gevangen en gewoonlgk ook in dieo
slaat verkoaht.
Een naohtelijk avontnnr.
Een inwoner van Terneuzen wilde
in den naoht van Zaterdag op Zon
dag, alvorens naar huia te gaan, nog
eerst ergens gaan verpoozen. Hg
vond de deur van bet buis, waar hij
in wilde, gesloten, maar geen nood I
Fluks de blindeD voor een raam
opengedaan, 't raam opeDgesoboven
en naar binnen gekrópen, bg welke
gymnastisohe toer een en ander dat
in den weg stond gebroken werd.
Het in dat vertrek slapende eoht-
paar sobijnt wel den slaap des reoht
vaardigen geslapen te hebben. Eerst
toen de indringer binnen was ont
waakte de vrouw, en hem ziende ver-
sohool zg zioh aobter baar man, die
zg daarna wekte.
Na begon de bezoeker eobternaar
het schgnt in te zien, dat hg niet was
waar hg wezen moest en hg verdween
in de achterkeuken. De bewoner van
het huis hem na! En nu werd de
gast verwqderd en buiteogeloodst,
zonder dat bq er zioh tegen verzette.
Hg verklaarde dat hg in een ander
huis had moeten zgn.
't Is eohter ongeraden om vooral
's nachts op deze wgze in huizen te
willen binnenkomen, want de justitie
die, naar verteld wordt, met de zaak
in kennis is gesteld, noemt zoo iets
.inbreken." De klimpartg kan dus
voor den betrokkene onaangename
gevolgen na zioh slepen.
Een Btrooper.
Maandag is te VHertogenbosch ge
vankelijk binnengebracht J. A. B.,
arbeider, wonende te Udenhout, be
klaagd van op den 15eo dezer te
Helvoirt, toen hg in het jachtveld
door de onbezoldigde rnksveldwaoh-
ters Van Steensel van Nieuwkuik en
Lambregts van Vlgrnen op wild-
strooperg werd betrapt, zioh te heb-
b«D sohuldig gemaakt aan poging
tot doodslag, door op Antonius van
der Lee, arbeider te Nieuwkuik, die
genoemde veldwaobters assisteerde,
een met hagel geladen jachtgeweer
te riohten en af te vuren, met het ge
volg, dat voorzegde Van der Lee
door hagelkorrels in zgn linkereohou-
der en onderkaak getroffen en daar
aan bloedig verwond werd-
Contante betaling.
Zij was slecht van betalen, de juf
frouw, zoo meldt De Ned., en toch
had zij op allerlei juist bet meest van
allen aan te merken, iets, wat zij
met vele wanbetalers gemeen heeft.
Zij brandt ook gas, doch de gascom-
missie kon tot uq toe niet dan met
groote moeite haar geld krijgen, en
wanneer zij betaalde, had zij weer
allerlei reclamesnu eens was het
licht te fel, dan te flauw, straks flik
kerde het. Eindelijk de juffrouw
zou twee nieuwe meters kr ijgen, dan,
verzekerde men ha-ir, zou er geen reden
tot klagen meer zijn. De fitter zet
de nieuwe meters, de juflrouw wil
de kraantjes beproeven maar o wee 1
nog grooter ramp dan vroeger! Nu
brandt er in 't geheel geen licht.
„Maar fitter 't wil niet branden
Da meters deugen niet
„Jawel juffrouw 1 de meters zijn
puik, heel puik zelfs, maar weet n,
bij dez9 is heteerst betalen dan
gas 1"
De leuke fitter liet de juffrouw
verbluft Btaan. En sinds heeft de
gascommissie geen hinder meer van
den Biechten toestand van 's juffers
financiën want de juffrouw had
twee muntgasmeters gekregen.
niet wat het meest met de rechtvaardig
heid overeenstemt, maar wat het be
lang der meerderheid meebrengt,
richtsnoer moet s3jc> ook voor dea
wetgever. Nu, zoo redeneert men bg
zichselven, tal van districten, protec-
tionisten kiezen omdat de meerder
heid der kiezers daarin heil ziet, d^n
behoeft niet verder te worden ge
twist, de zaak is beslist de kamer
leden hebben maar hun instructie
uit te voeren."
