Voor Altijd!
„Een speld!"4
.Maar te staan daar, daar vlak
▼oor je, te steken je haast de oogen
Hit
„8teken mg haast de oogen uit 1
Zon je niet een onaangenamer uit-
«irukkiug kannen vinden
„Wat onaangenaam. Ik sloof mg
uit om je alles aaa te reiken wat je
noodis- oebt en dat is niet gering.
Een duiker, die naar den bodem van
een rivier giat, >s gauwer klaar mat
sijn to let. dan een vrouw die naar
een bal moet I"
Mevrouw, die voor den spiegel
staat, heft tegelyk een paar vermoeide
oogen en hare twee banden omhoog,
de laataten gewapend met kam en
borstel.
„Kun je mg nu nooit een genoe
gen gUDnen, zooder het door je op
merkingen te vergallen Sedert een
maand veroeugde ik mg op dit bal,
maar hel was ook al te heerlijk het
moet weer
Ei zonder den zin af le maken valt
mevrouw in het propvolle salon neer
op de eanapé, vlak naast baar lioht-
groene baljapon, die de kamenier nog
juist bijtgds wegtrekt en ze neemt
als in wanhoop haar hoofd tusschen
de beide handen.
Met de handen in de zakken ziet
haar eohtgenoot ontsteld op zijn werk
neer.... als zgn vrouw gaat schreien,
dan is het met poudre de riz en oold-
cream ge laan; alles zal weer moeten
worden overgedaan en ze zullen min
stens twee unr te laat komen. En op
bet bal suilen de vriendinnen, die
goeie vriendinnen, bij het zien van
haar verongelukt kapael eu hare roode
oogen. zegden „zie je daar dien lom
pen Raoul? Welnu, die slaat zija
vrouw, kijk haar maar eens aan 1"
Derhalve tracht Raoul maar weer
▼olgehB zijn gewoonte de vrede te
bewaren. „Komaan vrouwtje, je neemt
ook alias zoo kwaad op. Hei was zoo
niet gemeend, maar je bsnt ook zó>
zenuwachtig van avond
„Denk daar dan ook wat aan en
sar me zoo niet. Denk je, dat ik het
plezierig vind, om als een pop drie uur
lang te worden aangekleed Ik doe
het alleen om jou 1"
.11!???"
De vreda is «eteekend. Mevrouw
gaat voor den 3piegel met haar toilet
voort. Vóór haar op de knieën ligt,
met den mond vol spelden, een klenr
van inspanning op ds wangen, de
kamenier en naait de baljapon als
't ware om hare meesteres heen.
„Maar Annette, ik zie er uit als
een vogelverschrisker. Kijkeena aan,
dat sluit volstrekt niet en wie naait
er nu groen met witte zij
Raoul loopt met de h&ndenopdon
rug hean on weer en neuriet een
deuntje, vastb sioteu den loop van
de za k met wijsgcerige kalmte af te
wachten.
„Raonl, wat ik je bidden ma;,
draai niet zoo achter mijn ru;, ik.
krijg er hooidpijn van."
R -oul, goedig als een koetspaard,
blijft staan en gaat zitten op de piano
tabouret. Gedachteloos laat hij de vin
ger? over de toetsen gaan en slaat dan
opeens een paar -ccoorueu aan. Daar
verheft zich uit de naasts kamer
een lange, woeöte kreet, een schreeuw
als van een Maori, die op het oor
logspad is de kleine Hé'ète is
ontwaakt.
Eé'ène ia de kleine erfgename met
de blauwe oogen, net lieve popje,
bewoaderd, bemind en bedorven door
hare ouders beiden Het is haar por
tret. dat ge overal ziet in den salon:
op den schoorsteenmantel, op de
BAAIUÜSIM HAL®»
Bsü ZitsrdajsïO ndprsatp.
CCCXXVIII.
Wat is een proces?
Een proces is een \ersohil van ge-
voeien tuasoheu twee personen, waar
van de oplossiDg afnangt van een
groot aantal menschen, behalve van
de strijdende personen zelf. A. draagt
zgn belangen op aaD den advocaat B..
C. de tegenpartij, geeft zijn zaak in
banden aan den advocaat D. en var-
da1 oogenblik af hebben A. en C
n;eta meer te vertellen, maar moeten
geduldig afwaohteu, hoe Mr. B. en
Mr. D. hunne belangen zullen be-
hai'. gea eu (dat is de hoofdzaak)
hoe de [reenters E. F. G. H. enzoo-
vnorts, zullen beslissen.
