^(-Vrij naar tiet JDuitsch).
Een zwaar onweder had zich dix
morgens boven Amsterdam ontlast. In
den laten namiddag had het opge
houden met regenen. Be voorjaarszon
asheen -vK<er aan den blauw* n hemel
en deed dnizenden diamanten schit
teren op fcet jonge loof «van hetYon-
rieleparlc. Daar hingen nog nevalen
over de velden, de taoh'. wsb iri6ch
en te gelijkertijd afmattend.
Dr. flerwürt was door fcet,'hekasn
den Amsteiveenschenweg het pari
ingegaan, H£ deed dat meer s avonds,
zoo tnsachen licht en donkey. .,o m een
ideetje te vinden". De zuurstofrijke
lucht werkte bevruchtend op zijn
„oentraal-axgaan", beweerde fcjj.Inae
eenzaamheid van het park was reeds
menig „idee" in hem opgekomen, dat
voo' het wel en wee der menachneil
verre van onbelangrijk scheen.
Het kwam hem voor, dzt men de
ptjchologie het best kan bestudeeren
door zich zeil nauwlettend na te gaan.
En daarom hieM bj" van de eenzaam
heid. üood hem -achter zijn niet ge
noeg te waardeuren Ik niet eeoc^g
•materiaal", dan maakte kg pbysiog-
r.omieehe studiën op de voorbgg&n
yore. Oneer onB gezegd engebieren,
bij liet zich op zgn physiognomische
kennis nog .al iets voorstaan. Langen
tgd was hei een ware sport bij hem
geweest, uit iemands gelaatstrekken
zgn karakter, «fine verstandelijke ont
wikkeling, ja zelfs zgne lotgevallen
op te maken ten eenz op een late;,
avond, na éenen, had men hem bij
het zójvoelete warme grogje de stoute
■telling hooren verkondigenkg zag
het iedere vrouw bij het eers-'e ge
zicht zoo maar aan, of sg gslekkig
getrouwd, gescheiden ofweduwewa?.
Nu kwam hem dat zelf den volgen
den morgen ook wel wat kras voor,
maar zgn vertrouwen in zgn men
echenkennis was vast en oogesohokt.
Hg had zoo dikwijls met hoogen lol
gewaagd van zgn onbegrijpelijk scher
pen blik, dat hg er hij slot van reke
ning zelf in begon te gelooven.
Maar op dezen avond had hg wei
nig gelegenheid tot karakterstudiën.
De wegen waren te slgkerig sa maar
enkele wandelaars hadden zich buUea
gewaagd. De dokter dwaalde wat
rond, maar „de ideetjes" kwamen «a,
juist niet hard opzetten.
Zgn dierbaar Ik liet hem in dan
eië&c en met de handen op den rug
liep hjj ronduit gezegd wat te
^roomen, en zgc veel geplaagd „cen
traal-orgaan", waarvan de mensch-
heid nóg zooveel sehoons en grootsoh
te waohten had, had voorloopig va
cantia.
Uit zgn droomergen werd hg plot
seling opgesobrikt door het versohg-
nen van een dame. Zg was uit een
zijlaan gekomen en hg had haar
eerst bemerkt, toen zg vlak bg hein
was. Met den doordringenden ade
laarsblik van den grooten gelaatkun
dige zag hg haar aan. Zg keek ham
een beetje versohrikt aan. De donke
re oogec, die een oogenblik vast op
bem gericht waren, boezemden hem
en ->b opgenortet: japon liet kleine V.q op 'ieet terras1» oor het badfcuie,
voaijts zien. taeeohen het vreemde en het Haag-
Taille en feeapen schenen een scbe publiek, dat luisterde naar
beetjo te breed, maar .da geheele ver-
rsohijning was ,3och -eigenaardig en
jtschoo::.
Zij zag er warfeelijk -allerliefst uit,
dat o&d de doctor in weerwil van al
jogn gaieerdheid toch allereerst geeon-
o'.ateeté.
Een oogenblik <£acht hg er aan,
terug to keerec en haarv-aan te spre
ken.
SÜftar -!e onsokeédige -kinderoogen
moedigden hem daartoe juist niet
aan. De dame zag er nc volstrekt
niet -uit-cm op galante avonturen ge
steld te zga.
Hg zette zijne wandeling dan ook
maar «voort, maar het iiefeïgke beeld
verliet hem niet. Waar had hij deze
oogec meer gezien Hij dacht en
dacht. Eindelgk herinnerde bij het
zich. Bet vorige jaar op zgn corner-
uitstapje b»: hg in <:e Bresaener
„Gallerie»" i.u de afdeeliog der „Mo
dernen," een schilderij van Gabriel
Max gezien.„Onze Vader,"
Ja, het warr«n de suaeekeo.de, diepe,
grooie, jonkvrouwelijke kinderoogen
van het meisje, dat daar in een vurig
gebed verzonken ligt.
