men, dat niet alleen de werklieden, die afgedankt worden, het geld zul len kwyt zijn, dat zy daarvoor con tribueerden, maar ook wat nog erger wezen zon dat zy, die reeds gepensioneerd zijn en niet, zooals de valide mannen, op werk elders kun nen hopen, dit pensioen zullen ver liezen. Het blad vertrouwt, dat dit niet het geval zal blijken te zijn. De directie zal ongetwijfeld voor die pen sioenen een afzonderlijk fonds heb ben, dat verkregen rechten waar borgt, onafhankelijk van het kapitaal der vennootschap, en dat dus ook zelfstandig zal worden geliquideerd, of beter gezegd: vastgezet, zoodat althans de bestaande pensioenen ver zekerd blijven. Maar het dringt toch aan op een onderzoek van rechts wege. Ten slotte merkt het Haagsche blad op: „Het. geval bewijst inmiddels alweer, hoe noodzakelijk 't is, Staats-pension- neering te stellen in de plaats van die particuliere regelingen, waarbij men veelal afhankelijk is van allerlei omstandigheden, en b.v. nu in elk geval de contributies van hen, die worden afgedankt, wel verloren zul len zijn." Aangaande den Zondagavond te Berkenwoude gepleegden moord wordt nog het volgende gemeld: Maandagmiddag om 1 uur verscheen de rechterlijke macht uit Rotterdam, zijnde de Snbst-Officier van Justitie, mr. Modderman, de reehter-commis- saris, mr. Van Teilegen. en de griffier. De geneeslieerenBerkenkamp, uit Gouderak, en Fauel, uit Bergam bacht, verrichten de lijkschouwing. Het verhoor heeft geduurd tot fisteravond 10 uren. De justitie heeft e plek bezocht, waar de misdaad gepleegd werd. Verscheidene knup pels heeft men daar gevonden zoo ook achter een boom in de nabijheid een mes, maar tot nog toe is er wei nig licht in de zaak gekomen. Van de drie personen, die nog in voor ioopige bewaring waren, heeft men een op vrije voeten gesteld. Een. nieuwe anti-rev. partij. Men herinnert zich, dat in de maand October j.l. op eene te Utrecht ge houden vergadering van vrjje anti revolutionairen in beginsel werd be sloten tot eene organisatie als zelf standige politieke partij, onder eigen naam en eigen program. Door de Com missie van Uitvoering is thans een concept-program van beginselen op gesteld. Wij kunnen mededeelen dat ait program en de organisatie der party zullen worden vastgesteld in eene 15 November a.s. te Utrecht te houden vergadering, toegankelijk voor allen „die staande op den grondslag der anti-revolutionaire beginselen, neergelegd in het program van 1878", wenschen mede te werken tot zulk eene nieuwe organisatie. Proeftocht-Friesland Woensdag werden de proeftochten met den op de werf der Maatschappij Feyenoord gebouwden kruiser „Fries land" met goed gevolg beëindigd. Met volle kracht stoomende, bereikte het schip, by een ontwikkeling van ruim 10,OCH) Indicateur-paardenkrachten door de machine, eene snelheid van 20 Engeische mijlen in het uur. Sport en Wedstrijden. Wielrijden. Dinsdag te Parijs: L Wedstrijd over 1333 m. De series gewonnen door Gougoltz, Piette, Ruinart, Bou- lay en Nieuport. De finale: l. Nieu- port, 2 m. öOVs s., 2. Boulay, 3. Gougoltz. II. Een match tussehen Italianen en Franschen over 2000 m., in 4 af- deelingen, gewonnen door de Italianen met 16 punten tegen 24. III. Match Morin—Mercier, le af- deeling. 