I weede Editie.
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
De familie Vaugermont.
14e Jaargang.
Woensdag 26 Mei !897,
4264
^J30iT3Sr:En^I3±13>TTSn^IJ"S:
foor Haarlem per 3 miuinde.ilf 1.20
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der
gemeente, per 3 maanden1.30
'Franco door het geheele Rijk. per 8 maanden- 1.65
Afzonderlijke-nummers-0.05
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maanden0.30
de - omstreken en franco per post 0.37'
Directeur-Uitgever
A-IDVEiaTIGITTIErisr:
50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Groote letters naar plaatsruimte.
Bij Abonnement aanzienlijk rabat
Reclames 20 Cent per regel.
Abonnementen en Ad verten tién worden aangenomen door onze Agenten
en door alle Boekhandelaren en Courantiers.
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
Bureaux: Kleine Houtstraat f4, Haarlem. Telefoonnummer 122.
FEEREBOOM.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicity F.'rrtngére G. L. 'DA UBE Co. JOHN F. JONES, Sure., Parijs 3 Ibis Faubourg Montmartre.
Met uitzondering van liet Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het
Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
BUITEN het Arrondissement. Haarlem is de prijs der Advertentiën van 1—5 regels 70,75, elke regel meer j 0.15 Reclames per regel f0,30.
Agenten voor dit blad in den
jn omtrek zijn: Bloemendaal, Sandpoort en Schoten. P. v. d. RAADT, SandpoortHctvmtcde. J. LEUVEN, bij do tol; Spaarndam, C. HARTENDORP
Velsen), J. OOSTE11HOF; IJmuiden, TJA DEN Beverwijk, H. JUNGERIE, Koningstraat. Genoemde Agenten nemen Abonnementen cn Advertentiën aan.
öfSsdeeSe Berichten.
Burgemeester en Wethouders van
laarlera,
Doen re wéten, dat bij hunne be-
stókkihg van 13 Mei jl. aan P. Blad
crgiinuiug is verleend tot het vcr-
ieuwen van den oven in de bakkerij
het perceel aan de Kleine Hout
iaat no. 113.
Haarlem, 22 Mei 1897.
Burgemeester en Wethouders
voornoemd.
BOREFL.
De Secretaris.
A. J. r. SLOUTËN,
L. S.
Nationale Militie.
Herhaling s-o e f e n i n g e n.
De Burgemeester van Haarlem
lept bij deze op de milicien-verlof-
mgers
CMMMMCOCOMCOCOCOW-i'-t
>-ao)o>ojmo>cvocc33ooo
t:oococ»cocococx)cocqcocccooo
?saaaaaaaaeas
2 fè 21A .2 05.2.2 o o o o o
CfSlöSStöSSSSSSS
■J.sa dtstÈBüGjcJciirtMcï
^KWtqteKWMfcftKKK
a g
Ié
Q 3
2 o
sni
o ="2
J.. e 2M-5--2
.v-.Ps
O oH
hoorende tot het regiment Grena-
trs en Jagersom zich op 28 Juni
ostaande, des namiddags vóór vier
e, te bevinden te 'sGravenhage bij
in korps, voorzien van al de voor
open van kleeding en uitrusting,
or hen bij hun vertrek met groot
Hof medegenomen, ten einde in
okelykcn dienst te worden gesteld.
Haarlem24 Mei 1897.
De Burgemeester voornoemd.
BOREEL.
PoSêïieEfc Overzicht.
De ambassadeurs te Konstantinopcl
icten inlichtingen hebben ontvangen
er de stemming van de Turksche
irte ten aanzien van de vredesvoor-
lardcii. De Porte zou dan geneigd
zijn liet oorspronkelijk geëischte be
drag der oorlogsvergoeding te vermin
deren, tevens" willen onderhandelen i
over den afstand van Thessalië, maar
niet geneigd zijn haar eisch van op
heffing dor capitulation to laten varen.
Dit laatste punt schijnt de grootste
moeilijkheid in de onderhandelingen
op te leveren. De mogendheden zijn
evenals Griekenland tegen een alge
hele opheffing der capitulatiën.
Het bericht, dat de Turken In
Thessalië hebben, gemoord en gebrand,
cn de Grieksche gevangenen door hen
slecht behandeld worden, is tegenge
sproken.
