Pers Overzicht.
Regeling der Oemeentefinanciën,
Het door den minister van Binnen-
landsohe zaken ingediende wetsont-!
werp tot nadere regeling der ge- J
meectefiaanciëa wordt door de ver-J
schillende bladen druk besproken. j
De Amst. Cour, zegt, dat ae minis-
ter met zqn ontwerp eene oplossing f
van het vraagstuk der gemeente-
financiün heeft voorbereid welke even
bevredigend ale merkwaardig is. Be
vredigend, omdat eindelijk tegenover
de gemeenten de billijkheid wordt
betracht, merkwaardig, omdatee*
regeling is ontworpen welke meer dan
eenig ander te dezer zake opgeworpen
denkbeeld rekening houdt met de
oorzaken der verwarring in de fioan-
ciëa van zoo menige gemeente, tsodat
de kwaal in het hart wordt aan
getast.
Welke die oorzaken zijn, is volgens
het blad genoegzaam bekend. Naast
een door de oaistand'gbeden gevor
derde verhooging der uitgaven voor
gemeente-behoeften, staat een toene
mende stijging der uitgaven in het
algemeen belang. En terwgl dit alles
had het moeten leiden tot een streven
om den gemeenten gemakkelijk te
maken zich de noo.iige middelen te
verschatten, heeft het Rijk, some in
het algemeen belang, maar ook door
een onverantwoordelijk egoïsme, den
gemeenten mild vloeiende bronnen
van inkomsten ontnomen. Dat de
gemeente-accijnzen werden afgeschaft,
was een hervorming, welke than a
tchier door iedereen wordt gebillijkt.
Maar de daarvoor in de plaats getre
den uitkeering van viervijfde van de
opbrengst der personeele belasting,
was allerminst eene behoorlijke ver
goeding.
De regeling was onhillgk en onrechl-
vaardig, want de kleine gemeenten,
welke z:ch niet uitbreiden, bleven'
viervijfde trekken, maar in de grootere
gemeenten werd dit cijfer voor Hu
rend kleiner.
Deze misgreep werd later nog groo- j
ter gemaakt, toen door een andere
wetswijziging het Rijk zijn aandeel in i
de kosten van het lager onderwijs
belangrijk kleiner maakte; al we
der een maatregel welke ie de eerste
plaats de groote, zich uitbreidende
gemeenten betrof.
Dit alles is, zegt de Amst. Cour.,
door den Minister onder de oogen
gezien, en alles ie door hem gedaan,
om waar mogelgk de bezwaren weg
te nemen of to verminderen.
Er op wijzende, dat grondslag der
nieuwe regeling is een uitkeeriDg door
het rgk aan de Gemeenten, merkt
het blad op, dat daarbij a! aanstonds
valt te oonstateeren, da: de Minister
in geen enkel opzioht ingrijpt in de
autonomie der gemeenten. Deze wor
den niet gedwongen om den wille
van de uitkeering iets to doen of
iets te laten er is geen sprake
van bepalingen welke de gemeenten
de vrije besohikking over de uitkee
ring of haar andere middelen ontne
men, noch van maatregelen, welke
de gemeenten aan een bijzondere
controle onderwerpen. Er wordt aan
de gemeenten een onvoorwaardelijk
recht gegeven op een som, welker
grootte niet afhangt van willekeurige
besohikkingen, en die elke gedaohte
aan bijstand van hulpbehoevenden
uitsluit.
Dit stelsel ie, meent de Amst. Cour.,
rechtvaardig omdat de staat de ge
meenten dwingt in het algemeen be
lang uitgaven ten behoeve van haar
vreemde elementen te doen, maar
door de afsohaffing der gemeente-
accijnzen, het onmogelijk maakt die
elementen in de gemeentelasten te
doen deelen en billijk omdat de staat
een groot belang heeft bjj offers welke
de gemeentekas zich getroost tot be
vordering van de welvaartmaar
vooral omdat de nieuwe uitkeering
niet als de oude grooter is naarmate
de ingezetenen een meer weelderige
levenswijze hebben, maar wel reke
ning houdt met de uitgaven welke
de gemeente heeft te doen, en met
het aantal minvermogende ingezs
tenen.
