Ik zat in mqn spreekkameren
wachtte. Hoewel het mij nameiqk in
dien tijd niet ontbrak aan gebrek aan
vertrouwen in mgn eigen bekwaam
heden, soheen took einde een jaar dat
ik gevestigd was, niemand in heel
Londen de diensten van Dr. John
Hardman noodig te hebben.
Op eenmaal werden mijne zwaar
moedige overpeinzingen gestoord door
een rak aan de bel van de voordeur
en een oogenblia daarna liet de meid
een bezoeker binnen.
U is Dr. Hardman, niet waar?"
vroeg de bezoeker. .Mag ik mij zeiven
a n u voorstellen? Ik ben Thomas
Carrier van Rose Villa, ik woon in
uwe nabuursohap."
Na mijn genoegen over de kennis
making te hebben nitgeapro"? en; vroeg
ik waarmee ik kern van dienst kon
zijn.
.Ge hebt het zeker druk, dokter,"
begon nq, waarop ik een boofdbevres
ging maakte, die evengoed ja als neen
beteekenen kon „maar toch zult
u zeker nog wel tqd kunnen vinden
voor een consult,dat ik van n wensoh,"
Ik antwoordde, dat daartoe wel
instaat wezen zou."
„Nu dan, wat mg b=treft ik ben zoo
gezond als ee j vi=ch, maar ik wil
uwe diensten inroepen voor mgn
niohtje. Zij is jong en heeft naar mij
dunkt, een eeuigszms zwak gestel, dat
©en weinig verbetering noodig heeft.
Daar ik eön en at.der over uws
studie heb verro-cen. dat zeer gunstig
voor u is, wil ik haar aan uwe zorgen
toevertrouwen."
Met een enkel woord wilde ik hem
voor deze goeie mesning omtrent
mijn persoon dackzegger, maar hg
liet mg niet aan 't woord komen.
„Gy zgt de eenige zoon van wijlen
John Hardman of Blankley Hall,"
zei hg. .Ik ken uw geboorteland wel
en ik weet dat gq de eenig overge
blevene zgt van een echt degelijke
ond-engelsche familie. Hoe ik dat weet
doet er niet toe. Ik weet ock, dat
uw vader zqn fortuin heeft verloren
door het faillissement 7an de Bank,
waar hq zqn geld had geplaatst en
dat hef sinds dien tqd voor n groote
moeite heeft gekost om er te komen.
Het doet mq genoegen te hooren, dat
het u thans goed gaat."
De heer Carrier babbelde op deze
manier een poosje voort, zonder mq
veel inlichtingen over heinzelven te,
geven, maar des te meer kennis aas
den dag leggende van rnqn eigen
levensgeschiedenis. Ons gesprek ein
digde op aangename wijze en toen
hq vertrok had ik hem beloofd, dat
ik den volgenden dag bij hem zou
komen eten en dan tevens kennis
maken met mijn nieuwe patiente.
Door de dienstbode van mijn hos
pita liet ik eenige informatie nemen
naar den heer Carrier ea zgn niohtje.
Het bleek, dat Rose Villa een flink
en aangenaam gelegen huis was, dat
Carrier iemand van middelen soheen
te zijn zonder bepaald beroep en dat
hel nichtje. Grace Fairleigh, een
allerliefst meisje was van omstreeks
twintig jaar.
Mijn bezoek bevestigde deze mede-
deelingen Mr. Carrier wss een aange
naam en onderhoudend gastheer, Miss
Fairleigh een prachtige blondine met
blauwe oogen, even lieftallig als mooi,
die een mooie stem beaat en zich met
veel muzikaal gevoel bq het zingen
barer liederen op de piano begeleidde.
Ik genuot van een werkelijk uitste
kend diner sn bracht er daarna den
avond alleraangenaamst door.
Miss Fairleigh en ik waren bqna
onmiddellijk vrienden. Ik werd zoowel
door hars schoonheid, ais door haar
echt vrouwelqk, zacht karakter aan
getrokken. Wat mij intussohen zeer
verwonderde was, dat Mr. Carrier mq
BiAIILEMEH HALLETJES.
Beis ZsWrdagaïondpraatjj.
CCCLII.
De burgerij wordt in de laatste
weken verrast met het bezoek van de
schatters voor de personeeie belas
ting. Wanneer men zich vroeger een-
maai had laten beschatten, dan liep
later dat schatterig bezoek met een
klein sissertje af. Dan kwamen eens
in 't jaar twee mannen even aanbel
len, vroegen aan wie opendeed of er
niets veranderd was sedert het vorige
jaar en trokken dan weer rustig af.