Pat kan meevallen, het kan ook
tegenvallen, want hoewel niemand etn
proces begint zonder de vaBte over
tuiging dat Hij geljjk hetft en niet de
tege: partij, kan de Reobtbank toch
maar aau éen geiyk geven en zoo is
er hij ieder proces altijd éon die teleur-
gesie d wordt. Vandaar dan ook dat
behalve een enkel netelig moneoh, die
'e morgens de bokkepruik opzet om
die 'b avonds pas al te leggen, niemand
procedeert voor zijn plezier, ja, dat er
ten slotte* geen sterveling meer zou
willen procedeeren, wanneer hij er
•ome niet toe gedwongen werd. Maar
er zgo dingen, die de vreedzaamste
mansch niet over zijn kant kan laten
gaan, Gesteld, lezer, gij hebt een si uk
grond tot uw beschikking, maar op
een goeien morgen komt er een ambte
naar van de stad en breekt het hek
af dat ge er voor hebt gezet, wat moet
ga dan doen
.Zeg eens vriend, dat hek is van
mij en dient tot afsluiting van mijn
grond 1" zegt ge heel zaohtaardig.
De „vriend" kijkt op, bromt iets
van „op last van den burgemeester!
en gaat voort met zgn werk. Ge be-
piaro, op de muziekportefeuille, op de
Q'agere?, op het met rood fluweel
gedrapeerde ezeltje. Wie zoo den gan-
acberi salon in besla? neemt, heett ook
wel het recht om rusti? te slapen en
dat recht eischt nu Hé ène terwijl
ze al luider begint te scbreeuwoD, en
mevrouw een minachtend medelij
denden blik werpt op dien domkop
van een m*D, die altijd de boel in de
war stUUit.
Er zijn zoo van die oogenblikken,
waarin een meneoh gtaag een kwar
tiertje onder den grond zou verdwij
nen, Itaoul zou zich met de piano
tevreden stellen. Rechtop in hare
groene japon, die Raoul zeshonderd
gulden het ft geiost, staat mevrouw
voor hem en haalt, met een gebaar
als van een godin der oudheid, min
achtend de schouders op.
„Men zcu bgna denken, 'at je het
er ocu doet, «fat je het er op gezet
hebt, dat ik niet klaar zal komen
„Maar vrouwtje.., hoe kon ik den
ken...??"
„Och, tracht je maar niet te ver
ontschuldigen."
Iisoul gaat het kleine slachtoffer
halen en komt er m^e op den arm
terug. Béèie, rood als een kers van
het schreeuwen, trekt aan zijn gefri
seerde haren, a an zijn knevel eo valt
op het rmetteloos witte front asn,
dat kraakr van da stqfsel. De strik
van de daa ia al verwoest en de
gardenia in het knoopsgat hangt ale
een vod naar beneden. Raoul ge
voelt behoef'e zijn erfgename aan
andere handen te vertronwen, maar
de kamenier is aan alle kanten bezet
met spelden, zoodat mevrouw zelf
het kind overneemt en, bijna gereed
voor bet bal, de kleine Helèae wiegt
op hare gehandschoende armen.
„Do, do, kindje do,
„Kindje moet ga-.* slapen."
Jawel, ze moet, maar ze doet het
nief, want al is ze nog tcaar drie
jaar, de kleins is slim genoeg. Ze
siet, hoe iedereen gekleed is, ziet de
waaier, de sortie, de handschoenen,
de lichte overjas en den klak op de
stoelen liggen. Men gaat dus uit,
zonder haar. Wacht maarEn de
buren booten een soort van corcert
in dezen trant, een wanluidend duet
„Do, do, kindje do,
„Hi hi hi i i irrr -
V
Nu staat mevrouw in de keuken,
houdt op haar linkerarm de sleep
van baar japon en haar kind en be
weegt in een klein pannftje iets haen
en weer boven een gasvlam, een soort
van grijs aftreksel. „Ik ben hier de
eenige die bij zijn zinnen i-\ Als ik
er niet wa-I Wat zullen de Linets
zegven 1 Al een uur over den tijd
Raonl kjj't toe met een geiicnt als
eea hand die slaag heeft gehad.
„Wat maak je daar toch klaar?"
„O.-h, papaver, wat slaapkruid, om
haar in slaap te krijgen.
,,'t ls toch niet gevaarlijk
„Gevaarlijk Eo opnieuw kijkt
Mevrouw haar man minachtend aan.
