'weede Editie.
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
FEUILLETON.
PRINS BORGENSKY.
15e Jaargang.
Dinsdag 12 October 1897.
No 4381
HAARLEM'S DABBLAD
^B03SOsTEjVIE]SrTS^,E.ICrS:
Yoor Haarlem per 8 maandenf 1.20
Yoor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom dei-
gemeente), per 3 maanden1.30
Franco door het geheele Rijk, per 3 maanden1.65
Afzonderlijke nummers 0-05
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maanden0.30
de omstreken en franco per post0.371/2
Van 1—5 regels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Groote lettere naar plaatsruimte.
Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Reclames 20 Cent per regel.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agente*
en door alle Boekhandelaren en Courantiers.
Bit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
Bureaux: Kleine Houtstraat 14, Haarlem. Telefoonnummer 122.
Directeur-Uitgever J. C. PEEREBOOM
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie. Générale de Publicité Elrangcre G. L. DAUBE Go. JOHN F. JONESSnee., F«.rijs 3Ibis Faubourg Jlontmartre.
Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het
Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
BUITEN het Arrondissement Haarlem is de prijs der Advertentiën van 15 regels f0,75, elke regel meer ƒ0.15; Reclames per regel f0,30.
Agenten voor dit blad in den omtrek zijn: BloemendaalSandpoort en SchotenP. v. d. RAADT, Sand poortHeemstedeJ. LEUVEN, bij de tol; Spaamdam, C. HARTENDORP; ZandvoortG. Z\V EMMER;
W. J. RUU TER BeverwijkJ. HOORNSBülegomARTE HOPMAN, Molenstraat, Genoemde Agenten nemen Abonnementen en Advertentiën aan.
den Uitgever J. C. PEERE-
ÓM is verschenen:
iar lemsche Schetsen
Teekeningen van P.,v. Looy,
bijschriften van Fidelio.
•rijs gecartonneerd f 1.
'oorbandenbig de navolgende Boek-
delaars hier ter stede:
N. MUL.
J. van der WILK.
E HAAN cn ZOON.
5RVEN LOOSJES.
ffiBR. VAN BREDERODE.
KUIPERS.
•ma J. F. van DOBBEN.
van CITTERT ZONEN.
Iet Haarlemsch Advertentieblad
7 September j.l. zegt van deze
(ave o. a.:
schetsen zijn: de Vieeschhal,
nde Meijerde OrgeldraaierNa
Haarlcmsche Kermisde Haar-
'sche Paar denloterij, de Man met
Baard, onze Bouwverordening,
- n angstig oogenblik, Een lastig
,;i iod, De Politie op het Rijwiel,
lommigen der schetsen bevatten
petten, waarvan enkele geslaagd
igen heeten.
En dan verder:
de bijschriften, soms wat moraal
verbalenden vorm, soms geestig
ns wat ingehouden met iets van
zou wel durven, maar ik wil
if zijn loei waard als toelichting
r schetsen gelezen te worden.
STADSNIEU W§.
eerste en derde pagina.
Haarlem, 11 Oct, 1897.
Schoolvergaderingen.
,De Gemeenteraad van Zutfen nam
7den Sept. j.l. het volgende be
dt:
„De hoofden van scholen roepen
d minste driemaal 'sjaars het on-
rwjjzend personeel aan hunne scho-
i werkzaam, te zamen, om deaan-
legenheden van het onderwijs te
ipreken."
De voorzitter achtte het genomen
sluit in strijd met de wet, zoodat
zich genoodzaakt zag art. 70 van
Gemeentewet toe te passen. De
indhaving van het genomen besluit
lest dus aan het oordeel van H.M.
i Koningin-Regentes onderworpen
orden.
Het hoofdbestuur van den B. v.
0. heeft toen een adres gericht
an H. M., waarin het de gronden
igaf, waarom om bekrachtiging ver-
Wit werd.
Op hun verzoek werden voorzitter
en secretaris van den B. v. N. O.
door den minister van Binnenl. Za
ken Dinsdag 1.1. iü audiëntie ontvan
gen, om het verzonden adres nader
toe te lichten.
Nadat zy uiteengezet hadden, waar
om huns inziens het raadsbesluit noch
in strijd met de wet, noch in strijd
met het algemeen belang geacht moest
worden, bleek hun, dat de minister
den gemeenteraad volkomen gerech
tigd rekende, den hoofden van scho
len de verplichting op te leggen de
onderwijzers der betrokken school
cenige malen per jaar te hooren."