Maar zoo eenvoudig ga-.t dat
dit jaar niet, nu we verblqd zqn
met een nieuwe belasting, die voor
rnqn part in toeorie heel wat beter,
billijker en rechtvaardiger kan wezen
dan haar voorgangster, maar die in
do praktgk wel hierop neer zal komen,
dat van de honderd menschen vijf en
negentig méér zullen htbben te betalen
dan vroeger. Met het oog op de
nieuwe voorwaarden van de belasting
hlqven de schatters niet langer op
den drempel staau. Integendeel, ze
komen binnen, besohouwen met kri-
tischen blik uw huiskamer, uw salon,
uw slaapkamer zelfs de geheim
nissen van den zolder blqvec niet voor
hen verborgen.
Dit moet ik hun tot hun eer na
geven. ze zijn altqd h.ffelqk en be
leefd. Hun optreden is besoneiden.In
de eerste plaats moet hun sleeding
gewaardeerd worden, die van hoed
tot soboenen van donkere kleur is
een bewijs van fiju gevoel, daj op hoo-
gen prijs moet worder gesteld. Immers
de belastingschuldige heeft altijd een
xekeregewaarwording van Bomberheid
big bet zien van alles wat metdenfisous
in verband staat, dns ook bq het aan
«chouwen van de schatters. Kwamen
deze ambtenaren dus gekleed in lioht-
gele of lichtgrqze jassen, ruitpanta-
voor haar had doen komen. Naar het
mij voorkwam waa zij volkomen ge-
aond.
Op verzoek van Mr. Carrier kwam
ik er eiken dag en daar ik er feitelqk
niets te doen had, dan een praatje
met het meisje te maken over haar
gezondheid, aohtte ik mij eenige ma
len verplioht dat tot Mr. Carrier te
zeggen. Deze liet mij evenwel nooit
uitspreken, maar pLoht met grooten
nadruk ie zeggen .Dokter, uwe dien
sten aoht ik voor mgn nichtje nog
noodig!" Wat sou een arme medious
dan doen Da cheque, die ik elke
week onder couvert ontving, was mij
te zeer welkom.
Zoo ginven drie maanden voorbq.
Ik wï.9 volkomen gelukkig om de
waarheid te «eggen was is eigenlijk
van den derden dag ai al tot over
de ooren verliefd op MiES Fairleigh.
Weliswaar hai ik haar mijne liefde
nog niet verklaard, maar ik meende
te bemerken dat zij er niet geheel
onkundig ven waa. Alleen waohtt9ik
op een verbetering in mgn praktgk
om den beslisseuden stap te doen en
die verbetering bleef uil.Integendeel,
de toestand van mijne financiën werd
steeds hopelooser voor en na kwa
men er rekeningen en Miss Fairleigh
bleef mijn eenige betalende patient.
Toen ik op een goeien avond weer
bq Mr. Carzier dineerde, vroeg deze
mq een sigaar te rooken iu zqn ka
mer. Ik had zco'n soort van voorge
voel, dat hij daarmee iets voor had
en dat vermoeden werd bewaarheid.
Nauwelqks waren we samen in de
rookkamer, of hij zei-de ronduit„Je
ziet er vandaag verdrietig uit, Hard
man. Zijn er misschien moeilijkheden?
financieels moeilijk&eden Ik vermoed
dat het zoo is en ge zak er wel aan
djenmet mq de volle waarheid te
zegaen."
Ik erkende lusteloos, dat iK min
oi meer op mijn laat3te beenea stood.
Hij ging, zonder eenigen overgaug,
voert„Je bent, geloof ik, verliefd op
Gracie? Is dat zoo niet?"
„Dat is volkomen waar mr. Carrier."
„Waarom trouw je haar dan niet?"
Bij deze vraag beek mr. Carrier
met eön humoristisch laobje mij vlak
in 'tgezioht. Zqn kalmte verwonderde
mij.
„Ik vrees, dat twee niet zullen
kunnen leven vac wat voor een niet
genoeg is," antwoordde ik mistroostig.
„Was er geen finanoieel bezwaar, dan
zon ik gaarne uw nichtje ten huwelijk
vragen.'
„Meen je dat?"
.Zeker doe ik dat, ik heb haar
hartelqk lief."
Hq stond van zijn stoel op en sprak
op zeer ernstigen toon
„Luister dan, Hardman, Grace is
een dame, zoowel door geboorte als
opvoeding en bovendien zoo deugd
zaam en sdel, ala ik ooit een vrouw
heb hooren roemen.
Behalve inij heeft zq in de wereld
geen familie en ik kan elk oogenblik
genoodzaakt zijn, haar te verlaten.