Zóo botweg, betoogt het blad
daarna, praten de antirevolutionairen
niet over de zaak, maar ook in die
partq meenen velen dat de tegen
woordige toestanden berusten op „het
belang van den handel", waar zg dan
„het belang van den landbouw" te
genover stellen. Nadat voor den han
del zooveel is verricht, zeggen de
lieden, mag er ook wel ee is wat
voor den landbouw worden gedaan.
Eea dergelgke tegenstelling wordt
vaak gemaakt tusschen „het platte
land" en „de groote Bteden" en men
vereenigt de „plattelanders" tot een
korps, om gezamenlijk „de overmacht
van Amsterdam en Rotterdam" te
fnuiken.
Hoewel het blad toegeeft, dat vaak
een groep belanghebbenden, dus ook
die der handelslieden, als het geluk
haar diende, de sohaal naar haar kant
heeft doen overslaan, meent het toch
dat het in den regel niet de bedoe
ling is geweest van economisohe
maatregelen hier te lande een be
paalde klasse van mensohen te be-
voordeelen. Men behoeft niet nood
zakelijk te veronderstellen dat de
verdedigers van den vrijhandel allen
uit baatxuoht daarvoor zgn.
Aangenomea om een voorbeeld te
noemen, dat de „vrghandel" meer
den handel, dan den landbouw teu
goede komt, vraagt de Nederl. verder,
volgt dan daaruit, dat zij, die den
vrghandel verdedigen op het stand-
pnnt staan van plat eigenbelang?
Dit dunkt het blad van neen. Het
meent dat indien de handel door het
vrqhandelstelsel bevorderd is, dit
velen, die tot dusver van den land
bouw leefden er toe gebracht heeft
landbouw voor handel te verruileD.
Vandaar vermeerdering van de be
volking van de groote Bteden, maar
i tevens toenemende concurrentie onder
de handelaars in die steden en be-
I trekkelijk afnemende concurrentie op
bet platteland. Velen zgn uit de
1 kleine steden naar de groote ver
huisd, eu zoo zgn de maatregelen,
ten bate van een paar groepen ge
troffen, ook velen aaderen ten goede
gekomen.
Ten slotte zegt de Nederl. dat elke
maatregel van den wetgever te ver
dedigen moet zgn met het oog op
het nationaal belang. Nu moet welis
waar het een wgken voor het ander,
maar de doorslag moet meer worden
gegeven door de zwaarte van het
belang, dau door het aantal van be
langhebbenden. Ieder is gereohtigd
zich te voegen bg een groep, aan
wie volgens hem door den wetgever
te groote voordeelen zgn of worden
verleend, en moet, in plaats van te
klagen, aantoonen jdat bg het weg
blijven van die maatregelen de natie
als geheel meer zou zijn vooruitge-
gaau of zal vooruitgaan.
Pers Overzicht.
Graanrechten.
De Nederlander (antirev.) bevat
een eerste artikel over de graanrech
ten-quaestie, waarin het betoogt, dat
de vraag of op dit oogenblik in
Nederland graanrechten doelmatig
zgn moeilijk te beantwoorden is, om
dat men met veel tegenstrijdige be
langen, die op zi -nzelf genomen, alle
even eerbiedwaardig zijo, te rekenen
heeft Daarom *l..an, zegt het bla
velen een eenvoudiger weg in, te
vragen wat hnn belang eischt, en
zetten dan, als ze kunnen in de
Staten-generaal, hun wil door. Deze
wijze van doen vin.lt de Nederl. in
den grond revolutionair."
„Immers", zoo zegt het, „men
aat daarbij uit van de stelling, dat
WÊÊ
naar een tweede portie zijner geliefkoosde spijs „gij weec
nog niet welk eea aardschgezinde domoor hg isalleen
cijfers en dergelgke zaken trekken h6m a mmen zou
hem een reken-machine kunnen wanen. Verbeeld u eens
aan hij gaat van avond naar Londen terug, om de
Hemel weet hoeveel sakken met goud naar St. Peters
burg over te brengen."
De Amerikaan had onder dit gesprek zitten lezen,
maar bij de laatste woorden keek hij levendig op. Ook
de prins legde de courant neder, die hij in de hand
hield.
„Wat zegt gij daar vroeg hij.
„Dat is joist wat ik wel zou willen weten," hernam
Fisher, „ik noem het eene groote gekheidwel 1 het is
alsof hoi pa9 gisteren was dat hij hier kwam."
