daling van de waarde der producten
het gevolg zou zyn, ried hy den min.
voor dat doel een leening aan.
De Minister Pierson erkende dat
het bimetallisme behoorde tot de vrome
wenschen tot zyn spijt. Men kon
geen waardeverhouding vinden die
allen bevredigt. Voor outmunting van
zilver was de tijd gelukkig nog niet
gekomen. Er was dan ook geen ge
vaar voor depreciatie van onze munt
Men moest zich in deze niet zenuw
achtig maken; dat was het grootste
gevaar. Met tal van cijfers toonde de
Min. aan dat de toestand van ons
muntwezen niet werd bedreigd en dat
db invloed van valseli zilver in Indië
slechts luttel bedroeg.
Andere opmerkingen beantwoor
dende (door de heeren Bultman, Geert-
sema, van Nispen en van Lier tot hem
gericht) gaf de Min. te kennen, dat
alles beproefd werd om door de schat
tingen van liet personeel het publiek
zoo weinig mogelijk te ontstemmen.
Voor een belasting op vet en huiden,
door vrijstelling van den accijns
op de binnenlandsclie wilde de
Min. zich niet laten vinden. Wij had
den by den invoer te veel belang.
Evenmin zag hy kans om wettelijke
bewijskracht toe te kennep aan kada
strale kaarten, met het oog op de fouten
die daarin voorkomen. Herziening van
de inrichting van aanslagbiljetten
achtte de Min. wel mogelijk. Den
rentevoet van 4 pet. by de berekening
der vermogensbelasting achtte de Min.
juist.
Zyu begrooting werd zonder stem
ming goedgekeurd evenals hoofdstak
XI (onvoorzien).
De Kamer heeft aan den heer Fran
sen van de Putte, op zyu verzoek
verlof verleend om nadere inlichtingen
aan de Ministers van Binnenlandsclie
Zaken en vau Waterstaat, Handel en
Nijverheid te vragen omtrent den toe
stand van het boezemwater van Delf
land. G"« J*"»
üit de „Staatscourant,".
Kon. besluiten.
Benoemd tot leeraar aan de Poly
technische school G. 3. van Swaay,
thans leeraar aan de Rijks hoogere
burgerschool te Tilburgtot directeur
van het post- en telegraafkantoor te
Brouw S. K. van Loo, thans te Blok-
zÜ1-
Marine. De ingenieurs der marine
der 2e klasse jhr. C. Rappard en M.
G. de Gelder en de adspirant-inge-
nieur der marine jhr. M. Rap part,
respectievelijk geplaatst bij 's Rijks
werf te Willemsoord, Hellevoetsluis
en Amsterdam, worden met 1 Maart
a. s. overgeplaatst naar 's Rijks werf
te Amsterdam, Willemsoord en Helle
voetsluis.
Verkiezing Tweede Kamer.
De vrijzinnige vereeniging Deven
ter koostot voorloopige candidaten
voor de Tweede Kamer (vacature-
ytoü'el) dr. J. M. J. Hoog te Terwolde
en J. van Loenen Martinet.
Gedenksteen Buys Ballot.
Namens Hare Majesteiten de Konin
ginnen is een vorstelijke bijdrage ge
zonden voor een gedeukteeken ter eere
vau wijlen prof. dr. C. H. D. Buys
Ballot, aan den secretaris van bet
uitvoerend comité, den gep.-kapt. luit.
ter zee B. J. G. Volck, dir. der zee
vaartschool in het Zeemanshuis te
Amsterdam.
Voor het Nationaal Huldeblijk aan
H.M. de Koningin-Regentes werd in
October te Konstantinopel een in
schrijving geopend door den heermr.
Th. J. J. van Uye Pieterse, consul
der Nederlanden, tevens kanselier aan
het gezantschap aldaar. Zooals ver
leden week werd vastgesteld, heeft
deze inschrijving builen de inteeke-
ning vau den gezant, die niet op deze
lijst voorkomt, bet betrekkelijk aan
zienlijk bedrag van fr. 401 opgeleverd.
Inhuldigingsfeesten te
Amsterdam.
