clubje jonge fluitspelers oogsite Teel
lol, niet minder de he9r Van Dalen
r et rijn luimige voordrachten en mej.
Misset met hare gevoelvolle solo's
met klavier-begeleiding. De liederen
met orkest werden dapper meegezon
gen.
Wat de heer Bakker, die als kap-
tein langen tqd zonder drank aan
boord heeft gevarea, ons als feestre
denaar gaf is zeer verkort in deze
woorden vervat De ondervinding en
in de laatste tqden ook de weten
eehap verklaren als om strqd aiko
hol is nergens goed voor, 't is de
pest, de kanker der samenleving.
Desniettegenstaande is de zondige
drink- en sohenkgewoonte erg alge
meen en de drankellende groot van
omvang. Christenen moeten zioh ont
houden (er wille van den naaste, de
mei-Christenen onthouden zioh uit
een maatsohappelqk of gezondheid-
kucd:g oogpunt. Hq wekt de aanwe
zigen op, nu met die gewoonten te
breken, zonder drank tooh vaart men
vee^ beter dan met drank. Ook an
deren zullen er wel bq varen.
Ten slotte knoopte hij 't volgende
sprookje aaa zijn toespraak vast.
Er werd eens een vergadering ge
houden door verschillende dieren. Op
deze vergadering voerde de mol het
woord en trachtte te betoogen het
nut vau geen staart te hebben. Toen
de mol geëindigd had, gingen de
dieren uiteen. De haan nam groote
stappen en was rood van kwaadheid.
Geen wonder ook, hq vond zijn staart
zoo bqzonder mooi, nu had die vsr-
wensohte mol beweerd dat het beter
was geen staart te hebben. De haan
was zeer beieedigd. Ook het stekel
varken was ter vergadering geweest-
Dit was van oordeel, dat de mol heel
mooi had gBtproken, maar dat het
beter ware geweest als hq het over
stekels had gehad. Het varken boorde
deze aanmerking en zeide„Staart
of geen staart, het kan me niks
Bchelen." Nog andere dieren voerden
het woord en eidelqk w.rd tot den;
hond gezegd„Gjj zqt nu zoo'n ver-1
staad;g dier, zeg ons wat is uw ge-;
voelen? De hond antwoordde: „Als
het goed is geen staart te hebben,
dan wil ik er geen hebben, maar als
het wel goed is, een staart te bezitten
dan wil ik er een hebben. Daarna
eindigde spr.
Met het oog op het succes, dat de
Lilliputters de vorige week hadden
bq hun optreden in den schouwburg,
vestigen wij er nog gaarne eena de
aanüaoht op, dat morgen, Woensdag
avond een voorstelling wordt gegeven
van 6l/i—10Ü uur, gesplitst in eene
kinder- en een avond-voorstelling.
Zandpoort.
De voordracht voor de benoeming
van een onderwijzer bq het openbaar
lager onderwijs alhier bestaat uit de
heeren i D. de Boer te Zandvoort,
W. van der Sluis te Gorinohem en
W. de Bie te Ameide.
Da „Spaarue" opgestuwd door de
„Haarlems Pakket" hadden gisteren
ruim twee uur werk eer zij te Spaarn-
dam warenzij kwamen des avonds
op tijd terug.
BINNENLAND.
Een missive van Jhr. Sohorer.
De heer jhr. mr. J. W. M. Sohorer
heeft de navolgende missive gezonden
aan alle gemeente- en polderbesturen
in N.-Holland
Toen ik ongeveer zeventien jaren
geleden het ambt van Commissaris
der Koningin in de provincie Noord-
Holland aanvaardde, waB ik mq be-
wuBt van de verantwoordelijkheid, wel
ke rust op hem, die aan het hoofd ge
plaatst wordt van een der sohoonste
en bloeiendste gewesten van ons Va
derland.
Gaarne nam ik die verantwoordelijk
heid op mq, omdat ik overtuigd was
dat het doel, door mijn hooggeaohte
voorgangers beoogd, namelijk de bloei
eu ue welvaart van Noord-Holland,
een hoog, een edel doel is, waarnaar
hun stieveu reeds voor mq een spoor
slag vormde om hun waardig voor
beeld te volgen.