En met koortsachtige haast gaat
zij voort met het klaarmaken van net
«laapmiddeBje, want elke minuut
langer hier is een minuut minder
daar, daar ginds in de tooveraohtige
omgeving van het bal, waar prachtige
toiletten, fonkelend van diamanten,
zweven in hit belie licht.
„Kom, drink nu gauw, het is heel
lokker."
Maar Hé ène weigert vierkant.
Nu bedwingt de moeder h^ar zie
de .id ongeduld het worct telkens
later en gaat met bet kind in een
gemakkelijk stoeltje zitten,schijnbaar
naar plan opgevende, als een kat,
die niet kijkt naar haar doel.
„Z >o'n stoute papa, hé die sijn lief
meisje wakker uiaakt
gint te koken, niet waar? watdiom
mei heett die vent daar aan dat hek
te doen en ge roept hem toe „Ho ;r
je niet wat ik zeg? Blijf af van dat
hekl"
Maar de man, die het gezag achter
zich weet en zich daarom sterk voelt
blgft er niet af integendeel, hij
valt met vernieuwden ijver op het
hek aar. Daar staat ge nu. De meest
men schel ij l>e neiging is den man bij
zijn kraag te vatten en hem een pak
slaag toe te dienen, of ah ge dat zei f
niet gedaan kunt krijgen, esn paar
vrienden of bekenden te roepen, die
dat wel kunnen klaarspelen maar
dan komt er over een paar dagen
een dagvaarding van den officier van
justitie wegens mishandeling! In
Nederland mag men nu eenmaal zijn
eigen rechter niet wezen en wie dat
wel is, nu, die gaat de doos in om
over de beginselen van het Rqpht na
te denken.
Houd dus uw banden in de mou
wen en steek ze er niet uit I Maar
die vrind moet uitscheiden met dat
hekkebreker; Welnu, dan gaat ge
procedeeren. Maar uit droeve ervaring
weet ge wel, hoe lang zoo'n proces
kan duren, 't Is nog elaetieker dan
elaetiekhet rekbaarste elastiek springt
als het te ver wordt uitgerekt, wel
stuk, maar een proces kan uitgerekt
worden tot in het oneindige. Ea kijs,
wanneer nu die man, die daar op
hoog gezag het hek komt wegbraken,
op mijn grond een straat gsat leggen
en een riool en er misschien een huis
op laat bouwen, dan is m sachien in
dien tijd mgn proces nog niet half
afgeioopen. Ia moet dus dadelijk eea
beslissing hebben. Weetje wat? ik
ga naar den president van de Recht
bank.
Of liever, gg gaat niet lezen, maar
uw advocaat gaat. Hij heef u name-
ljjk verteld, dat de wet een middel
aan de hand doet om op ataanden
voet een beslissing te krijgen. Wan
neer er namelijk een quaesiie tus-
sohen twee personen rijst en da een
„TI moet niet uitgaan, ik wil niet
dat u uitgaat I"
„Neen lieveling, ma gaat niet, uit,
ma probeert maar een japon, Bó'ène
krijgt er ook zoo een 1"
„Jawel, u gaat wei uit!"
„NeeD, liefste, mama zal thuis blij
ven om je plezier te doen. Moedertje
laat haar kindje niet alleen Maar
dan moet je maatje ook een plezier
doen."
En voortdurend doorpratende houdt
de moeder ha»r het kopje voor den
mond. „Neen, hoor, maatje gaat niet
uit, maar dan moet je dit ook drin
ken, anders gaat mama wel uit
ja. maatje gaat stellig uit wanneer
Hé'ène niet drinkt... voor haar keel
is het
Nu drinkt het kiiid, hoewel niet te
genzin en vestigt, vol wantrouwen
bare oogen op die van bare moeder.'
„Heu8oh liefste, ma gaat niet uit,
ga maar slapen aan rnyn schouder,
zie je nu wel, dat ma niet uitgaat?"
Het duurt geeD vijf minuten, of
daar laat het k nd het a'aperige hoofd
je op den schouder der moeder zak
ken en sluit de oogen. Deze wacht
nog eoce miouut, gaat dan op de
punten van bare fijne balschoenen
naar de slaapkamer en legt het inge
slapen kiod in haar bedje. „Ziezoo,
eindelijk klaar."
Raoul, ongeruat over de sohieljjbe
werking, vraagt bg het instappen in
het rijtuig „je hebt het drankje toch
niet te sterk gem akt."
