lijke en eindelgk NWJijke storm.
Op 25 September kwem bet weder
opnieuw onder dsn invloed eener
zeer diepe depres°ie, die zich op dien
morgen boven Engeland bevond en
zich met groote snelheid in ZO.Iijke
richting voortbewoog, zoodat zij op
den morgen van 26 September boven
N.-Italië werd aangetroffen. Ocder
haar invloed daalde de barometer te
Utrecht op 25 September tot 735,5
mM. terwijl de tot nu toe bekende
laagste stand in September 735.6 mM.
bedraagt, die in 1863, is voorgekomen.
Op 25 September om 3,15 nai. werd
een «toot van 38 K.G. op de M3 op-
geteekend. De hoogste barometer
stand 775 3 mM. kwam voor op 30
September, toen het weder onder den
invloed was van een gebied van
hooge drukking, dat zich boven Cen
traal Europa uitstrekte. De hoogste
stand, die in September voor Utrecht
bekend is, bedro9g 776,3 mM. in
1851.
De verschillende depressies brach
ten ook vale onweers- en regenbuien.
Op 22 dagen (normaal 17) viel neer
slag eu op 18 (normaal 12) viel meer
dan 0,5 mM., doch in de afgeloopen
Septembermaand bedroeg zij 142,7
na M., dat is elechts 0,6 mM. mind-r
dan de grootste hoeveelheid, 143,3
die ooit, en wel in 1s76, in Septem
ber is afgetapt. Het belangrijke te
kort, dat in de eerste maanden van
het jaar de r-genval opgeleverd had,
is nu op 32,4 mM. na weer inge
haald. Het ïr niet te verwonderen,
da$ de gemiddelde relatieve vocht:
beid, 82 pCt., het normale bedrag,
70 pCt, overtreft en dat de verdampte
hoeveelheid 52,5 mM., veel minder
is dan de normale, 72.2 mM. Ook de
bewolking was uit den aard der zaak
grootde maand leverde 8 bewolkte
(rormaal 3) dagen en slechts een
nelderen (30 Sept.) (normaal 4) dag
op. Do normale gemiddelde bewol
king ïp 5,3, maarzij steeg deie maand
tot 6.7.
De gemiddelde temperatuur] 15n.l
C. is slechts 0,6U lager dan bet nor
maal gemiddelde. De hoogste tempe
ratuur 22°,0 C. kwam voor op 12
September om 1.30 nm. en da laagste
6* 8 C op 29 September om 5.30 vm.
Te Utrecht werd 1 kring om de
zon en 3 kransen om de maan ge
zien.
Pers Overzicht.
Regeling der gemeente financiën.
De JV. R Ct. bevatte een otal arti
kelen gewijd aan het wetsontwerp
tot regeling d-r gemeeDtofinanoiën,
waarvan wij hier kortelijk den inhoud
willen mededeelen. Het blad begint
met ui'een te zetten, boe het ontwekp
"tweeërlei regeling bevat; in de le
plaats dio der uitkeeringen van het
rjjk aan de gemeenten, welke zullen
treden in de plaats van het in 1885
gefixeerde 4,-5 der personeele belas
ting en in de 2e plaats die der ge
meentebelastingen bespreekt daarna
uitvoerig deze regelingen en komt
ten slotte lot de conclusie, dat het
weneohelijk is, dat het wetsontwerp,
zij het dan hier en daar eenigszins
gewgzigd, wet worde, waarbg het op
merkt, dat het niet betwijfelt, of dit
gevoelen zal gedeeld worden, overal
in het land, waar gemeenten zijn, die
naar verbetering van hun finantieelen
toestand sedert lang reikhalzend uit
zien.
Drieërlei motief is er, zoo de N.
R. Ct. betoogt, voor bet beginsel van
rgkauitkeering dat in bet onderwerp
is opgenomen en wel le de kosten
welke de gemeente in het algemeen
belang doet, 2e het verbod van ao-
ognahefiiog en ten 3e de kosten van
armverzorging.
