Uitgra vtng8ma chine
In tegenwoordigheid van den mi
nister van koloniën had Maandag
ochtend de beproeving plaats van een
gronduitgravingsmachine (excava-
teur), aan de fabriek der heeren Gebrs.
Smulders.
Deze machine is bestemd voor uit
graving van grond in de Solo-vallei,
waarvoor een aantal zulke werktui
gen noodig zijn. Indertijd is aan vier
Fabrieken hier te lande de vervaar
diging van elk twee zulke machines
opgedragen, in concurrentie, en toen
by beproeving, onder taezicht van
den ingenieur Pierson, de twee van
de Utrechtsche Ijzergieterij (firma
A. F. Smulders,) het best voldeden,
werd aan haar de vervaardiging der
overige opgedragen.
Thans stond er weer een gereed op
een groot wei veld achter de Ijzer
gieterij. Het ijzeren gevaarte graaft
met aanwending van 150 geïndiceerde
paardekrachten den grond uit.
Eene arrestatie.
Te Wageningen is Zaterdag gearre
steerd zekere G. H., uit Amsterdam
wiens aanhouding door zijn vader
werd verzocht in het Algemeen Politie
blad. H. bekende zich schuldig te
hebben gemaakt aan inbraak met dief
stal van ongeveer f 200, uit de woning
van zyn vader aan den Haarlemmer
dijk te Amsterdam, in den nacht van
25 op 26 October.
Met zyn vrouw had hij daarna een
reisje gemaakt naar Antwerpen. Om
niet herkend te worden, had hjj zijn
roode haren zwart geverfd. Yan de
f200 had hy nog slechts een klein
gedeelte in zijn bezit. Zaterdagavond
werd hy, na verhoord te zyn, naar
Amsterdam overgebracht.
In zyn cel heeft hy tweemaal ge
tracht zich van het leven te berooven
de eeiste maal door worging, de tweede
maal trachtte hy zyn hoofd te pletter
te loopen tegen den deurpost. Ook
werd een fleschje vergift op hem ge
vonden.
Gevolg van werkstaking.
Op het Sluitersveld te Almeloo werd
Zondag bekend, dat de dochters van
de wed. Löwik Maandagmorgen het
werk op de fabriek van den heerH.
Hedeman Jr. wilden hervatten. Dit
was tegen den zin der overige stakers,
waarom des avonds een honderdtal
arbeiders naar de woning van ge
noemde weduwe trokken en bedrei
gingen lieten hooren, ja zelfs zeiden,
dat er bloed zou vloeien, enz. enz.,
indien hare kinderen Maandag weer
aan den arbeid gingen.Later verscheen
de zoon van den heer H., om de vrouw
gerust te stellen. De menigte volks
groeide steeds aantoen de jonge
heer H. in gezelschap van een vriend
later huiswaarts keerde, werd eerst
genoemde met een steen in den rug
getroffen. Aangezien ook het volk
meer opdrongen den weg versperde,
sommeerde de marechaussee uiteen te
gaan. Aan dit verzoek werd geen
gevolg gegeven, waarop de sabel werd
getrokken en klappen werden uit
gedeeld.
De dochters van vrouw L. hebben
het werk gisteren niet hervat.
In groot gevaar.
Zaterdag is de stoomtram Oldambt-
Pekela aan een groot gevaar ont
komen. Toen de eerste tram van
Winschoten naar Pekela de brug
passeerde bij de in aanbouw zijnde
carton fabriek, lag die brug oogen-
schynlyk goed. Nauwelijks echter was
deze over de as, of de brug zakte
met het eene einde naar beneden.
Door de activiteit van den machinist
Zuurheide werd gelukkig eene ont
sporing, misschien wel een erger
ongeluk voorkomen, en de passagiers
kwamen met den schrik vry. De
brug was even te voren door een
arbeider afgedraaid om een schip in
de vaart te halen. Deze had de brug
wel weer gesloten, maar vergeten de
excentriek vast te zetten.
Letteren en Kunst.
UIT AMSTERDAM.
Opera Italiana.
