Tweede Editie.
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
FEUILLETON.
PRINS BORGENSKY.
15e Jaargang.
Woensdag 3 November 1897,
Ha 4400
HAARLEM'S DAQBLAD
Voor Haarlem per 8 maandenf 1.20
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (koin der
gemeente), per 3 maanden„1.80
Franco door het geheele Rijk, per 3 maanden„1.65
Afzonderlijke nummers0.05
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maanden0.80
de omstreken en franco per post0.37!/o
Directeur-Uitgever
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de PubUcité Etrangère G. L. DAUBE
1-5 regels 50 Cis.; iedere regel meer 10 Cis. Groote letters naar plaatsruimte.
Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Reclames 20 Cent per regel.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten
en door alle Boekhandelaren en Courantiers.
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
Bureaux: Kleine Houtstraat 14-, Haarlem. Telefoonnummer 122.
PEEREBOOM.
JOHN F. JONES, Succ., Parijs 31bis Faubourg Montmartre.
Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het
Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
BUITEN het Arrondissement Haarlem is de prijs der Advertentiën van 15 regels f 0,75, elke regel meer 0,15; Reclames per regel f 0,30.
Agenten voor dit blad in den omtrek zijn: Bloeme'iidaal, Sandpoort en Schoten, P. v. d. RAADT, Sandpoort; HeemstedeJ. LEUVEN, bij do tol; SpaamdamC. HARTENDORP; Zand voort, G. ZWEMMER;
Velsen, W. J. RUIJTER Beverwijk, J. HOORNSHillegomARTE HOPMAN, Molenstraat Genoemde Agenten nemen Abonnementen en Advertentiën aan.
Flesschentrekkers in
Nederland.
Onder geheel denzelfden titel geeft
het weekblad Handelsbelangen, het
orgaan van het zeer solide en ver
trouwbare informatiebureau Van der
Graaf Co. nog eens weer een arti
kel over deze parasieten van handel
on nijverheid.
Veel dat wij niet wisten, staat er
helaas niet in. Kon de firma Van
der Graat' maar een middel vinden,
deze woekerplanten eens voor at
uit te roeien! Wy en ieder met ons,
die prys stelt op den goeden naam
van zyn volk, zou het met vreugde
begroeten. Want terecht zegt Han
delsbelangen, dat onze naam in 't
buitenland ér niet beter op wordt.
Als 't zoo voortgaat dan krijgen en
houden wy 't. record van de flesschen-
trekkerij in Europa, misschien wel het
wereldkampioenschap.
Toch meent de firma Van der
Graaf er iets op gevonden te hebben,
„De rechtbanken zyn onmachtig,"
verklaart zy, „misschien is de pers
sterker, we doen een beroep op de
Nederlandsche journalisten."
Hee1 best, maar wat kunnen wy
Hjournalisten doen? Verdachte per
sonen aan de kaak stellen en hunne
IB|namen en schuilnamen aan 't publiek
bekend maken in onze couranten?
De firma van der Graaf kan het best
weten, hoe gevaarlijk dat is, want
niemand is gauwer by de hand met
een strafvervolging wegens beleedi-
ging of smaad, dan juist de flesschen-
trekker. En waar baalt in zoo'nge-
de vervolgde journalist de wettigt
(bewijzen vandaan? De overtuigende
bewijzen
zyn gemakkelyk genoeg te vinden,
maar daaraan heeft de rechter niet
genoeg. De wettige bewijzen zijn niet
te krygen Handelsbelangen zegt
immers, dat dó rechtbanken zeiven
onmaablig zyn en die hebben heel wat
andere middelen voor onderzoek ter
beschikking, dan de journalist. Hoe
''zou déze dan doen, waar zelfs de
rechter geen kans toe ziet? En '1
is toch van den journalist niet te ver
gen, dat hy zich op vordering van
eene flesschentrekker blootstelt aan
eene veroordeeliDg wegens beleediging
al is het dan ook lot een minieme
boete.
Wat de journalist kan, dat is mel-
ding maken van de schelmerij, wan
neer de schelm, bijvoorbeeld door de
vlucht te nemen, getoond heeft, dat
zaken kwade praktyken waren.
