„Henneberg-Zijde",
GEMENGD NIEUWS.
Eöne gerechtelijke dwaling.
Reuter seint uit Denver, dat daar
een gerechtelijke dwaling aan het licht
is gekomen. In 1891 werden vyf Ita
lianen wegens moord op den Itali-
aanschen consul tot levenslang ver-
3 oordeeld. Nadat het geding nu opnieuw
geopend was, bleek, dat de mannen
onschuldig waren. De ware moor
denaars hadden in 1891 den tolk bij
het gerecht omgekocht en zoo wisten
de beschuldigden zich niet te recht
vaardigen. Dë vijf mannen zijn op
vrye voeten gesteld.
Ingezonden Mededeelingen.
30 cent per regel
alleen echt, indien direct van mijn Fabrieken betrokken, zwart,
wit en kleurig van 35 ct. tot f 14,65 p. Meter effen, gestreept
geruit, gewerkt, damast enz. (ca. 240 versch. qual. en 2000 versch.
kleuren, dessins enz.). Franco en vrij van invoerrechten in huis. Sta
len ommegaand. Dubbel briefporto naar Zwitserland.
Zijde-Fabrieken G. HENNEBERG, (k. n k. Hoflever.), Zürich.
P. Scheltema, achtte het ten laste
golegd# wettig en overtuigend bewe
zen. Noodweer achtte ZEA. niet aan
wezig, daar wel een wederrechtelijke
handeling verricht werd, maar geen
oogenblikkelyk gevaar bestond, dat
de tegenweer wettigde. Eisch 1 Va
jaar.
De verdediger, mr. F. N. L. Aber-
gon, wees er op, dat wel degeiijk
noodweer bestond. De verslagene en
de meid hebben samen meer dan 40
reroordeelingen ten hunnen laste. De
eerste getuige is ongeloofwaardig.
Had z\j geen schuld, dan had zij voor
zeker dadelijk de politie te hulp ge
roepen, hetgeen zij niet gedaan heeft,
en pl. acht het ontwijfelbaar, dat zij
den verslagene, die geld bij zich had,
na diens val nog beroofd heeft. De
conclusie was ontslag van rechtsver
volging.
De uitspraak is na re- en dupliek
op 19 dezer.
dorpje Merligen voort, en ons ge
sprek was, hoe, weet ik niet, op vrou
wen en familieleven gekomen. Toen
zeide Brahms: „Ik heb het verzuimd.
Al had ik er lust toe gehad, dan zon
ik hot een vrouw toch niet zoo heb
ben kunnen geven als het behoorde."
Toen ik hem daarop vroeg, of hij
daarmede meende, dat hij niet de
zekerheid had gehad, vrouw en kin
deren te kunnen onderhouden, ant
woordde hij„Zoo bedoel ik het niet.
Maar in den tijd, dat ik het liefst
zou hebben willen trouwen, werden
mijn werken in de concertzalen uit
gefloten of tenminste zeer koel ont
vangen. Dat kon ik nn heel goed
verdragen, want ik wist precies, wat
z\j waard waren en, dat er wel een
verandering in zou komen."
„Wanneer ik na zulk een échec in
m\jn eenzame kamer kwam, was ik
niet ontmoedigd, integendeel! Maar
als ik in zulk een oogenhlik bij mijn
vrouw was gekomen, haar oogen vra-
fend op mij gericht had gezien en
aar had moeten zeggen„Het ging
weer niet," dat zou ik niet hebben
kunnen verdragen. Want al houdt
een vrouw nog zooveel van den kun
stenaar, die naar man is, en gelooft
zij in hem, zooals men dat noemt, zij
kan niet de volkomen zekerheid heb
ben van een overwinning, zooals hij
dat gevoelt. En als zij mij dan nog
had willen troosten.medelijden van
de vrouw bij het niet slagen van haai'
man.fooi, ik kan er niet aan den
ken, wat voor een hel dat ten minste
voor mij zou geweest zijn." In korte
afgebroken zinnen sprak Brahms deze
woorden en keek daarbij zoo uitda
gend en boos, dat ik er niets tegen
durfde inbrengen en er alleen in
stilte over dacht, hoeveel vurige en
teedere, juichende en klagende lief
desliederen de man had gezongen,
die, terwijl hy naast my liep, zich
„Frei Post."