Dit laatste voordeel gaat door de
bij de uitwerking van het stelsel ge
volgde methode eenigszinB verloren,
wat de Amst. Cour. in een volgend
artikel zal behandelen.
„De positie van het kabinet" ("zie ons
nummer van 30 Sept.), dat door een
onzer bladen zeer ter snede de op
merking is gemaakt, dat het tegen
woordige kabinet in Juni a. e. in elk
geval den eindpaal van zijn weg
heeft afgel6gd en constateert; dat zoo
als de zaken thans staan het kabinet
geen meerderheid heeft. De partij
waartoe het behoort en waarop bet
als zuiver parlementaire regeering
zou moeten steuneD, ïb verdeeld. Es
wanneer wg nu straks voor normale
toestanden komen te staan, behoeft
het er, volgens het Centrum, niet meer
op te rekenen geregeld aan de rech
terzij stenn te zullen vinden, omdat
da loop der werkzaamheden zulks
•ischt, zooals thans het geval was
geweest, ten einde esnige noodzake
lijke hervormingen ten uitvoer te
brengen.
Het tegenwoordige kabinet, meent
het Centrumheaft inderdaad zjjn rol
in hoofdzaak afgespeeld. Door ge
meenschappelijk overleg, door wat te
nemen hier en wat te geven daar,
wi«t het, met behulp van alle partg-
en, eeDige vraagstukken, welker op
lossing zoowel door liberalen als door
anti liberalen werd geweoscht, tot
afdoaoiag te brengen. Dit is een ver
dienste, maar een verdienste waario,
volgens het blad. de regeeriDg geen
aanleiding mag vinden tot bet voeren
van een overmoedige taal, of het op
treden als een zuiver partq-ministerie.
Trouwens, het Cewrum gelooft, dat
zij in hare pogingen hiertoe ook faien
zou ea dat het kabinet, na door zqae
anti clericale geloofsbelijdenis de ka
tholieken en asti-revolutionnairen van
zioh te hebben afgestootec, spoedig
op gevoelige wgne zou ondervinden
hoe diep en breed de klove in de
eigen partij is geworden.
Financieels Mededeelingen.
Volgens het «Weekblad voor Incou
rante Fondsen" van Broekman
Honders zjjn in de week, eindigende
29 dezer, verhandeld de volgende
fondsen
Aand. Maatsoh. tot aanleg
en exploit, van de
'sGravenb. Zwem
en Badinrichting 90 pCt.
Oblig. Utreohteohe Waterl.
Maatschappij 100^
Aand. Cultuur-Maatschap.
«Kayoe Enak" 50
Brood- en Meelfabr.
te 's Gravenhage. 70
Kon. Ned. Beiersch
Bierbrouwerij. 85
Ned. Fabriek van
Werkt, en Spoor-
wegmateriëel B 97a
Sociëteit Trou moet
Blycken, Haarlem 85
Oblig. Basalt-Aotien - Go-
8ellsohaft 101
Opr. Bew. Holl. Hypoth.b. f 160
Politieke ver houdingen.
Het Centrum zegt naar aanleiding
van het artikel van de Standaard
Letteren en Kunst.
Uitvaart Wodemeijer.
Een onafrienbare menigte woonde
Woensdagmiddag op de begraafplaats
bij bet buis de Vraag de plechtige teraar
debestelling bij van het stoffelijk over
schot van den dezer dagen plotseling
overleden directeur der Orkestver-
eeniging, J. F. Wedenaeijer. De baar
werd voorafgegaan door de kapel der
dienstdoende schutterij, welke Cho
pin's bekenden treurmarsch ten ge-
hoore bracht. Aan de groeve werd
een koraal uitgevoerd, en daar wer
den door verschillende sprekers de
verdiensten van Wedemeijer als mu
sicus, dirigent en men6ch in het iicht
gesteld. De heer Zeeman sprak voor
het bestuur der Ameterdamsche Or
kestvereniging, de heer HutBchen-
ruyter als bestuurslid der Ameter
damsche toonkunstenaarsvereeniging,
kapt. Prine als oommissaris voor de
Btafmuziek der schutterij een afge
vaardigde der Arnhem8che toonkun-
stenaarevcreeniging legde een krans
op het grat, de heer David Koning
herdaeht den overledene als bestuurs
lid van Caecilia, waarna een broeder
van den gestorvene de aanwezigen
dank zegde voor het eerbetoon.
