fabriek in de Zwanenburgerstraat,
ziju namelijk gebleken in zeer deso-
laten toestand te verkeeren. Gisteren,
op den betaaldag, konden de scbold-
ei oners niet worden voldaan en kwam
aan den dag, dat de oudste der twee
fi-manten sedert Zaterdag de stad
vp-laten had.
N amens versoheidene schuldeieohers
is tegen de firma een klaoht ingediend
wegens verduistering vau diamanten,
to' een bedrag van ongeveer 1300,000.
Oe tweede firmant, broeder van
deu vertrokkene, is, door de justitie
in verhoor genomen, doch verklaarde
van het gebeurde geheel onkundig te
zijn.
't Stond Dinsdag aan het kantoor in
de Tulpstraat niet Btil van personen,
die met de firma in relatie gestaan
hadden en zioh van den sland van
z ken, zooveel dit mogelijk was,
weusohten te vergewissen. Menigeen
moest eohter onverrichter zake wjpder
vertrekken, cmdat juiste opgaven nog
met verstrekt konden worden.
To n Maandagavond de heer V.,
leerhandelaar uit Dongen, zioh in de
sociëteit „de Liedertatel" te Tilburg
van de koffiekamer naar den kelder
wilde begeven, viel hg door de duis
ternis van de trap en brak den nek.
De inmiddels geroepen geneeskundi
gen konden sleoh's den doodconsta
teeren. De heer V. was ongehuwd.
Bij eene poging tot redding.
Uit Delfzijl wordt gemeld Het Ned.
Barkechip „Friesland", kapt. Teens
ma, be-temd naar Papenburg zag bij
aankomst in het Hubertgat bij het
p&rseereu der verkenningeton op de
Ij i.jwergror-den een sohip zitten, dat
de bemanning nog aan boord had.
De stQurman van de Friesland kreeg
met drie man der equipage op ver-
aoeir vergunning met de sloep der
waarts te gaan en sedert is er van
hen niets meer vernomen, zoodat sij
hoogstwaarschijnlijk hun rnenschlie i
vende pogingen met den dood hebben
moeten bökoopen. De bemanning der
suep bestond uit: Ambrosius Visserj
uit Schiermonnikoog, Hermanns Nie-
ber uit Pekela, Mark Brouw v ra Ame
land en Robert Buren, een Diitscher.
Op Boechplaata ia een lyk gevonden
ea daar de geheele equipage van de
geetrande bark zijnde de Magde
is gered, vermoedt men dat dit van
een der moedige mannen afsomslig is
Pers Overzicht
Liberale Unie.
De lib. Nederlanderdie reeds eerder
me: ingenomenheid den jangaten stap
vau het bestuur der Liberale Unie
b-groette, zegt dat deze ingenomen
heid nog is toegenomen, sinds zij
"1 etuis nam vau de critiek, die inde
10 ingevende conservatieve bladen op
het program der Unie werd gegeven;
da-.r deze critiek bewijst, dat het
complex van beginselverklaring, her-
Vf.rmin^sprogram en platform de lijn
tiirsohen de conservatief- en de vour-
nit-trevend-liberalen zuiver heelt
ge rokken. Laatstgenoemden hebben
zioh losgeworsteld uit de verstikkende
om -rming van het conservatisme en
zu.len bij de aigemeene verkiezingpn
in 1897, naast de andere democra-
tis-ohe groepen optrekken als eene
vs jongde paitij, krachtig door eenheid
v-" willen en bedoelen.
Teleurgesteld evenwel is de Ned.
owr het feit. d t de definitieve op
lossing van het kiesrechtvraagstuk,
dat v ior elke waarlijk democratische
partij de meest urgente van alle her
vormingen moet zijn, op het program
van urgentie niet voorkomt. Vandaar
spreekt de Ned. den wensch uit, dat
de vergadering van 14 November,
welke het program van actie zal
hebben te bekrachtigen, zal zorg dra
gen, dat „de eerste voorwaarde voor
hl j vende verbetering" als urgente
h-rvorming daarop niet blyve ont
breken.
Gemeente-financiën.
