Tweede Editie. NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD. Een tragïsclie Vergissing! Directeur-Uitgever J. C. PEEREBOOM. FEUILLETON. 14e Jaargang' Dinsdag 16 Maart 1897. No. 4204. HAARLEMS DAGBLAD AJBOisrzsrEnvcBisrTSFK-ij'S: "Voor Haarlem per 3 maandenf 1.20 Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der gemeente), per 3 maanden1.30 Franco door het geheele Rijk, per 3 maanden1.65 Afzonderlijke nummers©.05 Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maandenê.30 de omstreken en franco per post 0.371,'c Van 1 5 regels 50 Cis.; iedere regel meer 10 Cts. Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat Reclames 20 Cent per regel. Abonnementen en Adverteniién worden aangenomen door cnze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen. Bureaux: Kleine Houtstraat 14, Haarlem. Telefoonnummer 122. Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrang'we G. L. DAUBE Co. JOHN F. JONESSucc., Parijs 31bis Faubourg Montmartre. Agenten voor dit Blad in den omtrek zgnBloemendaalSandpoort en Schoten, P. v. d. RAADT, Sandpoort; Heemstede, J. LEUVEN, bij de TolHaarlemmermeerC. DOEKESSpaarndam, C. HARTENDORP Zandvoort, J. ZWEMMER; Heide VeleenJ. OOSTERHOF; IJmuiden, TJADENBeverwijkH. JUNGBRIE, Koningstraat. Genoemden Agenten nemen Abonnementen en Advertentiën aan. Burgemeester en Wethouders geven, nder het drietal aanvragen om con- essïe voor een nieuwe verbinding iet Zandvoort de voorkeur aan het lan van den heer Kuinders, die e6n v lectri8chen lokaalspoorweg maken j ril, aanvangende op de Baan, om- lireeks het Brongebouw en eindigende '6 labij het Groote Badhuis. Het groote voordeel dat B. en W. althans de meerderheid van het lollege) in dit plan ziet, is de door den Kjeer Kuinders in het vooruitzicht J' estelde verbinding van deze lijn met l ien zuidelijken epoorwsg Amsterdam 3 -Haarlem vr.n den heer T. Sanders, ie zal moeten aanvangen bij het rijksmuseum te Amsterdam en ein- igen aan den Kleinen Houtweg. De leer Kuinders belooft nog meer: hg tooovert ons ook een vernieuwd, een erjongd, een herboren Zandvoort roor oogen, door melding te maken an eene financieele combinatie, die rachten wil Zandvoort te maken tot en badplaats van den eersten rang. Tegenoverdezevoordeelenwenschen &ij toch te wijzen op eenige nadeelen an het plan Kuinders, die zooal niet an de aandaoht van B. en W. zijn nisnapt, dan toch o. i. door het col- ege niet op de reohte waarde zijn eschat. Iu het midden latende of de onc6Bsie aanvrager ooit, hetzij door ankoop of door onteigening, in het erit zal .komen van den tuin van en heer Gerdessen, waarover hg zgn okaalspoor ontworpen heeft wijzen rij op de noodzakelijkheid, waarin !e heer Kuinders verkeert om name- jjk het Houtplein te kruisen. Terwijl Tij jaren bij jaren in het noordelijk ;edeelte van de stad dagelijksohen verlast ondervinden van de cverwe- is het niet aan te nemen, dat de laad ooit in het zuiden zulk een iverweg sal toestaan. Wil dus de eer Kuinders het plein oversteken, an zal hij dat moeten doen door niddel van een verhoogde spoorbaan. Wij behoeven niet veel woorden, im aan te toonen, dat zoo'n viaduot. Ie prachtige entréo van de Dreef, ooh reeds benadeeld door de laatste emeentelgke houthakkerijvoor oed bederven zalde natuur bekeken oor de vuile, grauw6 bogen van een iaductl Er is in den Raad vaak ge laagd over de aanwezigheid in den lout van een stoomtram, maar dit voorzeker nog niete, vergeleken bg en viaduct aan het begin van de keef. Misschien heeft de heer Kuinders og een andere oplossing m het hoofd, naar zoo niet, dan mag o. i. de laad deze concessie met een ver oogde spoorbaan over een van de iooiste ponten der stad, nimmer toe- taan. Anders zou