De October-aflevering van Vragen
des Tijde zal o. m. een artikel bren
gen van de hand van Mr. A.Kerdqk
waarin tegenover den door Minister
Van Houten in de Eerste Kamer aan
de liberale partij gegeven raad, om
onder de leuze „anti-clericaal en
anti-protectionisi" ter stembus op te
trekken, do noodzakelijkheid wordt
betoogd, dat de bestaande scheiding
tussohen conservatieve en vooruit
strevende liberalen verder wordt
voltrokken en een aaneensluiting vsn
de democratisch gezinde liberalen
met de radicale partij tot etend kome.
Sport en Wedstrijder.
Paard ea rijwiel.
Toen het bekend was geworden dat
de «Militaire Sportvereeniging'' op
26 Juni jl. een alstandsrit zou orga-
niseeren, werden er in den boezem
van den «Ata. Nederl. Wielrijders
bond" reeds plannen beraamd om
een dergelijken rit, eveneens van
Winterswijk naar 's Gravenhage, te
organiseeren voor militaire wielrij
ders. Overleg werd gepleegd, en het
resultaat hiervan ie onzen lezers be
kend.
Melding ie gemaakt van drie deel
nemers, die in 's-Gravenhage zijn
aangekomen. Wij hebben tot heden
gewacht om enkele opmerkingen te
maken, maar het schijnt dat de drie
andere deelnemers niet zijn gearri
veerd. De inlichtingen, die wij inge
wonnen hebben, hebbsn daaromtrent
geen licht verspreid. Van éjn der
deelnemers weten wij alleen, dat hij
te water is gereden, en alleen zijn de
tijden van de twee eerstaankomenden
bekend geworden.
Maken wij eene vergelijking, dan
zien wij dat «Flip", van luitenant
Carp, die bij den wedstrijd van de
„Militaire Sportvereeniging"! eerste
aankwam een tijd gemaakt beeft van
17 uur 15 min., ec de wielrijder
Smit een tijd van 10 uur 9 min.,
een verechil du3 van 7 uur 6 min.
Wat de tweede aankomende betreft,
luitenant Pijnappel deed met
«Surprise" 20 uur 50 min. over den
afstand en de wielrijder Couveé 10
uur 52 min., een verschil dus van 9
uur 58 min.
Wij herinneren ons niet onder:
weike weersomstandigheden de rit
van de „Militaire Sportvereeniging"
plaats had de verslagen, die wij
geraadpleegd hebben, spreken er niet
van, 9venmin bet officieele maar
wel kan de oorzaak van het minder
gunstige resultaat van den rit der
militaire wielrijders gezocht worden;
èa in de meer dan slechte wegen 'ei
n den tegenwind, waarmede de rij
ders te kampen hadden. Men zal zich
de regens van verleden week nog wel
herinneren Wij ppreken van „minder
gunstig resultaat", in de eerate plaate
omdat onder betere omstandigheden
de gemaakte tijden der wielrijders
aanzienlijk korter zouden geweest
zijn, in de tweede plaats omdat drie
der heeren, om welke redenen dan
ook, hun doel niet bereikt schijnen
te hebben.
Bij de „Militaire Sportvereeniging"
daarentegen zijn van de zes paarden
er vijf aangekomen. „Robin Hood"
van luitenant Ten Kate was onder
weg kreupel geworden en moest het
daardoor opgeven.
Opgemerkt is, dat de heer Smit
wielrenner is, en het daarom niet te
verwonderen wae, dat hij eerste zou
aankomen. Dit is ook geschied, maar
dan mag men niet uit het oog ver
liezen, dat de heer Couveé slechts 43
min. langer over den afstand gereden
heeft, terwgl de derde naar wij
hoorden ongeveer een uur later ie
aangekomen dan laatstgenoemde, en
de heer Van Berkel korter dan deze
zou gereden hebben, als hij niet dooi
de schuld van anderen in het water
zou gereden zijn.