Onder den naam Frei Post, is te
Berlijn een nieuwe onderneming opge
richt. Deze maatschappij stelt zich ~v T-u v
voor aan ieder niet alleen papier en zoo bitter over zyn ongetrouwd leven
enveloppe, maar ook den daarbij he- uitgelaten, en hoeveel juist de
hoorenden 10 pfennig postzegel ge- edelste, hefste geesten te lijden had-
heel kooteloos te leveren. De onkosten den door onverstand en de gevoel-
van de onderneming zullen daardoor loosheid der wereld. „Maar het is
gedekt worden, dat het papier, dat zoo óók goedvoegde Brahms er
als briefomslag te zamen gelegd kan plotseling bij, streek met een ener-
worden, op de binnenzijde met adver- gicke beweging over zyn baard, en
tentiën bedrukt wordt. toonde weer een rustige, vertrouwende
uitdrukking. Het was do kunstenaars-
trots, die de ziel van don meester
Eene vrouwelijke duiker. zoo beheerschte, dat elk ander gevoel
Volgens de mededeeling van een er door overstemd werd.
Amerikaansch blad woont in Zuid-1 v. Jyea.
Vervolg Stadszuae&Bws
Opera Italiaua.
Ons kunstzinnig' publiek schijnt
Florida eene vrouw, die het_ beroep j
van duiker uitoefent. Zij is eene
vrouw van 38 jaar en' oefent reeds,
sedert 10 jaar haar gevaarlijk beroep
uit. I
Haar man, die van eene talrijke i v -
familie van duikers afstamt, leidde zi?h m het meuw ingetreden concert
haar in het vak op en weldra werktes®Izoen me" 200 re?ht te kunnen
zij met hetzelfde gemak en dezelfdevinden. De ware stemming voor ma-
zekerheid als hjj. Thans voert zij steedszikaal genot moot misschien nog door
het gevaarlijkste en moeilijkste deel najaarsstormen en hagelbuien uit haar
van den gemeenschappelyken arbeid zomerslaap worden opgewekt. Al-
uik thans wat tot heden het nieuwe sei-
Zy draagt eene lichtere uitrusting I z09n opleverde mocht zich niet op
dan haar man, en heeft zelve eene buitengewone belangstelling van ae
hoofdbedekking voor duikers uitge-1 zijde onzer kunstlievende stadgenoo-
vonden, met een geheel bijzonder ten beroemen. Ook de schouwburg
systeem van buizen voor den toevoer iwas Zaterdagavond by het optreden
van lucht, waarvan het geheim alleen der Opera Itahana maar matig oe-
aan haar en haar man bekend is.zot veel matiger dan het gezel-
Met dezen helm op het hoofd, kan schap verdiende. Deze opera-troep
zij op een gezonken wrak lang werk-beschikt niet alleen over hoogst ver-
zaam wezen, zonder te vreezen tedienstelyke krachten maar het goed
hebben dat de luchtverbinding in ge-1 ineensluiten van 't geheel, het na
vaar kan worden gebracht.
Met trots beroemt zij er zich op,
meer dan duizendmaal in de diepte
der zee te zijn neergedaald!
Goed beloond.
Men herinnert zich, dat toen Bar-
nato van liet stoomschip Scot in zee
gesprongen was, een stuurman Clif
ford hem nasprong. Deze heldhaftige
daad heeft Clifford geen windeieren
gelegd. Vooreerst heeft hy ineens een
som van f 12,000 gekregen, voorts uit
de nalatenschap van Barnato een da
delijk ingaande lijfrente van f 3000;
eindelijk gaat hy nu trouwen met de
dochter van een Zuid-Afrikaanschen
rijkaard. Het meisje zag het aan, hoe
Clifford zyn leven waagde, bewon
derde hem, en wat daar verder volgt.
Waarom Bralims niet
trouwde.
