Tweede Editie. NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD. FEUILLETON. PRINS BORGENSKY. 15e Jaargang. Woensdag 3 November 1897, Ha 4400 HAARLEM'S DAQBLAD Voor Haarlem per 8 maandenf 1.20 Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (koin der gemeente), per 3 maanden„1.80 Franco door het geheele Rijk, per 3 maanden„1.65 Afzonderlijke nummers0.05 Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maanden0.80 de omstreken en franco per post0.37!/o Directeur-Uitgever Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de PubUcité Etrangère G. L. DAUBE 1-5 regels 50 Cis.; iedere regel meer 10 Cis. Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat. Reclames 20 Cent per regel. Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen. Bureaux: Kleine Houtstraat 14-, Haarlem. Telefoonnummer 122. PEEREBOOM. JOHN F. JONES, Succ., Parijs 31bis Faubourg Montmartre. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam. BUITEN het Arrondissement Haarlem is de prijs der Advertentiën van 15 regels f 0,75, elke regel meer 0,15; Reclames per regel f 0,30. Agenten voor dit blad in den omtrek zijn: Bloeme'iidaal, Sandpoort en Schoten, P. v. d. RAADT, Sandpoort; HeemstedeJ. LEUVEN, bij do tol; SpaamdamC. HARTENDORP; Zand voort, G. ZWEMMER; Velsen, W. J. RUIJTER Beverwijk, J. HOORNSHillegomARTE HOPMAN, Molenstraat Genoemde Agenten nemen Abonnementen en Advertentiën aan. Flesschentrekkers in Nederland. Onder geheel denzelfden titel geeft het weekblad Handelsbelangen, het orgaan van het zeer solide en ver trouwbare informatiebureau Van der Graaf Co. nog eens weer een arti kel over deze parasieten van handel on nijverheid. Veel dat wij niet wisten, staat er helaas niet in. Kon de firma Van der Graat' maar een middel vinden, deze woekerplanten eens voor at uit te roeien! Wy en ieder met ons, die prys stelt op den goeden naam van zyn volk, zou het met vreugde begroeten. Want terecht zegt Han delsbelangen, dat onze naam in 't buitenland ér niet beter op wordt. Als 't zoo voortgaat dan krijgen en houden wy 't. record van de flesschen- trekkerij in Europa, misschien wel het wereldkampioenschap. Toch meent de firma Van der Graaf er iets op gevonden te hebben, „De rechtbanken zyn onmachtig," verklaart zy, „misschien is de pers sterker, we doen een beroep op de Nederlandsche journalisten." Hee1 best, maar wat kunnen wy Hjournalisten doen? Verdachte per sonen aan de kaak stellen en hunne IB|namen en schuilnamen aan 't publiek bekend maken in onze couranten? De firma van der Graaf kan het best weten, hoe gevaarlijk dat is, want niemand is gauwer by de hand met een strafvervolging wegens beleedi- ging of smaad, dan juist de flesschen- trekker. En waar baalt in zoo'nge- de vervolgde journalist de wettigt (bewijzen vandaan? De overtuigende bewijzen zyn gemakkelyk genoeg te vinden, maar daaraan heeft de rechter niet genoeg. De wettige bewijzen zijn niet te krygen Handelsbelangen zegt immers, dat dó rechtbanken zeiven onmaablig zyn en die hebben heel wat andere middelen voor onderzoek ter beschikking, dan de journalist. Hoe ''zou déze dan doen, waar zelfs de rechter geen kans toe ziet? En '1 is toch van den journalist niet te ver gen, dat hy zich op vordering van eene flesschentrekker blootstelt aan eene veroordeeliDg wegens beleediging al is het dan ook lot een minieme boete. Wat de journalist kan, dat is mel- ding maken van de schelmerij, wan neer de schelm, bijvoorbeeld door de vlucht te nemen, getoond heeft, dat zaken kwade praktyken waren. HHet bureau Hollandia bijvoorbeeld hebben wy, van