Het gelaat war. geheel anders, maar
de oogen waron derelfde.
Hij verbaasde «ich over de zonder
linge tegenstelling tussehen het ge-
sonde lichaam en de weemoedigs,
raadselachtige oogec der onbekende?
dame.
Terwgl hg duarin kat halfdonker
voort wan del de, phsDtasecrde hg aller
lei geschiedenissen: ven een kind,
dat dn een stil geoin opgroeit, bst
jonge meisje, pat niets van de wereld
sent dan wat de zorgvuldige moeder
baar mededeelt en stil eu onopgemerkt
opbloeit tot een eerzame jonkvrouw
en wie au de vraag in de oogeu blinkt
□aar doel en bestemming der vrouw,
de diep in het hart verborgen wonsoh
naar ODtsloiering van het beeld, dat
men tot nog toe voor baar verborgen
hield.
Zoo droomde hg.
Daar ontmoet hg haar op zgn dwaal
tocht vcor de tweede maal. In het
eerste oogenblik was het hem of hg
zgn hoed moest afnemen.
Weer zag »«y hem met haar groote,
gehe mzinnige oogen aan. Maar om
baar mond «coeon ditmaal een glim-
1 ach je te spelen, vluchtig, nauwelgks
x:5hibaar. Zg wak voorbg, vóór hg
dien ^UmUob bepaald' kon „oonsta-
teeren."
M.ar niet «oo vet.dween heer
beeld uit zjjne gsda^ten. Te.kens
weer dook het voor hem op- AOt ar" I
beiden ontbrak hem de lust. Om
bekende hield hem meer bezig,
dan bg zich zelve wel wilde be
kennen.
De droomerige, dweeoende uitdruk
king der kinderoogen liet bem niet
los en het was bem een eigenaardig
genoegen zioh allerlei lotgevallen der
soooone onbekende voor te stellen.
Een paar dagen na deze eerste ont
moeting reed hem de dame in een
vigelant in de Leid6ohestraat voorbg.
Naast haar zot een oudere dame. Zij
zelve droeg een re:s., ante!, op den
imperial stonden twee koffers.. ,Heï
Kannstaft's muziek of praatte, lachte
«u flirtte.
Maar hrj nam er weinig uotitie
ven.
Kg zag naar de donkere zee, wier
indrukwekkend ruisehen hem on
willekeurig tot laistoren noopte.
'Be sterren straalden aan den don
keren hemel en de maan kwam na
en dan toovcraohtig seiioon tussehen
de wolken Se voorsohgn. Hg genoot
van den heerlijken zomeravond.
In weerwH van het gegons der
enenaehen cm bem been, gaf hg zieh
aan agne droomergen ever. Maar of 1
kg het xioh a trachtte te verhelen,
□cg aUgd zag hg in zgne droomen
dri beerlgke ocgenpAar ola'.wee aobit
terende sterren.
Plotseling kwam de vraag bij hem
op, welke stem zg wel aou hebben,
en het scheen hem zeker, dat het
altstem meest zgn. Hij zulke
oogen koe geen andere stem be
hoor eo.
Hg riep den kcllner en betaalde.
Toen hg opstond en zich or/i koerde,
bleef hg plotseling stilstaaneat paar
tafeltjes verder zijne oegec bedro
gen hem nietzat zgn „onbekende"
met de oude «feme, met wie hij baar
in de Leidsebe straat ge/ien had.
Onwillekeurig ging hij weer zitten.
Hij zoent naar een voorwendsel cm
straks, als het concert afgaloopen was,
haar aan te spreken.
Toen de mensehen het terras ver
listen, kon hij d6 dames niet onder
de schare terug vinden. Bg had ze
ecusklapB uit het oog verloren. Maar
wet was dat? Op d6 plaats dar dame
lag Iets wits. Hij raapte het dadelijk
op. Het bleek een fijn batisten zak
doek. In een hoek stond de naam
geborduurdRegina. Hij stak het
doekje in zgn borstzak
Hij stelde onmiddellijk en zeer cul
ver de ctueatie, of de^e zakdoek hem
niet kon dienen om kennis met dej
jonge dame aan te knoopen.
Den volgenden morges, toen
zee. De witte golven beurden zioh moest erkennen, dat de zaak ernstig oieel karakter dragen en de Reg. zon
uit het groene water ocaboog, liepen was. Morgen aan den dag, zoo nam verantwoordelijk zgn, jegens binnen-
Bohuimend naar bet strond en rolden hg zich voer, zou hg bg de jonge en buitenland, voor bet figuur dat
maobte'.cos weer terug.