Men zou een interessant boek kun
nen schrijven over de waag, waarom
de mensehen niet trouwen, zelfs wan
neer men zich slechts tot de kunste
naars bepaalde. Onder de groote
componisten was Mozart een verliefd
echtgenoot, voor Richard Wagner
was omgang met vrouwen onontbeer
lijk. Beethoven en Brahms waren
verstokte celibatairs. Over dereden,
waarom Brahms niet trouwde, heeft
de componist aan Viktor Widmann
belangrijke bekentenissen gedaan, die
deze in de Deutsche Rundschau mee
deelt. Gewoonlijk sprak Brahms
slechts schertsend over zyn qualiteit
van jonggezel en placht tegen nieuws
gierige" dames vroolyk te zeggen:
pLeider Gottes, gnadige Frau, bin
ich immer noch nicht verheirathet
Gott sei dank!" Een enkelen keer
heeft hy zich ernstig over zijn onge-
huwden staat uitgelaten tegen Wid
mann. die het volgende vertelt:
Het was in Thun. We liepen 's mor
gens vroeg op den straatweg, die langs
net meer van de Beatenbucht tot het
tuurlijk schoonheidsgevoel, dat uit
heel het doen en laten van elk der
leden prima-donna of figurante
spreekt, heeft voor den toeschouwer
en hoorder iets bizonder aantrekke
lijks. Opgevoerd werd Donizetti's
Lucia di Lammer moor, een werk
dat met een „Drarama" niet veel
meer dan den naam, en met een
Drarama traqicovoornamelijk de
pakkende sterf-scène gemeen heeft,
maar dat niettemin door zijn rijken
invloed aan of beter door zijnal-
geheele oplossing in ziel- en zinnen-
streelende melodie ten spijt van
alle echt dramatische kunst, nog
niets van zyn charme verloren heeft
en ook wel niet zal verliezen, zoolang
naast de z. g. Spr ach-Melodie, ook de
absolute melodie haar goed recht zal
handhaven. En dat zal denkelijk nog
heel lang zyn.
Om my tot de opvoering als zoo
danig te bepalen, moet ik allereerst,
en met grooten lof spreken, van de
vertolkster der titelrolSignora Maria
Cappellaro. Misschien hadden velen
deze zangeres een wat voller en war
mer orgaan toegewenscht, maar zy
heeft dat orgaan zoo tot haar wil en
ze zingt zoo artistiek, met zooveel
entrain en zoo gemakkelijk, dat zij
haar auditorium even weinig ver
moeit als zy 't zichzelf schijnt te doen.
Kortom, haar optreden was de aan
dacht waarmede het gevolgd werd
en de levendige toejuichingen die het
herhaaldelijk beloonden, ten volle
waard.
De rol van Lord Asth on werd ver
vuld door den heer Lunardi, een naar
men zegt uitmuntenden baritónzanger,
van wiens groote verdiensten ik my
tot myn leedwezen niet heb kunnen
overtuigen, doordat ik verhinderd
was de eerste bedryven by te wonen.
Signor Constantina voldeed my als
Sir Edgardo maar half. Zyn stem is
te axm aan metaal en zyn zingen leek
my vil te week en daardoor onman
nelijk. In een niet-italiaansch werk
zou hy bepaald onsympathiek zijn
hier ging het er mee door. Overigens
voldeed alles wat ik hoorde meer dan
voldoende aan redelyk gestelde eischen
ook het koor en t orkest. Het
eerste zong beschaafd en met de ver-
eischte nuanceering en bet laatste
werkte blijkbaar met ambitie en over
't geheel zeer gelukkig. Aan wiens
talent en routine dit welslagen van
't geheel te danken was, bleef niet
raadselachtig voor hen, die zoo nu en
dan eens een blik sloegen op den
„Direttore d'orchestra" Emanuel Na
tale. 'tWas een genot op zich zelf
dien man daar zoo rustig, zoo huiselijk
byna, te zien zitten te midden zijner
getrouwen, hen aanvarende of hun
te grooten ijver bedwingende door
een sobere beweging van zijn dirigeer
stok en zoo, zonder eenige merk
bare inspanning wist hij die onder
scheidene krachten tot één lichaam,
een levend en bezield lichaam, ver-
eenigd te houden.
PHILIP LOOTS.
Schouwburg-Haarlem.