1333 m.1. Mercier, 3 m. 15 s.. 2 Morin; 2e af deeling, 2000 m.1 Mercier, 5 m., 2 Morin. Snelheid van een locomotief. Het snelheidswereldrecord is een paar dagen geleden gemaakt door e^n Amerikaansche locomotief op de lijn Cape May—Comdem. Een Eng. Myl (1609 M.) werd afgelegd in 30 sec., dus overeenkomende met 193 kilo meters per uur. Verder heeft diezelfde locomotief met drie rijtuigen achter zich 86 K.M. 436 M. afgelegd in 52 min. 30 sec. Leger en Vloot Koloniaal "Werfdepot. In de maand October zijn bij het Koloniaal Werfdepót voor den Indi- schen dienst aangenomen 79 Neder landers, 15 Duitschers, 12 Belgen, 3 Luxemburgers en 1 Rus, totaal 110. Van de verschillende korpsen van het leger hier te lande werden overgenomen 73 onderofficieren en minderen, zoodat de totale werving 183 bedroeg. Onder de aangenomenen bevinden zicli 39 miliciens die voor den tijd van 2 jaar by het Indische leger worden gedetacheerd; onder de overgenomenen 1 onderofficier voor vier en 42 miliciens die voor eene detacheering van twee jaar bij dat leger zijn toegelaten. Aan die 183 personen werd aan handgeld uitbetaald f34321.25. In de afgeloopen maand zijn naar Oost-Indië vertrokken 3 detache menten met 8 officieren, ter sterkte van 8 onderofficieren, 3 korporaals en 142 soldaten, terwyl afzonderlijk vertrokken 1 opzichter 3e kl. en 1 sergeant-majoor werkman der genie. In het geheel zijn dus vertrokken 155 man, te weten: 110Nederlanders, 25 Duitschers, 12 Belgen, 2 Zwitsers, 3 Luxemburgers, 2 Oostenrijkers en 1 Rus. Naar West-Indië ging een deta chement, bestemd voor Curasao, van een sergeant-majoor en 15 minderen, bestaande uit 15 Nederlanders en 1 Duitscher. Uit O. Indie repatrieerden 36 mili tairen in gemeld tijdvak wegens ein diging van hun deiacheeringstermijn. RECHTSZAKEN. Een rijwieldief. Toen de 18-jarige Har tog de Vries Woensdag voor de rechtbank te Am sterdam werd geleid was hij nog in fietscostuum, het costuum dat aangaf waardoor hij is ten val gebracht, want ook hy moest, als zoovelen van wie wy het reeds vermeldden, terecht staan wegens verduistering van rij wielen. Hy had als slagersknecht fietsen geleerd en toen hij eenmaal aan het trappen gewend was, heeft hij zich zelf in het ongeluk getrapt. Hy was volgens de meer en meer gebruikelijke methode te werk ge gaan, had fietsen gehuurd en ze niet terug gebracht maar verkocht. Zoo huurde hy er een in een ma gazijn aan de Ceintuurbaan, reed er op naar Baarn en verkocht het daar aan een kruidenier, die het weer over deed aan een koetsier. De klacht kwam dus weer terecht bij het bureau van politie in de Fer dinand Bolstraat, en het signalement van den verdachte kwam overeen met twee andere ook ingediend by ge vallen van ry wiel verduistering. Re chercheur Weverling moest er weer op uit en spoorde den dader en de fietsen op. Een tweede rijwiel was gebuurd by de firma v. Zijl, een derde in de Jan Steenstraat, een vierde te Rhe- nen. Een vijfde had De V. zelfs weggehaald by een klant van zyn vroegeren patroon. Hij had daar vaak vleesch gebracht en gaf voor dat de klant, die afwezig was, hem verzocht had zijn huissleutel te halen. Terwyl het dienstmeisje naar boven ging, nam bekl. de fiets uit het portaal en verdween. Voor elk rijwiel maakte bekl. f30 't zy bij particulieren, 't zy bij hui zen van koop met reeht van weder- inkoop. De snbst. officier van justitie mr. d'Hangert d'Ivoy, eischte tegen bekl. een gevangenisstraf van twee jaren en zes maanden. De verdediger, mr. Land, vroeg, omdat bekl. voor de eerste maal te recht staat, een lichtere straf. Uit spraak over 8 dagen. De Amsterdamsche rechtbank ver oordeelde Woensdag twee der vier gevangenen, die deelnamen aan het opstootje van 16 Augustus in de ge vangenis aan den Amstelveenschen weg tot 4 maanden gevangenisstraf, jln het