Huiverend van de koude luoht
drokt mevrouw zich in een hoek van
de coupé. „Te sterk Pas toohop,je
trapt op myu boa."
V
Den volgenden morgen tegen ze"
ven uur komen zij, uitgeput van ver
moeienis, terug en vinden Helène met
eon bleek gezichtje nog altijd slapende
in het coquette rood witte bedje.
Beiden buigen zioh over haar been
om haar te kusseD, maar opeens roept
de moedor ontsteld uit„wat is ze
koud
Raou! w 1 liet kind optillen, maar
de armpjes zyn saamgetrokken en
openen zich Diet meer.
Sedert den vorigen avond was Hé-
lène ingeslapen voor altijd.
(Historisch.) Naar het Fransch
BINNENLAND.
Parlementaire praatjes.
De Eerïte Kamer doet alsof zjj de
Tweede was, d. w. e. zij behandelt
de beerootisgoa en wat er verder aan
de ^rde is, laogdradiger daa men in
deze hooge vergaderiag gewend ia.
Dientengevolge zullen de zittingen
Maandag hervat worden (Ziterdag
geen zitting) te half twa6 en denke
lyk nog wel ds geheele volgende
week ia beslag nemen.
Vrijdag had de Kamer allereerst de
suppletoirs begroeting van hoofdstuk
V (dienst 1896, betreffende het mond
en klauwzeer) te behandelen, waarbij
de heer Van Nispen van Paneerden
iD een deskundige beschouwing trad
over den aard der ziekte en haar ver
spreiding en den wensch uitsprak, dat
de uitvoer van ons vee niet mocht
belemmerd worden.
Da heer Bultman, vol lof voor het
geen de min. in deze aangelegenheid
gedaan had, spoorde hem aan op
denzelfden weg te blijven voor tg ao.
Mocht deze handelwijze al nadeelig
blijken voor sommige streken des
lands, zij was ongetwijfeld in het al
gemeen belang van. onzen veehandel
en vau da zuivelnijverheid, wat dan
ook gaarne erkend word, terwijl de
veehouders het hunne doen o.n de
ziekte te bestryien.
Dankbaar constateerde de mini ter
Van Houten, bereid alle wenken te
wil een daad doen waarvan de an Jer
groot nadeel kan ondervinden, dan
kan de p eeident tot den eenen zeg
gen: „ik verbied je die daad, totdat
de reohter zal hebben uitgemaakt,
wie er gelijk heeft."
Ik heb ergens gelezen, dat dit een
verkee de bevoegdheid werd gevon
den. ..Op d e manier," zei de schrij
ver, „Han vandaag of morgen de een
of ander wel een stuk vandeGroote
Houtstraat afsluiten en daarop de
goedkeuring vragen van den preai
dent. „Ik noem dat een onzinnige ver
gelijking. Waar is, zoo wou ik maar
vragen, de dolleman, die zou bewe
ren recht te hebben op den eigendom
van een stuk van een drukken ver
keersweg en waar zou men den pre
sidant vinden, die voor zoo'n idioten
eisch gebruik zou maken van zijn
recht van voorloopige beHlissing?
Neen, ik voor mij zou wel wen-
schec, dat er in ons reoht eens wat
meer kon worden uitgemaakt door
ésu persoondat er niet zooveel ge
legenheid was voor kunstmatig op
onthoud, voor hooger beroep en hoe
al die damu en en dijken meer mo
gen heetec. Maar laat ik niet afdwa
len en esns bij die presidente-bevoegd-
h id blqven.
Er zou wel eens op zekeren düg
iemand kunnen komen, die zei hoor
eens hier, daar heb ik onder oude
papieren een document gevonden,
waaruit zonneklaar blgkt, dat mijn
familie van eeuwen her recht heeft
op den grond, waarop de Gcoote
Kerk is gebouwd. Ik sommeer dus
b(j dezen den kerkeraad. om ten
allerspoedigste, uiterlgk binnen sas
weken,de kerk te laten afbreken, opdat
ik weer kan komen in het ongestoord
bazit van mijn eigendom
De kerkeraad doet dat natuurlijk
niet. Goed, zegt de eischer, dan zal
ik het doen En daar komen op een
goeden morgen honderden mannetjes
met mokers en breekijzers en aohop-
den en spaden en beitels en zagen en
boren en hamers en maken aanstalten
overwegen, dat zijn maatregelen goede
vruchten hadden gedragen. Van die
maatregelen gaf hij een uiteenaetting
wijzende op de moeilijkheden der
toepassing, ouodat geen beoaald
pystema te volgen was, vooral niet
wat het afmaken betrof. Dootzekea
door den heer van Nispen verde
digd zon ook den min. 't best
lijken, mits dit kon met bet oog op
den uitvoer naar het buitenland. De
regeling der schadeloosstelling achtte
de minister bi 11 ijk en ten slotte deelde
bij mede, dat de laatste berichten
omtrent den stand der nekte gun-,
stiper wareD.
