Aan de lezers.
x
«KRUK S£5 AO
88hoohkndk bij
HAARÏ-EKS'S DAGBLAD
van
M.sndag 27 Sept 1897.
Vele Geabonneerden ontvangen bij
hunne Courant het
Geïllustreerd
Zondagsblad.
De illustratie verheugt zich in eene
toenemende belangstelling.
Te verwonderen is dit niet, want
een zoo uitgezochte keur van fraaie
novellen en gravures, gezonde humor
en onschuldige scherts, zooals die in
[den familiekring past, werd nog nim
mer voor zulk een lagen vrijs (30
'cents per 3 maanden) aangeboden.
Deze illustratie is dan ook
voor de lezers van dit blad een
premie bij uitnemendheid.
Maar de premie wordt nog schooner
gemaakt.
In het vervolg zal meerdere malen
leen extra blad kosteloos worden toe
gevoegd.
Dus nog meer lectuur! Nog meer
gravures! In 't bizonder meer afbeel
dingen van aetueele voorvallen en
J treffen de gebeurtenissen.
Pennevrnehten van schrijvers van
beteekenis zullen worden opgenomen.
Voorts wordt voor nieuwe intee-
kenaren op liet Geïllustreerd Zon
dagsblad voor Haarlem1 s Dagblad
gratis beschikbaar gesteld een boeiende
roman, getiteld:
„ONSCHULDIG
WERÖÖRDEELQ."
Docb ook zij, die-reeds tot de lezers
bekooren, kunnen den roman beko
men, indien zij zich slechts dc moeite
willen getroosten om hun vrienden en
bekenden op de vele voordeelen te
wijzen welke deze illustratie biedt en
minstens één nieuwen inteekenaar aan
werven. Zulk een boekdeel is diege-
nge moeite overwaard. Het is groot
155 bladzijden, in twee kolommen ge
drukt en bevat een verhaal, dat den
lezer geheel weet mede te slepen.
Men late dus het onderstaand in
schrijvingsbiljet door den nieuwen
inteekenaar invullen en voege er zijn
eigen naam en adres aan toe.
Den lezer wordt echter nog meer
geboden.
In het nummer is een Certificaat
afgedrukt waarmede een geheel eigen
aardige wedstrijd wordt geopend. In
de vijftien eerstvolgende nummers vau
de Nedérlandsche Illustratie en edities
als Gèïll. Zondagsblad enz. zal tel
kens zulk een certificaat voorkomen.
Wie deze certificaten uitknipt, ver
zamelt of tracht meerdere certificaten,
van andere lozers byeen te garen,
kan mededingen naar den
Iprijs van HONDERD
GULDEN
welke wordt uitgeloofd voordengéne,
die liet grootste aantal van deze cer
tificaten aan den redacteur van de
prijsvragenrubriek den heer WIL
LEM SE, Kromme Nieuwe Gracht
no. 64166', te Utrecht inzendt, te we
ten in den loop der week volgende
op den verschijndag van bet laatste
certificaat.
Doch ook hij, die op oen na het
grootste aantal heeft verzameld, ont
vangt een prijs van vijf en twintig
gulden en de twee daaropvolgende
ieder tien gulden.
De lezer brenge dus de certificaten
te zamen en vereenige zich met zijne
medelezers om aldus met te grooter
kans naar do prijzen van honderd,
vijf en twintig en tien gulden te dingen.
Wie deze Illustratie nog niet
bij zijne Courant ontvangt,
verznime niet onderstaand in-
teekenbiliet in te ivullen en in
te zenden Bureau Kleine Hout
straat 14. De prijs is zoo gering
dat het niemand onzer lezers
een beletsel kan zijn zich de
geregelde toezending van deze
uitmuntende premie te verze
keren.
De Ondergcteekende verlangt ge-;
regeld te ontvangen het
Geïllustreerd
Zondagsblad
tegen den prijs vau 30 cents per 3
maanden, franco per post 37'/a cent.