Ds Midde burger Cour. zet uiteen,
d-:i i. de berekening van de uit-
keering door bet rijk am de gemeente
a ogenomen in het wetsontwerp t t
ra ere regeling van de gemeente,
fi anciën niet geel is. De grondsla-
u van het stelsel, de wqze, waarop
h-t wor.it uitgewerkt en de uitkomst,
waartoe het leiden zal, zijn, volgens
et blad, verkeerd.
De grondslag deugt niet, betoogt
de Middelb. Cou?\, omdat het onjuist
is aan te nemen, dat Iemand, die
onmaohtig is iets in de gemeentelasten
bij te dragen, acoijzen zou kunnen
betalen. Daarom kan geen uitkeering
van het ryk gegrond worden op het
feit, dat het aan de gemeenten ver-
j boden is van al haar ingezetenen
aooynzen te heffen. De grondslag is
'ook onjuist en onbillijk, omdat de
veronderstelling der regeering niet
opgaat, dat gemeenten, die evenveel
zielen tellen en wier begrootingen
een even boog eindoyfer aanwqzen,
gelyk behandeld moeten worden.
DenitwerkiDg van het stelsel deugt
niet, omdat daarby van versohillende
ficties wordt uitgegaan, die verre van d -»
werkelijkheid afwijken. De regeering
erkent trouwens zelf, dat het stelsel
niet afdoende is en Diet geheel aan
de bedoeling beantwoordtanders
zou het niet nooiig zijn voor de
gemesnten, die door hare armenzorg
worden gedrukt nog een ext:a-ver-
goeding vast te stellen. Bij de toeken
ning dezer extra-vergoeding wordt
niet alleen van een willekeurig ojjfer
voor den druk der armenzorg uitge
gaan, maar wordt bovendien voorbij
gezien, dat de armenzorg sleohtseen
der vele factoren is, die eene gemeente
in moeilijkheden kannen brengen en
wordt eene premie op ruime bedeeling
gesteld.
Waarom niet in een gewone godsdienst
oefening
Naar aanleiding van de bevestiging
der Koningin en haar eerste deelne
ming aan bet Avondmaal sohrijft de
Hervorming
„Vorstelijke personen kunnen
meestal niet vrije uiting geven aan
datgene, wat tot de teedere aangele
genheden van het intieme leven be
hoort. Ook wat hunzelven heilig is,
kunnen zij niet altijd vrijwaren voor
de bezoedelende aanraking der eti
quette. Dat verstaan wy tot op ze
kere hoogte althans. En evenzeer
verstaan wij het, da' de Haagsohe
kerkeraad ook hier tot op zekere
hoogte had rekening te houden met
hare eisohen.
Daarom vragen wy maar ter loops:
waarom had de bevestiging der ko
ningin niet plaats in een gewone
godsdienstoefening, als die van elk
kind des volks? Misschien waren er
overwegende redenen, ons onbekend,
die drongen tot een afzonderlijke
bevestiging ten paleize.
Maar wat bij de Avondmaalsviering
gesobiedde was voor ieder, die de
aandoenlijke beteakenis van dat sym
bool verstaat en weet op prys te
ste len, ergerlijk in de hoogste mate.
Indien eenige kerkelijke behande
ling, dan roept de Avondmaalsviering
in herinnering de gelijkheid aller
mensohen voor God, alier schuld en
aller behoefte aan een goddelijke
liefde.
Dat Avondmaal beeft men in den
Haag „Hoffanig" gemaakt met allerlei
offioieel vettoon, door aanwijzing van
iedere plaats aan den Avondmaaldisoh
naar den rang dien hij bekleedde en
den titel dien hij droeg.
De ceremoniemeester heeft geregeld
wat ter regeling den kerkeraad is
opgedragen en den kerkeraad alleen,
en deze heeft het toegelaten, dat de
hofetiquette binnendrong, waar zij
niet behoorde en onverbiddelijk had
moeten geweerd worden.
Wy betreuren het, dat de hofpredi
ker de hafkapeluan, zei de St. Ct.
ook thans weder inbalestarrig onver
stand zioh heeft willen leenen tot
zulk een bedrijf.
