zijner hoorders, die af en toe gedu
rende dc wandeling nog een stukje
van David ten gehoore kregen.
Door de opgewekte stemming van
het gezelschap groeide dit al meer
en meer aan, zoodat wel een 30-tal
personen by een waren, toen zy geko
men waren aan den Loonschen dijk
l>ij Vry hoeve-Capelle, alwaar halt
werd gehouden en nog een enkel
stukje gespeeld werd. Middelerwijl
kwam er ruzie onder de saamgeko-
menen, waarbij ook David scheen
betrokken te zijn. Hij meende het
voorzichtigst te handelen met op den
loop te gaan, doch daar hij onmiddel
lijk achtervolgd werd, trachtte hij,
door over de" erven in de nabijheid
staande woningen te loopen, te ont
komen, hetgeen hem evenwel niet
gelukte, want bij den tuin der dames
Brugmans reeds ontving hij een
moorddadigen steek in den rug met
een mes, dat door den dader werd
omgedraaid en daarna nog ecu paar
decimeters verder doorgetrokken. Dr.
Romeling van Kaatsheuvel heeft den
gewonde verbonden, die boven alle
verwachtingen het leven heeft be
houden, daar toch bij een paar een-
timeter diepere snede de dood zeker
ware ingetreden.
Door.de marechaussee, gestation-
neerd te Waalwijk, wordt ijverig
naar den dader gezocht.
Reeds zijn ernstige vermoedens
tegen een persoon gerezen, doch de
besliste gegevens .zijn nog niet vol
doende aanwezig om den dader te
kunnen noemen.
Een prachtige vondst.
Met veel belangstelling wordtin de
gemeente Harderwijk gesproken over
een millioenenvangst. Een visscher
moet namelijk in" de nabijheid van
Harderwijk een kist vol goudstukken,
afkomstig uit de 13e eeuw gevonden
hebben.
De zaak, die met veel geheimzin
nigheid behandeld wordt, zou, naar
de Fr. Ct. verhaalt, zich ongeveer als
volgt hebben toegedragen
Is aar men weet is onlangs een zwaar
stuk steen, op ongeveer dezelfde
hoogte waar de kist gevonden is, uit
de Zuiderzee verwijaerd. Nabij die
plek nu, waar het water niet hoog
staat, scheurden in den laatsten tijd
vele visschers hunne netten. Het net
echter van den door. ons bedoelden
visschers scheen sterker dan de ande
ren, bleef wel haken maar scheurde
niet. Onze visscher nu, met. zijn knecht
onderzoek doende, vond op den bodem
der zee een grooto houten kist, die
by nader inzien het omhulsel bleek te
zyn van een looden kist. Zij besloten
de zaak geheim te houden en bega
ven zich des nachts met hunne vondst
naar ihuis, alwaar zy notaris N. ont
boden. Bij onderzoek bleek, dat de
kist gevuld was met goudstukken uit
de dertiende eeuw.
Sport en Wedstrijden.
Lawntennis.
De Maandag onbeslist gbbleven
partijen in den Nationalen Lawntennis
wedstrijd op de banen van „De Ba
taaf"' in de Scheveningsche Bosehjes,
werden Dinsdag onder begunstiging
van prachtig weder voortgezet.
In de heeren-single om het nieuw
championaat van Nederland, voor
welke match door de heeren dr. A.
Williams en Horley een verguld zil
veren beker ter waarde van f400 is
uitgeloofd, bleven aan de heeren H.
van Rees en W. Locker de Bruyne.
De beslissingskamp zal gespeeld
worden ter gelegenheid van de a. s.
internationale Lawn-Tennis wedstrij
den.
Dit zal de vierde maal zijn dat de
beker als kampioenprijs is uitgeloofd.
Winners tot nu-toe waren in 1894 de
heer Bree. in 1895 de heer van Rhede
van der Kloot, in 1896 de heer van
Rappard.
De beslissingsstryd in de dames
single gaat tusschen de dames A. van
Aken en C. van Lenncp.
Voortgezet werd Dinsdag een dames
double handicap, terwijl tevens een
aanvang werd gemaakt met een heeren-
double- en een heeren- en dames-
double-handicap-partij.
De Grand-Prix de Hambourg.
lste demi-finale (2000 M.). 1 Bour-
rillon, 2. Hubcr, 3. Mündner.