Da; streven is ook het mijne ge
worden en thans aan hei rustpunt
gekomen, dat den overgang vormt
tot eecen anderen werkkring :e;ug
ziende op den afgelegden weg, is het
mij een aangename pliobt de verkla
ring af te leggen dat, waar iets in
het belang der provinoie Noord-Hol
land door mq is mogen worden ver
richt, dit door en met uwe welwillende
medewerking is gesohied.
Vol vertrouwen heb ik steeds die
medewerking ingeroepen eu nimmer
is mqu vertrouwen besohaamd ge
worden.
Thans heeft het Hare Majesteit de
Koningin-Weduwe Regentes behaagd
mq tot andere pliohtec te roepen
doch voordat ik aan die roepstem
gehoor geef, wensoh ik uiting te geven
aan mqne diepgevoelde behoefte om
u mijnen welgemeenden dank te be
tuigen voor den steun die mq uwer
zijds niet ontbroken heeft bq het ver
vullen van mqne taak en voor uwe
instemmingen samenwerking,waar het
gold de welvaart van provincie, ge
meente of watersohap te bevorderen.
De herinnering aan de dagen,waarin
ik met u mocht arbeiden, zal mq steeds
dierbaar zqn en wanneer ik u thans
een „vaarwel" toeroep, dan voeg ik
daaraan den wensoh toe dat het u
moge gegeven worden, eenmaal met
zelfvoldoening terug te zien op bet
geen door u is volbracht ten behoeve
van hen, wier belangen aan u zqn
toevertrouwd.
De „Gelderland."
Uit het benoorden den Nieuwen
Water west gestrande stoomschip Gel
derlmd wordt de lading door de
Nieuwe Bergingsmaatechappq te Maas
sluis met kleine vaartuigen en met
het bergiugsvaartuig Buffet dag en
nacht, ook met electrisch licht, gelost.
Verscheidene vaartuigen lagen steeds
om het sship heen.
Het stoomschip is dieper in het
zand gezakt, doch er bestaat hoop,
indien de zee kalm blijft, dat het na
lossing der ladiDg afgebracht zal
kunnen worden.
Zeker ook door het praohtige weder
uitgelokt, kwamen Zondag honderden
reizigers met de spoor en nog meer
uit de omliggende plaatsen de stran-
dingsplaats bezoeken.
Twaalf blazers met stukgoederen
en inventaris waren Maandag te Maas
sluis gearriveerd.
Het goed der equipage, hetwelk
Zondag aldaar werd aangebracht en
voorloopig in een der gebouwen vau
de Nieuwe Bergings-Maaatschappq
opgeslagen, zal per lichter naar Rot
terdam worden vervoerd. Het weer is
gunstig en het schip ligt nog in de
zelfde positie.
Een wandelaar.
Wij kregen Maandag bezoek, schrijft
het Ébld., van een jongen Griek, den
heer Pierre Attias, een zeer bekend
wandelaar. Hij is nauwelijks 22 jaar,
en heeft reeds een wandeling van
Smyrna naar Petersburg gemaakt.
De heer Attias is te Altxandrië ge
boren en heelt zijn opvoeding te Pa-
iijs genoten. Op zestienjarigen leeftijd
ïb hq naar Noord Amerika vertrok
ken en heelt daar zijn brood verdiend
met handel in wilde paarden. Twee
jaar later ging hij naar Afrika en
bezocht als secretaris van den reizi
ger Zatnorin de goudmijnen van Kili-
mandjaro. Na dien tijd heeft hij zich
uitsluitend aan de sport gewijd.
De voetreis naar St. Petersburg wsb
het gevolg van een weddenschap, aan
gegaan op de Sporlingclub te Smyrna.
De afstand bedraagt 643,5 K. M. die hij
aflegde in 78 dagen en 7 uur. Twaalf
dagen binnen den vastgeetelden tqd
heeft bij den weg algelegd.
Attias zou verleden jaar deelneme
aan het wandelkampioenecbap van
de New-York Club van New-York
naar San Francisco. De wedstrijd is
evenwel door den sneeuw tot Juni
uitgesteld.