Een B£oht koeltje waaide van de
zee en dreef het fijne zend door het
harde gras.
Een paar meeuwen vlogen heen en
weer. Heel in de verte zag men een
wit zeil. In de verte zag men de
drukte van het strand. Hier was bet
rustig eD stil. Het was hem nu te
moede ofh£ zgne onbekende reeds ja
renlang kende, als waren zgaohipbren
kelingen, te samen aan het strand der
zee op een wrakho it aangespoeld. De
wensch werd in hem wakker haar
egn vertrouwen te schenken, haar
vertrouwen trachten te winnen.
En hg sprak haar van z^jne stu
diiën, van hef genot dat sg hem ver
schaften en ook van zijne phjeiogno-
mische onderzoekingen, en, daar zij
hem liet voortpraten, zelfs van hare
oogen, hoe zij bem geboeid hadden 6n
wat hij er in meende te lezen.
dame den grooten stap wagen, want,
zeide hij, waarom zou de toekomstige
mevrouw Her wart geen meisje met
kinderoogen mogen zijn
Des morgens kocht bij c-en ruiker
van rozen. Maar bg zocht tevergeefs
aan het strand. Zij scheen geen woord
te houden trots haar „tot morgen t"
Hg liep den kant uit naar het bad
buif. Daar sag hij de jonge dame. Hjj
keek verbaasd opnaa-d haar liep een
heer, terwijl drie jongens van sas tot
negen jaar aan haar armen hingen
Hij nam zijn hoed af.
„Goeden morgen, meneer, mag ik
u mijn man en mijn jongens voor
atellen? Nu de vacantie begonnen ie.
zgn wo hier allemaal weer bij elkaar44.
Zij Jaohta weer met haar eigenaar-
digen glimlacb, dien bij zoo dikwijls
had opgemerkt. Herwart voelde, dat
hg vaurrood werd,
Hij bood haar
den ruiker aan, zei een pnar banali-
Opeens viel zij bemin de reds:.c-Wat teiten tegen haar man en maakte
de zee toch schoonMen voelt toen, dat bij weg kwam, met het
aook meer zgne nietigheid en onbe- knagende gevoel, in het hart, dat hg
doidendheid dan tumneer men staart zich niet geheel onberispelijk uit deze
op die oneindige vlakte."
Dat zij hem zoc eensklaps in de
rede viel, kwetste hem een beekje,
maar de gedaohte die,tij uitsprak, ver
zoende hem weer.
„Ja," «ntwoordde kg haar, „slechte
tweemaal heb ik iets dergelijks ge-
taak teruggetrokksc had. Nog den-
zelfden morgen verliet bij Schevenin
ger.
Toen hij des avonds om zioh te
verzetten een glas rijnwijn dronk
brak de bui eindelgk bij hem loz
„Heb je van jo leven,' zoi hij „acht
voeld. Hwg op de Alp6c, waar geen >®utwintig ja r, getrouwd, drie bengels
plant mesr groeit en sleohis eteenen
en sneeuw r. omgeven -on aan den
kraterrand van den Vescvius, waar
men in den heksenketel «iet, waaruit
!«de geweldige vlammen near ooven
slasn."
Zij knikte, .stilzwijgend* (toestem
mend.
Voorhem bad <£aze overeenstem ming
in gevoelen ietc aangrijpends W«er
was bet hem ale .of hij bij deze jonge
vrouw behoorde, a£eot zg hem nooit
een vreemde was gsweest, en in eeue
plotselinge opwelling vatte bij hane
kldioe band en drukte een vurigen
km op haren lichteD handschoen.
Zg zag hem, een weiaig verschrikt,
roet groote oogen asu doordringend,
onmiddeilgk belang in.
Het waren groote, diepe, droome-jWas duidelijk, zg giD£ „naar buiten,"
rige kinderoogen. waaruit een wereld i Zg raerkis heiL op en weer sohcao
▼Ad jónkvröuwefgke onschuld hem I het hem Rfeof »i3 glimlachte toen zg
- *- 4 hem naar haar zag kijken.
Hij zag de vigelant nog lang na.
Het was hem te mosde of hg af-
sobeid van een goed vriend genomen,
had. Zoo groot was de plaats, diesg
in zijne gedaohten innam.
scheen tegen te stralen.
Zjj vielen des te meer óp. omdat
zg zulk een «onderlinge «egsuBtelliDg
vormden mei het geheele gelaat.
Zg schenen bg de blonde lokkeu,
de roode wangen, den volstrekt niet
klassieken neus, de groote km en de
impertinent gezonde kleur volstrekt
niet te passen.