Het wetsontwerp werd goedgekeurd
en du kwam men aan hoofotuk Bin-
nenl zaken en bad heel wat te vragen
aan den Min. die, zooals de eerste
spreker zeicie, kon wat bij wilde Deze
apr., ue hetr van Zmnkq Bergman,
betreurde, dat de Mm. geeu tijdelijke
regeling der schutterij had voorge
dragen, vooral wat de straffen betreft,
m verband met eenige recente gebeur-
teniescD.
Zooals men ziet hetzelfde dat
de beer vaa Bylandt in de Tweede
Kamer heelt gevraagd.
Trouwens bijna alle behandelde
onderwerpen waren oud.
De heer Verbeyen betreurde, dal
de bouw van een museum vaa na
tuurlijke historie te Leiden op andere
dingen moest waohteu.
De heer van Boneval Faure be
treurde het gebeurde iuz&ke het eth-
nografiroh musedm, betoogde üet nut
daarvan als instelling van hooger
ODderwjjsen zooht den Min. tot andere
gedachten te brengen.
De heer van Tienhoven behandelde
nog eens de toelating der Zutd-Afri
kaaneche stndentenaan universiteiten
en drong aan op een leerstoel in O ad
Hoiiandsch recht.
De beer Alberda wees op de be
hoefte aan steun voor herhalings
voortgezet en vakonderwijs.
De heer Melvill van Lynden nam
het voor de gemeente Utrecht op
te^en den Min. inzake den bouw der
p8yohiatri-ohe en andere klinieken.
De heer Bultman vroeg wijziging
vau de reglementen der paardeo-
kenringen.
De heer Bergsma drong nader aan
op de handhaving van de eenheid
»an spelling by het onderwijs.
De heer Geertsema eindelijk, ac
tueel, vroeg of dc Rag. gereed was
met Jquarantainemaatregeleo met het
oog op het naderend gevaar van de
pest.
Minister van Houten zeida zijn wil
len te hebben beperkt tot zyn kun
nen maar hg ontmoette vaan moei
lijkheden.
Tot de dingen die voor een volgend
kabinet moeten bewaard b ijven re
kende de Min. een herziening der
echutterijwet en ook een rege'ing van
de toelaiiog der Z. A. studenten.
Missohien zou dit hem eelt gegeven
zgi..
(Het is to hopen, viel de heer van
Tienhovea in.)
Voor het museum van nat. hist,
was een plan gereed, kostende éon
millioen maar het e'hnographboh
museum moest voorgaan. Wat dit
museum betreft, de Mm. wilde er een
nationaal museum in zien en maakte
het daarom los van de universiteit.
Over de plaatsing zou nader worden
beslist.
Voor voortgezet onderwijs voelde
de min. niet veel, meer voor vakon
derwijs, doch dienaangaande moest het
initiatief gelaten worden aau parti
culieren.
Wat de Utreobtsche klinieken be
treft, 's Min. plannen waren afgestuit
op den onwil van de gemeente, doch
hij hoopte nn overeenstemming te
bereiken.
De spelling wilde de Min. haar na-
iuurlijken loop laten.
om den Sint Bavo evectjea gauw af
t-* breken. Wat nu t6 doen? De ker
keraad lokt een besBsiiog uit in kort
geding en de President beslist, dat
de afbrekere de handen thuis moeten
houden, totdat de reohter op de ge
wone ^manier vonnis zal hebben ge
wezen.
Maar gesteld nu, dat er zoo'n kort
geding niet bestond. Dan zou men
kunnen procedeeren op den gewonen
langen weg en dau zou er misschien
over een paar jaar wel eens een eind
vonnis wezen maar dan zou in
dien tussohentijd de heele St. Bavo
al met den grond zijn gelijk gemaakt
en wat zou dan de kerkeraad hebben
aan de vergunning van den reohter.
om, desnoods voor rekening van de
tegenpartij, haar weer op te bouwen?