zijne oprichting af, gewantrouwd. Wy hebben dan ook nooit pogingen gedaan, om er adver tentiën van te krygen, maar aan den anderen kant konden wy, wegens het gevaar van eene strafvervolging, zelfs niet op bedekte wijze er tegen waar schuwen. Eerst toen de zoogenaamde directeur gevlucht en het geld van de menschen weg was, toen konden wij verklaren, dat de man een op lichter was maar toen waren de bedrogenen hun geld al kwijt 1 Wij zeggen dus: de rechtbank mag onmachtig wezen, de pers is het niet minder. Ja, wij kunnen nu en dan een artikeltje schrijven en de menschen op het hart drukken, toch niet te leveren zonder behoorlyke informatie vooraf en is deze niet te krygen, niet te leveren dan tegen rembours. Maar dat is niet genoegwat het publiek noodig heeft is namen, firma's en adressen van de flesschentrekkers. En die kunnen wy veelal niet geven zonder gevaar. Daarvan kunnen wij nog een ty pisch staaltje geven. Er is hier te Haarlem een nieuwe winkel, waarvan de man, die er zyn naam aan ver bindt, niet ongunstig bekend is. Hij staat evenwel in relatie met een paar bekende oplichters, die naar alle waarschynlykheid deel hebben in de onderneming. De Haarlemsche Han delsvereniging, die meermalen voor gevaarlijke personen waarschuwde, kent die zaak maar durft er niet voor waarschuwen, omdat het Be stuur natuurlijk het wettig bewijs niet leveren kan. Maar hoe, zouden wy willen vra gen. is de wetgeving in andere lan den? De firma Van der Graaf zal dat allicht wol weten. Is zij, aange zien het dan toch schijnt dat Neder land, zyne grootte in aanmerking nemende, met een zeer groote bende van deze oplichters is geplaagd is zy dan machtiger tegen aeflesschen- trekkery dan onze wet? Zoo Handelsbelangen ons hierom trent wil inlichten, zullen wij gaarne onzen lezers die informatie overbren gen, maar voor wy eindigen nog eene opmerking tot slot. Een firma te Amsterdam doet by een fabrikant in Amerika een belang rijke bestelling, bij aankomst direct te betalen. De Amerikaan informeert en verneemt, dat de aanvrager er goed voor is. Hij zendt dus af, maar de besteller weigert, onder een of ander voorwendsel, te accepteeren en draagt een handlanger op aan de Ameri- kaansche firma per telegram een som te bieden, gelijkstaande aan een derde van de waarde. De Amerikaan, op ziende tegen de soesah en de kósten van retourzending, kiest bet halve ei boven den leegen dop. De twee com pares deelen nu de gemakkelijk ver kregen winst samen. Zulk een geval wijst op een andere leemte in onze handelstoestanden. Er bestaat name lijk geen voldoende band tusschen de volkeren onderling. Men procedeert niet in 't buitenland, tenzy wanneer het een buitengewoon hoog bedrag geldt. Voor enkele honderden gul dens loont het de moeite niet, een procureur te nemen in 't buitenland en dezen zyn belangen toe te ver trouwen, zonder dat men daarop con trole kan uitoefenen voortdurend voorschot te moeten geven en te ris- queeren, dat zulk een advocaat de zaak op sleeptouw houdt, allerlei in cidenten verzint en ten slotte de heele som waarover do quaestie loopt, aan onkosten naar zich toehaalt. Zoo zijn er en ze zyn gevaarlijker, dan de brutaalste flesschentrekker. Zoolang de rechtspraak nog zoo langzaam is en zoo omslachtig en zoo duur, hier zoowel als elders, zal er geen middel zyn om flesschen trek- kerijen van de soort waaraan de Amerikaan bovenbedoeld zyn geld verspeelde, te weren. Politiek Overzicht. Uit Weenen wordt gemeld dat Badeni zyn ontslag heeft gevraagd als eerste-minister in Oostenrijk. Offi cieel schijnt hiervan nog