De voor Donderdag 14 dezer aan
gekondigde voorstelling der Neder-
ïandsche opera „Faust" gaat door
zeer bijzondere omstandigheden niet
door. In de plaats daarvan treedt nn
Woensdag 13 October het beroemde
Italaansche Opera-Gezelschap, dat by
zy'ne debuutvoorstelling 1.1. Zaterdag
zulk een uitbundig en welverdiend
succes had voor de tweede maal hier
op en wel met „II Trovatore",groote
opera in 4 bedryven van Verdi met
groot ballet in de 3e actedebuut
van Signora Sozo, prima ballerina van
het „Scala" te Milaan. Signora Calvi
en het geheele corps de ballet Be
halve de. bariton de heer Lunardi,
die reeds in de „Lucia" debuteerde,
treden in deze opera op, de helden
tenor Colozza en de sopraan, signora
Sambo, wien beiden in alle bladen
de grootste lof wordt toegezwaaid.
Giften.
Naar wij vernemen heeft de Gere
formeerde kerk A. 05 de Ged. Oude
Gracht alhier eene gift van f 300.—.
uit de nalatenschap van mej. Elfers
ontvangen en zijn haar verder twee
aandeelen, elk f 100.—. groot in de
geldleening door een onbekende ge
schonken.
Schietwedstrijd.
Zondag werd op de schietbanen
onder O verveen een schietwedstrijd
met geweer gehouden, uitgeschreven
door de schietvereeniging „Generaal
van Merlen," die te 10 uur aanving
en te circa 3 uur eindigde.
De uitslag was, dat de eerste prys.
een gouden horloge, uitgeloofd door
mevrouw Visser van Hazerswoude,
werd behaald door den heer A. de
Roo en de overige prijzen, alle kunst
voorwerpen door: A. G. Gecrts, serg.
maj. titul. der infA. C. de Koek Jr.
serg. der infM. A. Paap, serg. der
infL. de Raat, fonrierD. Annok-
kee, serg. maj. titul. en de heer A.
J. E. Paulen.
Des avonds werden de prijzen in
de bovenzaal van café Suisse in de
Smedestraat met eenige toepasselijke
woorden uitgereikt, door den voor
zitter, den heer A. G. de Koek.
Uitvaart I. S. Frank.
Zondagmorgen te 10'2 uur had al
hier op de Israëlitische begraafplaats
aan de Amsterdamsche vaart onder
veel belangstelling de plechtige ter
aarde bestelling plaats van het stof
felijk overschot van den heer I. S.
Frankin den nacht van Vrijdag op
Zaterdag alhier overleden. Met het
oog op de nadering van bet Loof
huttenfeest had de burgemeester ver
gunning gegeven tot deze spoedige
begrafenis.
De overledene, ruim 70 jaren oud,
stond by zijne geloofsgenooten zeer
in aanzien. Jarenlang was hy lid van
het Israëlitisch kerkbestuur en sinds
eenigen tijd voorzitter. Verder be
kleedde hij do moeilijke betrekking
van penningmeester van het armbe
stuur van het genootschap tot on
dersteuning van zieken en kraam
vrouwen en van het schoolbestuur.
Ook was hy oud-bestuurder van het
begrafenisgenootschap „Gemiloeth
chassadiem." Van al deze corporatiën
was het bestuur by de begrafenis
tegenwoordig.
Aan de geopende groeve voerde
allereerst het wóórd de lieer D. L.
Staal. Hii zeide, dat de Israëlitische
codex verbood op den dag voor het
Loofhuttenfeest over do verdiensten
van den overledene uit te weiden
maar dat dit ook niet noodig was,
daar de belangstelling by de begra
fenis hiervan genoeg getuigde.
Namens deu kerkeraad en kerkbe
stuur sprak vorder do lieer Joles
namens „Gemiloeth-Chassadiem" d<
heer Wagenaardc heer P. H, L.
Konijn, als oud-voorzitter van den
kerkeraadde heer S. J. de Vries
namens het genootschap tot onder
steuning van zieken eu kraamvrou
wen. Ook hield de rabbijn, de heer
S. Ph. de Vries nog eene toespraak,
waarin hy, aan do hand van eenige
spreuken uit den Talmud, het leven
van den overledene als mcnscli en
als Israëliet schetste. Een der fami
lieleden dankte ten laatste voor de
laatste eer den overledene bewezen.
Een zeldzaam jubileum.
Onder vele bljjken van belangstel
ling, zoowel van hier als elders, her
dacht Zondag, de WelEerw. heer Ds.
E. Weiss, predikant bij de Broeder-
femeente alhier, het zeldzame feit,
at hij 50 jaar op eene Zondagsschool
les heeft gegeven, waarvan 27 jaar
hier ter stede.
