Tweede Editie.
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
FEUILLËTON-
J)e slag van Hohenfriedberg
ï5e Jaargang.
Vrijdag 16 Juli 1897.
No 4306
HAARLEMS DAGBLAD
A^o^rsrEnyrtn-NTTSFB/ij-S:
Voor Haarlem per 3 maandenf 1.20
Toor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der
gemeente), per 3 maanden„1.30
Franco door het geheele Rijk, per 3 maanden1.65
Afzonderlijke nummers0.05
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maanden0.30
„de omstreken en franco per post0.37!/2
AJDVTELE?,TB2<rTIÊIsr:
i 1-5 regels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Groote letters naar plaatsruimte.
Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Reclames 20 Cent per regel.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten
en door alle Boekhandelaren en Courantiers.
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
Bureaux: Kleine Houtstraat 14, Haarlem. Telefoonnummer 122.
Directeur-Uitgever J. C. PEEREBOOM.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangére G. L. DAUBE CoJOHN F. JONES, Succ., Parijs 31bis Faubourg Montmartre.
Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het
Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
BUITEN het Arrondissement Haarlem is de prijs der Advertentiën van 15 regels f 0,75, elke regel meer ƒ0,15; Reclames per regel f 0,30.
Agenten voor dit blad in den omtrek zijn: Bloemendaal, Sandpoort en Schoten, P. v. d. RAADT, SandpoortHeemstede, J. LEUVEN, bij de tol; Spaarndam, C. HARTENDORP; Zandvoort:f J. ZWEMMER
Velsen en BeverwijkP. ROND, bij de Velserbrug; IJmuiden, TJADEN, Genoemde Agenten nemen Abonnementen en Advertentiën aan.
Offficïeele Berichten.
Stemming
voor den Gemeenteraad.
De Burgemeester van Haarlem
maakt bekend
dat op Dinsdag den 27u Juli 1897
eene herstemming zal plaats hebben
ter benoeming $pin een lid van den Ge
meenteraad voor liet tweede kies
district der gemeente Haarlem, en wel
uit de navolgende candidaten:
Jhr. H. M. Speelman en J. van
der Wijde, beiden te Haarlem.
De stemming vangt aan des mor
gens te 8 uren en duurt tot des na
middags te 5 uren.
De stembureaux zullen zitting hou
den als volgt
dat in het stemdistrict A: (lioofd-
stembureau) in liet schoolgebouw aan
de Nassaulaau, plaatselijk gemerkt No.
37 (thans 2e Opleidingsschool voor
jongens)
dat in het stemdistrict Bin het
schoolgebouw aan de Friesche Var
kenmarkt, plaatselijk gemerkt no. 38
(thans le Tussehenschool);
De inhoud van art. 128 van het
Wetboek van Strafrecht luidt aldus:
„Hij die opzettelijk, zich voor een
„ander uitgevende, aan eene krachtens
„wettelijk voorschrift uitgeschreven
„verkiezing deelneemt, wordt gestraft
„met gevangenisstraf van ten hoogste
„een jaar."
Haarlem, ld Juli 1897.
De Burgemeester voornoemd:
BOREEL.
NABETRACHTING
uit den
GEMEENTERAAD.
CXIH.
Het is nu bijkans tien jaar, dat de
Nabetracliter de vergaderingen van
onzen Gemeenteraad getrouwelijk hij-
woont, maar nog zelden heeft hij zulk
een eigenaardige behandeling van
zaken gezien, als gisteren heeft plaats
gehad. Kwartier over vieren stelde
de Burgemeester voor de tramplannen
aan te houden tot een volgende ver
gadering wegens het gevorderde urn-.
Niemand kwam daartegen op en de
hamer viel.
Misschien viel hij wat snel. Maar
daarna werden een paar benoemingen
afgedaan en het gasrapport aan de
orde gesteld en nog zei niemand wat
over de tram plannen. Daar op eens,
bij de rondvraag, stelt de heer Stolp
voor, punt I, V en VI van die tram
plannen toch nu te behandelen. De
burgemeester had er geen zin in: het
tegendeel was al besloten en er waren
al leden weg o. a. de heer Cnoop
Koopmans. Ja, maar, zei de heer
Stolp, de hamer viel zoo gauw en in
de volgende vergadering zullen andere
leden er niet zyn, ik zelf o. a. niet.