Over de stemming van liet griek-
sehc yolk ten opzichte van zijne
dynastie is in de laatste dagen wei
nig gemeld. Dat er te dien aanzien
eenige onrust heers: i blijkt uit liet
feit, dat aan een oostenrijkseh oor
logsschip bevel is gegeven van uit
de baai van Salonika naar Phalerun
te stoomen, waarschijnlijk om op alle
gebeurlijkheden te Athene voorbereid
te zijn.
Moge Griekenland zelf van Rusland
niet zoo veel steun hebben gehad als
het wellicht verwachtte, de czaar zal
stellig zijn invloed aanwenden om zijn
bloedverwant, koning George, op den
helleensellen troon te handhaven.
Ten gevolge van den klap, door den
spaanschen minister van buitenland-
sche zaken aan den liberalen senator
Comas toegediend, wil de liberale partij
met alle kracht een crisis uitlokken
om den minister te noodzaken heen
te gaan. Canovos wil hierin echter
niet meegaan, want bij de hangende
onderhandelingen over de voor Spanje
moeilijke quaestic met de Vcrcenigdc
Staten over Cuba, wil hij niet van
minister van buitenlandschc zaken
verwisselen.
Dc^ minister-president heeft dit in
den Senaat verklaard, en daarbij den
nadruk gelegd op de verantwoorde
lijkheid, die in deze omstandigheden
op alle partijen rust.
President Kruger doet nu steeds
zijn best, om getuigenis af te leggen
van zijne goede gezindheid tegenover
Engeland. Maandagochtend 'bezocht
hij den "Volksraad te Pretoria om de
vergadering te verzoeken, dien dag
ter eere van koningin Victoria's ge
boortedag, de zitting te verdagen. De
Volksraad stemde hierin toe en ver
daagde tot heden.
Eensluidende telegrammen uit Pre
toria aan de dagbladen melden, dat de
herkiezing van dr. Lcyds tot staats
secretaris" zeker is. Volgens den be
richtgever van de Times te Kaapstad
echter zal dr. Lcyds de benoeming niet
aanvaarden, maar in Europa blijven en
jlir. Beelaerts van Blokland opvolgen.
Het staatssecretarisschap van dcZuid-
Afrikaansehe Republiek zou vervol
gens gesplitst worden in een ministerie
van Buitenlandsebe cn van Binnen-
landsche Zaken.
De opstandelingen te Uruguay ver
dedigen manmoedig het grensstadje
Revera en hebben de regccringstroe-
pen met bebloede koppen teruggesla
gen, toen die bet stadje stormender
hand poogden te veroveren. De regee-
ringstroepen wachten versterkin
gen af. alvorens den aanval te her
halen.
STADSNIEUWS,
eerst© en derde Pagina.
Haarlem, 25 Mei 1897.
Vrijspraak.
Door het gerechtshof te Amsterdam
is lieden uitspraak gedaan in de be
kende zaak van den lieer Or val, smids
baas aan de Haarlcmsclie machinefa
briek. Het overwoog, dat uit het ge
houden onderzoek de schuld van
appellant niet overtuigd is bewezen
én sprak hem dus vrij. De heer Orval
was door de Haarlemsche Rechtbank
tot 1 maand gevangenisstraf veroor
deeld, terwijl het O. M. bij het Hof tot
bevestiging van dit vonnis had gecon
cludeerd.
Verdediger was zooals gemeld is,
de heer mr. F. A. Bijvoet hier ter
stede.
Het Snez-kanaal en Egypte.
De heer J. F. W. Conrad, die
Maandag, zooals reeds kortelijk is
gemeld, in de rotonde van het Pavil
joen over dit onderwerp eene voor
dracht hield, gal' in (1e eerste plaats
een kort overzicht van den Nijl. die
in de geschiedenis van het Snez-ka-
naal zulk een groote rol speelt. De
Nijl. die vroeger met zeven takken
in (le Middeliandsche zee uitkwam,
mondt, er thans mot. twee in uit, daar
er vijf zijn verzand. Het merkwaar
dige van den' Nijl is, dat hij op
geregelde tijden wast en daalt. Het
water is in Juni het hoogst en komt
omstreeks 25 Juni te Cairo, waar dan
een feest wordt gevierd. liet hoogst
is het water in half October. Bene
den Caïro is eene groote „stuw" in
de rivier, d. i. een muur met een
aantal openingen van 5 M., die al
dan niet kunnen worden geopend.
Hierdoor komt het water in de Del
ta en wordt er dus gebruik van ge
maakt.