HHet bureau Hollandia bijvoorbeeld
hebben wy, van zijne oprichting af,
gewantrouwd. Wy hebben dan ook
nooit pogingen gedaan, om er adver
tentiën van te krygen, maar aan den
anderen kant konden wy, wegens het
gevaar van eene strafvervolging, zelfs
niet op bedekte wijze er tegen waar
schuwen. Eerst toen de zoogenaamde
directeur gevlucht en het geld van
de menschen weg was, toen konden
wij verklaren, dat de man een op
lichter was maar toen waren de
bedrogenen hun geld al kwijt 1
Wij zeggen dus: de rechtbank mag
onmachtig wezen, de pers is het niet
minder. Ja, wij kunnen nu en dan een
artikeltje schrijven en de menschen
op het hart drukken, toch niet te
leveren zonder behoorlyke informatie
vooraf en is deze niet te krygen,
niet te leveren dan tegen rembours.
Maar dat is niet genoegwat het
publiek noodig heeft is namen, firma's
en adressen van de flesschentrekkers.
En die kunnen wy veelal niet geven
zonder gevaar.
Daarvan kunnen wij nog een ty
pisch staaltje geven. Er is hier te
Haarlem een nieuwe winkel, waarvan
de man, die er zyn naam aan ver
bindt, niet ongunstig bekend is. Hij
staat evenwel in relatie met een paar
bekende oplichters, die naar alle
waarschynlykheid deel hebben in de
onderneming. De Haarlemsche Han
delsvereniging, die meermalen voor
gevaarlijke personen waarschuwde,
kent die zaak maar durft er niet
voor waarschuwen, omdat het Be
stuur natuurlijk het wettig bewijs
niet leveren kan.
Maar hoe, zouden wy willen vra
gen. is de wetgeving in andere lan
den? De firma Van der Graaf zal
dat allicht wol weten. Is zij, aange
zien het dan toch schijnt dat Neder
land, zyne grootte in aanmerking
nemende, met een zeer groote bende
van deze oplichters is geplaagd is
zy dan machtiger tegen aeflesschen-
trekkery dan onze wet?
Zoo Handelsbelangen ons hierom
trent wil inlichten, zullen wij gaarne
onzen lezers die informatie overbren
gen, maar voor wy eindigen nog eene
opmerking tot slot.
Een firma te Amsterdam doet by
een fabrikant in Amerika een belang
rijke bestelling, bij aankomst direct
te betalen. De Amerikaan informeert
en verneemt, dat de aanvrager er goed
voor is. Hij zendt dus af, maar de
besteller weigert, onder een of ander
voorwendsel, te accepteeren en draagt
een handlanger op aan de Ameri-
kaansche firma per telegram een som
te bieden, gelijkstaande aan een derde
van de waarde. De Amerikaan, op
ziende tegen de soesah en de kósten
van retourzending, kiest bet halve ei
boven den leegen dop. De twee com
pares deelen nu de gemakkelijk ver
kregen winst samen. Zulk een geval
wijst op een andere leemte in onze
handelstoestanden. Er bestaat name
lijk geen voldoende band tusschen de
volkeren onderling. Men procedeert
niet in 't buitenland, tenzy wanneer
het een buitengewoon hoog bedrag
geldt. Voor enkele honderden gul
dens loont het de moeite niet, een
procureur te nemen in 't buitenland
en dezen zyn belangen toe te ver
trouwen, zonder dat men daarop con
trole kan uitoefenen voortdurend
voorschot te moeten geven en te ris-
queeren, dat zulk een advocaat de
zaak op sleeptouw houdt, allerlei in
cidenten verzint en ten slotte de heele
som waarover do quaestie loopt, aan
onkosten naar zich toehaalt. Zoo zijn
er en ze zyn gevaarlijker, dan de
brutaalste flesschentrekker.
Zoolang de rechtspraak nog zoo
langzaam is en zoo omslachtig en zoo
duur, hier zoowel als elders, zal er
geen middel zyn om flesschen trek-
kerijen van de soort waaraan de
Amerikaan bovenbedoeld zyn geld
verspeelde, te weren.
Politiek Overzicht.
Uit Weenen wordt gemeld dat
Badeni zyn ontslag heeft gevraagd
als eerste-minister in Oostenrijk. Offi
cieel schijnt hiervan nog niets be
kend te zjjn, maar te verwonderen
zou het niet zyn, als men bedenkt
waaraan Badeni al niet kan bloot
staan wanneer hy tegenover zich heeft
eene zoo treurig optredende sterke
Kamer-oppositie.