De voorzitter liad er weinig lust
in, maar de heer Stolp maakte een
motie en die moest wel in stemming
worden gebracht. En ziet ze werd
aangenomen ook.
Er waren maar twee leden tegen en
een bleef buiten stemming die be
greep het niet. De Nabetrachter ook
niet
Nu ging het er op los. „Verlangt
een van de heeren liet woord?" vroeg
de burgemeester. Drie secouden pauze.
„Dan zijn de beraadslagingen geslo
ten." „Verlangt een van de heeren
hoofdelijke stemming?" Twee seconden
pauze. „Zoo nie£, dan is dat aan
genomen."
De heer Kruseman zat te springen
op zijn stoel Blijkbaar beviel die
snelheid hem niet. Maar nu bleek,
dat men 't niet eens was over de
vraag, wat er nu wel aangenomen
was. '„.Alleen om concessie^ van de
ceintuurbaan en de lijn naar Bloe-
mendaal te verleenen aan de heeren
Van den Arend en Van der Steur",
meende de voorzitter. „Neen", zei de
heer Stolp, er is meteen aangenomen,
dat de vijf andere aanvragen zijn af
gewezen", (punt I). Toen bleek, dat
hierover verschil van opinie was,
stelde de heer Stolp weer voor, punt
I dadelijk te behandelen. En daar
ging 't weer rrrt, rrrt. Aangenomen
om te behandelen. Even een paar
kleine opmerkingen, debat gesloten,
stemming gehouden, goedgekeurd.
„Moet er nu nog wat wor
den aangenomen vroeg de
Burgemeester. Neen, 't was nu ge
noeg. De rest werd uitgesteld tot de
volgende vergadering. In twintig mi
nuten hadden we 't belangrijkste ge
deelte van de tramplannen afgehan
deld. Hard ging i! Als die trammen
later ook zoo hard gaan, dan gebeuren
er ongelukken.
Ik geloof, dat ook bij rustiger behan
deling de concessie zou zijn verleend,
en dat ze is verleend doet me genoe
gen. Maar de manier waarop de zaak
nu is behandeld, acht ik ('t spijt me
dat ik het zeggen moet) bedenkelijk.
Het plan tot uitbreiding van de
Secretarie en den bouw van een nieuw
bureau van politie, is er gladjes door
gegaan. 't Laatste komt nu toch in
de Smedestraat en deBell-Telephoon
huurt het bovenhuis. Het zal in 't
nieuwe gebouw dus den lieelen dag
rinkelen en tinkelen, van de zijdge
weren der politie en van de belletjes
der Telephoon.
Ook in den aankoop van de huisjes
tegen de Vlecschhal hebben B. en W.
hun zin gekregen, na een inderdaad
zeer goede verdediging van den
lieer De Breuk. Deze wethouder
gaf uog even een Seitenhieb aan een
artikeltje, dat over deze zaak in dit
blad is voorgekomen en waarin be
toogd werd, dat de winkeltjes niet
meer beantwoordden aan hedendaag-
sche eischen. „Zewaren toch heusch zoo
in trek", zei de heer de Breuk. Ik
dacht juist, dat ze uit trek waren,
want in korten tyd zijn èn het bier
huis èn de messen winkel er uit ge
trokken.
Voor 't Dagelyksch Bestunr was
't een goeie dag. Zijn plan omtrent
de zwemschool ging er ook door, zij
het dan ook, dat de heer Tjeenk
Willink oj) de concessieverlenging
drie jaar wist af te dingen. De jon
gens zullen nu voortaan hier vrijelijk
mogen zwemmen en dat acht ik een
goed ding. Want, zooals de heel
de Breuk terecht deed opmerken, ze
zwemmen liefst in 't vrije water en
van kuip- of douchehaden willen ze
liever niet weten.
Dat was naar aanleiding van een
mededeeling van den heer van den
Berg, dat dit jaar vanwege Het Witte
Kruis hier de houw van een volks-
douchehad zal worden aanbesteed.
Een uitstekende inrichtingMaar
meer voor de lieele kleintjes en de
ouderen! Niet voor die van 12 tot20
jaar
Ik zou tekort schieten in mijn plich
ten als nabetrachter als ik niet ver
meldde, dat onder het publiek ditmaal
ook twee dames waren. De boden,
hoffelijk en gracieus, kwamen met stoe
len aandragen, om de dames niet te
noodzaken op de harde, gladde bank
te zitten. De dames waren er al te
half twee en hebben de zitting mee
gemaakt tot vier uur. Toen werd kaar
geduld rijkelijk beloond, want over
de subsidie aan de Kookschool (blijk
baar de zaak waarvoor ze gekomen
waren) zeiden vele leden zooveel
vleiende dingen, dat de goedkeuring
van het subsidie in de volgende ver
gadering (waartoe B. en W. een voor
stel zullen doen) zoogoed als zeker
is. Misschien kan 't geen kwaad, als
de dames dan nogeens weerom komen.