In Engeland heelt niemand tegen
den heer Attias durven uitkomen.
De Franeche, Duitsche en Ameri-
kaansche kampioenen Grandin,
Schwartz en Flark zqn door hem
verslagen.
De Griek komt thans van Brussel
waar hij eene lezing 07er den wan
delt Dcht ten yoordeele der armen
heeft gehouden. Ook te Amsterdam
hoopt hij eene voordracht te houden.
In de woning van den heer Cremer
lid van de Tweede Kamer aan de
PrinsesBegraoht te 's Gravenhage is
Zondag vermoedelijk door een gas-
oomtoor in een der salons een bin
nenbrandje ontstaan, waarbq twee
kostbare schilderijen zqn vernield.
De brandweer blusohte het vuur
met een paar emmers water.
Eene herinnering.
De heer B. G. van der Hegge Zqnen.
die in Januari 1844 getuige was van
den brand die het gebouw van het
ministerie van marine geheel in asch
legde, vindt in den brand der vorige
week aanleiding, eenige bijzonderheden
mede te deelen omtrent de ramp, die
voor ruim een halve eeuw plaatshad.
Het ministerie dat uitwendig vóór
den brand hetzelfde voorkomen had
als het tegenwoordige, was toen tevens
het hotel van den minister van ma
rine, den vice-admiraal Rqk, die het
met zijn familie voor een gedeelte
bewoonde. Een zqner dochters stond
op het punt te huwen haar uitzet lag
in het hotel gereed.
Over het ontstaan van den brand
werd het volgende algemeen verteld
en voor waarheid aangenomen. Een
der jonge dames Rijk was ongesteld,
doch zou 's avonds voor eeDigen tqd
het bed verlaten. Eene kamenier of
dienstbode assisteerde haar daarbij
alsook bij het kleeden. Na afloop ver
liet de dame het vertrek om zich naar
hare familie te begeven. De dienst
bode bleef achter om het bed op te
maken. Deze plaatste eene brandende
kaars op een nachttafeltje bij het
ledikant. Door de gemaakte beweging
kwam het ledikant-gordijn met de
vlam der kaars in aanraking en vatte
vuur. Doodelijk ontsteld vloog het
meisje de kamer af, de deur achter
zioh toetrekkende, en door hare ont
steltenis verhinderd alarm te maken.
om in gewiohtige aangelegenheden
niet uit te komen zonder vooraf den
minister gepolst te hebben. Maar
zoodra het, gelqk hier, aangelegen
heden geldt van geringer beteekeniB,
waarover niemand hier te lande den
Minister ter verantwoording zou roe
pen, dan moet omgekeerd de minis
ter den gouverneur vrijlaten, en moet
iu hem de gecommitteerde vau de
kroon, de zelfstandige ambtenaar
worden geëerbiedigd."
Dit geldt, naar de meening der
Standaard nog sterker voor Suriname,
dan voor Oost-Indië, omdat in Suri
name koloniale Staten zqn en deze
instelling reeds zekere mate van zelf
standig bes uur waarborgt. Daarom
betreurt de Stand, het, dat de Minister
zioh zoo geraakt toonde en zoo uit
de hoogte antwoordde. Evenzeer doet
het de Stand, leed, dat niet een ander
lid der Kamer de quaestie van deu
heer Van Asoh van Wqok overnam,
daar, gelijk het blad uiteenzet, zooals
het nu liep en afliep, geen Gouverneur
in zqn bewindvoering, tenzq hq alle
zelfstandigheid van bewindvoering in
boet, meer veilig is.
V
hoe hij zijn roeping opvatte.
Het Handelsbl., dat dezelfde quaestie
bespreekt, wijst er op dat de heer Van
Asoh van Wqck het nooh met dezen,
nooh met den vorigen minister heeft
kunnen vinden eo dat hierin reeds
Daardoor greep de brand met zoo oen vermoeden ligt opgesloten, dat de
ontzettende snelheid om zich heen, j sohuld niet bij de ministers lag. Dit
dat toen hq bespeurd werd, de be- wordt echter geheel duidelijk volgens
woners slechts tijd hadden, met ach- het blad, wanneer men nagaat hoe
terlating van al het hunne, het lijf te zonderling de opvatting is, die de heer
bergen.