hij zich schuldig laken aan een daad van Vandalisme, ie de houthakkerg aan de Dreef nog rertreft I Er is nog iele anders, van mis-( sc'nien nog grooter belang. Is de di recte aansluiting van den Zuiderspoor-1 weg naar Amsterdam wel een voordeel j voor Haarlem? Ziedaar een vraag,) die men wel en deugdelgk moet over wegen, voordat men aan deze oonoes- sie kan gaan denken. De meerderheid van B. en W. is ia haar advies spoe dig gereed met de verklaring, dat inderdaad voor Haarlem die aanslui ting voordeelig is. Wg voor ons erkennen [nederig, dat we niet zoo spoedig tot een conclusie hebben kunnen komen. De nabijheid van een groote stad is voor e9n kleinere gemeente waarschijn lijk dikwgls voordeelig. Wjj behoeven maar te wijzen op het vrg belangrijk aantal Amsterdammers, die hier wonen. Intusschen mag niet vergeten worden, dat door vele Haarlemmers allerlei aftikelen in Amsterdam worden ge kocht en dat velen hunne ontspan ning zoeken in Amsterdam, inplaats van hier. Men kan daarvan uit den mond ven eiken winkelier de verze kering hooren. Zal nu, wanneer de gelegenheid tot communicatie door den spoorweg- Sanders wordt uitgebreid, niet nog meer uit Amsterdam worden betrok ken? Wg vreezen van ja en wij staan in dezo niet alleen. Bn in verband daarmee wat nut, wat voordeel hebben toij in Haarlem van het plan- Kuinders, wanneer de badgasten uit Zandvoort rechtuit naar Amsterdam kunnen komen en de Amsterdammers ineens naar Zandvoort? Al te zeer, duchten wij de mogelijkheid, dat dan nöoh badgasten, nóch Amsterdammers met Haarlem iets meer zullen heb ben te maken, dan voor zoover zg over Haarlems grondgebied worden gevoerd. Wij zullen dan het drukke verkeer tusschen Amsterdam en Zand voort, aan onzen neus zien voorbij gaan. Bij de lijnen Sanders-Kuinders kan Amsterdam als het eene eindpunt ol Zandvoort als het andere eindpunt belang hebben, wg Haarlemmers zullen eenvoudig fungeeren voor tus- sohenstation. Dat derhalve bij het vaststellen van de dienstregeling, de belangen van Haarlem niet in de eerst9 plaats sullen gelden, behoeft dan ook onzes inziens geen betoog. Wat wij Haarlemmers noodig heb ben, dat is een vervoermiddel dat ons snel naar Zandvoort brengt en de Zandvoortsche badgasten naar hier. Klinkt dat mïEscheia wat egoistisoh, het is ons Haarlemmers dan toch ook ten slotte om den bloei van Haarlem te doen. Zoo vragen wij ons dan ook af is een lokaalspoor, zooals de heer Kuinders die maken wi!, nu eigenlijk wel wat wj noodig hebben Hebben wij niet veeleer behoefte aan een tram die overal stopt waar dat verlangd wordt en die veel vaker rijden zal, dan een lokaalspoor, die gekoppeld is aan een lijn naar Amsterdam Ziedaar eenige opmerkingen, die wij gaarne ter overweging aanbevelen voor een besluit in deze genomen wordt. Zg leidden ons tot de con clusie, dat het plan-Kuinders, hoe serieus het ook volgens B.[en W. wezen mag, mank gaat aan groote incon- venienten, die de goedkeuring ervan bedenkelijk maken. Aan welk van de twee andere plannen (Van den Arend- Van der Steur en Bonheur-Lubcfcé) dan de voorkeur zou kannen worden I gegeven, blgve hier voor 't oogenblik j buiten bespreking. Ken leiddraad daarvoor is in het praeadviee van B. I en W. niet te vinden, daar hierin het plan-Kuinders soo exclusief op den voorgrond wordt }ge3ïeld, dat aan de andere twee geenerlei beaahouwing meer wordt gewgd. In dat opzicht is het voorstel zeer sober, juister gezegd mager en wij^kunnen ons voorstellen, dat de Raad wel gaarne ook eens ge adviseerd was over de vraag, aan welke beweegkracht electric!teit, stoom of wellicht gas, de voorkeur behoort te worden gegeven. Ten slotte vestigen wij er de aan dacht op, dat alleen van het plan- Kuinders wordt