leiding feitelijk aan éen partijleider steem wilde invoeren, dat hierop neer
■wordt opgedragenwaarin voo» al- kwam, dat ten slotte de beelieetng
s^dige bespreking, voor openlgk en beroet bij hem, den leider der partij
openhartig overleg geen plaats ia en en dat ook de anti-rev. Kamerleden
waarin aleobte aan éene richting in-aooveel mogelgk het inetrument moe
vloed wordt verzekerd. Wg laten, aegt ten zijn van de in dr. Kuyper be-
het, de feiten spreken, de verborgen j liohaamde partijbedoelingen,
bedoelingen bespreken wg nimmer. In zgn slotartikel legt de Nederl. er
Dit op den voorgrond stellende, zet I inzonderheid den nadruk op, dat het
het blad uiteen, dat volgens deHfati-.niet vecht voor of tegen een leider,
daard voor 1878 geen eenheid in de maar voor aaneensluiting der ver-
ami rev. partg waa, wat later door schillende anti-revolutionaire elemen-
bet tot stand komen van een program ten en veor de autonomie der dfstrio-
van beginselen veranderdeterwgl ten. „Hoofdzaak voor ons is niet"
na 1891 weer de oude toestand in-1 vervolgt het blad .de eenheid
trad wat naar de meening der Nederl. onder één leider, en de uitwerking
kwam, doordat van 1879—1890 een van een vooraf vastgesteld program
ander systeem heeft gezegevierd, danvan aclie; omdat dit, blgkens de
'twelk 'dr. Ktiyper voor het juiste
houdt. Eerst als men daartoe terug
gaat, zal volgens 'Lohman's orgaan
ook de toekomst verbeteren. Deze
bewering licht de Nederl. in zijne
volgende artikelen nader toe.
Uit het 2e artikel van de Nedtrl,
zg hier aangestipt, dat hoewel onge
twijfeld dr. Kuyper de man was, die
iudertgd het best de bedoelingen van
den oudea leider der anti rev. mr.
Groen van Piinsterer doorzag, toch
bg beiden de blik op de dingen zeer
verschillend was, daar deze staatsman
en gene theoloog was: datdr. Kuy-
Ker in 1878 door zgn program het
egin en de grondslag der partijvor
ming onder de anti revolutionairen
heef gevormd; dat «r «enigesamen
werking ontstond tnssohen de man
nen, d e op dat program tot kamer
leden waren gekozen dat het goad
in 1878 was iageaien, om op dat pro
gram tot kamerleden te kiezen hen,
die er mede instemden, zonder hen
voortdurend te stellen onder toezioht
of leiding van mannen of commissies
buiten de kamer dat dr. Knyper ook
i» de periode 1878—1888 steeds niet
alleen openhartige besprekingen, die
hem nimmer onthouden is, verlangde
ervaring, toch tot niets leidt, en in
den regel tot niets leiden kan. Hoofd
zaak voor ons is, de zelfstandigheid
der districten en de samenwerking
van Kamerleden, die allen uitgaande
van dezelfde beginselen, onderling,
naar beste weten en naar den loop
der emslandigheden, den in te slanen
weg bepalen.
„Niet personen staan in dezen strgd
togen over elkaar, maar twee begin
selen van staatsbestuur.
K o 1 o a i 8 n.
MEDAN, IS DECEMBER.
H. B., een ambtenaar op Celebes,
bestrgdt in de Dehi Gi. een artikel
in het Haagsche Dagbladvan zQn
vroegeren leermeester prof. Schlegel,
waarin deze, er op wijzende, dat
Japan het oog zou hebben op onze
koloniën, een oosterschen kruistocht
predikt tegen dit land. Naar aanlei
ding van prof Sehlegel's bewering
Waarschijnlijk zullen de grcote mo
gendheden geen Dezwaar er in zien,
om met het oog op de den Hollanders
zoo vriendelijke gezindheid der For
haifcasts te krijgen zijn, die ook Chl- franchi. In de finale was Eros I, in
neesch kennen en a raisonvan $50 p.m. 2 min. 34 drievijfde sec.; Lanfranohi
goedkooper te engageeren zgn. Is dit 2, Smits t.
niet wat sterk
.Wg hebben consulaten in China,
of wij hebben ze niet maar als, wij ze
hebben, dient men toch op geen half
centje te kg ken.