Ik heb naar je geïnformeerd en weet,
dat je verleden onberispelijk is. Het
eenige wat je ontbreekt is een hand,
die je den veet in den atqgbeugel
doet tillen. Welnu, zeg mqhoeveel
hos7- de overneming van een goede
praktijk
Ik was over deze eigenaardige vra
gen meer en meer verbaasd.
„Zou drieduizend pond sterling vol
doende wezen?" liet hq er op volden,
daar ik niet ononddellqk antwoordde.
„Ik zon met een vriend een com-
pagnieeohap kunnen aangaan,- ant-
woo dde ik. .Dr. Jordan heeft mij
voor 1500 pond een aandeel in zqn
prakfqc aangeboden."
„Waar woont hq
„Te Birmingham."
„Is de praktgk goed en Jordan te
vertrouwen
„Aan de deugdelijkheid van de
praktqk kan geen twqfel besiaan en
Jordan is een nobel man, een oud
jonggezel, die op dit oogenblik een
r|k man r.ou iqn, zoo hq niet bjj de
zelfde gelegenheid als mjjn vader,
veel geld had verloreu."
Carrier legde de hand op mqn
schouder. ,Ga dan Graee vragen of
tg je hebben wil. Ik geloof wel van
ja. Waaneer dat zoo is, dan zal ik
je morgen 2000 pond geven om je te
aseocieeren met Jordan en 3000 op
den trouwdag. Alleen maak ik er ©en
voorwaarde bq en dat is, dat het hu
welijk nog de»e maand «al voltrok-
keu worden,"
,,Maar meneer Carrier 1" riep ik
uit," zooveel goedheid mag ik niet
aar.vaarden Ik...."'
Hij wuifde ongeduldig met de hand
en wees naar de deur, zeggende„ga
nu Gracie m*ar vragen," Als in een
droom voldeed ik aar. den wenk en
toen ik dien avond Rose Villa verliet,
was ik de bruidegom van Miss Fair-
ieigh.
De bruiloft werd zeer ruBtig gevierd.
Hoewel sleohts drie weken waren
verloopen sedert mijn gesprek met
den heer Carrier, waren mijne om
standigheden zeer veranderd. Ik was
deelgenoot in de drukke praktijk vau
Jordan en getrouwd met het meisje
dat ik liefhad.
Ik kou het zelf nog nauwelijks ge-
loo7en en toch was het waar. Maar
waarom ter wereld had Caniar mij
zoo met weldaden overladen Ik kreeg
weldra den sleutel tot het raad?el.
't Was op onzen trouwdag. Deluuoh
was afgeloopen, over een halfuur zou
den Gracie en ik naar Parijs gaan,
om. daar veertien dagen te blqven
voor we ons in Birmingham vestig
den. Toen mijn vroHw «ioh voor de
reis ging kleeden, «ei Mr. Carrier:
„Kom even in mijn kamer, Hardman,
ik moet je spreken."
„Je deukt zeker, dat ik heel goed
voor je geweest ben, niet waar?"
roeg hq toen we alleen waren, op
zijn gewone brusque manier.
„Waarom zou ik dat gedaan heb
ben
Ik antwoordde, dat ik het niet be
greep.
Welnu, ik heb het gedaan ter wille
van Grace. Al sinds eenigen tijd zag
ik naar een eohtgenoot voor haar
uit, maar in mijne omstannigheden
was het nia gemakkelijk iemand te
▼inden. Ik zocht naar een man, dien
ik kon vertrouwen, een gentleman
van aard eu afkomst, die haar sou
liefhebben eu goed voor haar zqu
zou en geen lastige bloedverwanten
bad, die tusechenbeiden konden ko
men. Daarin ben ik geloof ik ge
slaagd."
Ik verzekerde hem dat ik al het
ogelijke zou doen, dat strekken kon
tot rechtvaardiging van zgne ver
wachting. Hij knikte bevestigend en
ging voort
„Vrienden had ik niet en hoewel
niet onbemiddeld, zou het niet ge
makkelijk zijn een man te vinden,
die haar zou trouwen zonder vragen
te doen, zonder mqn levensloop te
kennen en met niets dan mqn ver
vekering omtrent de onberispelijkheid
ran haar vroeger laven. Ik hoorde,
dat je als jong geneesheer moeite hadt
om in je onderhoud te voor2;en, ik
informeerde naar je en stelde jetoen
op de proef. Wat ik van je zag en
hoorde voldeed mij en ik geloof, dat
ja den stap dien je gedaan hebt, niet
betreurt."
Ik antwoordde, dat ik meer dan
voldaan was.
