Tweede Editie.
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
Een tragïsclie Vergissing!
Directeur-Uitgever J. C. PEEREBOOM.
FEUILLETON.
14e Jaargang'
Dinsdag 16 Maart 1897.
No. 4204.
HAARLEMS DAGBLAD
AJBOisrzsrEnvcBisrTSFK-ij'S:
"Voor Haarlem per 3 maandenf 1.20
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der
gemeente), per 3 maanden1.30
Franco door het geheele Rijk, per 3 maanden1.65
Afzonderlijke nummers©.05
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maandenê.30
de omstreken en franco per post 0.371,'c
Van 1 5 regels 50 Cis.; iedere regel meer 10 Cts. Groote letters naar plaatsruimte.
Bij Abonnement aanzienlijk rabat
Reclames 20 Cent per regel.
Abonnementen en Adverteniién worden aangenomen door cnze Agenten
en door alle Boekhandelaren en Courantiers.
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
Bureaux: Kleine Houtstraat 14, Haarlem. Telefoonnummer 122.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrang'we G. L. DAUBE Co. JOHN F. JONESSucc., Parijs 31bis Faubourg Montmartre.
Agenten voor dit Blad in den omtrek zgnBloemendaalSandpoort en Schoten, P. v. d. RAADT, Sandpoort; Heemstede, J. LEUVEN, bij de TolHaarlemmermeerC. DOEKESSpaarndam, C. HARTENDORP
Zandvoort, J. ZWEMMER; Heide VeleenJ. OOSTERHOF; IJmuiden, TJADENBeverwijkH. JUNGBRIE, Koningstraat. Genoemden Agenten nemen Abonnementen en Advertentiën aan.
Burgemeester en Wethouders geven,
nder het drietal aanvragen om con-
essïe voor een nieuwe verbinding
iet Zandvoort de voorkeur aan het
lan van den heer Kuinders, die e6n
v lectri8chen lokaalspoorweg maken
j ril, aanvangende op de Baan, om-
lireeks het Brongebouw en eindigende
'6 labij het Groote Badhuis.
Het groote voordeel dat B. en W.
althans de meerderheid van het
lollege) in dit plan ziet, is de door den
Kjeer Kuinders in het vooruitzicht
J' estelde verbinding van deze lijn met
l ien zuidelijken epoorwsg Amsterdam
3 -Haarlem vr.n den heer T. Sanders,
ie zal moeten aanvangen bij het
rijksmuseum te Amsterdam en ein-
igen aan den Kleinen Houtweg. De
leer Kuinders belooft nog meer: hg
tooovert ons ook een vernieuwd, een
erjongd, een herboren Zandvoort
roor oogen, door melding te maken
an eene financieele combinatie, die
rachten wil Zandvoort te maken tot
en badplaats van den eersten rang.
Tegenoverdezevoordeelenwenschen
&ij toch te wijzen op eenige nadeelen
an het plan Kuinders, die zooal niet
an de aandaoht van B. en W. zijn
nisnapt, dan toch o. i. door het col-
ege niet op de reohte waarde zijn
eschat. Iu het midden latende of de
onc6Bsie aanvrager ooit, hetzij door
ankoop of door onteigening, in het
erit zal .komen van den tuin van
en heer Gerdessen, waarover hg zgn
okaalspoor ontworpen heeft wijzen
rij op de noodzakelijkheid, waarin
!e heer Kuinders verkeert om name-
jjk het Houtplein te kruisen. Terwijl
Tij jaren bij jaren in het noordelijk
;edeelte van de stad dagelijksohen
verlast ondervinden van de cverwe-
is het niet aan te nemen, dat de
laad ooit in het zuiden zulk een
iverweg sal toestaan. Wil dus de
eer Kuinders het plein oversteken,
an zal hij dat moeten doen door
niddel van een verhoogde spoorbaan.
Wij behoeven niet veel woorden,
im aan te toonen, dat zoo'n viaduot.