De aandachtige lezer zal wel be
grepen hebben, dat dit heele verhaal
over afsluiting en kort geding sloeg
op het gebeurde aan de Nadors'.iaao.
De heer Figeenamelijk is opgekomen
tegen het Gemeentebestuur, dat die
laan op erns beuchouwde als pu
blieke weg, heeft een beslissing van
den president uitgelokt, waarbij be
sloten werd, dat de gemeente de af
sluiting moest laten staan en heeft
ten slotte, na een heeleboel geprooe-
deer, van den Hoogen Raad moetea
vernemen, dat de president tot het ne
men van die beslissing niet bevoegd
was.
Ik zal mij niet verstouten, te be
weren dat dit besluit van den Hoo
gen Raad anders had moeten uitval
len, maar kan toch niet nalaten te
zeggen, dat er voor de meening van
den heer Figes heel wat te zeggen
was. Het reent dat deze meent te
hebben op de Naaorstlaan, ie maar
niet zoo uit de lucht gegrepen; het
steunt op allerlei, waai oi der zeer
oude, documenten, waarbij het recht
op de laan werd toeg k nd aan hen,
die Hnn de laan grenzende stukken
De Reg. waa vervuld mot zorg
voor het gevaar d»t de pest in Eng.
Indië opleverde. De Reg. zou deel
nemen aan e» n internationale confe
rentie tot het beramen van maatre
gelen en zou overigens alles doen
om gevaar af te wenden.
Het hoofdstuk werd goedgekeurd.
Maandag: Marine.
G. Jr.
Hofberichten.
Bg HH. MM. de Koninginen hebben
Donderdag gedineerd baron Von
Briensn, iid van den Raad vanVoogdg,
luitenant-kolonel bar n Sirtema vaa
Grovestius, adjudant en zgne echt
genootebaron Bentinok, le stal
meester en diens eobtgenoote en baron
Taets van Ainerongen, kamerheer der
Koningin.
Tegen het einde van Januari wordt
in de residentie verwaoht pri ses
Elisabeth van Waldeck, die eenigen
tijd de gast zal zgu van de Konin
ginnen.
De Koningin h* eft Vrydag schaalaen
gereden op de ijsbaan langs het Huis
ien Bosch.
Aan mr. de Louter, hoogleeraar te
Utrecht is opgedrageu aan de Ko
ningin een cursus te goven in de
bestuursinrichting van Ned.-Indië. Het
onderricht begint Maart a.s.
Hare Majesteiten de Koninginnen
bezochten Vrijdagavond ten 8 mede
voorstelling van Hot Ned. Tooneel in
den Koninklijken Schouwburg. Bg de
intrede der vorstinnen werd er geen
mutiek gespeeld en de traditionoele
bloemruikers werden ditmaal niet aar
geboden, twee begroetingsvormen die
naar men verrekorde, dezen keer op
verzoek van de Koninginnen achter
wege bleven.
Toen het publiek in deeivol ezaal
den gebruikelgken groei van eerbied
aan de hooge bezoeksters bracht, be
antwoordden HIJ. MM. alvorens plaats
te nemen, dien met een vriendelijke
buiging en de jonge Koningin boog
zioh nog bovendien over de balustrade
Harer loge ten einde naar alle zijden
der zaal, ook naar het bovengedeelte
te kunnen neigen. Een wit zijden
avondtoilet met witte kraag, op het
oorsage deed Haar jeugdig uiterlijk
nog meer uitkomen.
Het koninklijk gevolg bestond uit
freule Van de Poll, hofdame kapitein
jhr. Yan den Bosoh, adjudant en graaf
Van Bylandt, kamerheer, die zich met
HH. MM. iu Haar loge bevonden, ter
wijl de loge daarnevens en bestemd
voor de hofhouding bezet was door
baronesse Rengers en gravio Van
Limburg Stirum de grootmeesteres
barones Van hardenbroek; den opper
kamerheer baron Van Hardenbroek
ridder Huyasen van Kattendgkeden
lea luit. jar. Six. ordonoanoe-olficier
vau dienst en den len luitenant jhr.
Loudon.
Von Mosera b'ijspel Inkwartiering
werd tot bgaa bet einde bijgewoond.
Het militair karakter en de soldaten-
types in verschillende bedrgven maak
ten blij'-baar op onze Koningin een
verrassenden indruk od Hare Majes
teiten lachten hartelijk met het pu
bliek mede bij de koddige tooneelen
in dit vermakelijk stuk.