De landengte, waardoor het kanaal
van Suez werd gegraven, was eene
groote, droge vlakte. De bodem dier
z.g. „Bittere Meeren" bestond uit
eene laag van 8 a 10 M. zout.
Men was reeds in de oudste tijden
er op bedacht de Roode- en Middel
iandsche zee te verbinden. Eerst in de
tijden der Ptolemëussen (1394—132S
v. Chr.) en daarna ten tijde van kei
zer Trajanus. Die kanalen zijn later
verzand, doch men kan nu nog de
overblijfselen er van zien.
Napoleon li ad ook aan (le verbin
ding der beide zeöen gedacht en wel
door de landengte van Suez. Dat
denkbeeld moest uitgevoerd worden
en een zijner ingenieurs kreeg de op
dracht het plan te beramen. Deze, die
met allerlei tegenspoeden had te,kam
pen, zeide, nadat hij een onderzoek
had ingesteld, om zich er af te maken,
dat de Roode Zee 10 M. hooger dan
de Middeliandsche Zee was. Latei-
had Napoleon geen tijd meer om aan
de zaak te denken.
De geleerden betwistten later de
meening van Napoleon's ingenieur en
zeiden dat de gemiddelde hoogte der
zeëen .gelijk was. In 1846 bleek dit
ook dus tè zijn. De Engolschen, die
bet kanaal niet wilden, zeiden op last
van den ingenieur Stephenson, dat
het kanaal er niet kon komen, daar
het dan een stinksloot zou worden.
In 1849 kwamD. de Lesseps in Egyp
te, die daar met den khodivo Said in
aanraking kwam en in 1854 de con
cessie voor het Snez-kanaal kreeg.
De khedive zond hem tot hulp twee
ingenieurs. Aanvankelijk had men
plan een kanaal, afgesloten met slui
zen te maken, een z.g. „zoetwater ka
naal." Eene internationale commissie
keurde dit plan af, maar ontwierp een
ander, een open-kanaal. Dit zon op
den bodem 44 M. cn op den water
spiegel 80 M. breed zijn. met eene
diepte van S M. De kosten waren op
500 mill. fr. beraamd. Den 25 Mrt. 1859
stak men de eerste spade in, den grond.
Engeland maakte steeds allerlei
moeilijkheden, omdat het het kanaal
niet wilde. De khedive verleende echter
zijn hulp door het geven van 16000
werklieden en afstand van het land
van Gosa aan de Maats. Engeland
vond het schande dat al die werklie
den daar slavenwerk deden en keurde
af, dat de Maats. Gosa had gekregen.
Keizer Napoleon deed dienst "als
scheidsrechter, beval dat de dienst
der werklieden van Egypte, de fellah's,
moest ophouden, dat Gosa aan Egypte
moest worden teruggegeven, docli dat
Egypte daarvoor aan de Maats. 24
mill, schadevergoeding moest geven.
Het kanaal werd 17 Nov. 1869
geopend tiaar de werkzaamheden nog
al vlotten. Nederland was by de feeste
lijkheden door prins Hendrik vertegen
woordigd. Het kanaal is 162 K.M.
lang. De „Bittere Meeren" zijn 19600
H.A. groot. Met cone bodembreedte
van 22 M. en een diepte van 8 M.
werd het werk opgeleverd. Het vol
deed zeer aan het (loei, doch niet aan
hetgeen men zich er van li ad voor
gesteld. Men klaagde over de hooge
kanaalrechten.
Nn overleed de khedive van Egypte,
die 176.000 aandcelén in de onderne
ming had. doch nog niet betaald. Die
aandeelen kochten de Engclsehen. Ze
waren nu belanghebbenden in de zaak
cn boden 30 m. francs aan om het
kanaal in 30 jaren te verbeteren. Men
was tot 1SS4 bezig het kanaal te ver
beteren.
De scheepvaart op het kanaal nam
inmiddels toe. In 1870 passeerden.486
en in 1884, 3284 schepen liet, kanaal.
Thans gaan er veelal schepen met 152
M. lengte door.
In 1884 word besloten het bestaande
kanaal te verbreeden en te verdiepen.
De bodem zou ten slotte 70 M. wor
den; eerst verbreed met 15 M. Deze
verbreeding van 15 M. zal dit jaar tot
een einde zijn gebracht. Het kanaal
zal dan eene bodembreedte van 37 M.
hebben. Twee schepen van 60 M. kun
nen dan elkaar met eene tusschcn-
ruimte van 5 M. passecrcn, doch een
moet dan stil liggon. De kosten dezer
geheele verbreeding zyn op 203 mil-
hoen francs beraamd.