geheel zyn nu 30 van de 39 schuldigen gevonnist. Straatdiefstal. De Amsterdamsche rechtbank ver oordeelde Woensdag R. C. v. G. we gens diefstal van geld ten nadeele van loopjongens en kleine kinderen, die hy op straat aansprak, tot een 'angenisstraf voor den tyd van vyf jaar. Door den officier van justitie by de rechtbank te Den Haag, mr. Van der Kemp, werd Woensdag conclusie genomen in de vroeger medegedeelde procedure tussehen onzen gezant te Londen, baron "Van Goltstein, en het bestuur der directe belastingen. Deze strekte tot toewijzing van den inne stelden eisch, dus tot veroordeeling van genoemd bestuur tot restitutie der ouder protest betaalde bedrijfs belasting. Z.E.A. betoogde in zyne belangrijke conclusie, dat het niet aanging met de administratie aan te nemen, dat hetgeen door den gezant aau zoogen. „rates" werd betaald, zou zyn aan te merken als een zake lijke last. Alles wyst er op dat deze geheel voldoen aan 't kenmerk van een persoonlijken last, waarvan art. 1 litt. D der wet van 2 Oct. '93 (S. 149) gewaagt en dat tot vrijstel ling in casu leiat. Evenmin viel het, zooals ged. beweerd had, onder een retributie, vermits de rates aan den economischen zin daarvan in geenen deele voldoen. Uitspraak 1 December a.s. GEMENGD NIEUWS. Staking onder de Antwerp sche diamantbewerkers. De Antwerpsche Diamantbewer- kersbond had op een Dinsdagavond gehouden vergadering besloten Woens dag van de bazen en fabriekseigenaars invoering te verlangen van de be sluiten die op het jongste congres van de diamantnijverheid te Antwerpen waren genomen. Deze besluiten wa ren in het kortde invoering van den tienuurswerkdag en de wegzending der leerjongens uit de fabrieken. Voor zoover tot dusver bekend is, heeft slechts een der fabrikanten toege stemd in de eischen der werklieden, doch op voorwaarde dat ook de an dere fabriekseigenaars deze inwilligen. Dit is voorloopig nog niet geschied en dientengevolge hebben S00 diamant bewerkers den arbeid nedergelegd. De Ind. Bélae verwacht een alge- meene werkstaking der Antwerpsche diamantbewerkers, wanneer de pa troons blijven weigeren in de eischen der werklieden te treden. Naar men verneemt is by de Woens dag plaats gehad hebbende trekking van de loten der Brusselsehe Ten toonstelling de hoogste prys geval len op serie 25071 no. 4 welk lot in ons land verkocht is. De Victoria, het engeische schip dat de Noorsche staat gehuurd heeft om op Spitsbergen naar Andrée te zoeken, zou Woensdag uit Tromsö vertrekken. Sören Kramer, die vroe ger de Victoria gecommandeerd, en met dat schip bij Spitsbergen over winterd heeft, leidt de expeditie, die naar men wegens den ijstoestand hoopt, binnen een maand terug kan zyn. Een groote diefstal. De brutaie juweelendiefstal van Zaterdagnacht in Piccadilly blijkt nog erger te zijn dan men dacht; ver moedelijk heeft het gestolene een waarde van 30,000 tot 40,000 pond. Naar de meening der politie zyn ver scheiden personen, ook vrouwen, erbij betrokken. De politie heeft een be schrijving van de gestolen juweelen naar alle voorname plaatsen van Europa gezonden. Men denkt dat de dieven naar het vasteland overge stoken zyn. De winkel die bestolen is, was voorzien van alle mogelijke voorzor gen tegen dieven. De muur en de zoldering waren van ijzer, eiken avond werden de ramen door ijzeren gordynen afgesloten. De ijzeren deur was door stalen bouten beschermd. Deze waren doorgesneden en het slot was opengebroken. Den geheelen nacht brandt er electrisch licht in den winkel en in de ijzeren