Ie prachtige entréo van de Dreef,
ooh reeds benadeeld door de laatste
emeentelgke houthakkerijvoor
oed bederven zalde natuur bekeken
oor de vuile, grauw6 bogen van een
iaductl Er is in den Raad vaak ge
laagd over de aanwezigheid in den
lout van een stoomtram, maar dit
voorzeker nog niete, vergeleken bg
en viaduct aan het begin van de
keef.
Misschien heeft de heer Kuinders
og een andere oplossing m het hoofd,
naar zoo niet, dan mag o. i. de
laad deze concessie met een ver
oogde spoorbaan over een van de
iooiste ponten der stad, nimmer toe-
taan. Anders zou hij zich schuldig
laken aan een daad van Vandalisme,
ie de houthakkerg aan de Dreef nog
rertreft
I Er is nog iele anders, van mis-(
sc'nien nog grooter belang. Is de di
recte aansluiting van den Zuiderspoor-1
weg naar Amsterdam wel een voordeel j
voor Haarlem? Ziedaar een vraag,)
die men wel en deugdelgk moet over
wegen, voordat men aan deze oonoes-
sie kan gaan denken. De meerderheid
van B. en W. is ia haar advies spoe
dig gereed met de verklaring, dat
inderdaad voor Haarlem die aanslui
ting voordeelig is. Wg voor ons
erkennen [nederig, dat we niet zoo
spoedig tot een conclusie hebben
kunnen komen.
De nabijheid van een groote stad is
voor e9n kleinere gemeente waarschijn
lijk dikwgls voordeelig. Wjj behoeven
maar te wijzen op het vrg belangrijk
aantal Amsterdammers, die hier wonen.
Intusschen mag niet vergeten worden,
dat door vele Haarlemmers allerlei
aftikelen in Amsterdam worden ge
kocht en dat velen hunne ontspan
ning zoeken in Amsterdam, inplaats
van hier. Men kan daarvan uit den
mond ven eiken winkelier de verze
kering hooren.
Zal nu, wanneer de gelegenheid
tot communicatie door den spoorweg-
Sanders wordt uitgebreid, niet nog
meer uit Amsterdam worden betrok
ken? Wg vreezen van ja en wij staan
in dezo niet alleen. Bn in verband
daarmee wat nut, wat voordeel
hebben toij in Haarlem van het plan-
Kuinders, wanneer de badgasten uit
Zandvoort rechtuit naar Amsterdam
kunnen komen en de Amsterdammers
ineens naar Zandvoort? Al te zeer,
duchten wij de mogelijkheid, dat dan
nöoh badgasten, nóch Amsterdammers
met Haarlem iets meer zullen heb
ben te maken, dan voor zoover zg
over Haarlems grondgebied worden
gevoerd. Wij zullen dan het drukke
verkeer tusschen Amsterdam en Zand
voort, aan onzen neus zien voorbij
gaan. Bij de lijnen Sanders-Kuinders
kan Amsterdam als het eene eindpunt
ol Zandvoort als het andere eindpunt
belang hebben, wg Haarlemmers
zullen eenvoudig fungeeren voor tus-
sohenstation. Dat derhalve bij het
vaststellen van de dienstregeling, de
belangen van Haarlem niet in de
eerst9 plaats sullen gelden, behoeft
dan ook onzes inziens geen betoog.
Wat wij Haarlemmers noodig heb
ben, dat is een vervoermiddel dat ons
snel naar Zandvoort brengt en de
Zandvoortsche badgasten naar hier.