Naar de N. G. Ct. verneem', heeft
L. W. S. te Groningen tegenover den
reohter van in^truotie bekend, dat hg
Zaterdagavond het vuurtje in het huis
ia de Pricsenst/aat heett gestookt.
Jeugdige dieven.
Te Maastricht heeft de poLtie de
hand gelegd op een bende j-uedige
dieven, die sr hun werk van maakten
fjulardB te stelen. De diefstallen wer
den gepleegd door middel van eer
gronds in erfpacht hadden. Hei steunt
vorder hierop, dat de gemeeste zich
(voordat zij de laan nnodig r ad) nim
mer daarr.a i gelegen beeit Idea lig
gen. Er was van verlichting of no-
leering geen sprake, ze)te niet van
het kleinste rastertje lmgs do ploot,
waardoor de men e oh en dia er ver
zeild mochten raken, werden behoed
voor een tuimeling in die sloot, een
ongeval, dat naar wij vernamen een
en andermaal heHt nlaats gehad.
Toen de heer Figee zijn fabriek
uitbreidde, gaf men hem geen rooüag
aan den kant van de NadorstlaaD.
Blijkbaar hield men de laan toeQ op
't Stadhuis oik nog niet vo ir ge-
meer.te-eigendom. Tijder.e dien bouw
stapelde de beer Figee er steenen op,
zonder dat Lmsnd daarop aanmer
king maakte, terwijl dat toch op
den openbaren weg natuurlijk zon
der toestemming van het gemeer. t«-
bestuur niet mag gebeuren. Het be
sef van eigendomsrecht schijnt bij
het gemeentebestuur toevallig te zijn
ontwaakt juist terzelfder tijd, toen
men, om voor eene coöperatieve
bouwvereeniging een goed geheel te
verkrijgen, do Nadorstla&n noodig
had.
Zou men wegens den laugen duur van
de processen kunnen vragen, of de
wereld in de laatste jaren wel in alle
opzichten is vooruitgegaan, iu andere
dingen s aat dit, naar mij dunkt, alt
een paal boven water.
Ik wil mg, om niet al te wgdloopig
te worden, tot ém punt bepalen en
dat is de kunst om ons gelaat te
konterfeiten. Niet meer tevreden met
de photographie, die een twee drie, uw
welgelijkend afbeeldse. geeft,heeft men
de kunst uitgevonden een olieverf
portret van u te maken, waarvoor
gg zelf niet eens behoeft te poseeren.
Ge stuurt alleen maar een portret ia
en vult een Ig-st in, waarop gevraagd
wordt naar de kleur van uw oogea,
dun stokje waaraan een gebogen speld li
was bevestigd en dat gestoken werd,,
door de opetiing dr-r pin, dienende totv
elniling der luiicen. Ve'e foulards zijn fc
op die wijze in verschillende winkels fi
ontvreemd. e
Terug van Indië. D
Per st. Lamoe der Rotterdamech9j,j
Lloyd ai ri veerden Donderdagavond a
aan de Wilhelminakadc te Rotterdam^
65 man koloniale troepen. g
Vrijdagmorgen vroegtijdig marcheer-<j
de bet muziekkorps van het. Korps a
Koninklijke scherpschutters met deaj;
kapitein-oommandaut H. J. J. Boaj
pn de 2e luitenant-kwartiermeesterj|
Wir. de Brngn naar de Lawoeoznj
de terugkeerende Indische stigderae
welkom te heeten op den vaderland-0
schen bodem. r
Het muziekkorps speelde de volks-fll
l ederen, waarna de kapitein het woord z
richtte tot de troepen en hen geluk-j
weDSchte met hun behouden terug-v
keer.
Daarna eprak de waa-nomend kapi
tein van afmons ering Schuijlenburgrj
eenige woorden van hartelijk welkom,
terwijl spreker inzonderhtid deze g^
legenheid te baat naai, om lof tezj
brengen aan den kapitein Bos, wiens j,
r,aam bij h8t geheele leger in onzen j
archipel met eore genoemd wordt,
wegens de groote belangstelling, die
bij met het korps Koninklgke sohsrp-j
schutters aan de vertrekkende enj,,
terugkeerende Iadische soldaten be- jj
toont.
Het was spreker dan ook een groot a
eer, in tegenwoordigheid der Iodischa gl
militairen aan kapitein Bos mede te
deelen, dat het H. M. de Koningin w
behaagd he9ft, hem te benoemen totg
Ridder in de orde van Oranje Nassau.
Met daverende toejuichingen wer-o;
den deze woorden begroet.