Yoor eene uitverkochte zaal ging
gisterenavond „Pagliacci"; door de
spinweb, die sedert jaar en dag onder
de stoffige draperie zweeft, die aan de
loge, waarin my gewoonlijk 'n plaats
gereserveerd wordt, het licht ontr
neemt, zag ik Signa Capellaro, vol
gens het programma de „scène de
folie" uit Lucia di Lammermoor zin
gen, maar hooren kon ik haar niet,
door de voetbewegingen van myne
bovenburen, de bezoekers van het zy-
balcon; daarop volgde een ballet uit
Ja Favorite" en eindelyk, na de pauze
Leoncavallo's „opera dramatica".
Nooit is hier zulk eene opvoering
van pPagliaccci" te hooren geweest;
het is waar Signa Carnielli deto
neerde nu en dan geweldig en Signor
Cervi hoeft geen stem, maar alléén
Colazza (Canio) en Lunardi (Tonio)
zyn het, die ons een onschatbaar ge
not hebben verschaft en zij alleen
zullen er de oorzaak van zijn, dat
„Pagliacci" hier nog meermalen voor
het voetlicht zal komenals de
Directie haar belang begrijpt en ons
niet vergast op „la Forza del Destino"
en soortgelijken, waar de toeloop voor
deze opera nog geruimen tijd zeer
groot zal blijven. L_.
Ons publiek schijnt nog maar steeds
niet te willen inzien, dat het een on
vergeeflijke indiscretie is van Colazza
een herhaling te vragen van het zoo
ontzettend veeleischende recitatief en
lied, het slot der eerste acte.
B.
De kroningsfeesten en de
lichting 1898.'
Naar wy uit vertrouwbare bron
vernemen, zouden er by het leger
bestuur plannen bestaan, om de mili
ciens der lichting 1898 twee maan
den vroeger dan gewoonlyk onder de
wapenen te roepen, dus op lo. Jan.
a. s. inplaats van op lo Maart. Het
doel van dezen buitengewonen maat
regel zou zyn, tegen het tijdstip van
de aanstaande inhuldiging der Konin
gin en de groote militaire revue bij
Amersfoort, over goed geoefende en
volkomen afgerichte manschappen te
kunnen beschikken.
In verband met een en ander zou
de diensttijd van de miliciens der
lichting 1897 met twee maanden wor
den verkort, en de thans onder de
wapenen zijnde manschappen dus na
tien of twaalf maanden dienst (al
naar zy voor twaalf of zestien maan
den geloot hebben) naar hunne haard
steden teruggezonden worden.
„Ned. Dgbl."
Sport en Wedstrijden.
Jaehtrit.
Onder begunstiging van prachtig
herfstweder had Zaterdagmiddag om
1 uur 20 minuten in de omstreken
van Amersfoort de aangekondigde
jaehtrit met hindernissen plaats, uit
geschreven door het ministerie van
Oorlog, voor heeren officieren der
bereden wapens uit verschillende gar
nizoensplaatsen op een terrein in de
Vlasakkers naby Amersfoort.
Aan den wedstrijd werd deelgeno
men door de volgende officierenGras-
winckel, Pynappel, Von Wrangel,
Yan Eberson, Yan Haeften, Elias,
Papst, Völker. Reigersberg, Versluys
en Diemont.
Hoogte 47 was de „rendez-vous"
waar behalve de stafmuziek van het
5do regiment infanterie tal van belang
stellenden aanwezig waren.
Het punt van afrit was aan den
Soesterweg, van daar ging het over
een overgang van het spoor door de
Vlasakkers tot hoogte 47afstand
een uur gaans.
Er werd over 't geheel genomen,
prachtig gereden. Luitenant Pijnappel,
als no. 3 op de baan, kwam ongeluk
kig met zyn paard te vallen, welk
ongeval zich in den aanvang zeer
ernstig liet aanzien, maar by nadere
beschouwing bleek, nog al goed af-
geloopen te zyn; de berijder had
slechts enkele kwetsuren.