Klinkt dat mïEscheia wat egoistisoh,
het is ons Haarlemmers dan toch ook
ten slotte om den bloei van Haarlem te
doen. Zoo vragen wij ons dan ook af
is een lokaalspoor, zooals de heer
Kuinders die maken wi!, nu eigenlijk
wel wat wj noodig hebben Hebben wij
niet veeleer behoefte aan een tram
die overal stopt waar dat verlangd
wordt en die veel vaker rijden zal,
dan een lokaalspoor, die gekoppeld is
aan een lijn naar Amsterdam
Ziedaar eenige opmerkingen, die
wij gaarne ter overweging aanbevelen
voor een besluit in deze genomen
wordt. Zg leidden ons tot de con
clusie, dat het plan-Kuinders, hoe
serieus het ook volgens B.[en W. wezen
mag, mank gaat aan groote incon-
venienten, die de goedkeuring ervan
bedenkelijk maken. Aan welk van de
twee andere plannen (Van den Arend-
Van der Steur en Bonheur-Lubcfcé)
dan de voorkeur zou kannen worden I
gegeven, blgve hier voor 't oogenblik j
buiten bespreking. Ken leiddraad
daarvoor is in het praeadviee van B. I
en W. niet te vinden, daar hierin het
plan-Kuinders soo exclusief op den
voorgrond wordt }ge3ïeld, dat aan de
andere twee geenerlei beaahouwing
meer wordt gewgd. In dat opzicht is
het voorstel zeer sober, juister gezegd
mager en wij^kunnen ons voorstellen,
dat de Raad wel gaarne ook eens ge
adviseerd was over de vraag, aan
welke beweegkracht electric!teit, stoom
of wellicht gas, de voorkeur behoort
te worden gegeven.
Ten slotte vestigen wij er de aan
dacht op, dat alleen van het plan-
Kuinders wordt gezegd, dat het seri
eus ie. Houden B. en W. de beide
andere plannen bovengenoemd dan
niet voor serieus? Wanneer dat zoo
mocht wezen, dan hopen wij, dat dit
eens rondweg in den Raad zb\ wor
den gezegd, natuurlijk met bewijzen
gestaald. Alleen dan zal het publiek
kunnen begrijpen, waarom onder drie
plannen Blechts aandacht geschonken
is aan eeD, waartegen nog heel wat
bezwaren zijn in te brengen, terwijl
de anderen eenvoudigweg in den hoek
worden gezet.
Politiek Qverziclit.
Natuurljjk is op het wereldtooneel
de Kretenzer quaesfie nog altgd
schering en inslag. JJoewei de be
riohten natuurigk weer niet weinig
tegenstrijdig zgn, blgkt er tooh wei
dit uit, dat do mogendheden (behalve
Duitsohland) tot de blokkade van
Kreta znllen overgaan. Helpt dat
niet, dan is er sprake van een blok
kade yan Griekenlands havens.
Br werd beweerd, dat de admiraal
Reineck verEnimd had do opstande
lingen op Krela in kennis te stellen
van de besluiten der mogendheden,
maar de griekeehe legatie te Pargs
heeft door middel van de Agence
Havas een stuk laten publiceeren,
waarin brieven voorbomen van de
hoofden der opstandelingen san den
admiraal, waaruit blgkl dat zg wel
degelyk van de maatregelen op de
hoogte waren.
Bij Salonika heeft men een spoor
wegbrug in de lucht laten vliegen
door dynamiet, op het oogenblik dat
er een trein vol turksche soldaten
over giDg. Tientallen van deze moeten
naar luid van dit telegram zgn om
gekomen.
Wat de mogendheden ook gaan
doen of niet doen, verandering moet
er in den toestand komen. In Hanea
heerscht een soort van anarchie, ei
wordt ongestraft geroofd en geplun
derd, omdat de troepen der mogend
heden geen bevelen hebben om han
delend op te treden en dus alleen
maar voor vogelverschrikkers kunnen
fnngeeren.
Intusschen is het Grieksohe leger
mobiel verklaard.
In de Kaapkolonie woelt het heftig
naar aanleiding van de pogingen
tot toenadering, die gedaan worden
tusschen den Oranje Vrijstaat en de
Transvaal. Aan den eenen kant pu
bliceeren de bladen van Rhodes,
allerlei mededeelingen over redevoe
ringen van Krnger, die eehter ioo
wonderlijk van inhoud zgn, dat bier
buiten kijf vervalsching van Krugers
woorden in het spel ie. Deze bladen
beweren verder, dat de uitlanders
te Johannesburg het engelsohe volks
lied zingen tot uittarting van de
Boeren, die met het hnnne antwoorden.