Dat Milan, ex-koning van Servië
eene rol zou hebben gespeeld by de
laatste kabinetswijziging in het ryk
van zyn zoon en dat in verband daar
mee Milan zich ook voor de toekomst
van zyn invloed op de regeerings-
daden bad verzekerd, wordt door de
Servische regeering officieel tegenge
sproken en wel door middel van eene
nota aan de vertegenwoordigers der
vreemde mogendheden. Daarin wordt
medegedeeld, dat het kabinet er niet
aan kan denkon, naar den steun te
dingen van eene enkele groote mogend
heid en dat Milan's aanwezigheid geen
verandering in het buitenlandsch be
leid zou meebrengen.
Het nieuwe ministerie beoogt de
financiën in orde te brengen, ten einde
de regeling van de verplichtingen je
gens het buitenland te verzekeren en
het leger voor goed in een zoodani-
gen toestand te brengen, dat het aar
de eischen voldoet.
De jeugdige koning Alexander on
de minister-president hebben een
maaltijd ten hove te Belgrado te baat
genomen om speechen te houden
respectievelijk op de regeering en het
koningshuis.
De koning dronk op de gezondheid
van het nieuwe kabinet. Hij bedankte
bet kabinet en den Raad van State
voor hun bereidwillige meewerking
onder de tegenwoordige omstandighe
den. De koning rekent op beide, en
is vast besloten de ministers te hel
pen by het vervullen van hun lange
en moeielyke taak. Hy heeft goed
vertrouwen in den uitslag tot heil
van vaderland en volk. Hy verklaar
de verder, zich alleen te hebben la
ten leiden door zyn plicht om te
waken voor de belangen van zijn
vaderland en volk, toen by besloot
van kabinet te veranderen.
De minister-president en de voor
zitter van den Raad van State be
dankten den koning voor zyn ver
trouwen en verzekerden hem van bon
ijverige medewerking, als ook van de
medewerking van dogansche natie,die
het huis Obrenovits hartelyk is toe-
Bij het vertrek van Weyler uit
Havana is het al bizonder kalm afge-
loopen. Beweerd werd, dat degenen i Krngcr gewaarschuwd heeft, toen de
die hem aanhingen, een ernstige be- j1 concessie verleend word. Later pro-
tooging zonden houden als protest j testeerde hy nog schriftelijk bij de
tegen zijne vervanging door maar-1 leden van den uitvoerenden Raad. De
schalk Blanco. i uitkomst heeft hem gelijk gegeven,
Hiervan is echter niets gebleken.1 zegt. bij nu.
Zy voelden zich zeker te zwak in
aantal.
Over de aankomst van Blanco en
Weylers vertrek wordt uit Havana
nog het volgende gemeld.
Toen de maarschalk was aangeko
men op de Alfonso XIII, begaf gene
raal "Weyler zich bij hem aau boord,
waar hij na eene samenspreking aan
maarschalk Blanco het* opperbevel
overdroeg. Vervolgens scheepte hy
zich in aan boord van de MonUerrat,
die hem naar Spanje terug zal bren
gen.
Maarschalk Blanco heeft eene pro
clamatie afgekondigd, verklarende,
hij een beleid van edelmoedigheid
en vergevingsgezindheid zal volgen
en er naar streven, de welvaart te
herstellen. Daartoe rekent hy op den
steun der bevolking. Beschermen zal
hy hen, die de wetten naleven, maar
daarentegen met de uiterste gestreng
heid de ondankbaren straffen, die in
bun verzet volharden en den oorlog
willen bestendigen.
Tydens zijne ontscheping bief do
menigte opgewonden juichkreten aan
ter eere van Blanco, Cuba en Spanje.
Generaal Weyler was toeschouwer
aan boord van de Montserratten
gunste van hem of de autonomie
weerklonk geen enkele kreet. Maar
schalk Blanco ontving ten slotte
verschillende delegation en het hoofd
der autonomische party. Hy sprak
de hoop uit, dat de vrede, dank zy
krachtdadige maatregelen en het ver-
leenen van zelfbestuur, spoedig zou
worden hersteld. Phanio betuigde bier
voor dank.