„Laten wij nu hopen, dat het voor
stel der Indische regeering een stoot
zal geven om de overtuiging in Hol
land te vestigen, dat ambtenaren met
heS Chineeeohe volk bekend, die een
wetenschappelijke opleiding hebben
genoten, in China meer voor de be
langen van den handel van suiker
fabrikanten, groothandelaars in co
mestibles enz. enz. kunnen prestoeren
dan Portugeesche haifcasts, die toe
vallig wat Chineeech kunnen praten.
Niet alleen in HoDgkong, ook in
Shanghai is een consulaat noodig. Op
alle consulaten der groote mogendhe
den, en ook «p die van kleinere rijken,
is een Europeesche tolk, die Ohineesch
kent, terwijl de meeste consuls bo
vendien zelf Chineesoh spreken. Zou
Nederland maar altijd bij al de an
dere rijken achteraan moeten staan
moeanen, en onze historische rechten
ook voorafgaand overleg, °en, op het bezit van Formosa, dit schoone
ware 'took maar in sohigven, eene en vruchtbare eiland aan een neutrale
leiding uitgaande van da pers, waar- mogendheid als de onze af te staan",
tegenover van de zijde der anti rev.1 zegt de schrijver o. m.„Zouden wij
club evenwel steeds beweerd werd, aan Atjeh nog niet genoeg hebben
dat zulk voorafgaand overleg een
voudig onmogelgk es volkomen on
vruchtbaar was en ,dat de politieke
leiding sleohts kon uitgaau van de
dub Gedurende het tijdperk, dat de
kameroiub de lakeu leidde eu de in
vloed van buiten gering was, werden,
volgens de Nederlander de beste uit
komsten verkregen.
In een derde artikel betoogt de
Nederl. in hoofdzaak, dat het overleg
dat dr. Kuyper met de kameroiub
pleegde, op openlijken oorlog is uit-
geloopen. Zoodra het oatwerp-Tak
de grcote kiesreohtuitbreiding in het
vooruitzioht stelde, zette dr. Kuyper
zjjBe de anti-rev. partij splitsende
taKtiea door, die door eene depu-
taten vergadering werd aanvaard.
Dr. Kuyper zooht toen ter tgd nog
samenwerking mst Lobman. Bij
de verhouding tuaschen Knyper
en Lobman ia die dagen slaat
het blad uitvoerig stil Zulks, naar
de Neder/, zegt om aan te tooDen,
dit de legende, die men ingang tracht
le doen vinden, dat de tegenwoordige
scheuring in de anti-rev. partij ver
oorzaakt is doo<- den heer Lohman
en öaar grond vindt in redenen van
persoonlijken aard, in gekrenkte eer
zuoht of verbittering wegens onbil-
ijke bejegening onwaar is.
Uit hetgeen de Nederl. dienaan
gaande mededeelt, blijkt, dat (altgd
volgens hare voorstelling) dr. Kuyper
tot aan het laalste toe, Maart 1894,
pogingen in het werk gesteld heeft,
om den heer Lohman te bewegen
niet openlgk de politieke aangelegen
heden te bespreken en zich bij zijne
politiek neer te leggen eu dat eerst
toen dit niet gelukte ontdekt is, dat
de heer Lohman niet goed gerefor
meerd was en men niet gerust heeft
voordat hij zich uit dea kring van
dr. Kuyper had verwgderd door de
Vrije Universiteit te verlaten. Hieraan
voegt de Nederl. nog de mededeeÜDg
toe, dat het verzet tegen dr. Kuypers
leiding reeds is begonnen, lang voor
dat de heer Lohman persoonlijk eenige
en zou er onder de regeeringsmannen
van Nederland en Nederlandsch-Indië
een zijn, die zich door de fantastische
droomen van den professor zfl laten
vervoeren, en Nederland, dat big mag
zjjo te bestaan, in een oorloe zou
willen wikkelen, waarin het wel eens
voorgoed te gronde zou kunnen gaan?
Wij gelooven van nief.