2de demi-finale: 1. Arend. 2, Courte
d'Outrelon, 3. Koch.
en de herinnering aan de offers, aan de vreeselijke ne
derlagen van Frankrijk niet meer zoo levendig was?
„Jeanne", zeide hij zachtkens en legde zyn hand op
de hare, „het is misschien de laatste keer, dat wij te
genover elkaar staan. Wilt u mij toestaan een vraag te
doen
Zij keek hem met een eenigszins schuwen blik aan.
„Welke vraag?"
„Herinnert u zich nog dien verschrikkelijken nacht
in Chateau Pernette
..Hoe zou ik niet?" antwoordde zij zacht.
„Ik bedoel niet, of u zich nog de voorvallen herin
nert- van den bloedigen stryd, deze zullen u wel on
vergetelijk zyn, maar herinnert u zich ook nog de
ivoorden, die u mij toen toefluisterdet, toen u, gewond
door den kogel van uw landgenoot, in mijn armen in
zwijm vielt?"
Jeanne boog diep het hoofd en zweeg, terwyl zy
beefdeals dc slanke den op den top des ibergs, voelde
zy het naderen van den storm.
„Toen spraakt u een woord, vervolgde Axel op nog
inniger tooD, „dat onder andere omstandigheden ge
sprotten myn hart met de grootste zaligheid zou hebben
vervuld. Jeanne 1 „Meer aan mijn leven bemin ik je,"
zeidet gy toen, en de blik uwer oogen, uw heldhaftige
daad bevestigden voor my uw woorden* Ik heb u be
mind, Jeanne, sinds den dag, dat ik u voor het eerst
zag. Steeds dieper schoot deze liefde, waarop ik eerst
geen acht sloeg, waarvan ik niets wilde weten, wortels
in mijn hart Maar wat eerst een klein boompje is, slaat
allengs zyn wortels en zyn takken uit, groeit op en wordt
3de demi-finale: 1. Lehr, 2.1nchetzky,
3. Wilke. Finale: 1. Arend, 2. Bour-
rillon, 3. Courbe, 4. Lehr.
De 24 uur-wedstrijd te Parijs.
Op onvergelijkelijke wyze heeft
Huret- Maandag den 24 uurs-wedstrijd
in het „Pare des Princes" te Parijs
ten einde gebracht.
Hij legde in de 24 uur 909 K.M. af.
Rivierre, die zijn meest geduchte
tegenstander is geweest, moest zelf
bekennen„Ik zal misschien zijn re
cord kunnen slaan, maar hem zal ik
het nooit doen, want hij is niet te
slaanDat zegt wel wat, gesproken
door den mond van een van Frank-
ryks beste wielrenners.
Het verloop der wedstrijden was
ten slotte als volgt:
In het 19e uur steeg Rivierre af.
Niettegenstaande het hevige onweder
dat woedde, zette Huret zijn snellen
tocht in het rond onafgebroken voort.
Na 20 uur had Huret afgelegd 780
K.M. 858, (record van Rivierre 727
K.M. 800) na 22 uur is de afstand
aangegroeid tot 840 K.M.190.Nog altijd
regende hethard.Na 23 uur is de afstand
872 K.M. 390 geworden (wereldre
cord van Rivierre 827 K.M. 609)
En eindelijk daar kwam het 24ste
uur. 900 K.M. zijn afgelegd in 23 uur
46 mid. 28'I: sec. Toen eindelijk liet
eindschot viel had Huret afgelegd
909 K.M. 27 (wereldrecord van
Rivierre 859 K.M. 120).
500 K.M. is afgel. in 12 u. 57 m. 584/3 s.
600 14 41 282/r>
700 17 31 313/5
800 20 45 59
900 zie hierboven.
De Petit Bleu deelt nog mede, dat
Cordang Huret heeft uitgedaagd voor
een match over 24 uur. Hij laat aan
Huret over dc plaats, den inzet en
het tijdstip van den wedstrijd te be
palen.
Dat het nog wel de moeite waard
is om 24 unr op een baan rond te
draaien, bewijst onderstaande opgave
van hetgeen Huret gewonnen heeft
met den 24 uurs-wedstrijd.
Van zijn rywielfabriek. 8.500 frs.