Dat kites zag het dea«:uudig6 oog
van «Jen jongen geleerde, in weerwi:
van den vallenden avond en de vluoh
tige ontmoeting, natuurlijk onmid
dellijk.
Da dokter zag de d.nme na.
Zij was van middelmatige grootte
HAARLEMMER HALLETJES.
Zee Zatardajavo ndpraatjs.
CCCXXUI.
NauwelgUe was mijn vorige Zater
dags vendpraatje onder de oogen van
de lezers gekomen, of zij vernamen ue
lgiing dal een onzer aanzienlijkste
inwoners de stad gaat verlaten. Jhr.
Mr. Sc or-r, commissaris der Koningin
in Noordholland, is benoemd totvic- -
preeident van den Raa-.i van State, ae
hoogste betrekking in den lande.
Voor de provincie is dat zeker een
groot verlies. Jhr. Schoier was niet
alleen persoonlijk zeer gezien bij de
hooiden der gemeenten, met wij hij
uit den aard van zijn aoibt veel in
aanraking komt, maar ook was bij in
wsterBtaatszaken (een vak, dat in
ons wateriand van de grootste betee-
kenis is) bijzonder thuis. Ook als bur
ger van Haarlem was Jhr. Scborer
zeer gezien, omdat hij was een toe
gankelijk en een loy&al man in den
voluten zin van het woord.
Maar na dit woord van hulde her
neemt h. t leven zijn gar.g. Met een
kleinen variant op een cekend thema
Op uo lëüië was een warme zomer
gevolgd.
liet werd onzen philosoof ondra
gelijk in Amsterdam. Hg verlangde
naar nieuwe indrukken, n&nr andere
menschen. Hg ging naar Schevenin
gen. 's Avonds na zgn aankomst zat
gebaad hnd, trof hij haar aan hot
etrand op de hoogte van Seinpost.
Hij stelde zieh aanhasr voor, her-1 vrage~nd, raadselachtig. wist nietv
innerde aan hunne ontmoeting in I hoe hij dien blik nit moest leggen!
hei Vondelpark, zei, dat hij haar in Zij trok hare band rustig terug en
het rijtuig gezien had indeLeidsche
straat en gaf haar dec zakdoek over.
Zij dankte hem met sen vriendelijk
lachje en reikte hem de hard, met
de argeloosheid van een dame, die
gewooD is ia goede kringen te vei-
keeren.
Hare stem klonk vol on diep, zoo
als bij vermoed bad. Het deed hem ge
noegen dat op te merken, bg was dan
joch oaa? een gelaatkundige van be-
te^keniü jl Vergiesan deed bg zioh niet.
Zgn voorslBg eeD kleine wandeling
te maken, cstf zg aan. Zij gingen
langzaam lange" het strand in de
riohting van de vuurtoren. Ter
wijl hij zoo naast liep, kon bij
haar nauwkeuriger jopnewtfn. Zoo heel
jong was zg niet meer.
Zg kon wel vier of vgf en .iwintig
jaar zgn. Misschien iets ouder zelfs.
De groote strandhoed stond uitstekend,
bg baar friach gezicht.
Ec andere dame, dat bleek in den
loop ▼an het gesprek, WM fcA»r
Va» *—•>*->--'
v Z aiiueiv.uU....c.aueD sprak zg met
en hg wazgde het niet om er n&ar
te vragen, om niet innisereet te sohg-
nen. Trouwens waartoe zou hg na
vraag doen
Dat eg uit een goede familie was
bleek uit haar doen en laten en baar
onschuldig, kinderlgk karakter ver
klikten hem immers die heerlijke
oogen, die nog altijd die geheimzin
nige uitdrukking hadden, dio hém al
a&DStonds geboeid bad, toen hij haar
voor het eerst zag.
Na oen poos wandeleos wérd zij
moede. Zij ging niet ver van „de
Naald" in het witte duinsand zitten.
Hij nam naast haar plaats.
stond op.
Zg sloeg den tsrngweg in. Langen
tijd gingen sjj zwggend naast elkan-.
der. Eet sobean heua, als wilde zö
hem iets ssggen. Maar tooh zweeg zij.
Eindelgk fprnfcen zg g ver on verschil
lige dingen. Toen tij bij het badhuis
waren, reikte sij hem i&ohend de
hand.
„Adieu, tot morgen", zeide zij.
Die handdruk het vrien lelgka
lachen en de belofte van een w«derii6n
hielden hem onophoudelijk besig. Den
gehoelen dag zag hg de beide aatr-es
niet weer, maar die kinderoogen ble
ven hem gedurig aanzien.
Hij deed een groote wacdeling in
de duinen om zgn onrust meester te
worden.
