Tweede Editie.
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
[In het Krijgsgewoel.
15e Jaargang.
Dinsdag 17 Augustus 1897,
Ho 4333
HAABLEM'S DAuBLAD
Voor Haarlem per 8 maanden. f 1.20
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom dei-
gemeente), per 3 maanden1-30
Franco door het geheele Rijk, per 3 maanden1.65
AJzonderlijke nummers 0.05
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maanden0.30
de omstreken en franco per post r 0.37i/s
A -n^7"FTF? .'-p'FTKrTTËlSr
Van 1 -5 regels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Groote letters naar plaatsruimte.
Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Reclames 20 Cent per regel.
Abonnementen en Advertentièn worden aangenomen door onze Agenten
en door alle Boekhandelaren en Courantiers.
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
Bureaux: Kléine Houtstraat 14, Haarlem. Telefoonnummer 122.
Directeur-Uitgever J. C. PEEREBOOM.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale
Elrangère G. L. DAUBE Co. JOHN F. JONES, Snee., Parijs 31bis Faubourg Montmartre.
Met uitzonderingSvan het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentièn en Reclames betreflende Handol, Nijverheid en GeLdwczen, opgedragen aan het
Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
BUITEN bet Arrondissement Haarlem is de prijs der Advertentiën van 1—5 regels 0.75. elke regel meer ƒ0,15; Reclames per regel 0,30.
"enten voor d- ad in den omtrek zijn: lll^wniaal. Sandpoort en Schoten. P. d. RAADT, Sandpoort; Heemstede, J. LEUVEN, bij tol; Spaarndam, C. HARTENDORP; Zandvoort, J. ZWEMMER;
Velscn, \V. J. RUIJTERBeverwijk, J. HOORNSIJmuiden, TJADEN, Genoemde Agenten neme- Abonnementen en Advertentien aan.
STADSNIEU WS.
eerste en derde pagina.
Haarlem, 16 Aug. 1897.
De burgemeester dezer gemeente,
de heer jhr. mr. J. W. G. Boreel
van Hogèlanden, heeft voor eenigen
tijd met verlof de gemeente verlaten.
Het Bureau. Hollandia.
Het praktizynsbureau Hollandia,
waarvan de „directeur" Mansvelt
onlangs met de noorderzon vertrok
ken is, hield er ook een loterij op na,
waaraan men tegen betaling van 5
ets. per week, kon deelnemen. De
prijzen bestonden, zoo zeide de circu
laire, „uit degelijke en meest benoo-
„digde meubelen, als bedden, stoelen,
^tafels, kasten, vloerkleeden, spiegels,
„huisraden enz."
De minste uitdeeling zou een han
delswaarde hebben van f 1.50. Weke
lijks werd de contributie opgehaald
eh bij de uitreiking van het bewijs
van inschrijving als lid betaalden de
aa*deelhebbers nog 10 cts.
Welk een succes deze verloting
moet geweest zyn blijkt wel hieruit,
dat niet minder dan 25500 polissen
zijn uitgegeven, gedurende de twee
jaar, dat het Bureau Hollandia. deze
affaire dreef. Alleen voor deze be
wijzen van inschrijving werd dus
f2550 ontvangen en wanneer men
nagaat, dat elk lid f 2.50 per jaar aan
contributie betaalde, dan kan men
zelf berekenen welke belangrijke som
men aldus doorMansvelt werden geïnd.
Wat de prijzen der verloting aan
gaat, wy hebben niet kunnen te weten
komen, dat inderdaad ergens een
ledikant of bed of ander kostbaar
voorwerp zou zijn gegeven. Wel wer
den vele kleine meubelstukken „uit
geloot", vooral veel spiegels en aan
gezien op het inschrijvingsbiljet van
controle op de loterij geen sprake is,
ligt het vermoeden voor de hand, dat
de trekkingen geschiedden door den
Directeur, zonder toezicht van de
leden hoegenaamd.