Tot chef van den generalen staf is
Pando benoemd.
By de beraadslaging in den Volks
raad der Zuid Afrikaanscbe Repu
bliek over de dynamiet-quaestie, heeft
president Kruger een krachtig plei
dooi gehouden" tegen de afschaffing
van het stelsel der concessiën. Hy
vermaande den Volkraad intusschen
met grooten aandrang, de onafhan
kelijkheid en het crediet van het land
voor oogen te blijven houden, en ried
aan een afdoend onderzoek naar de
zaken der Dynamiet-Maatschappy in
te stellen. Blykt het dan, zcide by,
dat de maatschappij misbruik beeft
gemaakt van hare positie, dan be
hoort het contract in andere handen
te worden gesteld.
Uit Johannesburg wordt aan de
Times gemeld, dat in een bijeenkomst
van Hollanders is besloten, de regee
ring uit te noodigen om de adviezen
van de industrieele commissie geheel
ten uitvoer te leggen. Er waren veel
tegenstemmers, naar bet beet ambte
naren van de Nederlandsche Z.-Afr.
spoorwegmaatschappij.
Joubert's rede in den Volksraad
tegen het dynamiet-monopolie beves
tigt weer dat dienaangaande sedert
lang oneenigbeid bestaat onder do
leden van den Uitvoerenden Raad.
Joubert bracht in herinnering dat hy
BINNENLAND.
Hofberichten.
Prinses Elisabeth van Waldeck
Pyrmont, die sedert Zaterdagmorgen
op het paleis het Loo vertoefde, is
Maandagmorgen per trein 10.4 naar
Arolsen vertrokken.
H.H. M.M. de Koninginnen, bene
vens gevolg bestaande uit de dames
frcule"Rengers, gravin van Limburg
Stirum en de heeren jbr. Pabst van
Bingerden en jhr. Van Tets, benevens
de burgemeester van Apeldoorn, wa
ren tot uitgeleide aan het station aan
wezig.
De Opper-Ceremoniemeester maakt
bekend, dat het Hof, ingevolge de
bevelen van Hare Majesteit de Ko
ningin-Regentes, op Dinsdag, den
2den dezer, den lienten rouw zal aan
nemen voor den tyd van drie dagen,
wegens het overlijden van Hare Hoog
heid, Mevrouw de Hertogin van Sak
sen-Altenburg.
Atjeh.
By het departement van koloniën
is ontvangen liet volgende, van Maan
dag gedagteekende telegram van den
;ouverneur-generaal van Nederl.-Indiö
tetreffendc de Atjehsche aangelegen
heden
„Weg naar Sclimoen gereed; aldaar
is een tydelyk kampement gevestigd,
dat telefonisch met Kota-Radja ver
bonden is. Het kampement te Gliëng
wordt vervangen door een marechaus
see-post.
Eene botsing.
De van Amsterdam komende trein
der Noord-Holl. stoomtram kwam
Zondag in botsing mot den van Alk
maar komenden, en wel in de Schermer,
naby den zoogenaamden Omval. De
locomotieven raakten beide een wei
nig beschadigd, doch zonder dat ze
door andere behoefden vervangen te
worden, en de passagiers kwamen
allen met den schrik vrij.
De mist was oorzaak van het on
geval.
Gebruikte Postzegels.
In de „Avondpost" maakt de heer
Louis M. Judels de volgende opmer
king:
Zooals iedereen weet, worden de
duurste en natuurlijk de mooiste post
zegels van Nederland cn andere lan
den voor de postpakketten gebruikt.
Deze moeten op do daarbnzynde kaar
ten geplakt worden, doch in handen
van geadresseerde komen zy nooit
terecht.
Waarom niet en waar dan?
Laat ons een Hollandsch zegel
van f2.50 volgen.
Gy koopt een zegel van een rijks
daalder. Dit plakt gy op de kaart.
Deze gaat by het pakket. Dit wordt
bezorgd, de kaart atgeteekend en deze
komt met zijn postzegel terecht op
het rykspostkantoor. Het zegeltje
wordt er netjes afgehaald, en ziet, by
de eerste publieke verkooping in Ne
derland van Nederlandsche rykspost-
zegels, uitgaande van het Neder
landsche Rijk, brengt zoo'n zegelde
toeh nog oen 80 a 90 cent op, altyd
by 50 of 100 te gelyk. Wie heeft het
recht zegels in te houden, die feitelijk
hunno waarde hebben verloren en
reeds hun dienst hebben volbracht?
