STADSNIEUWS
Op de groote zaal van het Stedelijk
Museum Raadhuis) zijn tentoonge
steld afbeeldingen uit den Atlas, van
het merkwaardigste dat te zien was
•f nog is langs den Heeren weg. van
de Manpadslaan tot Haarlem, Aer-
denhouts- en Yogeleusangsche lanen,
te Zandvoort en in de Elswoudslaan-
Men vindt er o. a. gezichten van of
op de buitenplaatsen I peur ode, Berck-
enrode, Ourt-Berckenrode, Bosch
en Hoven \rredenhof. Eindenhout,
Bosch en Vaart, Spruitenbosch, Boe
kenrode, Lciduin, Woestduin, Bent
veld, Sandenhoef, Oosterdnin, Els-
woud. Verder Zandvoort, gestrande
schepen, waïvisscben aangedreven op
de kust et: veel ander bezienswaardigs.
Dagelijks is het Museum geopend
eu Zondags is de toegang vrij.
Het is vry algemeen bekend, dat
de lantaarnopsteker van Heemstede
per fiets dagelijks den vry langen weg
aflegt om licht in deze gemeente te
ontsteken. Reeds jaren lang maakt bij
van dit, moderne vervoermiddel ge
bruik, dat tegelijk aan eenige haken
het onmisbaar houten laddertje torste.
Van de gelegenheid dat door hem bij
den heer J. W. Koopman een nieuwe
St. Baro werd besteld, heeft hy ge
bruik gemaakt zich een nieuw lad
dertje aan te schaffen, dat in solidi
teit en lichtheid met het rijwiel kan
wedijveren. De heer Koopman heeft
nml. voor hem vervaardigd een lad
dertje uit stalen rijwielbuizen, dat
slechts 4Va K.G. weegt.
Terwijl wij bij den heer Koopman
in zyn magazijn op de Raaks een en
ander bewónderden, gold die bewon
dering tevens bet nieuwe, keurige
model van den her Johnson, de
Amerikaansche machine. Deze is o.a.
voorzien van de rem. aangebracht op
den as van het achterwiel, welke
werkt waaneer men tegentrapt.
Chr. Histor. Kiezersbond
Afdeeling Haarlem.
Vrijdagavond hield de Eerw. lieer
ds. Huisman, uit Zandvoort voor de
baarlemscbe leden van bovengenoem-
den Rond, in een der zalen der Socië
teit „de Kroon" alhier voor een goed
bezette zaal eene lezing over „Kunst"
daartoe uitgenoodigd door het bestuur
van de afdeeling.
De Voorzitter, de heer dr. P. J.
Muller opende de bijeenkomsten deel
de mede dat dit de laatste lezing van
het seizoen zou zijn. Daarna berichtte
hij dat ds Hulsman hedenavond een
litterarisehe en eritische lezing zon
houden.
Nadat hij nog den wensch had uit
gesproken, dat de leden en vrienden
van den bond, een genotvollen avond
zouden hebben, gaf hij het woord aan
den spreker.
Spreker begon zijn lezing met te
zeggen, dat hjj geen politieke lezing
zou houden, maar een lezing over
Kunst.
Vervolgens besprak hy uitvoerig
de Kunst in de dagen van den bloei
van Griekenland en vergeleek die
met ouze hedendaagscbe Kunst, die
spreker droevig noemde. Wat is onze
letterkuud^tegenwoordig droevigriep
spreker uit. Zij is wel artistiek, maai'
er gaat een on frissche geest door onze
wereld van letterkunde en daarom
doet het zoo goed terug te zien naar
die dagen van het oude Griekenland.
Nadat spreker nog eenige beeld
en toonkunstenaars besproken had,
stond hy langen tijd stil by den schil
der Wiertz, wiens voornaamste schii-
derjjen hy uitvoerig besprak.
Haarlemmer Halletjes
Een Zaterdagavondpraatje
CCCIX.
Van de administratie van onze
Haarleeische waterleiding heb ik een
heel pakketje drukwerk gekregen,
dat ik dezer dagen eens ernstig zal
gaan bestudeeren. Zoodra ei'eens een
avond aanbreekt, waarop ik geen
vergadering heb by te wonen, heb ik
myzelven oprecbtelyk beloofd, na te
gaan wat een duin waterdrinker in
Haarlem behoort te doen en te laten.