OfschooQ de rit van de „Militaire
Sportvereeniging" eon beslist Bucees
is geweest en die der militaire wiel
rijders niet zoo ie uitgevallen als men
zioh voorgesteld had helaas te
wijten aan vele ongelukkige omstan-
digheden toch mag geconcludeerd
worden, dat het rijwiel 't van het
paard gewonnen heeft. Het bewijs
hiervan is evenwel wel eens eobitte-
render geleverd bij andere afstandB-
ritten en in tijd van manoeuvres, als
de wielrijders groote afstanden op
kunstwegen at te leggen hadden. De
reden, dat wg er nog eens op terug
komen, ie dan ook alleen hierin «ge
legen, dat wij voor de eerste maal in
ons land eene eeuigsrine zuivere en
officieele vergelijking hebben. Zui
verder zal die vergelijking echter
kunnen worden, wanneer de „Mili
taire Sportvereeniging" en de „Alge-
meerse Nederlandsche Wielrijders
Bond gezamenlijk optreden en
beide ritten onder dezelfde omstan
digheden uitschrijven, due op den-
ze Iden dag. Dit zou dan bet voleend
jaar moeten gebeuren, daar 1897 het
laatste jaar ie, dat het tegenwoordige
corps militaire wielrijders nog vol
tallig ie.
Het zal dan noodig zijn elke gang-
making te verbieden, want het is ons
bekend dat een der militaire wielrij
ders hg is niet in den H tag aan
gekomen door een tandem gepaced
is, ofschoon dit door den Bond ver
boden was. Een militaire wielrijder
moet meestal alleen rijden, en dan
gaat het niet op door gangu akirg
zgn tocht te vergemakkelijken.
(HUd.)
Het echtpaar Kauder, dat zioh ver
bonden heeft tot een voetreis om de
wereld ie te Rotterdam aangekomen.
In de bovenzaal van het café de Unie
werden Woensdagavond door het
echtpaar voor een talrijk publiek,
mededeeling gedaan van hun weder
varen op reis.
Eene voorstelling in gedaohtenlesen,
waarmede zg in hun onderhoud voor
zien volgde ten slotte.
Van Rotterdam gaat de roie naar
New-York, In hot geheel zullen 6000
K.M. per spoor worden afgelegd.
Nr. 19. Rapporteur de staadsraad
mr. De Neré# van Babberich Ge
machtigde van appellant was mr. A.
J. van Thiel, advocaat en procureur
te Haarlem.
De kon. beslissing volgt later.
bekleedde. De nieuwe lord mayor :a 1
liberaal-unioniet en lid der JoodsohJ
gemeente.
Rechtszaken.
De rechtbank te Amsterdam deed
Dinsdag uitspraak in de zaak van
Van der Pek en Drost, besohuldigd
van het onttrekken van goederenen
gelden aan den boedel van eeratge
noemde, die instaat van faillissement
verkeerde, de eerste bovendien van
het achterhouden van koopmansbee
ben, en veroordeelde Van der Pek
tot een gevangenisstraf van negen
maanden en sprak Drost, den 22-
jarigen kantoorbediende, vrij.
Voor de arrondissementsrechtbank
te 's Gravenhage is Woensdag be
handeld een vordering, ingesteld door
Iden eigenaar van bet in de nabijheid
van den Haag gelegen hotel Hoeken-
burg tegen een student aan de Poly
technische school te Dellt. Deze bad
in het vorige jaar enkele dtgen daar
vertoefd, en ha l met den hotelhouder
besprekingen gemaakt om in het
hotel gedurende het geheelo winter'
seizoen, aanvangende met 1 Sept. 1896,
zijn intrek te nemen.
Na eenigen tijd ontving echter de
eigenaar berioht dat hg over de ka
mers kon beschikken, wijl men niet
op het plan zou doorgaan, naet ken
nisgeving tevens dat de meubelen en
andere zaken, die er sedert het vorige
verblijf nog waren achtergelaten, zou
den worden afgehaald.
De hotelhouder, eiecher, meende
echter dat een volledige overeenkomst
was gesloten en vordsrde thane in
rechten de naleving daarvan, onder
aftrek van enkele posten welke hij
meende thans niet naar billijkheid
te mogen vorderen.