Had de RegeeriDg den derden factor
van berekening weggelaten, dan zou
zg, naar de N. R. Ct. meeD», om baar
voorstel doeltreffend te doen zgn,
den eereten faotor, de bijdrage in
de kosten, welke de gemeente in het
algemeen belang doet hooger
hebben moeten stellen. Dit echter
zou hebben geleid tot een algemeene
verhoogiog, en men zou hierdoor
weder vervallen zgn in de fout van
aan sommigen meer te geven, dan
noodig is. Is er derhalve reden om
te zeggen, dat de derde faotor in het
stelsel der regeering een noodzake
lijk correctiti is, zoo blijft niettemin
de behoefte aan zulk een correctief
te betreuren. i
Dan gaat het blad na de berekening
van elk dezer faotoren, waarbg bet
lot de slotsom komt. dat het stelsel
van het ontwerp in beginsel deugde
lijk is, dat de bij de memorie van
toelichting overlegde tabel reden
geeft om te verwaohten, dat het ook
in de praktijk doeltreffend zal blijken
en dat verder de meeste gemeenten
wier ficantieele toestand verbetering
eischt, door de nieuwe uitkeeriDg
kraohtig zullen worden gebaat, zon
der dat het rgk te zeer wordt belast.
Hof 2o gedeelte van het ontwerp
besprekende, merkt de N. R. Ct. op,
dat de leidende gedachte, welke bij
de Regeering heeft voorgezeten, to rn
zij dit gedeelte van het wetsontwerp
ontwierp, strekkende tot herziening
der algemeene regelen ten aauzieu
der plaatselijke belastingen, niet zoo
zeer geweest isverruiming van het
belastinggebied der gemeente, bot
geven in de gemeentewet van een
meer uitgebreide staalkaart van be
lastingen, tot welker heffing de ge
meente *al bevoegd zgn, als welhet
wegnemen vsn een kwaad, dat het
tegenwoordig plaatselijk belastingstel
sel aankleeft, namelijk het verdrijven
der gegoede ingezetenen uitgemoeu
ten met zware belastingen. Dit kwaad
poogt het wetsontwerp te bestrgden
door eenige versterking van het za
kelijk element in het plaatselijk be
lastingstelsel; door hot tekeer gaan
van een belangrijke progressie in de
hoofdelijke omslagen naar het inko
men en door verruiming v»n de be
voegdheid om die aanslagen aan de
verteringen vast te kooopeu.
Al nart de N. R. Ct. het wensche-
iijk geacht, dat het wetsontwerp de
gemeente de bevoegdheid tot h6t
heffen van een bedrijfsbelasting had
gegeven en is zij van meening, dat de
Regeering de bezwaren, die zich bij
deze belasting zouden voordoen, wel
wat breed uitmeet, toch komt het
haar voor dat de in het ontwerp
voorgestelde versterking van het za
kelijk element in het gemeentelijk
belastingstelsel, die zij uitvoerig be
I epreekt, van veel gewicht ia en dat
j zij krachtig zal kunnen bijdragen tot
j wegneming van onbillga.hed.eA en
misstanden.
j Daarna zet de N. R. Cl. uiteen,
dat het kwaad, dat het ontwerp wil
tegengaan, vooral is, het verdrijven
nit de gemeente van gegoede inge
zetenen, door zware belastingen, wat
het, behalve het reeds door het blad
besprokene ook tracht te bereiken
door wijziging en aanvulling van de
regelen, thans omtrent de heffing
der hoofdelijke omslagen gesteld
welke de goedkeuring van het blad
wegdragen.
Ten Elotte zegt de N. R. Cl.
„Zal nu, door de verhooging van
de rijk8uitkeering en de wijziging
van het gemeentelijk belastingstelsel
elke gemeente voldoende gebaat
worden De regeering verzwijgt het
niet, dat zulks niet het geval zal
zijn aan zulk een eiech ware trou
wens moeilijk te voldoen, door welke
regeling ook, tenzij men velen een
te ruime uitkeering gat. Toch zuilen
verreweg de meeste gemeenten, naar
men mag aannemen, hunne uitgaven
kunnen bestrijden zonder buitenge
wone hulp.
"Voor de gevallen, waarin deze
nog noodig mocht blijken, zal zij
verleend kunnen worden, allereerst
door toepassing van art. 49 der wet
op bet lager onderwij-. De regeering
geelt in de Memorie van Toeliohting
haar voornemen te kennen om art.