Bovenstaand bericht nemen wij over
uit de Bode, orgaan van den B. v.
N. O., omdat de afd. Haarlem van
den B. v. N. O. op haar by B. en
W. in Sept. 1896 ingediend adres
met het verzoek het daarheen te lei
den, „dat het hoofd der schoÖTmet
de gezamenlijke onderwijzers en on
derwijzeressen aan die school verbon
den minstens tweemalen per jaar eene
schoolvergadering houdt, waarop alle
zaken, die het onderwijs aan die school
betreffen, zullen worden besproken,
ten antwoord kreeg, dat haar ver
zoek niet voor inwilliging vatbaar
was.
Yoor zoover ons bekend is, heb
ben reeds de gemeentebesturen van
Enschedé, Zutten, Huissen en Hete-
ren verplichte schoolvergaderingen in
Een standbeeld voor
Frans Hals.
Een kunstliefhebber, die er opge
steld is, dat het standbeeld voor on
zen grooten scliildermeester Frans
Hals alhier verrijze, heeft zich by
het comité aangemeld om de som van
dertigduizend gulden in de kas van
het oprichtiugscomité te storten en
zoodoende de uitvoering mogelijk te
maken.
Yan de kunstenaars, echter, zou
hy een bewys van instemming willen
hebben met zijne gave ter vereering
van hunnen grooten voorganger, en
hy heeft daarom gevraagd of het co
mité tot de kunstenaars in Neder
land en daarbuiten het verzoek wil
richten, hem iets te zenden van hun
werk, zy het eene aquarel, teekening
of wat ookals bewijs van adhesie.
Hij wil deze schenkingen nietver-
koopen of verloten, maar bij elkan
der houden in zijne verzameling.
Zoodoende heeft hy een tweeledig
doel bereikt, de oprichting van een
standbeeld voor Frans Hals, en daar
bij het voordeel een eentee collectie
te bezitten, die daarop betrekking
heeft.
Het comité Heeft nu de circulaire
verzonden.
Reeds hebben onderscheidene kun
stenaars hunne toezegging gegeven.
Men schrijft ons
De poort genaamd „Noor
wegen."
Waar die te vinden is?
In de Parklaan te Haai lem. Ik heb
er verleden Dinsdag over hooren plei
ten voor de rechtbank alhier. Yoor
zoover ik het begrepen heb want j want het was geen eindvonnis. Het
de heeren pleiters waren erg juridiek,
dus ook erg onbegrijpelijk voor een
gewoon mensch zijn er twee hui
zen op de Nieuwe Gracht tusschen
de Jansstraat en de Hooimarkt, die
door deze poort, genaamd „Noorwe
gen" in de Parklaan kunnen komen.
De eigenaar van een dier huizen liet
aan de rechtbank zeggen, dat hy door
die poort had „een recht van uit
gang" en dat zyn huurder van dat
recht niet behoorlijk gebruik kon
maken, omdat de smid in de Park
laan, wiens huis boven over „Noor
wegen" heengebouwd is, de poort
verspert of belemmert. Hy zond Jhr.
Mr. v. Styrum, om dit aan de recht
bank uit te leggen. Deze betoogde
breedvoerig, dat de rechtbank van
alles wat de smid in de stukken ge
zegd bad maar geen notitie moest
nemen, want dat deze verweringwas
„vaag" en „in algemeene termen" en
dat een gedaagde precies moest zeg
gen welk bezwaar hjj liad tegen een
vordering,'opdat de eischer zou weteu,
wat hy bewijzen moest. Yoorts dat
zijne bewijsstukken reeds aantoonden
wat hij beweerde en hij waar de
belemmeringen en versperringen wer
den betwist bewys door getuigen
aanbood. De rechtbank moest vorder
raadplegen een vonnis van haar zelvo,
gewezen in 't jaar 1850, toen er ook
al over die poort geprocedeerd was,
en de zaak naar den zin van den toen-
maligen eischer, voorganger van dezen
als eigenaar van 't buis op de Nieuwe
Gracht, was beslist.