Eenigc aanzienlijke bewoners der
Heerengracht te Amsterdam, hebben
bet plan opgevat om, bij de inhuldi
gingsfeesten, in deze gracht, die zich
daarvoor bijzonder leent, een fraaie
goudelvaart te doen houden. Dooreen
architect van naam moet reeds een plan
daarvoor outworpen zjjn.Men wil trach
ten de deelneming in de kosten van de
Brouwersgracht tot den Amstel zoo al
gemeen en ruim mogelijk te maken, ten
einde aan de duizenden vreemdelingen
iets schoons en voor Amsterdam met
haar vele grachten en kanalen bijzon
der eigenaardigs te aanschouwen te
geven.
Het plan vindt aanvankelijk bij vele
bewoners reeds veel sympathie.
Afdreiging.
Een bewoonster van de Spuistraat
te Amsterdam deed Donderdag aan
gifte, dat zij in de courant De Am-
ster damsche Lantaarn van 22 Ja
nuari li. was geplaatst en er dien
dag 2 personen bij haar zouden ko
men om f 10 in ontvangst te nemen,
met de belofte haar in het vervolg
met rust te laten. Een iuspecteur is
daarop met een rechercheur derwaarts
gegaan waar zy zich verdekt hebben
opgesteld. Te 2 u. 40 verschenen
twee bekende colporteurs van De
Amsterd. Lantaarn, die de vrouw
f25 afpersten, op welk bedrag f10
is betaald, waarvoor een van hen
een quit an tie teckende onder valschen
naam. Beiden zijn daarop gearres
teerd en naar het bureau Oudebrug
overgebracht.
Een drama.
In de woning van een bewoner van
Amsterdam ontstond dezer dagen een
verwoed gevecht tusschen... don mees
ter en zijn hond, een grooten New
foundlander, welke strijd eindigde
met den dood van het beest, maar
waarbij ook de meester geducht ge
havend werd. De oorzaak ligt in de
trouw vau het dier jegens zjjne mees
teres. Deze had zich nl. bij een val
van een paar treden der trap bezeerd,
en verzocht haar echtgenoot haar to
helpen. De hond, die door het kreu
nen zy'ner meesteres meende dat zij
mishandeld werd, sprong op zijn
meester toe, zette zijn vervaarlijken
muil in diens arm, en sleurde hem
van zijn vrouw, die plotseling flauw
viel van schrik. De aangevallene had
de tegenwoordigheid van geest het
woedende dier met bovenmatige
krachtsinspanning beet te pak kon, en
ofschoon het bloed hem uit de won
den van den arm stroomde, onder de
knie te krijgen. Een der huisgenoo-
ten haalde een pistool, waarmede den
hond voorgoed elke aanval van razer
nij werd verleerd. Wild.
Te Amstelveen heeft een veehouder
iu de aarde, afkomstig van zijn aan
deel in de geslechte kracht langs den
straatweg naar Amsterdam, een gou
den eetlepel gevonden, zoo goed als
gaaf. Waarschijnlijk zat hot voor
werp reeds in de steigeraarde, waar
van ongeveer 63 jaar geleden deze
kracht werd aangelegd.
Lustrumfeesten iu Delft.
De senaat van het Delftsch stu
dentenkorps heeft zijne goedkeuring
gehecht aan het ontwerp-feestpro
gramma, door de feestcommissie in
gediend voor de aanstaande lustram-
feesten, te houden in de week van
4—10 juli.
Dat programma luidt aldusMaan
dag: inhaling der réunisten en ver
tegenwoordigers van andere korpsen,
matinée op het feestterrein, réunie-
diner, kroegjool op de sociëteit Phoenix.
Dinsdagmaskerade-optocht, voor
stellende den intocht der 300 verbon
den edelen binnen Brussel in 1566,
matinée en soirée op het feestterreiu.
maskerade-diner, maskerade-avondop
tocht.
Woensdag: matinée op het feest
terrein, overhandiging van het smeek
schrift, soiree, gala-hal, volksconcert
op de Markt.
Donderdagmatioée, bal-costumé,
soirée.
Vrijdag: boottocht, door de socië
teit Phoenix te geven, kermesse d'été,
volksconcert op de Markt.
Zaterdagmatinée en volksfeesten.
Tevens zullen eventueel door korps-
vereenigingen te geven feesten op
dezen laatsten dag der feestweek
plaats vinden.