59 der begrooting van Binnenland-
sche Zaken le doen vervallen is nog
andere ondersteuning dan uit kracht
van genoemd artikel 49 noodzakelijk,
dan zal hiervoor telkens bij de be
grooting een krediet worden ge
vraagd de billijkheid en bescheiden
heid in het aanvragen zullen, naar
de regeering vertrouwt, worden be
vorderd, wanneer de wetgevende macht
tot het verleenen van onderstand in
de gewone koFtan eener gemeente
huishouding elechts overgaat, als de
provincie een gelijk bedrag voor dit
doel beschikbaar Bteit."
wachtte hij af wat volgen zou. Het
duurde niet lang, of er verscheen
een man op de graoht, die achter
alle stoepen keek en eindelijk ook
de stoep van den bewusten bewoner
inspecteerde. Deze riep hem toe
„zoek maar niet laDger, vrind het
lood is al bij den c >mmissaris." Op
dit gezegde koos de toegesprokeue,
verschrikt, het hazenpad. Maar hij
werd op de hielen gevolgd door het
twaalfjarig zoontje van den mijnheer
der Heerergraohtonversobrokken
en hardnekkig vervolgde de knaap
den vluchteling tot hij een politie
agent kon waarschuwen. Dra was de
man nu gevat en in verzekerd-* be
waring. Tgdens zijne vlucht had hij
nog een pak lood, dat hij bij zich
droeg in het water geworpen. Achter
andere stoepen der Heerengracht
werden nog meer pakken lood
ontdekt, en den arrestant vond men
iu het bezit van oengop bijzondere
wijze geslepen schaar, waarmede bet
dikste dak lood als doek te knippen
was.
De man werd Dinsdag voor de
rechtbank gevoerd en hoorde eone
gevangenisstraf voor den tijd van zes
maandan tegen zich eischen.
M:-. Van Lennep, als verdediger
optredende, betoogde echter dat vrij
spraak volgen moest, omdat wel het
vinden van het lood achter de stoe
pen, maar niet de ten laste gelegde
diefstal bewezen was.
Rechtszaken.
Looddiefstal.
Een bewoner der Heerengraoht te
Amsterdam zag eenigen tijd geleden,
toen hg des morgens de gordijnen
der sousterr&in-kawer ophaalde, tot
zijn verwondering een pak lood liggen
in de ruimte tusscheu zijne booge
stoep en het venster. Hij schoof het
raam op, haalde het lood naar bin
nen, en, vermoedende dat er meer
vast moest zijn aan die vondst,
Financieele Mededeelmgen,
Volgens het „Weekblad voor Incou
rante Fondsen" van Broekman
Honders zgn in de week, eindigende
6 dezer, verhandeld de volgende
fondsen:
Oblig. Gemeente Almelo 100$ pCt.
A and. Waterleid -Maatsch.
te Rotterdam (pref35
Ned.-Indische G.s-
Maatscb. te Rotter
dam115)4
Stoomtram Oldambt
Pekel a 24
Ned. Fabriek van
Werkt, en Spoorweg
materiëel A 79e
Ned. Oliefabriek te
Delft 50
Oblig. Het Concertgebouw
te Amste:dam 25%
Kweekschool voor
Maobinisten 52
tfEMEMD NIEUWS
De Belgisohe regeering is voorne
mens eerlang de grenzen te sluiten
wegens beBtaand mond- en klauwzeer
onder het rnndvee op versoheidene
plaatsen in Nederland.
In de Schelde zgn Maandag drie
Fchepen aan den grond geraakt, het
Eogebohe stoomschip Avoca bij de
Kruisschane, het Duitsche Aibertus
bij Bath, en het Engelsohe Mary
Adda Short bij het fort St. Filip.».
De Aibertus en de Mary Adda Short
zijn zonder hulp losgekomen, maar
om de Avoca vlot te krgaen waren
verscheiden sleepbooten noodig.
De Cz&ar an de Czarina
te Parijs.
Het was juist tien uur, toen Dins
dagmorgen de trein van den fraosohen
president met de keizerlijke gasten
bet station Ranelagh te Parijs bin
nenreed.
De looomotsef was versierd met de
Fransche en Russische vlaggen.
De keizerin steeg het eerst uit, den
arm gevende aan den presidentde
Czaar ging reohts van hen, en aldus
begaven de hooge personages zich
naar het kleine salon, aan weiks deur
zij werden opgewaoht door de minis
ters, de heeren Darian, Barthou,
Cochery, Turrel, Lebon, Rambaud en
generaal Biilot, die allen door den
president aan de souvereinen werden
voorgesteld.