Dit feit werd Zondagavond in eene
bijeenkomst in het kerkgebouw ge
vierd, dat door den jubilaris werd
betreden, terwyl zijne leerlingen hem
toezongen: „Dat 'sHeeren zegen op
u daal", enz. Nadat ds. TFem daar
voor zyn bartelyken dank had be
tuigd, verzocht hij ps. 6810 te zin
gen, las ps. 113 voor en sprak een
gebed uit
Vervolgens hield hy eene toespraak,
die by aanving met de verklaring,
dat hy zeer was getroffen door de
vele ontvangen blyken van belang
stelling en met uiteen te zetten, dat
de arbeid op eene Zondagsschool zeer
nuttig en gezegend kan werken. Ook
des sprekers arbeid was niet te ver-
geefsch geweest, waarvoor by God
lof en dank bracht.
Daarna deelde spr. mede, hoe by
er toe was gekomen, les op eene
Zondagsschool te geven. Het was
voor 50 jaren, dat spr. zich te Bazel
bevond, om daar op het verlangen
zijns vaders, die zelf ook zendeling
in Britsch-Indië was, zich voor zen
deling voor te bereiden. Zyn vader,
die een teekenaar was, wenschte dat
zyn zoon zich ook in het teekenen
zou bekwamen.
Zoo leerde spr. dan het teekenen.
"Weldra verkreeg hy naam als toeke
naar. Toen, op 17-jarigen|leeftyd, werd
spreker gevraagd onderwijs te geven
op eene Zondagsschool, die daar voor
fabriekskinderen was opgericht. Die
Zondagsschool was eenigszins anders
dan die welke hier zyn. Wel gaf men
er godsdienstonderwijs; maar verder
kon ieder er leeren wat men wilde.
Spr. was er met de leiding der tee
kenklasse belast.
Drie jaar bleef spr. te Bazel. Daar
zyn vader inmiddels was gestorven,
zon hij voorloopig niet naar Indië
gaan. Hij nam aan het beroep naar
een kostschool in Duitschland als on
derwijzer. Ook daar gaf spr. onder
wijs op eene Zondagsschool. Later
deed hij dit ook in de West, in En
geland, en ten laatste hier.
Hier gaf spr. het eerste onderwüs
in de Lange Lakenstraat met de
heeren Hartgerink en Fortgens en
daarna in het kerkgebouw der Broe
dergemeente. Met een paar staaltjes
van de vruchten van het onderwijs
op de Zondagsschool mede te deelen,
eindigde spr.
Dadelijk, nadat Ds. Weiss met
spreken had geëindigd vielen de kin
deren der Zondagsschool in met een
feestzang op woorden van den heer
Schouten. Een klein meisje trad daarop
naar voren en bood op kinderlijke
wijze namens de leerlingen der Zon
dagsschool den jubilaris een spiegel
aan.
Ook de oud-leerlingen bereidden
den jubilaris eene verrassing. Nadat
zy eene compositie van Ds. Weiss,
psalm 116, hadden ten gehoore ge
bracht, bood namens hen de heer
v.d. Putten, den jubilaris een mahonie
houten tafel met een paar photogra-
fiën aan.
Voor al deze bewijzen van liefde,
betuigde spr. ten laatste zyn dank.
Hij sprak daarna een gebed uit, ver
zocht de gemeente to zingen het
psalmvers „Zijn naam moet eeuwig
eer ontvangen," enz. en eindigde met
het uitspreken der zegenbede.
De kerk was zeer goed bezocht.
Dezer dagen werd aan de Haar-
lemsche kookschool een cursus geopend
voor ziekenverpleegsters, waaraan 3
verpleegsters uit het Elizabeth gast
huis en drie vrije verpleegsters deel
nemen deze lessen worden betaald
door den Nederïandschen Bond voor
ziekenverpleging.
Aanbesteding.