De kanaal rechten bedragen nu per
dag meer dan 200,000 francs. Langs
het geheele kanaal zijn nu meerpa
len en het is met gas verlicht; te
Port Said is eene goede vuurtoren
cn de schepen varen er des nachts
met elcctrisch licht Om liet kanaal
is een spoorweg aangelegd.
De heer Conrad wijdde daarop nog
een kort woord aan de pyramiden op
een paar uur afstands ryden van
Caïro. Hoe langer een farao van
Egypte leefde, hue grooter zijne py-
ramide werd, daar na een zeker aan
tal jaren levens, cr een gedeelte werd
bijgebouwd.
De pyramiden bij Cairo, waren vroe
ger met graniet bedekt, doch de
latere farao'qii namen het er af, om
moskeen te bouwen.
De verdiensten van De Lesseps
huldigde de heer Conrad ten slotte.
Hij deelde mede, dat ieder schip, dat
het S'iczkanaal doorging oen franc
kon storten, om een monument voor
De Lesseps te kunnen oprichten.
De heer Cremer dankte den heer
Conrad voor zijne interessante lezing.
Uit Transvaal.
Van' een oud Haarlemmer, thans in
Transvaal, ontvangen wij het verzoek
publiciteit te geven aan de volgende
waarschuwing
„Herhaaldelijk komt liet voor, dat
hier in Zuid Afrika Hollanders aan
komen met een of meer vuurwapens
bij zich, die zij dan, hetzij om te
smokkelen of zonder betaling van
douane-gelden, willen binnen bren
gen; (leze week is (liet was in April)
is het reeds 4 maal voorgekomen, dat
zulke wapens in 't bezit van Hollan
ders werden gevondendeze lui wer
den toen direct onder politic-geleide
overgebracht naar den landdrost te
Heidelberg, waar zij zich dan hebben
te verantwoorden.
Komen zij er wat men noemt goed
af, dan betalen zij een boete van 6
a 7 pond, maar ook is bet al voor
gekomen. dat het smokkelen van vuur
wapens hier werd gestraft met gevan
genisstraf, en daar het nu minder
waren dan ook zoo enthousiast, dat
de heer Crclio van zijn drie liederen
een gedeelte van het laatste, liet
Kwezelken, moest herhalen. Mevrouw
Haverman heeft een frisch sopraan
geluid, dat gemakkelijk aanspreekt
en haar echtgenoot een woeke tenor
stem, aangenaam om te hooron, wan
neer die niet naar den gevaarlijken
hoek der affectatie verdwaalt. l)e
heer Sickesz eindelijk gaf ons Rünt-
gens Variatonen, zeer keurig en lang
niet zonder virtuositeit, te genieten.
Van (lc koornummers behaagde ons
het sprookje van de schoone Molu-
sine het meestmisschien ligt dit
meer onder het bereik van deze
vereeniging, die voor de uitvoering
Psalm 95 nog wel een weinig,
talryker had kunnen zijn. Dit neemt
evenwel volstrekt niet weg, dat het
koor. zooals het is samengesteld, zeer
goede qualiteitcn vertoonto.a. goed
attaqueeren door de dames en verder
by allen een duidelijk waarneembare
liefde voor wat cr gezongen wordt,
met de vermelding waarvan wij ook
meenen den directeur, den heer H.
Hammer, een woord van lof te heb
ben gebracht.
Het verdient gezegd, dat het duo
in den Psalm door mevr. Haverman
en eene der dames-leden zeer loffelijk
werd uitgevoerd.
Heden zijn alhier de eerste aard
beziën van tton koudon grond door Jan
Spaarngaren van Aalsmeer ter Markt
gebracht en verkocht aan F. van Leeu
wen, Bakenesscrgracht 30.
Het eneycliekfeest.
Het is bij de katholieken gebrui
kelijk elk jaar te herdenken de uit
vaardiging der encycliek Rerum No
varum. handelend over den toestand
der werklieden, door Z.1T. Paus Leo
XIII. Cok dit jaar werd hier, zooals
wij roods aankondigden, door de afd.