Misschien zou de loterij nog niet
zulk een grooten opgang hebben ge
maakt, wanneer er niet een ander
lokvink je aan verhonden was geweest
Ieder lid namelijk, die een halfjaar
geregeld betaald had en gevestigd
koopman was, kon (naar luid der cir
culaire) voor onvoorziene uitgaven
van de Directie kleine sommen te leen
krygen als 5.—, 10.— of 15.— gulden
en meer, tegen kleine wekelyksche
terugbetaling.
Hoe goedhartig, niet waar? Maar
de directie zei er bij, dat ze zich
het recht voorbehield het (de lee-
ning) te weigeren zonder opgave van
redenen
Natuurlijk kon men nooit een tweede
leening bekomen, voor de eerste was
terugbetaald.
't Is duidelijk dat ook deze belofte
een wassen neus werd, wanneer bet
de directie niet behaagde er aan te
voldoen. En öf er werkelijk weigeld
voorgeschoten is, zal moeten blyken.
Wèl vernamen wij dat éénmaal aan
een familielid van een der colporteurs
f 7.50 is voorgeschoten, om in veer
tien dagen terug te betalen, maar
daarmee kon liet bureau Hollandia
geen kwaad, daar de colporteur by
zijne indiensttreding een cautie van
f50 had moeten storten en voor het
leeninkje van f 7.50 borg moest blijven.
Wat de vrouw betreft aan wie het
geld werd geleend, zij moest toen de
14 dagen voorbij waren, 40 cts. rente
betalen d. i. dus de kleinigheid
van 138 pet. rente!
Iemand te Velsen nam niet minder
dan veertien inschrijvingen en betaalde
dos, behalve f 1,40 ineens (direct bij
de uitreiking) zeventig cts. per week,
om zich na een half jaar een voor
schot van veertienmaal vyftien gul
den te verzekeren!
Dat er op do circulaire stond 1880
was maar franje, want het „kantoor"
bestond nog'maar een paar jaar. Een
van de colporteurs was pas den 26n
Juli 1.1. in dienst gekomen én had
toen de gebruikelijke f50 cautie ge
stort, zoodat hij die er by inschiet.
De andere colporteur wou er uit en
kwam daartoe Maandagavond dei-
vorige week den „directeur" daar
over spreken. Diens vrouw vertelde
hem toen, dat haar man doodziek uit
Rotterdam was thuisgekomen en den
kelijk den nacht niet meer zou halen.
De volgende dagen kreeg de man
als hij terugkwam, steeds dergelijke
antwoorden, totdat Vrijdagmorgen de
directeur, plotseling genezen, met
zyn vrouw vertrokken was!
Zoolang hebben zij de comedie nog
volgehouden, dat toen de jongste col
porteur Donderdagavond kwam af
dragen (een bedrag van f 22,-15) hij
van de echtgenoote van Mansvelt 1389
quitantiën van 5 cts., 222 van 10 cts.
én 50 nieuwe polissen meekreeg ter
ineasseering en Vrijdagmorgen van
anderen moest hooren, dat „Bureau
Hollandia" verdwenen was.
Hoeveel zuurverdiende stuivertjes
i dubbeltjes in het kantoor van
Mansvelt terecht gekomen zijn, is
stellig niet met zekerheid te zeggen, j
maar dat het er velen geweest zijn,
kan men uit bovengenoemde cijfers
lichtelijk opmaken. Laat men toch
geen deel nemen aan Loterijen, die
niet den minsten waarborg opleveren
van deugdelijkheid en soliditeit!
Weldadigheid naar Vermogen
Afdeding Werkverschaffing.