,Dat doet mij genoegen," zei hij,
„Eü nu moet je mq belovön, uooit
asn Graoe te zeggen wat ik je nu
vertellen ga."
Ik knikte bevestigend, maar dat
w»s hem niet genoeg. „Ik vraag je
om diiar een plechtiaen eed op te
doen," zei hq. „want ik ga vandaag
heen en je zult mq nooit weerzien.''
lons en bruine deukhoeden, dan zou
bet zijn of ze den spot dreven met de
belastingbetalinnsamart van de inge
zetenen. Hun donker oosfuum daar
entegen sohijnt tot den belasting
schuldige te zeggen„zie, wq be
grijpen uwe droefheid en we eer
biedigen die I*'
In verband daarmee zetelt dan ook
op de aangezichten der sehatters een
uitdrukking van einst. Geen frivole
glimlach zweeft om hunne lippen,
maar een trek van mannelijke waar
heid, die den burger troost over de
attentie waarmee ze zqn hebben en
houden monsteren met hun sohat-
tenden blik. Wat ze ook te zien
h.qgeu, se raken niet uit de p-.ooi.
De bonte kleurenmengeling in uwen
salon mag hen inwendig doen proeBUn
van laouen, uitwendig beweegt zioh
geen spier en zelfs het geschilderd
portret v: n uw betovergrootvader
maakt hen niet aan het lachen. Z_-
doen of ze nie: zien dai twee van de
st elen bedenkelijk kreupel zqn en
wanneer hun oq net optillen de leu
ning in de hand blijft, dan zetten
ze oog een gezicht alsoi dal bq een
rechtgeaard en stoel zoo behoort. Er
wordt altqd hoog opgegeven van de
ondoergronabaarheid va-; diplomaten,
maar praat mij liever van een schat
ter AUeen door hem aan een be
merking met X stralen te onderwerpen I
zoudt ere zijn gedachten te weten kun
nen komen en wanneer ooit of immer
in dit blad „Grepen a it de ziel van
I een «chatter/' in druk mochten ver-
eonijnen, wees aan maar zeker dat
Dr. Valkéma BIouw daaraan het zqne
heeft bijgedragen.
De pnnotualiteit waarmee dit jaar'
.de schatters te werk zqn gegaan, moei
aan het wonderbaarlijke grenzen.
Zoo gaat er een verbaal, dat een
schatter op zijn zeer gewichtig aan-,
teekenboek nota nam van het ont-|
breken van een koperen epijkertje
aan een stoel, waarop er vqf en der-
1 tig zaten, maar voor de waarheid
Op het oogenblik dat ik ditsohrqt
is waarschijnlqk de heer J. H. Kre
lage in de vergadering van Verlraai-
ing bezig, een plan te bespreken tot
het uitsohrqven van een prqsvraag
voor baloonvtrsiering. Het resultaat
van die bespreking zal de lezer wel
op een ar-dere plrats in dit blad vin-
deD. Ik wil er hier maar vao zeggen,
dal ik er van gansoher harte mee
ingenomen ben.
Nooit te vaak en te veel kan in
Haarlem de aa dacht, worden geves-
ligi op de kunst van verfraaiing en
versiering. En dat niet alleen van
baioona Zou er bijvoorbeeld (ik noem
maar wat ma net eerst in de gedach
ten komt) niet een soort van tuin
aan te leggen zqn bovenop de socië
teit „Trouw meet Blijken" in de Gr.
Koutstraa:, die aan een weinig ver-
vroolijking wel wat behoefte heeft
Ii verbeeld me, dat het voor leiedeu
een heel aardige variatie zou wezen
cm eens thee ie drinken tuseehen de
bloemperken op het dak en het stads
gewoel van deze verheven plek te
aanschouwen.
Er is nog veel meer te duen
op het gebied van verfraaiing en
versiering. Het terrein van den
Kraton, aanvankelijk gebouwd door
den heer Hanekuik, later bewoond
door den heer Cremer, is nu weer
kaal en ledig en dient reeds sedert
jaren, tot niels dan nu en dan tot
standplaats van een poffertjeskraam.
Zou het nu niet op den weg liggen
van „Verfraaiing", om een deputatie
af te vaardigen naar den eigenaar van
dat terrein, den heer Petrus Müiler,
om hem te vragen dit gedeelte van
daarvan sta ik niet in. 'tKan be?t
een flauwe aardigheid wezen, zooals
sommige menschen die altqd verkoo-
pen ten koBte van belastingambtena
ren eu die ik voor mij volstrekt niel
kar. goedkeuren.
In hoogen mate verbaasd voldeed
ik aan zijn versoek en zwoer plechtig
geheimhoudingdaarna vroeg ik
„Waarom zullen wij u niet weerzien?"