WOONPLAATSNAAM
Bovengenoemde nieuwe inschrij
ver aangeboden door:
WOONPLAATS: NAAM
BBNNEWL AND.
Uit de „Staats-Courant".
Kon. besluiten.
Aan W. E. Duym, op zijn verzoek,
eervol ontslag verleend als kanton-
reehter-plaatsvervangér in het kanton
Beetsterzwaag.
Benoemd tot directeur van het huis
van bewaring te Utrecht, A. Gosker,
thans adjunct-directeur der Rijks-
werkinrichting voor mannen te Hoorn.
Aan den eervol ontslagen Minister
van Marine, jhr. H. M. van der Wijclt,
met ingang van 27 Juli een pensioen
verleend van f 4000'sj aars.
Aan nagenoemde personen pensioen
verleend tot een bedrag achter ieders
naam vermeld: Philippe Willem van
der Sleydbn, minister van waterstaat,
handel "en nijverheid, f-4000; Govert;
Quakernaat. G.Jzn.. bakenmeester der'
lste klasse, f473; Nel us ofNelisvan
Strien, bakenmeester dor lste klasse
1453.
Benoemd tot directeur van het post
en telegraafkantoor tc Almeloo, W.
Geerke, thans in gelijke betrekking
te Zeist; tot directeur van liet post
en telegraafkantoor te Zierikzee, F.
A. de Klerck Jr., thans in gelijke
betrekking te Franeker.
Atjeh.
Blijkens van den Gouverneur-Gene-
raal van Nederlandscli-Indië ontvan
gen telegraphisclie berichten, zijn bij
de jongste in Atjeh geleverde ge
vechten gesneuveld: de le-luitenant
bij bet korp marechaussee C. F. A.
Wagener, de van het Nederlandsche
leger bij dat in Indiö gedetacheerde
le-luiteaant der infanterie J. van
Grenningen. de fuseliers H. Duiu
No. 30052, J. Tuk No. 29S0S, G.
Winkelman No. 33673 cn J. H. Dis- j
sel No. 31030en gevaarlijk gewond
de korporaal der infanterie P. Bak
ker No. 30372.
Letteren en Kunst.
UIT AMSTERDAM.
Ned. Tooneelvereeniging.
Vrijdagavond opende deze onder
neming in den Hollandschen Schouw
burg (PI. Middenlaan) liet seizoen
met „Winterslaap", to'oncelspel in 3
bedrijven van Max Dreyer en „Eene
Boedelscheiding", blyspcl uit het
Russisch van Lwan Turgenjew.
„Winterslaap" stelt den spelers
liooge eischen: wanneer dit tooneel-
spel niet zeer conscientious voorbereid
ten tooneele wordt gebracht, wanneer
niet alle optredenden liet beste geven,
wat zij geven kunnen, valt het stuk
als een baksteen enhet is niet
gevallen, liet stak heeft een succes
behaald, dat in aanmerking genomen
het kleine aantal der bezoekers, die
voor dergelijke stukken iets gevoelen
en kunnen worden geacht de bedoe
ling van den sc-hrijver volkomen te
begrijpen zeer bevredigend mag
worden genoemd.
Wanneer deze vereeniging den weg
dien zij heeft ingeslagen, nu 4 jaar
geleden, blyft bewandelen, en er is
geen aanleiding dit te betwijfelen, be
hoeft zij voor de toekomst niet be
vreesd te zy'umen weet, dat men
om het moderne repertoire goed ge
speeld te zien, bij dit kleine troepje
moet zijn, al zijn er ook grootere
ondernemingen, 'die hetzelfde reper
toire du en dan vaakte schande
maken
Het gevolg is dat de Ned. Too-
neelvereenigiug voortdurend speelt,
bijna uitsluitend voor een kleine maar
ontwikkelde schare bezoekers, die
hare werkzaamheden weet te apprc-
cieeren.