Hedenmiddag werd alhier door den
architect S. J. W. Mons aanbesteed
Het verbouwen van het perceel Rid
derstraat 10 tot winkelhuis en boven
woning
Ingeschreven werd door
L. F. Sleebos, f 3500
Smink en Hoogstaten, 3625
Schornagel en Kruijff, 3627
D. P. van Caminen, 3630
Van Duuren, 3715
G. L. Zandvoort, 3800
H. Velthujjsen, 3840
J. H. Lucas, 3850
Möh ringer en Smink, 3865
J. Vander, 3900
J, F. Duyn, 4089
H. v. 't Wout, 4090
F. J. Kroes, 4275
H. van Es, 4592
De heer J. Vader alhier, komt voor
op de voordracht voor onderwijzer;
te Lisse.
Melpomene en Thalia.
Ter opening van het seizoen voerde
dit Genootschap Zondagavond in den
Schouwburg op „Dertig jaren of het
leven van een dobbelaar", tooneelspel
in zes bedrijven. In dit stuk wordt
het leven geschetst van personen, die
zoo aan het spel zyn verslaafd, dat
z\j er door tot den bedelstaf worden
gebracht. De verschillende karakters
werden door de spelenden vrij goed
weergegeven. Het spel boeide zeer.
Goed werd het seizoen met dit stukje
ingezet. Gaat het Geoootschap zoo
voort, dan zal het dezen winter leden
en donateurs nog menigen aangena-
men avond bereiden.
Kegelwedstrijd.
By den Zondag te Amsterdam ge
houden kegel wedstrijd, uitgeschreven
door den Amsterdamschen Kegelbond
eu waaraan 74 clubs deelnamen, be-
li aalden de volgende Haarlemsche clubs
prijzen: „de Kroon" lsten prysmas
sief gouden eereteeken met 168 houten.
„Hard gaat ie" 2den prys, groot
verguld eereteeken met 167 houten.
Zeer waarschijnlijk is de eereprjjs
ook door een Haarlemsch kegelaar
behaald, en eveneens een personeele
prys. De uitslag hiervan is echter
nog niet met zekerheid bekend.
De heer Jos. Brinkman behaalde
in den korpswedstrijd den eereprjjs,
terwyl tnsschen de heeren S. Martin
en Faassen om een specialen eere
prjjs moet worden geloot.
Hillegom.
De heer K. de Jong alhier hoopt
15 October a.s. den dag te herdenken,
waarop hy voor 30 jaar als onderwij
zer en organist in de Ned. Herv.
kerk alhier in functie trad.
Bennebroek.
De heer A. G. Besanger, assistent
chef van het station der H. IJ. S. M.
te Vogelenzang wordt met ingang
van 16 October a.s. als zoodanig
overgeplaatst naar het station Over-
veen—Bloemendaal van de Jyn Haar
lem—Zandvoort.
IJmuiden.
Opgeroepen door een voorloopig
Comité werd Zondagmiddag in hotel
Nommer leen vergadering gehouden
van belangstellenden in de feestviering
bij bet kroningsfeest in 1898. Uit de
38 aanwezigen werden tot bestuurs
leden benoemd de heeren: S. C. L.
Reigersberg, M. J. Schuitenmaker,
C. P. v. d. Does, H. Slegtkamp, P.
Roggeband, J. N. Klein en N. J.
Zwager.
Haarlemmermeer.
De heer E. W. Beth, ontvanger
alhier, heeft onder vele blijken van
belangstelling zijne 25-jarige ambts
vervulling herdacht.
Halfweg.
Van uit deze plaats is een adres
gezonden aan den raad van admini
stratie der Holl. IJz. Spoorweg Maat
schappij, waarin wordt verzocht voor
namelijk ten behoeve van een 20 tal
vandaar te Haarlem schoolgaande
kinderen, trein 13 te 8.13 (g.t) aldaar
aankomende, alhier te doen stoppen.
VERVOLG
NIEUWSTIJDINGEN.
Cordang.
De match tnsschen Cordang en
Bovy te Maastricht is Zondag niet
doorgegaan. Cordang reed alleen.
Hy reed_ 50 Engelsche mijlen in 1
uur 43 min. 333/5 sec., 10 kilometer
in 12 min. 282/5 sec., 50 kilometer in
1 uur 5 min. 51 sec. Uurafstand 45
kilometer 525 meter.
Bovy reed tegen Maas. 20 kilome
ter in 27 min. 52'/5.
Cordang sloeg tot 30 kilometer alle
Hollandseke records.
Mgr. Poppen, f
Zondagmorgen omstreeks acht uur
is na een langdurig lijden te Amster
dam overleden Mgr. Poppen, deken
van Amsterdam.