gordijnen zyn gaten opengelaten, opdat elke voorbijgaande politieagent kan zien,! lijken eisch een teeken van „hoerigheid" i u--». vt:~4 noemen, indruiscbende tegen alle ge voel van persoonlijke vrijheid voor elk individu en die dus zoo spoedig mogelijk moet ophouden. De kellners wijzen er op, dat ook de „baardvraag" by de Duitschesol- datea op bevredigende wyze is op gelost en het den Spaanschen kell ners door eendrachtige samenwerking gelukt is. het recht op den knevel te handhaven. Op de eerstvolgende al- gemeene vergadering van alle koffie huisemployés staat de behandeling dor vraag no. 1 op het programma en men hoopt er door de noodige vertoogen bij de kasteleins in te sla gen, de afschaffing der kwetsende bepaling te verkrijgen. of er iets niet in den haak is. Niet temin ontkwamen de dieven onge hinderd met hun buit. Typhus aan boord. Voor Lowestoft, op de Engeische kust, is Maandag de Ebevhaezer, van ScheveniDgen, aangekomen met typhus aan boord. Drie man lagen er ziek aan. Zy werden naar het sanatorium overgebracht, waar 's avonds de vader van den schipper overleed. Het vaartuig werd in qua rantaine gesteld. De bemanning ver telde, dat zij een maand geledeu Hol land verlaten hadden en juist van plan waren huiswaarts te keeren, toen eenigen hunner ziek werden. Zy hadden verontreinigd water ge dronken het Engeische blad, waar aan dit bericht is ontleend, geeft niet op waar, aan boord of in een haven. Eenige jaren geleden stierf een oude fransche vrouw in een der ach terbuurten van Dublin. Onder allerlei ouden rommel, dat haar hebben en houên uitmaakte, bevond zich een halsketting van groene steenen. Nie mand bood op het prul, daar deze ketting te fraai was om ze in die buurt te dragen en hoe weinig hij ook moest opbrengen, zelfs deze ge ringe som voor ae meesten uit de buurt nog te duur was. Twee oud-kleerkoopers bekeken den halsketting en beraadslaagden met elkander. Op geluk af kochten zij het voorwerp met de kleeren, het bed en een tafel en twee stoelen der over leden oude juffrouw er by voor vyf pond dat is 60 galden. De menschen sloegen de handen ineen, en de kleer- koopers dachten ook dat zij bekocht waren. Zij gingen echter met de ketting naar een juwelier te Londen, die hun bij het eerste gezicht er duizend pond of twaalfduizend gulden voor bood. De oude kleerkoopers weigerden ver ontwaardigd, toen ging de juwelier aan het bieden en het einde was dat zy de ketting, die uit de zuiverste smaragden bestond, voor zeven dui zend pond of 84.000 gulden den ju welier lieten. De ketting ging nog in verschillende handen over, totdat zy eindelijk in het bezit kwam van Lord Rosebery, die haar bij zyn huwelijk cadeau gaf aau zijn bruid. De lord kocht ze voor twintigduizend pond of bijna twee en een halve ton gouds! De moeder der oude, fransche vrouw had eens aan het hof van Frankryk ge diend en de smaragden hadden vroe ger tot de kroon juweelen behoord. De tentoonstelling van 1900. De kosten der tentoonstelling van 1900 zijn geraamd op 100 millioen francs. Daarvan zijn 73 bestemd voor de verschillende gebouwen en werken. In de Champs Elysées, waar het pa leis van 1855 thans is verdwenen, komen twee groote gebouwen die 21'/2 millioen kostendie op het Champ de de Mars zijn op 18, die op plein voor het Hotel des Invalides op 5, die langs de kaden der Seine op 1.6 mil lioen geraamd. De bruggen waar van die ter eere van Czaar Alexander III blijft zullen 5 millioen kosten de inrichting der oevers van de Seine 3, de beweegkracht en electrische