Luitenant Graswinckei uit Utrecht
was steeds no. 1. Zijn paard steigerde
voor de laatste hindernis, en ofschoon
hjj met bewonderenswaardige vaar
digheid zyn paard in de hand hield,
en het dwong over de hindernis te
springen, was evenwel luitenant Die
mont van het Oost-Indische leger den
le, en luitenant Graswinckei uit
Utrecht den 2e.
Luitenant Pynappel kwam nog als
3e aan. U. D.
RECHTSZAKEN.
Installatie.
In eene buitengewone zitting van
het gerechtshof te Amsterdam zyn
i Maandagmiddag op de gebruikelijke
wyze mr. M. A. Teixeira de Mattos
als raadsheer en mr. J. C. baron
Baud als advocaat-generaal geïnsta-
leerd. De procureur-generaal mr. Kist
huldigde de nagedachtenis van den
overleden raadsheer mr. Domis en van
wijlen mr. Jolles, wier plaatsen de
nieuwe titularissen innemen, waarna
by deze beiden met de hun ten deel
gevallen benoeming geluk wenschte.
Vervolgens ging de president van
het hof, mr. Van Valkenburgh, tot
de installatie over van de nieuwbe-
noemden, hun uit naam van het hof
gelukwenschend en welkom heetend.
Mr. Texieira zeide, dat deze toe
spraken te meer waarde voor hem
hadden, nu hy door den minister van
justitie aan de kroon ter benoeming
werd voorgedragen, terwyl hy niet
behoorde tot hen, die door het Hof
waren voorgedragen.
Nadat, evenals hjj, ook mr. Baud
het Hof, den procureur-generaal en
de balie had toegesproiien, werd de
zitting, die bijgewoond werd door de
leden van de rechtbank, het parket
en de griffie en door vele advocaten,
door den voorzitter gesloten.
Broeders
Voor de rechtbank in den Haag
werd Maandag een hoogst treurige
zaak behandeld. Daar stonden ach
tereenvolgens terecht twee broeders,
de een te 's Graven h age, de ander te
Rotterdam wonende, die in onmin
met elkander leefden, elkaar de grof
ste verwijten deden en zelfs niet ge
schroomd hadden op een wederzyd-
sche vervolging aan te dringen. De
eene broer stond terecht omdat hy
aan den anderen te Rotterdam be-
leedigende briefkaarten had geschre
ven en daarna had de laatste zich te
verantwoorden, beklaagd zyn broer
in het Kikkerstraatje te 's-Graven-
hage met een ffesch een gat in het
hoofd te hebben geslagen. Geruimen
tyd had het O. M. getracht deze
twee menschen, die als door de natuur
zyn aangewezen om elkander te steu
nen, te verzoenen, doch vruchteloos.
Een hunner was zelfs naar den minis
ter van justitie gegaan teneinde het
O. M. te dwingen eene vervolging
in te stellen wegens een mishandoling
van weinig of geen beteekenis.
In zyn requisitoir schetste subst.-
off. van justitie mr. Van den Bran-
deler deze treurige familieaangelegen
heid en vorderde voor den broer die
beleedigende briefkaarten had ge
schreven f 8 boete en voor den ande
ren broer, die met een flesch zou ge
slagen hebben vrijspraak daar het
noodige bewijsmateriaal ontbrak.
GEMENGD NIEUWS,
Het afloopen der Pegu.
Uit Atsjin wordt gemeld dat een
hoofd in het district Kerti aan onze
overheid twee zeeroovers van de Pegu
heeft uitgeleverd, alsmede eeu som
van 700 dollars die zjj by zich hadden.
Zeven andere Atsjineesche moor
denaars zijn hem in handen gevallen.
De Fransche Kamerleden krijgen
nu misschien ook een leeuwentemmer
in hun midden. Er wordt namelijk
verzekerd, dat Pezon, de bekende
leeuwen-dresseur, zich bjj de nieuwe
verkiezingen candidaat zal stellen,
vermoedelijk in het elfde of het twin
tigste arrondissement van Parijs.
De zaak-Dreyfus.
Nude naam van kapitein Dreyfus
weder op aller lippen is, zal men
gaarne iets naders vernemen van de
echtgenoote van den veroordeelde.