„Moet gij waarlijk heengaan, Capel?" hield de prinB
met plotselinge belangstelling vol.
„Ik vrees betziet gij, tweemaal per jaar verzendt
onB huis eenige honderden duizenden naar St. Peters
burg, voor de ieening, die wij met Rusland hebben ge-
Bloten. Mgn oom heelt gaarne dat ik een van de twee
mannen ben, die zich met het overbrengen belast, eu
daarom keer ik terug."
„Dat is een vreemdsoortig baantje," merkte Kenner,
met meesterlijk voorgewende onverschilligheid op. „En
met hoevelen zijt gij wel, om al dat geld te bewaken
„Slechts met ons beiden," antwoordde Capel, terwgl
hij eene cigarette opstak en achterover leunde om de
kustlgn der Bordighera te bekgken. „Er is volBtrekt
geen gevaar bg."
„Natuurlijk niet," sprak Messenger plotseling. „Ik
Koloniën.
Atjeh.
4an een particuliere corresponden
tie in de antirev. Nederlander ont-
leenen wij het volgende over den
tooht naar Lamkrak.
Omstreeks 6 uur 'smorgecs werd
het eerste vuur ontvangen bg de 3e
colonne uit Ateuh en bg de 2e oo-
loune uit Empetring, beide aanzien
lijke kampongs ten N. W. en W. van
Lamkrak. Dra kraakten als weder
groet onze salvo's en gierden onze
kogelbundels door het groen gebla
derte, maar even spoedig deden de
wakkere hoornblazers ook het sig
naal geheel voorwaartshooren. On
stuimig droDg men de eerste kam
pongs binnen. Hier en daar weid een
vijandelijke versterking (meestal
slechts zwak verdedigd) met de ba
jonet genomen, tot men eindelgk de
sawah's naderde, die het eigenlijke
Lamkrak omgeven.
Hier begonnen eerst reoht de moeie-
lgkheden. Tot aan het middel, op
sommige plaatsen zelfs tot aan den
hals, zakte men in den modder W6g,
zoodat men met dan met de uiterste
krachtsinspanning eu dau nog zeer
langzaam voorwaarts kwam.
Gelukkig was de vgand door ons
optreden aan alle zgden tegelijk over
stuur. Men zag veel volk loopeo van
rechte naar links en van links naar
rechts, maar ze waren het hoofd
kwgt Hoe gelnkkig dat in die oogen
blikken aan 'svgandz zgde niet de
minste leiding was I Anders zouden
Lamkraks moerassen menig soldaat
het leven hebben gekost.
Generaal Tetter was hier m. i. wel
wat al te doortastend.
De marechaussees en een deel van
de 3e oompagnie van het 3e bataljon
onder luitenant Campioni, hadden er
zioh het eerst door heen geworsteld
en rokten toen dadelgk naar Lam
kraks heilige missigit op.
De vgand hield slechts kort stand.
Andermaal dolf de klewang tegen de
bajonet het onderspit. De vgand liet
er esn SO dooden in aohter, terwgl
wg bg die affaire sleobts 1 dood een 2
gewonden kregen.
Inmiddels drong ook de 3e colonne
ten koste van eenige gewonden (waar
onder de luitenant Boerrigter) uit bet
N. Lamkrak binuen. Gezamenlijk
rukte men toen voorwaarts tot nabg
Anak Galoeng, waar in Anak Baté
en Glisng de nacht werd doorge-
braoht.
Den volgenden dag keerde de 2e
colonne over Siloel naar Kota-Radja
terng, op haren terugmarsoh Lamkrak
verwoestende.
De oolonne Van Heutz deed des
gelijks met Anak Baté en Glieng.
Zware rookwolken verduisterden in
de geheele Lamkrakstreek het zon-
lioht. De overval van de patrouille
Bloslaud op den 7en Maart jl. was
voorbeeldig gestraft. Naar men zegtj
moeien er in bet Lamkraksohe ver-i
soheidene personen levend verbrand j
zgn, wgl zg weigerden hunne kam
pongs te verlaten. Enkele kinderen,
die door de ouders verlaten waren,
en in de brandende kampongs rond
zwierven, zgn door eenige soldaten1
geadopteerd. Voor zoo'n kleine peuzel
is bg een oompagnie wei wat eten te
viDden.