De smid had Mr. H. Ph. de Kan
ter gezonden, om den eisch te bestrij
den. Hij begon met de rechtbank te
herinneren, dat de menscben altijd
aan anderen de zonde verwijten,
waaraan zij zeiven mank gaan. Als
zijn collega hem verweet, dat hy ver
wering had gedaan „vaag" en „ic
algemeene termen", daar herinnerde
daarin bevolen getuigenverhoor was
niet gehouden, dus wat weet de recht
bank nu van den einduitslag dier
zaak. Om al die redenen meende
pleiter dus, dat de rechtbank den
eischer wel in 't ongelijk zou stellen.
't "Was onder de bedrijven bij éenen
fewordende president vroeg of de
eer Yan Styrum voor de "tweede
maal 't woord wilde hebben, endaar
deze dit verlangde, vond de voorzit
ter beter eerst den inwendigen mensch
wat te versterken en om twee uur
weer te beginnen.
Ik daclit by mij zeivenziezoo,
ik weet genoeg, en kwam dus om
twee uur niet terug, maar hoorde
later, dat de rechtbank 9 November
uitspraak zal doen.
Tegen den bierkuishouder J. de K.
woonachtig aan de Leidsche Yaart
is proces-verbaal opgemaakt terzake
het verkoopen van sterken drank in
het klein zonder de daartoe vereischte
vergunning.
De vorige week zijn in de huzaren-
kazerne aan den Schoterweg twee
paardendekens^ ontvreemd. Als dader
van dezen diefstal is in arrest gesteld
de huzaar A. B., oud 20 jaren.
BIKNENLANO.
rxAAGSCHE BRIEVEN.
Aan het soms wel wat vervelend,
maar niettemin onloochenbaar ver
band tusschen de belangen der resi
dentie en van haar achtste wijk,
Scheveningen, hebt gij U, mijnheer
de Redacteur, evenmin als uwe col
lega's in Die Hagke, deze week kun
nen onttrekken, in Uw zeer juiste be-
■■i schouwingen over den financieelen
hy de rechtbank, dat de eischer nog I toestand uwer gemeente,
altijd in gebreke was gebleven de De door U ten aanzien van den
grenzen te omschrijven van zynHaag geciteerde cijfers waren alles-
„recht" en dat was toch noodig om j zins juist. Maar vergun mjj U opte-
te beoordeelen of de smid iets gedaanmerken, dat éen ding minder juist
had, dat dit recht kon krenken. Plei- j was, nl. dat den Haag kostelooze
ter hield daarna een betoog, waarvan j straatverlichting heeft. Facto zou-
ik niet veel meenam, doch dat hieropden de Latinisten zeggen, hebt ge
scheen neer te komenals gjj eischer gelijk, 't komt Jiier aan op „l'art de
meent eene vordering te hebben, als
door u is.Jngesteld, dan moet ge niet
by den smid wezen, maar bij den
eigenaar van den grond van de poort.
Yerder betwistte hij, dat cr uit de
overgelegde stukken iets bewezen
werd. Geen enkel kadastraal nummer
klopte, en nergens werd van de poort
„Noorwegen" gesproken, behalve in
bet laatste stuk. maar dat noemde
hij waardeloos, omdat het een sup
pletie was van een koopacte, een jaar
na die koopacte opgemaakt, toen de
ruzie al aan den gang was, terwijl
juist in de laatste koopacte, van bet
recht, waarop men zich beriep in het
geheel niet gerept was. 't Getuigen-
bewys kon niet toegelaten worden,
vóór de grenzen van het recht, waarop
men zich beriep, vast stonden en
dan was bet nog geen goed getüigen-
bewy's, dat werd aangeboden. Het
grouper les chiffres." Op de gemeen-
tebegrooting toch komt onder de uit
gaven voor een post van ruim 2 ton
voor de straatverlichting, doch dit be
drag paraisseert ook op de ontvang
sten der aLonderlijke begrooting van
de Gasfabriek, zoodat hier de linker
hand volkomen weet wat de rechter
hand doet en 't resultaat feitelijk is,
dat de gemeente niets betaalt voor
de straatverlichting.
Het komt niet in my op, het U
euvel te duiden, dat gy de medege
deelde cijfers en feiten exploiteert tot
een preek voor Uw parochie. Tegen
Uwe beschouwingen zou een Haagsch
verweer passend zyn, maar Haar
lem's Dagblad en geen enkel ander
Haarlemsch Dagblad is de plaatsom
dit uittevechten.