„En ook gelooven wg niet, dal «en
dier heeren een onrustigen naoht zal
hebben doorgebracht na de sombere
profetieen van den hoogleeraar. Niet
als een ding van gewicht voor de
politiek, maar enkel als hoogst ver
wonderlijk en curieus feit in deze
tijden, nu Nederland bijna niet meer
mede heelt te spelen in het Europeeseh
concert, heeft het alarmgeroep van
den professor eenige beteekenis. Een
door en door geleerd man van Euro
peesche vermaardheid, die zulke zon
derlinge dingen verkondigt als een
aanvallend optreden van ons kleine
lasdje tegen een mogendheid in wor
ding, die het, zoodra de Europeesche
mogendheden zelf de handen vol
hebben, met een beetje moeite als
weerwraak al zijne koloniën wel een-
kon afnemen, is zoo iets op het einde
dezer eeuw niet hoogst verwonder
lijk?
„Wat wij in het Oosten te doen
hebbes is noch oorlogvoeren, noch
intrigeeren op politiek gebied. Wij
hebben ia het Oosten hoogst noodig
energieke, flinke handelslui, die dur
ven en een ferme vertegenwoordiging.
Uitbreiding van den handel en uit
breiding van onze consulaten, zou
dat niet beel wat beter zijn dan
dolle, agressieve operaties
.Als nieuwtje het is niet geheim
maar zal nog wel weinig bekend zijn
deel ik hierbij mede, dat da Indi
sche regeering een stap in de zoo
hoogst gewenschte richting heeft ge
daan, door het voorstel naar Holland
te zenden om eenige der in indischen
dienst zijnde of komende ambtenaren
voor Chioeesche zaken (de weidsche
tiiei die het ordinaire .tolk voor de
Financieels Mededeelingen.
Volgens het .Weekblad voor Inoou-
rante Fondsen" van Broekman
Honders zgn in de week, eindigende
12 dezer, verhandeld de volgende
fondsen:
Oblig. Waard en Groet Ör.
(2e Hyp)
Aand. Uitgevers Maateoh.
„Elsevier" te Amst.
's Grav. Hypotheek
bank v. Nederland. 160
Oblig. Noordbrab. Bank 110
Aand. Billiton -Maatsohap.
2e rubr. te 's Hage. f 610.
Cultuur- Maatsohap.
„Ponok Gedeh"83
Ned. Ind. Crediet-
en Bankvereeuigiug. 90
Winstaand. Ned. Fabriek
van Werkt, en Spwg. f 11*
Aand. Arnh. Verz. Maats.
tegen Brandsobade. 103^
Verz. Maats. Flevo. 65
90 pCt.
82*
Letteren en Kunst.
Sehultze-Delitsoh.
De eerste prgs bg de uitgesohrevea
mededinging voor een gedenkteken
ter eere van den grooten bevorde
raar der coöperatie in Duitschland,
is onder *0 deelnemers aan een jong
beeldhouwer, KarljMeisen, teegekend,
die uit armoede een kelderruimte tot
atelier had moeten inriohten.
In een tandemnummer waren Huff-
mann—Büohner len, Max Reininger
—X. 2de. Eroa en Biohner hebben
vervolgens weer om den braseard ge
reden. De eerste afdaeling won Büoh
ner, mat éen lengte; de tweede won
Kros met éeo banddikte. Büohner was
over dezen laatsten uitslag niet tevre
den, hij reeed niet in de finale, en
Eros maakte daar dus walk over. Hij
werd onmiddellijk uitgedaagd door
den Franschman Domain. Deza match
heeft Zondag plaats.
Aanstaanden Zondag in Pargs een
match Bourrillon—Morin.
Hardryderijon.
Als een bswgs dat de lust tot hard
rijden bg de Friezen onverzwakt ie,
drukken we het volgende lijstje van
wedstrijden af, dat we in de Leeuw.
Ci. vinden oogenomen.
Dinsdag 12 Jan.: teWartenaVeen-
wouden, Warga, Wgtgaard, Grouw,
Goënga, alle voor mannen.
Woensdag 13 Jan. te Leeuwarden
mannea en vrouwenBoleward bak
kersgezellenBergum, Hijlaard, Oen
kerk, Oldeboorn. Akkram alle voor
mannenWirdum. leden ijsclubs
Irnsum, Boznm, St, Jac. Parochie
alle voor mannen Schrans, jongens
jonged.; Terkaple, jongelingen
Rustenburg, ringrijderij ongeh. heeren
en dames.
Donderdag 14 Jan. te Sneek, Har-
lingen, Dokkum, Heerenveen, alle
vooi mannen; Groningen, onderle
den-amateurs Joure, Koudum, Heeg
Oudebildtzijl, Deinum Rien, alle voor
mannen Oudkerk, twee mannen met
een vrouw in het midden; Mantgum.
jongens en meisjes.