Van 1 Nov. tot 16 Aug. hebben
zich de volgende personen aangemeld
52 voor werkvrouw. 4 voor strijk
ster. 6 voor waschvrouw. 1 voor stoe-
lenmatter. 5 voor kookster. 7 voor
naaister. 2 voor breister. Ivoor koet
sier. 43 voor los werkman. 19 voor
loopwerk. 2 voor kleedermaker. 2
voor stucadoor. 1 voor licht werk. 4
voor timmerman. 1 voor opperman. 7
vooor grondwerker. 6 voor metselaar.
2 voor machinist. 2 voor bankwerker.
1 voor koffiehüisbedionde. 3 voor
schilder. 1 voor schoenmaker. 2 voor
huishoudster. 3 voor smid. 1 voor op
passer. 1 voor broodbakker. 1 voor
baker. 5 voor pakhuisknecht. 3 voor
noodhulp. 1 voor bloekersknecht. 1
voor steendrukker. 2 voor koetsier. 1
voor tuinman.
Bij de aanmelding moet een getuig
schrift van goed gedrag overgelegd
worden.
Yan 1 Nov. tot 16 Aug. zijn de vol-''
gende personen geplaatst:
38 voor werkvTouw. 3 voor naaister.
2 voor noodhulp. 4 voor waschvrouw.
2 voor kookster. 1 voor strijkster. 1
voor baker. 1 voor kleedermaker. 5
voor loopknecht.
Particulieren en werkgevers, die
van bovenstaande aanbiedingen ge
bruik wenschen te maken, wordt
beleefd verzocht hunne aanvragen
schriftelijk tot het Bestuur te richten,
bus Doelen of Stadhuis.
Inlichtingen kunnen dagelijks van
9—1 en van 3—5 uur verkregen
worden bij den Administrateur, bureau,
Doelen, Kamer No 2.
BINNENLAND.
HAAGSCHE BRIEVEN.
Indien onze Koninginnen niet deze
week, zij het slechts voor weinige
uren, binnen onze veste terugkeerden,
dan liepen we groote kans, dat de
komende week even stil zou zijn als
de vorige. Nn zullen we althans we
der de rijtuigen met de roode staat-
siebokken van uit de verte verbeiden,
om het genoegen te kunnen hebben
onze Vorstinnen den eerbiedigen groet
te brengen.
H.H. M.M. hadden, de buitenland-
sche reis inbegrepen, eenige maanden
van ongestoorde rust, slechts
onderbroken door enkele uitstapjes. Als
zoodanig zijn ook de bezoeken aan
Dordt en Arnhem en'aan de Clin-
gendaal-races te beschouwen. Slechts
weinige leden der Hof bonding ver
gezellen de Vorstinnen en er wordt
van liet verblijf in de residentie zoo
weinig omslag gemaakt, dat zelfs het
keukenpersoneel op het Loo blijft en
de maaltijden, voor zooveel noodig,
door een kok worden geleverd. Vóór
September zullen wij H.H. M.M. wel
niet in de residentie terug zien. als
wanneer de Regentes, thans voor de
laatste maai, de zitting der beide Ka
rn ers zal openen. In politieke krin
gen spitst men zich op die gebeurte
nis; de belangstelling is natuurlijk
groot voor den inhoud der Troonrede.
Men is verlangend te weten, welke
maatregelen van wettelijken aard
door de nieuwe Regeering in uitzicht
gesteld zullen worden.
In afwachting daarvan hebben de
nieuwe bewindslieden het tame
lijk druk met de voorbereiding van
het begrootingswerk en met het
ontvangen van allerlei autoriteiten,
die den chefs der departemen
ten hun opwachting komen maken.
Natuurlijk bevinden zich onder de'
audiëntie-gangers. de nog steeds tal
rijke baantjesjagers, alsmede die tal
van smcekelingen die een of ander
provinciaal, gemeentelijk of particu
lier belang in de welwillendheid van
„Zyne Excellentie" hebben aan te be
velen.
Het bestudeeron van de gezichten
van audiëntie-gangers is een werk,
dat een Lavater waardig zou zyn en
waaraan ik mij niet licht wagen zal.