De Afrikanerbond in de Kaapkolonie
zit intussohen niet stil. Wat door en
over zyne gedragingen bericht wordt
is zeker geloofwaardiger, dan het ge
schetter over Kruger van de aan
Rhodes verkochte bladen. Te Mal-
mesbury is een öongres gehouden,
waarin de ondervoorzitter, Botha
zeide, dat wanneer Rhodes' kuiperijen
in Bcgeland slagen, d&t Diet alleen
op de inlgviug van Transvaal, maar
op de vernietiging der onafbankelgk-
heid van geheel Zuid-Afrika zal uit-
loopen.
De bekende Atrikaander Hofmegr
is bezig aan de vorming van eene
nieuwe politieke partij in de kolonie.
Naar luid van oen bericht uit Ma
drid zouden twee aanvoerders van'
Cubaansche opstandelingen hunne)
onderworping hebben aangeboden,;
welk voorbeeld ook door anderen zou
worden gevolgd.
Als 't waar is, dan mag het een
geluk h6eten voor Spanje, zooals het
voor Duitschland een fortuintje is,
dat de begrootingsoomm:eeie in den
Rijksdag op de marine-begrooting te
zamen voor dertien millioen mark
h6ölt geschrapt, waaronder de eerste
kredieten voor den bouw van twee
nieuwe kruisers.
de heer Jansen hiermede zeer. Ben
bal besloot de bijeenkomst.
In No. 62 V2u de Staatscourant zijn
de statuten opgenomen van de ver-
eeniging „Weten en Werken", alhier.
De heer M. G. Wildeman, adjunct-
archivaris alhier, is tot eerelid be
noemd van „the Huguenot-Society of
London."
STADSNIEUWS.
eerste en tweede Pagina
Haarlem15 Maart.
Vereeniging ter vereenvoudi
ging van onze schrijftaal.
Alhier worden pogingen in 'twerk
gesteld om een afdeeling van boven
staande vereeniging op te richten.
Verschillende heeren hier ter stede
zgn al lid dier vereeniging en nn heeft
z'.ok een comité gevormd bestaande
uit de heeren Gerdessen (lid van 't
hoofdbestuur). Van DorsteB, Fick,
Van der Have, dr. Schepers en Van
Sonebeek, om een afdeeling op te
riohten.
De heer P. H. Mulder van Utrecht,
die de quaeetie der vereenvoudiging
van onze schrijftaal al verscheiden
malen en ook op het letterkundig
Congres te Gent behandeid heeft, is
nitgenoodigd in een vergadering voor
leden en belangstellenden op te treden.
Ds. A. D. Wempe te Alkmaar heeft
het beroep naar de Ev. Lutb. Ge
meente alhier aangenomen.
BINNENLAND.
Haagsche Brieven:
Elk journalist is op zgn Igd ver
plicht van clichés gebruik te maken
Eq zoo wensch ik dan te conatatee-
ren, dat Pulchri's gouden feest „met
groote opgewektheid" is gevierd.
Dat was inderdaad te verwachten,
te denken ook dat dit feest van de
ailereersten onzer Hollandsohe ar-
tisten iets ongewoons zou zgn, iets
artistieks van zeldzame bekoring.
En zoo was het. Men moet onze
schilders kennen, om te weten hoe
het tot stand kwam. Een week gele
den was er nog zoo goed als niets
gereed waar gewone, niet artistiek
aangelegde menschen maanden te
voren toebereidselen zouden gemaakt
hebben. Wel stonden de plannen
vast, wel was de schets gereed, maar
de détails, bet afwerken en vernissen
moest tot op het laatste oogenblik
wachten. Dat hebben sohiiders op
ons voor; als zg willen kunnen zg
ongeloofigk veel, snel en hard wer
ken. Dan komt alles aan op de in
spiratie van het oogenblik en onder
den indruk daarvan wordt het werk
geleverd.