Hoe het in de verwarring toeging,
blijkt hieruit, dat pendules, porseleinen
Van Asch blijkbaar van zqne roeping
beeft gehad. Het Handelsblad erkent
evenwel dat het boven twqfel staat,
rviezen enz. boven uit de ramen op dat hq met groote toewqding voor
straat werden geworpenI het welzqn der koloniën heeft ge-
Voor het gebouw lag op de straatwerkt. Als men leest wat er gebeurd
een hoop papieren en andere beschei- is, dan blqkt het, naar het blad
den, ter hoogte van eene halve ka- betoogt, dat de Minister lot nu toe
mer. En toch moet er zeer veel kost- niets anders heeft gedaan dan als ver-
baars uit de archieven, uit de tijdenantwoordelijk raadsman der Kroon,
van Da Ruyter en van de Trompen, die het opperbestuur heeft over de
vernield zijn. koloniën, volgens de wetten te han-
Bq den' "brand had noz een aller- delen, zooals hq in het belang der
treurigst ongeval plaats. Een derjon- kolonie en van de geldmiddelen van
gore ambtenaren verbeeldde zioh voor bet moederland dat subsidie ver
een raam der tweede verdieping eene leent noodigaohtte. En dan, dat hij
meneohelijke gedaante te zien. Met toen de Gouverneur tegenstribbelde,
eugdigen overmoed vliegt hij een ten alotte zorgde dat die Gouverneur
brandladder op en slaat met de vuistzooals het regeeringsreglement voor
de vensterruiten stuk, met het nood- schrijft, zijn ambt vervulde met stipte
wendig gevolg, dat hij zioh den pols- inaohtneming van 'sKoniDgs bevelen
slagader afsnijdt. Natuurlqk terstond „Met geen der vorige gouverneurs
geroep om hulp en om een dokter.hebben de ministers dergelijke moei-
De algemeen geachte heel- en verlos- j iijkheden gehad besluit het blad
kandige Hoek spoedt zich naar den J en deze zullen ook niet licht weder
gekwetste. „Waar moet je naar toe?" i voorkomen. Die ambtenaren begrepen
roept een dronken echutter. „Er is blijkbaar hun taak anders dan de
daar ginds een ongeluk gebeurd, ik j heer Van Asoh van Wqok, wiens aan-
ben de chirurgijn Hoek en ik ga as- val door den minister scherp, maar
sistentie verieenen," is het antwoord 'juist, werd gekenschetst als een „oratio
van den hulpvaardigen man. En d9 pro domo" in dit gevalgekrenkte
hutterwerpt zijn geweer den
i eer i Hoek achterna, zoodat de bajo
net dezen achter in de knieholte dringt
en de man zwaar gewond neervalt.
Hoe 't met dien sohutter is afgeloopen
weetik niet, maar wel weetik, dat de
heer Hoek die geschiedenis met maan
den lang thuisblijven heeft moeten
betalen en op het punt is geweest
eene amputatie van het been te moe
ten ondergaan. Ook de ambtenaar is
gelukkig hersteld.
Pers Overzicht.
Geen persoonlijk pleidooi.
De Standaard geeft een kleine be
schouwing ove r hetgeen de heer
Van Asch vrn Wqck in de Eerste
Kamer sprak tot den minister van
koloniën, waarvan in de „Parlemen
taire praatjes" in ons nummer van
29 Januari mededeeling is gedaan.
Dit vatte, volgenB het blad, de minis
ter gansoh verkeerdelijk als een per
soonlek pleidooi op. Als lid der
Staten-Geaeraal had spreker, betoogt
het blad, zoo goed als elk Kamerlid
het reobt om den minister te inter-
pelleeren, ja zelfs, omdat hq beter
dan iemand wist, hoe de minister
gehandeld bad, rustte op hem, zelfs
meer dan op iemand, de plicht om
de handeVqze van den minister te
eigenliefde."
K o 1 o h i 8 n,
Atjeh.
Het onderstaande is ontleend aan
eeDe particuliere correspondentie van
het Bat, Nbld., uit Kotaradja, dd. 17
December.