Ik werp maai- even een blik in de
anti-chambre van den minister van
binnenlandsche zaken, waar 54 per
sonen bijeen waren, verlangend om
elk 2 a 3 minuten in het ministerieel
kabinet te vertoeven de audiëntie
was binnen anderhalf uur afgeloopen.
Militie-commissarissen in uniform,
burgemeesters, ambtenaren, particu
lieren, meest allen in deftige zwarte
jas en met glacés aan, althans in de
Zondagsche plunje; éen bescheiden
man, steeds zenuwachtig loereud naar
de deur waarvoor de bode had post
gevat en nog zenuwachtiger pogend
zyn nieuwe handschoenen aan te trek
ken, die, weerbarstig als nieuwe hand
schoenen zijn kunnen, zyn pogingen
trotseerden, 'k Hielp den man in den
zevenden hemel, met de verzekering,
dat een handschoen aan de linkerhand
ruim voldoende was. Hij liet een „oef"
van verlichting.Latöiy- hy was binnen
geweest gaf hy ine de verzekering,
dat „'tniet zoo erg was als hy zich
had voorgesteld." De minister was
zeer welwillend geweeststaande
achter zyn tafel, met de. lijst der na
men in zyn hand, had hy 't monde
ling request aangehoord, vragen ge
daan, aanteekeningon gemaakt, over
weging van het verzoek beloofd, alles
in twee minuten. En bij slot van reke
ning zeide mijn nieuwe kennis had
hy zich niet eens zoo netjes behoeven
te kleeden. „Ik zou myn jas niet willen
ruilen voor die van den Minister."
Nu, hy de wetenschap, dat de heer
Borgesius niet voel aandacht wydt
aan zijn uiterlijk, wilde ik dat gaarne
gelooven. Maar ik voegde er toch by:
„gij moogt dankbaar zijn, dat gij niet
in de jas van een Minister steekt."
Dat scheen de man niet te begrijpen.
Er is iets wat ik niet begrijp. Dat
is het drijven van enkele Haagsche
organen om de vScheveningers warm
te houden met wisseltjes op de toe
komst. Eerst kwam een soort van
officieus bericht iu de bladen, dat de
Minister Lely als het ware zijn de
partement was binnengekomen met
een haven voor ons visschersdorp in
zyn vestzak. Nu verkondigt men we
der met luider stemme, dat de Minister
van Oorlog niet zal vasthouden aan
den eisch om by zoodanige haven een
fort te bouwen. Waartoe dient dat
alles? vraag ik me af. Ministers heb
ben ongetwijfeld veel invloed, maar
het zijn per slot van rekening toch
de bureaux, de hoofdambtenaren voor
namelijk, die den doorslag geven.
Waarom nu verwachtingen opgewekt,
die teleurstelling niet uitsluiten?
Zoo spreek ik niet uit gemis aan
belangstelling. Als men de bedrijvig
heid, de drukte, het geld verdienen
ziet in Scheveningcn—Zeebad, dan
valt daarby droevig af de stilstand
in vele bedry ven, de kenteekenen van
toenemende armoede in Schevenin-
gen—visschersdorp. En gaarne heb
ik mijn penningske bygedragen om
iets te doen voor den nood der bevol
king, die door de jongste stormen
wreed getroffen werd. 't Resultaat
van het beroep op de weldadigheid
mag waarlijk schitterend worden ge
noemd. Tot'gisteren was reeds ruim
f4500 bijeengebracht en met de op
brengst der te houden lotery, die
natuurlyk geheel geplaatst zal worden;
komt men dus reeds aan 9 mille. Dat
is werkelyk zeer mooi.
Zeer mooi belooft ook de landbouw
tentoonstelling te worden, die bij ge
legenheid van het gouden feest der
Hollandsche Maatschappij van Land
bouw gedurende 9 Septemberdagen
in onze stad zal plaats hebben. Al
thans naar de praeparatieven te oor-
deelen. Een groot deel in liet Ma
lieveld is reeds door de timmerlieden
in beslag_ genomen en sommige ge
bouwen zyn reeds onder de kap.
