de regeering van
Zuidafrikaansche Republiek geef
u hierbij de verzekering van haar die;
smart over deze nieuwe ramp, welki
zich komt voegen bij de lange lijd
van ongelukken die Znid-Afrika heb
ben bezocht sinds het begin van di
jaar. Deze sympathie met n is noj
grooter, daar de regering weet hoe
veel zorg gij altgd hebt gedragei
voor do veiligheid en het welzijn val
het reizend publiek."
De Volksraad van Transvaal heei
Zaterdag zgn zitting opgeheven tel
teeken van rouw over de ramp
om zijn sympathie te betuigen mi
de daardoor getroffen familiën in
Zuidafrikaansohe staten en kolociëi
Deze daad heeft, zegt een Reutt
telegram uit Pretoria, allerwegen
goeden indruk gemaakt.
Marquardf, de eenige geredde pi
sagier, had aan boord van de Drw,
mond Castle hut no. 13, een numm'
waarop de passagiers gewoonlgk
bijgeloovigbeid weinig gesteld z
Bertbele, de visscher die hem redi
vertelde daarvan het volgende:
„Op een paar mijlen van Oue:sa
af zag ik twee menschen drijven.
roeide naar den eerste. Marquarc
kreeg hem te pakken bg zijï bro<
ec trok hem in mijn 'ocot. Daar 1
bewusteloos was, roeide ik naar d<
tweede, die een paar meters verd
dreef en een officier (Eliis) ecneen
zijn, tegelijk riep ik een andere vi
schersboot aan, maar voordat vrij be
bereikten was hij verdwenen. To<
deed ik mijn best Marquardt te v€
warmen, en hij kwam spoedig
bij."
Tot dusver zijn 73 lijken aang
spoeld. Bij de begrafenis zoret
reederij voor een krens, op iede
kief.
Marquardt, de geredde passagk
verhaalde nog het volgende aan e<
verslaggever van de Times
„Het was natuurlgk vreeselgk, ma|
ik hoorde volstrekt ni6te van de vrd
selgke kretenwaarvan somrnif
bladen gesproken hebben, ook h«
ik met meer dan een half dezo
mensoben met de golven zien wd
BteleD. Verreweg de meeaten gingi
met het sohip in de diepte en a
sommigen gilden, moeten hun kreW
toch verdoofd zijn geworden door U
geraas van den ontsnappenden stool
want toen de eerste machinist, die a j
dek was, zag dat het schip snel bej
Cf ook zijn ziel rust zou vinden Waar was het vrome
kindergeloof gebleven in den maalstroom der wereldsche
genoegens.
Hij steunde luid. Zou hij op die wijze uit het leven
scheiden Een traan verduisterde zijn blik. „Egoa raad
help mij 1 Egon, mijn eenige, geliefde broeder. Zult ge
hei mij vergeven kunnen, dat ik den naam der Hall-
wey's met smaad en schande overladen heb?"
Haaeiig greep hij naar de pen en wierp eenige regels
op het papier, vluchtig, ternauwernood leesbaar en door
de vallende tranen half uitgewischt. Bij sloot den brief
met zijn zegel en stormde er mede naar beneden de-
straat op, naar het dichtstbij gelegen poetkantoor. Wan
neer de brief nog met den laatsten trein ging, was hij
met den eersten in de residentie. Egon moest den brief
ontvangen vóór hg naar zijn dienst ging. En toen dit
schrijven bezorgd wa3, dacht hij na over zgne plichten.
Vandaag ja, wat was er vandaag ook weer? Soirèe
dansante bij den regeeringapresident von Rendewitz, het
eerste bal van dit seiioen. Graaf Leo hid beloofd te
zullen komen, ach, hij was immers Adèle's walser. Hij
barstte in een luiden lach uit, den lach der dolste wan
hoop. Wat sou hij daar doen met het zwarte lot, dat
hij getrokken had uit de gelnksloterij des levens? Zou
hg Adèle zegger, dat hij morgen de monding van zijn
pistool tegen de slapen zetten zou en hoe lat en wal-
gelgk hem al die vroolijke drukte scheen met den dood
voor oogen Hij zag haar immers niet meer terug
en morgen zou men den doode den waanzinnigen streek
vergeven. Wat men al zoo over hem zeggen zou de
prmtj&s der booze wereld. Brrr., hg bibberde van de
ko'1. En Adèle. Zou zg over hem weenen en treuren?
En zijne moeder Hij zag de troteche vrouw als ver
pletterd, de slag trof haar harder dan alle anderen.