Op den terugmarsoh van de oolonne
Van Heutz had nog een ietwat pgn-
lijke gebeurtenis plaats.
Aan deze oolonne was medege
deeld, dat het 5e bataljon infanterie
langs den reohteroever van de Atjeh-
rivier zou oprukken en bg Lamsoet
stelling zou nemen, teu einde de
rechterflank der oolonne Van Heutz
te dekken.
Kalm maroheerde men dan ook, een
pijpje rookend en een soldatenliedje
zingend, huiswaarts.
Tegenover Lamsoet gekomen werd
men plotseling door een hevig vuur
overstelpt, dat ons in een minuut een
10 tal dooden en gewonden bezorgde.
Niet het 5e bataljon doch de Atjehers
hielden Lamsoet bezet.
Vanwaar dat misverstand Had
het 5e bataljon zgne opdracht niet
uitgevoerd of waren verkeei de oróers
overgebracht
Zulks merkt men gewoonlijk eerst
eenige weken later in den vorm van
een of andere pensionneering. De
generaal was sleoht over dit feit te
spreken. Begrijpelijk Teuenovereen
hoofdofficier liet hg zioh zelfs do
minder parlementaire uitdrukking
suffart! ontvallen. Dat was minder
goed, maar het onaangename van de
zaak in aanmerking nemende, ver
klaarbaar.
Over den dood van generaal De
Moulin leest men in eene partiouliere
correspondentie uit Kota Radja in
het N. v. d. D. het volgende:
Reeds dadelijk ontwikkelde zich de
werkzaamheid van den generaal, die
Zondagavond reedB inzage vroeg van
de „Orders voor brand en alarm", te
Kota-Radja g. geven.
Den volgenden morgen bezocht de
gouverneur met een extra-trein de
posten in de geconcentreerde linie
en rukte Dinsdag met eene colonne
uit, die een openlijfce verkenning
deed in de richting van en voorbij
Kroeng Raba.
Bij het terugtrekken van deze
colonne bevond zich de generaal om
streeks 12 uur 's middags met den
chef van den staf overste Van Vliet,
I den commandant der bereden artil-
jlerie, overste Boetje, den colonne-
commandant, overste Van Heutz, en
eenige adjudanten met een escorte
van 16 cavaleristen te Lam Poe-oek
ten W.Z.W. van Boekit Seboen.
Deze kampong is door een pl.m
1200 M. breede sawah van den
grooten weg gescheiden. Twee com-
pagniëc van bet 3e bataljon zonden
den generaal en diens staf te Lam
Poe-oek afhalen, maar door een mis
verstand trad de oolonne in baarj
geheel langs den grooten weg op
Bo-kit Seboen terug, waardoor de
gouverneur gevaar liep achter te
blijven.
Alle teekenB om de aandacht te
trekken bereikten niet hun doel,
zoodat de generaal besloot de sawah
over te steken. Onder een tropische
hitte, dikwijls tot aan den buik door
modder en water de paarden aan de
hand mede voerende, werd de over
tocht bewerkstelligdmaar reeds
spoedig vertoonden zich bg den gou
verneur teekenen van uitputting, en
toen de weg bereikt was, was Z.H.Ed.
Gestr. bgna bewusteloos. Ook de
andere hoeren waren wat men noemt
„op", maar frisch drinkwater braoht
hen weldra weder bij. De generaal
was echter re ds te ver weg.
Dit KotaRudja werd het rgtuig
ontboden, dat tot voorbij Tandjoeng
kw*m, maar de generaal was reeds
bewusteloos en werd op een in allerijl
vervaardigde draagbaar, gedragen door
een achttal dwangarbeiders, naar
Lamdj&moe overgebracht. Ter hoogte
v n Lam Pisang werd de dood gecon
stateerd.
Om 6 uur werd het stofielgk over
schot naar de generaalswoningin den
Kraton overgebracht, waar de diep
ledroefde weduwe voorzichtig van
het voorgevallene op de hoogte was
gebracht.
Den volgenden dag om half vijt
had op plechtige wijze op het kerk-
hot te Petjoet de teraardebestelling
plaats van den man, van wien zoo
veel verwacht werd, die zooveel ijver
en ambitie ontwikkelde, en die een
slachtoffer werd van dien ijver.