De heer L. Smith, die thans in liet,
emplooi van den heer L.H. Chrispyn
is gekomen, welke laatste zooals be
kend is. zijne stichting in den steek
heeft gelaten om zich in de slecht
gedrilde gelederen van „het Neder
landse!) Tooneel" te scharen, heeft
blijkbaar door zijn optreden in ,,:t
Paradijs" en in andere stukken van
j verdacht allooi niet al te veel van zijn
talent ingeboet en heeft een der hoofd
figuren uit het stuk, „Hans Meincko"
de moderne „Streber" zeer verdien
stelijk uitgebeeld en mevr. v. d. Horst
(Trude) beseffende, dat liet. stuk voor
liet grootste gedeelte met haar spel
staat of valt. is er in mogen slagen
eene uitnemende créatie te geven.
Zij vermocht in het eerste bedrijf
ons volkomen onder den indruk te
brengen van de eindelooze verveling,
die baar in die woud-eenzaamheid
drukt, en wy leefden met haar in dat
pijnlijke bewustzijn van niets te kun
nen praestecren, tot niets nuttig te
zijn dan vaders pantoffels klaar te
zetten, zijn pijp te stoppen en zijn
eten klaar tc maken.
Mevr. v. d. Horst en dc neer Smith
vooral zijn het die in de tweede acte
aan de geheele omgeving het door
den auteur bedoelde contrast met liet
eerste bedrijf visten bij te brengen.
Hier niets dan een loom, sufferig plan
tenleven, daar de gezellige, opwek
kende indruk vau een verstandig ge
sprek; hier moet men de aanwezig
heid gevoelen van den geest, die in
de eerste acte moet ontbreken en
hierin zijn beiden volkomen geslaagd.
De lieer van Kuyk, die thans als
artistiek leider de plaats inneemt,
dien liy vroeger met den lieer Chris
pyn deelde, verdient een woord van
bijzonderen lof als regisseur; de hout
vesterswoning zag er goed uitopvat
ting van de rol van den houtvester
Ahrens, door den heer van Kuyk ge
speeld was niet zoo geheel 'juist.
Ahrens is, ik zou bijna zeggenmeer
zelfzuchtig, dan de heer van Kuyk
hem heeft uitgebeeld, bij moet nog
minder gevoelen voor zijne omgeving,
nog meer in zichzelven en vooral meer
in zijn werkkring opgaan, zooals blijkt
uit Trade's klacht 7 „Vader houdt
wel van me als er maar niet
zooveel boomen in het bosch stonden
De heer A. Faassen Jr. (Franz)1
was vooral goed aan het slot van het
tweede bedrijf, waar hij zonder dat
de auteur hein een enkel woord laat
zeggen, zijn bedoeling, als hij zich
naar Trade's kamerdeur spoedt, on
miskenbaar duidelijk maakt.
Mevr. de Boer (tante Ida) had te
weinig van het schier duivelachtige
iu zich, dat het stuk, b. v. in de
tweede acte, van haar cischt
„Eene Boedelscheiding" is een gees
tig, vermakelijk blijspelletje, dat vlug
en opgewekt gespeeld werdalleen
komt iiet my voor, dat dc heer de la
Mar ais Napoleon, z'n lijfrol, beter op
zijn plaats is dan in Turgenjew's
blijspel.
Men bericht ons dat het Amster-
damscli Vocaal Kwartet zich achter
eenvolgens zal doen hooren in ons
land, daarna in een tiental steden iu
Duitschland, voorts in het volgend
jaarinMünchen,Crefeld, daarnain een
reeks uitvoeringen in Weenen en
andere plaatsen in Oostenrijk.
Vermoedelijk daarna in België.
Het is een verblijdend verschijn
sel dat dit echt Nederlandscb, we
zonden kunnen zeggen, Amsterdamse!»
ensemble, ook in den vreemde een
wereldnaam heeft veroverd; het mcer-
endeel toch van onze Nederlandsche
toonkunstenaars blijft in ons land.
zonder gelegenheid te hebben zicli
te meten met de buitenlanders.
Prof. dr. Zwaardemaker.