Met veel complimenten en den glim
lach, die hèm alleen eigen is, liet
Koper de dames uit.
Politiek Overzicht.
Naar aanleiding van de gespannen
verhouding tusschen de Vereenigde
Staten en Japan tengevolge van de
annexatie-quaestie van Hawaï, hebben,
zooals gemeld is, Amerikaansche bla
den ernstige bedreigingen aan Japans
adres geuit, welks voornaamste steden
hij een oorlog onmiddellijk platgescho
ten en vermeesterd zouden worden
volgens de Herald altijd.
Wanneer wij echter Engelsche en
Fransche bladen lezen, dan krijgen
wy den indruk, dat bij eeu
eventueelen oorlog het overwicht eer
aan Japans zyde zou zijn.
De Globe zegt o. a. het volgende:
De Japansche regeering zal zich
door den toon welke de Amerikaan
sche bladen, met de Herald vooraan,
in den laatsten tijd aaunemeu, niet
met geweld in de richting eener
vreedzame politiek laten dry ven.
„De Japanners kennen nauwkeurig
de sterkte der Amerikaansche en dei-
eigen vloot en weten zeer goed, dat
het verschil in hun voordeel is.
Er is geen buitengewone kennis
voor noodig om te voorzien, dat in
een conflict op den Oceaan de Ver
eenigde Staten een pover figuur zul
len maken."
Om dezelfde reden raadt ook de^
Figaro den Amerikanen aan, voor
zichtigheid te betrachten. Niet alleen
dat wat strijdkrachten betreft Japan
het overwicht zou hebben, ook de pu
blieke opinie in Europa schaart zich
in deze quaestie aan de zijde van het
Oostersen Engeland.
Uit New-York wordt gemeld dat er
eene depeche van Sherman (den Ame-
rikaanschen minister van buitenland-
sche zaken) aan Hay, van den 14en
Mei, openh. is gemaakt, waarin Sher
man op uiterst bitteren toon spreekt
over de weigering van Engeland om
de rohbevangst in de noordelyke zeeën
te verbieden voor het jaar 1897, en
om toe te stemmen tot eene gemeen
schappelijke conferentie der bij dit
onderwerp betrokken mogendheden,
ten einde maatregelen te nemen ora
de uitroeing der robben tegen te gaan.
Sherman beschuldigt feitelijk Groot-
Britannië van kwade trouw, eu eindigt
met te zeggen, dat op Engeland de
verantwoordelijkheid rust voor de ver
wikkelingen in de betrekkingen van
heide natiën, welke uit Engeland's
gedrag moeten voortvloeien.
STADSNIEU WS.
eerste en derde Pagina.
Haarlem, 15 Juli 1897.
Jubileum van Ds. R. Mulder.
Het jubileum van den Geref. predi
kant. Ds. B. Mulder werd Yv oens
dagavond in het kerkgebouw der Ged.
Oude Gracht gevierd. Het droeg ge
heel een kerkelyk karakter. De wyze,
waarop den len April te Amsterdam
het jubileum van Dr. A. Kuyper is
gevierd, had blijkbaar de feestcom
missie op de gedachte gebracht, een
dergelijken avond ook hier teorgani-
seeren, zij dan ook op kleiner schaal.
Hot progr. toch was op dezelfde wijze
ingericht als dat van den feestavond
van den Amsterdamschen journalist.
Alleen er was geen muziokkorps;
maar daarentegen eene zangvereeni-
ging, die ter opluistering eemge liede
ren" ten gehoore bracht.
De jubilaris werd binnengeleid dooi
de heeren B. Baas en A. Elffers, on
der psalmgezang der gemeente. De
jubilaris met zijne familie nam voorden
preekstoel plaats, die geheel onder
planten en bloemen als het ware was
bedolven. Ds. Donnervan Leiden,
sprak een gebed uit, en hield nadat
de leider der vergadering, de heer
J. P. Boerlcoel, den jubilaris had toe
gesproken, eene feestrede. Hij ont
leende die aan Galaten I, het laatste
vers. Naai- aanleiding van dit tekst
woord sprak liy eenige toepasselijke
woorden, waarin hij deed uitkomen,
dat Gode van alles de eere moest wor
den gebracht.