Tegenwoordig regent het hier bij
atroomen en staat al het omliggende
teriein onder water. Het water inde
Atjeb-rivier begint weer geweldig te
zwellen en treedt van tijd tot lijd
buiten -,haar oevers. Met zeer vtel
moeite heelt dan ook de vivre^cpvoet
naar Indrapoeri plaats, dank zq het
nog gebrekkige materieel oua overge
zet te worden. Blijft het echter nog
een tijdje zoo doorregenen, dan zal
er wel van uitrukken geen sprake
zijn.
Zeker werkt dit zeer nadeelig op
de gezondheid van den troep. Teage
volge van den laatsten tocht naar
Salimoen door de colonne Van Heutsz,
waarbq het 3e bataljon zeker een
werkzaam en vermoeiend aandeel
heeft gehad, zijn tbans van dat ba
taljon over de 200 zieken in het
hospitaal alhier. Ook het 14e bataljon,
dat in het bivak te P. Sauaaoani
lag, heeft thans vele invaliden en
vooral de compagnie, die te Msd.In-
'drapoeri verblijf hield om dit bivak
toetsen. Voor de toekomst moet de
gedragslijn zuiverder worden afge-voor 1% bataljon gereed te maken, had
bakend en zelfs is deze quaestie voorveel te lijden.
onze Oost-Indiën van gewioht. Zware buik- en koortslijders mce-
„Natuurlijk blijft de minister de ten hier in de vallei van Gr. Atjeh
verantwoordelijke persoon", gaat de hun dood vinden.
Stand, hierop voort, „en dit legt Uit goede bronnen verneem ik, dat
den gouverneur de verpliohting op, men van plan is de 3 bivaks Lokgna,
Indrapoeri en Tjot Mantjang door
spoorwegen met den kraton te ver
binden. Dit voorstel want meer is
het geloof ik nog niet zal weldra
'op het Binnenhof worden behandeld.
.Te betreuren is het zeker, dat al
zulke zaken (vooral die ons nog al
dubbeltjes kosten) op zijn elf-en-dei-
tigst gaan.
Wanneer zou wel het tijdstip daar
zqn, dat wq in den kraton een kaartj*
nemen om naar Indrapoeri te rijden
Er moeten dan natuurlijk een
opperchef en versohillende sous-chefs
van de exploitatie zijn, want een
man, zooals een der kapteins van de
genie, die tegenwoordig ermede be
last is en die het ook erg druk heeft,
zou dit werk niet alleen af kunnen.
Nu, dat kost ook allemaal geld. Doch
welk een gemak zou dit niet zqn
het vervelende transportloopen zou
tot het verledene behooren, terwijl de
troepenverplaatsing veel sneller zou
gaan.
Slaan wij een kijkje bij onze En-
geleohe naburen, dan zien we, in hoe
korten tijd daar een spoorbaan ie. Bq
elke expeditie worden spoorwegen
gemaakt, die van uit de operatiebasis
naar verschillende tusschenbasissen
de operatielqnen vormen. Da spoor
wegen volgen als het ware op den
voet het leger. En waarom zou dit
bij ons niet kunnen zijn, en vooral
tegenwoordig, waar de dijken reeds
'ang bestaan en nog dateeren uit den
tijd van generaal Karei v. d. Hey-
den
Laten wq dezen grooten man dank
baar zqn, dat hij het indertijd aan
gedurfd beeft, deze operatielqnen
(dijken) aan te leggen, waarvan wq
thans nog gebruik maken en die one
zeer van nutte zqn, des te meer wan
neer de trein er overheen rijdt.
Naar men ons mededeelt, bestaat,
bij het legerbestuur het voornemen
de afdeelingen van het departement
van oorlog, waar noodig, te reorga-
niseeren. De betrekkelijke chefs zqn
in verband daarmede aangeschreven
de noodige voorstellen in te dienen.
De legercommandant staat op eene
spoedige afdoening dezer aangelegen
heid, daar alle voorstellen nog voor
bet einde van Januari moeten zijn
ingediend.