Maar zooveel heb ik er al wel van
gezien, dat de Haarlemsche diiinwa-l
terdrinker beginner, moet met aan den
directeur van de waterleiding te ver-
zookeu, zyu perceel van water te
voorzien. Ik heb daar niets tegen,
nocii téken de handeling, noch ook
tegen de uitdrukking „verzoeken."
Dai is feitelijk de eenige uitdrukking,
die mogelyk is. Niemand zal er aan
dénken het den directeur te bevelen
of te gelasten, want wij hebben den
directeur niet te bevelen en tegelas
ten. Overdreven zou het wezen, het
den directeur te smeeken, want wy
krygeu liet ten slotte niet voor nie
mendal. Daarom is verzoeken de juiste
term. Hst is de uitdrukking van de
onderlinge welwillendheid en van de
maatschappelijke beleefdheid, 't Is
niet meer dan billjjk, dat iemand als
by iets van den directeur der water
leiding wenscht, daarom verzoekt.
ieder die aan logica doet zal nu;
ook van oordeel wezen, dat waar de
ingezetene van Jlaarlem beleefd moet
wezen tegenover een ambtenaar der
gemeente, deze op zijn beurt denzelf-
acn toon dient aan te slaan tegen
den ingezetene.
En nu valt er over de beleefdheid
van ambtenaren in de gedrukte stuk
ken, die zy aan het publiek zenden
niet te pochen.
Wanneer we hy voorbeeld onze be
lasting niet voldoen op den bepaal
den tyd, wat een heel natuurlijk
verzuim is, aangezien een belasting
schuldige al die termijnen zoo mak-
Wiertz trok spreker bet meest aan
omdat hy in zyu werken heeft ge
moraliseerd en gefilosofeerd.
Wiertz heeft geprotesteerd tegen
den oorlog, tyrannie en geweid en is
te velde getrokken tegen de slechte
letterkunde in die dagen, (onzedelijke
boeken etc.) maar het heeft niet ge
holpen, ze verschijnen heden ten dage
hoe langer hoe meer, doch Wiertz
heeft tóch niet voor uiets gewaar
schuwd tegen de slechte armenver
zorging in die dagen. Tegenwoordig
zien wy bet lijden der ïnenscheu heel
anders aan dan een eeuw geleden en
Wiertz heeft het ons geleerd.
Nadat spreker in dezen geest nog
eenigen tyd gesproken had, eindigde
hy met zijn met belangstelling ge
volgde, interessante voordracht.
Vervolgens dankte de voorzitter
den spreker voor zijn lezing, waarna
de bijeenkomst., ongeveer kwart over
tienen, uiteen ging.
B 5 N E N L A H S3.
Uit de „Staatscourant".
Kon. besluiten.
benoemd tot kantonrechter-plaats
vervanger in het kanton Assen, mr.
J. P. Arashoff, advocaat en procu
reur, tevens beëodigd klerk ter griffie
van de arrondissemeuts-rechtbank te
Assen
tot dijkgraaf van den polder de
Zeevang lv. Kaaskooper
tot heemraad van het heemraad
schap van den Schardam en Keuken-
dyk, J. Bakker Fz., beiden in de
provincie Noord-Holland
tot dijkgraaf voor den polder Nieuw-
Noord-Beveland, provincie Zeeland,
•J. de Looft
tot lid van het hoofdbestuur van
het waterschap Oterdum iu het 3de
onderdeel Klooster Oosterwierum,
provincie Groningen, P. Bouwman.
Bevorderd
met ingang van 1 April 1898, by
het departement van Rinnenlandsehe
Zaken, tot commies, de adjunct
commiezen G. H. van Oipen en J.
C. Brons en tot adjunct-commies, de
eerste klerken G. V. C. Kool, J. C.
Ligtvoet, J. K. den Heijer en P.
Laban
bij de zeemacht, met ingang van
15 April tot luit. ter zee der le klasse
C. H. de Lussauet de la Sablonière.
Eervol ontslag verleend:
uit den zeedienst aan den luit.
ter zee der le klasse jbr. E. G.
Wichers, op zyu verzoek, met 15
April a.s.uit den worfdienst aan den
commandeur der Scheepmakers J.
Lumkeman, en aan den sasmeester J.
C. H. Stelleman, beiden van 's Rijks
werf te Willemsoord, wegens meer
dan 55jarigen leeftijduit 's lands
dienst, met toekenning van pensioen
de Oostindische ambtenaar J. Ploe
ger, laatste'y'k onderwijzer 8e klasse
by het onder-wys voor Europeanen en
met dezen gelykgestelden ia Nederl.