Haarlem van den Ned. R. C. Volks
bond, Maandagavond in de groote zaal
aangenaam is, om aldus met vrij logies van de sociëteit „de Kroon" dit feit
in een nieuw of vreemd land ontvan-feestelijk herdacht. Voor het podium,
gen te worden, zoo raad ik allen aan waarop de zangers, onder directie van
die van "plan zijn naar Zuid Afrikaden heer Andriessen hadden plaats
te komen, hun revolvers en dergelijke j genomen, waren planten en bloemen
wapens maar gerust 't huis tè laten aangebracht en te midden daarvan
want werkelijk, ze zijn hier niet noo- j prijkte de buste vanZ. H. Leo XIII.
dig men loopt hier net zoo rustig Ook waren daar verschillende banieren
rond als in Haarlems verlichte straten."
Haarlems Gemengd Koor.
Bovengenoemd koor voerde Maan
dagavond in de concertzaal der Ver
eeniging o. m. twee grootcre werken
uit, Psalm 95 van Mendelssohn en
Hoffmanns M&rchen von der schönen
Melusine.
Als solisten kwamen voor het voet
licht (lc heer en mevrouw Haver
man—Post cn de lieeren Orelio en
Sickesz, de laatste als pianist.
Onder (lezen spande zeer zeker de
heer Orelio de kroon. Het is merk
waardig te hooren, hoe deze zanger
zijn publiek weet mee te slepen, zoo
wel door zyn klankvol, rijk geluid,
als door de manier van voordragen.
Orelio is een van die weinige zangers.
opgesteld. De zaal was stampvol.
Nadat de president, de heer G. Hul-
seboscheven voor half negen (le
bijeenkomst met het uitspreken van
een gebed had geopend, deelde
hij mede, dat over drie weken, dus
aandelen vooravond van de verkiezin
gen, (le Wcleerw. heer Suitgeestvan
Amsterdam als spreker zou optreden
en sprak hij hot lid Klamperdie
dezer dagen 25 jaar aan de Centrale
Werkplaats der H. IJ. S. M. was
geweest met eenige hartelijke woor
den toe. Het is ons, sprak hij, eene
eer zulke leden in den Bond te heb
ben, die anderen een voorbeeld vau
plichtsbetrachting geven.
Hierop zong het zangkoor met veel
geestdrift een feestlied cn daarna was
het woord aan den spreker van den
die men telkens wanneer men zeavond, den WclEcrw. heer Claarijs
hoort, meer waardeert. De hoorderskapelaan te Delft.
FEU1LL ETON.
HOOFDSTUK XV.
De gevolgen.
"rouw Iher, (lie met de handen in dc zijde op den
mpcl van haar keuken stond, antwoordde:
jHy heeft gezegd, dat hy van avond terug zal ko-
i, want hij moest u over gewichtige zaken spreken...
wilde mevrouw niet storen. Het was een oude
r, die er jong uitzag, met eon witten baard en eene
ihte stem.'V
Ik geloof, dat ik weet wie het is," mompelde An-
V ongerust. „Gij kunt wel opdoen, als gij wilt,
ilomène."
ifschoon mevrouw Antony van nature en door haar
irek, nieuwsgierig was, deed zy haar zoon toch geene
dere vragen; hij sprak niet meer over die bezoekers
'gedurende den maaltijd onderhield zij zich vroolyk
i hem over die alledaagsche dingen, waarvan het
ea een aaneenschakeling is.
Maar toch, toen zij hoorde schellen, huiverde zij en
mompelde
„Wanneer gij uit moet, beste jongen, waarschuw dan
onze buurvrouw maarzij zal mij wel gezelschap wil
len houden
„Neen, mama, ik ga niet uit," antwoordde de jonge
man onaangenaam aangedaan.
Hij ging de zijkamer binnen, waar dokter Mathias
Borg h'cm glimlachend te gemoet kwam, zeggende:
„Herkent gy mij niet, mijnheer?" Gy heb my toch
verscheidene malen by de Vaugermonts te Parijs en te
Sceaux ontmoet. Ik ben dokter Borg. Ik hoop dat
gij my mijne onbescheidenheid niet kwalijk neemt, maai*
het is noodzakelijk, dat ik even een onderhoud met u
heb, en wel zóó dat de oogen en ooren van den goeden
heer Dclp er geen deel aan nemen. Begrypt gij
Antonv boog, nam een lamp, die op een tafeltje stond,
en liep dokter Borg voor naar de trap zeggende:
„Wilt gy mede naar boven gaan, daar zyn wij geheel
vry en ver buiten het bereik Tan liet gehoor van den
persoon, van wien gij zooeven spraakt."