Ook legde hg de quaestie voor, of
hg werkèlgk ernstig verliefd was en
nadat bij streng wetensobappeigk pro
en contra genoteerd bad, Cifehde hg
te moeten oorcludeereo, aai Oen ftAh-
«oek ptet ya»t zeker met een bevra
gend „ja" zoti beantwoord worden.
Op den avond van dezen belangrij
ken dag zat hij op ©ene bank in de
buurt vftn. het badhuis en staarde op
de dohkeïè it«.
Zgne gadaobten gingen telkens ove-
hetzelfde onderworp en in h''t
geplaagde .centraal orga^'- WüU ma
geen enkel „Ideetje* 6'pkomen.
Het sily^icB biaanlioht str omde
over don donkersn zeespiegel. Na en
daji dreven wolken voorbg en osrder-
ftchepten het lioht. E-^n verfrieschend
koeltje woej hem git de see toe. Het
flut8i9hie h ïh aldoor één naam ip
en aiuderoogende duivel hale
J die gelaa' kunde. Kom laat ik me nog
c-isno inschenken 11
BINNENLAND.
Parlementaire Praatjes.
De zitting der Kamer van Vrijdag
wat. een in vele opzichten belangrijke
De morgenion sohitterde boven de
kleine verzoeting hebben.
Nu, de keus blgfc aan Den Haag,
en wij hebben het af te wachten. In
tussohen zijn er menBoben in Haar
lem, die u al op een haar knnr.en
vertellen, hoe de zaak zal loopen.
De burgemeester van Haarlem, zeg
gen zg, wordt Commissaris der Ko
ningin dan ie er een burgemeester
noodig. Daartoe wordt bencecid de
gemeente-secretsrie. mr. Raecb. Nu h
cr ook een secretaris noodig daar
toe wo:dt benoemd de tegenwoordige
oornmies-redaoteur Mr. vao Slooten en
m diens p!aa s komt Mr. Pahud de
Mortanges, thans adjunol-oommiee aan
de Provinciale griffie. Wie dun in
diens plaats komt zegt de profetie
□iet. Mg dunkt dat het zoo aiwèlis.
Mooht men dus in d6u Haag n et
recht weten wat te doen, dan vindt
men hier een reeks van opvolging
kant en klaar.
Wie om deze voorbarigheid iaohen
mooht, zal het zeker niet minder
doen om de vermakelijke historie,
dezer dagen in Haarlem afgespeeld
en waarvan een vreedzame melkboer
de heid was. Onze melkman was
verloofd eD, wat meer zegt, ook ver
liefd. Zgn aangebedene was derhalve
ook verloofd, inasr. naar het eohgut
kan men zeggen: „le roie'en va, vive -niet zeer verliefd. Althans onze maat
ie roil" Wie zal Jhr. Schorer als gou
verneur van deze provincie opvolgen?
Er worden al üeeiwat namen ge
noemd, in de eerste plaats die van
Haarlems burgemeester, de.n die van
Mr. Van Tienhoven, vroeger Minister
en burgemeester van Amsterdam en
ten slotte die van Mr. Vening Me.
meende eenige verkoeling bij haar
op te merken en besloot, iets te
doen, dat bare liefde voor hem op
nieuw zon doen ontvlammen.
Maar wat? dat was de groote
vraag, In onze prozaïsone eeuw is
het niet zoo gemakkelgk, een daad
te verriohten waardoor men zioh on
nest, den tegenwoordigen burgemees- j derscneidt. Vroeger ging dat beter,
ter van de hoofdstad. „Zie je," zei mea stak dan maar een vgand over-
ecD van mijn bekeadeo, sprekende j hoop en verwierf daarmee de aohting
over laatstgenoemden titularis, „w&n-l
moet. Bovendien had onze melkboer
voor zoo'n wreedaardigheid een veel
te vreedzame natuur. Wat dan In
zgn vak viel kwalijk een heldendaad
te 7errichien. Nog wat meer water
bg de melk doen zou waarsohgnlijk
ju st eeD avereohtsohe uitwerking op
het meisje hebben gehad. Ik kan mg
baar si voorstellen, tot haren aan
bidder zeggende: „Aaneen melkboer
beb ik mgn hart kunnen eobenken,
voor een wa!er-en-m«lkboer kan ik
niets dan medelgden gevoelen. Ga
weg van mg, ik heb u "nooit gekon-
nen
De waterkuur zou derhalve hier
(bet zg gezegd met allen eerbied voor
de aanhangers van de watergenees-
wgze) geen baat hebben gebraoht.
Er moest dus wat andere worden
verzonnen. Toen kwam onze melkboer
op een schitterend idee. Hij zou voor
slachtoffer spelen I Waaneer het
meisje wist, dat bg Igden moest om
ba> entwil, dan zou ze zioh bepaald
opnieuw aau hem gaan heohten.