Van zijn bandenfabrikant 4.500
Van de wielerbaan 5.000
Met een weddingschap. 1.000
Premies boven de 900 K M. 1.000
Totaal.
20.000 frs.
Aan de „Métropole", de fabriek
waarvoor Huret rijdt, kost deze wed
strijd bet aardige sommetje van
15.000 frs.
RECHTSZAKEN.
Diefstal.
In de eerste helft van de maand
Juli van dit jaar werd melding ge
maakt van een aantal zeer brutale
diefstallen in Den Haag gepleegd ten
nadeele van een magazijnhouder in
de Spuistraat. Volgens schatting zou
voor een bedrag van 7 k 8000 gulden
aan ledekanten, bedspreien, spiegels,
matrassen enz. enz. zijn ontvreemd.
Die voorwerpen waren gedeeltelijk
beleend, gedeeltelijk verkocht.
Beklaagd deze diefstallen te hebben
bedreven, had zich Dinsdag voor de
Haagsehe rechtbank te verantwoor
den een gewezen bediende van dien
raagazynhouder. De man bekende,
zonder eenige terughouding, geduren
de ongeveer 4 jaren zijn patroon be
stolen te hebben. Het geschatte be
drag kwam hem echter té hoog
voor.
Het O. M., dat, evenals de presi
dent der rechtbank, hulde bracht aan
de activiteit van den hoofdagent-
rechercheur Van der Drift, vorderde
de veroordeeling van den ontrouwen
bediende, wegens diefstal, tot 3jaren
gevangenisstraf,
Mr. A. Levy, die als verdediger
optrad, riep dë clementie voor zijn
client in.
Uitspraak over 8 dagen.
GEMENGD NIEUWS
Jameson's officieren.
In de Engelsche bladen wordt vau
verschillende zijden door officieren
protest aangeteekend tegen de meening,
dat het leger de herroeping van het
ontslag der officieren die deelnamen
aan de Jameson raid zou wenschen.
Het leger is heel weinig trotsch op'
sir John Willoughbv en zyn
belden. Zy hebben het grootste mis-
dryf gepleegd dat een officier plegen
kan, het met gehoorzamen aan de
bevélen van boven hem gestelden.
Hoe kan zoo iemand, die de bevelen
van zijn vorstin niet heeft opgevolgd,
naderhand in een krjjgsraad een sol
daat veroordeelen die zyn korporaal
heeft weerstreefd
Bovendien heeft het Engelsche le
ger geen mannen noodL, die zoo wei
nig militaire bekwaamheden hebben
getoond. Kolonel Huteheson Poe ver
meldt als zijn opinie, dat het gedrag
van de officieren bij den Jameson-
inval. door het slechte voorbereiden,
de besluitelooze en weinig doortas
tende houding tijdens het gevecht te
Doornkop en de lafhartige overgave
die zoo spoedig daarop volgde, zooveel
onbekwaamheid als militair en zoo
veel gebrek aan moed toont, dat zy
alleen daarom niet langer waardig
zyn in het Engelsche leger te dienen.
De tranendoek.
Een eigenaardig poëtisch gebruik
bestaat in Zuid-Tirol. Als daar een
jong meisje huwt, overhandigt haar
moeder haar. voordat zy op haar
trouwdag uit het ouderlijk huis gaat,
eeu nieuwen zakdoek. De jonge bruid
houdt dien in haar hand en droogt
daarmee de tranen, die haar gedu
rende de trouwplechtigheid langs de
wangen rollen. Zoodra de huwelyks-
feestclykheden voorby zyn, legt de
jonge vrouw de ongewasschen doek
boven in haar linnenkast en daar
blyït hy liggen. Wat ook het lot
haar brengen mo^e, of zy huis en hof
verlaten moet, of het huwelijk li aar
heil of ramspoed haart, nooit raakt
zij dien doek meer aan. Eerst na
lange, lange jaren misschien vervult
hij liet tweede deel zyn er zending.
Wanneer de eens zoo bloeiende, jonge
bruid een oud verschrompeld moeder
tje geworden is, en dan door „brui
degom Dood" ter laatste bruiloft wordt
opgeëischt, dan leggen liefhebbende
handen den ouden tranendoek over
het gelaat van de doode en te zamen
worden zij ter laatste rustplaats ge
dragen.