niets be kend te zjjn, maar te verwonderen zou het niet zyn, als men bedenkt waaraan Badeni al niet kan bloot staan wanneer hy tegenover zich heeft eene zoo treurig optredende sterke Kamer-oppositie. Dat Milan, ex-koning van Servië eene rol zou hebben gespeeld by de laatste kabinetswijziging in het ryk van zyn zoon en dat in verband daar mee Milan zich ook voor de toekomst van zyn invloed op de regeerings- daden bad verzekerd, wordt door de Servische regeering officieel tegenge sproken en wel door middel van eene nota aan de vertegenwoordigers der vreemde mogendheden. Daarin wordt medegedeeld, dat het kabinet er niet aan kan denkon, naar den steun te dingen van eene enkele groote mogend heid en dat Milan's aanwezigheid geen verandering in het buitenlandsch be leid zou meebrengen. Het nieuwe ministerie beoogt de financiën in orde te brengen, ten einde de regeling van de verplichtingen je gens het buitenland te verzekeren en het leger voor goed in een zoodani- gen toestand te brengen, dat het aar de eischen voldoet. De jeugdige koning Alexander on de minister-president hebben een maaltijd ten hove te Belgrado te baat genomen om speechen te houden respectievelijk op de regeering en het koningshuis. De koning dronk op de gezondheid van het nieuwe kabinet. Hij bedankte bet kabinet en den Raad van State voor hun bereidwillige meewerking onder de tegenwoordige omstandighe den. De koning rekent op beide, en is vast besloten de ministers te hel pen by het vervullen van hun lange en moeielyke taak. Hy heeft goed vertrouwen in den uitslag tot heil van vaderland en volk. Hy verklaar de verder, zich alleen te hebben la ten leiden door zyn plicht om te waken voor de belangen van zijn vaderland en volk, toen by besloot van kabinet te veranderen. De minister-president en de voor zitter van den Raad van State be dankten den koning voor zyn ver trouwen en verzekerden hem van bon ijverige medewerking, als ook van de medewerking van dogansche natie,die het huis Obrenovits hartelyk is toe- Bij het vertrek van Weyler uit Havana is het al bizonder kalm afge- loopen. Beweerd werd, dat degenen i Krngcr gewaarschuwd heeft, toen de die hem aanhingen, een ernstige be- j1 concessie verleend word. Later pro- tooging zonden houden als protest j testeerde hy nog schriftelijk bij de tegen zijne vervanging door maar-1 leden van den uitvoerenden Raad. De schalk Blanco. i uitkomst heeft hem gelijk gegeven, Hiervan is echter niets gebleken.1 zegt. bij nu. Zy voelden zich zeker te zwak in aantal. Over de aankomst van Blanco en Weylers vertrek wordt uit Havana nog het volgende gemeld. Toen de maarschalk was aangeko men op de Alfonso XIII, begaf gene raal "Weyler zich bij hem aau boord, waar hij na eene samenspreking aan maarschalk Blanco het* opperbevel overdroeg. Vervolgens scheepte hy zich in aan boord van de MonUerrat, die hem naar Spanje terug zal bren gen. Maarschalk Blanco heeft eene pro clamatie afgekondigd, verklarende, hij een beleid van edelmoedigheid en vergevingsgezindheid zal volgen en er naar streven, de welvaart te herstellen. Daartoe rekent hy op den steun der bevolking. Beschermen zal hy hen, die de wetten naleven, maar daarentegen met de uiterste gestreng heid de ondankbaren straffen, die in bun verzet volharden en den oorlog willen bestendigen. Tydens zijne ontscheping bief do menigte opgewonden juichkreten aan ter eere van Blanco, Cuba en Spanje. Generaal Weyler was toeschouwer aan boord van de Montserratten gunste van hem of de autonomie weerklonk geen enkele kreet. Maar schalk Blanco ontving ten