Had hij pas de historie gelezen
vaa Aballino, den grooten bandiet?
Of die van de Spanjaarden in Mexico,
als ze geldkonvooien overvielen een
wat niet vluchten wou, in de pan hak
ten? Hoe het, ook zg, hg dacht zioh en
oogenblik inverrelanden en verzon het
verhaal, dat vier ge l askerde mannen
hem hadden aange?allen en gedreigd
hem te zullen „mollen" (ja dames en
heereo, vermoorden zouden ze hem)
wanneer hg Biet en hier komt de
olou, het neusje van den zalm, het
haakje waar de lamp aau hangt
wanneer bg niet, zeg ik, afzag van de
verkeering met hst meisje.
Wat hg daarop geantwoord had,
kan ik in de krant niet vinden, maar
ik kan het me daarom wel voorstel-
jvan de dame, om wie het te doen
neer iemand een jaar of wat achter- was. Maar in dezen tgd iemand!len. Hg z4 wel gezegd hebben: „dat
een burgemeester van Amsterdam ie. overhoop te steken is een ge- nooit, dat nimmer! Doet wat je wilt,
cnwaant, het lastigste baantje d&t er;vaarlgk ding, waarop iemand zich neem mgn melkemmers, mijn leven
Belangrijk ook voor degenen die
geroepen zijn de zittingen bij te wonen.
De Kamer besliste toch over de vraag
of zij de volgende week nog zou bij-
eonkomea.Ben 4en Dec. nl. ie beslist,
dat ook de Suikerw6t iu deze zitting
periode zou worden afgedaan, doch
de heer Bahlraanu ateide nn voor deze
vac de agenda af te nemen.
Hg vond, dat do Kamer te weinig
tijd had om de zaak nauwgezet te be
handelen, en dat de omstandigheden
in het buitenland de mogelijkheid
«ener internationale conferentie
uitstel wettigden. Van dit laatste was
dea Min. vas Finaaüëa officieel niets
bekend en evenmin als da Voorzitter
zag hij in, dat cs/iert 4 Dec. oaistan-
di/heden aanwezig waren, die tot uit
stel leiden moesten.
Met overgroots meerderheid besloot
de Kamer dan ook niet alleen Zate;-
dag, doch ook Maandag fs half twee)
weder te vergaderen.
De behandeling der begrooting van
Waterstaat werd heden ten einde ge
bracht, maar die begrooticg kon nog
niet worden vastgesteld, omdat over
de vertegenwoordiging van Nederland
ter Parijsche tentoonstelling vao 1900
nog £een beslissing werd genomen.
Zooals ik als hekend mag onder
stellen kwam np deze begrooting-een
pQRt van f J0.00Q voor, ter benoeming j
vao een R-jgeeringEcommiësaris. Deze
was noodig, zeide de Min. van B
landsohe zaken gisteren, o-
enkel land kon ex-
•««ECheako- -^.wr«a under de
--uuLVAu 6en „commiesaire
0 .„ue". Do particuliere commissie
die -zich gevormd had, zou zondsr diens
bemiddeling niet kunnen arbeiden.
Vandaar het voorstel der Rog», die,
waar (ie Kamer vroeger steeds zich
afkeerig toonde vsd olfioieele deelne
ming aan Wereld-Tentoonetellingen,
zioh,om der wille van de stabiliteit van
Reg9erin.'8handeimgen, hiertoe moe^'e
bepalen-
"Volgens den heer Beeia^e was
Nederland maakte. Daarom was esn
reeeeriogscommissie noodig, waartoe
ook Thorbeokevoor de Weener ten
toonstelling in 1673 overging, al voelde
hg er niet veel voor. Zoowel deze
spr. als de heer Mees, die toegaf dat
er een kentering was gekomen in de
denkbeelden der Kamer, weien op de
energie, waarmede ngverheid en land
bouw zioh tot den strijd met de
aodere landen der wereld aangordden.
Daarom moest steun en flinke steun
verleend worden. En daarom stelden
de heeren Beelaorts o.s. dan ook voor
om f300,000 uit te trekken voor eene
RegesriDgecommissie.
Deze kon, alleen ait mercantiel
oogpunt, steun verwerven van den
heer van Karuebeek mita het bedrag
kleiner eu het geëxporteerde vao.
prima qualileit was.
Io beginsel mnakts de Reg geen
bezwaar tegen het amend., wèl tenen
den vorm. Minister Roëll deed uit
komen, dat ic elk geval een Regee-
riugsooinmiseariB benoemd moeet
worden en gaf nu in orerwegic-g een
post uit te trekken,alduB geformuleerd:
„Kerste termijn eener som ran
f300.000 voor de vertegeawoordiging
vao Nederland ter Pargsohe tentoon
stelling (van 1900).f 20.000."