Dit laatste straalde ook door in dc
andere toespraken, die dien avond
werden gehouden. De zangvereeniging
„Immaniël", die gelijk gezegd, eenige
liederen ten genoore bracht, zong
o.a. een feestzang, muziek van N. v.
Kerkhoven en woorden van A. J.
Mulder, een zoon van den jubilaris,
die ookiudeu loop van den avond een
gedicht voordroeg, waarin hij liet ju
bileum van zijn vader herdacht.
Het cadeau, dat aan ds. Mulder
werd overhandigd, was een noten
houten schrijfbureau, met een boe-
kendrager. De jubilaris sprak daar
voor zijn hartelyken dank uit.
Namens zyn eigen kerkeraad werd
ds. Mulder door den heer Ratsma
toegesproken, en namens de kerke
raden der andere twee Geref. kerken
door de heeren Hoogstraten en Broek-
meijer. Nog voerde de heer Merwart
het woord, als afgevaardigde der Ev.
Broedergemeente, die daartoe het
verzoek had gericht, waarmede de
feestcommissie zeer was ingenomen.
Nadat ook nog anderen den jubi
laris hadden gecomplimenteerd, was
deze zelf aan het woord, ora een
slotwoord te spreken. Ds. Mulder was
dankbaar, dat by een aangenamen
.dag hem een onvergetelijke avond
was bereid. Niet echter de menscli
maar Gode moest worden verheerlijkt.
Op dezen avond sprak hy het voorts
uit, dat toch nog eens de Geref.
kerken alhier vereenigd mochten
worden. Dan nog deelde de jubilaris
mede, dat hij reeds in zyne jeugd
voor het predikambt had willen op
geleid worden, maar dat zijn vader
er eerst bezwaar tegen hadlater
stemde deze toe.
Vermelding verdient nog, dat de
oude vader van ds. Mulder het jubi
leum bijwoonde. Het feest is goed
geslaagd. In de kerk was eene talryke
menigte, die met stille aandacht toe
luisterde. Het gebouw was zoo vol,
dat velen zich met een staanplaats
moesten vergenoegen.
BINNENLAND
Het Perzisch Gezantschap.
Het in ons land vertoevende huiten-
gewoon Perzisch gezantschap bracht
Woensdag vergezeld door de twee
adjudanten vanwege H.M. de Konin
gin Regentes daaraan toegevoegd, een
bezoek aan Rotterdam.
Door den burgemeester en enkele an
dere stedelijke autoriteiten Woensdag
morgen 10.24 aan het Centraalstation
ontvangen, maakte het hooge gezel
schap in open rijtuigen eerst een toer
door het fraaiste gedeelte der stad,
daarbij geëscorteerd wordende dooi
de hereden politie.
Volgens werd met den tender
Columbus van de Hollandsclie Ame-
rikalyn een bezoek gebracht, aan de
havens en meest belangrijke haven
inrichtingen. Aan boord van dit schip
bevonden zich behalve dc burge
meester ook de heer Van IJssel-
steyn, adjunct-directeur van gemeen
tewerken de havenmeester, de hoofd
commissaris van politie, de heer Voor
molen, de directeur der handelsin-
riclitihgen, de heer Roosiug en voor
zitter en secretaris der Kamer van
Koophandel, terwyl daar een collation
werd aangeboden.
Na tegen halfvier aan de Veerkade
weer aan wal te zijn gekomen, wer
den de rijtuigen weer bestegen en
o.a. een bezoek gebracht aan de Dier
gaarde.
Om 4.30 vertrok het gezelschap
weder naar 's-Gravenhage.
De Perzische ambassadeur werd
gisteravond te Seheyeningen in het
Kurhaus met veel eerbetoon ontvan
gen. In een voor deze gelegenheid
ingerichte log° verschenen te 9 uur
de leden van de missie. Het publiek
stond op en Mannst&dt's orkest zette
liet Perzische Volkslied en daarna
het „Wien Neerlandsch Bloed" in
onder het spelen van welke nationale
hymnen de leden van liet gezantschap
en het publiek in staande houding
bleven.