De onlangs te Utrecht opgerichte
vereeniging van hoofden van scholen
in Nederland telt thans reeds 868
leden, de meesten uit kleine steden en
dorpen. Amsterdam telt 105 leden,
Rotterdam 70, Den Haag 25, Haar
lem 19, Arnhem 14, Utrecht 13, Dord
recht en Groningen elk 12, Zwolle S,
Leeuwarden, Middelburg eu Vlissin-
gen elk 6, Leiden 5 leden.
Moord te Leur.
De van den moord beschuldigde F.
heeft zich, naar uit Leur bericht
wordt, iu de gevangenis getracht op
te hangen. Voorts vernemen wy. dat
hy aan een der maréchaussées ver
klaard heeft, zich liever te dooden
dan te bekennen. (U. D.)
Te Haulerwijk is een byna 85-jarig,
alleen wonend man bijnauaakt en stijf
van koude iu zyn kamer gevonden.Men
wist hem tot bewustzijn te brengen.
Circa 20 uren had hy in dien toestand
gelegen. Terwijl bij zich vanschoone
onderkleeding zou voorzien, was hy in
bezwijming gevallen en machteloos ge
worden. Ondanks de verpleging, is de
grysaard Woensdagnacht overleden.
Letteren en Kunst.
Antigoue.
Als 5e voorstelling van het abon
nement. geeft a. s. Donderdag de Ko-
ninkl. Vereeniging het Nederl. Too-
neel een opvoering van „Antigone"
in de metrische vertaling van Prof.
Dr. J. van Leeuwen.
Antigone en Ismène, dochters van
Oedipus, ziju de dames Brondgeest-
Bouwmecster en Hol trop-van Gelder,
terwijl de lieer Louis Bouwmeester
als Kreon, koning van Tliebe, zal op
treden.
Waar, zooals hier, sprake is van
eene opvoering van deze onsterfelijke
tragedie van Öophokies, kan iedere
verdere aanbeveling vrijwel overbodig
heeten. Hieronder laten wjj dan ook
alleen slechts het oordeel van eenige
bladen volgen.
„De Hollaudsche Illustratie"
Wanneer 't toonee! een zedenschool
voor 't volk moet zijn, dan komt aan
„Antigone" een der eereplaatseu toe.
Laat het waarheid zijn. datdegroote
massa van 't schouwburgpubliek on
ontwikkeld is, waar 't kunst geldt,
laat bet niets begrijpen van de zeden,
de levens- en de gods- (goden) be
schouwing der oude Grieken, maar
met haar onbewust rechtsbewustzijn,
haar naïef zedelyk gevoel, is die massa
soms meer scherpziend dan de hoogst
ontwikuelde criticusal vermoedt zij
niets van 't bestaan van den vloek
van Oedipus, door de schuld en 't be
rouw van Kreon wordt toch in haar
de overtuiging wakker geschud, dat
het kwade zich zelf straft. En reeds
dat is goud waard.
„Het Nieuws van den Dag":
Van het oogeublik dat de heer Louis
Bouwmeester opkomt tot by het too-
neel verlaat, in al zyne tooneelen, was
het één groot, onvermengd genot naar
hem te luisteren en zyn zeggingskracht
te bewonderen, en vervuld te worden
van eerbied voor zijn massief, karak
tervol spel.
„De Telegraaf":
Bouwmeester, breed en zwaar, mach
tig en massiet.granietecariatyde, heeft
zijn koningsroi koninklijk gedragen.
Zyn uitbeelding van de rol van
Kreon is als de baan, die de zou 's daags
aan den hemel bestrijkt. Statig en
zwaar opdoemend aan een verren ho
rizont, waar het bleeke morgenrood
lichtelijk reeds de tint van't komend
bloed van den avond voorspelt, gaat
zy op tot midden op den noen, hoog
en brandend in de lucut, om te avond
in zeeën van vuur naar de donkere
nachtverdoemenL af te daleu. Bouw
meesters „Wee, wee" in't laatste be
drijf, z«Q klacht bij de baar vau zoon
en gade, is de aller, alleropperste uiting
van menschelyke smartontroering. Zóó
lijdend is Kreon, ook gebroken, nog
koning, koning aller smarten.
„Het Vaderland":
Nu de spelers. Bouwmeester heeft
weer voor de zooveelste maai bewezen
wat hy kan.
't Is kolossaal wat hy doet. Blijk
baar geeft hy zich met zooveel genoe
gen aan dat gedragen zeggen vau zware
taal, aan dat maken van breede geba
ren, aan dat trotsch hoog optreden
iu koninklijke waardigheid. Hij deed
dit kranig en beheerschte het stuk van
begin tot eind.