inrichtingen 6 3/4 millioen. Een ring- spoorweg is ontworpen voor 1 '/2 mil lioen dé verlichting enz. is ep 800.000 fr. begroot; de fonteinen en tuinaan leg op 1.2 millioen. Yoor feestelijk- heden en wedstrijden is 5 millioen uitgetrokkenvoor „retrospectieve" tentoonstellingen l'/i, voor congres sen en muziekuitvoeringen 1, voor de jury en de belooningen ook 1 millioen. Boven de 73 millioen voorgebouwen enz., is gerekend op 12 millioen voor de exploitatie en S millioen voor het beheer, waarvan o.a. 4 millioen aan salarissen, IV2 millioen voor politie, brandweer en douane, 600,000 frs. voor het aanmaken van toegangsbiljetten. Voor onvoorzien is dan nog 7 mil lioen uitgetrokken. De knevelquaestie.. In Duitsche kellnersvereonigingen wordt tegenwoordig druk gesproken over de z.g. „knevelquaestie", ontstaan door den eisch van verscheidene ho tel- en café-houders aan de bij hen geëmployeerde kellners gesteld, zich den knevel te doen afscheren. De Gastvrijheid. Aan het Handelsblad wordt uit Pretoria geschreven: In een mijner laatste brieven wees ik op het eigenaardige der gehecht heid van Transvaal's Nederlanders aan het vorstenhuis en de instellingen van het oude moederland, ofschoon de regeering sedert lange jaren er op uit is geweest om toch maar allen schijn te vermijden als werd er offi cieel belang gesteld in Zuid-Afrika's Hollandsch element. De angstvallig heid der Nederlandsche regeerings- kringen in zake alles wat dit ons werelddeel aangaat, steekt scherp af by de militante houding welke over het algemeen wordt aangenomen door de in dit gedeelte van Zuid-Afrika verblijvende lieden van Nederlandsche afkomst, maar heeft zooals ge zegd geen afbreuk gedaan aan de sympathieke gevoelens welke hier door de „Hollanders" worden gekoesterd voor alles wat het moederland betreft. Zoo wordt bijvoorbeeld steeds de toch reeds ruime opvatting welke hier te lande aan het begrip gastvrijheid wordt gegeven, nog verruimd wanneer het bezoekers uit Nederland geldt, die van tyd tot tyd, hetzy voor zaken, hetzy uit simpele nieuwsgierigheid, naar de Transvaal komen. Ik heb al tijd met genoegen geconstateerd, dat in den kring mijner welgestelde ken nissen te Pretoria en Johannesburg de tijdelijke aanwezigheid van een bezoeker uit Nederland een stilzwij- genden wedijver placht uit te lokken om het den vreemdeling zoo aange naam mogelijk te makenen ik geloof dat er van de zijde dier bezoekers slechts zelden werd geklaagd over gebrek aan heuschheid of voorkomend heid, in de Z.-A. Republiek of te Kaap stad, by de daar wonende oud-Neder landers ondervonden. Het omgekeerde is helaas niet het geval; en ik geloof dat het goed is om met een enkel woord te wijzen op een kleine grief welke ik meermalen heb hooren uitspreken. Die grief is namelijk deze, dat terwyl tijdelijke bezoekers uit Nederland allesbehalve schoorvoetend van de ruime gastvrij heid gebruik plegen te maken welke hun door Transvaal's Nederlanders en oud-Nederlanders steeds ten deel valt, daarentegen de menschen die van hier het oude moederland bezoeken, by hun gewezen gasten een koelheid en zelfs koudheid ontmoeten, die aan het verrassende grenst. Ik zelf heb dienaangaande, evenals vele mijner vrienden, menige ervaring opgedaan van lieden, die maandenlang myn huis als het hunne beschouwden en aan myn tafel menig gezellig uur door brachten, en mij niet eens een simpele visite brachten wanneer ik, op reis in Europa, de stad hunner inwoning bezocht. Onlangs vernam ik hoe iemand, die hier ter stede een