Vrijdag 15 Jan. te Leeuwarden,
voor vrouwen.
Zaterdag 10 Jan. te Leeuwarden,
Nationale proefwedstrgd.
Donderdag '21 Jan. te Joure, 32
genoodigden.
E»oe werkstaking.
De Dunlop-banden-maatsohappij
Jgdt onder eete werkstaking van na
genoeg haar geheel maunelijk perso
neel. De arbeiders, die gemiddeld
f13 20 in de week verdienen, eischen
f2,70 verhooging van loonbij elkaar
aou dit de maatschappij op ongeveer
f14,000 per jaar te staan komen, het
geen de arbeiders een bagatel noe
men, vergeleken bg de een en een
kwart millioen pond winst, die dit
jaar den aandeelhouders celoofd is.
Als de maatschappij niet toegeeft is
er alle kans, dat de 400 meisjes in
baar dienst het werk ook staken,
Kampioenschap van Europa.
Dinsdag werden te Amsterdam de
eerste wedstrijden om het kampioen
schap van jSuropa gehouden. De
hardrijderijen werden door tamelijk
goed weder begunstigd, en door dui
zenden nieuwsgierigen bijgewoond,
waarvoor 't ijs nog te zwak was. Tarriüg
uit Londen, M. G. J. Vermeer uit
Giesendam, en Arie Hooggs uit Am
sterdam verschenen niet op de baan.
Daarentegen had zich nog doen in
schrijven ten Hagen uit Overveen.
In de eerste partg (500 M.) viel
André Ballen tij n uit. Breda ai spoe
dig na het verlaten der start. Hij nam
verder geen deel meer aan de wed
strijden. In den wedstrijd op de baan
van 500 meter werden de volgende
tijden gemaaktP. J. Seyler uit
Münohen, 48 viervijfde seconden, Est
land e'r uit Helsingfors 61 tweevijfde
seconden, Verkaik uit Utrecht, 55
seconden, Banning uit Edam 55 twee
vijfde seoonden. Deetman uit Amster
dam 55 drievijfde seconden, Greve
uit Amsterdam 56 tweevijfde seeon-
den, Ten Hage 57 seconden en Bou-
mvn 63 tweevijfde seoonden. Het
record van Jaap Eden is up dezen
afstand 46 seconden. De baan van
5000 meter werd gereden door Bon
man in 12 minuten 17 drierijide so-
conrienTen Hagen in 10 minuten
53 eenvierde secondenGréys in 10
minuten 45 eenvijfde seconden Deet-
man in 11 min. 19 seconden, Bsllen-
tijn (die in dit nummer toch weer
uitkwam) in 11 minuten 28 viervijfde
seconden Verkaik in 10 minuten 40
tweevijfde secondenEstiander in 10
minuten 12 viervijfde seöonden Ban
ning in 10 minuten 34 seconden.
Seyler in 9 minuten§ 39 viervijfde
seconden.
Heden werden de wedstrijden voort-
Ferwijl dr!" K. een gansoh ander sy- zdat er in Hongkong Portugeesche Eros, onze landgenoot Smits, en Lan-gezet.
Sport en Wedstrijden.
Wielerwedstrijden in hot
buitenland.
De Engelachman Barden heeft ziin
match met Huret te Pargs over 50
K.M. met gangmaking schitterend
gewonnen. Huret reed aanvankelijk
zeer kalm, en Barden ging een snel
len gang, zoodat hg zijn tegenstander
na 11 k.m. reeds lapte. Barden reed
in het uur 46,516 M., over de 50 km.
deed hg 1 uur 4 min. 5S drievijfde
sec.
Het publiek stelde zicb alleronheb-
belijkst tegenover den Engelschman
aan. Reeds dadelijk werd voorname
lijk Huret aangevuurd. Maar bij den
loden kilometer vielen de gangma
kers van Barder, en deze ging toen
onmiddellijk achter Huret aaD, die
geen oogsnblik voor het ongeval van
zijn tegenpartij vaart verminderd had.
zonder dat de toeschouwers daar ook
maar even hun misnoegen ovsr lieten
hooren. Maar bij den 2ösu k.m.