Indië, op zijn verzoek, wegens phy-
sieke ongeschiktheid.
Benoemd
J. .T. van der Willigen, regent van
het Gereformeerd Burgerweeshuis te
Rotterdam, en C. Misset, drukkeren
uitgever te Doetichem, tot ridders in
de orde van Oranje-Nassau.
Toegekend
de trouden eeremedaille der orde
van Oranje-Nassau, aan den loods-
scbigper der le klasse M. Pronk,
gezagvoerder van den stoomtraosport-
kelijk niet in zijn hootd kan hebben
en houden, dan krijgt hij een waar
schuwing. Ter zoekt nu de fiscus den
belastingplichtige om zijn quotum te
betalen, gelyk diezelfde belasting
plichtige den Directeur der water
leiding moet verzoeken om aansluiting?
Volstrekt niet. De fisens slaat al
dadelijk een toon aan. Hoor maar toe
„Het door U verschuldigde wegens
niet op den bepaalden tyd
„zynde aangezuiverd, zoo verwittig
„ik L\ dat Gij alsnog binnen drie
„betaaldagen na dezen, aan Uwe ver
plichting tot betaling ten mijnen
„kantore behoort te voldoen."
Ik zal geen aanmerking maken op
de taaikuudige qualiteitcn van deze
circulaire, hoewel ik veel kwaad zou
kunnen spreken over de uitdrukking
„zijnde", die eeuvoudig afschuwelijk
is. Maar wat dnnkt U van het woord
„verwittigen", van het woord gij, dat
niet zoo onbeleefd mag heeteu als jij,
maar toch ook minder hoffelyk is
dan Ons zou het niet invallen,
aan den Directeur van de waterlei
ding te schrijven
„Gy wordt verzocht myn perceel
„van water t,e voorzien."
Dat onbeleefde Gy leeft voort in
de Aanmaningdie we ontvangen,
wanneer de waarschuwing in den
wind geslagen is.
„Vermits gij in gebreke zijt geble-
„ven, het door U verschuldigde over...
„te voldoen, zoo wordt Gij by deze
„aangemaand, die betaling alsnog bin-
pen drie dagen na dagteekening dezer,
„aan myn kantoor te bewerkstelligen.',
Ik onthoua me alweer van taai-
eritiek. Anders zou ik vragen uit
welke groene doos de woord' n ver
mits en bewerkstelligen voor den dag
zijn gehaaid. Maar laat ons eons
veronderstellen, dat er door een of
ander toeval plotseling een gebrek
komt aan verschillende diensthuizen
van de waterleiding tegelijk. We
schrijven briefjes,-maar moeten wat
lang op de. komst van den gemeente-
lijken waterleidinghersteller wachten.
Nu schrijven we een briefje aan
den Directeur
„Vermits Gij in gebreke xytgeble-
„ven, de door verschuldigde her-
sehoeDer voor het loodswezen Zee
meeuw.
Het einde van den Atjeh-
oorlog.
Volgens eene correspondentie uit
Deli in De Locomotief, is by eene
spiritistische séance op den31enJan.
jl. uitgemaakt, dat Oetnar binnen zes
maanden zal sneuvelen en dat een
maand later de geheele Atjeh-oorlog
uit is.
Dus voor de inhuldiging onzer
Koningin
De meest ongeloovigen zullen wel
van harte instemmen met onzen
wensch, dat de voorspelling ditmaal
eens uitkomt. Hbld.
De halfvasten-kermis te Amsterdam
schynt nog al wat af te werpen. Zoo
is, naar men meedeelt, bij de plaats
gehad hebbende inschrijving voor
plaatsen door den houder van een be
kende beignetkraara ingeschreven voor
f 1056, dat is byna f 100 staangeld
voor eiken dag. Nog twee andere
kramers in dat vak schreven ieder
voor byna f 1000 per standplaats in.
(Hbld).
Donderdagnacht werden te Amster
dam drie personen door drie agenten
op heeterdaad betrapt, dat zy pogingen
aanwendden in een pakhuis aan den
N.Z. Voorburgwal in te breken. Toen
zij bemerkten dat er onraad was,
dreigden zy met messen eu een ijzeren
staaf. De agenten lieteo zich echter
hierdoor niet intiraideeren en wisten
twee der dieven aan het bureau tei
brengen, de derde ontsnapte echter.