Hij glimlaohte weemoedig, nam
toen een pen, schreef iets op den
achterkant van eene enveloppe en
wierp mq die toe. „Wat ia dat
vroeg hij.
Ik keek en stond versteld. Het
was een nabootsing van mqn hand-
teekening, maar zoo natuunqk dat ik
mijzelf erin vergist zou hebben, wan
neer ik hem niet had zien sohrqven.
„Dat is mqn haDdteekesing" sta
melde ik.
„Dat is een misdrqf niet waar,
het beroep van valsohe handtekenin
gen maken."
„Ja maar ik begrqp niet
Hq wierp zqn sigaar weg en zei
„Dat is mqn beroep, beste jongen,
ik ben een vervaardiger van valsohe
haDdteekeningen 1"
Het was, of mq qskcud water over
den rng werd gegoten en ik kon geen
woord uitbrengen, maar staarde hem
als verwezen aan.
„Luister", ging hg voort, ,je weet
dat de moeder van Graoie mijne zus
ter waj. Da Carriers waren doodarm
en mgn vader deed ü.q al vroeg op
een kantoor, waar ik aan de verzoe
king geen weerstand kon bieden en
stal. Toen dat gebeurde was mqn va
der ai overleden. Ik heb nog meer
diefstallen begaan in mijn jeugd, zoo
dat ik om" de eerlqke waarheid te
zeggen, omstreeks drievierde van mijn
jeugd in de gevangenis heb doorge
bracht. Gracie weet daar niets van
en geen enkel lid mqn er familie
hoorde in jaren iets van mij, totdat]
ik mijn zuster te hulp kwam, die bij]
het overlijden van haar man zonder;
eeD cent in de wereld was achterge-i
bleven. Ik. zorgde dat zq niet tot
armoede verviel en nana de kosten
van Graoie's opvoeding voor mqnej
rekening.
De menschen vertelden, dat ik mqn
geld in Amerika had verdiend en ik
Bprak het niet tegen, maar waar was
het niet. Toen ik uit de gevangenis!
werd ontslagen, ging ik een compag-
niesohap aan met twee stoutmoedige,
boosdoeners en gezazosnlqk voerden
wq een stout stuk uit, wasrvan mder-
tqd de heele wereld gewaagd heeft, j
Ik maakte een valsehe handteekeaing
van een welbekend millionair, een
van de anderen adviseerde de Bank;
en de derde zorgde voor de inoas-
seering van de cheque, die niet min
der dan honderdduizend pond sterling j
bedroeg. Dat bedrag deelden we met;
ons drieën en later herhaalde we de'
zaak, maar voor een geringer bedrag,
nog tweemaal. Zoo goed was de zaak!
overlegd, dat we nooit bemoeilijkt zqn:
geworden, naar ik geloof zelfs niet]
ernstig verdaoht.
Maar toch besef ik wei, dat ik nooit
geheel veilig ben en wanneer men na ij
ontdekt had, zou Gracie hulpeloos en
onder den druk d6r verachting zijn
aohtergebleven. Daarom he bik gezocht
naar een eerlek man die haar zou
huwen. Zq ia rein en onschuldig en
weet van dit alles niets. Zij mag het
ook niet weten en ik heb uw eed van
geheimhouding.
Welnu, ik ga heen, hoewel hetrnq
moeite kost van haar te soheiden.Ik
vertrek naar het buitenland en zal
het berioht van mijn dood in een
uithoek van Europa zoo versprei
den, dat het u in een der groote
engelsohe bladen onder de oogen
komt.
Meen niet, dat ik zelfmoord plegen
wil, maar voor u wensch ik dood te
ZÏJD."
Er werd aan de deur geklopt en
mijn lief vrouwtje trad vroolijk bin
nen. Ziende hce beteuterd ik keek,
nam Carrier het woord en zei„Ik
heb John een goeden raad gegeven,
Graoe," en kort daarop ging hij. mq
stras aanziende voort: „hii zai je lief
hebben en je goed behandelen, hij
heelt het mg gezworen.^,
Aangedaan sloeg Graoa hare armen
om z^jn hals wel moest hij haar
hebben geleerd, hem lief te hebben.
Het rijtuig wachtte ona. Ik had geen
gelegenheid meer, Czrrïer nog nader
te spreken. Er stonden traoen in zijne
cogen toen sijn niohtje in het rqtoig
stapte. Hij bood mq zqn band niet
aan, ma;.r fluisterde mq alleen in 't
oor: „denk er aan."