slotte verschillende delegation en het hoofd der autonomische party. Hy sprak de hoop uit, dat de vrede, dank zy krachtdadige maatregelen en het ver- leenen van zelfbestuur, spoedig zou worden hersteld. Phanio betuigde bier voor dank. Tot chef van den generalen staf is Pando benoemd. By de beraadslaging in den Volks raad der Zuid Afrikaanscbe Repu bliek over de dynamiet-quaestie, heeft president Kruger een krachtig plei dooi gehouden" tegen de afschaffing van het stelsel der concessiën. Hy vermaande den Volkraad intusschen met grooten aandrang, de onafhan kelijkheid en het crediet van het land voor oogen te blijven houden, en ried aan een afdoend onderzoek naar de zaken der Dynamiet-Maatschappy in te stellen. Blykt het dan, zcide by, dat de maatschappij misbruik beeft gemaakt van hare positie, dan be hoort het contract in andere handen te worden gesteld. Uit Johannesburg wordt aan de Times gemeld, dat in een bijeenkomst van Hollanders is besloten, de regee ring uit te noodigen om de adviezen van de industrieele commissie geheel ten uitvoer te leggen. Er waren veel tegenstemmers, naar bet beet ambte naren van de Nederlandsche Z.-Afr. spoorwegmaatschappij. Joubert's rede in den Volksraad tegen het dynamiet-monopolie beves tigt weer dat dienaangaande sedert lang oneenigbeid bestaat onder do leden van den Uitvoerenden Raad. Joubert bracht in herinnering dat hy BINNENLAND. Hofberichten. Prinses Elisabeth van Waldeck Pyrmont, die sedert Zaterdagmorgen op het paleis het Loo vertoefde, is Maandagmorgen per trein 10.4 naar Arolsen vertrokken. H.H. M.M. de Koninginnen, bene vens gevolg bestaande uit de dames frcule"Rengers, gravin van Limburg Stirum en de heeren jbr. Pabst van Bingerden en jhr. Van Tets, benevens de burgemeester van Apeldoorn, wa ren tot uitgeleide aan het station aan wezig. De Opper-Ceremoniemeester maakt bekend, dat het Hof, ingevolge de bevelen van Hare Majesteit de Ko ningin-Regentes, op Dinsdag, den 2den dezer, den lienten rouw zal aan nemen voor den tyd van drie dagen, wegens het overlijden van Hare Hoog heid, Mevrouw de Hertogin van Sak sen-Altenburg. Atjeh. By het departement van koloniën is ontvangen liet volgende, van Maan dag gedagteekende telegram van den ;ouverneur-generaal van Nederl.-Indiö tetreffendc de Atjehsche aangelegen heden „Weg naar Sclimoen gereed; aldaar is een tydelyk kampement gevestigd, dat telefonisch met Kota-Radja ver bonden is. Het kampement te Gliëng wordt vervangen door een marechaus see-post. Eene botsing. De van Amsterdam komende trein der Noord-Holl. stoomtram kwam Zondag in botsing mot den van Alk maar komenden, en wel in de Schermer, naby den zoogenaamden Omval. De locomotieven raakten beide een wei nig beschadigd, doch zonder dat ze door andere behoefden vervangen te worden, en de passagiers kwamen allen met den schrik vrij. De mist was oorzaak van het on geval. Gebruikte Postzegels. In de „Avondpost" maakt de heer Louis M. Judels de volgende opmer king: Zooals iedereen weet, worden de duurste en natuurlijk de mooiste post zegels van Nederland cn andere lan den voor de postpakketten gebruikt. Deze moeten op do daarbnzynde kaar ten geplakt worden, doch in handen van geadresseerde komen zy nooit terecht. Waarom niet en waar dan? Laat ons een Hollandsch zegel van f2.50 volgen. Gy koopt een zegel van een rijks daalder. Dit plakt gy op de kaart. Deze gaat by het pakket. Dit wordt bezorgd, de kaart atgeteekend en deze komt met zijn postzegel terecht op het rykspostkantoor. Het zegeltje wordt er netjes afgehaald, en ziet, by de eerste publieke