Daar is dan ook hard gearbeid in
de groote zaal van onzen Dierentuin
op hooge ladders van glazenwassohers
slonden de „prima inter pares," in
huQ fluweelen jasjes, gewapend met
Jaoge witkwasten, kladders verf wer
pend tegen tientallen vierkante
meters gespannen doek. Eq 't re
sultaat Verrassend 1 Beneden, onder
de gaanderij. 9 of 10 geestig beschil
derde kermistenljes, hier de traditio-
neeie poffertjeskraam, ginds de meer
moderne snelteekenaar. Ea de geheele
zaal weggedoezeld, sohuil gaande in
een decor, dat een marktplein weer
gaf, hel van tinten, meesterlijk werk,
helaas bestemd om weder te verdwg-
nen. De aanblik was wonderschoon.
In die omgeving honderden te
veel! feestgangers: aristooraten
van geboorte, aristocraten van naam.
aristocraten van den geest, vorsten
op het gebied van letteren en kunst;
honderden zwarte rokken, honderden
moderne! soirée-toiletten van bedaagds
dames, afgewisseld door weinig heeren
en veel dames in draohten van het
begin dezer eeuw tot op de helft,
veel boerinnetjes uit alle oorden des
lands, Hollandsohe, Frieaohe, Zeeuw-
sche, Geldersche, kopjesom te stelen,
snoezige pakjes, boerinnetjes om in
j een lgstje of op een chiffonnière
De heer L. Jansen Fzn. van hier las
Zaterdagavond in de bovenzaal van
de sooieteit Vereeniging voor de af
deelirg Haarlem van de Nederland*
sohe Vereeniging van Spoorwegamb-te zetten. Roezige drukte van vroo-
tenaren. Hg had als leesstof gekozen
een aantal schetsen van JüBtus van
Maurik Jr. Zijn auditorium amuseerde
lyke stemmen die eensklaps ver
stomde tuen, uit de tot salon inge-
riohte rotonde, over eenlkeurig rustiek
bruggetje.' dat een waterval overbrug
de, onze vorstinnen binnentraden, me
haar gast, Prinsea Elisabeth van Wal-
deok en een vrij talryk gevolg.
Een deceptie Koningin Wilhel-
mina, in allerliefst toilet wel is waar,
droeg niet de Friesche kleedij. Men
had er zioh zoo op verheugd I
Voorafgegaan door Pulchri's Be
stuur, door de lange beide zgden
buigende massa, bereikten de Vorstin
nen haar zetels, voor in de zaal, vlak
bij het tooneel. Toen een toespraak
ran Mesdag, overal hoorbaar in zgn
nimmer afgeleerd groningsoh accent,
dankend voor de sympathie en die
vragend ook voor het vervolg, als
onze Wilhelmina koningin zal zgn
metterdaad. Dan overreiking «van
een oorkonde, herinnerend aan de
feestelgke gebeurtenis en daarna een
dankwoord enzer jonge KonÏDgin,
helaas slechts te hooren voor wie vlak
bgetonden. Want de muziek die der
vorstinnen bij haar komst 't oud Wil
helmus had toegeblazen, viel nu met
het Volkslied in, dat we hadden wil
len missen om, stil als muisjes, ie
hooren wat H. M. op de rede van
Pulchri's wakkeren voorzitter ant
woordde,
Daar ging het scherm op en eeu
allegorische voorstelling, der kunst
huldigend, ontworpen door de J09-
selin de Jong en vergezeld van een
wèlgezegd reoiet door P. A. M.
Boele van Hensbroek, vroeg onze
aandaoht, tot drie malen toe en meer.