Sedert dien dag zqn tal van jaren
voorbijgegaan. Mijn naam is bekend
geworden, ik ben een man van for
tuin, usqne vrouw, mque dochters n
zoons verkeeren in goede kringen en
worden daar gerespeoteerd. Maar
wanneer ik alleen zit en peiDS over
het verleden, dan kan ik hoewel
ik de som van 5000 pond die ik van
Carrier kreeg, sinds lang aan de armen
te Birmingham heb gegeven de
gedachte niet onderdrukken, dat ik
alies, positie en lamilie te danken
heb aan een man, die een schelm was
ea die nu sinds lange jaren uit onze
oogen is verdwenen
Naar h*t engelsch.
de entrée van den Hout te verfraaien
door er een paar sierlijke heeienhui-
zen op te zetten
Wanneer deze Commissie toch aan
't wandelen ia, dan zou zij m6teen
wel eens een kqkje kunnen nemen
van de bestrating van onzen grooten
hoofdwegKruisweg en Kruisstraat,
Barteljorisstraat en Groofe Hout
straat l Toen indertqd de nieuwe
tramlqn in die atratec is gelegd, heb
ben de werklieden (wanneer het niet
Maandag was en niet Zaterdag en
als het niet regende en oofc niet vroor)
hebben die werklieden zeg ik, gewerkt
ais trampaarden om een toepasselijk
be8ld te gebruiken. Maar toen heter
op aankwam de straat weer te leggen,
toen is die arbeidssnelheid helaas niet
verminderd en dat worden we op i it
oogenblik nog degelijk ;,ewaar. Tus-
schea ec aan weerskanten naast de
rails geelt de bestrating den indra^,
da*: zij door een aardbeving ia ge
teisterd.
„Wai. moet," zoo schreef dezer da
gen etn mijner lezers, „wat moet de
vreemdeling denken van eene noofd-
Eiraat, welker bestrating on indenting
der voetpaden zoo gebrekkig, en ab
normaal voor een weivarenue plaats
is, als op onzen Kruü-wegt Hoog
stens zal hij erkennen, dat deze weg
zqn naam a He eer aandoet I
Verwacht hy aan weerszijden van
hef cubcei tramspoor een trottoir van
voidoende breedte, waarop nq onaf-
gebioken tot het oen tram der 3tad kan
c oor wandelen, dan ziet (en voelt) hij
zich integendeel gekweld door de klin
kers van een smal en allerslechtst
onderhouden voetpad, bij regen geheel
onbegaanbaar door de veie groote
plassenhier en daar ontdekt hij bij
wqas van rustplaats een tïottoirtje, op
de meest onverwachte wijze afgewis
seld door stoepen met sieenec palen
en ijzdren hekken, die nem telkens
noodzaken zioh op het bedoelde voet
pad te wagenin 't kori een voor een
hooidverkeersweg, entrée der bloe
BINNENLAND.
Parlementaire praatjes.
De EerBte Kamer, die al weer naar
huis is vermoedtlqk tot 18 Mei
öad niet veel meer te doen en de
interpellatie Muller ging niet door,
omdat die heer niet aanwezig was.
In de plaats daarvan kregen we
een interpellatie van den heer Rahu-
sen, die gehoord had dat men den
Lotnhok-bnit verkoopen wilde en
dat stuitend vond voor het nationaal
gevoel.
Dit laatste was niet best te begrijpen
en de Min. van Kol. zag bet dan ook
niet in. Wat wetensouappelijke waarde
had wilde hij aan masea atslaan en
de rest zou een benefietje worden
voor de sohatkis'. Wat beteekenden
voor ons nationaal gevoel 881.000
vingerringen De Minister vond de
18 ton te mooi om ze niet te nemen.
Goed, zeide de heer van de Putte,
maar verkoop dan ook den diamant
die we 34 jaren geleden te Bandjer-
massin buit maakten, die bij de Ned.
Bank beta >lu wordt en 8 ton waard ie.
ïn raadpleeg een deskundige
maande de beer Weitheim aan.
De Min. beloofde overweging. Tegen
de herziening van de belasting op
het gtbouwd hadden de heere«i van
Nispen tot Pannerdeu, van Lynden
en Sassen enkele bezwaren, speciaal
met het opzicht tot de schatting/
bezwaren die do®r d® hesren van
Swinderen en Bultman werden out
most, verdedigde de Min. van Fin.
met zqn gewone opgewektheid net
stelsel dezer wet, die ten slotte zonder
stemming werd aangenomen.
Tegen bet wetsontwerp betreffende
de beide-ontginning verhief de heer
van Nispen eveneens zqn stem, be-
toogendo dat niet in alle provinciën
bet nut van bebossching vaststaat.