gezegd, dat het seri eus ie. Houden B. en W. de beide andere plannen bovengenoemd dan niet voor serieus? Wanneer dat zoo mocht wezen, dan hopen wij, dat dit eens rondweg in den Raad zb\ wor den gezegd, natuurlijk met bewijzen gestaald. Alleen dan zal het publiek kunnen begrijpen, waarom onder drie plannen Blechts aandacht geschonken is aan eeD, waartegen nog heel wat bezwaren zijn in te brengen, terwijl de anderen eenvoudigweg in den hoek worden gezet. Politiek Qverziclit. Natuurljjk is op het wereldtooneel de Kretenzer quaesfie nog altgd schering en inslag. JJoewei de be riohten natuurigk weer niet weinig tegenstrijdig zgn, blgkt er tooh wei dit uit, dat do mogendheden (behalve Duitsohland) tot de blokkade van Kreta znllen overgaan. Helpt dat niet, dan is er sprake van een blok kade yan Griekenlands havens. Br werd beweerd, dat de admiraal Reineck verEnimd had do opstande lingen op Krela in kennis te stellen van de besluiten der mogendheden, maar de griekeehe legatie te Pargs heeft door middel van de Agence Havas een stuk laten publiceeren, waarin brieven voorbomen van de hoofden der opstandelingen san den admiraal, waaruit blgkl dat zg wel degelyk van de maatregelen op de hoogte waren. Bij Salonika heeft men een spoor wegbrug in de lucht laten vliegen door dynamiet, op het oogenblik dat er een trein vol turksche soldaten over giDg. Tientallen van deze moeten naar luid van dit telegram zgn om gekomen. Wat de mogendheden ook gaan doen of niet doen, verandering moet er in den toestand komen. In Hanea heerscht een soort van anarchie, ei wordt ongestraft geroofd en geplun derd, omdat de troepen der mogend heden geen bevelen hebben om han delend op te treden en dus alleen maar voor vogelverschrikkers kunnen fnngeeren. Intusschen is het Grieksohe leger mobiel verklaard. In de Kaapkolonie woelt het heftig naar aanleiding van de pogingen tot toenadering, die gedaan worden tusschen den Oranje Vrijstaat en de Transvaal. Aan den eenen kant pu bliceeren de bladen van Rhodes, allerlei mededeelingen over redevoe ringen van Krnger, die eehter ioo wonderlijk van inhoud zgn, dat bier buiten kijf vervalsching van Krugers woorden in het spel ie. Deze bladen beweren verder, dat de uitlanders te Johannesburg het engelsohe volks lied zingen tot uittarting van de Boeren, die met het hnnne antwoorden. De Afrikanerbond in de Kaapkolonie zit intussohen niet stil. Wat door en over zyne gedragingen bericht wordt is zeker geloofwaardiger, dan het ge schetter over Kruger van de aan Rhodes verkochte bladen. Te Mal- mesbury is een öongres gehouden, waarin de ondervoorzitter, Botha zeide, dat wanneer Rhodes' kuiperijen in Bcgeland slagen, d&t Diet alleen op de inlgviug van Transvaal, maar op de vernietiging der onafbankelgk- heid van geheel Zuid-Afrika zal uit- loopen. De bekende Atrikaander Hofmegr is bezig aan de vorming van eene nieuwe politieke partij in de kolonie. Naar luid van oen bericht uit Ma drid zouden twee aanvoerders van' Cubaansche opstandelingen hunne) onderworping hebben aangeboden,; welk voorbeeld ook door anderen zou worden gevolgd. Als 't waar is, dan mag het een geluk h6eten voor Spanje, zooals het voor Duitschland een fortuintje is, dat de begrootingsoomm:eeie in den Rijksdag op de marine-begrooting te zamen voor dertien millioen mark h6ölt geschrapt, waaronder de eerste kredieten voor den bouw van twee nieuwe kruisers. de heer Jansen hiermede zeer. Ben bal besloot de bijeenkomst. In No. 62 V2u de Staatscourant zijn de statuten opgenomen van de ver- eeniging „Weten en Werken", alhier. De heer M. G. Wildeman, adjunct- archivaris alhier, is tot eerelid be noemd van „the Huguenot-Society of London." STADSNIEUWS. eerste en tweede