Mr. D. S. van Emden lichtte den
eisen toe en beriep rich tot staviDg
cp de eigen woorden van dea ge
daagde, nl. dat men weer over de
kamers „beschikken" kon. Ook meende
pleiter dat door «le achterlating der
meubelen reed* eea begin van uit
voering aan de haur was gegeven en
daardoor getuigen bewijs, dat hij aan
bood te kunnen leveren, toelaatbaar
was.
Mr. F. Willekee Mac Dsnald, uit
Haarlem voor den gedaagde optre
dendo, ontkende dat er ooit een over
eenkomst als eischer bedoelde gsslo-
ten was. Men had slechts bespre
kingen daarover gevoerd, doch zich
nog geenszins rechtens verbonden.
Ook viel dat geenszins af te leiden
uit hetgeen gedaagde had geschreven,
die dan ook volkomen bereid was
der. in het geding opgeiegden eed te
zweren, terwijl pleiter verder breed
voerig de ardere argumenten van
partij weerlegde.
Raad van State.
In de Woensdag gebouden openbare
vergadering van den Raad vau State,
afdeeiing voor de gescuillen van be-
I stuur, werd o.a. behandeld
Het beroep van H. J. Stol te Haar-
lem tegen het besluit van Burg. en
Weth. dier gemeente dd. 28 Mei 1896,
waarbij hem vergunning is geweigerd
tot het oprichten van eene slachtery
en rookerij in bet perceel Anegang
itie in Engelan-i
iderliope vragen
micle komt eea
SEMEN6D NIEUWS
Te Antwerpen heeft een treffen
plaate gehad tussohen Duiteche ea
Belgische matrozen. Er bad zioh n 1. j
eeo gerucht verspreid, dat Duiteohe
metrozen gedurende de reie van den
Hollsndsohen driemaster Rainant van
New-York naar Antwerpen een Belg
zonden hebben mishandeld. Toen nu
de Duitsohere van de Hainant zioh
naar de stad wilden begeven, werden
zg door Belgische zeelieden, die re-
kenso'nap vroegen van de mishande
ling van den Belg, teruggehouden.
Er ontstond eon bloedig gevecht,
waaraan slechts esn eiode werd ge
maakt door het krachtig optreden der
politie, die do Duitschers in bescher
ming nam.
KoniDgin Victoria lqdt niet aan een
bepaal ie oogziekte, maar de verzwak
king van bet gezichtsvermogen is
een gevolg van haar hoogen leeftijd,
en de oogarts die uit Wieebaden
ontboden is, zal er weinig aan kunnen
doen. Alle stukken die der koningin
worden voorgelegd, zgn in buiten
gewoon groot schrift geschreven. De
grootvader dec koningin. George III,
was de laatate jaren van zijn leven
blind.
Een romantisch huwelijk.
Eau politieagent ie Londen, zekeren
Macfarikne is een b uiten kasje ten
deel gevallen. Op zekeren dag stond
hij op post in Chiswiok, toen een
voer een rijtuig gespannen p-<ari
schichtig werd en op de Highroad op
hol sloeg, iedereen trachtte zich een
veilig heenkomen te zoeken en nie
mand durfde het paard in den weg
te treden. Nauwelgks hal Maofariane
gezien, wat er gebeurde, of hij snelde
het paard tegemoet, vatte- het bij den
teugel en dwong het met een krach-
tigon ruk tot stilstaan.
Zekere mejuffrouw Badbacu-Thorn-
hill, een schatrijke iersche jonge da
me met landgoederen 8n voorv&deren,
die «p den troon van Ierland hebben
gezeten, was getuige van dit voorval
eu wae éen en al bewondering voor
den moedigen en sterken man, die
in eea oogwenk een schichtig paard
bad getemd. Zij zag geen reden om
den wakkeren man hare sympathie
te verbergen, en er ontstond spoedig
een zeer vriendschappelijke verstand
houding tusschen hen briden Toen
de bekenden der jonge dame dit ge
waar werden deden zij hun uiterste
best om het paar te scheiden. Toen
hier geen kans op bleek te zijn, na
men zij zelfs tot een denunciatie bij
de superieuren van den politieagent
hun toevlucht.
Maar ook dit was vergeefs, de hin
dernissen, die het paar had te over
winnen, brachten het steeds dichter
bg elkaar. Mejuffrouw Bad ha ra kon
in het geheel niet buiten den uitver
korene haars harten. Was bg in dienst
dan volgde zij hem in een rijtuig
met verversohingen, uren lang door
de straten.