Wie zijn de schuldigen?
De Petit Bleu geeft een uittreksel
uit het requisitoir betreffende den
brand in de fancy fair der rue Jean
Goujon.
Tegen Baron de Mackau, aan de
edelheid van wiens bedoelingen wordt
hulde gebracht, zyn vijf grievenbij
heeft de zaal onvoorzichtig gedeco
reerd, hij heeft twee deuren laten
dichtmaken, hij heeft de deuren aan
de straat, die alle van buiten naar
binnen draaiden, niet laten verande
ren in deuren mei dubbelen draai,
hy heeft het inlichten van een fornuis
by een buffet toegestaan, hy is mede
aansprakelijk voor de kynematograaf.
De directe schuld van net onheil ligt
bij de twee beambten van de kyne
matograaf, Belloc en Bagrafof, die
dus met den baron vervolgd worden.
Wonderbare redding.
Over de redding van een Duitsch
toerist den beer Öachs, die in een af
grond gevallen was, wordt het vol
gende gemeld.
De heer Sachs viel op een tocht
van uit Zermatt, Dinsdagmorgen in
een afgrond. Het ongeluk gebeurde
ongeveer om 9 uur en de gidsen kwa
men om 7 uur te hulp. Er waren er
vijftien onder commando van den
oudsten gids Moser,
De gids Julien was de eerste die
over den afgrond keek. Na een poosje
riep hijHij geei't nog teeken van
leven. De anderen kwamen nu ook
naderbij en luisterden allen in span
ning. Leeft ge nog? Ja ik heb al
leen myn arm gebroken, weerklonk
't uit de diepte. Hij leeft nog, riepen
allen en daarop begon men toebereid
selen tot de afdaling temaken. Dat
was lang geen gemakkelijk werk.
De plek waar Sachs doorgevallen
was, was juist groot genoeg om een
man door te laten. Op een ijsschots,
ongeveer 200 voet in de diepte, zat
Sachs; heneden hem was weer een
afgrond waarvan geen bodem te zien
was. Nu ontstond er nog een woor
denwisseling tusschen de gidsen wie
van hen naar beneden zou gaan. Ten
laatste werd Jozef Maria Kronig,
die de lichtste was, gekozen. Aan
een touw liet hij zich zakken. Toen
hij bij Sachs kwam, zat deze vast
ten laatste een boom, die zich over ons heen buigt en ons
overschaduwt.Zoo is het met de liefde gegaan in myn hart.
Het gevoel, waaraan ik eerst niet wilde toegeven, is steeds
grooter geworden in mijn hart en nu beheersent het my
volkomen. Ik kan mij geen leven meer denken zonder
deze liefdeIk kan my niet voorstellen, dat ik zonder
uwe liefde, dat ik zonder u kan leven
Hy had haar hand gevat en drukte die aan zyn lippen,
haar smeekend in het gelaat ziende; op haar wanden
kwam eeu blos, maar haar oogen zagen somber. Zij be
proefde niet haar hand uit de zyne te trékken, maar zij be
antwoordde ook niet den innigen druk, die zyn vraag on
dersteunde. Stil, zwaar als lood, lag haar hand in de zijne.
„Ik heb dat uur niet vergeten, Axel," zei zy met be
vende lippen, „en wat toen, in het oogenblik, dat ik
meende te sterven, aan mijn lippen ontgleed, ik her
haal het nu: „ik heb u lief meer dan mijn leven."
Jeanne
„Ik bemin u meer dan mijn leven," vervolgde zy op
somberen toon, „en toch moeten we scheiden, Axel. Zie
mij niet zoo treurig, zoo smeekend aan. Ge weet toch
zelf de reden, waarom wy elkaar niet mogen beminnen,
■waarom wy elkaar niet mogen toebehooren. Maar ook
al bestond er geen vijandschap tusschen uw volk en
myn volk, dan nog zou ik niet de uwe kunnen worden."
„Ik begrijp u niet, Jeanne.
„Ziet ge daar dat eenvoudige marmeren kruis mid
den in dat rozenboschje
„Ja, dat is het gedenkteeken op het graf van Vic
tor Hoffer, die hier in het slot aan zijn kwetsuren
stierf."