De keizerin zag er eenigszins bleek
uit van vermoeienis.
Mevrouw von Mohrenheim, de ge
malin van den Russisohen gezant,
gevolgd door eenige dames d'honaeor
naderde de keizerin en bood haar
een bouquet van orohideaën aan.
Toen de stoet wederom op den
drempel van het paviljoen versoheen,
barstte er een donderend gejuich los
en uit duizenden monden klonk het:
Leve de Czaar 1 Leve Rusland I".
Eu onder dat gejuioh mengde zich
het gedonder van het geschut van
den Mout Valérien, dat zijn 101 sa-
lutsehoten loste.
Onmiddellijk daarop vertrokken de
gasten, die onder het gejubel der
menigte hun rijtuigen beBtegen.
Onder heerlgken zonnesobijn reed
de sobitterende stoet door de avenue
van het Bois de Boulogne, de Champs
Elysées en over de Place de lu Con
corde, steeds luide toegejuioht dooi
de belangstellende menigte, welke op
een miilioen personen wordt geschat.
De hötels in de buurt van de avenue
de Champs Elysées boden een too-
veraehtigen aanblik. Overal praobtige
versieringen, en aan alle ramen be
koorlijke Parisiennes, in uitgezochte
toiletten, die met baar zakdoeken de
souvereinen toewuifden.
De politie had strenge maatregelen
genomen om de passage zooveel mo
gelijk geregeld te doen zgn. Doch zij
bl9ek soms maohteloos en kon niet
beletten, dat men hier en daar stoe
len en banken langs den weg zette,
die voor 20 francs werden verhuurd.
De standbeelden werden niet ont
zien waar maar eeu klein staau-
plaatsje te veroveren was, zag men
iemand meer hangen dan staan om
toch maar een blik te kunnen wer
pen op de hooge gasten.
Het keizerlijk paar gunde zich niet
veel ruBt. Om h&ii' twee brach'en me
vrouw en mejuffrouw Faure een be
zoek aan de keizerin. Zg waren
vergezeld van een officier van het
militaire huis van den president.
Nadat zg vertrokken waren het
bezoek had een kwartier geduurd
kwam een gala-rgtuig voor, vooraf
gegaan door den heer Monjarret,
eerste pikeur van den president, die
het keizerlijk paar bracht naar de
Russische kerk in de ruo Daru.
Wederom diende een ©scadrou ku-
rassiers tot esoorte. Ea wederom
werden de keizer en de keizerin be
groet met een oorverdoovend gejubel
dat opsteeg uit de mensohenmasss,
die langs den gansoheo weg opeen
gepakt stood, vooral in de buur» der
kerk, waar het dikwgls tot vrij hef
tige botsingen kwam met de politie.
Z ;o groot was de menigte, dat het
keizerlijke rgt*ig moeite had om de
kerk te bereiken. En altijd daverde
het: „Leve de Czaar 1 Leve Rus
land
Op de groote trap der kerk ston
den baron en barones von Mohren
heim, omgeven door het gan9oh® per
soneel van het Rassisoha gesantsohap.
De ontvang»t had evenwel plaats
door den aartspriester, die de souve
reinen naar rechts van de iconosta89
geleidde, waar de keizer en keizerin
bleven staan.
Onmiddellijk begon daarop de gods
dienstoefening mos het ziDgen door
hef, koor van het To Deam. Alle aan
wezigen hidden waskaarsen in de band.
De aartspriester naderde den keizer
en stak diens kaars aan, terwijl de
Czaar de kaars dor Czarina ontstak.
Om half drie waren de souvereinen
in de kerk versohenen; om drie uur
was de godsdienstoefening afgeloopen.
De keizer en de keizerin begaven zioh
weder naar de ambassade, waar de
keizerin bleef, terwijl de keizer
spoedig daarna weder uitreed om
mevrouw Faure op het Elysée te be
groeten.
De keizerin ontving intusschen me
vrouw Carnot en haar zoon.
Toen de Czaar en de Czarina zich
naar de Russische kerk begaven, wer
den zij door een enorme menigte op
gewacht. Een klein ongeval had plaats
met do a la daumont gereden paarden
van het vorstelijke rijtuig. Zg schrikten
voor het gejuich der menigte, begon
nen te steigeren en het rijtuig stiet
togen den drempel. De takken der
opgestelde heesters raakten lioht de
wang der keizerin.