Zijn wij wel ingelicht, dan bestaat
er een streven om de officieren van
de departementen zooveel mogelijk
door burgerambtenaren te vervangen,
waardoor dan menig bruikbaar ele
ment voor den troep behouden blijft
en de ongeschikteu als zoodanig zich
niet langer op de bureaux kunnen
handhaven, maar od herroepelijk op
het terrein moeten blijken geven Of
ze al of niet nog in staat zijn hej
commando voor hunnen tegenwoor.
digen en toekomstigen rang te voeren
Onder nadere koninklijke goedkeu
ring is machtiging verleend om tqde-
lijk tot ultimo December 1897, of
zooveel korter als noodig zal blijken,
boven de formatie van het Neder-
iandsch Indieche leger te voeren éen
kapitein der genievoorts ten be
hoeve van het 2e bataljon infanterie
boven de formatie van het leger te
voeren eene Europeesche compagnie.
or. B.
Cholera.
De Soer. Ct. van 28 Dec. meldt:
De cholera eischt nog nu en dan
slachtoffers.
In de benedenstad kwamen drie
nieuwe gevallen voor. In het stads
verband bezweek de eenige lijder,
terwijl ook mevrouw Reimers aan
den Oödjong en mejuffrouw van der
Loef in de Krembanganbuurt over
leden zqn.
Een diefstal.
Op 25 November 11. is de kas van
de Deli-maatscbappq te Medan voor
een som van ƒ800 bestolen.
Bij het opmaken van de kas op
26 Nov. werd dit tekort ontdekt, doch
niemand kon zich eene voorstelling
maken van de wijze waarop dat geld
weggeraakt was. De groote geldkas
toch, in de brandkluis, vertoonde geen
spoor van inbraak en het kantoor
evenmin. Het kantoor wordt 's nachts
bewaakt, de geldkas 5s dan op bet
letterslot en kan door niemand ge
opend worden, die het geheim niet
weet. De voor de hand liggende con
clusie was derhalve, dat de verm
gelden slechts verloren geraakt
den zijn ten gevolge van de een
andere onattentie van den ka<
met het beheer daarvan belast.
Der justitie evenwel, was het*
behouden weldra het bewijs te levi
dat deze onderstelling op eene dwa
berustte.
Een zeer slimme dief toch sch
na langdurige opmerking gewa#
zqn geworden, dat hi-t geheim le
Slot des middags tusscben 12 i
üuc niet gebruikt werd, terwijl
het lokaal dan niet door w&oh
werd bewaakt. Hij wist zijn tjj
te wachten. Op 24 November wa
eenegrootepartqindesociëteit ten
van den generaal Stemfoort en
overste van Heutsz, die zeer
eindigde. Het was te verwachten
de twee heeren, die de sleutels
het kantoor en van de geldkas sti
mede naar huis namen, dan
meer vaste siesta dan gewoon
zouden houden.
Die veronderstelling kwam zoo
uit, dat de twee bedienden dier
ren de sleutels voor eeu oogen
wisten machtig te worden en o
etoord den diefstal hebben verricl
Beiden zqn gearresteerd. Nagei
de hellt der som is tot dusver ter
gekomen.
(Dsli-Cl
Letteren en Kunst.
Tot kapelmeester bq deatafmii
van het 3e regiment infanterie
Bergen-op-Zoom is benoemd deh
Alph. Barbe, leeraar bij de stedel
muziekschool en kapelmeester bj
schutterij te Maastricht.
Sport en Wedstrijden,
De Heercnveensoke Ot. bevat
schrqven van een Fries uit Whil
ville, Mare (A merika), waarin
mededeelt, dat door de daar wone
Friezen dezen winter een qsclul
opgericht, „Iisnocht" gedoopt. T
malen is een hardrijderij gehoui
waaraan ook Amerikanen deelnan
Bij de eerste rqderij werd de Am
kaan William Rollins gcBlsgen d
Taeke Venema. Rollins werd pren
winner. Ds tweede maal werd Rol
geslagen door Anne Kooietra,
natuurlijk het hart der Friezen g
deed, die even natuurlijk" een 1
boeralieten hoeren. Rollins ki
de tweede premie.
Rechtszaken.
Een vonnis van den Schil
tersraad.