belang rijke financieele betrekking bekleedt en er hoog staat aangeschreven, ge durende een recent bezoek aan de Amsterdamsche beurs stijf genegeerd werd door heeren, dievro.ger ettelijke malen met welgevallen zijn gastvrij heid te Johannesburg hadden genoten. Een ander mijner kennissen, die zich geldelijke opofferingen en persoonlijke moeiten had getroost om een jong- rnensch uit Nederland hier vooruit te helpen, werd namens de anders wel gestelde familie afgescheept met een haastige lunch in een restaurant, "Weer een ander, die groote diensten had bewezen aan zekere handelsonderne ming en daarvan verslag uitbracht op een commissarissen-vergadering er gens in Nederland, werd daar niet veel beter behandeld dan als een jongste bediende en, zonder zelfs maar een kellnersvereenigingen van alle par- j woord van waardeering en dank, los tijen stemmen daarin metelkander over-gelaten. een, dat zy het voldoen aan een derge-1 Nu versta men goed dat, wanneer van hier uit lieden naar Europa rei ki zen, zy niet verwachten en zelfj »b niet wenschen om voortdurend ga-fa! fêteerd te worden door elkeen aan wii :ei ze soms in Transvaal een of ander» 4 dienst bewezen hebbenbovendiet heeft de Transvaler die in Nederland lei komt, veel minder toesckietelijkheió 11 noodig dan de Nederlander die di Transvaal bezoekt; want in Neder land is het ondervinden van gastvrij heid vaak meer een last dan een lustn, Maar ik heb opgemerkt dat de Duit sellers, Engelschen, Franschen en, anderen die ik van tyd tot tyd gastvrj bejegend heb, hoffelijker zyn, althanF' in het uiterlijk betoon hunner erken tolykheid, zoodat ik ben gaan geloo ven, dat de gedragslijn van vele Neder landers er zyn gelukkig goede uit1 zonderingen meer een nationaa ?.r gebrek is in vorm, dan een individu» l1,' gemis aan gevoel, meer gemakzuclir' en schroom dan onhartelijkheid. Mei1 vergeet al dikwijls dat een vreemde ling geen pondpondsgewyze terugbef taling verwacht van zyn vriendelijk daden, doch tevreden is met althan1 een bewys van herkenning en erkea ning. En het doet my leed herhaald." malen te hebben hooren klagen, aid zoozeer over gebrekkige beantwoor ding in Nederland van genoten gast vrijheid dan wei over opzettelijke e gewilde vergetelheid daarvan. Troc wens, niet enkel in Zuid-Afrika, maa tl ook in Indië, is deze Nederlandse! eigenschap berucht geworden. Er zyn personen die beweren di S men geen gastvrijheid mag en ma aannemen indien men niet overtuig Jj- is die op dezelfde wijze te kunne" beantwoorden. Ik baast my te zegge dat dit niet de Zaidafrikaansche ot j, vatting isdeze verfoeit in dit opzïcl het do ut des-beginsel. Maar er een wijde gamma tussehen dit begins en het door verschillende Nederla; dei-s in praktijk gebrachte, die genot* gastvrijheid niet enkel met ondan maar erger nog, met onheuschhei q beantwoorden. - ar Mishandeling m Thibet. ;e Het bestuur van de Noordwestelijt 1 Provinciën (Eugelsch-Indië) heeft e«1 onderzoek laten instellen naar de wij: waarop de reiziger Landor door Thibetanen behandeld is, en hetbiijl jj1 waar te zijn dat deze ongelukkij man gruwelijk geleden heeft. Na zi gevangenneming werd hy vervoer' op een muilezel, en men liet heQ ryden op een zadel met spijkers 1J1 in, zoodat hij zich erg bezeerde. Lati® werd hy gegeeseld en gemarteld. OcjJ, trachtten zyn beulen hem op al wijzen schrik aan te jagen, door 'a geladen geweer tegen zijn slaap 11 houden, of met een gloeiend ijz 'r dicht bij zijn oogen te komen alü J! zij hem blind wilden maken, enz. a! Door de