Liever keer ik nog even tot bet
punt van uitgang terug en constateer
vonnis van 1850 beteekende niets, met U, dat het seizoen voor Sche
veningen, grosso modo, te wenschen
overliet en dat de invloed daarvan
ook in den Haag was waartenemen.
Er is ook iets anders waar te ne
en, n.l. een merkbare verbetering
van den toestand onzer grachten, nu
deze modderpoelen weder in beweging
gebracht zyn door ingelaten water,
zij het ook geen water van de beste
qualiteït. Aangezien de werken by de
Yyfsluizen nog geenszins voltooid
zyn, wordt hierdoor de bewering te
niet gedaan, dat er aan den onhoud-
baren toestand niets te veranderen
viel. Men voelt nu maar al te wel,
dat de bepalingen van het contract
met Delfland, die „spuien" in den zo
mer verbieden, den gewraakten toe
stand niet in het leven heeft geroe
pen, maar dat het „uitlaten" van
grachtwater (de z.g. „natuurlijke loo-
zing") belet is door den invloed van
de "belanghebbenden bij het zeebad.
En nu gaat er een ware „cri de ré
volte" door de gelederen der Hage
naars nu spannen ook de dames er
zich voor en zal 't eind van het liedje
wel worden dat ook in den Raad een
krachtig protest zal opgaan, tegen de
verwaarloozing der sanitaire belan
gen van 155.000 burgers, ter wille
van wat een dame gisteren in „het
Vaderland" noemde een „half-Duit-
sche-dividenden-kweekery."
't Kan niet anders of deze strijd
van belangen maakt de Hagenaars
veel minder toegankelijk voor de wer
kelijke nooden van Sclieveningen-
visschersdorp. En ik zou de bewering
durven wagen, dat de sympathie voor
„Sclieveningen-zeehaven" bij de Hage
naars merkbaar aan het amemen is.
Daar is trouwens nog een andere
reden voor. De Scheveningers lyden
aan een idéé fixe, dat alles afwyst
wat niet met hun idealen overeen
komt. Daar is nu het nieuwe plan
van den ingenieur vau Heurn c. sM
een haven aan den Hoek van Holland
met een spoorweg-verbinding naar
Scheveningen. Ik zal niet in de mérites
treden van dit plan, maar het ont
gaat toch positief een der overwe
gende bezwaren tegen een haven te
Scheveningen: de fon-quaestie. Welnu,
de bevolking van Scheveningen staat
tegenover een dergelijk plan meteen
verbazingwekkend „dédain". Alles of
niets schijnt de leuze. Maar dat
men het daarmee niet ver brengt
daaraan schynt niet gedacht te wor
den.
Nu kom ik myn belofte inlossen en
iets zeggen van de wintervermakelyk-
heden in de residentie. Op den voor
grond sta, dat de mopperaars over
„slechte tijden" en belastingdruk als
spoorslags verdwenen schijnen. Want
zoo de eerste voorstellingen der ver
schillende gezelschappen nog nietdrnk
bezocht waren, zoo men zeer vrijgevig
was met uitnoodigingen, om 's anderen
daags te kunnen mededeelen, dat de
„élite" der stad aanwezig was voor
do dure voorstellingen van Sarah
Bernhardt (met verdriedubbelde prij
zen) is bijna geen plaats meer te
krijgen.
Indien ik nu do gezelschappen bui
ten rekening laat, die ons wel is waar
geregeld bezoeken, doch elders zetel
hebben, dan heb ik slechts te spreken
van de Fransche Opera en van de
„Opera Italiana di Aia". Niet om een
vergelyking te maken, want Fran-
schen en Italianen hebben dit stellig
emeen, dat zin voor zang en actie in
iet bloed zit; b\j de Italianen is
wellicht de muzikaliteit van huis uit
nog wat meer ontwikkeld. Men zou,
kwam het op een vergelijking van
het geheel aan, misschien kunnen zeg-
Ten, dat by de Italiaansche troep ae
ieeren meer uitmunten dan de dames,
terwijl bij do altijd galante Franschen
l'honneur aux dames is.