Völen zullen er den ijverigen se
cretaris missen, wijlen Waldeck, die
met recht de ziel van vergaderingen,
tentoonstellingen,feesten lieoten mocht
In zulke dagen werkte by als drie1
was overal tegelijk, stond iedereen te
woord. Voor ons, journalisten, met
de meesten'persoonlijke bevriend, was
att de onmisbare vraagbaak, die al
tijd tijd had voor het geven van een
inlichting en tijd maakte als hij geen
tijd had.
Arme Waldeck! Zijn afwezigheid
werpt een schaduw op dit gouden
feest En als straks de
bruist, dan mogen wy wel naar een
Germaausch gebruik, dat iets zeer
aantrekkelijks heeft,den goeden vriend
der pers een „stillen dronk wijden."
H. A. GANUS Jr.
Uit de „Staatscourant".
Kon. besluiten.
Tot leeraar aan de Rijks hoogere
burgerschool te Utrecht benoemd J.
G. de Jongh en dr. W. van Geer,
beiden thans tijdelijk leeraar aan die
school.
Voor het tijkvak van 1 September
1897 tot en ;met 31 Augustus 1898,
tot leeraar aan de Rijks noogere bur
gerschool te Utrecht benoemd L. G.
J. C. Landry tc Utrecht, dr. D. J.
Janssen, leeraar aan het gymnasium
te Utrecht, en B.Gonggryp te Utrecht.
Aan dr. A. Döderlein, op zyn ver
zoek eervol ontslag verleend als lioog-
leeraar in de faculteit der genees
kunde aan de Rijks universiteit te
Groningen.
Bevorderd tot commies ter directie
van dc Rijks postspaarbank, A. B.
Breebaart, thans adjunct-commies.
Benoemd tot directeur van het
post- en telegraafkantoor te Hulsen,
G. J. de Jong, thans commies der
telegraphie vaii de 3de klasse.
Aan den directeur-generaal der
posterijen en telegraphie, J. P. Have-
laar, vergunning verleend tot het aan
nemen van het ordeteoken als Groot
kruis van de Eikenkroon, hem door
den Groot-Hertog van Luxemburg
geschonken.
Erkenning.
Ingevolge koninklijke machtiging
is de heer A. H. F. Vedeler erkend
en toegelaten als vice-consul van
Zweden en Noorwegen te Soerabaya.
Atjeh.
De correspondent te Batavia der
N. K. CL seinde onder dagteckening
van Zaterdag
De expeditie naar Scgli is ten
einde gebracht.
Onze troepen zijn te Kotaradja
teruggekeerd.
Nieuwe oplichting.
Onlangs is een jougo man te Surrey
liet slachtoffer geworden van eenige
oplichters, die op znlk een eenvoudige
wy'ze te werk zyn gegaan, dat men
bijna niet geloqygn kan, hoe een man
met een géftond verstand zich op die
manier kan laten beetnemen. Hem
was een winstgevende betrekking in
Zuid-Afrika aangeboden, terwiil hem
tevens verzocht was, om dfo helft vam
het passagegeld te sturen, waarna hy
niets meer gehoord heeft.
Aan de Star geeft bedoelde jonge
man de volgende verklaring„Eenigen
tjjd geleden, zeide hij, las ik in de
Daily Telegraph deze advertentie:
Wordt gevraagd voor 'Zutd-Afrika
een energiek iongmensch, geschikt en
genegen om als chef van een haudels-
nrma in Zuid-Afrika op te treden.
Belanghebbende moet voor 3 jaren
teekenen en de helft van het reisgeld
bekostigen. Brieven Lett. G. P.Gouia's
A dvertentie-Bureau 54, New-Oxford-
street H. C.