Teueinde gelegenheid tot overleg
te geven, werd de beslissing, op dec.
wijzen raad des voorzitters, tot Zater
dag aangehouden.
Nu verder het debat over de begroo
ting. De bewoners van de Haarlem
mermeer zullen zich teleurgesteld zieo.
door het antwoord, dat da Minieten
hnn algevaardigde, den heer 't Hoolc
gaf, die op uitbreiding van den post
dienst aandrong, op een tweede be-
stelling, indien ik wel gehoord heb
(want de Kamer wat al rumoerig en
hot liep legen half vgf, het bitteruurtje) j
De Minister verklaarde nK ^een. tpe-
zegsing te kunnen géVêG.
Tamelijk uitvoerig drong de heet*
Pytterseu san op verscherping van
hot toeziont op de boter, speciaal met
het oog op den uitvoer. Da Kanoer
«al later uitspraak doen over do motie j
van orde die hij aan haar oordeel
onderwierp en die luidt
„De vergadering, van oordeel, dav"
dwingende wetsbepalingen noodig zgn
tot verscherping van het toezicht oy
boter, hoofdzakelgk op dio voor ht?X
buitenland bestemd, gaat over tot do
orde van den dag."
Een zijner vooretellen, waartoe de
Kamer twee malen geld ter voorbe-
bereiding toestond, cl. de ongeveer
f 30,000 voor het "estigen van een j
geologiaoh bureau, tot bet maken
van een agronomische kaart van Ne
derland, heeft de Min. er niet, altbaDB
voorloopig niet, door gekregen.
Deze kaart nl., door den Minister
hoofdzakelijk verdedigd op grond var
het belang van den landbouw er
bot maken van openbare werk'.
licht te verschaffen omtre
s'eldheid van den bod-
46 jaren arbeid en
te vorderen. Eo
ren Kenner
bgsonde-
,<it se ge-j
*m, öieek nlj
t mrliioen gela
dit was de heef
Lely, die bei
bet 'óoï 1 „Regina, Retinal" dit eohter sieofete half werk. De deel-
nindelqk stond hg op en zocht» neming van Nederland, hoe slecht
zgne kamer in het hotel op. Hij geregeld dan ook, zju tèoh een offi-
c<0k du* 'voor den landbouw
Ook voor de wetenschap nid
inzagen, ondanks salie sympathij
voor het denkbeeld (door de Kama
immers reeds betoond) tocb een z
te „dure liefhebber^"' Pg
mooht al betvere^^ fa tijd d
het geld u6 aaak besteed het w
een p'foakatuk van deugde!gknel
iöuden maken de Kamej Vu'gl
de Commissie yap Rsppórteur.^ i
nam met tegen 5 stemmen kal
ameade^fcnt aan om iu 'i geheel f 51
Qri «e tiekken vooraarier ond#
'«jOèk. Dat dit ernst was (den Mj
was nadere raadpleging der AoadeaJ
van Wetenschappen en vanhetLaij
bouwoomiié aanbevolen) bleek
de volgende stemming.
Een poging nl. om de geheele I
achiedönis uit de begroeting te do
meisje verlaat ik uooitnemen. Arme roan I ALsBohiea wordt
Waarsohgnlijk heeft diteerste roor- ook zgn meiksffaire er door benadeeld,
val niet vet-l indruk op het meisje ge
maakt althans hij vond een tweede
bedrijf van bel vreeselijke drama
noodiakeiijk. Nogmaals verschenen
van aohler een groot kippenhok de
vier geheimzinnige boosdoenere, iie-
maekerd als te voren. Een trachtte
hem o ijselgkheil, het mes in de
borst te st <oten. Nog bgtgde kon hij
achteruit springen. Daar vielen ze op
hem aan, wierpen h&m op den grond
en sneden hem over de haatten.