Hij had bet, meenen wy, der
koningin regentes moeten op het hart
drukken, dat dit niet in overeenstem
ming is met de traditöa der Herv. kerk
en niet overeenkomstig Hollandsche
zeden. Bovenal weegt bij ons, dat
onder alle omstandigheden heilig
worde gehouden wat heilig isdoch
dit zelfs daargelaten het ware meer
overeenkomstig de waarheid der
Hervormde kerk meer bevredigend
voor het nationaal gevoel en meer
in het belang van het VorBtenhnis
geweest, indien men, '/egt maar, den
taot had gehad, zioh bij deze gelegen
heid niet te latsn leiden door wat is
van buitenlandsch model."
tusschen Pinang en Afjeh, bracht bij
de aankomst te Penang op4 0otober
1.1. het bericht, dat de kapitein van
genoemd schip toen hij zich te Edi
jaan wal bevond en een Aljober, die
hem om een aalmoee vroeg, dezen
d6 aalmceB weigerde, door den Atjeh-
er werd aang-vaJlen en een rentjong-
stoot in de zijde bekwam.
Kapitein Roes werd in het hospi
taal te Edi opgenomengisteren (5
Octvertrok van Penang een andere
stoom er om den kapitein van Edi
naar Penang te transporteeren.
Nadere bijzonderheden ontbreken.
Lombok.
Wij vinden in de Deli Ct. het vol
gende telegram van de J. B.
In den avond van 28 September
werd het hnis van den agent der
paketvaart te Siei geplunderd en ver
brand. Op den volgenden morgen
begaf de controleur Engelberg zich
met cavalerie naar Sisi, alwaar bij
een groote bende opstandelingen aan
viel onzerzijds is daarbij gesneuveld
een cavalerist en e9n gewond. Op den
dertigsten vertrok de Aijeh met den
assistent resident naar Laboean hadji
en op den eersten October marcheerde
infanterie van Prsja naar Sisi, op den
tweeden een detachement van Ampe-
uan naar Praja.
G. G. Batten f
Een van de oudste inwoners van
Nad.-Indië, de hoer G. G. Batten,
stierf Z terdagmiddag (3 Oct.) in het
militair hospitaal alhier in den ouder
dom van 64 jaar.
Hoewel een Engelsohman, schreef
en sprak de heer Batten het Neder-
landeoh in de perfectie, zelfs zonder
eenig aooent.
Een tqdlang is hij te Pen n de
editor geweest van een hembehoorend
nieuwsblad dat, vergissen we ons niet,
de Penang Times heette.
Als zoo lanig heeft by steeds goede
diensten bewezen aan de Nederlrad-
eobe zaak door het jingo-element al
daar te bestrijden, maar het maakte
zijr.e positie niet aangenamer.
Dit dualisme, Engelschman te mid
den van Engelschen te willen zijn,
heeit wellicht bijgedragen tot zijn
minder succes in dit leven.
(Oostkust).
Leger en Vloot
Genoraal-majoor C. L. Loder.
Een nieuw sterfgeval is op de lyst
der gepensioneerde oppcroffioieren i
van het ieg9r te vermelden
Op 79jarigen leeftyd ontsliep te
's Gravenhage de gepensioneerde
generaal-majoor C. L. Loder.
Voor het verlaten van den militairen
dienBt was hy commandant der 2e
divisie infanterie.
Als jongeling van 15 jaren trad hy
a!s vrywilliger bij het 2e bataillon
jagers in dienst.
Ingedeeld bij het mobiele leger,
nam hy in 1830—1831 deel aan den
Belgisohen veldtocht.
Een groot deel vau zyn byna
50jarige militaire loopbaan bracht
hij door bij hot regiment grenadiers
en jagers, waarbij hij diende al«
kapitein en majoor, totdat hij in 1873
werd benoemd tot luit.-kolonel bij het
3e regiment infanterie.
Twee jaren later werd hem het
oommando opgedragen over het 4e
regiment. Na in 1876 te zyc benoemd
tot generaal-majoor, commandant der
2e divisie, verliet hij een paar jaren
daarna den militai-en dieDSt met
pensioen.
Wijlen Z. M. de Koning benoemde
hem in 1878 tA aijudant in buiten
gewonen dienst.