(Slot vólat)
gevroren 'aan den bodem. Kronig
bond hem stevig aan een inmiddels
neergelaten touw en men trok hem
op. Toen hij bijna boven was kon
men, doordat bet touw diep in de
sneeuw ging, hem niet verder krijgen.
Eindelijk gelukte het aan een gids
hem bij den kraag van zijn jas te
grijpen, en zoo trok men hem op den
rand.
Sachs die ernstig gewond was, ver
telde, dat hij na zijn val een langen
tijd- buiten kennis gelegen had. Toen
hij weer bijkwam, bevond hij zich
alleen op de ijsschots. Hij was half
bevroren en nep te vergeets om hulp.
Boven hem waren vooruitstekende
ijsschotsen en zijn val moet hierdoor
gebroken zijn. Was dit niet liet ge
val geweest, dan zou bij zeer waar
schijnlijk verpletterd zyn geworden.
Een ongeluk op de Elbe.
Op de Elbe heeft een ernstig on
geluk plaatsgehad. Een kleine schroef
stoomboot, die passagiers overbrengt
van Oud- naar Nieuw-Dresden, werd
door een van de grootere Elbc-booten
aangevaren. Het is niet bekend, boe-
veel personen in liet water geslingerd
werden, doch tot nu zijn zeven opva
renden vermist. De boot is gebouwd
voor 50 menschen, doch men vreest,
dat zij x>p het oogenblik van het on
heil overladen was.
Angiolillo.
De anarchist Angiolillo blijft in de
gevangenis nog steeds even weinig
mededeelzaam en houdt zijn cynische
bewering dat zijn misdrijf een weldaad
was, staande. Hij beklaagt zich er
over, dat hij geen bezoek van journa
listen heeft gehad en wenscht cou
ranten te ontvangen. De boeken, die
men hem geeft, weigert hy te lezen.
De Dominicaausche priesters die hem
bezocht hebben om te trachten den
moordenaar tot inkeer te brengen,
hebben hem nog geen berouw over
zijn daad zien toonen. Hij wordt niet
meer in strikte afzondering gehouden.
Het dossier in zijn zaak bevat al 80
stukken.
Alle verdachte personen worden de
laatste dagen in Spanje byzonder in
het oog gehouden. Eenige dagen ge
leden werd een Duitscher, die de
Italiaansche taal vloeiend sprak, en
van Barcelona afkomstig was, ge
arresteerd. Men verdenkt hem mede
plichtig te zijn aan anarchistische sa
menzweringen. Hij beweert dat hij
timmerman is en op weg naar Bilbao.
In de Gazette van 14 Augustus
worden de gerechtshoven aangemaand
met de grootste kracht op te treden
tegen ieder, die hetzij anarchistische
denkbeelien verdedigt, hetzij zelf
anarchist is. Ook tegen misdrijven
door anarchisten bedreven, moet streng
te werk worden gegaan.
Uit Rome wordtbericht, dat koning
Humbert een telegram van geluk-
wensching heeft gezonden aan den
graaf van Turijn, naar aanleiding van
de paar steken, die deze prins Henri
van Orleans heeft toegebracht.
Ter aanvulling van dit bericht het
volgende uit de Daily News:
De graaf van Turijn en zijn ge
tuigen zullen, zoodra zij weermin
Italië arrivceren, in hechtenis worden
genomen, omdat zij zonder toestem
ming het Italiaansch gebied hebben
verlaten.
De expeditie naar
de Zuidpool.
Maandagochtend te 10 uur lichtte
zooals gemeld is het Belgische pool-
schip „Belgica" te Antwerpen het
anker én stoomde, vergezeld van de
„Emeraude", waarop verschillende
autoriteiten en de leden van het Kon.
Aardrijkskundig Genootschap zich
bevondeu, en omstuwd door tal van
kleine jachten en andere vaartuigen,
de Schelde af naar Liefkenshoek.
Daar werd de springstof geladen,
om liet ijs te doen springen, dat het
ontschepen en weder inschepen der
leden van de expeditie die in de pool
streken overwinteren zullen, zou kun
nen belemmeren, terwijl de „Belgica"
zelf het winterseizoen te Melbourne
zal doorbrengen.
De Nederl. regeering wenschte den
heer De Gerlache en zijn mederei
zigers een afscheidsgroet te brengen,
blijkens eenscbryven door onzen zaak
gelastigde te Brussel gezonden aan
den Belgischen minister van buiten-
landschè zaken.