Om 4 uur had op het Elysee een
belangrijke plechtigheid plaats, het
voorstellen aan den Czaar. Twee
honderd senatoren, afgevaardigden,
oud-ministers en vertegenwoordigers
van alle burgerlijke en militaire cor-
poratiën werden aan Z. M. voorgesteld.
De president vergezelde den Czaar
naar de Balons. De vorst verzekerde
dat hij zich gelukkig gevoelde, aan
do gekozenen der natie te kunnen
worden voorgesteld. Zoowel bij het
vertrek als bg de aankomst bracht de
mei igtehem warme ovaties en speelde
i muziek hetRussisohe volkslied.
De keizer en de keizerin, vergezeld
van hun gevolg, verlieten des avond
te 7 uur precies de Russische am
bassade eu begaven zich in prachtige
galargtuigon naar het Elysee om daar
deel ie nemen aan het diner, hetwelk
Hun door den heer en mevroww Faure
werd aangeboden. De stoet werd we-
j derom geëscorteerd door kuraasierB;
de diohte menigte gaf weer uiting
aan haar geestdrift. De illuminatie
was tooverachtig schoon.
Het diner telde 225 couverts, de
eere-tafel 18 couvert!-. De keizer en
de president waren in het centrum
gezeten; de keizerin n<m plaat-- naast
den heer Faure, mevrouw Faure
naast den Czaar.
Aan den feestmaaltijd sprak de
president or ge veer het volgende
„De ontvangst, waarmede de komst
Uwer Majesteit te P/trijs is gevierd,
zal baar een bewijs g«ven van den
ernst onzer gevoelens, waarvan ik
reeds uitdrukking heb gegeven bij
het betreden van den bode.u der
Republiek.
De tegenwoordigheid Uwer Majes
teit on Ier ons heeft ouder de toe
juiching van ganschl een volk de
oauden versterk:,, weike twee landen
verbindt in <*eo harmonieuse bedrij
vigheid en in het voile vertrouwen
in hun lot.
Het optreden van een machtig
keizerrijken een arbeidzame republiek
hebben reeds een weldadigen invloed
uitgeoefend op d9n wereldvrede, die
versterkt ie door beproefde trouw.
Deze Unie zal er toe bijdragen om
overal dezen gelukkigen invloed te
verspreide''.
Als tolk van de gansche natie
herhaal ik de wensoh n, welke ik
koester voor de grootheid barer Re
geling en het geluk van Hare Ma
jesteit de keizerin en van het welzijn
van het groote keizerrijk, waarvan
het lot berust in de handen uwer
keizerlijke Majesteit. Het zg mg ver
gund daaraan nog toe te voegen, hoe
Frankrijk getroffen iB geweest door
de bereidwilligheidwaarmede de
keizerin heeft toegestemd deze fees"
ten te komen bijwonen.
Hair verblijf zal in ons land een
onvergetelijke herinnering achter
laten. Ik htf mijn glas op ter «ere
van Hunne Majesteiten keizer Nico
la. b en de keizerin."
De keizer antwoordde ais volgt:
„Ia: ben diep getioffën door de ont
vangst, welke ons bereid is in de
groote stad Parijs, de bron van
zooveel genie.
Getrouw aan de onvergetelijke tra-
dltiën ben ik naar Frankrijk geko
men otn in U, Mijnheer den Presi
dent, het hoofd eener natie te be
groeten, waaraan zulke kostbare ban
den ons verbinden. Zooals U gezegd
hebt, kan die vriendschap aoor haar
st-mdvastigheid den gelukkigsten in
vloed uitoefenen.
Ik verzoek U tegenover gansoh
Frankrijk de tolk te willen zijn van
deze gevoelens. En U dankende voor
de wtnsohen, uitgesproken voor de
keizerin en voor mij, drink ik op
Frankrijk.
Ik hef mijn glas op ter eero van
den President der Fransche Repu
bliek."
De Czaar beeft aan de heeren Lou-
bet, Brisson, Méline en Hanotaux
het groot cordon van de orde van
den Heiligen Alexander NewBky met
brillanten verleend.