Een mooi moment was dat der eerste
weifeling het eerste wankelen van
zyn zelfvertrouwen en trots het na
even zwijgen dof zeggen:
„Neen, zy wier hand liet niet be
dreven heeft, is vrij".
Een Frans Hals.
Voor eenige dagen kocht de lieer
De L., leeraar aan de H. B. S. te
Nijmegen, bij een antiquair aldaar een
schilderijtje. Naar men verneemt moet
het, na zorgvuldig te zyn schoonge
maakt. een stukje vau Frans Hals
gebleken zijn, en is den tegenwoor-
digen eigenaar reeds een som van
f30.000 geboden.
issoH en ^edstrsjidle#5»
Voetbal.
Na de Zondag gehouden wedstrij
den is de stand in ons eerste klas
voetbal geworden
goals
gp. gw. gl. vl. voor tegen pt.
Sparta 8 5 2 1 10 9 12
R. A. P. 7 5 1 1 25 5 11
H. B. S. 6 3 1 2 16 9 7
Rapiditas 6 3 12 12 13 7
Haarlem 8 2 2 4 15 17 6
H. V. V. 7 2 1 4 6 20 5
Celeritas 8 0 2 6 2 19 2
Leges* en ¥8oot
Kol. Werfdepot.
Gedurende 1897 is een bedrag van
f 18,673 door de bij het Indisch leger
in dienst getreden militairen ten be
hoeve huuuer fainiliën van hunne hand
gelden afgestaan en door bemiddeling
van de administratie van het Koloni
aal Werfdepot te Harderwijk opge
zonden. Bovendien werd op dezelfde
wjj ze en met goedvinden der belang
hebbenden, een bedrag van f 4897 aan
verschillende crediteuren overgemaakt,
zoodat van de handgelden tiet niet
onbeduidende bedrag van f23,570 op
zeer nuttige wyze is aangewend. De
commandant van het Koloniaal Werf
depot heeft aan de burgemeesters ver
zocht om door gepaste middelen het
nuttig besteden der handgelden te be
vorderen en de zich by hen ter beko
ming der voor de dienstneming ver-
eisehte bescheiden aanmeldende per
sonen aan te sporen of te doen aan
sporen, zooals trouwens reeds iu enkele
gemeenten geschiedt, hunne te ont
vangen handgelden goed te besteden.
RECHTSZAKEN.
De zaak -Abbema.
Men weet, dat de heer J. F. P. A
Abbema te Semarang door den Raad
van Justitie te Makassar veroordeeld
werd tot een tuchthuisstraf van 10
jaren, en wel omdat hy schuldig ver
klaard werd aau:
1. Het toebrengen vau slagen, geen
ziekte of onbekwaamheid tot persoon
lijken arbeid van meer dan 20 dagen
ten gevolge gehad hebbende, tegen
vier personen gepleegd;
2. medeplichtigheid aan het met
voorbedachten rade toebrengen van
slageu, idem door, misbruik makende
van zyn gezag over den dader, dezen
daartoe aan te sporen, tegen 3 per
sonen gepleegd
3. medeplichtigheid aau het met
voorbedachten rade toebrengen van
kwetsuren, geen ziekte idem, door,
misbruik makende van zyn gezag
over deu dader, dezen daartoe aan
te sporen, tegen 3 personen gepleegd;
4. medeplichtigheid aan onwettige
gevangenhouding, met lichamelijke
pijniging, door. misbruik makende
van ziju gezag over den dader dezen
daartoe aan te sporen, tegen twee
personen gepleegd onder verzachtende
omstandigheden.
5. onwettige ge vanger houding met
lichamelijke pijniging tegen 4 porso-
nen gepleegd onder verzachtende om
standigheden
6. medeplichtigheid aan poging tot
moord, door misbruik [makende van
zijn gezag over den dader, dezen daar
toe aan te sporen onder verzachtende
omstandigheden;
7. poging tot moord tegen twee
personen gepleegd onder verzachtende
omstandigheden;
Het Hooggerechtshof van N. I.
nam aan dat verscheidene punten niet
bewezen waren, doch bekrachtigde in
hoofdzaak het vonnis in de omschrij
ving en veroordeelde hem tot 7 jaren
tuchthuisstraf.