Men zegt dat het karakter van een mensch af te
leiden is uit zijn manier van klecden en de inrichting
van zijne kamer.
Het vertrek van Antony had een ordelijk, net aan
zien, waaruit men dadelyk den bewoner kon herkennen
maar toch waren het ameublement en de ornamenten
met een zeker artistiek gevoel gerangschikt.
Voor het alcoof, dat zeer diep inliep, viel in zware
plooien een cachemiren gordijn neer, van een grijs fond
met scharlaken roode en groene fluweelen strepen, welke
eerste geborduurd waren met heraldieke luipaarden en
de tweede met bouquetten distelbloemen. De lambrc-
kijus voor de ramen en de versiering aan den schoor
steenmantel waren van groen laken, met roode stiksels;
een fauteuil en de twee x-vormige tabourets waren met
dezelfde stof overtrokken.
De meubels waren van geel eikenhout van pseudo-
gothischen stijl, welke een paar jaar geleden in België
in zwang was gekomenboven een groote schrijftafel
was een wapentrofee aangebracht, de boekenkast be
vatte verscheidene werken, alle ia denzelfden roodlcde-
ren band gebondentussclien de beide vensters hing
het portret van mevrouw Antony in eene dof zwarte
lijst; een bronzen reproductie van de „Femme iucou-
nue" stond tusschcn twee zwart marmeren kannen op den
schoorsteenmantel. Geen enkel verguld voorwerp of
snuisterijtje trof liet oog.
Mathias Borg beschouwde dit vertrek een oogenblik
met die belangstelling, die hij bij alles aan den dag
legdedeze kamen was te weelderig ingericht voor een
monnikscel, of een soldaten tent, te styf en te somber
voor een artist, en deed toch aan alle drie denkon, hoe
uitccnloopend zij oogenschynlijk ook zijn.
Antony merkte het op cn glimlachte.
„Mijnheer", hernam de dokter, terwijl hij plaats nam,
„ik wil geen misbruik maken van uw tijd en zal daar
om recht op myn doel afgaan. Ik was, zooals ge weet
de vriend van ac familie VaugermontIk hield be
paald van die goede oudjes, die zoo laaghartig zyn ver
moord Hun zoon was een goed vriend van mij, en ik
houd nog evenveel van hem als vroeger."
„Met üw verlof, mijnheer" viel Antonv hem op koelen
toon in de rede. .Die vriendschap, welke gy voor den
heer Francis Vaugermont beweert te gevoelen, heeft u
toch niet verhinderd hem van dien afgrijselij kén moord
te verdenkenEn uw vermoeden sclïeen zoo zeker to
zijn, dat gij zelfs niet hebt geaarzeld het uit te spreken
en aan dc magistraten mee te deelenGij hebt gezegd:
dat éen van de beide slachtoffers den moordenaar heeft
herkend, en ontstelde toen hy hem zagdat de misdaad
door iemaud moet begaan zijn, die cr zeker van was
niet betrapt te kunnen wordenGij hebt er nog bij
gevoegd, dat (1e moordenaar mevrouw Vaugermont niet
durfde doorsteken, maar haar daarom de keel heeft af
gesneden, terwijl hij het hoofd omdraaide."
„Volkomen waar. Zoo luidt mijn rapport. Door deze
twee bijzonderheden viel myn eerste vermoeden op Fran
cis Vaugermont. Maar nu zijn mij de oogen geopend
onze vriend is onschuldig."
„Uw rapport is eenmaal opgemaakt!"
„Ja, maar ik zou cr ook mets aan kunnen veranderen,
geen woord. Ik houd vol dat mijn verklaring volkomen
juist iszij is alleen niet op Francis Vaugermont van
toepassing."
„Op wien dan?" vroeg Antony met levendige belang
stelling.
„Wanneer men oorlog voert, moet men van alle ge
breken van den vijand party trekken," hernam de dok
ter. „Wy hebben don strijd aangevangen, niet tegen do
rechters, die geheel cn al op een valsch spoor zyn ge
bracht en niet hebben gezien wat ik hen opgemerkt,
maar dat ik niet kan mcedeelen, daar er geene genoeg
zame bewijzen voor zijn, maar tegen den waren schul
dige, die toen een oogenblik door de geheimzinnige tus-
schenkomst van de voorzienigheid werd beschermd.