Het was bijna kwart voor elf toen
Faure met de Csaritsa aan den arm
en de Czaar met de echtgenoot© des
Presidenten de zaal der Opera binnen
traden, om daar door het vsreenigde
publiek met grooten geestdrift te wor
den toegejuicht. De woorden van het
Russische volkslied, duor alle artisten
en de koren gezongen, werden er door
overstemd. De Czaar droeg den
roodea uniformrok van ds gardeko
zakken van den Oeralde Czaritsa
was in het hemelsblauw met prachtig
diamanten diadeem en halssnoer.
De aanblik der zaal waB schitterend,
al waren de fauteuils d'orchestre voor
al door gerokte heeren bezet. Negen
Arabische scheiks in witte en roode
burnoes decoreerden zeer mooi een
rij, waarop verder een kolonel der
jagers le paard en Rochefort gezeten
waren. De ministers met hun dames
hadden hun plaatsen in de loges aan
weerszgden der presidentieels tribune,
welke uitgebouwd over het amphi
theater met haar inrichting en prach
tige bloemomkransing een vorstelij-
ken aanblik opleverde. Hanotaux in
rok met zijn Éueaischen collega Sjis-
jkin en de ambassaderaad De Giers,
heiden in hofkostuum, vulden een
dier loges. Verder naar het toorieel
waren twee Rothschilds, Ephrnssi
en hun dames geplaatst. De eerste
logee met de dames op de voorste
stoelenrijen trokken een bijna niet
onderbroken veelkleurigen band om
de zaal, nasar het amphitheater n
jde korpsbevelhebbers en admirai
en de rgke damestoiletten overtrof
nog in schittering en kleu-rengewei"
Men schat het aantal reizigers
de laatste paar dagen te Pargs «a
gekomen, op drie miilioen.
De tentoonstelling te Berlgn
vermoedelijk sluiten met een tekt
van.... minstens een miilioen mark
De ontploffing te Boeloewaj
wordt toegeschreven aan een koi
uit. een .Lee Metford, die vooreen i
vik bestemd was, maar in Letrnaj
zijn terecht kwam. .De ongelukki
schutter is ook onder de ©wonde
Het magazijn bevatte 80 kisl
Fprinpgelafine, 725 kisten dynam"
en 4000 doezen detonators. De oi
trek moet er droevig uitzien. Vau
blanken werden er vijf dadelijk g
dood en vele gewond: van de Kali
tien gedood en twee en twintig g
wond. Het magazijn hoorde aan
Beehuanaland Trading Association
Timmerlieden ia Transvaa
De onderwijzer Boueschansker, vs
Oostwold, begin Juni naar Pretor
vertrokken, om daar de betrekkii
van hoofd eener door de Nede
Zuid-Afrik. Spoorweg Maatschappij
bouwen school te aanvaarden, hee
tot uog toe het gebouw niet kuun»
hinnentrekken, maar heeft eeniste ve
trekken van do landsdrukkerij in g
bruik.
Den len Juli had de school al g
reed moeten zijn en wacht du nc
op voltooiing volgens B 's laats
Bohrgveu nl. d.d. midden Aug., de
gebrek aan werkvolk. Vooral in h
timiner?ak gaat veel om. Voor g
noemde spoorwegmaatschappij moett
bfjv. nog een 40tal gebouwen gez
worden. B. raadt dan ook onzei
flinke timmorliedeu aan naar de Tranl
paal te Komen. Er is daar veel gel,
te verdienen bg e9n werkdag vaj
8 uur, dagelgke al heel gauw ee
pond of per uur f 1,50.
De school van B. telt 11.1 leerlinge
en daarom staan hem drie onderwj
zere, ook nit Holland afkomstig, b
zijde. De aanstelling van een onde
wijzer voor elke 30 leerlingen is
verplichtend.
Een oude geschiedenis.
In het Septsmher-nummer der Rt
vue Suisse wordt in de Parijsoho ooï
respondentia op gezag vau een Ami
rikaansohe geestelijke, die van d
gebeurtenis zoo goed als ooggetuig
geweest is, de volgende lezing gegi
ven van den hiatorisoheu grondslaj
waarop het beroemde verhaal ij
mevr. Beeoher Stowe's „Negerhut
omtren' Eliza's vlucht berust, noo
onzen Ter Haar in krachtige verze
overgebraoht. De vrouw heetteEliz?