In Indië zelf is op dit vonnis meer
malen kritiek uitgeoefend. Thans heeft
de heer Abbema, ten deze domicilie
stellende ten kantore van zyn verde
diger mr. Vorstman, advocaat en pro
cureur te Haarlem, zich met een uit
voerig adres tot de Tweede Kamer
gewend, waarin hy al de argumenten,
die tot zyne veroordeeling leidden,
tracht, te ontzenuwen. Scherpe ver
wijten en beschuldigingen richt hy
tot heu, wier namen in deze zaak zyn
betrokken, en hjj zet uiteen, hoe ver
klaarbaar zyn
„de oorsprong van de processen-
verbaal en van de aanklacht Febr,
(door Stormer geschreven)
hat schenden van ambtsgeheim dooi
den offic. v. just. mr. Winckel
De benoeming van den hulpoffic.
v. just. Stormer tot gedelegeerd rech-
ter-comm.;
Het verzoek van mr. Winckel om
Stormer ie Batjan te houden
Ambtsoverschrijding en misbruik
van machthet verjageu van rustige
burgers vau deu openbaren weg en
uit hunne wouiug;
Schelden, vloekendreigen van ge
tuigen die in het voordeel van den
bekl. spreken;
Het weigeren van passen aan inlan
ders om als getuigen a décharge
eventueel te kunnen optreden (adres-
sant's echtg., in Febr.'93 nog aan het
hoofd der onderneming staande, had
daarop recht);
Het wegzenden van getuigen a dé
charge zonder toestemming van adres
sant;
Het niet beschikbaar stellen van
het getuigenverhoor (7 Dec—30 Dec.
'92 gehouden onder Stormer van
Meer ten) dan na dreigen van mr.
Vorstman met aanklacht aan het Hof;
De beschikking over getuigen, als
gevangenen
Het niet beschikbaar stellen van het
vonnis, teneinde daaruit revisie op te
maken. lot op het oogeublik dat die
memorie moest ingediend woiden
Het achterhouden van stukken,
welke in het voordeel van beklaagde,
in het nadeel der justitie zyu."
Op al deze gronden vraagt adres
sant aan de Kamer om den minister
van Koloniën, wiens eerlijkheid en
onpartijdigheid ook by adressant bo
ven alle verdenking verheven zijn, te
willen benoemen, daar een onderzoek
vanwege het departement van Kolo
niën, welk ook de waarde en het ge
wicht van dat departement, moge zijn
noch eeu onderzoek door de Re
gering van N.-I. iu dit speciale, hoogst
netelige geval raisou d'etre kan
hebben
dat die commissie moge bestaan uit
drie oud-rechtelijke ambtenaren waar
in mr. Piepers oud-vicepresident van
het Hoogger. Hof in N.-I. presideeren
moge.
Dat die commissie verder besta
uit: één oud-ambtenaar van Binn.
Best., b.v. den heer A. L. A. F.
Eerdmans, plaatselijk te Makassar
bekend en één oud-planter, b.v. den
heer G. Birnie uit Deventer of den
heer H. II. 1'. van Lennep, laatstgeu.
plaatselijk te Batjan bekend: ten
einde in Nederlandsch-Indië een on
derzoek te doen naar alle ongerech
tigheden en onwettigheden in zyn
proces, opdat alsuog blyke, waaraan
adressant zijn hard lot te danken
heeft, en onpartijdig te beslissen of
mr. Winckel. gewezen Officier van
Justitie te Makassar, niet alsnog in
staat van besehuldiging zal moeten
gesteld worden, op Jat de gerechtig
heid althans iu Holland zegeviere."
GEStlENGD H8EUWS
De z-aak-Dreyfus.
Eeu redacteur van de Gaulois heeft
den oud-minister van justitie Guérin
geïnterviewd, die door Emile Zola als
getuige is gedagvaard. De heerGué-
riu vertelde den journalist wat hem
als minister van justitie bekend was
van de zaak-Dreyfus. Hij verhaalde
dat generaal Mercier den minister
president Dupuy en hem kwam mede-
deelen, dat hy de zekerheid had gekre
gen dat kapitein Dreyfus ziju land
had verraden. De miuisfcer van oor
log somde alle „bewjjzcn" op welke
hy tegen Dreyfus had bijeengegaard
en verzocht den hr. Guérin een schrift
kundige aau te wyzen om het schrift
van den verdachte to verge! ij keu met
het schrift van het borderel. In den
ministerraad werd eerst over de zaak
gesproken, toen de beschuldigde reeds
gevangen geuomen was.