Thans viel er aan terugtreden niet meer te denken,
hem bleef nog slechts over om stil te wachten. En toch,
wanneer die regels Egon nog eens bijtgds bereikten,
wanneer hij onverwgld raar P. snelde, wellicht. De be-
driegelijke hoop liet hem niet loe. De drenkeling aan
j een stroohalm. Weder barstte hij in een luiden lach
uit. Foei, wat klonk zijn eigen, door de wanden terug-
gekaatsten lach hem huiveringwekkend in de ooren, en
wat ging die pendule onbarmhartig snel. Het was ter
stond middernacht en zijn sterfdag brak aan. Wat voor
datum was het heden? De achtste November. Met welk
een huivering, welk een onsteltenis zouden voortaan
zijn moeder en zgn broer dezen dag begroeten. Wat zou
nij er misvormd en bloedig uitzien. Ja. zou een van
zijn familie hem Dog wel willen zien. En zou hij iets
schrijven, eenige woorden van atscheid, van ophelde
ring. Zijne hand sidderde hevig, het was hem ondoen-
lij k, hij wierp de pen weder weg. Egon alleen kreeg de
laatste regelB van zijne hand.
Graat Leo trad aan het venster en zette het wijd
open. De glinsterende sneeuw joeg het salon binnen op
den met tapijten bedekten vloer en legde zich verkoe-
1 lend o p het verhitte voorhoofd van dén koortsigen
man. Egon, de oudere zooveel meer bezadigde bróe-
der zou toch zeker er wel wat op weten. Leo Hallwey
greep krampachtig naar het vensterkruis. Bedrog 1 be
drog Hg wist op dit oogenblik nog niets, nog hoege-
naamd niets. En wanneer er toch nog eens redding
voor hem ware I Zgn voorhoofd zonk zwaar op de be
sneeuwde vensterbank en zijne heesohe stem fluisterde
„God, die daar boven de sterren troont, zend mij een
oplossing, red mij van een ontberenden dood. Roep mij
vrijwillig uit het leven en ik zal gaan zonder moffen,
zonder klagen, op dit oogenblik ware het zelfs een
weldaad voor mij. Straf mi], gelijk Gij wilt, ik zal het
geduldig dragen, neem slechts de schav.de van mijn
hoofd en van dat mijner familie. Ik wil voortaan aan
U gelooven, U dienen en U liefhebben gelijk de beste
Uwer kinderen."
De morgen b-ak helder aan. Thans las Egon de re-
gele. Graaf Leo's hart bonsde luid, in zijn slapen klopte
het als een smidse. Een oogenblik stokte de hartslag,
een adeinlooze spanning trok sijn hart naar het venster
heen, zal hij ooit den geliefden broeder daar aan zien
komen? En wanneer het rampzalige toeval eens wilde,
dat Egon den brief niet ontving MoeBt hij de revolver
tegen het voorhoofd zetten Van Kemper was geen me
delijden te verwachten, hij zag den kouden vampiers-
blik van den woekeraar op zijn gezicht, hij hoorde zijn
voorstel, om zijn kind, zijn eigen vleesch en bloed te
trouwen, zijn millioen met hem te deelen, en wederom
ontsnapte er een „nimmer" aan gmai Leo's lippen.
Liever den kogel door het hoofd dan de slavenketen
der schande te dragen. En zgne ziel? Het geloof had
nooit bijzonder vast in zijn ziel gezeten, zijn karakter
was te oppervlakkig geweest, maar thans zoo vlak voor
de poorten der Eeuwigheid, dook het wonderbaar
Christelijk geloof voor hem op. De lessen, die hij als
kind had ontvangen, traden helder en vast voor zijn
ziel. Waarheen zou de tweespalt van zijn binnenste
voeren Was hij niet wat al te schielijk met zijn
woord geweest Had hij gehoopt Kemper's eisch te
kunnen versiooten Zijn dood kon in de zaak nit
bateh, hij redde zich alleen voor schande en, ma|
neen, ook dat nog niet. De woekeraar zou de wiss^
aan zijn broeder presenteeren, openlijk tegen hem o]
treden, en zijn aandenken bevlekken. Al hoorde en z|
hij zelfs ook niets, was dan zgn familie niet de dui
bel beklagenswaardige? En wanneer hij het huwelij
koos het huwelijk met de dochter van den woekj
raarWelk een versohrikkelgke foltering moest cï
zgn een zedelijke dood. Neeü, dan maar dnizeq
maal liever den dood gekozen, hij vrijwaarde hem tj
minste voor de vertwijfeling, voor de zelfveraohtib
„Voorwaarts dus. Leo, weet te sterven'" sprak 1
luid.
In koortsachtige opwinding ontsloot hg het gehein
vak van zijn schrijfbureau en haalde er twee pistoli
uit, die bij langzaam vóór zich op tafel neerlegde. Zi
blik vloog naar de pendule op de console. Zij wees b
middaguur aan. Nu nog slechts de helft van het uj
stel, dat hem verleend was, waarmede zou hij hetd^
doorbrengen
Wordt vervólgd).