Zg was een kloeke negerin, gehuw
en moeder van zes kinderen, wie
meesters ia Kentucky woonden, i
de nabijheid van een rivier, asn d
overzijde waarvan de Ohio ia. Eliz
had het waagstuk ondernomen, mai|
en kinderen, met medewerking vaij
de blanken der abolitioni9tisohe partij
op de vluoht te helpen naar Canada
Zg 'begon met haar man, die zi
's nachts in een boot naar den oevef
van de Ohio overbracht, waar hg ii)
jammerlijken toestand, overdekt mei
rijp ea verstijfd van koude aankwam:
hij was bij het aan land stappen ixj
het water gevallen. Kliza vertrouwd»
hem toe aan zijn beschermers en wa^
voor den ochtend weder bij haal
meester.
Zes weken later kwam zij op den;
zelfden oever terug uiet haarjongate
kind op den rug had gebonden. De
rivier kruide. Eliza had zich van een
plank voorzien, die haar tot brug!
diende om van de eene ijsschots op
de andere over te gaan. Zg volbracht'
den overtocht zonder eenige andere
hulphet zou ongelooflijk sohgnonj
alB het niet bevestigd werd doer eon
achtenswaardig geestelijke, mr, Ram
kin, die haar voornaamste medehei-;
per was. Men zeide haar, waar zg
haar mau in Canada zou vindeu, eu
zij ging daarheen, maar verklaarde]
dat zg op dien en dienjj datum
zou terugkeeren om de vijf kinderen]
die zij had aohtergeiateo te haleni
Tevergeefs zocht men haar van een,
onderneming, die dolzinnig soheeE
af te brengen.
Op den bepaalden dag kwam zg
weder, verkleedde zich als man ec
te verzamelen. Daajop volgde eene diep6 stilte, en
het gevaar bezworen wanende, dronk hij andermaal
wat wijn en strekte zich op de legerstede van zaagsel
nit, om verscheidene uren achtereen doodelijk uitgeput
voort te slapen.
Bg zijn ontwaken bevond hij zich, tot zijne onbe
schrijfelijke verbazing, in een ander vertrek. Zoodra hij
de oogen opsloeg werd hij dit gewaar en zag hg, in
plaats va» de naakte steenen en de krullen, een par
ketvloer van eiKenhout en hoe hg zelf lag uitgestrekt
in een houten ledekant. Hg bevond zich thans in jeene
vrij ordentelijke kamer gemeubeld met een lederen
leuningstoel, een tafel waarop boeken lagen en een spie
gel boyen den schoorsteenmantel; naast zijn bed stond
een klok. Hij ontdekte dat het vijf uur was en te oor-
deelen naar do zonnestralen en de groote hitte, begreep
hij dat hij twaalf uur aan ésn stuk had geslapsE, en
dat de wijn, dien hij gedronken had, bem zoo goed als
bewusteloos bad gemaakt. Hij gevoelde dan ook eene
groote loomheid in zijne ledematen, en had moeite de
verschillende gebeurtenissen, welke hij doorleeid had,
weer duidelijk voor den geest te roepen. Zoodra hij op
stand, werd hg door eene duizeling aangegrepen en zonk
hij neder op den stoel. Hue hij het ook mocht beproe
ven, het was hem onmogelijk zich een juist denkbeeld
te vormen van hetgeen er den avond te voren met hem
geschied was, of zich met eenige getrouwheid de om
standigheden te herinneren van den dar, die daaraan
was voorafgegaan. Hij kon zich aan niets anders vast
klemmen dan aan nevelachtige en onbestemde indruk
ken van tooneelen en personenen geruimen tijd
zat hij daar met den versuften blik van een waan
zinnige.
Hij ontwaakte door een hevigen schok uit dezen staat
vas geestelgke verdooving. Na tweemaal zijne kamer
doorgeloopen te hebben, zonder veel acht te slaan op
hetgeen zg bevatte, richtte hij zgn blik naar het gras
perk van een kleinen, van hooge muren omgeven tuin,
waar zijne vensters op uitzagen. Uit het raam kon hij
neerzien over de geheeie ruimte daarvan1 Hooge kas-
tanjeboomen wierpen eene aangename schaduw over het
gras, en gaven door het langzaam geritsel der bladeren
te kennen dat, niettegenstaande de zonnehitte, de atmos
feer door een zachten bries werd afgekoeld. Aanvanke
lijk bespeurde bg niets in den tuin, dat hem eenig
belang kon inboezemen, of zijne gedachten weder wak
ker schudden mocht, maar toen zgn blik nog eens over
die plek heengleed, scheen het bloed in zijne aderen
stil te staan en klemd9 hij zich aan het venster vast
om niet neer te vallen. Het lichaam van Burke, den
kapitein, hing aan den laagsten tak van een boom vlak
in zijne nabijheid, en zwaaide op en neer aan het koord
waaraan het bevestigd was, zoodat hij niet meer aan
den dood van den man kon twijfelen, ofschoon zgn ge
laat door de bladeren verborgen was en hij weinig meer
dan zijne beenen kon zien.