De minister van buitenlandsche za
ken Jhr. Röell nam naast liet hoofd
dei- ambassade plaats. Voorts werd
in dc loge opgemerkt de waarnemende
burgemeester van de residentie, jhr.
Gevaerts van .Simonshaven.
De heeren bleven een groot gedeelte
van het concert hijwonen, en plaatsten
voor hun vertrek hunne namen in het
„Guldenboek" van het Kurhaus.
Het Tziganer-orkest van de Kur
haus-Bar gaf tijdens de pauze eeu
afzonderlijke uitvoering van eenige
nummers in dc receptiezaal voor de
leden van het gezantschap, die daar
toen vereenigd waren.
Benoemingen.
Naar men verneemt, zijn in de orde
van den Leeuw en de Zon vau Perzië
benoemd tot ridder le kl. (Groot
kruis) baron Clifford, hofmaarschalk
van H. M.; luitenant-generaal Schnei
der, minister van oorlog; tot ridder
3e kl. (commandeur) ritmeester jhr.
Van Tets, adjudant van H. M.; tot
ridder 4e kl. (officier) le luit. jhr.
Van Suchtelen v. d. Haere, ordonn.
officier.
Onze schatkist.
Byna 7 ton hebben ditmaal in Juni
de rijksmiddelen meer opgebracht dan
verleden jaar. Zoo is dc laatste maand
van het halfjaar de eerste die, bij het
overeenkomstige tijdvak van 1896 ver
geleken, vooruitgang vertoont in plaats
van vermindering. Te danken is dit
aan de groep der directe belastingen,
die f511,700 meer heeft opgeleverd;
aan de groep der indirecte belastin
gen, waarvan f 397,900 meer ontvan
gen isen voorts aan de loodsgelden,
de telegrafen, de domeinen en de
staatslotery. Tegenover hetgeen deze
middelen samen meer gaven, f1,023,600,
staat eene vermindering van 3 ton
bij dc groep der accijnzen, van f20,900
bij dc póstery on van bijna f 5000 bij
dc invoerrechten, zoodat er als totale
vermeerdering f 694,970 ovcrblyft.
Van (k- directe belastingen heeft
de grondbelasting wederom zeer ruim
gevloeidboveu net toch reeds flinke
bedrag in Juni 1896, gaf zij nog 3.9
ton. Met de botaling der aanslagen
voor het (nieuwe) personeel is flink
voortgang gemaakt. Op rekening der
bedrijfsbelasting is 1 ton minder geïnd;
daarentegen op die der vermogens
belasting een paar duizend gulden
meer. By de groep der indirecte be
lastingen is het hoogere totaal voor
namelijk veroorzaakt door het sue-
(Naar het Duitsch).
3)'
„Wil je nu wel eens naar huis gaan en je te bed be
geven?" vroeg hij hem weder. „Je bent ziek, ben jo nu
haast weg?"
Nu ging Jochem henen. De hond bleef echter achter.
De Koning ergerde zich. Nu was hy met zijn ma
noeuvre een twintig minuten te vroeg gekomen. Het
exerceeren moest beginnen eer het nog geheel dag was
geworden. Daar kwam reeds de eerste, een groote ruiter
op een groot paard, den weg opgebold.
De man hield stil en maakte het voorgeschreven
saluut
„Wie zyt gij?" vroeg de koning. Hy had het wel
kunnen zien, zonder het te vragen, want de eerste
ochtendschemering was reeds aangebroken en bestraalde
de uniform van den officier. Ook aan diens gelaats
trekken was het te bemerken wie hij was, want alle
Schwerins zagen er hetzelfde uit, met hun scherp be-
lijnde trekken en kloeke kleine oogen.
De gevraagde nam, terwijl hy salueerde deu hoed af.
„Opperste luitenant Otto Martin von Schwerin," gaf
hij ten antwoord, „commandant van het Anspach-
Bayreuth dragonders regiment nummer vijf."
De koning nam eveneens den hoed af. Er was geen
koning, die net vaker deed dan Frederik II. Hy dacht
de eene groet is de andere waard.
„Hebt gy u heden erg gehaast?" vroeg de koning,
„Ja," antwoordde de commandant, „wij zyn flinke
jongens."
Nu zette Frederik zyn hoed weder op.
„Ik verbied u alle onnoodige opmerkingen opperste
luitenant von Schwerin. Heeft u my verstaan sprak
de koning.