Toen de „Belgica" nabij Bath kwam,
lag daar dan ook de Kortenaer" ge
reed en bracht de voorgeschreven
eerbeWijzen, waarna het schip zich
aansloot by de vloot om de Belgica"
te vergezellen.
Maandagavond te 7 uur arriveerde
„Belgica" met de Hollandsehe
vlag in top te Vlissingen en ankerde
evenals de „Kortenaer" ter reede op
de hoogte van den Noordzee-boulevard.
De „Midd. Ct." geeft de volgende
bijzonderheden omtrent het schip en
het doel van den tocht:
De „Belgica" is een walvischvaar-
der met stoom vermogen van 263 tons.
Commandant is A. de Gerlache, een
jonge man van een dertig jaar, ge-
breveteerd scheepskapitein op de
groote vaart. Hij diende vroeger aan
boord van de mailstoomers Ostende—
Dover.
Het, vaartuig is aangekocht te
Sandjefjord, in Noorwegen, en ver
doopt. Fridjof Nansen heeft het zorg
vuldig geïnspecteerd en goedgekeurd.
Naast den heer De Gerlache staat
de luit. der artillerie Lecointe, die
tevens marine-officier is en gedurende
drie jaren was gedetacheerd bij de
Fransche marine, waarin hij den rang
verwierf van luitenant ter zee.Weinig
voor het vertrek dei* „Belgica*
-
tot ridder in het Legioen van Eer.
Verder is de état-major samenge
steld uit den luitenant der artillerie
Danco, die de magnetische waar
nemingen doen zal, uit een Poolsch
geleerde Artoslri, belast met de
metereologische en zee-observaties,
uit een Rumcensch doctor Racovitza,
die de botanische en zoologische werk
zaamheden verrichten zalverder
uit twee officieren Meelaerts cn
Amundsen, de laatste een Noorweger,
evenals het meerendeel der uit 22
personen bestaande equipage.
Het poolschip zal eerst aanleggen
te Las Palmas, dan te Rio de Janeiro
Montevideo en'Punta Arenas (Straat
van Magelaan). Daar zal het nieuwe
kolen innemen en dan midden Nov.
vertrekken om in bet begin van
December, dus in het begin van den
zomer van het zuidelyk halfrond, de
oostkust van Grahamsland te bereiken.
Dan zal in de maand Maart 1898
de luitenant Lecointe de „Belgica"
naar Australië voeren om de leden
der expeditie, die met den kapitein
overwinterden, weder op te nemen.
De „Belgica", begeleid door de
„Kortenaer" vertrok Dinsdagmorgen
te 8.45.
Een standbeeld voor Darwin.
Te Shrewsbury, Darwin's geboorte
plaats, is een standbeeld voor den
geleerde opgericht op het plein voor
et gymnasium waar hij als jongen
negen jaar doorbracht.
De ballontocht van Andrée.
Er komen telkens nieuwe berichten
over Andrée, maar het ééue. feitelijke
volkomen vertrouwbare, dat een eind
zou maken aan alle gissingen, laat
nog steeds op zich wachten. Onze
Berlijnsche correspondent seint:
„De kapitein van het stoomschip
Express, dat door den Lokalanzeiger
gehuurd was, seinde gisteren uit Ham
mer fest
„Ik hen zooeven teruggekeerd van
de noordoostelijke punt van Noord
oost-land (Spitsbergen). Wij zijn door
het ys gedrongen tot in de Dove-baai,
maar zonder een spoor van Andrée
te vinden. Daarentegen hoor ik hier
dat op een robbènvaarder uit Ham-
merfest, Alken, een postduif is komen
aanvliegen, die door "den kapitein ge
schoten moest worden omdat de by-
geloovige bemanning de duif voor een
ongeluksvogel hield. In eeu gesloten
briefje aan het blad Aftonbladet te
Stockholm geadresseerd, stond dat
Andrée don 82en breedtegraad gepas
seerd was en een goede reis maakte.
De duif werd gosekoten op den21en
Juli, ten oosten van de Zeven Eilan
den (dat is dus even ten noordoosten
van Spitsbergen). Alken zocht ver
scheidene dagen naar de Express, om
de duif mee te geven, maar vond de
stoomboot niet, daar het acht dagen
lang mistte en slecht weer was. Dit
alles werd my hier als beslist waar
door twee kapiteins medegedeeld."