Generaal Loder was ooxnmandoor
d6r orde van den Eikenkroon.
De begrafenis is bepnald op Don
derdag, 11 uur, op Nieuw Eik en
Duinen.
De Oostkust van 6 Oct. meldtons
is geseind, dut de heer Townsend, in
1891 en later adjunct-inepeoteur der
in- on uitvoerrechten aan den Bela-
wan, benoemd is geworden tot contro
leur te Batavia; de heer Kuyperstot
dezelfie betrekking te Soerabaya, de
heer Leydelmeyer idem te Padat-g.
De heer Kaler tot ontvanger te
Batavia, de heeren De Roock en Pen-
ningk tot adj. inspecteuren, stand
plaats Bataviade heeren Boeije,
Spaanderman en Logeman reep. tot
controleur, adj. contr deur te Cner.-
bon, Soeranaya en Ssmarangde beer
Van der Sprong tot adj. inep. aan
den Belawan Deli.
De laatste is reeds vroeger te Medan
geplaatst geweest.
K ol o ii i n.
Medan, 6 Oct.
Atjeb.
De Oostkust meldt
Het stoomschip „Pegn", varende
Financieele Mededeeliügen.
Volgens het „Weekblad voor Inoou-
raute Fondsen" van Broekman
Honders zqn in de week, eindigende
3 dezer, verhandeld de volgende
fondsen
Aand. Holl. Hypotheekb. 150 pCt.
Oblig. Nederl. Voorsohotb.
(Sohuldbr.) 100*
Aand. Rente-Cassa 265
Maatsoh. „Een Nat.
Belang"80*
Maassluische Water-
leiding-Maatsch 235/a n
Billiton Mfcalsoh. te
's Hage 2e rubriek, 500.
Stoomtram Oldambt
Pekela 25
Kou. Stoomververy
Ny verdal te Almelo. 167*
j Ned. Fabr. v. Werkt.
en spoorwegmat. B. 99
Ned. Oliefabriek te
Delft50
j Het Concertgebouw
te Amsterdam ƒ200.
Ned. Algem. Maats,
van LeveDSverzek.
„Conservatrix" 17
Sport en Wedstrijden.
Worstelwedstrijd.
De aankondiging van den tweeden
worstelwedstrijd in Strouoken te
Amsterdam had niet het gevolg gehad,
dat de zaal meer gevuld was dan den
eersten avond.
De eerste ronde, Grieksch Romein-
sche methode, ging tusschen Plaoke
en den 26jHrigen Rotterdan scben
reus, den 140 kilo zwaren Posthuma
Placfee, die meer bokser en zwemmer
dan worstelaar is, was niet by maohte
zijn tegenstander van de been te
krijgen. Na een 6 minuten kwam
eindelyk Plaoke onder te liggen,
waardoor Pos huma door zyn enorm
gewioht kans kreeg hem zoo te rollen,
dat beide schouders den grond raak
ten. Daar echter het publiek meende
met de jury mee te mogen beslissen,
door een verward gesohreeuw van
ja'a en neen'e aan te heffen, verklaarde
Posthuma zich bereid opnieuw te
worstelen. Na een korten rusttijd ving
de tweede ronde aan en thans over
won Posthuma zonder dat er twyfei
bestond.
De volgende party braoht Plaoke
en D. v. den Berg in een „catch as
you oan" teraraen. Deze methode van
worstelen, die voor onze Hollandsche
worstelaars minder bekend is, heeft
voor de ware kenners veel minder
aantrekkelijkheid dan de Grieksch
Romeinsche methode, daar weinig
loyale trucs, als „beentje liohten'"
enz., hierby geoorloofd zijn.
In een minuut had Dirk van den
Berg, zonder eenige moeite, met
een vluggen armzwaai zyn tegenstan
der neergelegd
Daar Posthuma vermoeid v as, werd
besloten, dat de Lafste ronde tussohen
hem en Van den Berg niet langer
dan 15 minuten zou duren. Van den
Berg toonde zyn groote vlugheid
door telkens over Posthuma heen te
spriDgen, als deze zich liet vallen
maar toch kon hij zyn legenparfij
onmogelyk meester worden Deze
laatste ronde eindigde onbeslist
Hedenavond wordt tussohen be:de
laataten opnieuw gestreden, terwyl
tevens de revanohe tussohen Snoes
en Plaoke plaats zal hebben.
tiEMENÖD NIEUWS
Brand aan boord.