Een 300-jarig bestaan.
Vrijdag was het feest voor de wee
zen en oud-weezen te Rotterdamhet
300-jarig bestaan van het Burger
weeshuis werd feestelijk herdacht.
De weezen hadden het gebouw
inwendig smaakvol versierd en in de
Gondschewagen straat, waar het ge
bouw staat, wapperde huis aan huis
de driekleur.
In den vroegen morgen bracht het
corps hoornblazers, onder leiding van
den heer Blumentritt, op de binnen
plaats van het gebouw een aubade
en ten 10 ure togen de weezen naar
de Groote Kerk, waar onder leiding
van ds. J. van der Veen een dank
stond gehouden werd.
Daar eerst zou het blijken boever
de weezen in de belangstelling van
ryk en arm deelen. Het reusachtige
kerkgebouw was te klein om alie
belangstellenden, welke de plechtig
heid wenschten by te wonen, te be
vatten.
Wees de prediker er op hoeveel
de weezen bovenal aan God te dan
ken hadden, het amen hierop gaven
de weezen zeiven in hun feestlied, een
gedicht van B. ten Kate, dat op de
wijze van Gez. 194 zeer schoon ge
zongen werd.
Ten 12 ure togen de weezen weder
huiswaarts, waar te 1 ure de officieele
receptie plaats had.
By die gelegenheid was liet ook,
dat namens ou<l-weezen aan het huis
als geschenk een klok werd aange
boden.
Des avonds hadden in de Doele-
zalen groote feestelijkheden plaats
waar ook de ond-weezeu het hunne
bijdroegen tot verhooging der feest
vreugde.
Een drama te Rotterdam.
Xn de Bergstraat te Rotterdamge
legen achter de gevangenis en uit-
loopende op den Bergweg, is Vrijdag
een moord gepleegd.
„stellingen aan mijne waterleiding te
„laten bewerkstelligen, zoo wordt Gy
„bij deze aangemaand, die alsnog
„binnen drie dagen te doen geschie-
„den."
Zoud ge uiet denken, waarde lezer,
dat de directeur volkomen in zijn
recht zou wezen, wanneer by dacht:
„die buffel zal het laatst geholpen wor
den
Ik bedenk daar, dat ook de Direc
teur van de waterleiding mettertijd
aan den ontvanger zal hebben op te
geven, wie er niet op tyd hun water-
geld hebben betaald.
Mij zal het verwonderen of ons
dan zal worden verzocht, om beta
ling, zooals wij thans moeten ver
zoeken om waterlevering, of dat de
klassieke vorm met vermitsen en
gijn en veriviüigens behouden zal
blijven.
In het laatste geval is dan meteen
uitgemaakt, dat de burgerij in hare
brieven aan de gemeente-ambtenaron
wel hoffelijk moet wezen, maar dat
de gemeente-ambtenaren het niet be
hoeven te zijn jegens de burgerij.
Ik wil maar zeggen dat er in de
ambtenaarlyke wereld verschillende
vreemdsoortigheden bestaan, waar een
gewoon buis-, tuin- of kenkenmensch
niet bij kan. Zoo ben ik aangesloten
aan het intercommunaal telefoonver
keer en betaal voor dat genoegen een
vast recht van tien gulden 'sjaars.
Maar daarvoor heb je nog geen recht
om te telefoneeren. Wil je daartoe
komen, dan moet je ieder gesprek
betalen, maar kunt nok gemakshalve
een zeker bedrag vooruit storten,
waarvan dan iedere maand een afre
kening komt.
Die intercommunale telefoon nu
heeft haar eentraalbureau voor Haar
lem aan het telegraafkantoor. Het
geld, dat vooruit gestort wordt, wordt
gestort aan het telegraafkantoor. Dat
is dus eenvoudig en duidelijk. Nu
moest ik van de week naar buiten
de stad telefoneeren en aangezien dat
op 't oogenblik nog maar alleen kan
van liet telegraafkantoor uit, zoo ga
Iq het begin dezer week huurde de
gewezen bierhnishouder C- H. Wit
mond, in de Katendrechtschelaan no.
40 woonachtig, vau den op de Kruis
kade wonendeu winkelier Borst het
benedenhuis van pand no. 49 in de
Bergstraat. Het is een geheel nieuw
huisje van één verdieping, gelegen iu
het allerstilste gedeelte dór straat.