springt een band van de quadruplet,
die Huret pacet, en nu wacht Barden
natuurlijk ook Eiet. Een geweldig
ge,sis, en gefluit, en gescheld plotse
ling uit het publiek. En dra bekoge
len zij de Engelschen met hun pro
gramma's, ja zelfs met steeneD, waar
door een der gangmakers aan het
oor werd gewond. Toen 't al te hevig
werd, verminderde Barden kalm zijn
vaart totdat de nieuwe gangmakers
voor Huret op de baan waren. Eu
Chineeeohe taal" verving) over te
reden tot gekrenktheid kon" hebben. doen gaan bij den consul&iren dienst
De eenige reden van verzet tegen in China. Naar ik uit allerbeste bron
dr. K. is, dat de heer Lohman, zoo weet, zou de heer Haver Proese
zegt de Nederl. hoewel zelf geen 1 (consul te Hongkong), geen Chineesch rustig ging hij toen weer voort, net
Kamerlid meer zijnde, toeh het systeem kennend", niets Pe7er willen danj°f hfl niets hoorde van het onver-
heeft willeD voortgezet zien, dat van iemand onder zijne bevelen hebben, j diende tumult.
1878 tot 1888 gegolden en goed"? die een vertrouwd persoon is, en met
vruohten gedragen had, nl. dat de Caineesche taal en gewoonten en het
Êolitiek geleid moet worden door Chineeaehe volk bekend. De dubbel-Te Weenen waren Zondag eereten
en, die op het terrein der praotijk tjesquaestie heeft dit indertijd aller-'in de drie afdeelingen van een inter-
gezamentlijk daartoe geroepen zijnakeligst verijdeld, en er is op gewe-nationaal nummer over 2000 M
Rechtszaken.
Eene duistere zaak.
Johannes Langelaan. oud 56 jaar
bijgenaamd BaringMe en een al te
goede kennis van de Amsterdamsohe
juBtitie, stond Dinsdag aldaar weer
terecht, beschuldigd inbraak te heb
ben gepleegd iu perceel 282 aan de
Lindengracht, uitkomende aan het
Karthuizer plantsoen en daar zilveren
voorwerpen te hebben ontvreemd,
althans er in zijn bezit te hebben
gehad.
De 14 jarige Marie Berkman, wo-
nende Lindegracht 231, zag, toen zg
aan den avond van Maandag 26 Oc
tober j.l. in de keuken stond, een man
uit het plantsoen komen en over het
bek klimmen, dat de huizen van het
plantsoen saheidt. Zg riep haar moe
der, die het niet wilde gelooven en
haar naar bed stuurde, doch toen het
licht uitdeed en zelf nog eens keek.
Er was toen niets meer te zien, maar
even later hoorde men gerinkel van
een brekende glasruit.
Men had zioh daarmee niet meer
bemoeid.
De buurman Ellermau, die dien
avond met vrouw en dochter was
uitgeweest, was iu dien tgd thuisge
komen, en terwgl de vrouwen nog
even bij een zuster aanliepen, giog
E. die reeds 73 jaren oud is, naar
bed. Hg legde zgn gouden horloge,
zilveren brilledoos en tabaksdoos op
tafel en ging ter ruste.
Toen nu de vrouwen tehuis kwa
men bemerkten zg, dat het in de aoh-
terkamer toohtte, en de oorzaak daar
van opzoekende, vonden zg de ge
broken vensterruit. Nu riepen zg
vader en daarop ontdekte deze dat
bovengenoemde voorwerpen verdwe
nen waren.
Terwgl hg dus in bed lag was de
diefstal geschied. Meu moet zelfs
voorbg zgn slaapplaats .zgn gekomen,
maar E. is nog al doof, kruipt altijd
diep onder de dekens, liggende met
zgn gezioht naar de muur, met eeu
kuisen tegen het hoofd, terwgl zgn
bed is omhangen met vrij dikke gor
dijnen. Daarom heeft hg zeker niets
bemerkt.
De bestolene vermoedt, dat de dief
iemand moet zgn geweest bekeud met
al deze omstandigheden.
Langelaan verklaarde eohtea van
niets te welen, maar aen neef van
den bestolene heeft hem toch in dien
avond in de buurt van het huis vau
zgn oom g6zien, heeft zelfs een borrel
met hem gedronken en met hem op
een bank in bet plantsoen gezeten.
Toen hadden beiden meer op dan
goed was, zelfs toen Lnngelaan nu
over bet hek klom was de neef zoo
ver heen dat hg geen alarm maakte,
maar naar de voorzijde van het huis
ging en schelde. Hij kreeg echter
geen gehoor, omdat E. nog niet terug
was. Daarop is neef naar huis gegaan.