Pagina Haarlem15 Maart. Vereeniging ter vereenvoudi ging van onze schrijftaal. Alhier worden pogingen in 'twerk gesteld om een afdeeling van boven staande vereeniging op te richten. Verschillende heeren hier ter stede zgn al lid dier vereeniging en nn heeft z'.ok een comité gevormd bestaande uit de heeren Gerdessen (lid van 't hoofdbestuur). Van DorsteB, Fick, Van der Have, dr. Schepers en Van Sonebeek, om een afdeeling op te riohten. De heer P. H. Mulder van Utrecht, die de quaeetie der vereenvoudiging van onze schrijftaal al verscheiden malen en ook op het letterkundig Congres te Gent behandeid heeft, is nitgenoodigd in een vergadering voor leden en belangstellenden op te treden. Ds. A. D. Wempe te Alkmaar heeft het beroep naar de Ev. Lutb. Ge meente alhier aangenomen. BINNENLAND. Haagsche Brieven: Elk journalist is op zgn Igd ver plicht van clichés gebruik te maken Eq zoo wensch ik dan te conatatee- ren, dat Pulchri's gouden feest „met groote opgewektheid" is gevierd. Dat was inderdaad te verwachten, te denken ook dat dit feest van de ailereersten onzer Hollandsohe ar- tisten iets ongewoons zou zgn, iets artistieks van zeldzame bekoring. En zoo was het. Men moet onze schilders kennen, om te weten hoe het tot stand kwam. Een week gele den was er nog zoo goed als niets gereed waar gewone, niet artistiek aangelegde menschen maanden te voren toebereidselen zouden gemaakt hebben. Wel stonden de plannen vast, wel was de schets gereed, maar de détails, bet afwerken en vernissen moest tot op het laatste oogenblik wachten. Dat hebben sohiiders op ons voor; als zg willen kunnen zg ongeloofigk veel, snel en hard wer ken. Dan komt alles aan op de in spiratie van het oogenblik en onder den indruk daarvan wordt het werk geleverd. Daar is dan ook hard gearbeid in de groote zaal van onzen Dierentuin op hooge ladders van glazenwassohers slonden de „prima inter pares," in huQ fluweelen jasjes, gewapend met Jaoge witkwasten, kladders verf wer pend tegen tientallen vierkante meters gespannen doek. Eq 't re sultaat Verrassend 1 Beneden, onder de gaanderij. 9 of 10 geestig beschil derde kermistenljes, hier de traditio- neeie poffertjeskraam, ginds de meer moderne snelteekenaar. Ea de geheele zaal weggedoezeld, sohuil gaande in een decor, dat een marktplein weer gaf, hel van tinten, meesterlijk werk, helaas bestemd om weder te verdwg- nen. De aanblik was wonderschoon. In die omgeving honderden te veel! feestgangers: aristooraten van geboorte, aristocraten van naam. aristocraten van den geest, vorsten op het gebied van letteren en kunst; honderden zwarte rokken, honderden moderne! soirée-toiletten van bedaagds dames, afgewisseld door weinig heeren en veel dames in draohten van het begin dezer eeuw tot op de helft, veel boerinnetjes uit alle oorden des lands, Hollandsohe, Frieaohe, Zeeuw- sche, Geldersche, kopjesom te stelen, snoezige pakjes, boerinnetjes om in j een lgstje of op een chiffonnière De heer L. Jansen Fzn. van hier las Zaterdagavond in de bovenzaal van de sooieteit Vereeniging voor de af deelirg Haarlem van de Nederland* sohe Vereeniging van Spoorwegamb-te zetten. Roezige drukte van vroo- tenaren. Hg had als leesstof gekozen een aantal schetsen van JüBtus van Maurik Jr. Zijn auditorium amuseerde lyke stemmen die eensklaps ver stomde tuen, uit de tot salon inge- riohte rotonde, over eenlkeurig rustiek bruggetje.' dat een waterval overbrug de, onze vorstinnen binnentraden, me haar gast, Prinsea Elisabeth van Wal- deok en een vrij talryk gevolg. Een deceptie Koningin Wilhel- mina, in allerliefst toilet wel is waar, droeg niet de Friesche kleedij. Men had er zioh zoo op verheugd I Voorafgegaan door Pulchri's Be stuur, door de lange beide