En zoo volgden nog drie tableaux
vivants, naar scnildorgen, meesterlijk
van arracgomont, uitnemend vao de
coratief en kleur zooals alleen
schilders die arrangeeren, zooaïs al
leen Pulchri's leden die uitvoeren
kuDnen. Prachtig in éan woord
Muziek gaf afwisseling en de
uitvoering van danEen door onze jeu-
nesse dorée, een Oud-Hollandseh me
nuet o.w., dat bijna 20 minuten dunrde
met smaakvolle figuren, keurig ge
danst door de geooBtomeerde deelne
mers, waarvan er velen door de Ko
ninginnen werden gecomplimenteerd.
Ook de kermistentjes ontvingen het
vorstelijk bezoek en menige achttien
jarige, anders niet op haar mondje
gevallen, wist nauwelgks een ant
woord te stamelen toen Koningin
Wilheimina een vriendelijk woord tot
haar riohtte. De emotie 1 Men wordt
niet eiken dag door een Koningin
toegesproken.
Ik herinner mg een regent van een
gesticht, die na een bezoek der Re
gentes (die juist dezer dagen, gelgk
ook de Koningin, weder versohilleDde
openbare instellingen bezooht) als
antwoord op Hr. Ms. tevredenheids-
betuiging, niets anders wist te zeggen
dan
,'t Doet me genoegen, dat het Uwe
Majesteit genoegen doet I"
Oratorisch geenszins onberispelijk,
maar: wat zoudt gjj geantwoord heb
ben
Nadat de Vorstinnen vertrokken
waren, zeer ingenomen met wat zij
Mr. Brantsma moet hebben voor-
gedragen; de heer Fermin moet heb
ben gezongen. Maar (als in het drama)
'„'kheb niels geaiec., 'kheb niets ge
hoord." Want 'twas zóo vol, zóo vol
eigenlijk te vol om gezellig te zgn.
HOOFDSTUK VIL
Ongerustheid op de villa.
Zij eindigde haar zin nietzg vermocht die verschrik-
dijke veronderstelling niet onder woerden te brengen.
Maar terwgl zij boven afgemat op haar bed lag en
«h al hnnne gesprekken wel voor den honderdsten
eer te binnen bracht, herinnerde zg zich dat meisje, en
trens hoe het zijn zusters plan was geweest om hen
eiden nit te huwelijken.
Mogelijk dat ook zij van hem hield, en o jammer mis-
chien was zij handig genoeg geweest om zijne liefde
ederom terug te winnen.
HOOFDSTUK VUL
He opinie van Sir James.
«Leunt gij wel makkelijk tegen dat kussen Wil ik
et eens een beetje voor u opschudden
.Neen dank u wel, ik zit heel gemakkelijk, Agatha.
Gij behoeft mg heusch niet langer zoo te vertroetelen.
Ik ben niet ziek meer. ik ben alleen maar wat suf in
mijn hoofd.
Én Rupert Carroll streek met een vermoeide uitdruk
king zijne hand langs zijn voorhoofd.
Hij lag op de sofa in zgn zusters zitjramer te Har-
vington.
In den haard lag een vroolijk vuur te branden,
want het wsb reeds October en de dagen waren koud en
herfstachtig.
Hg was vandaag voor het eerst beneden, hij was eenigs
zinB vermoeid want er was een groot geleerde, een specia
liteit, uit Londen overgekomen om een consult te hebben
met den geneesheer, die hem tot dusverre behandeld had,
en de groote man had hem ondervraagd, en nog eens on
dervraagd totdat zgn hoofd er zeer van deed, welke
zich nn met zijne zuster in de naastbgzg'nde kamer had
terug getrokken waar hg zijne bevinding mededeelde
en tevens zijn honorarium opstreek alvorens, naarLon-
Londen terng te keeren.
Agatha Dale bleef middelerwgl bij Rupert om hem
op te paseen. Zg stond naast de sofa, en keek zorg
zaam naar hare patient.