Gelijk ik reeds zeide, braoht deze aanblik Messenger
aanstonds tot het bewustzijn der werkelijkheid terug.
De schok riep hem weer al de voorvallen van den nacht
voor den geest. Hij herinnerde zich elk der woorden
tusschen hem en de vrouw gewisseldhij had heel zijn
laatste gesprek kunnen navertellen met den man, wiens
lijk nu van den boom afhing; hij wist ook wederom
wat bjjzeif over alles had gedacht. En wat hij zich thans
het allereerst afvroeg, was wat bet afschuwelijke schouw
spel in den tuin hem wel bad te aeggen. Waartoe had de
vrouw Burke laten ophangen Er was sleehts éen ant
woord hierop mogelijkzij had dit gedaan met het
duel om de drie achtergeblevenen schrik aan te jagen.
Het was een les die zij hem had willen geven. Maar voor
iemand van zgn karakter, werkte deze al bitter weinig
nit. leder and r zou, ware het dan slechts voor een
oogenblik, eene weemoedige gedachte hebben geschon
ken aan den man, die raet hem ©earbeid en zijne kan
sen en gevaren gedeeld had, die aan zijne zgde ellende
en blijde dagen, hoop en viees had doorworsteld, maar
Mespenger bekommerde zich weinig om dit alles. „Er
is een minder om met ons te deelen," zeide hij, en hij
wierp zioh andermaal in zijn stoel, maar ditmaal om
met helder hoofd over alles na te denk'.n.
De vrouw had het geld niet gevonden, dat kwam
duidelijk uit, en zoo de Engelsche kruiser nog altijd
in de nabijheid lag, had zij ook waarschijnlijk alle na
sporingen voor het oogenblik gestaakt. Hij vroeg zich
at of hij niet met haar in schikkingen zou kunnen
treden, en op later hopen om haar meer tot rede te
brengen. Zij was, alles wel beschouwd, toch slechts
eene avonturiersterals hg maar eenmaal in het bezit
was van geld, zou hel al heel ongelukkig moeten loo-
psn, indien hij geen meester over den toestand wor
den kon. Hij verloor echter niet uit het oog, dat ieder
oogenblik de kans met haar te onderhandelen voor
hem kon verdwijnen. Indien zij het meer ontdekte,
zou hij opgehangen worden naast Burke. Hij moest
daarom zonder uitstel handelen, indien hg zijn leveh
en dat van Fisher wilde redden. Het valt te ver*
wonderen dat hij, te midden van al zijne bezigheid,
aan den jongeling dacht, maar hij deed dit, en hij
gevoelde dat zoo hij daar, in plaats van Burke, het
lijk van den knaap haa zien hangen, dat schouwspel
zgne krachten bijna te boven ware gegaan. Hij had
echter een voorgevoel dat Fieher nog in leven was, en
weDSchende de vrouw zoo spoedig mogelijk te spreken,
klopte hij op de deur en nadat hij er herhaalde malen
op geslagen had, werd deze geopend en verscheen de
Spanjaard op den drempel.
Tot zijne groote verbazing, vroeg de man hem niet
eens wat hij verlangde. Zoodra hij aich vertoonde,'
knikte hij den gevangene, bij wgse van begroeting toe,
en geleidde hij hem aanstonds de kamer uit. Zij liepen
naast elkander door een lange gang, en van daar weder
in het hoofdgebouw gekomen zijnde, betraden zij e
groote zaal, wier eikenhouten wanden met wapenrek
ken behangen waren. Vervolgens kwamen zij door
eene reeks van nieuwe, maar verwelkte vertrekken,
totdat zij de zaal der fonteinen en de kamer bereik len 5
waar de vrouw hem voor het eerst had ontvangen.
Wordt vervólgd.y