Het Engelsohe stoom-obip Marino.
van de Afrioan R. M. Steam hip
Company, was op reis van Londen
naar Nieuw Orleans met een lading
van 2000 ton pik, teer, balen, kisten
enz. en een aantal ijzeren groote
trommels, met chemische stoffen, die
op het dek waren vastgesjord, üp
een kleine dagreis na bet vertrek uit
Barry kreeg het sohip boos weer,
zoo erg, dat het niet meer naar 't roer
luisterde. Tot overmaat van ramp
barstten de trommels op het dek een
voor een open, en in een oogwenk
sloegen de vlammen hoog boven de
brug uit en tastten allengs p het
dek alles aan. Half gestikt van de
rookwalmen en gesohroeid door het
vuur, zeg de bemanning den dood
te gemoet. Als laatste redmiddel werd
het roer omgegooid, en het sohip
verdween in den muil van de zee,
maar de golven blueohten het vuur
uit, en de mannen waren gered. De
meesten hadden eohter brandwonden
of andere kwetsuren, en het sohip
zeif was vrij wel ontredderd toen het
in St. Michael's aankwam.
De bemanning moet zio'nbewonde
renswaardig hebben gedragen, tot
een scheepsjongen van veertien jaar
toe, die, toen hem een been half in
tweeën werd gekneld, tegen den
dokter riep„Ooh mynheer, snijd
het af."
De prins van Wales als
schoenmaker.
Het November-nummer van de
Woman at Home deelt mede, dat de
Eagelsche kroonprins zelfs een zeer
handig schoenmaker is.
In de eerste jaren van hun
huwelijk besloten koningin Victoria
en prins Albert, dat hunne kinderen
allen een handwerk zouden leeren.
De jongens mochten zelf kiezen welk
ambhcht zij het liefst zouden kennen.
Do prins van Wales koos het
schoenmakersvakvan hem wordt
verteld, dat hij meermalen eohoenen
gedragen heeft die hy zelf gemaakt
had en die ieders bewondering opwek
ten door de voortreffelijke bewerking.
Het was een aardigheid van den
prins iemand eenigen tijd te laten
vis=chen naar don naam van den leve-
ranoier der fraaie schoenen en dan,
langs zijn neus weg te zeggen„Oen,
ziet u, die heb ik zelf gemaakt."
Zijn kennis van het vak maakt
hem tot een uitmuntend beoordeelaar
van het we^k der andere schoenma
kers en bij ziet onmiddellijk elke f-ut
in de schoeneD, die hem door zijn
gewone leveranciers worden gezonden.
Het vlagschip eerste klasse Victo
riom, bestemd voor de Eagelsche
marine, is te Chatham voltooid. Het
heeft een waterverplaataing van
14,900 ton, machines van 12,000
paardesracht en is gewapend met 4
kanonnen van 30 cM., 12 van 15
cM. en 30 kleinere snelvarende ka
nonnen. Het schip heeft 10,450000
gulden geko8r.
De Carmagnole.
De Cft'toagnole heeft naar aanlei
ding van hot feit, dat de afgevaar
digde Jaujès te Albi dit republikei
nen-lied heeft aangeheven, op eens
zeer de aandacht getrokken en er
wor.iea overal bijzonderheden over
verteld. Het merkwaardigste is wel
wat de Figaro meedeelt. De muziek
van de Carmagnrle is oorspronkelijk
een wij°je dat san het h<,f gezongeu
werd, en er wordt zelfs in gedenk
schriften uit den tijd var LodewijkXVI
verteld, dat zij gecomponeerd is door
Marie Antoinette zelve met behulp
van de ongelukkige prinses De Lam
bade. Van Trianon is die muziek
overgewaaid naar de Parijeohe voor
steden en toen Marie Antoinette naar
het schavot ging, zong het volk, na
tuurlijk met andere woorden, haar
eigen muziek 1
Volgens den correspondent van de
Vcas. Ztg. te Parijs was de toestand
aan het Oiéon ia de laatste dagen
voor de crisis zo gespannen gewor
den, dat Antoine en Ginisty elkaar
met de vuist te lijf wilden gaan en
met revolveis dreigdc-n. De acteurs,
d e blijkbaar partij xozen, werlenop
de repetities handgemeen, beweert de
correspondent. Antoine. zegt hij, lijdt
aan grootheidswaanzin.