De bovenwoning was nog onver-
li uurd. Dinsdag 11. begaf de heerW.
zich tot de vrouw van den timmerman
P. Klip, zyn aanstaanden bovenbuur,
en vroeg haar of zij zyn nieuwe
woning wilde schoonmaken en zoo
noodig voor hem eten zou kunnen
koken. Vrouw Klip, met een groot
gezin belast, nam gaarne deze gele
genheid te baat om de verdiensten
van haar man eenigszins te vergrooten.
Omstreeks 11 uren Donderdagoch
tend kwam de heer W. per rijtuig
naar zyn nieuwe woning. Hy was niet
alleen; na de deur geopend te hebben,
koerde hy naar het rijtuig terug en
droeg daaruit een meisje dat blijkbaar
sliep, of misschien bedwelmd was, bet
buis bi'.neu. Dat bet kind sliep of
bewusteloos was, maakten de buren
hieruit op, dat onder het dragen in
do woning haar baret afviel, zonder
dat zij het merkte of eenige poging
deed om er naar te grypen. Nadat
vader en dochter (want aldus was de
betrekking waarin zij tot elkander
stonden) de nieuwe woning waren
binnengegaan, verliet by deze kort
daarop weder om naar vrouw Klip te
gaan en haar op het hart te drukken,
Vrij lagochtend met het schoonmaken
der woning aau te vangen. Bij deze
gelegenheid vertelde "by- i:aar, dat het
afscheid van de moeder, die zoojuist
naar Utrecht vertrokken was, zijn
dochtertje byzouder had aangedaan.
Vermeid zy nog dat by Woensdag
een paar koffers in zyne nieuwe
woning had laten bezorgen, die overi
gens geheel ongemeubileerd was. Geen
stuk huisraad bevond er zich nog in.
Ingevolge afspraak maakte vrouw
Klip zich Vrijdagochtend om half
negen op om met het schoonmaken
der woning te beginnen. Op baar bel
len werd echter niet opengedaan. In
den loop van den dag ging zy er
nog een.> heen, maar weder zonder
resultaat, en evenzoo ging het met
andere lieden, o. a. met den koetsier
die hem Donderdag per rijtuig daar
bracht en dien hij Vrijdag weder be
steld had om, zooals hij gezegd had,
hem en zyn dochtertje naar Delft te
rijden.
Vrouw Klip begon zich ten slotte
eenigszins ongerust te maken, te meer
daar zij en haar dochter zich by na
denken heriunerden Donderdagavond
tusschen 9 en 10 uur het dochtertje
van hunnen buurman te hebben hooren
huilen of kermen.
Vrijdagmiddag ongeveer te 5 uren
verscheen de politie aan de woning,
en nu lcwam een verschrikkelijke ge
schiedenis aan het licht.
Zooals wij reeds meldden, werd Don
derdagochtend eene Sjarige leerlinge
van eene school op het Vasteland door
haren vader tegen li aren wil medege
nomen terwijl de kinderen onder ge
leide naar de school terugkeerden.
De moeder van het meisje, die, zoo
als wy vernemen, met medeweten eu
goedvinden van haren man, die sedert
eenigen tijd zijn bierhuis had overge
daan en wiens zaken niet al te best
stonden, van hem afgegaan was en
nn bij hare moeder in de Rosestraat
inwoont, ontving Donderdag in den
loop van den dag van baren man
een schrijven, waarin by haar dreigde,
dat zoo zy de politie er mede moeide
eu hy misschien haar dochtertje we
der aan haar zou moeten afstaan, hij
zich en zijn kind vau het leven zou
ik naar het telegraafkantoor. Tot zoo
ver blijft alles eenvoudig, nietwaar?
Ik kom aan't loket van het telegraaf
kantoor en vraag aan de juffrouw,
die naar mij toekomt, of ik mag tele
foneeren. Op welwillende wyze ver
leent de juffrouw mij daarvoor iiare
toestemming, onder voorwaarde, dat
ik een stuk teekeu, welk stuk mij
meteen wordt voorgelegd.
Nu wordt de zaak wat ingewik
kelder. Ik moet op dit staatsstuk
verklaren, wie ik beu en wat voor
nummer, want bij den telefoon
is zooals men weet, een abonné
minder een mensch, dan wel een
nummer. Tevens moet ik verklaren,
met welke plaats ik aangesloten
wil worden, eu met welk nummer.