verkooping in Ne derland van Nederlandsche rykspost- zegels, uitgaande van het Neder landsche Rijk, brengt zoo'n zegelde toeh nog oen 80 a 90 cent op, altyd by 50 of 100 te gelyk. Wie heeft het recht zegels in te houden, die feitelijk hunno waarde hebben verloren en reeds hun dienst hebben volbracht? Toch zeker niet het Ryk zelf, dat ze oorspronkelijk verkoopt, maar toch zeker wel de geadresseerde? Over Cacao-emoties. Men schryft ons: Emoties schokken. Zy liooren in deze zenuwachtige eeuw thuis. Welke emoties zyn 't minst scha delijk? Zulke waarbij het hart wel dadig aangedaan wordt. De firma Karstel Co te Rotter dam vierde een paar dagen geleden haar 12'/2 jarig bestaan. De moeite niet waard, zegt de dik ke pers. Was 't een maatschappij, dan wel, of 125 jaar of 50 jaar. Maar 12V2 en dan een Cacaofabriek, die 't natuurlijk alleen om reclame Je doen is 1 Voor den een is 12 V2 jaar leven meer dan 25 jaar voor een ander. Voor de firma Karstel Co., de Caeaofirraa te Rotterdam, was de l'2\h jaar een lange tyd. Een tyd waarin de moeilijke dagen haar baar vrien den leerden kennen. De firma Karstel Co. vierde feest met haar vrienden d. w. z. met haar personeel, en verder ieder die komen wou en komen kon. Yoor de firmanten, wier open hof in de Baan versierd was mot het pas ;gen koninklijke wapen, was het een dag vol emoties. Yoor den „chef" oftewel den mees terknecht, den eenige die 12'/j jaar met z'n patroons diende, een gonden remontoir kreeg van het personeel en van de firma een gemeubileerde por tefeuille, was het een dag van emo ties. Het personeel had eon genoeglijken dag, zonder hartschokkende emoties, want men zat op het eind van Oct 1897 buiten te feesten. Het was frisch en toch zonnig, dat feest. Als we dan tóch emoties moeten hebben, dan maar liefst cacao-emoties. Emoties van goede cacao. Cacao- Karstel-emoties. Een inbreker gesnapt, De hoofdagent van politie te Rot terdam, P. A. C. Termaten, chef van de op de Glashaven gevestigde poli tiepost, passeerde Zondagmorgen om streeks 5 aren, in surveillance zijnde, de Jodensteeg. In die steeg trok een krassend geluid, dat kwam uit de richting van de Glashaven, zyn aan dacht. Op het geluid afgaande zag Termaten langs den gevel van het huis no. 28 aan de Glashaven, waarin Beiderlei naar het Engelséii.)] HOOFDSTUK XYL Het onweder barst los. 20) Na deze waarschuwing verliet hij mij. „Zou het mogelijk zyn dat juffrouw Lucas de beweer de vyandin was?' vroeg ik my zelf af, terwijl ik ze nuwachtig de handen wrong. HOOFDSTUK XYH. J r es.; Bange voorgevoelens. Ik was nog steeds vervuld met de vragen'en raad gevingen van Kavanagh, niet in staat ztjnae een juiste gevolgtrekking er uit te maken, toen juffrouw Lucas net een beschreid gelaat binnen trad.P"~~- n „Welk een ongeluk heeft ons getroffen, arme kleine?" riep zy uit op een stoel nedervallend, alsof het verdriet haar overweldigde, terwyl zy haar gelaat met haar boe zelaar afveegde. Terwyl ik haar gadesloeg, schoen bet my toe, dat zulk een wanhoop niet geveinsd kon zijn, en deze tra nen onmogelyk uit een ongevoelig hart konden voort komen. Maar tegelykertyd bedacht ik my, dat ik zeer voorzichtig en achterhoudend moest zyn en vroeg my zelf af of haar verdriet niet eenigszins overdreven was. „En dan te zeggen," voegde zy er by haar tranen afvegend, „dat ik de oorzaak ben van deze ramp „Heeft Taras n dit gezegd vroeg ik levendig. „Ja, dat zon ik nog liever gewild hebbenZiet gy myn kind, het is veel gemakkelijker een vorwyt te dra gen, dat men verdient, dan zulke vriendelijke woor den!" Zy barstte