Prof. H. Zwaardemaker hield Vrij
dag in de Aula van de Ltrechtscne
universiteit zijn inaugurale rede over
het onderwerp„Physiologic der
spraakgeleidiug". Tegenwoordig wa
ren, behalve een groot, aantal studen
ten en officieren van gezondheid, ge
wezen collega's van den nieuwbc-
noemden hoogleeraar, deAmsterdam-
sclic hoogleeraren Van Rees, Stok
vis en Winkler.
GEMENGD NIEUWS
Bijen als verdedigers der
woning.
In den Braziliaanschcn staat Rio
Grande do Sul heeft onlangs een
merkwaardig feit met bijen plaats
gehad. Op een kolonie in 't biunen-
iand had, in een afgelegen streek, zich
een jong'echtpaar gevestigd; hij was
een Italiaan en zij een Poolsche. De
man was naar de stad gereden en de
vrouw werkte op 't land. Door een
i onverklaarbare onrust vedreven, zoo
als zij later vertelde, ging de vrouw
naar buis. om te zien of daar alles
in orde was. Daar zag ze dat een luik
opengebroken was en er twee maunen
in huis waren, een Mulat en een Cabo
colo (afstammeling vau Indianen), die
kasten en kisten doorzochten. Op tafel
lagen voor 't grijpen een pistool met
dubbelen loop en een groot mes, oen
farao. De deugnieten hadden waar
schijnlijk ook vernomen dat 't echtpaar
de woning met dcomgeving,diehetthans
in huur had, wilden koopen en zoch
ten nu naar rt geld. Heel verstandig
grypt de jonge vrouw een der in den
hof staande bijenkasten, werpt die door
't luik cn ylt weg, om hulp bij do
buren te balen. Toen ze na ongeveer
een uur met dezen terugkwam, zag
men de beide inbrekers op den grond
liggen, en nadat men de bijen door
rook had bedwelmd, vond men, dat
de Mulat door de boos geworden
dieren gedood was. De Cabo colo
leefde nog, maar was zoo toegetakeld,
dat de kolonisten er van afzagen,
hem in de stad aan het gerecht over
te leveren. Hij was reeds genoeg ge
straft. De bijen waren in zoo grooto
hoeveelheid en zoo hevig op de twee
lui aangevallen, dat ze, wijl de huis
deur van buiten was gesloten, zelfs
geen kans zagen, door 't nauwe luik
naar buiten te xoraen.
Valselie handschriften.
Voor liet Berlijnsche Landgericht
is de zaak behandeld van Ernst Her
mann Kyrieleis en zyne vrouw, be
klaagd van „te zamen en in vereeni
ging omstreeks veertig malen ge
leerde en ongeleerde menschen met
nagemaakte brieven van Maarten
Luther bedrogen te hebben.
Sedert, vele jaren reisde dit echtpaar
de groote steden van Duitschland en
Oostenrijk af, somtijds even de grens
over naar Italië, om verzamelingen
oude kerkboeken, gezangboeken enz.
aan te bieden, waarin, volgens huil
zeggen, Luther eigenhandig, op het
schutblad of elders, opdrachten, tek
sten, aanteekeningen of door hem
zelf gemaakte godsdienstige liederen
geschreven zou hebben. Niet Luther
echter, maar de lieer Kyrieleis zelf
had aan die schrifturen schuld, en
de niau bezat een zoo verbazende
handigheid in het nabootsen van hand
schriften, dat ook vakgeleerden, ar
chivarissen, enz. er in liepen en in
sommige gevallen schriftelijk de echt
heid waarborgden, als zij zelf de te
koop aangeboden exemplaren niet wil
den of kónden koopen. Met deze ver
klaringen van te goeder naam bekend
staande deskundigen ging Kyrieleis'
vrouw dan naar andere verzamelaars
om hun de vruchten van de vlijt en
bekwaamheid van haar echtgenoot
tegen grof geld te verkoopen.
Maar bel kwam wel eeusvoor.dat
in een bijbel die^ zooals het jaartal
aantoonde, iu 1770 gedrukt was,
Maarten Luther toch hoogst eigen
handig zyu naam gezet had. Dat