De troepen werden daarop op een,^
tweetal sleepbooteD geëmbarkeerd en-,
begeleid door het muziekkorps en ka-^(
pitein Bos naar het Msasstation ge-™
bracht, alwaar zij per bpoor naar. Har-je
derwgk vertrokken oua afgemonsterd j
te worden.
n
d
Pers Overzicht. J
Jtoomech of protestant.
Dezer dagen ia veel besproken een w
bericht, dat naar aanleiding van h
een wenk, van den kansel gegeven al
een firma te Arnhem haar Protes-z;
tantsone bedienden had ontslagen.^
Het is door de betrokken firma (effen- u
gesproken, en nu vindt de heer Bna.gi
priester, in De Maasbode gelegenheid
het standpunt van patroons en be-h
dienden, wat den godsdienst betreft, t(
uiteen te zetten. v<
De schrijver haalt eenige veorbeeï- gi
den aaD, om te bewijzen dat „naaroi
apostolisohe vermaniDg" ook door de s<
katholieken wordt betracht het wèl zi
doen aan allen (al moet 't vooral aan de w
huisgenooten des geloofs ge;ohieden). o:
Zoo o. a. de broedeia van Joannes
de Deo. Bq zaken is ook de Katb. v;
Kerk zoo bekrompen niet de gods- d'
diensiquaesiie voorop te stellen. n
„Gij, winkelier, zoo zegt zg, moetR
een bediende kiezen. Twee bieden zion
aan als oandidaten neem eenvoudig ir
den beste. Gij Roomsohe sigarenfa vi
brikant, moet kiezen voor uw fabriek w
tussobeu twee sigarenmakers, die #icb tt
aanbieden. Nummer een is Ronmsoh w
eu nummer twee niet. Maar nu miner -
twee maakt betere sigaren, houdt geen
Maandag, en helaas nummer een doet
die verkeerde dingen wè'. Welnu, kies j
geruft nummer twee eu niet den an
der. In al deze dingen ?gn de kerke
lijke overheden zeiven lieden van de
ruimste opvatting." h
Zgn beiden even goed, dan kan, vi
zegt de schrijver, niemand hem kwa- J
2'
van uw gelaat en haar, van wenk- di
brauwen, oogharen haard en knevel v;
en ten slotte bijzonderheden van de O]
kleeding. di
Maar daarbij rijst ook alweer een Ji
moeilijkheid. Alle kleuren en tinten h
staan er namelijk niet op. Er wordt vi
in de vragenlijst wel gesproken van di
blauw en van lichtblauw en grjjs- se
bruin en donkerbruin en lichtbruin, I);
maar niet van groene oogen en d'e vi
komen tooh in ons vaderland nietsc
zelden voor. Zoo wordt ook de mo D
gelijkheid geopperd van licht- ofü
doukerroode lippen, maar aan witte di
lippen is niet gedaoht. Dat wenk- h
wen en oogharen zoogoed als geheel x«
kunnen ontbreken, is ook al niet
voorzien, evenmin als dat de baard
wel een? niet bepaald zwart, biuin,
blond, rood, rossig, grijs of wit, maar
gedecideerd peper en zout kan wezen.
Wat moet uu iemand, die groene
oogen, witte lippen, geen oogharen,
geen wenkbrauwen en een peper-en
zoulbaard beeit, nu met die vragen- v
lijst beginner. h
„Zóo'n monster moet zijn p rtret
heelemaal r iet laten maken," bromde k;
iemand aobter me, toen ik daeroverr'
op de Groote Markt liep te peinzen.
Ik keek om en daar stond een flinke
manskerel, in een antiek crstuuoj,w
eu mei een slappen artisteanoed op,r!
ik herkende hero dadelijk, het w.,8 oi
Frans Hals. „Wel Frans," vroeg ik, h;
„wat dunkt jou van die peinture B>
gaerts „Zoo'n portretschilder ala
ig kan daarover oordeelen."
Hij glimlachte, maar zei aileen
„och die portretten zullen ze nooit io w
een museum bewaren. Maar seg rne°'
eens, hsb je al iets gemerkt van mijn h
standbeeld? Daar is al een paarjAar1'
geieden over gepraat en geld voor
gevraagd en nou kom ik eenskgken Pl
of ze het haast overeind zetten, maar E
ik heb nergens wat gezien." h
Eq ik moest hem verklaren, dat ik G
er ook nog niemendal van bespeurd
had. s|
FIDELIO.