Mevrouw Dreyfus is van zeer
goede en ryke familie en heeft een
uitstekende opvoeding genoten. Op
twintigjarigen leeftijd trad zjj met
kapitein Dreyfus in het huwelijk en
Q' scheen voor haar een schoonetoe
komst te zjjn weggelegd. Zjj heeft
twee aardige, flinke kinderen, een
jongen en een meisje, aan wie zy
verteld heeft dat hun vader een groote
reis onderneemt. Zij schrijven hem
dikwijls; „Blyf niet zoolang weg,
lieve papal kom spoedig terug!''
Mevrouw Dreyfus is volstrekt niet
gebroken door den slag, die haar
gelukkig leven vernietigde. Toen de
vertwijfeling van het oogenblik voor
bij was, heeft zy zich opgericht en
nu werkt zy reeds drie jaren met'
onvermoeide geestkracht en nooit'
falenden moed aan de groote taak
die zy zich heeft gesteldhaar man de
verloren eer terug te geven.
Zy is thans 27 jaar, dus nog een
jonge vrouw, zelfs niet veranderd
door het verdriet Zy is groot en
blank, geen schoonheid, maar oen
voorname verschijning. Zy woont by
haar oudeis te Parys en wie haar
kennen,zeggen dat het ongeluk sluime
rende krachten in haarlheeft gewekt en
haar liefde voor haar man nooit zoo
groot is geweest als nu, nu hy in
zyn ellende geen andere hoop heeft
dan zyn vrouw.
Verlichting van den Oceaan.
De Italiaan Carrello en de Fransch-
man Lemieux hebben het vernuftige
denkbeeld geopperd den Oceaan tus-
schen Europa en Amerika 's nachts
te verlichten, door middel van licht
schepen, vyftig mijlen van elkander
geankerdeen soort drijvende vuur
torens. Het is jammer, dat liet wat
duur is. De aanlegkosten bedragen
zoowat 300 millioen gulden en het
jaarlykschonderhoud ruim 10 millioen.
Spionnenvrees.
Als een staaltje van spionnenvrees
onder de Fransche politie-beambten
in de grensplaatsen, vinden wy het
volgende verhaal in een Duitsch blad
Prins Christiaan van Denemarken,
oudste zoon van den kroonprins, was
zyn verloofde, prinses Alexandrine
van Mecklenburg, te Biarritz gaan
opzoeken. Hy maakte vandaar met
zijn adjudant een uitstapje over de
Spaansche grens. Terugkomende stap
ten beide heeren aan het eerste Fran-
sehe grensplaatsje af en de adjudant
maakte op het perron eenige aantee-
keningen van de gedane uitgaven in
zyn zakboekje. Daar kwam eens
klaps een heer aanstappen, die ver
klaarde de commissaris van politie te
zijn en de twee uitnoodigde hem te
volgen. De prins maakte zich be
kend, liet zelfs een legitimatiekaart
zien, maar niets baatte; by en zyn
adjudant werden als spionnen naar
het bureau gebracht, te midden van
een weinig vriendelijk gestemde
menigte. Eindelijk wisten de „spion
nen" de beambten te bewegen hen
naar Biarritz te brengen, waar beiden
natuurlijk herkend en onder veront
schuldigingen op vrye voeten gesteld
werden.
Een vloer van mensehen-
beenderen.
In een dorpje in Schotland deed
men onlangs een afgrijselijke ont
dekking. Verscheidene arbeiders wa
ren bezig met het wegruimen van
een oud, halfvervallen huis. By het
omspitten van den grond stuitten zij j
op een vloer, die nog in volkomen1
goeden staat was en bjj nader onder
zoek bleek te bestaan uit niets anders
dan menschenbeenderen. Het huis
was het eigendom der gemeente en
stond reeds sedert menschenheugenis
leeg, zoodat het wel nooit zal ont
dekt worden, door wien en wanneer
die vloer daar gemaakt is.
Michel Aiigclo en de Critici.