Hg vond hei verkeerd a&t de staat
deze aa&k ter hand nam, speciaal om
het daaraan verbonden risico.
De Min. van Fin. kon wijzen op de
algemeene instemming waarmede dit
voorsiel ontvangen was on op het
nuttige werk der Heide-MaatBohappij.
Juist de staat kon, bete;' dan ge
meenten, risico op zioh nemen. Do
proef zou blijken aan de verwachtin
gen ie beantwoorden,
Ne^en en 20 leden stemden voor
de wet, alleen de heer van Nispen
tegen.
Daarna eerst volgde de interpellatie
waarvan ik in den aanvang sprak.
En die afgeloopen zqnde, ging de
Kamer tot nadere bijeenroeping ui teen.
G. Jr.
Onse Koninginnen teWoene ji
De correspondent te Weeaen d 1
„N. R. Ct.w seint
De keizer heeft aan de Nederlan
sche Koninginnen appartementen
den Hofbarg aangeboden. Deze au;
bieding is evenwel, omdat deKonii
ginnen incognito reizen, niet aanvaar
Wel is aangenomen de nitnoodigi]
orn van een hofrqtaig en van
keizerlijke loge ia de Opera gebru
te maken.
In Scbonbruun of den Hof borg ij
een groot diner gegeven worden.
menstad, allervreemdste onwaardige
vertooniDg.
Mg dunkt het ware toch wel te ver
wachten, dat wanneer het Gemeente
bestuur onderhandelingen aanknoopte
met de eigenaars der van stoepen
voorziene peroeeler, tot overname van
dat particulier domein door de Ge
meente en hun het vooruizicht opende
op den aanleg van een flink breed
trottoir, onbelemmerd doorloopende
tot aan de Kruis- reep. Barteljorisstraat
deze eigenaars dit ten zeerste zonden
waardeeren, beseflende het gtmak
dat niet alleen vreemdelingen, maar
zij zeiven van deze verbetering en 't
genot dat zg door de daarmede ge
paard gaande verfraaiing der straat
zouden ondervinden."
Heeft deze brielschrqver niet gelijk?
Niemand Qie oogen hetift om te zien
en teènen cm te voelen z:»l hem te
genspreken, maar er is op dit oogen
blik een reden waarom de etraat daar
zoo slordig blijft liggen. Het volgen
de jaar zal waai»ehqnlqk hier en daar
en overal de euaat moeten worden
opgebroken voor de waterleiding, .on
der nog van de gasfabrlez ie spreken.
Maar dan mag ook waacljyk wei eens
warden gedaobt aan e&n oehoorlqk
troittoir, waarvoor op den Kruisweg
ineer dan voldoende ruimte is.
Maar ik keer tot net heden terug
Dezelfde commissie van verfraaiing
verzoek ik vriendtiqk, eens een kqkje
te gaan neoaen voor bet vroegere
postkantoor in de Smetlestraat. Het
I geaseenteoestuur deajit óiq'kbaar:
„iedereen moet leven", en iaat daarom
j de ontelbare spinnewebben onge-
i moerd. Waareohijnlqk zal hev gebouw
I van binnen een lUBtüoi zqn van tor-
I ren, muizen en ratten en ander leven-
dig gedierte. Met een pond of wat zeep
en eenige emmers water zou het ge
meentebestuur ten minste van buiten
het gebouw in zoover kunnen opknap
pen, dat het niet meer zooals nu, den
vreemdeling zou doen twqfeleu aan de
zucht tot reinheid iu Noord-Holland.
i
De burgemeester van Amster-tg j
heelt Vrqdag bij offio;eele kennisg
ving mededeeiing gedaan raD de f
wone dankbetuiging der Koninginnen
Door de Koningin is eene soi
van f2000 beschikbaar gesteld vott
de algemeene armen.
d
Mr, F. A. London, f
De in Den Haag overleden ouc
resident in Ned.-lndië, mr. F. A
Loudon, was gedurende ruim 3
jaren in 's lands dienst toen hg i
1877 eer»ol werd ontslagen uit igt
betrekking van resident van Krawang
Na in 1846 te ^qn aangesteld al
klerk bq het Hooggerechtshof i
Nederl. Indië, doorliep hij daan
verschillende function bij derscnteiT
Igke macht als griffier en lid vi«
den Raad van Justitie te Samarant,
en later te Batavia en als omg. .t
rechter in de 3e afdeeiing op Javs.