Wa9 de jorge dame echter ziek,
dan moest haar kamenier hem vol
gen, om haar over zijn doen en la
ten verslag te geven, Onder deze
omstandigheden hebben dan ook de
verwant°n het voor goed gehouden,
de bruiloft vast te stellen. Het jonge
paar za! zioh in een stille streek,
waar de geschiedenis van hun ro
mantisch huwelijk niet is doorge
drongen, terugtrekken. Mejuffrouw
Badham is geenszins eene „aftand-
eche" oude jongejuffrouw, aie zich
voor haar geld een jongea, knappen
man koopt. Zij is integendeel nog
zeer jong, goed opgevoed, innemend
en schoon.
Tot voor weinige jaren was zij eene
zeer bekende figuur in de Dublinsche
society niet vele vereerders. De een
voudige politieagent wordt nu een
groote Iersche landheer in het graaf
schap Cork.
Op Michaelmas Day, 29 September,
heeft de verkiezing van den lord mayor
te Londen plaats. Dit jaar werd door
de livery-men van de City gekozen
de alderman Fandel Phillips, een zoen
van sir Benjamin Phillips, die in het
jaar 1865 66 het lord mayorsambt
De postadministratie
wor it soms voor zonderling
gesteldin üe Chronicle
lange lijst van aanvragen voor, in d«j
laatste jaren tot de post gericht. E^c'
der meest ongewone wa3 wel d(
vraag van eea dame uit Iad.'ë, of zij
per postpakket de asoh van haaj
broeder zou kunnen doen toezenden
Deze broeder was in Europa in dei
lijkoven verbrand, en nu wilde
hem begraven r.an den oever
'den Gar ges. De administratie ant
woordde op de vra^.p, dat de over
zending zeer goed zou kunnen pl iet
hebben, indien het pakket niel
zw arder was dan elf pond. De over
ledene bleek echter meer te wegen,
en nu kwam de iamilie op den een-
voudigen en vernuftigen inval, de
a«ch uit de urn te nemen en in
tweeën te verdeeleD, zoodat de lief
hebbende zuster de overblijfselen vac
haar broeder i n twee postpakketten
ontving. Op deze wgje werd aan den
eerbied voor den doods voldaaD, en
tevens aan de tischen der zuinigheid.
Een dwergatam.
De Enaeleehe reiziger, dr. Donaid-j
sou Smith heeft op ziju reie door ht-s
Somaliland oen dwergetam ontdekt]
Geen der dwergen ie grot ter dan vgl
vo6t en twee duim. Hun haar
zwart en wollig, bun neus platzij
loopen geheel naakt. Vergiftige pijleq
zijn hun wapens; nun oemgo ver4
piering bestaat uit ringen vau zinkj
die zij door neus en ooren hebben,
gestoken. De „Dame" zoo heet uej
volksstam bewonen kleine dorpen'
in het gebergte. De hutten dezeij
dwergen zgn kegelvormig en me]
gras bedekt. Z j telen geiten en scba]
pen en verbouwen een weinig gierst]
De dwergen toonden een kinderlijkd
belangstelling in dr. Smith en rijd
reisgenooter.
Een slimme oplichter.
Eea oplichter gebruik makende va:,
het enthousiasme, aatin Parijs boerschl
nu de kornet van den Czaar al diohtei
en dichter bij komt, hoeft iu de laatst
dagen in hotels zgn elag geslagen.
Onder den naam van de een of
ander hooge Russische persoonlgk-
heid meldt hg zich in de hotels aaD,,.
waar hij natuurlijk zeer goed ontvan]
gen wordt.
Zoo weer onlange in oen hotel ir
de Champs Elysóes, w-;ar hg doot
zgn bediende de mooiste appartemen
ten liet bespreken en zioh voor een
neef van generaal Skobeleff uitgaf.
Kort nadat de bediende dekamerB
gehuurd had, arriveerde SchweinfurtJ
dat is de werkelijke naam van den
oplichter. Zijn bagage werd naar de
voor hem bestemde vertrekken ge
bracht en big droeg vooral zorg, dat;
bij het ontpakken van zgn garderobe!
de hotelier aanwezig was, om dezen
door de keur van kleeren vertrouwen;
in te boezemen.