Zaterdag was de eerwaarde grijs
aard 81 jaar geworden, maar reeds
eenige dagen was het bewustzijn weg
en de dood werd ieder oogenbhk ver
wacht.
Mgr. Henrieus Poppen werd den
9en October 1816 te Wieriugen ge-
horen. Op vier en twintig-jarigen
leeftijd werd hjj tot priester gewijd
en in 1861 kwam hij als pastoor van
de Petrus en Pauluskerk te Amster
dam, waar hy in 1876 tot deken
werd bevorderd.
Gedurende zijn lange priesterlijke
loophaan ontving Mgr. Poppen vele
onderscheidingen. Zoo was hyProto-
notarius apostolicus ad instar parti-
cipantium, kamerheer in buitengewo-
nen dienst van Paus Leo XIII.
Proost van het Cathedraal Kapittel
van Haarlem. Bovendien werd hij
eenige jaren geleden benoemd tot
ridder in de orde van den Nederïand
schen Leeuw.
Mgr. Poppen heeft zich zeer be
ijverd voor de katholieke missiën in
Oost- en West-Indië. Ook het St.
Bernardgesticht op het Rokin en het
Gesticht voor Liefdadigheid op de
Heerengracht hebben veel aan hem
te danken.
Do teraardebestelling van het stof
felijk overschot zal Donderdag a. s.
plaats hebben op het kerkhof St,
Barbara huiten de Haarlemmerpoort.
Mr. J. Heemskerk Azn. f
Deze bekende staatsman is plotse
ling tengevolge van eene beroerte
Zaterdagavond 11 uur aan het vader
land ontrukt.
Als parlementair man, als regeerings-
persoon, als uitnemend jurist, als be
gaafd spreker en scherpzinnig schrij
ver heeft hij gedurende vele jaren op
een arbeidsveld zich bewogen, en in
welken kring hij ook optrad, steeds
perste hjj, bij vriend en tegenstander,
aller bewondering af voor zijne uit
nemende gaven en zeldzame bekwaam
heden.
Voor hy het parlementair terrein
betrad, had Heemskerk, na met glans
zyne academische studiën volbracht
te hebben, in 's Rijks hoofdstad, in
dc rechtzaal eene belangrijke positie
bekleed en in de gemeentelijke ver
tegenwoordiging aldaar zitting gehad.
In April" 1860 vaardigde Amster-
dam hem naar 's Lands vergaderzaal
af. Tot September 1864 nam hij daar
den zetel in, vroeger door den heer
Stolte bekleed. In die eerste periode
van zjjn staatkundig leven, vervulde
Heemskerk niet een overwegende po
litieke rol, in zooverre hjj zich meer
bepaalde tot. de behandeling van zui
ver practische, vooral koloniale on
derwerpen.
Hy vond echter toen reeds g
heid door zyne groote talenten wtt®
schitteren en toen een paar jaren
later de staatkundige verwikkelingen
van het voorjaar van 1866 de aftre
ding ten gevolge hadden eerst van
Thorbecke, daarna van Fransen v. d.
Putte, werd Heemskerk door 'sKo-
nings vertrouwen geroepen deel uit
te maken van het. kabinet, dat des
tijds naar hem en graaf Van Zuylen
van Nyevelt genoemd werd.
Herhaaldelyk, eerst 11a de bekende
motie-Keuchenius, daarna tengevolge
van de verwerping van de begrooting
van Buitcnlandsche Zaken, word door
de Kroon, op voordracht van het
ministerie, een beroep op de Kiezers
gedaan. De bekende motie-Blussé en
de daarop gevolgde verwerping op
nieuw van dc begrooting voor Bui
tcnlandsche Zaken, waren do aanlei
ding tot liet aftreden van het Kabinet
in het voorjaar van 1868.
In Februari 1869 trad de heer
Heemskerk (opnieuw als lid van de
Tweede Kamer op. thans voor Gori-
chem, in de plaats van dr. Simons.
Dat mandaat behield hjj tot Septem
ber 1873.
Reeds een jaar later, in Augustus
1874 word hy opnieuw in den Raad
der Kroon geroepen, thans belast met
de samenstelling van het Kabinet.