Michel Angelo, die, zooals men
weet, niet alleen een beroemd schil
der, maar een even groot beeldhouwer
was. gevoelde zich altjjd diep gekrenkt,
ais hij hoorde, dat de meeste kunst
beoordeelaars de antieke beeldhouw
kunst zoo hoog prezen en de moderne
afkeurden: hij dacht er dus gedurig
over hoe hjj die valsche kunstkenners
zou kunnen beschamen. Eindelyk
kwam hij op den inval een marmeren
beeld te maken, dat hij met al zjjn
kunst bewerkte en waarin hjj den
geest en de grootheid bracht, die al
zijn werken kenmerken. Tóen het
beeld voltooid was, brak hy er een
arm af, gaf de breuk een oud aanzien,
alsook het geheele beeld, en begroef
het op eene plaats, waar hjj wist, dat
weldra een gebouw opgericht zou
worden; maar dei: afgebroken arm
behield hy. De tyd van het bouwen
k.vam, en toen de arbeiders bjj het
uitgraven van den grond het beeld
vonden, bleef dat niet lang een ge
heim. Al de kunstkenners kwamen
aansnellen, erkenden het beeld dadeljjk
als werk uit de oudheid en konden
er weder geen lof genoeg voor vinden.
Michel Angelo kwam er ook bjj,
en toen de kunstbeoordetlaars zich
weder tegenover hem over de voor
treffelijkheid van de antieke en de
gebrekkigheid van de moderne beeld
houwkunst uitlieten en hunne over
tuiging te kennen gaven, dat een mo
dern beeldhouwer zulk een kunstwerk
niet zou kunnen maken, antwoordde
Michel Angelo hun koel, dat zjj zich
vergisten, dat het beeld volstrekt niet
antiek was, maar modern, en dat hjj
zelf het gemaakt had. De critici
wendden zich met verachting van
Michel Angelo af en bewonderden
het beeld opnieuw. Toen haalde Michel
Angelo den afgebroken arm te voor
schijn, hield dien aan de breuk van
het beeld, en ziedaar, hy paste juist
en liet niet de minste leemte over.
Nu vertelde de kunstenaar ook wat
hjj gedaan had en hoe de vork in den
steel stak. Het bewys lag nu maar
al te duidelijk voor de hand, dat het
beeld niet antiek, maar modern was.
De vervolging tegen Crispi.
Het Hof van Cassatie te Rome heeft
Maandag het hooger beroep behan
deld van den heer Crispi tegen het
vonnis van het Hof van Appel te
Bologna, in raadkamer vergaderd,
waarbjj bjj zich beroept op de incom
petentie dezer rechtbank, om kennis
te nemen van de tegen hem ingestelde
vervolging.
Het Hof van Cassatie heeft in deze
vonnis geveld in dien zin, dat de ge
wone rechter in deze incompetent
was en heeft dientengevolge zonder
verder verbaal het uitgesproken von
nis vernietigd.
Ongeloofelij k.
Te Berlijn schijnt een verslag van
een Pruisisch ambtenaar over de
historische kennis die recruten uit de
Oostelijke provinciën aan den dag
legden, vrij wat opzien gebaard te
hebben. In het uur voor de instructie
bestemd vroeg hjj eens„Wie is Bis
marck en kreeg daarop o.a. de vol
gende antwoorden„Bismarck is een
Keizer van Frankryk geweest."
„Bismarck is dood". „Bismarck
woont gepensioneerd te Parijs".
Bismarck heeft deelgenomen aan den
veldtocht van 1870 en kreeg een me
daille van goed gedrag." Bismarck
stamt af van de Hohenzollerns en is
op 1 April geboren."
Van G6 recruten hadden precies
één derde gedeelte nooit van den
ijzeren kanselier gehoord.
Eenige opschudding is te Berljjn
gewekt door het bericht, dat een offi
cier van de dragonders, prins Schö-
naich-Carolath, die bjj de begrafenis
van generaal v. Bülow in den Ijjkstoet
was, door een steen in den rug is
getroffen, welke van den steiger voor
een huis door den een of anderen
werkman moet geworpen zjjn. De
Keizer en de Keizerin waren even
te veren voorbjjgereden. Alle werk
lieden, die op den steiger het voorbij
trekken van den stoet in oogenschouw
hadden genomen, zjju dadeljjk in hech
tenis genomen en aan een streng ver
hoor onderworpen; tot nu toe echter
zonder eenig gevolg.