Hierdoor was bet hem dan later
niet moeilijk van den hotelier gedaan'
te krijgen, dat deze de rekeningen,
die de knecht hem aanbood voor zgu
meester betaalde. Verschillende in-
koopen werden gedaan en op dezelfde
manier afgerekend.
Na een paar dagen vroeg de pseudo-
Rus zgn rekening en terwijl men
bezig was deze op te maken, kwam
een bediende in hverei reeds met de
bagage de trap af en werd deze in
een rijtuig gebracht, waarmede hij
weg reed.
Toen men met de rekening boven
kwam, was de Rus verdwenen en
bleek het. dat hij in de kleedg van
zgn kneoht onder de oogen van de:
hotelier en de bedienden de plaat
gepoeiBt had.
Een plechtige steenlegging.
Tijden het bezoek van keizer Nieo-
laas aan Frankrijks hoofdstad zal, zoo-
als gemeld is, de eerste steen worder
gelegd van een nieuwe brug over de
Seine, een der grootste wonderwer
ken der tentoonstelling van 1900 en
welke den naam zal dragen van
„Alexander III", den vader van dertj
tegenwoordigen keizer.
De eerste steenlegging zal metj
buiten gewonen luister gepaard gaan.
Niet minder dan 10,000 uitnoodigin-
gen zijn door den minister van han
del rondgezonden.
De oeaar en de czarina, de presi-i
dent der Republiek, de presidenten
de jongeling en het meisje, en tusschen hen heerschte
reeds aanstonds die goede verstandhouding, welke
instinctmatig in onze vroege levensdagen geboren kan
worden zij gevoelden dat zij elkander vertrouwden zon
der bewijzen noodig te hebben, dat dit gegrond wae.
Van zijne zijde stelde hij zijne veiligheid, ja zelfs
zijn leven in bare handen op eene eenvoudige wijze
als had hij haar van ajne kindsheid af gekend, en toen
zij hem antwoordde, deed zij zulks zondereenigen schroom
ol zonder ook maar een oogenblik voor te wenden dat
zij niets van den toestand aiwist.
«Ik ken uwe ganeche geschiedenis," zeide zij. „Men
vertelde bij one aan huis dat gij gevlucht waart naar
de boeechen van de andere baai, en zg zoeken u
aldaar. Maar van uit mijn venBter zag ik u van morgen
hierheen komen, en ik heb de duisternis afgewacht om
u bij te staan. Zij houden nog altijd de wacht op het
strand, maar op een mijl afstands van hier.
Bij dete woorden doolde zg haar lantaren uit, maar
reeds vroeg hij haar
«Waarom doet gij dit voor one?"
„Ik doe het voor u," gaf zij met den grootsten een
voud ten antwoord, „gg kunt dat zeker niet begrijpen,
maar ik heb nog nooit een vriend gehad. Mijn eigen
bloedverwanten strekken mij tot schande. Mijn leven ie
xocr heel eenzaam. God alleen weet wat het voor
mjj is...."
Zij had dit met zulk een oneindige teederheid uitge
sproken, dat Fisher hare hand in de zgne nam en haar
aan zgne lippen brachtdie zachte aanraking alleen
reeds deed hem beven.
„Ik zou alles geven om u dit te kunnen vergelden,"
zeide hg, „maar ik heb u niets anders aan te bieden
dan mgue dankbaarheid, en hoe groot deze ie kan ik
met geen woorden uitdrukken. Ik zal mij deze ure tot
mijn laatsten dag herinneren."
«En ik zal altgd aan u denken," sprak zij, hem nog
altijd toelatende hare vingere va9t te houden. „Ik zou
u niet weder kunnende vergeten, gg hebt mij gelukkig
gemaakt en ik heb zoo weinig vreugde in mijn leven
gekend."