In eene openbare zitting van
sohuttersraad te Middelburg
Maandagmiddag voorlezing gei
van vi9r uitspraken van GedeputeJ
Staten van Zeeland betreffende
hooger beroep, ingesteld door
schatter J. K. v. d. Veer tegen e
zooveel vonnissen van den schutl
raad van 23 December 1896bij
waarvan hij was veroordeeld tot
geldboete van 15 alsmede de ko
der procedure, ter zake dat hij,
hoorlijk jpgeroepen om zijn wspe
in ontvangst te nemen, aan dat bi
niet heeft voldaan.
De conclusie van 6lk der uitsprj
luidt: dat Gedeputeerde Staten, o
wegende dat het bewijs van het
den appellant ten laste gelegde
niet geleverd is, besluiten het voi
van den sohuttereraad van Mid
burg te niet te doen.
Gemengd Nieuws,
Internationaal perscongri
Naar Reuter van zijn correspom
te Parijs verneemt, is de datum
het Internationale Perscongres,
Stockholm dit jaar te houden,
niet vastgesteld.
Da Zweedeche journalisten en
toriteiten, die het congres zullen
vangen, hadden voorgesteld, dal
datum op 25 Juni zou worden
paald.
In de laatste bijeenkomst van
comité is evenwel met algeoae
stemmen besloten om in overeensl
ming met de Zweedscbe autorite
een lateren datum vast te stel
vooral uit beleefdheid tegenovei
Nederlandpc.be pers, waarvan de
„Ja mevrouw. Rt-ede eenige jaren geierlen heb ik mqne
liefde voor Annabel aan uwen echtgenoot bekend en toen j
was hij zoo edelmoedig, mij hoop te geven voor de toe
komst."
„Dat kan wel zijn, hoewel mijn echtgenoot nooit daar
over met mij gesproken heeft. Hij was zelf een man
van zaken en heeft nooit ingezien dat ik, door zijne vrouw
te w irden, geheel uit de sfeer getreden was waartoe ik
door mijne geboorte en familiebetrekkingen behoorde.
Daar ik, na den dood van haren vader Annabels eenige,
wettige voogdes ben geworden, moet ik u'w aanzoek beBlist
van de hand wijzen en verzoek u bepaald, de zaak als
afgedaan t6 beschouwen."
Natuurlqk bepleitte ik mqn wensoh. Ik vertelde haar
dat ik to Hastings was geweest en verzekerd was van
Annabel's wederliefde. Ik zou haar gaarne gezegd hebben,
hoe gunstig juffrouw Brightman voor mq gestemd wae,
maar vond het verstandiger, daar maar niet van te spre
ken wel bracht ik het zoo terloops in't gesprek te pas,
uat Annabel Hastings zon moeten verlaten als hare tante
naar Madeira ging, en dat ik haar tegen dien tijd in
miine woning hoopte binnen te leiden.
Zij scheen op eens te begrijpenwat ik met die toespe
ling bedoelde hare handen beefden en zij speelde zenuw-
ach ig met haar fraaien jnweelen ring. Haar trotsch ka-
rak'c werd tot hevigen tegenstand geprikkeld.
„Mqne dochter heelt hier haar tehuis, bij mij. Terwql
ik ziek was, heb ik haar vrijheid gelaten om bij hare
tante te blijven, maar natuurlijk komt zq over korten tijd
bij mij terug. Spreek er niet meer van, mr. Strange. Het
spijt mq dat gij mij dwingt u in ronde woorden te zeggen,
dat mijne doohter, door hare adellijke afaomst van moe
derszijde, te hoog in stand is, dan dat zij ooit eene
geschikte echtgenoote voor een koopman zou kunnen
zijn. Ik heb de fout begaan door mijD huwelijk al te
dalen in de maatschappij voor die dwaling wil ik mijne
dochter behoeden."
Ik begreep, dat ik voor 't oogenblik mijne poging moest
opgeven,en wilde zoo kort en koel mogelij kaf=eheid nemer,
toen Hanna uit het huis kwam en op hare meesteres
toetrad.
„Het rijtuig staat voor de deur, mevrouw."