Schrik en bloedverlies deden hem in
zwgm vallen... toen hij weer tot
ziohie'vengkwam, scheen de maan en
stonden de kippen van het knapen-
hok (zie boven) wakker gemaakt door
het ongewoon ruin»er, door de houten
lattea naar hem te staren. Hij sleepte
zich naar de kazerne, en verhaalde
daar wat er gebeurd was. Of beier
gezegd, hij verhaalde den gselijken
aanval dien hij verzonnen had en
vertoonde, ter opluisterin zijn twee
handen, waarover hg zeil een paar
sneden gemaakt bad
Tot dusver ging alles goed. maar
Ki zeg, meneer cl© Redacteur, zou u
hem niet kunne^; gebruiken tot het
opsporen van gemengd nieuws Aau
verbeeldingskracht,dat is au gebleken,
ontbreekt bet hem zeker niet
Wat zegt m8n nog, dat er niets
nieuwe ondor de zon is? Ik las dezer
dagen ergens den naam van een wel
bekende figuur uit Haarlems beleg
aldus gespeld: Kenau Simonsz Has
selaar. Nu boteekent Sitoonsz, naar
mij dunkt, niets anders dan SimonB
zoon, zoudat Kenau Hasselaar de
zoon zou zgn ge-ïeeu -aa Simon
Hasselaar Ik heb deze heidia nooit
andets gekend, dan uit de geschiede
nis, maar ik geloof toob, dat zq, ais
ze kon, er tegen zou opkomen, dat
het nagesiaobt haar nu opeens tot den
zoon van Hasseiaar beeft gemaakt,
terwijl juist de eigenaardigheid
van de rol die zg gespeeld heeft, in
hare qunliteit van vrouw was gelegen.
Nieuw, tea minste voor Haarlem,
zgn ook de aanbiedingen van een Belg,
die graoelijk aanbiedt voor niemendal
een vergrooting van een portret te
daar kreeg hij net onzalig denkbeeld i mak6n. Nu zgn de lief- en weldadig
aangifte van net geval te doen bij de beid in onzen tgd wel groot, inaar
politie. De politie, nuchtere menechen, tot portretvergrootingen bad ze zioh
die geen tijd hebben om te lazen v»d j tot dusver nog niet uitgestrekt. InUer»
Aballino of van Mexikaansche geluk-daad is dat portret den ook maar een
zoekers, vond het geval raar. Dat lokaasje. Nauwelgks h bt ge bet be-
vier gemaskerde mannen zulk een stelden behoorlijk ontangon of daar
bgvonder belang stelden in het vereebgnt een reiziger, die u vertelt,
meisj9 van een inelkslijter, scheen dat zoo'n prachtig kunstwerk toch
haar onbegrijpelijk toe. De duim- niet zonder Igst kan big ven. Welnu
schroeven werden den melksigter bg heeft ze iu uitnemende qualiteit
aangezet, altoos in de figuurlijke be- en daar komt een aanbieding van
teekenis van het woord, en weldra leen praohilgst om dat praohtportret.
kwam het hooge woord er uit, dat Verbeeld u, dat ge vandaag een
bg ue geschiedenis zelf verzonnen cadeau van iemand hebt aangenomen,
had. en dat hg u morgen een artikel te
Nu zal hg wegens het doen van een koop presenteert dat er bg hoort
valsohe aangifte voor een poosje aohter dan is, dat begrijpt iedereen, weige-
de tralies raken, want politie en justitie ren moeielijk. Wie dan eenmaal het
"»ik nn. maar miinlaten zoo maar geen loopje met zich portret heef; aanvaard, liter voor een
a, er zgn i
Ik raeen
merkt, ds
men, me
(vrq dure) lijst aan vast.
Ik weet niet of de portrettenrj
hier meer succor zal hebben, dacj
bekende spaaneehe schatgraver
moeten iu de wereld nog heel
goedgeloovige menschen wezen, j
ders zouden deze industrieën i
m ddellijk ver-iwenen zgn. Enj
sohatgraver drgft zijn zaken all
i eele poos, ik geloof ra?t, dat hij
tier jarig jufcilé van ign affaire:-']
achter den rug zal hebben.
Van jubiléa gesproken, eraiju|
maanden geen geweest,
eens te hebben opgemerkt
biié? nooit abeeu &cm
krijger, we ze in groepies, in trtj
of hue uien net dan -nuemeii
't Is of het, jubileeren aanstel!
is en de een niet a-. hter wil bl
zich te laten bejubelen, wannec-j
ander bejubeld wordt. Hierbg
me een verhaal [te binnen onj
het jubiJé van een vroegeren 1
lemecoen burger. Deze was ed
keren tgd lang kommandant vj
schutterq geweest er. de toe^ij
kapelmeester ('t is al vrg lan
den) goot zijn verrukking in
en liet die op den leten Mej
dag van 'i feest, door sijn ko,
gehoore brengen
Of het publiek het toonweri
vond, is ine niet duidelijk gi
wel, dat hij zeit er mee ingi
was. Althans hij zette het noj
op de programma's, maar inti
was hem do datum 1 Mei
en pronkte de inarsoh gerei
de programma's onder den
F«eitmartch 31 April.
Eu de lezer kent het rgmpj
Dertig dagen heeft Noven
Aprily Juni en September!
Maar vergissen is menschel]
FIDÏ