opnieuw in tranen uit, en herhaalde de woorden, waarmede Taras haar bad trachten te troosten. „Het is myn schuld, dat zeg ik n," hernam zy, zich op de borst slaande. „En dat is ook zoo. Waarom heb ik het huis verlaten tydens de afwezigheid van myn meester. Waarom ben ik niet hier gebleven om de za ken van mynheer Taras te beschermen. Wanneer het dan toch gebeurd was zou het ongeluk even groot zyn geweest, maar ik was niet schuldigniemand zou kun nen zeggen, dat ik er de hand in had gehad." üeeft men dat dan gezegd vroeg ik. „Klaarblykelyk, mijn kina. De eerste de beste vage bond heeft toen hy zyn gelegenheid schoon zag de deur met een looper kannen openen en op zyn gemak naar binnen gaan. Domoor die ik benToen ik thuiskwam heb ik zelfs niet eens de moeite genomen te zien of alles nog was zoo als ik het verlaten had 1" Alle vragen van Kavanagh sch.otsn me weder te binnen en bet kwam mij niet onmogelyk voor, dat een geslepen persoon zich zelf beschuldigde van een ver geeflijke font, om daardoor de verdenking van een veel zwaardere van zich af te wenden. Haar tranen begonnen nog rijkelijker te vloeien en opstaand, riep zy zuchtend uit: „Gerechte Hemel I ik verdiende, dat men mij op straat zette en wat zou er dan van my worden ?u Ik huiverde, want door dit gezegde meende ik den sleutel van het geheim ontdekt te hebben. Zou het niet mogelyk zyn, dat de angst om zich uit haar betrekking ontslagen te zien tot het besluit had bijgedragen om de groep te vernietigen. Wetende dat de tentoonstelling van de groep zeer ernstige gevolgen na zich kon slepen, zoowel voor Ta ras als voor haar, had zy misschien door deze daad het zwaard, dat hun boven het hoofd hing, willen af wenden. In myn oogen was dit de meest waarschynlyke op lossing en ik vergaf haar dadelyk van ganscher harte. Maar ofschoon ik uit vriendschap voor de oudevronw gaarne deze uitlegging aan haar daad gaf, besloot ik toch haar streng gade te slaan, totdat Kavanagh my iets naders van dien gebeimzinnigen vriend of vriendin van juffrouw Lucas had meêgedeeld. Ik volgde haar, wanneer zy boodschappen ging doen, sliep met de deur van myn kamer open en sloop by het minste gericht dat ik vernam naar beneden om te luisteren, wat de oorzaak van dit gedruis kon zynmaar ik kon niets ontdekken, wat de vermoedens van Kavanagh bevestig de. Integendeel, de verslagenheid van do oude vrouw, die zelfs door de vriendelyke woorden van Taras niet verdween, bewees dat haar droefheid oprecht gemeend was en zjj spyt had in haar plicht te kort geschoten te zyn. Het onderzoek van Kavanagh duurde langer dan ik gedacht had, want er verliep een week, voordat ik hem wederzag. Toen hy met Taras naar het atelier ging om de nieuwe groep, die reeds een eind gevorderd was, in oogenschouw te nemen, voegde ik my by hen, hopen de de gelegenheid te vinden hem oven alleen te spreken. „Het beeld zal zeker voltooid zyn," zoide Taras met overtuiging, „als de oven van Gordon klaar is." „Wanneer er niets tusschenbeide komt," zeide Ka vanagh treurig. „Het is niet waarschijnlijk, dat myn vyanden het voor de tweede maal zullen verwoesten. En anders zul len zij het erg te kwaad hebben met de arme juffrouw Lucas." „Maar veronderstel eens", zeide Kavanagh. my van terzyde een wenk gevend, „dat deze groep het lot ran de eerste deelt," „Dan? Wel, ik vervaardig een derde, die ik meteen revolver in myn zak zal bewaken en niet verlaten, voordat zy tentoongesteld staat" Kavanagh knikte ernstig met het hoofd om zyn ia-

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1897 | | pagina 1