Van een geheim stuk, dat in de
raad kamer aan de leden van don krijgs
raad zou ziju getoond, wist de heer
Guérin niets. Het jevreemdde hem
eveuwel dat ue regeering dit verhaal
niet beslist had tegengesproken.
Ouder de getuigen vau Zola komt
ook voor de heer Sal les, oud-advocaat.
Het was deze die aan eeu maaltyd
een lid vau den kaygsraad hoorde zeg
gen, dat de krijgsraad nog volstrekt
uiet. zeker van zyu zaak was toen hy
in de raadkamer binnenging, maar toen
dei) leden daar andere^ stukken wer
den voorgelegd, kregen alle officieren
de overtuiging van Dreyfus' schold.
De voorzitter van het Hof vau
Assises der Seine heeft beslist dat
voo!' de debatten in het proces Zola
drie zittingeu zullen worden ingeruimd,
7, 8 en 9 Februari. Tevens heeft de
preident den beer Clemenc-eau ge
machtigd te verschynen voor den heer
Perreux. den bestuurder van de Au-
rore. De heer C'émeaceau zal wor
den bijgestaan door zyn broeder mr.
Albert Clémenceau.
De invloed van kranten lezen.
Dezer dagen verscheen een interes
sant artikel ia de „Figaro" over den
invloed van de pers op de hersenen,
en wel naar aanleiding van een on
derzoek van de Revue Bleue over de
verantwoordelijkheid van de pers, een
gedachtenwisseling die men, zegt de
schrijver, E. M. de Vogué, evengoed
zou kunnen houden over de verant
woordelijkheid van den regen, van de
koude, van de warmte, van alle niet
te beheerschen luchtverschijnselen, die
de menschelyke redeneering in het
gezicht slaan door veelvuldigheid van
tegengestelde handelingen. Het zyn
overigens heel aangename onderwer
pen om 't er eens over te hebben voor
académiciens, die goed gedineerd heb
ben, of de habitués van het café
National, als zij hun partytje manilla
hebben geëindigd.
De schrijver vindt het verstandiger,
daar wjj ieven in een tjjd die zich
de wetenschappelijk noemt, het vraag
stuk te beperken tot de proef-onder-
vindcljjke gegevens en de pbysiologi-
sche uitwerking na te gaan Van het
dagblad op de hersenen. Dan bevin
den wjj ons niet meer in het vage en
het onbegrensde. Een kaleidoskoop
of als men een recenter punt van
vergelijking wil een kinematograaf,
die in enkele oogenblikken de ver
schillende veranderingen vertoont,
die de menschheid in de laatste 24
uren heeft ondergaan, dat is het type
dat de courant tracht te zijn. Eiken
morgen kan de lezer van een of meer
dagbladen in vjjftien, twintig of dertig
minuten een overzicht krijgen over
de geheelo aarde.
De feiten, geresumeerd in korte aan-
teekeningen, volgen elkander op in
eene onsamenhangende wanorde, klein
of groot, verwonderend, verdrietend,
lachwekkend. De geest van den lezer
springt, zonder overgang van de poli
tieke quaestie op de misdaad van den
dag, van de aardscbe mop op de ver
duistering van de zon, van de weten
schappelijke ontdekking op de smaad
redenen op de bete noire van het
oogenblik: hij spiingt van de goud
mijnen in Aljaska naar de diamant
mijnen van de Kaap, van de eetzaal
van den Czaar naar de harem van
den Sultan, van de raenschen die el
kander op Cuba om 't leven brengen
naar de menschen die ons in China
bedotten. Onder het lezen wordt de
eenvoudigste winkelbediende als de
groote Pan middeu op de wereld ge
plaatst en hij gaat er van weg, be
dwelmd door deze verdoovende wan
orde, nu eens met een mist van ver
warde denkbeelden in de hersenen,
dan weer met de overheerscheude
zinsbegoocheling van het schandaal,
de catastrophe, het raadsel, die de
nieuwsgierigheid van dien dag in be
slag nemen.