Da stijging dar Seine
Men vermoedde, dat Dinsdag de was
van de Seine zou ophouder. Onder-
tustohen is een gioot deel van Parij
nog voortdurend door overstroominj
bedreigd. Het regent nog steeds, maar
niettegenstaande het sleohte weer zijn
de oevers der Seine dicht oezet met
nieuwsgierigen, die het stijgen van
den stroom gadeslaan. Ta Bercy,'waar
een deel van den wijn die voor Parys
besterad is, ligt opgeslagen, zijn de
kelners aan de kaden ondergeloopen
en is ern-tige schade hierdo-. r aan
gericht. Eenige eroote stoomp unpen
trachten de kelders, die V6rder va
da rivier ffliggen, droog te houdei
De geheele scheepvaart staat si
en een gedeelte van de Seine by de
Pont d'Austerlitz is bedekt met brol
ken houtskool, de lading v&n ee
sobuit, die door de kracht van de
stroom gezoaken is. Een droev
schouwspel levert het s'adsgedeelt
achter het standbeeld van Hendrik I\
Het is geheel overstroomd, terwi
het water tot de onderste takkende
bo- men reikt. Te St. Denis en S
Auen, Bjugival, La Grandesatte, en:
heeft de overs'rooming nog onrust
berender afmetingen aangenomen.
De inwoners zijn hunne woringe
ontvlucht en hebben een wijkplaat
gezocht in bootje0, vanwaar zij he
geleidelijk verdwijnen hunner huizei
die uit h*ut en pleister opgetrokke
zijn en door den stroom uit elkaa
gerukt worden, kunnen aanschouwt
Sommigen zijn in hun woningen g<
bleven en worden met levenegevaa
eiken dag van levensmiddelen vooi
zien.
Een Italiaan soli roover.
Omtrent het leven van een I
liaansch roover, die voor eenige dagei
geicod is door gendarmes, lezen wi
het volgende in de N. R. Ct.
Met hem verdwijnt een type, da
alleen nog in Fmravanti vertegen
woordigd i?. De Fra Diavo'to's va'
onzen tijd, de Biagini'e, deAnouini'i
de Menicbetti's zijn allen vtrdwenen
Hun leven kan men zich ten auwer
nood denken en men heeft geen be
grip van zulk een meer dun 25jsrei
durend rooverbeataan. Deze brav
over wier speciaal karakter ik vree
ger reeds schreef, hebben niet
met den gewonen straatroover t
ra-iken. Hun bedrijf oefenen zij zo
edelmoedig mogelyk uit. Gewoonliji
zijn het uitde'gevangenjs ontsnapt
moordenaars die zich in de bergei
en de bosscben verbergen, zon e
dat het der politie gelakt
meester te worden. Zij brandsohattei
een eheele streek, leggen de rij ice:
een belasting op, die zij me' de arme:
deelentot loon daarvoor make:
deze laatste het onmogeiyk. ze t
vangen. Soms ook beschouwen z
zich als de wrekende arm der justitif
en verschaffen den beleedigde rech
door den beleediger ever hoop t
steken, zonder zelf eenig voordeel
de zaak te hebber. Eigenaardig ge
noeg spelen zij zelf den politiediecaa
door te waken in hun „rijk". D
procureur des Koning3 te Viterbt
he ft uitdrukkelijk verklaard, da
sinds Tiburzi ra deu omtrek huisde
het aantal misdaden belangrijk wai
gedaald. De andere misdadigers gin
gen op de vlucht bjj bet hooren vai
dezen naam. Nu is deze zestigjarige
na een verwoeden stryd door twei
gendarmes doodgeschoten. By wa
van alle 600rten van wapens, van he
beste model en het beste maaksel
voorzien.