Mevrouw Brightman stond op en ging om het h'ris been
naav de oprijlaan. Is liep zwijgend naast haar voort, hielp
haar bq bot instqgen, en met een trotschen, hooghartigen
groet reed zq heen. Hanna kwam naar mq toe, toen ik
ook wilde weggaan, zij wou de gelegenheid om een praatje
te maken, niet laten ontglippen.
„Weet gq al, dat wq een poosje weggaan, mijnheer
„Neen, daar beeft mevrouw mij niet3 van gezegd."
„Ja," hernam H mna, „Mevrouw gaat met mq en Perry
uit de stad. Dokter Olose hoopt, dat mevrouw dan van die
inbeelding zal afkomen, omtrent den geest van mijnheer.
N.i is zij daar nog altijd angstig voor en kan niet tot
rust komen. Zq is op de logeerkamer gaan slapen en
heeft zich de laatste dagen goed gehouden, en ik hoopte
dat wij dien geest nu kwqt waren,maar gisterenavond..."
„Welnu vroeg ik, toen Hanna plotseling zweeg.
,,'t Is eigenlqk niet mooi, dat ik het vertel," vervolgde
Hanna, „maar gisteravond zei mevrouw dat zq weer een
spookachtig scbqneel in denjhoek van de kamer zag, en
toen werd de brandewijn te baat genomen, en éen zoo'n
aieente avond zet ons weer dagen achteruit. Fm geheel
andere omgeving is het eenige wat h-ar redden kan, zegt
de dokter."
„En waar gaat gij heen?"
„Mevrouw sprak er eeret van om naar Cheltenham te
gaan, omdat bet nog wel wat te vroeg in den tqd is voor
eene badplaats, maar van morgen las zij in bet Chel-
tenhamscb nieuwsblad de lijst van logeergasten die daar
waren afgestapt, en daar zag zq dat kapitein Chantry en
zijne vrouw, Lady Grace, daar ook logeeren. „Ik bedank
er voor om naar Cheltenham te gaan, daar is mqn broe
der met zijne vrouw," zeide zij. Den heelen morgen is
mevrouw erg uit baar humeur, ik houd heter voor, dat
zij zelf spijt heeft over gisteravond. Perry zal nu morgen
naar Brighton gaan om daar kamers te bestellen."
„Nu HaDna, ik hoop hartelijk dat de verandering uwe
meesteres goed zal doen," zeide ik. ,,'t Is al veel, dat zij
zelf wil meewerken om hare kwade neiging t6 onder
drukken."
„Ja zeker mijnheer, dat is veel gewonnen," zei Hanna,
terwijl zq ,iu huis ging, en ik naar Essexstreet terug
keerde, vast besloten om, zoodra de gelegenheid zich
voordeed, weer met mevrouw Brightman over Annabel
te spreken.
HOOFDSTUK X.
Het takje mot goudgeld.
Van de weken die nu volvden valt niet veel bijzonders
te vermelden. Lord en Lady L?vel waren weer buitens
lande. Mevrouw Brightman had nog wei eens
kwade dagen, maar over het geheel was zij veel be
Annabel was meestal te Hastings, en Torn Heriot
nog altijd vrij.
Hq weigerde zeer bepaald om Engeland te verli
maar op het dringend verzoek van Arthur Lake en
had hij er eindelqk in toegestemd zich naar een
viescheredorp te begeven, dat op de kust van Schotl
lag. Daar had ik een boot voor hem gekocht en gia?
voor een gewonen visscher door. Wij waren blij, dal
niet meer in Londen rondliep, maar toch maakten
ons nog zeer ongerust over de vraag, hoe het in
vervolg met hem gaan zou.
Herinnert de lezer zich het zakje met goudgeld i
dat op den avond toen mr. Brightman sliert, spoor
was verdwenen In al dien tijd had ik er niets n
van gehoord, doch nu zou hei raadsel zich weldrs
helderen. Indien mqn verhaal een verdicntsel was
zou ik, ten genoege van mijzelf en van mijne le
een zeer opgesmukt einde aan deze zaak kunnen
zinnen, maar al wat ik schrqf is zuivere waarheid
dus kan ik bet geval slechts verteileD, aoo als het
werkelijk heeft toegedragen.
Wordt vervolgt