Dat was juist iets voor onzen jon
gen man. Hij had er al aan gedacht
om zijn fortuin in Zuid-Afrika te
maken; droomde misschien al van
eigen huis en rytuig, dat hy later zou
hebben. Hij las en herlas met wel
gevallen de advertentie en dienzelfden
dag schreef hy daar op.
Het antwoord dat hij ontving, was
in correcten koopmansstijl opgesteld
en aan het hoofd van het papier stond
Pritchard Co., kooplieden in kolo
niale waren. Dé aanstelling zou hij
krygen in een huis van deAdelaide-
straat, waar de heeren Pritchard hun
kantoor, hoogst bescheiden op een
derde verdieping hadden. Do chef in
spë vond daar een netgekleed heer
met gunstig voorkomen, ofschoon een
keurige collectie van sigarenemdjes
op den vloer en schoorsteenmantel
hem uu niet juist oen hoogen dunk
van 'skoopmans reinheid gaven. In-
tusschen was er niets dat achterdocht
kon wekken, en het onderhoud liep
zeer goed af, byzonder ten gunste
van de belangen der hh. Pritchard
Co.
Natuurlijk had de notabele firma
vele sollicitanten voor de betrekking
en mr. Pritchard kon maar niet den
eerste, den beste nemen, maar daar
was een zeer geschikt man voor noo
dig en waarschijnlijk zouden er geen
moeilijkheden zijn enz. enz. De positie
werd Begrijpelijkerwijs hemelhoog op
gehaald als gold het hier een gou
vernementsbetrekking met een inko-
FEUILLETON.
door G. ELSTER.
23)'
Hij knikte. Zy bield hem het glas met deff verkwik
kend en drank aan dc lippen hij dronk in lange teugen.
„Ik dank je Jeanne..*
Zij legde waarschuwend haar vinger op de lippen
ca hij knikte glimlachend met het hoofd, ten teeken,
dat by haar vermaning had begrepen en zou opvolgend
Een hospitaalbediende trad binnen.
„Mejuffrouw wordt verzocht spoedig bij den Fran-
schen luitenant te komen," zeide hij. „De ouders van
de juffrouw waren bij dezen en het ging hem lang niet
goed. Ik heb reeds den dokter geroepen," voegde hij
er bij.
Jeanne groette Axel nog eens met een vriendelijken
blik en ging toen heen.
Wat innige vreugde vervulde thans haar hart O,
er was toch nog geluk op dc wereldHet geluk nL
om beminde menschen uit een moeilijk gevaar gered te
zien. Haar vreugde over Axel's genezing was rein en
waar. Geen gedachte aan baar eigen lót, geen gedachte
aan haar liefde, aan haar besluit,"zoo pas genomen aan
het bed van Victor, ontwijdde de reine gewaarwording.
Had zij voor kort nog gedacht met een aan onver
schilligheid grenzende wanhoop aan den dood van
Axel, in plaats dier doffe vertwijfeling was nu oen
diep, Innig, zalig gevoel gekomen van reine vreugde,
zooals een moeder ondervindt, als zij haar kind, haar
lieveling gered ziet
„Ik dank u, mijn God
Meer kon zy niet zeggen. Zy vond geen woorden-
maar tn haar ooggp schitterde een gloed van boven
aardsere vreflgde.
Daar wérd 0,111 den anderen kant van de gang de
deur van Viëforis kamer geopendéen assistent-arts
tr&d naar buiteö eh snelde vlug de tra'p af naar be
neden.
Opeens stond voor Jeanne's oogen weer hét bleeke
gelaat van Victor. Zy Msfde by de gedachte, dat zy
zyn toestand erger kon -hebben gemaakt. Vlug trad
zy de kamer binnen, maai' Meef daar ineens staan vol
schrik en verrassing.
Victor lag, geheel bebloed) in de armen van Jean-'
ne's vader,- die moeite deed hsm overeind te honden.