De forte chanteuse, mevr. Lematte-
Schwyer en de chanteuse-légere. Mme
Cognault, zullen als vroeger, de lie
velingen van het publiek worden. By
de heeren vinden we Pauwels, met
„les défauts de ses qualités", maar
in elk geval met veel goede qualitei-
ten; over de anderen is een oordeel
nog op te schorten. De Italianen daar
entegen kunnen wijzen op een stel
tenoren, een stel bassen en een bary-
ton, die tot de altisten van eersten
rang mogen gerekend worden. En
niet alleen aan de omstandigheid, dat
zij ons bekend maken met werken
van Boïto en andere moderne Itali
anen, zullen de tijdelijke bewoners
van ons Gebouw voor Kunsten cn
Wetenschappen hun succès danken,
maar ook en vooral aan hun beslist
voornaam artistiek voelen en optreden.
Deze menscben „zingen", d. w. z. zij
hebben zingen geleerd.
Dat kan men niet van allen zeggen!
H. A. GANUS Jr.
Uit de „Staats-Courant".
Kon. besluiten.
Benoemd tot burgemeester van Veld
hoven en Mcreveldhoven J. C. van
Nuencn, van Amsterdam mr. S. A.
Yening Meincszvan GoedcreedoM.
Breen; van Sneek mr. D. Alma;ATan
Borne jhr. E. J. J. S. von Bönning-
hausen, secretaris dier gemeentevan
Wouw C. A. Daverveldfc en yan
Warmenhuizen K. Blom.
Aan O. van Riemsdijk, opzijn ver
zoek, eervol ontslag verleend als bur
gemeester van Gramsbergen.
Aan den ingenieur der artillerie
inrichtingen, R. Witte, de rang ver-
jleend van hoofdingenieur.
I Aan den ritmeester E. F. C. H. J.
j baron van Tuyll van Serooskerken,
van den grooten staf, adjudant van
H. M. de "Koningin, vergunning ver
leend tot het aannemen en dragen
J van het ordeteeken van het Krnis
j 3de klasse voor militaire verdiensten,
jhem door den vorst van Waldeck en
Pyrmont geschonken.
Min. beschikkingen.
De aan dr. H. Buringh Boekhoudt
verleende toelating als privaat-docent
in de facultoit der geneeskunde aan
de Ryks-universiteit to Utrecht, met
ingang van 1 Nov. 1897, op zyn ver
zoek, ingetrokken.
De heeren Meinard Morens, Consul-
Generaal van Servie to Amsterdam,
en Felix Cohen, Consul van Grieken
land to Rotterdam, zyn door den
Bewerkt naar het Engelsch.)
Ik dacht dat hij een caricatuur van mij maakte en
it by mij leelyk en belachelijk vond, zooals iedereen
i keerde hem daarom den rug toe. Het kon my wei-
g schelen, dat hy my voor den gek hield, daarvoor
as ik te zeer gewoon aan de grofheden van de be-
lekers van de herberg. Alleen verwonderde het my,
it ook hij, dien ik voor iemand van een andere soort
houden had, daaraan meedeed en ik was allerminst
plan, vrijwillig tot mikpunt van zyn spot te
(tienen.
„Zoudt ge niet weer dezelfde houding willen aanne
men als daareven vroeg Taras.
I „Ruk uit!" antwoordde ik, op een toon vol wraak-
pcht. „Met wie denk je, dat je te doen hebt Denk je,
pat ik me leenen wil voor flauwe aardigheden? Ik
ben zoo leelyk als een doodzonde en dat weet ik wel."
„Leelyk 1" herhaalde hy verbaasd.
„Ja leelyk. Daarom noemen ze me immers de schar,
omdat ik zoo mager ben. En zo noemen me ook
siroop om de kleur van myn haar. 'tKan mc alle
maal niets schelen, boe ze me noemen, maar ik wil
niet uitgeteekend worden, dat iedereen me voor den
mal houdt!"
Hier werd de deur van de herberg geopend en ik
ging don patroon te gemoet, die thuis kwam.Hy heette
Putty en was, by toeval, dien avond niet beschonken.
Ik gaf hem het geld, dat ik ontvangen had en zei, wy-
zende op Drigo„daar zyn menscben om u te
spreken."
Hy had Drigo nog niet bemerkt, die, in een donke
ren hoek gezeten, hem scherp aanzag, alsof hy wilde
nagaan, met welk soort van man hij te doen had.
Putty keek hem nu niet minder wantrouwend aan en
wendde zich daarop tot Taras, die van het balkon
terugkeerde.