Twee pelotons cavalerie en één
bataljon infanterie openden en sloten
den stoet. De bataljons waren gefor
meerd uit compagnieën van alle op
Atjeh aanwezige veldbataljons, terwijl
ue mutiekkorpi en van het 3e en 6e
bataljon bij den stoet waren ingedeeld.
Bgna alle officieren waren tegen
woordig.
Ernstig, treurig, plechtig was de
stemming. De baar was met bloemen
en kransen overdekt en werd door
onder-oificieren gedragen. Als slippen-
dragers fungeerden de luitenant-kolo
nels Bisschoff van Heemskerck, Boetje,
Veeren en Hansen.
Aan bet graf voerden de kapitein
ter zee Luoardie, de overste Boetje
en ds. van Oosterïee het woordde
kapitein De Moulin een familielid
van den overledene, dankte namens
de familie. Vooral de toespraak van
den overste Boetje, die met den gene
raal te Lombok werkzaam geweest
was, was aangrijpend schoon en
roerend
Men gevoelde dat hier het Vader
land een groot verlies geleden had;
dat hier een man van buitengewone
kunde en bekwaamheden ten grave
gedaald was.
Requiesoat in pace!
captain won den toss en liet de tegen
partij eerst batten, waardoor, daar er
afwisselend regen viel, de bowlera
steeds een natten bal moestenhar>
teeren. Toch scheen het, dat de
Bagelsche bowlers vrijwel richting
konden honden en ook moeilijk
bowlden bovendieD.
Behalve ur. C. Feith, die 10 runs
scoorde voor hij gevangen werd,
faalden bijna alle HoÜandsche Bpelers,
zoodat toen om half vier eindelgk
besloten werd voor goed het spel te
6takon tot hedenmorgen 10 uur, de
Hollanders slechts 38 punten hadden
voor het verlies van 9 wickets. Mr.
C. L. Kooiman en de captain D. v.
d. Berg hebben heden hun inningB
vervolgd. Dr. H. Gorter maakte een
fraaien legstag van 4 en nog een
tweetje, doch bracht het evenmin
verder. H t veld was zeer fraai inge
richt met zonnetenten, vlaggen en
stoelen, doch een groot publiek waB
tengevolge van het bijzonder ongun
stige weder niet aanwezig.
Letteren en Knnst.
De concertreis vau het Amsterdam-
sche Vocaal Kwartet is bepaald
achtereenvolgens worden na de eerste
uitvoering in Amsterdam op 6 Sep
tember a. s. iu de Ronde Luthereche
Kerk de navolgende plaatsen in ons
land bezochtRotterdam, Leiden,
Utrecht, Nijmegen, Deventer, Enk
huizen, Arnhem, Haarlem, Zaandam,
Zwolle, Hilversum, Leeuwarden, Gro
ningen, Amersfoort en Den Haag.
Met vele andere plaatsen in ons
land is men nog in onderhandeling,
terwijl reedB uit het buitenland in-
formatiën en aanvragen inkomen.
Binnenkort hopen wg het volledige
programma, waarop vele tot nu toe
onuitgevoerde werken van de oude
meesters voorkomen, bekend te
maken.
De repetitiëo worden geleid door
den heer Messchaertmet mag dus
met recht een bijzonder schoon ge
heel verwaohten. De regeling van
alle uitvoeringen in ons land en
daarbuiten berust bij „de Algemeene
Muziekhandel" Stumpff Koning,
Spui 2, Amsterdam.
Leger en Vloot.
De bg bet 4e regiment infanterie
overgeplaatste le luit. J. M. M. Mul
der, van het 7e reg. infis ingedeeld
bg het 3e bataljon in garnizoen alhier.
Sport en Wedstrijden.
Crick9twedstrij den.
De wedstrijd, welke gisteren te
Hilversum aanving tusschen v. d.
Berg's elftal en het elftal der Bed
minster C. C.. leed in beduidende
mate door den regen. De Engeteche
Gemengd Nieuws,
Op den weg van Beersel naar Huys
Bingen heeft Dinsdagmiddag een wiel
rijder zgn uitspanning met den dood
moeten bekoopen. Hg reed een berg
af en daar hg wegens een gebrek
aan de machine zgn vaart niet kou
verminderen, vloog hg met onge
hoorde kracht tegen den gevel van
een tegenovergelegen woning.