zgden buigende massa, bereikten de Vorstin nen haar zetels, voor in de zaal, vlak bij het tooneel. Toen een toespraak ran Mesdag, overal hoorbaar in zgn nimmer afgeleerd groningsoh accent, dankend voor de sympathie en die vragend ook voor het vervolg, als onze Wilhelmina koningin zal zgn metterdaad. Dan overreiking «van een oorkonde, herinnerend aan de feestelgke gebeurtenis en daarna een dankwoord enzer jonge KonÏDgin, helaas slechts te hooren voor wie vlak bgetonden. Want de muziek die der vorstinnen bij haar komst 't oud Wil helmus had toegeblazen, viel nu met het Volkslied in, dat we hadden wil len missen om, stil als muisjes, ie hooren wat H. M. op de rede van Pulchri's wakkeren voorzitter ant woordde, Daar ging het scherm op en eeu allegorische voorstelling, der kunst huldigend, ontworpen door de J09- selin de Jong en vergezeld van een wèlgezegd reoiet door P. A. M. Boele van Hensbroek, vroeg onze aandaoht, tot drie malen toe en meer. En zoo volgden nog drie tableaux vivants, naar scnildorgen, meesterlijk van arracgomont, uitnemend vao de coratief en kleur zooals alleen schilders die arrangeeren, zooaïs al leen Pulchri's leden die uitvoeren kuDnen. Prachtig in éan woord Muziek gaf afwisseling en de uitvoering van danEen door onze jeu- nesse dorée, een Oud-Hollandseh me nuet o.w., dat bijna 20 minuten dunrde met smaakvolle figuren, keurig ge danst door de geooBtomeerde deelne mers, waarvan er velen door de Ko ninginnen werden gecomplimenteerd. Ook de kermistentjes ontvingen het vorstelijk bezoek en menige achttien jarige, anders niet op haar mondje gevallen, wist nauwelgks een ant woord te stamelen toen Koningin Wilheimina een vriendelijk woord tot haar riohtte. De emotie 1 Men wordt niet eiken dag door een Koningin toegesproken. Ik herinner mg een regent van een gesticht, die na een bezoek der Re gentes (die juist dezer dagen, gelgk ook de Koningin, weder versohilleDde openbare instellingen bezooht) als antwoord op Hr. Ms. tevredenheids- betuiging, niets anders wist te zeggen dan ,'t Doet me genoegen, dat het Uwe Majesteit genoegen doet I" Oratorisch geenszins onberispelijk, maar: wat zoudt gjj geantwoord heb ben Nadat de Vorstinnen vertrokken waren, zeer ingenomen met wat zij Mr. Brantsma moet hebben voor- gedragen; de heer Fermin moet heb ben gezongen. Maar (als in het drama) '„'kheb niels geaiec., 'kheb niets ge hoord." Want 'twas zóo vol, zóo vol eigenlijk te vol om gezellig te zgn. HOOFDSTUK VIL Ongerustheid op de villa. Zij eindigde haar zin nietzg vermocht die verschrik- dijke veronderstelling niet onder woerden te brengen. Maar terwgl zij boven afgemat op haar bed lag en «h al hnnne gesprekken wel voor den honderdsten eer te binnen bracht, herinnerde zg zich dat meisje, en trens hoe het zijn zusters plan was geweest om hen eiden nit te huwelijken. Mogelijk dat ook zij van hem hield, en o jammer mis- chien was zij handig genoeg geweest om zijne liefde ederom terug te winnen. HOOFDSTUK VUL He opinie van Sir James. «Leunt gij wel makkelijk tegen dat kussen Wil ik et eens een beetje voor u opschudden .Neen dank u wel, ik zit heel gemakkelijk, Agatha. Gij behoeft mg heusch niet langer zoo te vertroetelen. Ik ben niet ziek meer. ik ben alleen maar wat suf in mijn hoofd. Én Rupert Carroll streek met een vermoeide uitdruk king zijne hand langs zijn voorhoofd. Hij lag op de sofa in zgn zusters zitjramer te Har- vington. In den haard lag een vroolijk vuur te branden, want het wsb reeds October en de dagen waren koud en herfstachtig. Hg was vandaag voor het eerst beneden, hij was eenigs zinB vermoeid want er was een groot geleerde, een specia liteit, uit Londen overgekomen om een consult te hebben met den geneesheer, die