.Maar waarom pakte je Langebian
niet b| zgn jas en haalde hem terug?"
vroeg de president.
„Nou, meneer," antwoordde getuige,
ik ben nou ook niet zoo'n held om
iemand in zgn kraag te vatten." Neef
bad, volgens zgn zeggen nog het plan
gehad, aangifte te gaan doen aan het
bureau van politie aan de Noorder
markt, maar toen hij eenmaal thuis
was, heeft zgn vrouw hem thuis ga
houden. .Want," moet zg gezegd heb
ben. „je bent in zoo'n toestand, dat
zij het van jou toch niet aannemen
je misschien wel houden zullen."
Langelaan be.ioht eenvoudig weg
den neef den dader te zgn, en hem
de zilveren voorwerpen gegeven te
hebben. Natuurlijk wierp deze dit ver
van zich. Vreemd is het ongetwijfeld,
dat volgens de 14-jarige Marie B., de
man die over het hek kiom in een
grijze jas gekleed was, en bg den neef
znlk een jas in beelag is genomen.
Nadat nog gehoord waren een paar
tappers, bg wie de borrels gedronken
zijn, en de koopman wien door H&-
ringkie de zilveren voorwerpen zgii
te koop aangeboden, werd Haringkie
nog eens ondervraagd, maar deze
bleef hij zijn verklaring.
De off. v, justitie, mr. Hugeopoth
tot Aerdt, meende dat niet alles licht
was in deze zaak. Hij geloofde dat de
neet mededader aan den diefstul is,
maar daar die overtuiging berustte op
de verklaring van het jonge meisje, dat
niet onder eede gehoord kon worden,
was het bewijs daarvoor niet te leve
rei). Wel was z. i. het bewgs te con-
strueeren voor de schuld van bekl.
aan de inbraak, maar spr. wilde het
niet doen, omdat hij gebruik zou m«e-1
ten maken van de verklaringen van
den neef.
Spr. liet dus de schuld san den
braak daar, maar subsidiar is be
ten laste gelegd het in besit hebb
van door diefstal verkregen goed.
eischte dus tegen Langelaan wage
heling een gevangenisstraf van
jaar en zen maanden.
Als verdediger trad mr. Jolles
die de geldigheid van het bewgs
streed, omdat men het getuigenis
den neef niet als zoodanig mo<
aannemen.
Uitspraak over 3 dagen.
De „gepasporteerde.
Bart ten Hove, die zich voord<
als gepas por teerde en op een spa
bankboekje waarop bg zoide f200
bebben staan, eön horloge koe
werd Dinsdag door de Amsterda:
sche rechtbank tot 9 maanden gevi
genisstraf veroordeeld.
&EMEN9D NIEUWS
Een brutale inbraak.
Op ongekend brutale wgze is.Zi
dag ingebroken in de kerk te Gai
beek (Belgie), welke groote sohati
bevat. Men heeft, om in het geboi
te komen, de ijzeren tra'ies van
der vensters doorgevgld, eu eenm
binnen zijnde, ia er niets gespaa
Alle prachtige beelden en «ohild
stukkeu zgn door de inbrekers v
□ield, en eerst na dit gedaan te h<
ben zgn tg verdwenen met al
zilverwerk, zilveren borden en sel
len, relieken en een groot aantal vo
werpen van waarde.
Een gedenkteeken.
Binnenkort zal ia België een
denkteekan wordeu opgericht, gav
aas de nagedachtenis der Franse
soldaten die voor de onafhankeli
heid van onze zuidelijke naburen h
leven bebben gelaten. Hetdenkbet
van dit monument is reeds oud. I
werd in 1832 na de overgaaf van
Citadel van Antwerpen geopperd do
den regent De Book en met gej
drift ontvangen. Maar Belgi"
toen aan andere zaken te denken
de Fransobe soldaten raakten
vergeetboek. Twee jaar geleden we
het opnieuw opgevat.
Meu wilde het monument te A
werpen plaatsen, doch de Gemeen
raad der Vlaamsche stad wilde
niet hebben. De keuze viel toen
.Doornik, waar de troepen van gei
raai Gérard de eerste rust hadden
België. De Raad van deze stad
klaarde zich met algemeene stemm
bereid om dit geschiedkundig gadei
teeken te aanvaarden.