De jongeling werd afschuwelijk
verminkt opgenomen, zgn hersenpan
was vaneen gespleten en zgne han
den verbrgzeld. Ofsohoon nog levend
was hg tooh reeds voor zgn aankomst
in het gasthuis ouder de vreeeelgkste
pijnen bezweken.
De „Doelwjjk."
Ia een correspondentie uit Rome
aan de „Köln. Ztg wordt er op gewe
zen, dat de opbrenging van de boel-
wijk vooral moeielij kheden zal be
reiden aan den Zwiteerschen inge
nieur lig, die reeds sedert jaren de
Europeesche raaugever en zaakwaar
nemer van Menelik ie. Dan vervolgt
de correspond! nt aldus„Vulgene de
laatste berichten uit Rotterdam tooh
beeft nu juist dieselfde heer Hg in
Mei jl. de Doelwgk gehuurd om wa
pens naar Afrika te brengen welke
te Marseille zouden worden ingeladen.
Blijkbaar is het deze zelfde lading
welke thans in handen der Italianen
gevallen is."
Die „berichten uit Rotterdam" klin
ken zeer onwaarschijnlijk, al was het
alleen omdat rie Doelwijk Marseille
in het geheel niet aangedaan heeft.
Aan het siot zegt de briefschrijver
dat de eigenaars van schip en lading
hun aanspraken voor het prijsgerecht
te verdedigen sullen hebben, maar
naar het schijnt zonder den' steun
van de Nederlandsche regeering
„deze schijnt veeleer geneigd het
Italiaansche standpunt te erkennen."
Naar de „Politische Korrespondenz"
harerzijds uit Rome verneemt, is het
volstrekt onjuist, dat er door welke
mogendheid ook officieel protest tegen
de opbrenging is aangeteekend.
Slechts zou een Fransche koopman
die vaak naar Sjoa reist., aan den
Italiaanschen gezant te Parijs ver
klaard hebben dat de lading zgn
eigendom was en naar Dzjlboeti be
stemd was. Mrtt deze beweringen is
echter de verklaring van den kapitein
der Doelwgk in lijnrechte teeen-
spraak.
Lihoengtsjang In Engeland.
Lihoengtjang sohgnt in Engeland
evenmin groote bestellingen te doen
als op het vaste land. Althans schrqft
de Daily Newedat het twgfelaohtig
wordt, nu het met Li's bezoek op een
eind loopt, of hg wel volmacht heeft,
groote inkoopen van oorlogsmateriaal
of anderszins te doen. Mensohen, die
geaeht worden het te kunnen weten,
zeggen dat Li's verhouding tot de
Chineesche regeering zulk een vol
macht onwaarsohgnlgk maakt. De
Punchdie dezer dagen Miohel
wanhopig, omdat Li hem niets besteld
had bespotte, mag du wel een
tegenhanger op John Buil bedenken.
Li trekt intuesohen ourermoeid rond
en stelt blgkbaar in veel dingen be
lang. Soms maakt bg bet den men-
sshen erg lastig, als het hem plotseling
invalt vac het programma af te wgkeo.
Zoo was het Zondag bepaald dat Li
met een vroegen trein naar Winder
mere zou vertrekken. Maar dienzelf
den ochtend besloot Li eerst om 3
nor te gaan. Ontsteltenis onder het
gevolg, maar niemand dorst den ouden
heer te weerstaan. Toen kwam een
hoofdambtenaar van den spoorweg
eu deze zei vrg kras dat Li dadelgk
vertrekken moest en Li gaf toe. Dezer
dagen bezooht hg een staalgieterg te
Barrow. Te 9 uur had hg zgn besoek
aangekondigd, maar toen kreeg hg
het in ran hoofd een nur vroeger te
komen. Men gaf Li eohter te verstaan
dat hg eenvoudig niet toegelaten zon
worden en daar legde hg zioh bg neer.
In afwachting, dat het zgn tgd zon
worden, had hg een gesprek met dea
hertog ran Devonshire, die van de
patrijzenjaoht afkwam. „Heeft Uwe
Exoellentie wel patrgzen gesohoten
vroeg de hertog. „Neen," zei La,
„maar wel dikwgls rebellen." Alge
meen gelaoh.