En ten slotte moet ik dat be
langrijke document onderteekenen
on er jaartal en datum opzetten. Ik
moet ronduit zeggen, dat ik uiet op
myn gemak was. Stel u voor, dat
u by den bakker komt en een krente-
broodje wil koopen en hij legt u een
stuk voor, waarop u verklaren moet
wie u is en waar u woont en wat u
met dat krentebroodje doen wil en
u moet daar dan nog jaar en dag uit
drukkelijk op vermelden zou u dan
niet met eenigen angst uzelven afvra
gen „wat staat er met me te ge
beuren? Wat is er wel voor bijzon
ders aan dat krentebroodje
Nil moet de lezer er f y weten, dat
het telegraafkantoor en ik elkaar al
sinds langen tijd, ik mag zeggen van
haver tot klaver, kennen. Als ik den
directeur bij den kapper ontmoet, dan
zeg ik: „goeden morgen, meneer Van
Dalen," en hij antwoordt daarop wel-
willend..goeden morgen, meneer Fi-
deliö." 'Ontmoet ik de andere heeren
op straat, dau groeten we elkaar en
zeg ik, al naar de graad van bekend
heid, die tusschen ons bestaat„Dag
meneer Baale dag meneer
bonjour Menningb." Ik wil dus maar
zeggen, dat wanneer ik, aan de juf
frouw vragende om een krentenbroodje
pardon, ik bedoel een telefoonge
sprek op haar vraag, wie ik was,
mocht hebben geantwoord, dat ik Ja
cob Julius van Puffelen heette
dat dan zonder eenigen twijfel het
berooven. Van deu inhoud van dezen
brief gaf de beangstigde moeder de
politie op het bureau aan de Nassau-
kade kennis.
De inspecteur van politie L. J. C.
Vuyk, op zijn bureau aau de Nassau-
kade alzoo de bedreiging van den heer
W. vernomen hebbende en de moe
der ter wille willende zjjn om het
verblyf vaü baar kind zoo mogelyk
te weten te komen, stelde een onder
zoek in en spoedig mocht het hem
gelukken den koetsier uit te vinden
die vader en dochter gereden had.
Van hem vernam hy, dat hy beiden
met zyn rijtuig naar de Bergstraat,
gebracht had.
Vrijdagmiddag om 5 uren kwam
de heer Vuyk daar aan, en geen ge
hoor krygeude op zyn bellen, begaf
hy zich met medeweten van de be
woners, door het aangrenzende be-
nedenbuis naar den achterkant van;
do woning, door den heer W. en zyn i
dochtertjo betrokken.
De ramen bleken zoo gemaskeerd
te zyn door gordijnen eu stukken goed, i
dat niemand naar binnen kon zien.
Met een geleenden sleutel kwam
echter de politie do woning binnen.
In de achterkamer vond men in de
bedstede de lyken van het achtjarig
dochtertje, eeu allerliefst blond meisje,
en haren vader, een man van 35 jaar.
Vader eu dochter waren geheel ge
kleed.
Op een van de koffers die in het
vertrek stonden, vond men een met
zes scherpe patronen geladen revolver,
een ledig flescbje en twee glazen,
waarin nog eenig wit poeder was
achtergebleven. Blijkbaar dus had
de vader zich en zijn dochtertje door
vergift van het leven beroofd.
Nadat de justitie ter plaatse met
den beer Ebbeler een uitgebreid on
derzoek had ingesteld (het was inmid
dels reeds laat in den avond gewor
den), werden de in beslag genomen
koffers en andere ges-onden goederen
met den politiewagen naar het bureau
aan de Nassaukade gebracht.
Vrijdagavond te 10 uren werden de
lijken van vader en dochter onder
politiegeieide naar het Ziekenhuis op
den Coolsingel vervoerd.
N. R CL
Het zoeken van Kievits
eieren.
Ten gevolge van het slechte weer
der laatste dagen worden in den „grei-
dehoek" van Friesland, tot nog toe
zeer weinig kievitseieren gevonden en
ook minder kievitten gezien dan andere
jaren. Voorzeker een tegenvaller voor
de velen, die in het zoeken der eieren
gedurende dezen tyd een bron van
inkomsten trachten te vinden.
Lang niet overal wordt hun dat
toegestaan, hetgeen blykt uit de vele
advertenties, waarin geannonceerd
wordtverboden eieren te zoeken etc.