Sedert eenige maanden wordt
zeg,t een bericht uit Brupsel aan
Petii Parisienverschillende gemet
ten in de buurt van Brussel en As
worpen onveilig gemaakt door
dievenbende, aan welker hoofd
vrouw itaat.
Da reizigers worden door d(
vrouw met drie barer handlang
op eenzame wegen aangevalle
geen afgezonderde boerenplaats
meer veilig. De politie stelt ailea
het werk om de bende te vatl
maar zij is daarin nog nietgeslasi
Men kent de geheohtheid van
bavolking van Havre aan haar vc
geren stadgenoot, president Fau
Die gehechtheid dreigt te vermint
ren. Eenige dagen geleden begaf
President zioh voor een oogenb
naar die stad, maar de gemeenten
was niet aan het station vertegt
woordigd. De maire was nl. niet
het bezoek verwittigd en dat nog v
ofschoon hij den vorigen dag in
zelsohap van den onder-prefeot v
keerd had, die ervan wist.
Te Rouaan werd Faure wel
het station begroet. En te Ha
niet
Een Mohammedaan in dti
Fransohe Kamer.
Het eenige punt van belang waai
zich Dinsdag bg de opening
Fransohe Kamer de algemeene
dacht ooneentreerde, was de verso
ning van den Moh&mmeda&nsot
afgevaardigde dr. Grenier
witte burnoe. Men had hem re
op de boulevards gezien, maar d
iB ©en witte burnoe geen zeldzsi
beid de groote vraag waa, of hg
in de Kamer de gebruikelijke ki
lingen zou verrichten. En hij hl
de verwachting niet teleurp-este
zeker niet doen. Ik denk ook niet dat tante Lucy het
prettig zou vinden, want zij en mama zijn in den laat
sten tijd dikwgls heel koel en vre9md tegen elkaar. Ik
weet niet hoe dat gekomen is, maar ik geloof dat Hanna
het wel weet.
„Ja, toen mama nog juffrouw Chantry was kende zij
Hanna al, zij zijn beiden uit Malvern, in Worcesters
hire. en spreken dikwijls samen over de menschen die
daar woonden. Mama is met tante Lucy altijd goede
vrienden geweest, zij heeft bij tante aan huis papa lee-
ren kennen, en het zou mij zoo spijten als zg langza
merhand van elkander vervreemdden, want ik houd heel
veel van tante Lucy."
Toen wii. can Annabel's woning aanbelden, sloeg het
ao'it uur. Hanna kwam de trap af in hare nieuwe
rouwkleeren, de large zwarte linten aan hare muts
wapperden achter haar aan.
„Waar ter wereld komt gij vandaan,jufvrouw Anna
bel zeide zg fluisterend. „Ik heb iedereen naar u ge
vraagd, maar niemand wist dat gij uit waart, en ik
begreep niet, waar gg zoo op eens w^art gebleven."
„Ik moeat aan mr. Strange 9en papier terug brengen
dat op het kantoor behoort, en dat i* hier in de schrgf-
tafel vau papa vond. Heeft mama mij gemist?"
„O neen, zg heeft niet naar u gevraagd, zij is gelukkig
in slaap gevallen en nu moet het hier in huis heel stil
eu rustig zgn, anders wordt zij weer wakker."
„Het spgt mg te hooren, dat mevr. Brightman weer
zoo aan hoofdpijn lijdt" seide ik.
Hanna zag mij doordringend aan en keek toen Anna
bel iu het gelaat alsof zij zeggen wil de hebt gij het
hem verteld?"
„Ja, 't ia geen wonder, dat de sohrik en de droefheid
over het groote verlies, dat ons getroffen, heeft, hare
zenuwen nog meer van stresk hebben gemaakt dan zij
reeds waren," zeide zg ernstig. „Mevrouw heeft tegen-
woordig bijna altijd hoofdpijn. Wilt ge al keen gaan,
I mijnheer, blijft gij geen thee drinken met jufvrouw
I Annabel?" voegde zij er gastvrij bij.
„Neen, dank u, van avond niet. Ik kom morgenavond
terug en'hoop dan uwe mama te kunnen spreken, An
nabel," zeide ik terwgl ik haar de hand tot afscheid
reikte, en zij zich omkeerde om de trap op te gaan.