tusschenkomst van eiSl ambtenaar uit Garbyang werd La dor eindelijk vrijgelaten, zoodat naar Indië kon terugkeeren. |s De invloed der WestersehC beschaving. De Congo-negers, die op de tentooL stelling te Tervueren waren, zyn jn Boma teruggekeerd. Men schrijft nu van daar Niet zoodra waren zij ontsehee van de „Professor Woermann" of 1 spel begon. Zij verkochten al wat zy in Bek hadden gekregen voor een appel" een ei en hadden spoedig weder k nis gemaakt met de jenever, die h te Tervueren stelselmatig was 01 houden. Een hunner verkocht gouden uurwerk voor 10 frs. Na de kennismaking met de jei ver kwam het tot een gevecht n de politie, waarin de laatste Eur peesche kleeren, die zij aan 't hadden, vernield en verscheurd wi den. De Verkiezingen in dej Ver. Staten. Het resultaat der mayorsverkiezi te New-York, is: Rechter Van Wjj 235,181 steramen, Low 149,873 Tracy 101.823 St., Henry George 20.727 st., zoodat rechter van Wij gekozen is. De candidaat der democratise party voor den post van opperrechi in het Hof van Appel van den sta New-York is gekozen met eenma derheid van ongeveer 40,000 sternmi De Republikeinsche candidaat vo den post van gouverneur van den sta Ohio is gekozen met een kleiner me< derheid dan de uitslag der presiden1 Hy bleef echter al door op eenigen afstand van me, maar toch dicht genoeg om ran in het oog te kunnen houden. Men zou my uitlachen als ik bescherming vroeg tegen zoo'n weinig verdacht uitzienden persoon. My over mijn lafhartigheid schamende, zette ik het op een loopen. Drigo kon mjj binnen weinige oogenblik- ken ingehaald hebben en niemand zou hem kunnen be letten mij te wurgen, als hy dat wilde, maar hy kwam volstrekt niet nader' bij. Of ik vlug of langzaam liep, toch bewaarde bij denzelfden afstand en wilde mij schijnbaar niet inhalen. Terwijl ik liygend voor ons huis wachtte, totdat juf frouw Lucas mij zou komen open doen, zeg ik Drigo onder een lantaarn, die voor het palcis te Lambeth stond, stilstaan. Myn zenuwachtigheid zooveel mogelyk voorjuffrouw Lucas verbergend, liep ik haar haastig voorbij naar myn kamer. Al naarmate ik kalmer werd. kon ik ook beter denken, en het werd my duidelijk, dat Drigo my niet op deze manier had laten ontsnappen, als hy 't op mijn leven gemunt had. Zyn wraak zou niet bevredigd zyn geweest, met mij alleen een schrik op bet lyf te jagem „Misschien zal hy zich eindelijk wel verwijderen, wauneer hy ziet, dat ik van avond niet uitga," zeide ik tot mij zelf, terwijl ik naar het venster liep. Maar toen ik door een reetje van de jaloezie keek, zag ik myn vervolger op de brug staan, bijna recht over ons huis. Wat beteekende dit Het antwoord op deze vraag was niet zoo heel moeilijkdeze man had bevel gekregen mij in het oog te houden. Maar plotse ling begreep ik, dat hy het niet op mij voorzien had. zooals ik mij in mijn angst verbeeld had, maar op Taras. Ongetwijfeld zouden zyn vijanden hem onder weg overvalleu. terwyl Drigo last was gegeven my te ver hinderen Taras van hun plan in te lichten. Nog geen acht dagen geleden, had ik op het plein voor het huis van Gordon de wacht gehouden om over Taras te wa ken. Dit feit kon aan den geheimen vijand wel bekend wezen, die trouwens van ons doen en laten op de hoogte scheen te zijn, en daarom had hy waarschijnlijk een schildwacht voor ons huis geplaatst. Terwyl ik over liet voorval vaa de vorige week nadacht, kwam my de koetsier van den coupé voor den geest, en her innerde ik mij, boe wantrouwig deze mij had opgeno men. Zou hij een spion kunnen