VircRow.
Professor Virchow vierde Zater
dag zjjn vyftigjarigjubileealsdocent
aan de Berljjnsche hoogeschool. Hjj
is genoegzaam hersteld van zjjn on
gesteldheid en kon de huldebewyzen
in ontvangst nemen.
De jongste zitting van de Oosten-
rijksche Kamer, die zoo byzonder uit
muntte door onbeschrijflijke schanda
len, werd zooals wy meldden, bijge
woond door den Amerikaanschen
humorist Mark Twain.
Mark Twain bleef tot het eind der
zitting en ging na afloop met eenige
Kamerleden naar een restaurant, oin
zich te versterken. Toen iemand hem
vraagde of hij wel eens iets derge
lijks beleefd had als wat hij in de
Oostenryksche kamer had gezien,
sloot hij de oogen en dacht even na,
daarop zeide hij op zijn gewone lang
zame, ernstige wjjze:
„In Amerika zag ik eens dat een
groote volksvergadering ontstond door
dat een heer bij vergissing met het
paard van een anderen heer was weg
gereden. Er was reeds eenig rumoer,
voordat men den heer te pakken
kreeg, maar toen begon de discussie
over wat er met hem gedaan moest
worden. Deze werd afgebroken om
den man voorloopig op te hangen.
Daarop constitueerde zich een recht
bank, die over het ljjk recht sprak
en de voltrekking van de doods
goedkeurde. Bjj dit tooneel ging
ook zeer levendig toe, maar wat
moer en te gelyker tijd spreken
treft, geef ik aan den Oostenrijkse
Rijksraad de voorkeur. Ik geloof
wel dat daarbjj iemand gehangei
worden, maar wie het zal zijn
ik na zoo korte waarneming niet
zekerheid zeggen."
Mark Twain liet zich door
Lecher beloven dat deze hem
waarschuwen, wanneer hjj weder
redevoering van twaalf uur ging!
den de humorist wil deze vergadei
van het begin tot het einde bywoi
Dr. Lecher verzekerde met heti
stigste gezicht dat hy de volge
week bjj de tweede of derde lei
zjjn proefstuk zal herhalen of
beteren.
Een nieuw zeil.
Een der bezwaren verbonden
het gebruik der gewone zeilen is,
een deel van den winddruk boo:
schip doet overhellen tot op een pi
dat zjj zouden omslaan, indien
het vaartuig tegen de windrich;
in werd gezet of het zeil ten d
werd ingehaald. Bjj het nieuwe;
het cycloonzeil, zooals het in Enj
sche bladen wordt genoemd, is
bezwaar vermeden. Het is zoo
steld, dat de drukking opvvai
werkt als bjj een vlieger en dat
resultante der krachten zich veria
in do richting van den schuinsta
den mast. Daar deze beneden in
boot is bevestigd zonder steun
ter zjjde, wordt er niet meer kn
uitgeoefend op den éenen dan op
anderen kant der boot.
Het is een elliptisch zeil, waai
de horizontale as de langste is e:
een parapluie is het over eon r
getrokken, terwjjl het kan saao
vouwen worden aan beide zjj den
de koriste middellijn. Gewooi
maakt het zeil een hoek van o:
veer 45 graden met den horizon, n
bjj sterken wind kan de hoek
kleiner zijn. Daar de eenige drukk
die de boot zou kunnen doen omsl
in 't gewicht van den mast is gele
kan, zoo daaraan een tegenwicht w
gegeven, de zwaarste storm w(
getrotseerd, tenzylnatuurlyk de op
fende kracht zoo groot werd, da:
boot geheel uit het water werd
tild.
Er is wel meer sprake van gew
de zeilen als vliegers te doen wer
en indien de verwachting der uit
ders, de heeren Percy Pilcher
Londen en Wilson van Dublin,
vuld wordt, kan dit zeil tot ge\ï
tige resultaten leiden, daar misse!
zelfs reddingsbooten er gebruik
zouden kunnen maken.