„Voorts wordt nog aan den Lokal
anzeiger uit Kristiania geseind: Ik
heb een loods gesproken die den reeds
vermelden ballon tusschen Haugesund
en Rygvaarden gezien had een oud-
gezagvoerder, een volkomen geloof
waardig man. Hij zeide dat het eeu
zeer groote ballon geweest was die
op ongeveer vier mijlen afstands
zweefde; omstreeks 60 meter lange
touwen hingen er aan.Van een schuitje
was niets te bespeuren, ook niet door
eeu verrekijker. De ballon verdween
in de richting van de bergen bij de
Hardanger-fjord of van Telemarken.
Men aelit het hier niet onmogelyk
dat het Andrée's ballon was, dan zou
deze, na geland të zijn, het schuitje
afgesneden hebben en de ballon zou
weggedreven zyn."
Wanneer dit laatste zoo is, en de
ballon in het binnenland van Noor
wegen neerkomt, dan zal men er
spoedig meer van lioóren. Wat het
verhaal van de kapiteins te Hammer-
fest betreft, slechts één opmerking
waarom hebben zy niet dadelijk den
inhoud van het bericht, voor Afton
bladet bestemd, naar die Stockliolm-
sehe courant laten seinen, in plaats
van op den kapitein van de Express
te wachten? Overigens zou, aange
nomen dat een duii het benoorden
Spitsbergen een paar dagen uithoudt,
Andrée's reis allerminst voorspoedig
geweest zijn indien hij eenige dagen
na liet opstijgen (op 11 Juli het
bericht zelf bevatte weer geen dag-
teekening, naar 't schijnt) nog slechts
den 82en graad gepasseerd was. Parry
is reeds in 1827 in die streken op 82°
45' gekomen. N. R. Ct.
Abonementskaarten.
Abonnementskaarten voor bet spoor
zijn lastige dingen die men licht ver
liezen kan. Veel beter en gemakke
lijker heeft men het in Australië
ingericht, waar men het bewijsje als
een versiering aan de horlogeketting
hangt. In New South Wales zijn dé
eerste-klasse abonnementshewijzen van
goud en men moet 1 pond als waar
borgsom storten. Derde-klasse be
wijzen zijn van brons en de te storten
som is anderhalve gulden. De stations
waartusschen liet abonnement loopt,
de data en de naam van den ahonné
zijn alle op de medaille gegraveerd.
Op verschillende lijnen hebben de
medailles ook een ander uiterlijk.
Men zegt dat deze methode uitste
kend werkt.
Gloeikousjes.
Een verbetering van het gasgloei
licht wordt uit Crefeld gemeld, als
een uitvinding van den directeur der
stedelijke gasfabriek en waterleiding
aldaar* den heer Ernst Salzenbere.
Hij brengt het gloeiende „kousje*
een lichtsterkte verkrijgt van 85
1000 kaarsen, d. i. ruim tweemaal
lichtsterkte van electrisch boogli-
De kosten per uur moeten viern
kleiner dan die van zoodanig ba
licht zijn. De uitvinding van
heer Salzenberg bestaat eensdeels
de wyze, waarop bij door waterkrai
de verlangde drukking geeft aan
|gas, ten andere in middelen om
j verhoeden, dat de „kousjes" door ii
'sterken druk weggeblazen of da;
stang, die bet „kousje" draagt,
de groote hitte smelten zou.
De oorzaken van het
Kannibalisme.
Eene in de buurt van Kaïro
Deshasha gevonden oorkonde, diet
ge veer van 3000 jaren vóór de Chr
telijke tijdrekening dateert, bevat:
belangrijke inlichtingen over de
schaving der oude wereld en i
bijzonder van het oude Egypte,
oorkonde bewyst in de eerste plas
dat in liet oude Egypte het kam
balisme in zwang was, wanneer ra
Jut zoo uitdrukken mag, want slecl
armen en beenen werden geget*
Bovendien blijkt liet, dat het sleet
eene wijze was om de dooden te eer;
Daarvan uitgaande, bestudeerde
Engelschman Flinders Petrio de ui:
siologie van het menscheneten.
die de dooden eten, om deze
eeren, ten einde daarmee te kenni
te geven, dat zij bon in hun leve
hartelijk liefhadden en om het gein
van een ander leven te verzekere
maken 20 pCt. uit.