„Gg moogt niet naar boven gaan, jufvrouw Annabel,"
zeide Hanna op stelligen toon. „Ik kan geen geloop en
beweging in de buurt van uwe mama's kamer hebben
leg uw goed maar zoolang in de eetkamer. Ik zal u uit
laten, mr. CharleB, dan kan ik de voordeur zaohtjes
toedeen."
Ik moest in mijzelf lachen over den bevelenden toon
dien Hanna, niet alleen tegen de dienstboden bij mevr.
Brightman, maar zelfs tegen Annabel aannam. Toen deze
nog een kind was, bemoeide hare moeder zioh weinig
met haar, zij werd aan de zorg van Hauna overgelaten
en nu zg was opgegroeid bleef de verhouding dezelfde
Hanna was altgd vriendelijk tegen de dienstboden en zg
moohten haar gaarne Igden, maar zij verlangde onbe
paalde gehoorzaamheid; hare meesteres, on ook mr.
Brightman toen bg nog leefde, sohenen dit volkomen
goed te keuren.
Ik kreeg den volgenden dag een briefje van Anna
bel, dat hare mama niet in staat was mij dien avond te
ontvangen, zij verzooht mg, mijn bezoefc nog eenige
dagen uit te stellen. Toen ik dus drie ol vier dagen later
er op een avond heen ging, hoorde ik dat mevrouw nog
altgd hare kamer hield, jufvrouw Annabel was naar
hare tante te Hastings vertrokken; of ik zoo goed wilde
zgn even in de huiskamer te gaanHanna wou mij
spreken.
Een oogenblik later kwam zij bg mg en vertelde mg,
dat hare mevrouw altgd nog aan hevige hoofdpijn leed,
en dat jufvrouw Annabel het daardoor zoo esnzaam
had dat zg, Hanna, er op aan had gedrongen, dat zg
eenige dagen, voor een „verzetje* naar hare tante zou
gaan dienzelfden oohtend was zij vertrokken. In den
loop van het gesprek (Hanna greep de gelegenheid om
een praatje te maken altgd met beide handen aan),
zinspeelde ik er op, dat zij hare meesteres reeds als
jong meisje gekend haden kreeg toen een uitvoerig
verhaal van de uiterlgke omstandigheden der familie
Chantry.
„Kolonel Chantry en zijne vrouw, die eene dochter
was van Lord Onyx, woonden op hun prachtig landgoed
Chantry Hall, niet ver van Malvern in Worcestershire.
Hunne drie kinderen Gsorge, Frederic en Emma
werden in weelde grootgebracht. Kolonel Chantry ver
teerde meer dan zgn inkomen toeliet, en daar zgne on
roerende goederen geheel op den oudsten zoon waren
vastgezet, zouden Frederic en Emma bij huns vaders
dood maar zeer weinig vag de nalatensohap in banden
krggen.
„Wat een praoht en staatsie werd daar altgd ten toon
gespreid" zeide Hanna, die zioh geheel in hare herinne
ringen verdiepte. „Mevrouw was eene adellijke dame en
aan grooten rgkdom gewoo-i, noewei zg mair bmer wel
geld ha l aangebracht, ea Kolonel Chantry hield ook r
van pronk en praal. Zij hielden omgang oiet al de vo
name families in den omtrek; de Somers vanEasti
de Lyons te Maddresfield, aeFeleys te Whitley, de and
Feleys te Stoke, de Coventrys te Croome, de Lechme
van de Rhydd, en nog vele andere adellijke deftige
milie8. Mevrouw Chantry had eeu oom die domheer
te Woroester en die hen zser dikwgls bezocht; ik
nooit iemand gezien die zoo trotsch en ongenaakb
was als die oude h6er."
„Maar Hanna, waarom vertelt gij mij dat alles?"
ik haar in de rede.
„Oen u te doen begrijpen hoezeer mijne mevrouw
hare ieugd aan weelde en overdaad gewend was,"
woordde Hanna. „Ik was een paar jaren jongsr
juffrouw Emma, en ik bewonderde haar als demoo
jonge dame die er op de w ereld was hijna alsof zij h
ger stond dan gewone menschen. Toen de zoons
groeiden, verteerden zij vreeseiijk veel geld en de
lonel moest maar zorgen dat het er was; niemand
greep waar hij de groote sommen vandaan kreeg
de beide jongelui, vooral Frederic, telkens noc
hadden voor hunne weelderige levenswijze.
Vfordt vervolgd