Op het vraagstuk van het Lager
Onderwijs viel dit Kabinet in net
najaar van 1S77, naar aanleiding van
het bekende votum bij het Advies
van Antwoord, door mr. Kappeyne
van de Coppollo uitgelokt.
In de tusschen-poriode, die na
volgde, huldigde de Tweede Kamer
Heemskerk's talenten als jurist, door
hem op de voordracht te plaatsen
voor het lidmaatschap van den Hoo-
gen Raad. in welk collego hij gedu
rende eenige jaren zitting nam, door
den Koning als raadsheer benoemd.
I11 April 1883 wederom geroepen
aan het ;:oofd van het Kabinet, nog
maals in een moeilijken tijd, waarin
de staatkundige partijen in'de Tweede
Kamer tegen elkaar opwogen, mocht
Heemskerk er in slagen, met terzijde
stolling van menige hinderpaal, de
Gronuwetsherziening van 1887 tot
stand te brengen, die ons van liever
lede het uitgebreider kiesrecht schonk
voor hetwelk de heer Heemskerk,
reeds in 1869 als Kaïnerlid, in begin
sel had geijverd in den vorm 'van
een amendement op de kiestabel.
Reeds vóór het volbrengen van de
Grondwetsherziening was Heemskerk
tot minister van Staat benoemd. Zyne
staatkundige werkzaamheid nam ech
ter 11a zijne aftreding als minister
in 1888 daarmede echter nog geen
einde. In dat jaar riep het vertrou
wen des Konings hem in den Raad
van State, waarin hy tot aan zijn
dood zitting had.
Te midden van eene zoo veelzijdige
staatkundige loophaan, vond Heems
kerk ook den tyd om aan de groote
maatschappelijke vraagstukken zyne
aandacht te wijden. Vooral op het
gebied van nijverheid en medische
politie betoonde hy steeds grooten
ijver en vurige belangstelling.
Nog weinige dagen geleden woonde
hij als vertegenwoordiger der regee
ring twee belangrijke congressen in
buiten- en binnenland bij, aair die
vraagstukken gewyd.
Touwens. reeds in zyn eerste mi
nisterie wijdde hy zyne aandacht aan
de verbetering van het drinkwater,
en in dit verband herinnert zich
ieder ook hot groote succes, dat hij
destijds mocht verkrijgen met zyne
maatregelen tot bestrijding van de
veepest-
Hem en zijnen collega Van Zuylen,
werd vooral uit dankbaarheid "des-
ge, 11a hunne aftreding als ministers
een gedenkpenning vereerd, tot de
toekenning van welk huldeblijk uit
den kring der burgerij liet initiatief
werd genomen.
Heemskerk mocht den hoogen leef
tijd van bynaSO jaren bereiken. Deze
uitnemende staatsburger heeft dus
ruimschoots gelegenheid gehad zijne
zeldzame gaven van geest en hart
aan den dienst des vaderlands te
wflden.
Het stoffelijk overschot zal Wocns-
dagvoormiddag in het familiegraf op
de AJgem. Begraafplaats tcAmsterdam
worden bijgezet. Dc begrafenisstoet
zal ten 11 uren het sterfhuis verlaten.
Naar men verneemt bestaat het
voornemen om frankeeren van dienst
brieven voortaan verplichtend te stel
len en daarvoor afzonderlijke postze
gels
VARIA.
De grootste kletser is wel die X,
voor wien men op den loop gaat als
men hem ziet aankomen. Bij zijn
babbelgebrek heeft hy nog de manie
om pratende heftig te gesticuleeren.
Onlangs zat hy te Breda aan een
table d'höte.
Laat je hand rusten! zei hem
iemand aan tafel, dien zyn drukte be
gon te vervelen.
Wij zitten zoo nauw, veront
schuldigde zich X. Ik weet niet waar
ik ze leggen moet.
Hy lachte zelf om zyn aardig ant
woord, doch trok woldra een lang
gezicht, toen de ander hernam:
Leg ze op je mond, babbelkous!
Afdingen.
„Hoeveel kost dit vroeg een oude
doove juffrouw.
„Zeven stuiver," antwoordde de
koopman.
„Zeventien stuiver?" riep zy ui£.
Ik zal je dertien geven."
„Zeven stuiver l zeide de eerlijke
koopman iets harder.
„O, zeven stuiver."
„Nu, ik geef je vijf."