Op het raadhui" van Barrow heeft
Li door zgn tolk aardig op den wel
komstgroet van den lord mayor ge
antwoord. Hg dankte voor de ont
vangst en zeide: „China is een land
van litteratuur en filosofie. Nu zijn
litteratuur en filosofie vrg abstracte
dingen. Het Engelsohe volk, ofsohoon
bet meest praotisohe in de wereld,
heeft in litteratuur en filosofie zulke
voortreffelijke mannen voortgebraoht
als Baco, Shakespeare, Herbert Spen
cer, Darwin sn Huxley, die tot de
zelfde slotsom zgn gekomen als onze
Laotze en Longfoetse.... China heeft
van Engeland niet alleen de abstraotste
dingen, die wg reeds van onze aloude
wgzen en voortreffelgke schrgvers
hebben, te leeren maar ook de meer
praotisohe kunsten en wetensohappea
ale scheepsbouw, fabricage enz."
Verder zei Li nog, dat hij zgn volk
zou aansporen, zioh wat meer op
practische wetenschappen en niet uit
sluitend op abstraote dingen toe te
leggen.
Het moet een knappe tolk zijn om
dergelgke toespraken dadelgk in het
Engelsoh over te brengen. In nog
andere opziohten toont deze waardige
Ciinees zioh bg de hand. Het is
namelgk zeer wensohelgk Li's woor
den ook wat de kraoht der uitdruk
kingen betreft voorEuropeeaohe ooren
pasklaar te maken. Zoo is het een
geliefde manier van Li om te zeggen
„Je bent gek", hetgeen de tolk dan
aldus overbrengt„Ik ben niet van
uw meening", of iets dergelijks. Maar
als Li iu de editio oastigata vau zijn
woorden al zooveel ruws gezegd heeft,
hoe moet dat iu de oorspronkelijke
uitgave geweeBt zgn I
Het ongeluk te Southsea.
De telegraaf heelt reeds gemeld, dat
bij den zeilwedstrijd van de Royal
Albert Vacht Club te S mthsea (bg
Spithead) een ernstig ongeluk is ge
beurd. De Meteorhet jacht 7an
keizer Wilhelm, is in aanvaring ge
komen met de Ieolde, van baron Von
Zedtwitz, met het treurig gevolg dat
de baron werd gedood.
De oorzaak van het ongeluk is, dat
er twee races te gelijk werden ge
houden, een voor groote en een voor
kleine jachten, waarbij een aantal
vaartuigen op een gegeven oogenblik
elkaar moesten passeeren. De Dolde,
willende uitwijken voor de Saint van
F. B. Jameson, kwam in aanraking
Boet de Meteorwaarvan de boegspriet
over het dek van de Dolde streek en
den grooten mast, de zeilen en de
bemanning over hoord wierp. De
Britannia en de Meteor draaiden
dadelijk bij, wierpen den drenkelingen
boeien toe en zetten booten uit, die
de verongelukte bemanning aan boord
namen. Baron Von Zedtwitz was
door het vallende takelwerk zwaar
gewond aan het hoofd en bloedde
uit ds oorenhij werd met het
stoomjacht Bohemia 11 naar Ryde
gebracht, waar zijn vrouw hem af
wachtte, iuaar stierf onderweg. De
Meteor bleef onbeschadigd.
De belangstelling voor de wedstrij
den was natuurlijk weg, en de races
dje den volgenden dag zouden plaats
hebben, gingen niet door.
De ex-keizerin Eugenie vunFrank-
rijk heeft de achtjarige prinses Vic
toria Eugenie vaD Battenberr. eenige
veronderstel dat niemand ooit weet wanneer het geld
verzonden wordt."
„Juist; wij hebben een extra-trein van Fenchuroh-
street naar Tilbury, een Wonderlijke hut van Tilbury
naar Vliesingen, en verder reizen wij regelrecht door
naar de Russische grenzen."
„Eq geven zg u daarginds langen tijd verlof?" vroeg
Kenner.
„Zeer zekerDaaromtrent zgn zij heel vrijgevig. Toen
ik er verleden winter heenging, werd ik door heel Pe
tersburg rondgeleid als een groothertog, ik kan mij niet
herinneren ooit zooveel gegeten te hebben in eene week
tgd3."