Het hoofd van den gewonde hing voorover op de borst,
zyn oogen waren gesloten, een doodelyke bleekheid
bedekte zyn wangen: soms hoorde men een dof gereu
tel uit zyn hijgende borst en dan gTeden er bloeadrop-
peb als'roode parels over ziïn bleeke'lippen.
De officier van gezondheid had het oor gelegd aan
de horst van den zieke en luisterde opmerkzaam naar
de snerpende tonen, die opkwamen uit de borst van
den jongen man. Met krampachtig gevouwen handen,
de groote, donkere oogen wijdgeopend, met een bleek
verschrikt gelaat stond mevrouw De Pannen tier naast
het bed.
„Hoe is het met Victor, moeder? vroeg Jeanne ang
stig. „Ik verliet hem zoo pas, en toen zag hy er be
trekkelijk zeer goed uit."
„Éen bloedstorting, 0, het is vreeselijk
Weer hoorde men het gereutel in de borst van den
gewonde; hy hief het hoofd op, zyn lichaam trok
krampachtig saam, over zyu gelaat gleed een trek
pijn; hij opende dc oogefl k§sK om zich heen.
met e?u ïïfei >yoesten blik, toen viel zyn hoofd
weer vooi'oi'éiy ^rwijl eeq bloedig schuim op zijn lippen
kwam.
Mevrouw De «Parmentita iéërde éibh htifrêfêflü or-
Jeanne verborg haaf gelaat ir* de,handen.
„Legt u hem maar neer," hoéft» zy den oPrcicr Vati
gezondheid zeggen. „Het geeft nié&mëer eed ader
breuk het is voorbij."
Een kreet ontsnapte aan Jeanne's liepen.
„Neen, neen, dat mag niet dat kan zoo wezen,"
lammerde z(j en omklemde het lichaam var? "Victor met
haar armen. „Victor, Victor, word wakker, sta op,"
net> zij en schudde het beweginglooze lichaam. „Word
wakker, word wakkerJe moogt niet sterven ik
heb gezworen je vrouw te worden ik hond nflriecd
ik word je vrouw, schoon ik hem liefheb...., word
wakke!» Victor, wordt wakkerO. myn hemel,
ik ben het, die hem vermoord heb barmhartigheid,
genade 1"
Nog eens sloeg de stervende de oogen op. Er schit
terde in z\jn blikken iets als van een vonk van her
kenning, toen werd dit licht, het laatste vonkje, weer
uitgobluscht, de oogen keken in de verte, als glazen
oogen, een siddering doorliep het lichaam, toen nog
een diepe ademhaling, een lange zucht van verlichting
en toon stilte. de stilte dos" doods.
De dokter luisterde met het oor aan de borst van
Victor. Na eenige oogenblikken richtte hy zich weer op.
„Het is voorbij," zeide h\j ernstig, „ik zag het
heden morgen wel komen,"
Met een ontzettinden kreet viel Jeanne achterover;
haar moeder ving haar op in haar armen; daar lag zij
bewusteloos.
*T?00t ^juffrouw dadelijk te bod breojreo," zeid'e
de ofhcier van Gezondheid nn bezorgden toon. „Zij heeft
«M dl tó 2èèr Slèspaddèd tjj "de VèMoginJ flor zie-
ted. Ik ii] Haar een kalmeeretiu Middel voorschrijven.
Maar u Sect in élk geval voorzichtig ïüp. Ijtilte en
rust. vooral 1"
Do ouders leidden de langzamerhand tot het be-
JaStzjfc terugkeerende Jeanne weg. Dc doktor drukte
oogen toe en trok de deken over
deh'dóode de
het l£k.
De jrkge assistent van den arts keerde met eenige
medicy nen terug.w***»
„Niet meer noodig," zeide deze. -Hy is gestorven
een ader gebarsten in de lotigen. Ik was er al bang
voor, onze diagnose van heden' morgen waa juist.