„Wy willen weten of ge ons voor eenige nachten een
kamer kunt verhuren," zei Taras.
,,'b Is voor een particuliere zaak," voegde Drigo, na-
derkomende er by. Daarop liet hy zyn stem dalen en
ging, met het oog knippende voort: „natnurlyk behoe
ven de klanten er niets van te weten, begryp je wel?"
Putty knikte en zei toen kortaf tot my„Ga naar
buiten r
Hy nam een kruik en tapte die vol bier. Taras
wenkte mij, toen ik door de deur naar buiten ging,
vriendelijk toe. Deze daad besliste over myn leven.
Ik was er aan gewoon, de deur uit te worden ge
jaagd, wanneer Putty met een klant zaken te behan
delen had en ik brak er my dan nooit liet hoofd mee,
wat dat wel voor zaken zouden wezen. Maar deze
vriondelyke groet van Taras wekte oen zonderlinge
sympathie by mij op eq tegelijk zekere nieuwsgierig
heid naar de zaak, die hy wel mot een schelm als ae
patroon te behandelen kon hebben. Ik sloop daarom
het laantje langs tot aan den oever van de rivier, klom
langs do verrotte palen naar boven op het balkou en
luisterde, in een hoekje gedoken, naar wat ze zeiden.
Drigo sprak, maar zeer voorzichtig en zacht, zoodat
ik hem niet verstond. Putty scheen verwonderd en
boos, want hy viel hem netelig in de rode: „Ik hou
niet van dat gedraai om de zaak heen. Yortel my
rond en duidelijk, wat er aan de hand is, eerder doe
ik aan de zaak niet mee." En daarop, zich blijkbaar
tot Taras wendendg, ging hij voort: „Uw gezicht be
valt my beter, dan dat van je kameraad. Vertel my de
zaak eens ronduit."
„'t Is heel eenvoudig antwoordde Taras. „Drie van
onze vrienden hebben om zekere redenen hun land ver
laten en zich als matrozen verhuurd op een koopvaar
der naar Londen. Volgens hun verbintenis moeten zij
met dat schip weer naar hun land terugkeeren en kun
nen dat contract niet openliik verbreken, zonder gevaar
te loopen, dat zy met geweld weer worden gedwongen,
mee terug te gaan. Daarom willen zij stilletjes van boord
deserteeren en nn zoeken wij voor hen naar een schuil
plaats, waarbeen wy hen kunnen brengen, zoodra bun
schip aangekomen is. Hier zullen ze dan tevens van
kleeren verwisselen. Wy hebben deze herberg geko
zen, omdat zy dicht by de dokken ligt en eenzaam is.
Wilt gy ons uw huis niet leenen Dan zullen wy een
ander zoeken. Dat is de zaak."
„Nu vat ik het" zei Putty. „Ik zie, dat u een gent
leman is en met zoo iemand heb ik graag te doen. U
begrijpt wel, dat dit alles tegen do wet is. Ik loop ge
vaar, dat myn patent wordt ingetrokken on dat ik een
paar maanden in de gevangenis raak, omdat ik na het
sluitingsuur nog menscben by my heb."
„Ik zal u voor die risico betalon. Hoeveel ver
langt gy
s't Is gevaarlijker dan u denkt. Men meent wel, dat
hier in dezen afgelegen hoek niemand passeert, maar
de politie heeft het oog op ons. Wanneer verwacht a
het schip?"
„Morgen, maar het kan ook zijn, dat het pas Zater
dag wordt."
„Zoodat ik twee of drie nachten op den uitkijk zou
moeten liggen. En het zal zeker gebeuren op een uur
dat er niemand meer op straat is
„Tusschen twee en arie uur in den morgen, wanneer
dat mogelyk is."
„Dat is goed."
Na een weinig te hebben nagedacht, voegde Putty
er by„Kyk, ik zal u zeggen wat ik doen wil. Gy
kant myn kamer krygen voor twaalf gulden per nacht,
totdat uwe vrienden komen en de nacht waarop zy de
vlucht nemen, voor zestig gulden daarenboven. Beter
kan ik niet zéggen."
Taras nam deze voorwaarden aan en na eenige bij
komende schikkingen verlieten Drigo en hy-Matrozen-
vreugd", zeggende, dat zy den volgenden aag iu den
namiddag zouden terugkeeren.