In 1859 werd bq ben emd tot assis1
tent resident voor de politie te San» 1
rang 8n 't was iu deze betr^ksi&j
dat yzd regeeriDg- wegë aan m;
London tevredenheid werd betuigt"
over de wqze waarop hij den resides^
van Samarang ter zijde had gestasi'
ter onderdrakkicg van deniuAugus'
tus 1860 in de Wartembergsobe kazerm
aldaar uitgebroken opstand.
Oplichting. j
Op 15 April j.l. heeft zich te XGrj e
venhage bij een ingezetene vervoeg
een man, die zich noemde Heinriclt
Elendrioks. Hq gaf voor ie zqn gehore;
in Friesland, nabq Harlingen, te wo^
nen te Oldenburg en op 14 Aprir]
1897 te Rotterdam te sin aangekomen
mei een koopvaardijschip waarop b; i,
stuurman was geweest. Onr;eveer i
jaren, min of meer gezet, blond grij
zend. Hg spreekt gebroken Hollandss!
goed Vlaamsch, Duitsph en Engelsch l
Bij een ingezetene gaf hij voor da
zqn kist voor hem geschenken van zjji D
broeder bevatte, die te St. Lour
woonde. Die gesohenken bestond»!
uit 25 kilogram koffie, suiker en zijder
Hq gaf blqken weikelqk teSï. Louir
te zijn geweest en daar ts hebben ge
kend den broeder van d6a ingezetene
Na een gastvrije ontAangst verteldi
hij dat 't slot van zijn kies defeot
WQ3, dat hij daarom de gezehenkei
•ertst der. volgenden d. g kon brengen
dat hg daardoor ook ni:.t bij sgn geli?1
kon en daarom ter iesn wenschte ti 1
hebben een som van l 35, die heb
daags daarna zou terug brengen. Hj»'
is verdwenen en liet niets meer van*
zich hooren. Te Rotterdam deed hjj
op 16 dezer ongeveer hetzelfne ei
noemde zich daar Heinnch Hendrik»
Peter. De commissaris van politie dein
2e afdeeiing te °d Gravenhage verzoekt
zijne aanhouding en geleiding voor r
den naast bq zqnden officier of hulp-
Officier van justitie en bericht.
Vrqdag is te Delft overleden pro jj
fesoor J. A. van den Broek hoog
leeraar in de gesohiedccsa van Neder
laadBoh-Indië aan de Isdieohe instel
ling te Delft.
Uit Hellevoetsluis wordt bericht
dat Vrqdag de torpedoboot „Nobe"
de „Etna" heeft aangevaren. Deze
Na dit onaangename bezoek zon
du commissie zich kunnen gaan ver-1,
Instigen in het besohouwen van den p
grasrand, die op de Dreef tusechea -
de tramrails en de boomen wordt i
aangelegd en die de omgeving wer-4
kelijk zeer versiert. Jammer maar.h'
dat de groote boomsn bq den ingang t»
van de Dreef zqn omge hakt
Over die omgehakte boomen moet d
ik toch nog wat vertellen. Ik U.
beb nameiqk gehoord, dat ceheeip
Zocher aan aan kelijk we', geadviseerd i]
heeft tot bet omhakcen van die boo*
men, maar daarna zeer spoedig tot
andere gedachten is gekomen eu (per
brief) in overweging gezever heeft,
de boomen nog te laten staan. Aau q
wien die brief gericht wa\ weet is. u
niet maar dat hij iu Jeu Raad j
nooit ter fprake is gekomen, dat weet
ik wel. De Engelse hen zqn gewoon
te zeggen, dat men niet jammeren
moet over gemorste melk en zoo b
helpt het ook weinig of men terug*
verlangt naar omgehakte boomen.
De vraag is alleenwaarvoor dient
een ndvieeur, wanneer zijn advies]
niet wordt opgevolgd?
En nu nog ten slottewanneer dej
oommissie toch wandelt, zou ze dan
ook mq eens een bezoek willen bren- u
gen. Ik kan nameiqk maar niet in
zien, wat voor sierlijks er is in het
nieuwe huis. dat op de Dreef gebouwd
is edueltelqk fel groen, gedeelte
lijk fel rood en voor de rest grqsgr^uw
gepleisterd, hetgeen den indruk geeft,
al stond laat--;genoemd gedeelte nog
in de grondverf. Maar naiuurlqk zal
ik in deze opinie wel ongelqk hebben,
want waarom zou etn good archi eet
voor een goeden bouwheer op een
goeden stand een leelijk huis bouwen?
Vandaar dan ook, dat ik de oom missie
van verfraaiing vriendelijk verzoek
bij gelegenheid eens 'oq mq aan te
loopen om mij te overtuigen, dat
het bedoelde huis voletrekt niet
leelqk, maar integendeel juie; heel
mooi is. F1DELIO.