De natuur en de bewoners make:
zulk een jar.-nlaug be-taa i van mis
dryven mogelyk. Het uitgestrekt!
struikgewas, het onbewoonde veld
het gebergte leveren tallooze sohuil
hoeken, waar de politie nog nooi
geweest is en zioh mis-chien Eie
eena waagt. De bewoners, dikwyl^
ook door de politie, slecht besohermd
kieran van twee kwaden het geringste
Zij heipen liever den boosdoener dan
dat zij zelf hun vee of hun huis ver-
lieien. Bovendien beging de regeerin;
altyd de fout naar dergelijke streken
gendarmes te zenden, die elders af
gekeurd waren: dus als naar eene
strafkolonie.
Ook waren de pryzen die op he
hoofd der roovers gezet waren nie
van dien aard om zioh aan het gevaat
van het verraad bloot te stellen. De
groote en kleine grondbezitters uil
den omtrek betaalden Tiburzi maan
delijks een vaste som, éen zelfs eer
4000 lire 'sjaare. waarvan gedeelten
bij de armeren terugkwamen. Ais we
derdienst zorgde dan Tiburzi vooi
de veiligheid 1 Den schrik dien deze
naam alleen rondom verspreidde, be-
grypt men, wanneer men leest hoe
de bravo op klaarlichten dag in een
veld waar een groepje maaiers aan
het werk was, éen daarvan, dien hjj
als spion verdacht, neereohoot, waar
op de anderen de vluoht nnmen.
Hoevele vau dergelijke moorden op
zijn strafregister voorkwamen, kan ix
niet zeggen 17 maal werd bevel tot
inhechtenisneming tegen hem uitge
vaardigd. Maar ievend hoeft de justi
tie hem niet gekregen. Ea zij had
hem ook nu niet gevonden, wanneer
d ook dien wederzij lachen afkeer t« verklaren. Mija-
n?er von Pöllnitz en graaf Ledebar ontwijken elkanders
lij zij q echter zoo duiieiyk, vermijden het zoo merkbaar
i ve-r andere dingen dan alleen dienstzaken met eikander
tf- spreken, dat men wel gedwongen is tot die slotsom
te geraken. E-jrgieteren op de jacht te Dromnitz moet
uw ^echtgenoot zich hebben Jaten ontvallen, dat zijn
v-rblijf alhier wel niet meer van langen duur zou zijD.
I idien het daarom in uwe macht stond, mevrouw, den
'meester van een voornemen at te brengen, dat mis-
j- den slechts in een voorbijgaand gevoel van misnoegen
v/ rd opgevat, dan zult gy ons alien, en mij in de eerste
i-. t<ts, een waren vriendschapsdienst bewijzen."
Na het uitspreken van deze hartelijk gemeende woor
den rees de jonge officier overeind, om van mevrouw
Von Pöllnitz afscheid te nemen.
„Ik z il mij altijd deze ure herinneren, mijnheer, want
gy hebt mij niet voor niets uw vertrouwen geschonken.
God zij met usprak zij zichtbaar bewogen, waarna
hair bezoeker zich haastig verwijderde.
„Wanneer mag ik u tot de uitdeeling der
ir/Me zaal verwachten, Alfred 1 Hansje is zoo ongeduldig,
dat ik hem haast niet meer bedaard kan houden. Hebt
gij thans nog dienstzaken af te handelen
„O neen, dergelyke dingen zou ik niet op heden gezet
hebben, want deze schoone behoort avond der... famil e
toe. Alleen maar heelt men mij een bezoek aangekondigd,
dat ik onmogelijk af kan wijreD. Over hoogstens drie
kwartier ben is weder beneden, en dan kan Mensel
terstond de lichten aan den Kerstboom opateken."
Na deze woorden op volkomen bedaardon toon geuit
j te hebben, liep ritmeester von PöTraitz zyne vrouw
YQtrbij en beklom de trappen die naar zijn eigen sta-
de-rvertrek leidden.