Toch zeker niet het Ryk zelf, dat ze
oorspronkelijk verkoopt, maar toch
zeker wel de geadresseerde?
Over Cacao-emoties.
Men schryft ons:
Emoties schokken. Zy liooren in
deze zenuwachtige eeuw thuis.
Welke emoties zyn 't minst scha
delijk? Zulke waarbij het hart wel
dadig aangedaan wordt.
De firma Karstel Co te Rotter
dam vierde een paar dagen geleden
haar 12'/2 jarig bestaan.
De moeite niet waard, zegt de dik
ke pers. Was 't een maatschappij, dan
wel, of 125 jaar of 50 jaar. Maar
12V2 en dan een Cacaofabriek, die
't natuurlijk alleen om reclame Je
doen is 1
Voor den een is 12 V2 jaar leven
meer dan 25 jaar voor een ander.
Voor de firma Karstel Co., de
Caeaofirraa te Rotterdam, was de l'2\h
jaar een lange tyd. Een tyd waarin
de moeilijke dagen haar baar vrien
den leerden kennen.
De firma Karstel Co. vierde feest
met haar vrienden d. w. z. met haar
personeel, en verder ieder die komen
wou en komen kon.
Yoor de firmanten, wier open hof
in de Baan versierd was mot het pas
;gen koninklijke wapen, was het
een dag vol emoties.
Yoor den „chef" oftewel den mees
terknecht, den eenige die 12'/j jaar
met z'n patroons diende, een gonden
remontoir kreeg van het personeel en
van de firma een gemeubileerde por
tefeuille, was het een dag van emo
ties.
Het personeel had eon genoeglijken
dag, zonder hartschokkende emoties,
want men zat op het eind van Oct
1897 buiten te feesten. Het was frisch
en toch zonnig, dat feest.
Als we dan tóch emoties moeten
hebben, dan maar liefst cacao-emoties.
Emoties van goede cacao. Cacao-
Karstel-emoties.
Een inbreker gesnapt,
De hoofdagent van politie te Rot
terdam, P. A. C. Termaten, chef van
de op de Glashaven gevestigde poli
tiepost, passeerde Zondagmorgen om
streeks 5 aren, in surveillance zijnde,
de Jodensteeg. In die steeg trok een
krassend geluid, dat kwam uit de
richting van de Glashaven, zyn aan
dacht. Op het geluid afgaande zag
Termaten langs den gevel van het huis
no. 28 aan de Glashaven, waarin
Beiderlei naar het Engelséii.)]
HOOFDSTUK XYL
Het onweder barst los.
20)
Na deze waarschuwing verliet hij mij.
„Zou het mogelijk zyn dat juffrouw Lucas de beweer
de vyandin was?' vroeg ik my zelf af, terwijl ik ze
nuwachtig de handen wrong.
HOOFDSTUK XYH. J
r es.;
Bange voorgevoelens.
Ik was nog steeds vervuld met de vragen'en raad
gevingen van Kavanagh, niet in staat ztjnae een juiste
gevolgtrekking er uit te maken, toen juffrouw Lucas
net een beschreid gelaat binnen trad.P"~~- n
„Welk een ongeluk heeft ons getroffen, arme kleine?"
riep zy uit op een stoel nedervallend, alsof het verdriet
haar overweldigde, terwyl zy haar gelaat met haar boe
zelaar afveegde.
Terwyl ik haar gadesloeg, schoen bet my toe, dat
zulk een wanhoop niet geveinsd kon zijn, en deze tra
nen onmogelyk uit een ongevoelig hart konden voort
komen. Maar tegelykertyd bedacht ik my, dat ik zeer
voorzichtig en achterhoudend moest zyn en vroeg my
zelf af of haar verdriet niet eenigszins overdreven
was.
„En dan te zeggen," voegde zy er by haar tranen
afvegend, „dat ik de oorzaak ben van deze ramp
„Heeft Taras n dit gezegd vroeg ik levendig.
„Ja, dat zon ik nog liever gewild hebbenZiet gy
myn kind, het is veel gemakkelijker een vorwyt te dra
gen, dat men verdient, dan zulke vriendelijke woor
den!"