Zij was eene rgzige jonge dame, met donkere oogen
en^donker haar, met een zeer gedecideerd uiterlgk, zij
zag er niet lieftallig nit, maar had een mooi figuur, en
over het gehsal had zij het faux-air van een knap
meisje.
Rupert zag haar glimlachend aan.
„Waarom kijkt gij mij zoo bedroefd aan, Aggie?Ben
ik dan zoo'n ruïne," vroeg hg haar de hand toeste
kend. Maar zg nam echter zijn hand niet aan.
„Gij zgt erg veranderd," voegde zij hem aarzelend
toe, in antwoord op zgn vraag.
„Veranderd Hoe zoo veranderd Geef mg eens gauw
een spiegel als het u belieft, om zelf te kunnen oor-
deelen."
Er stond een klein ovaal spiegeltje op een tafel achter
haar.
Agatha nam het ter hand.
„Voor ik het n geef, moet ik u er op voorbereiden,
dat er een groote verandering in uw uiterlijk heeft plaats
gegrepen. Gij moet dus tiet schrikken".
„Wat is er dan wel voor verschrikkelijks met mij ge
beurd, ben ik dan tijdens mijn ziekte zoo afzichtelijk
geworden
„Alzichtelgk? Hoe komt gg daartoe?"
„Ik herleef weer. Geef mij den spiegel nu."
Zij reikte hem stilzwggend over, en keerde zich een
weinig af.
Hij beschouwde zich eenige oogenblikken zonder te
spreken.
Neen, afzichtelijk was hg niet, alhoewel hg er mager
tjes en bleek uitzag, maar er was iets zonderlings met
hem gebeurd.
Zijn donkere, glanzende krullebol was in deze weinige
weken bijna geheel grijs geworden.
Het schaadde in geenen deele zgn goed uiterlijk, want
zgn snor was onveranderd gebleven, en zgn oogen, met
de lange donkere wimpers omzoomd, waren even helder
en schitterend gebleven als vroeger, hg zag er nu alleen
ti6n jaar ouder uit dan hg werkelijk was.
„Wat een grappig gevalzeide hij den spiegel naast
zich neder leggende. „Ik ben geheel grijs geworden 1
Ik kan mg niet begrijpen hoe dat komt?"
„Gij moet niet vergeten, dat gij een gevaar lgke her
senontsteking gehad hebt, en dat gij gedurende zeventien
dagen geheel buiten westen zijt geweest."
„Kom hier naast mg zitten Aggie, en vertel mij nog
eens preoie3 wat er met mg gebenrd is."
Stilzwijgend deed zg wat hij verlangde.
Nu dan, tante en ik verwachtten n met den trein
welke 5.15 van Victoria station vertrok. Gij zoudt met
Lord Netherville samen reizenwn verwachtten u beiden.
Kunt gij u dat nog herinneren?"
Ik herinner er mij totaal niets van, antwoordde hij
zgn boofd schuddende. „Waar kwam ik vandaan?'
„Gg waart hier of daar aan den Theems gelogeerd
om gedurende de zomermaanden te vissohen."
„Aan de Theems?"
Hij herhaalde baar woorden werktuigelgk. Zg maakten
hem echter niets wijzer. Hg herinnerde haar zelf, zijne
zuster Harvington, en vroegere voorvallen uit zgn leven
opperbest, maar wat onmiddellgk zgne ziekte voorafging
was geheel nitgewischt, zoo sohoon als een lei die met
een natte spons is afgeveegd.
„Aan de Theems? Waar mag dat geweest zijn? Wel
nu ga maar door."
„Wel uwe bagage is goed en wel van het station
hierheen gekomen en wij waren u ieder oogenblik te wach
ten, maar gg kwaamt niet. Ten laatste begon tante zioh
ongerust te maken, te meer daar do tuinman, die een
koffer thuisbraoht u te voet het veldpad had zien ingaan.
Gg kunt begrgpeu, hoe wg allen lachten, bghetoumo-
gelgke idee, dat a op dezen binnenweg een ongeluk