zyn, die inlichtingen inwon Juffrouw Lucas kwam my goeden nacht wenschen. Toen zy zich in haar kamer "bevond, keerde ik naar het veDster terug en keek naar buiten. Drigo stond nog op dezelfde plaats. Myn angst nam hoe langer hoe meer toeik moest Taras waarschuwen wanneer ik hem nog uit dit gevaar wilde redden. Maar hoe kon ik hem opzoeken. Drigo hield het huis steeds in het oog; ik kon het dus met verlaten, zonder door hem opge merkt te worden. Hy trachtte zich volstrekt niet te ver bergen; „gij ziet, dat ik u bewaak," scheen hy te zeg gen; „ik waarschuw u dus te blijven, waar gy zyt." wanneer ik uitging zou hy zeker myn bedoeling De- grypen en maatregelen nemen om myn plannen te ver ijdelen. Vreemd! de gedachte, misschien doodgeslagen of gewurgd te worden, joeg mij volstrekt geen angst aan, waarschijnlijk omdat ik te veel met het gevaar, waarin Taras verkeerde, was vervuld om aan mij zelf te denken. Maar ik begreep wel, dat het onvoorzich tig zou zyn zich aan do genade van Drigo over te geven, want hierdoor werd Taras niet gered. En toch hoe kon ik Taras waarschuwen, zonder door Drigo ge zien te worden Terwyl ik nog op een middel zon om aan Drigo's waakzaamheid te ontsnappen, herinnerde ik mij op eens, dat de werklieden van Gordon den muur, die onze binnenplaats van zijn fabriek scheidde, hadden gerestaureerdik had evenwel hooren zeggeD, dat zy er een opening in zouden laten om de groep gemakke lijker naar den oven te vervoeren. Wanneer liet my gelukte in de fabriek te komen, zou ik misschien wel een uitgang vinden waardoor ik in een straat achter het gebouw kwam, en zoodoende kon Drigo my het huis niet zien verlaten. Ik liet myn lamp branden, siak een kaars aan en be gaf mij onhoorbaar door de keuken naar de binnen plaats. Een massa puin toonde mij de plaats aan, waar men gewerkt had. Tot myn groote vreugde ontdekte ik een opening, waarvoor men een paar planken had geslagen. Ik verwijderde ze en zag dat ik zeer gemak kelijk door de opening in de loods kon kruipen. Er vast van overtuigd zjjnde een deur te vinden en ongeduldig door het minste oponthoud, haastte ik mij zooveel mogelijk om buiten te komen daar iedere ver traging het leven van miju vriend meer en meer in ge vaar bracht. Al zou ik ook vier of vyf uur voor de club moeten wachten, ik zou er geen oogenblik aan denken terug te keeren. Ik had dezelfde kleeding n f aan, maar mijn geeot was veel te veel met ernstig zaken bezig, óm over zulke bagatellen na te denk Ik kroop door het gat in de loods, kwam toen een kantoor en eindelijk iu het magazijn, waar slechts den grendel van de deur behoeide te schnhr om buiten te komen. Maar toen ik naderbij kwam b f innerde ik my op eens dat niemand het huis bewooi j en de deur van buiten gesloten was. Een diepe verslagenheid maakte zich van my meest sprakeloos staarde ik op het slot, terwyl tranen 1 woede in mijn oogen opwelden. Ik zette mijn kaars de toonbank, en deed wat alle vrouwen in mijn w bopigen toestand gedaan zouden hebbenik pakt'1 knop met beide banden vast en schudde ze uit macht, teneinde de deur open te trekken. Zy verwi f of verwoog niet, maar door het schudden viel de ka op den grónd, en ging uitik stond nu in 't pikdori t en had geen lucifer om haar weder aan te steken. Nog eens beproefde ik mijn krachten op de deur. week nietik geloofde nu alles verloren en begon da om al tastende don weg te zoeken, dien ik gekomen v Word t ver vuigd.) i-S-S *2(j£tó«g3

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1897 | | pagina 2