De droefheid welke in hare stem trilde deed heel de
ridderlijkheid van 'sjongelings gemoed ontwaken. Ter
wijl hij daar naaet haar stond met hare hand in de
zijne, terwijl hare warme ademtocht langs z^jne wangen
streek en zij zich zoo diebt tegen hem aanklemde, dat
hij bgoa het snelle kloppen van haar hart vernemen
konnu bij neerblibte in 'die van zuidelijke liefde stra
lende oogen, zwoer hij bij zichzelven dat hg hier weder-
keeren zou, onverschillig wat het lot ook over hem
brachten toen hij haar dit zeide, zonder zich meer om
plaats of uur te bekommeren, trok hij haar plotseling
nog dichter tot ziek, en ontmoetten hunne lippen elkan
der in den eersten kus, dien hij ooit aan eene vrouw
ge8ehonken had. Geruimen tijd blesf zg zich met be
traande oogen en vreugde in het hart aan hem vast
klemmen, terwijl de vuurvliegen om hen heenspeelden
en de bladeren sidderden onder de eerste aanraking van
een warmen bries, en hst woud nog altijd gehuld lag
in al de schoonheid van een zomernacht.
Er verliepen aldus verscheidene oogenblikken, maar
zg was de eerste, die weder tot bezinning kwam en zich
uit zijne omhelzing loBwikkelde.'
„Wij vergeten beiden het gevaar dat u dreigt," zeide
zij, „en wg mogen dat toch niet uit h6t oog v-rliezen.
Ik zal u door onzen afgesloten tuin naar de kust ge
leiden. Meer kan ik niet doen en zco de maDnen van
het ar-deie eind van de baai terugkeeren, dan is het
zelfs mogelijk dat ik u nog m6er in het verderf stort.
Maar het is al wat ik voor u verrichten kan."
„Daarvan ben ik overtnigd," antwoordde Fisber, „en
het ie altijd een groote kans voor ons Ik zal Mes
senger allee mededeelen wat gg voor ons hebt ge
daan."
«Doe dat niet," sprak zg, «het geschiedde enkel om
uwentwille. Zoo gij mij niet vergeet, dan vraag ik
ni6ts andere."
Hij behoefde haar nauwelijks te antwoorden. Toch
legde bij belofte op belofte af, gelijk men dat steeds
doen zal, dat hij nooit zou vergeten en dat hij weder-
keeren zou om haar zijne erkentelijkheid te bewjjzen.
zooals hem thans onmogelijk was te doen.
Hand iü hand wandelden zij daarop naar den heuvel
waarheen Meeeenger zich begeven bad, en hij vertelde
haar zijne levensgeschiedenis, terwijl het hem te moede
wae als had hij een hart gevonden, dat plotseling
eene ganeehe tooverwereld van droomen voor hem ont
sloten had. Zijzelve, die gejaagd scheen, voerde hem
echter ten laatste tot de hoogte en naar den man toe,
die reeds naar het kreupelboech toe was gekomen om
te hooren aan welke reden het talmen van Fisher toe
te schrijven viel.
„Welnu," zeide Messenger, beiden doordringend aan
ziende, „gij schijnt, druk bezig te rijn. Is dit de jonge
dame, van wie gij eene week geleden spraakt
„Ja," antwoordde Fieher eenvoudig, „het 16 de twee
de maal dat zg ons een dienst bewezen heeft. Zg heeft
mij beloofd ons door haar eigen tuin naar het strand
te leiden, dat volgens haar vermoeden geheel vrij is."
De Prins, die op het paar bleef neerblikken, vroeg
zichzelf geen oogenblik zelfs af of het wel veilig zijr.
zou te gaan.
Zoodra hij den jongeling en het Spaaneche meisje
op zich zag toetreden, had hij berekend welk een ge
luk dit voor hen mee kon brengen, en hij haastte
zich haar dank te zeggen met die onnavolgbare hoife-
lijkheid, waarover hg steeds wist te besobikken. Zoc-
'dra dit geschied was, leidde zij beiden haastig door het
naaste boschpad heen, totdat zij een grouten eteenen
muur bereiktenzg ontsloot eea zware ijzeren d«ur, die
zich daarin bevond en op deze wijze doorkruisten zg
een tuin vol boomgaarden en fonteinen, totdat zij boven
aan eene ruwe steenen trap kwamen. Eenmaal daar
verliet zij hennog eer dat de man haar een woord
van nieuwe dankbetuiging had kunnen toevoegen of de
jongeling bij machte was geweest haar andermaal de
hand te drukken.
Wordt vervolgd,