hem tot dusverre behandeld had, en de groote man had hem ondervraagd, en nog eens on dervraagd totdat zgn hoofd er zeer van deed, welke zich nn met zijne zuster in de naastbgzg'nde kamer had terug getrokken waar hg zijne bevinding mededeelde en tevens zijn honorarium opstreek alvorens, naarLon- Londen terng te keeren. Agatha Dale bleef middelerwgl bij Rupert om hem op te paseen. Zg stond naast de sofa, en keek zorg zaam naar hare patient. Zij was eene rgzige jonge dame, met donkere oogen en^donker haar, met een zeer gedecideerd uiterlgk, zij zag er niet lieftallig nit, maar had een mooi figuur, en over het gehsal had zij het faux-air van een knap meisje. Rupert zag haar glimlachend aan. „Waarom kijkt gij mij zoo bedroefd aan, Aggie?Ben ik dan zoo'n ruïne," vroeg hg haar de hand toeste kend. Maar zg nam echter zijn hand niet aan. „Gij zgt erg veranderd," voegde zij hem aarzelend toe, in antwoord op zgn vraag. „Veranderd Hoe zoo veranderd Geef mg eens gauw een spiegel als het u belieft, om zelf te kunnen oor- deelen." Er stond een klein ovaal spiegeltje op een tafel achter haar. Agatha nam het ter hand. „Voor ik het n geef, moet ik u er op voorbereiden, dat er een groote verandering in uw uiterlijk heeft plaats gegrepen. Gij moet dus tiet schrikken". „Wat is er dan wel voor verschrikkelijks met mij ge beurd, ben ik dan tijdens mijn ziekte zoo afzichtelijk geworden „Alzichtelgk? Hoe komt gg daartoe?" „Ik herleef weer. Geef mij den spiegel nu." Zij reikte hem stilzwggend over, en keerde zich een weinig af. Hij beschouwde zich eenige oogenblikken zonder te spreken. Neen, afzichtelijk was hg niet, alhoewel hg er mager tjes en bleek uitzag, maar er was iets zonderlings met hem gebeurd. Zijn donkere, glanzende krullebol was in deze weinige weken bijna geheel grijs geworden. Het schaadde in geenen deele zgn goed uiterlijk, want zgn snor was onveranderd gebleven, en zgn oogen, met de lange donkere wimpers omzoomd, waren even helder en schitterend gebleven als vroeger, hg zag er nu alleen ti6n jaar ouder uit dan hg werkelijk was. „Wat een grappig gevalzeide hij den spiegel naast zich neder leggende. „Ik ben geheel grijs geworden 1 Ik kan mg niet begrijpen hoe dat komt?" „Gij moet niet vergeten, dat gij een gevaar lgke her senontsteking gehad hebt, en dat gij gedurende zeventien dagen geheel buiten westen zijt geweest." „Kom hier naast mg zitten Aggie, en vertel mij nog eens preoie3 wat er met mg gebenrd is." Stilzwijgend deed zg wat hij verlangde. Nu dan, tante en ik verwachtten n met den trein welke 5.15 van Victoria station vertrok. Gij zoudt met Lord Netherville samen reizenwn verwachtten u beiden. Kunt gij u dat nog herinneren?" Ik herinner er mij totaal niets van, antwoordde hij zgn boofd schuddende. „Waar kwam ik vandaan?' „Gg waart hier of daar aan den Theems gelogeerd om gedurende de zomermaanden te vissohen." „Aan de Theems?" Hij herhaalde baar woorden werktuigelgk. Zg maakten hem echter niets wijzer. Hg herinnerde haar zelf, zijne zuster Harvington, en vroegere voorvallen uit zgn leven opperbest, maar wat onmiddellgk zgne ziekte voorafging was geheel nitgewischt, zoo sohoon als een lei die met een natte spons is afgeveegd. „Aan de Theems? Waar mag dat geweest zijn? Wel nu ga maar door." „Wel uwe bagage is goed en wel van het station hierheen gekomen en wij waren u ieder oogenblik te wach ten, maar gg kwaamt niet. Ten laatste begon tante zioh ongerust te maken, te meer daar do tuinman, die een koffer thuisbraoht u te voet het veldpad had zien ingaan. Gg kunt begrgpeu, hoe wg allen lachten, bghetoumo- gelgke idee, dat a op dezen binnenweg een ongeluk

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1897 | | pagina 1