Waarom dit zoo streng verboden
wordt? Niet zoozeer omdat het land
in dezen tyd er te veel ouder lydt,
maar vooral omdat het gras iu 't be
gin van 't groeien 's morgens dikwijls
door nachtvorsten hard is eu de voet
stappen in Mei zelfs nog te zien zyn.
Het vinden van kievitseieren is, zoo
als bekend, niet iedereeus werk. maar
is eene kunst die door ervaring wordt
geleerd.
Eigenaardig zyn daarby ook nog
de kunstgrepen die worden toegepast.
Wanneer byv. een nest met een of
twee eieren worden gevonden, moet
men niet raeenen dat deze, zonder
meer, uit het nest worde genomen.
Neen, men gaat., wat men in Fries
land noemt, die kievit „meiken". Dit
bestaat hierin dat men de eieren weg
neemt en er kunstmatige voor in de
heele kantoor als uit een mond zoo
hobben geroepen „dat jokt ie
Maar enfin, de juffrouw had me na;
eenmaal het stuk voor in valling voor
gelegd en als gehoorzaam Staatsbur
ger heb ik dat dan ook gedaan. Wel
iswaar bekruipt ine op 't oogenblik
de vrees dat ik misschien 29 Maart,
inplaats van 30 Maart heb ingevuld,
maar ik hoop, dat de juffrouw en het
Ryk my daarover niet a! te hard zul
len vallen. Als ik een volgenden keer
weerom kom en liet is by voorbeeld 11
April, dan zal ik 12 April scbrijveu
en komt het door elkaar genomen
even goed uil.
Maar ik ga voort met mijn verhaal.
Toen ik het papier overreikte aan do
juffrouw, deed zij een mededeeling
die ik niet hooren, aan iemand die ik
niet zien kon en reikte me meteen
een sleutel over, wel niet die van den
Bibelebomschen berg, maar dan toch
van de cei, waarin intercommunaal
getelefoneerd kan worden, ik moet
zeggen, dat dit me bijzonder streelde.
Of is het geen groot bewijs van ver
trouwen, waaneer een burger zoo
maar zelf een Rijksgebouw mag open-
sluiten en zich een tijdlang "in het
onbetwist bezit van den sleutel be
vindt? Ik zou wel eens willen we
ten, wat de directeur van het post
kantoor zou zeggen, wanueer ik hem
vroeg, of ik eens een poosje den
sleutel van de kantoordeur mocht
hebben. Hy zon me wat men noemt
„zien komen." Heb ik dan ongelyk
als ik beweer, dat de ambtenaren van,
de telegraaf hupsche lieden zyn
Het Rijksgebouw in quaestie, de
telefooncel namelijk, is van beschei
den afmetingen. Hei zal naar mijn
schattiug een meter lang zyn, een
meter breed en een paar meters hoog,
binnen- en buitenwerks, want de dikte
van de wand is niet uoemenswaard.
Het meubilair is vry wel spykervast,
behalve een tabouret, waarop men
voor het toesiel kan gaan zitten.
Juist toen ik het Rijksgebouw bin
nentrad, belde de man dien ik spre
ken moest, al op, zoodat de zaak,
waarschijnlijk dank zy de geheim
zinnige mededeeling van de juffrouw
bovenbedoeld, in een ommezien was
plaats legt. De kievit legt vier, hoog*,
tens en wel by zeer groote uitzon-Je.
ring, 5 eieren in één nest. Is dus dool
dit „melken" dit aantal verkregen,
dan worden de kunstmatige eieren
weggenomen, omdat anders de vogel
ziek doorbroedt.
In het maken van de kunsteiereo
„kwaoien" geheoten, bezitten velen
een groote vaardigheid. Uit pottebak-
kersklei gevormd, gedroogd en ge
bakken, worden ze beschilderd en is
het zeer gewoon als men in dezen
tyd in de buizen der arbeiders komt.
de jeugd daarmee 's avonds bezig te
zien. Sommige landeigenaren zyn zoo
belust op deze fijue eiljes, wel te ver
staan de echte, dat er in het huur
contract de bepaling wordt opgeno
men, dat voor een bepaalden datum
een zeker aantal eieren door deu
huurder moet worden geleverd, lo
sommige streken wordt het ei, daar
't eerst gevonden, to koop of te zien
gepresenteerd, wat in beide gevallen
idem zooveel kost.
üaloniën.