Zy barstte opnieuw in tranen uit, en herhaalde de
woorden, waarmede Taras haar bad trachten te
troosten.
„Het is myn schuld, dat zeg ik n," hernam zy, zich
op de borst slaande. „En dat is ook zoo. Waarom heb
ik het huis verlaten tydens de afwezigheid van myn
meester. Waarom ben ik niet hier gebleven om de za
ken van mynheer Taras te beschermen. Wanneer het
dan toch gebeurd was zou het ongeluk even groot zyn
geweest, maar ik was niet schuldigniemand zou kun
nen zeggen, dat ik er de hand in had gehad."
üeeft men dat dan gezegd vroeg ik.
„Klaarblykelyk, mijn kina. De eerste de beste vage
bond heeft toen hy zyn gelegenheid schoon zag de deur
met een looper kannen openen en op zyn gemak naar
binnen gaan. Domoor die ik benToen ik thuiskwam
heb ik zelfs niet eens de moeite genomen te zien of
alles nog was zoo als ik het verlaten had 1"
Alle vragen van Kavanagh sch.otsn me weder te
binnen en bet kwam mij niet onmogelyk voor, dat een
geslepen persoon zich zelf beschuldigde van een ver
geeflijke font, om daardoor de verdenking van een veel
zwaardere van zich af te wenden.
Haar tranen begonnen nog rijkelijker te vloeien en
opstaand, riep zy zuchtend uit:
„Gerechte Hemel I ik verdiende, dat men mij op
straat zette en wat zou er dan van my worden ?u
Ik huiverde, want door dit gezegde meende ik den
sleutel van het geheim ontdekt te hebben. Zou het niet
mogelyk zyn, dat de angst om zich uit haar betrekking
ontslagen te zien tot het besluit had bijgedragen om de
groep te vernietigen.
Wetende dat de tentoonstelling van de groep zeer
ernstige gevolgen na zich kon slepen, zoowel voor Ta
ras als voor haar, had zy misschien door deze daad
het zwaard, dat hun boven het hoofd hing, willen af
wenden.
In myn oogen was dit de meest waarschynlyke op
lossing en ik vergaf haar dadelyk van ganscher harte.
Maar ofschoon ik uit vriendschap voor de oudevronw
gaarne deze uitlegging aan haar daad gaf, besloot ik
toch haar streng gade te slaan, totdat Kavanagh my
iets naders van dien gebeimzinnigen vriend of vriendin
van juffrouw Lucas had meêgedeeld. Ik volgde haar,
wanneer zy boodschappen ging doen, sliep met de deur
van myn kamer open en sloop by het minste gericht
dat ik vernam naar beneden om te luisteren, wat de
oorzaak van dit gedruis kon zynmaar ik kon niets
ontdekken, wat de vermoedens van Kavanagh bevestig
de. Integendeel, de verslagenheid van do oude vrouw,
die zelfs door de vriendelyke woorden van Taras niet
verdween, bewees dat haar droefheid oprecht gemeend
was en zjj spyt had in haar plicht te kort geschoten
te zyn.
Het onderzoek van Kavanagh duurde langer dan ik
gedacht had, want er verliep een week, voordat ik hem
wederzag.
Toen hy met Taras naar het atelier ging om de
nieuwe groep, die reeds een eind gevorderd was, in
oogenschouw te nemen, voegde ik my by hen, hopen
de de gelegenheid te vinden hem oven alleen te
spreken.
„Het beeld zal zeker voltooid zyn," zoide Taras met
overtuiging, „als de oven van Gordon klaar is."
„Wanneer er niets tusschenbeide komt," zeide Ka
vanagh treurig.
„Het is niet waarschijnlijk, dat myn vyanden het
voor de tweede maal zullen verwoesten. En anders zul
len zij het erg te kwaad hebben met de arme juffrouw
Lucas."
„Maar veronderstel eens", zeide Kavanagh. my van
terzyde een wenk gevend, „dat deze groep het lot ran
de eerste deelt,"
„Dan? Wel, ik vervaardig een derde, die ik meteen
revolver in myn zak zal bewaken en niet verlaten,
voordat zy tentoongesteld staat"
Kavanagh knikte ernstig met het hoofd om zyn ia-