Melk-tru8t.
Te New-York is door Engel
speculanten een melk-trust opgei
met een kapitaal van twaalf mill
dollars. Deze maatschappij zal
monopolie van den melkhandel in l
York in handen zien te krjjgen.
Van d© BritscR-Indisch»
grens.
In het kamp van generaal L:
hart meent men dat de georganise
tegenstand van de stammen aai
Indo-Afgaansche grens thans w
ken is, maar men vreest dat nu
tjjdvak van de guerilla beginnen
en in dit opzicht zijn die bergsi
men berucht De bergen in den
trek vau het kamp dat nu ir
Tirah-vallei, het hart van het ge
der Afridi's, opgeslagen is, zijn
gewapende inboorlingen, en de 1
vooien worden onophoudelijk bes
ten, tot vlak by het kamp. led
dag worden soldaten op die wyzi
dood of gewond, s'Avonds is de
naar Arhanga onveilig en de telegi
lijnen worden telkens doorgesne
Evenals meestal in zulke gevi
wordt de werkeloosheid van de Brit
Indische troepen aan vrees of onm
toegeschreven.
Zaterdagnacht is luitenant Gii
gedood en kapitein Sullivan gev
by het beschieten van het kamp.
Men verwacht gezantschappeD
eenige clans van de Afridi's
Orakzai's, maar de Zakka-Khels
belangrijkste van alle, toonen nif
minste neiging om zich te onder'
pen. De regeering schijnt nog i
beslist te hebben ten aanzien vai
al of niet blijvende bezetting vai
Tirah-vallei.
Eergisteren is een verkenning
ken. Toen was hy reeds mjjn intieme vriendgij kunt
u dus myn angst voorstellen, toen ik vernam, dat deze
order daaelyk moest worden uitgevoerd. Gelukkig duur
de het lang, voordat de minister iemand kon vinden,
die geschikt was om zyn bevel ten uitvoer te brengen.
Het was een prachtig geval. De agent, die deze taak
volbrengen zou, moest goed op de hoogte van de En-
golsche taal zyn. ten eerste omdat Taras in Engeland
woonde, maar ook om politieke redenen, want het zou
een verschrikkelijk schandaal zyn, wanneer de Russische
regecring in een complot betrokken was, dat ten doel
had een zoo achtenswaardig persoon als Taras van zyn
vryheid te berooven. Eén individu verlangde zeer met
deze zending belast te worden, n.m. een zekere Ruders
dorf, een geslagen vjjand van Taras.
Maar hy kon geen woord Engelsch. Op een goeden
morgen, dat de minister my vertelde in welke verlegen
heid hy verkeerde, vroeg hy my op eens of ik de zaak
niet op me wilde hemen.
„Gij behoeft hem niet om het leven te brengen, voeg
de hy er bij, ziende dat ik er eenig bezwaar in had.
pDe voornaamste reden, dat ik Rudersdorf niet zend
is, dat hy juist alles in het werk zou stellen, Taras uit
den weg te ruimen. Ik verlang alleen, dat Taras naar
Rusland wordt getransporteerd. Dat zal den czaar meer
voldoening schenken, dan de dood van den man, waar
voor by een levendige bewondering koestert. Ik zal u
vier en twintig unr bedenktijd geven maar als ge wei
gert gaat Budersdorf in uw plaats. Welnu", vroeg Kava-
nagh op scherpen toon, „welk antwoord zoudtgij heb
ben gegeven ?tL-4£&-
„Ik zou gegaan ziju," zeide ik zonder aarzelen.
„Daar was ik zeker van. Maar het was lang geen
gemakkelijke taak. Gij zult nu wel inzien, dat ik ver
plicht was myn belofte te houden."