Wanneer ondergaan nu onze hersens
meestal die bewerking? In de eerste
plaats 's morgens by bet ontwaken,
't uur waarop de normale meusch,
na de herstelling van den slaap, een
vrijen uitgernsteu geest heeft, do kracht
van de frissche aandacht die door
het werk van den dag wordt ver-
eischt. Dat is het oogeublik waarop
elk stedeling een courant leest, of
velen onder ons er verscheidene door-
loopen. 't Gevolg is dat de inwendige
stilte, die noodig is voor het eerste
werk, is verstoord; 't is hetzelfde alsof
men den dag beginnen zou in eene ver
gadering, waarin honderd stemmen
door elkander schreeuwen. Wat het
gevolg hiervan zal zjjn, kan men nog
niet nagaantwee ol drie generaties
zouden noodig zyn om dit goed te
kunnen bepalen. Thans kan men zeg
gen, dat de menschelyke hersenen eene
bijzondere wijziging ondergaan. Om
zich rekenschap te geven van den
nieuwen leefregel, moét men ons be
gin van den dag vergelijken met dat
van onze vaders. Die lazen 's morgens
ook wel voordat zjj zich aan hunne
beroepsbezigheden begaven, maar dat
was dan het een of andere hoofd
stuk uit een boek, dat eeu en het
zelfde onderwerp behaudelde, dat de
gedachten concentreerde in plaats
vau ze uit eeu te drjjven. Zjj be
werkten den akker dien zjj gingen be
zaaien; wjj laten er eeu vloed over,
die hem overstroomt.
Is dat goed? Is dat kwaad? De
schrijver kan hierop nog geen ant
woord geven, en lijj vergenoegt zich
met het constateeren vau het feit.
Ridderorden.
De Berlynsche correspondent van
de „N. R. Ct." schrijft in een brief
aan dat blad het volgende
Voor decoraties heb ik helaas geeu
orgaau misschien wel omdat ik voor
my niet de minste kans heb om er
een te krygen en omdat ze mjj b\j
aaderen bijzonder weinig belang in
boezemen, vooral na een vermakelijke
geschiedenis uit de dagen toen wyleu
de groothertogin van Weimar haar
gouden bruiloft vierde. Wij waren
bjj een groote receptie in het iSlot
en wandelden in de salons rond. op
critische wijze «Ie bont met sterren be
zaaide en met lintjes versierde heeren
iu oogeuschouw nemeude, terwijl zjj
zich. gereed maakten om langs de ju
bilarissen de revue te passeereu, d:e
op vergulde zetels de eerbiedige bui
gingen van hun gasten minzaam be
antwoordden. Daar tot deze plechtig
heid alleen menschen op leeftijd
waren toegelaten, trokken de aan
wezige dames, voor het meerendeel
eenigszins gezette matrones en groot
moeders. in hun voorgeschreven gala
toilet met décolleté minder onze
aandacht dan de oude heeren, onder
wie een paar zeer vermakelijke types
waren.
Ik heb b.v. eeu burgemeestertje uit
de een of andere gemeente van het
Tburingsche woudgebergte zien rond-
paradeeren. dien ik zoolang ik leef niet
vergeten zal.
De ongelukkige was met een der
plattelandsdeputaties op het feest ge
komen en had de invitatie van het hof
met haar voorgeschreven galakleedjj
bepaald heelemaal verkeerd begrepen.
In die voorschriften was beschreven
hóe elk in gala moest verschijnen,
die de een of andere hofcharge ver
vulde, en daarbij werd ook gesproken
van witte kasjmiren broeken. Zulke
pantalons waren natuurlijk niet voor
de burgemeesters, maar voor zekere
hooge militairen en hofdignitarissen.
Het burgemeestertjes had zich echter
verplicht geacht de witte kasjmiren
galabroek aan te trekken en drentelde
in deze kleur der onschuld door de
vorstelijke ontvaugsalons. Hy zag er
geweldig komiek uit. Zyu bovenlijf
stak iu een rok van een voorhistorisch
model, waarmede zyne voorvaderen
misschien al in den tyd vau Napoleon
hadden rondgeloopen, zoo'n echte
„zwaluwstaart" daaronder droeg hij
een oud zijden vest, zeker ook oeu
erfstuk, dat zijn burgervaderlyk buikje
liet uitpuilen als een gomelastieken
bal. En dan kwamen de „inexpressi
bles" in sneeuwwitte blankheid. Waar
hjj ze vandaan had, begreep niemand.