PARAMARIBO, 12 Maart.
Het. biad, „Onze West" schryft
naar aanleiding van artikelen, door
de heeren Van Balen en Amiabel in
dertijd iu „Het Vaderland" geschre
ven over emigratie van boeren naar
Surioame, ouder meer het volgende:
„De tijd voor de gewenschte emi
gratie van Hollandsche boeren
eene eenigszins beteekenende emigra
tie is nog niet gekomen. Men hebbe
nog wat geduld. Als men verder ge
vorderd is met de ontginning van
Suriname, waarop in den laatsten
tyd zoozeer de aandacht is gevestigd,
en tengevolge daarvan terreinen ge
schikt voor cultivatie en bereikbaar
zyn geworden, dan zal het voor een
groot aantal Hollandsche boeren nog
wel een kloeke onderneming, maar
niet. zoo'n halsbrekende toer zijn. ais
nu het geval is, naar Suriname te
verhuizen."
Naar aanleiding van bet bericht dat
te 'sGravenhage eene Oost-Indische
Kiesvereeniging is opgericht, schrijft
het biad „Onze West"
„Waaróm veroorloven wij ons
te vragen louter de O.-I. belangen
op het oog Was liet. Diet beter ge
weest eene Oost- en West-Indische
kiesvereeniging op te richten?
„Het is waar, de oogen van het
moederland zijn meer gericht op de
Oost dan de West, omdat een grooter
aantal menschen daar hunne belan
gen hebben, maar het zon on voort
moederland èn voor hen niet kwaad
zyn als ze eens wat meer aandacht
wijdden aan dit ryke land.
„Het zou der vereeniging eer goed
dan kwaad doen, indien zy minder
eenzijdig was en in haar programma
ook de behartiging der belangen van
de West opnam.
„Men heeft ons toch niet verge
ten
Van Curagao wordt gemeld, dd. '3
Maart.
Ongetwyteld zal men het iu Neder
land aangenaam vinden te hooi en, dat
onze haven, de veilige St. Anoabaai,
bij vreemde mogendheden zulk een
goeden naam heeft, dat er geen oor
logsschip in onze beurt komt, of het
brengt hier een bezoek. Dit hebben
we dezer dagen weer ondervonden.
In de laatste week toch werd Oura-
afgeloopen.
Voldaan bracht ik den sleutel aan
de juffrouw terug en wilde ua een
behoorlijken groet, heengaan, toen de
juffrouw tot myn verbazing zei, dat
k betalen moest..
Hi8r werd de zaak hoogst inge
wikkeld. „Betalen vroeg ik, „maar
ik heb vooruit betaald, juffrouw, er
staat nog geld van mij." De juffrouw
zei, dat ze dat wel wist, maar dat
ik toch betalen moest. Nu, myn ver
bazing was nog wei niet uit, maar
ik waagde me niet aan verdere wis
seling van gedachten. „Denk er aan
Fideiio," aldus vermaande ik my zei
ven, „denk er aan, dat achter deze
juffrouw staat het Rijk, 'de Staat
die je aan je verplichtingen herinne
ren. En de eerste en grootste van
die verplichtingen is immersbeta
len."
Derhalve betaalde ik en gi .g hoen.
Maar nog tot op den huiaigen dag
is het me een raadsel gebleven,
waarom ik aan het loket van het
telegraafkantoor voor een gesprek in
de cel afzonderlijk heb moeten beta
len, terwijl de directie nog geld van
mij in handen heeft, waarvoor ik van
huis uit. kan telefoneeren. Kan bet
ook zyn, heb ik myzelven afgevraagd
dat het Ryk den maatregel heeft
ingevoerd, om den gewonen burger
voor altijd te herinneren aan het
merkwaardige feit, dat hy eens ge
durende twee minuten den sleutel heeft
bezeteu van een Rijksgebouw van
2 kubieke meters inhoud Nog andere
veronderstellingen zyn by me opge
komen, maar geen van allen vond
ik ze steekhoudend en ik zal dus
maar wachten, totdat ik den direc
teur eens weer bij den kapper ont
moet. Dan zal ik, al ben ik voor,
driekwart ingezeept, beleefd maar
dringend vragen„Meneer Van Da
len, wees zoo goed my even te ver
klaren, waarom myn by u gedepo
neerde centen worden achtergesteld
bij die, welke in myn portemonnaie
zyn geborgen!"
FIDELIO.