„Dat kan ik mij voorstellen," zeide Kenner, zich eens
klaps achterover werpende in zgn stoel en zgn boek op
nemende.
„Het is waar ook," zeide hij, alsof hij zich iets her
innerde, „het is [niet onmogelijk dat ik, na hier mijn
hurt aan al deze bloemen te hebben opgehaald, eens een
uitstapje maak naar uwe oude stadwelk is het num
mer van uw huis, als ik daarlangs kom
„Ik heb Capei's adres," viel Fisher hem in de reden.
„Wij zullen samen eten, als ik te Londen terug ben."
„Dat ia best," sprak de prins, Kenner onderwijl
doordringend aanziende.
Zij ondervroegen de jonge lieden niet verder en gaven
zelfs geen acht meer op hen, maar hielden zich druk
bezig met de kolommen der fransche nieuwsbladen,
die in sehilderachtigen overvloed op de tafels en stoe
len verspreid lagen. De beide anderen werden aange
grepen door het aanstekelijke voorbeeld van stilzwijgend
heid, eene van muziek vervulde stilte, gedurende welke
de bladeren der palmboomen gelijkmatig op den adem
van den zeebries heen en weer wuifden, en de door
Glück vervaaidigde rcelodiën van terras tot terras voort-
golfden om zich: te verliezen in het gedrniech van ge
babbel en beweging, of zich te mengen aan het gemur
mel van den wind, die zachtkens de veelkleurige bloem
knoppen ontsloot. De ganscbe omgeving van spiegelglad
water en met olijven overdekte heuvelen, was zoo vol
verleidelijke ruBt, dat het voldoende was baar zwggend
gade te slaan en hare bedwelmende geuren met voile
teugen in te ademen, om den rusteloosten zwerveling
een voldoend tijdverblijf te schenken. Zelfs de jonge
lieden, die van verlangen brandden dit of dat dolle
p:an ten uitvoer te brengen, de onschrijfelijk slechte
visschen der Middellandsche Zee te vangen en liever alles
te doen dan daar ledig te zitten, hielden het een heel
uur vol, voordat zij op den inval kwamen om Cap d'Ail
heen te varen en Villefranche te gaan bekijken.
Fisher had dit plan niet eerder opgeworpen, of
Sydney Capel gr f er zijne goedxeuring aan, en riep in
de uitbundigheid zgner blijdschap een der vijf Itali
aansche woorden uit, die hij kende„Andiamo 1 wij
hebben juist tgd om in een uur heen en terug te zgn.
Kenaer mogen wij uwe boot gebruiken
„Wel, zeker," sprak do Amerikaan. „Ik veronderstel
niet dat de prins en ik veel lust zullen hebben voor
eerst uit visschen te gaanis het wel prins
„Om inij behoeft gij u niet te bekommeren," gaf de
prins rustig ten antwoord, „ik ga naar binnen om
brieven te schrijven."
„Dan zult gij mij noodig hebben?" riep Fisher te
leurgesteld uit.
„Volstrekt niet. Ik heb maar het een en ander neer
te krabbelen, en gg doet veel beter met uit te gaan.
Wij zullen u aan taiel zieD."
„Ja, Capel zal nog tgd hebben wat te eten, voordat
hij lot die ellendige geldzaak vertrekt Wg zullen tegen
vgf uur terug zgn."
En arm in arm drentelden zij naar de haven toe,
waar het Amerikaamche stoomjacht de „SemiramiB"
lag, terwijl Fisher van de gelegenheid gebruik maakte
om zich eene veelbeleekenende opmerking te veroorloo-
ven, omtrent de wetenschap van zijn vriend en be
schermer.
„Die arme goede Messenger," zeide hij, „ik stel mij
al voor hoe hij zonder mij in een woordenboek zal zit
ten zoeken. Nooit in mgn leven zag ik iemand, die
zoo leelijk schreef of zoo sleoht kon spellen als hij."
„En toch liet men hem zender diploma van de Hoo-
geschool gaan," sprat Capel, met een zweem van
spotternij.
„Dat is zoomaar het neemt niet weg dat bij de
beste ziel is die er leeft. Hij is meer dan een broeder
voor mg geweest en er zijn gelukkig nog wel andere
dingen op de wereld dan spelkunst.
Wordt vervolgd.') j