Zoo'n witte wollen broek heb ik van
mijn leven niet gezien noch op de
recepties ten hove noch op het tooneel.
Ze was hem te kort en te nauw eu
werd gespaunen gehouden door
riempjes aan zyn voeten. In liet be
gin dacbt ik dat de rampzalige ait
angst van ten hove te moeten komen
zyn eigenlijke broek had verloren en
nu in zijn ouderbroek langs den
troon van zjjn goede vorstin mar
cheerde. Maar neen, liet was werke
lijk zijn gala-kostuum. Het zweet liep
hem tappelings langs het gezicht vau
inspanning, want het kleedingstuk
benauwde hem dusdanig dat men elk
oogenblik vreesde, dat het uit zyu na
den zou springen. En inderdaad liet
groote oogenblik kwam, waarop de
broek weerbarstig ging worden. Toen
mjjnheer de burgemeester voor het
vorstelijk echtpaar zjjn buiging
maakte, misschien een paar duim die
per dan zjjne witte kasjmiren broeks
pijpen het konden verdragen, hoorde
men een kDal. Het spanriempje aan
den eeuen voet was gesprougen eu
het weerspannige broekspijpje scuoot
langs 's mans rechter kuit de hoogte
in, zoodat men zien kon dal de bur
gemeester kousen droeg van blanwe
saai. De witte galabroek dreigde ten
leste nog een zwembroekje te worden
en zelfs de meest verstaalde hoveling-
gezichten hadden moeite om het uiet
uit te proesten. Een met vorstelijk
milde hand geschonken orde verzoette
later het, arme burgemeestertje deu
gru a elyken angst dien hjj gedurende
de receptie in zjjn te kort schietende
witte wollen broek had uitgestaan.
Onder de verzamelde gasten zag
men verder nog een zeer in het oog
loopenden vreemden heer, wiens bo
venlijf tot aan de heupen cn bjina
nog verder met ridderorden en eere-
teekenen behangen was, zoodat zeifs
ons Berljjners die bjj benadering door
hoffeesten en parades weten hoeveel
ridderorden er op een racnschelyk
lichaam gehangen kunnen worden, een
zachte kreet van verbazing ontsnapte.
Met eenige nieuwsgierigheid werd
bier en daar gevraagd, wie dat wel
zijn zou, dat bjj door souvereinen van
alle lauden zoo gedecoreerd was. En
wat b'.eek nu? De man. die inet zjjn
overvloed van ridderorden alle ande
ren in de schaduw stelde, was de chef
van een klein kruisstation, waar
vorstelijke personen bjj voorkeur op
reis naar verschillende badplaatsen
plachten te lunchen of van trein te
veranderen.
Sedert interesseereu mjj de ridder
orden die een mensch heeft nog min
der dan vroeger.
Bjj een zitting van den Moravischen
Landdag deed zich een ongewoon ge-
va! voor.
Een oud-schoolmeester was met
vrouw eu kind onbemerkt iu de zaal
gekomen en drong door tot voor de
tribune van deu president. De vrouw
begon daarop in het Czechisch een
redevoering te houden, waarin werd
aangedrongen op het pensionncorcu
van haar man, die daarom al lang
gevraagd had, maar steeds te vergeefs.
Het kostte moeite oin den onderwijzer
met zjjn familie buiten de vergader
zaal te krjjgen.
Groote branden.
In de naphta-bronnen in de voor
stad van Tëhernyi-gorod, in het Rus
sische district Bakoe, woedt een zware
brand. Tot, dusver zyn twee reser
voirs met 500,000 „pud" uaphta ver
nield. Er moeten ook menschen zjjn
verbraud.
Te Parijs is de kartonfabriek van
de gebroeders Kroutz met twee belen
dende perceelen een prooi der vlam
men geworden. De brand brak Woens
dag omstreeks twaalf uur des middags
uit eu eerst te halfvier was de brand
weer het vuur meester. De schade
wordt op 500,<400 frs. geschat.
Een trein van Rome naar Albano
liep Donderdagavond uit het station
komende tegen een rangcereode loco
motief aan. Bjj den schok werden de
locomotief van den trein en de goe
derenwagen verbrijzeld, eu zes-en-
twintig menschen, deels beambten
deels reizigers, kregen wonden of
kneuziugen.
De schuld schijnt te liggen bjj een
wisselwachter.