„In het geheel niet. Als gij den minister op de eene
manier kondt bedriegen, zoudt ge het op eeu andere
ook wel kunnen doen. Van den eersten dag hebt ge
hem ongetwijfeld voortdurend voorgelogenwat kwam
er een leugen meer of minder op aan
„In dit geval was liegen geheel nutteloos, want door
niets te doen zou ik oogenblikkelyk mjjn ware gevoe
lens verraden hebben. Uit jaloezie zou Rudersdorf myn
gangen nauwkeurig hebben laten nagaan en er zeker
in geslaagd zyn den minister te bewegen hem in mijne
plaats met de opdracht te belasten. Deze leugen zou
dus maar tot uitstel van executie geleid hebben. Door
myn pogingen om Taras in handen te krijgen heb ik
de zaak veel meer vertraagd. Kunt gy myne redeneering
volgen
„Jawel."
„Gy ziet dus nu in, dat deze opdracht te weigeren,
gelijk stond met toe te stemmen in den moord van
Taras?"
„Ja."
„Gij begrijpt dus ook om dezelfde reden, dat ik he
den gedwongen ben myn belofte te houden?"
Hoe logisch zyn redeneering ook was, kon ik haar
toch niet beamen.
„Het is de eenige wyze, herhaal ik u, om te verhin
deren, dat mijn vriend door Rudersdorf van kant zal
worden gemaakt; dit zeggende legde hy even de hand
op Taras' borst.f£HBLi
„Ik begryp wat gy wilt zeggen," antwoordde ik met
tegenzin.
„Als dat zoo is, moet gy u ook met mij verstaan,
welke maatregelen genomen moeten worden."
„Nooithernam ik met geestdrift. „Nooit zal ik daar
toe overgaan. Tweemaal heb ik alleen hem gered, ter
wijl ik tegen vier of vyf van u stond."
„Maai- de derde keer znlt ge met Rudersdorf en niet
met my te doen hebben. Als hij op het oogenblik in
mijn plaats stond, hoe zoudt <je hem dan verhinderen,
Taras hier neder te schieten?"
Met éen sprong had ik my tusschen Taras en hem
geplaatst, want daar hij zyn hand in zyn borstzak stak,
meende ik een oogenblik, dat hy een revolver te voor
schijn wilde halen.
„Arm kind," zeide Kavanagh glimlachend zyn zak
doek te voorschyn brengend„twee schoten door deze
geoefende hand, en het was met u beiden gedaan."
„Waarschyulyk wel," stamelde ik, op een stoel neder-
vallend, terwyl ik gevoelde hoe machteloos ik was,
„maar ik zou dan toch hot eerst gedood zyn."
Kavanagh fronste de wenkbrauwen en draaide zich
om, terwyl hy zyn handen, die vochtig schenen te zyn
met den zakdoek afveegde. Toen hy zyn gelaat weer
naar mij toekeerde, zag ik dat het zweet op zyn voor
hoofd parelde.
„Gij spreekt over den dood op een manier, alsof er
geen een middel ter ontsnapping overblijft, alsof gy alle
geluk hebt opgegeven."
„Wanneer gjj my de waarheid vertelt, zie ik geen
kans^meer op behoud van zyn levenden van af den dag,
dat Taras my ontnomen zal worden, is het met
geluk voor goed gedaan. Maar waarom zetten wij ei
I lyk dit gesprek nog voort Gelooft gij, dat ik
i spoedig bevreesd hen Denk dat toch niet. Ik zal
j middel bedenken, hoe ik dien man, waarvan gy spre
het hoofd kan bieden
j „Op de eene of andere wyze moet de knoop doo
hakt worden."
i Hij herhaalde deze woorden nog eens langzaaa
i met nadruk, en voegde er toen plotseling let
dig bij
„Misschien vindt gij nog wel een uitweg; nu gij
raadgevingen niet wilt opvolgen, „Waarom zoude
en ik het niet probeeren, Rudersdorf en zyn hand
gers om don tuin te leiden?"
Ik zag hem wantrouwig aande nadruk, dien
zyn woorden legde en listige uitdrukking in zyn
stijfden myn vermoedens, hoewel deze teekenenj
toegeschreven konden worden aan zyn verlang»
Taras te redden en zijn vijanden te bedriegen.
„We zullen zien, wat Taras er zelf van zegt,"
nam ik.
(Wordt %vervoigdi