Zoo in 't bijzonder de TibetbaaJ
die in het opeten der dooden i
eervolste begrafenis zagen, alsmel
de wilden in Australië en Zui
Amerika. De -laatsten verklaarde
plechtighet is beter in de maa
van een vriend dan in de aarde vei
borgen te worden. De Ostiaken e
Samojeden gelooven, dat voor kuni
ouders het toekomstige leven aang
namer en gelukkiger zyn zal, wa
neer ze hen opeten. In~ de oudhei
wilden de Massageten liever hum
oudgeworden vrienden en bloed va
wanten zelf eten, dan dat aan d
wormen overlaten. Negentien pCt. de
kannibalen eten de gesneuvelde o
gestorven groote krijgers, om lm
moed over te nemen en de gestorve
kinderen om een verjongingskuur t
ondergaan. Tien pCt. eten kunn
naasten op religieuze gronden oi
den goden trouw te zweren. Vijf pCi
doen het uit haat, om hunne vijan
den te straffen; achttien pCt. ver
slinden menschenvloescli uit honger
twintig pGt. omdat dergelijke spij
hun lekkerder smaakt dan ander
voedingsmiddelen. Kortom 46 pCt. de
kannibalen eten menschen, om ze 1
eten, maar 54 pCt. eten ze op ,.mo
reelé gronden."
Pers Overzicht.
Co/iservatief-Radicaal.
Daar er in dan laatsten tijd zoozee:
met de v,-oorden conservatief en radi
eaal wordt geschermd, zet de Neder
lander de beteekenis er van uiteen
In de eerste plaats wordt betoogd
dat de wijze, waarop men iets wil
invoeren niets met conservatisme heef!
te maken, daar die -wijze geheel var
omstandigheden en temperament af
hangt. Om te weten of iemand ai da-L
niet conservatief is moet alleen de
richting in het oog gehouden wordet
waarin bij zich beweegt. De mate van
het conservatisme moet niet in de
snelheid, maar in de richting der be
weging worden gozoclit. Of het goed
is, al dan niet conservatief, radicaal
te zyn, hangt eeniglijk af van de
vraag, wat men conserveeren. wat
men opruimen wil.
In de tweede plaats wordt uiteen
gezet, dat het mogelijk is, dat dezelfde
persoon doorgaans conservatief en te
gelijk doorgaans radicaal isdit met
verwijzing naar de geschiedenis der
anti-rev. partij. Die partij is in deu
regel zeer radicaal geweest; zoodra
het in haar oogen de opruiming gold
van onrecht; daarentegen conserva
tief, waar het gold de beoordeeliug
en de ontwikkeling van het bestaande,
zonder dat de quaestie van recht
daarbij in het spel kwam. Waar
rechten ter sprake kwamen stonden
de anti-rev. aan de zijden van allen,
die door de overheersckende machten
worden onderdrukt. Doch een geheel
andere stelling namen vooral vroeger
de anti-rev. in, wanneer er sprake
was van de handhaving van het te-
staande, zoolang niet kon worden
aangetoond, dat dit op onrecht be
rustte.
Ten laatste wordt verklaard, dat,
w&ar is gezegd, dat dezelfde persoon
alzoo èn radicaal èn conservatief kan
zijn, dit natuurlijk de erkenning van
bet recht in absoluten zin onderstelt,
Voor hem, die beweert, dat er geen
hoogere orde is waaraan onze rechts
instellingen moeten voldoen en dat hek
positieve recht enkel op verstandig
overleg en inzicht, berust, kan er geen
sprake zyn van conservatisme aan de
eene, en radicalisme aan de andere
zijde, zegt de Nederlander ten slotte.
De doodstraf bij de militairen
In het Vaderland wordt een arti
kel aan het wetsontwerp voor het-
nieuwe wetboek van Militair strafrecht
gewyd. Daaraan ontleenen wy het
navolgende
„Tot de straffen overgaande ont
moeten wy in de eerste plaats de
doodstraf. De vraag, of deze straf
in bet militair recht behouden moest
blijven, is hip' de behandeling der wefcqfl