Geheel toevallig hadden de echtgenooten elkander
by de voordeur ontmoet, thans bleef de jonge vrouw
daar nog een oovwenk staan en volgde hem peinzend
met den blik. Had zij zich vergist, of trilde er een
raadselachtige Bmartelijse t-jon door zijne woorden,
j was het niet geweest alsof zijne heldere oogen haar
heden ernstiger dan ooit, ja bijna bedroevend hadden
aangezien? Wie zou hem toch dat aangekondigde be
zoek brengen? Adelgunde drukte de beide handen
tegen haar borst aan en kermde luid.
„O God heb msdeiyden met mij en zandt Gij, in
uwe eiadelooze barmhartigheid, een lichtstraal neder,
die de ontzettende duisternis, welke hem en mij om-
geelt, verbreken mag!"
Toen de ritmeester zyn helder verlicht studeerver
trek binnentrad, sproDg de hooge gestalte van graaf
L9debur van zijn zetel op en nam een strenge mili
taire houding aan.
„O! Gy hebt een oogenblik moeten wachten? Dat
spijt mij," zeide de heer des huizes wel is waar beleefd,
maar op y3koud"n toon, waarop hij zijn bezoeker uit-
noodigde zich van zyn sabel en pet te ontdoen.
Deze sloeg het aanbod met eene dankbetuiging al en
zeide met eene stem, die bijna hard klonk:
„Ik zou hier Shakespeare's treffende woorden uit Ri
chard II kunDen aanhalen„I wasted time and now
does time waste me„Eens verspilde ik mijn tijd, en
nu wreekt de tijd zich op zijne beurt op mij Het
komt er hier wtinig op aan, om welke reden of hoelang
ik te wachten had, ritmeesterde verloren tijd is tooh
nimmer weder in te halen."
Verwonderd over de zonderlinge, raadselachtige taal
van zijn bezoeker, en ook over de half lichtzinnige,
half levensmoede uitdrukking van diens gelaat, vond
Pöllnitz niet aanstonds een passend antwoord; maar
na verloop van eenige seoonden zeide hij op zijn eigen-
aardigen, Deslisten tooD
„Een soldaat zou eigenlijk nooit de uitdrukking
verloren tijd mogen gebruiken. Ik voor mij persoonlijk
ban een vijand van wachten en houd er van steeds en
in welke omstandigheden ik mij dan ook bevinden
mag, de ?aken zoo snel mogelijk af te handelen en te
besliBseD."
Graif Ledebur beet zich op de lippen, en terwijl er
een glimlach kwam op zijn sprekend gelaat, dat pndanks
zyne spottende, boude uitdrukking, ontegenzeggelijk
indruk maakte door de edele, fraai gevormde trekkec,
gaf bij op sarcastischen toon ten antwoord
„O! ik begryp u. Welnu Oan, ritmeester, de reden
ditf mij tot u voert, kan u onmi gelyfc meer onbekend
zijn."
„Zeer zeker niet, want ik heb dag aan dag uw bezoek
verwacht," blonk net bijtende antwoord.
„Dat begrijp ik zeer goed. Na hetgesn er voorgeval
len is, was eene opheldering ook noodzakelijk geworden
tusschen ons," sprak de graaf op spottenden toon. „Ik
zal u dus allös opbiechten."
„Opbiechten D ;t is volstrekt niet wat ik verlang. Ik
wensen of vraag hier volstrekt geen biecht van u. Het
eenige wat er voor mij op aankomt is te weien op
welke wijze gij mij als edelman en als oifioier
uwe nachtelijke bijeenkomst met mevrouw von Polluit!
kunt verklaren, graaf Ledébur."
Ook thane week de spottende, tartende uitdrukking
niet van de lippen van den bezoekermet eene zoo
groofe bedaardheid, dat er bijna iets kwetsends iu was
gelegen, draaide hij zijn langen, donkeren knevel in de
hoogte en antwoordde hij koel:
„Ik heb opzettelijk den avond van beden gekozen,
ritmeester, om u over eene groote dwaling te spreken.
Kerstmis is voor dichterlijk gestemde naturen een echt.
vreugdefeest, welnu dan, laat ons voor een oogenblik
aannemen dat ik van plan ben u eene vreugde te be
zorgen."
Wordt vervolgd.