De ofheier zette eveneens zyn hoed weder op, maar
sprak geen woord. Hy had te veel gesproken, dit was
hem verweten, nu basta er mede. Menigmaal gelukt
het; menigmaal gelukt het niet; heden was het niet
gelukt.
„Laat uw regiment voorkomen", beval de koning.
„Zooals u beveelt, Majesteit," antwoordde de Com
mandant en wendde zich naar de lange linie, die elk
oogenblik voller werd en meer bezet.
De koning zocht een plekje, waar hy alles het best
kon overzien. Het eerste morgenlicht bescheen nu de
geheele linie. Iedere officier plaatste zich voor zyne afdee-
ling en de commandant voor het midden der linie.
-Regimenthet geweeraf
Een luid gekletter was het antwoord.
„Geeft acht 1"
De officieren lieten nu huu sabel zakken. Daarop
ging de commandant naar den rechtervleugel, reed den
langen vleugel af, overal de houding onderzoekend en
op kleine fouten opmerkzaam makenddaarna langs
den linkervleugel en nu weder op zijn oude plaats voor
het regiment. „Geeft acht" dc sabels der officieren wer
den weder in de hoogte getrokken. „Parademarsck
in galop met rechts zwenkenmarscliDan kwam
het commando„het hoofd uaar links zwenkenZoo
volgden ook de kleinere commando's elkaar op, en de
geheele linie was voortdurend in beweging.
De manoeuvre was zwaar en zeer gewaagdde paar
den toch waren voor den tijd uit den slaap wakker
gemaakt, wild gemaakt door den langen rit. hangerig
en nog sjaperig kijkend, met onrustige berijders dit
kon niet goed gaan en het ging liet ook niet. Otto
Martin von Schwerin beproefde het wel in het gevoel
zyuer kracht, doch het gelukte hem niet.
Zelfs in den heftigsten gang moest er rust zijn en
de richting en de houding lieten veel te wenselien over
men drong naar voren en werd teruggedrongenging
uit het gelid en er weder inhoopte zich opeen en trok
weder uit elkander. De officieren zaten uit angst om
van het paard gereden te worden er halfrugwaarts op
en dreven de uit het gelid gaande dragonders er weder
in. Eindelijk plaatste" zielf de commandant links, zy-
waarts naast den koning. Nu zag ook hij de wanorde
aan. Hij wilde den koning iets zeggen en nam den
hoed at. Maar Frederik lette er niet op, of wilde er
niet op letten; hy zag er erg boos uit en scheen zeer
vertoornd te zyn. Otto Martin von Schwerin zette zijn
hoed weder op.
Toen alle zeven afdeelingen voorbij waren, reed by
met het regiment mede en maakte het programma af,
dat liy voor de inspectie had opgesteld. Beter ging het
echter niet; integendeel de onrust word steeds
grooter en toen ten laatste een regiraents-attachê naar
aen koning gezonden werd, was hij bijna omgereden
geworden. L)e dikke stadstrompetter was werk el yk aan
gereden en viel in het zand, zooals een baal van een
wagen glydt. De huzaar had moeite om weder op tc staan.
Nu was het oogenblik aangebroken, waarop Zyne
Majesteit de officieren hij zich riep en zijn oordeel te
kennen gafheden wachtte men er echter vergeefs op.
De koning keek eerst nog een poosje strak voor zich
heen en wenkte daarna den commandant.
„Het was een allerslechtst exerceeren, zcidc hy.
Dat kon hij van ieder reserve-regiment beter zien
en dan dat slechte aanvallen daarmede jaagt hy geen
kat van achter den oven vandaan daarover lachten
hem do oude vrouwen by het spinnewiel uit. De opperste
luitenant was vuurrood in het gelaat geworden en wilde
sprekenmaar de koning beval hem stil te zyn.
„Het is een dronken regiment, dat gy commandeert,"
ging hij voort „dat my niét meer onder de oogen
komen zal. Het zyn allen dronkaards."
De opperste luitenant was nu zoo bleek ais een lijk
gewordenhy was zoo woedend, dat hy het zelfs waagde
den koning in het plat duitsch aan te spreken, wat streng
verboden was. Hy drukte den hoed op zyn hoofd, zoodat
by hem diep over het gelaat kwam en liet zijn paard
nog een schrede naar den koning maken.
„En ik antwoord u daarop Majesteit," zeide hij, „dat
ik voor zoo'n dronken regiment niet meer mijn sabel
