NIEUWS-
ADVERTENTIEBLAD.
AJDV^-^TIEISrTIIKnsr:
De oorlog tusschen Spanje
en Amerika.
De Schipbreuk.
a>
6e Jaargang,
Vrijdag 22 Juli 1898
No. 4619
A^BOisrisrEDvrEinsrTSFi?,! j"s
Voor Haarlem per 3 maandenf 1.20
Voor de dorpen in den omtrek '.vaar een Agent gevestigd, is (kom dei-
gemeente), per 3 maanden„1.30
Franco door het geheele Rijk, per 3 maanden1.65
Afzonderlijke nummers 0.05
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maanden0.30
de omstreken en franco per pogt0.371/2
- 5 regels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Groote letters naar plaatsruimte.
Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Reclames 20 Cent per regel.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten
en door alle Boekhandelaren en Courantiers.
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
Bureaux: Kleine Houtstraat 14, Haarlem. Telefoonnummer 122.
Directeur-Uitgever J. C. PEEREBOOM.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publidté Elrangère O. L. DAUBE Co. JOHN F. JONES, Succ., Parijs 31bis Faubourg Monlmartre.
Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plsatsing van Advertentiën en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het
Algemeen Advertentie Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
BUITEN het Arrondissement Haarlem is de prys der Advertentiën van 1—5 regels f 0,75, elke regel meer ƒ0,15; Reclames per regel f 0.30.
Agenten voor dit blad in den omtrek zyD Bloemendaal, Santpoort en Schoten, P. v. d. RAADT. Zandpoort; Heemstede, J. LEUVEN,by de tol; Spaamdam, C. HARTENDORPZandvoort, G. ZWEMMER
F 'eisen, W. J. RUIJTER; Beverwijk, J. HOORNS; HillegomARIE HOPMAN, Molenstraat. Genoemde Agenten nemen Abonnementen en Advertentiën aan.
In do uitvoerige mededeel ingen van
le oorlogscorrespondenten wordt de ca-
«tulatio van Santiago als een indruk-
wekkende plechtigheid beschreven. Ge-
leraal Shafter en de commandanten van
de divisiën en brigades met hun staven
«gaven zich, door een afdeeling cava-
ene. geëscorteerd, Zondigochtend naar
ie plek waar de Spaansche troepen de
rapenen zouden neerleggen. Hier ont-
noetten zij generaal Toral met zijn staf,
loor honderd uitgelezen infanteristen
rergezeld. Trompetters bliezen een fan-
are, en genoraal Toral overhandigde den
Amerikaansc.lien opperbevelhebber zijn
legen, dien deze dadelijk met een vrien-
lelijk gebaar teruggaf. De Amerikaan-
j sche troepen, bij hun loopgraven opge-
steld, zagen de plechtighe d aan, maar
lielden zich stil.
De generaals Shafters en Toral, met
lun gevolg, reden daarop de stad San
tiago binnen, om die formeel in bezit te
K-men. De overdracht van het gezag zou
ilaats hebben voor het paleis van den
[ouverneur. Klokslag twaalf uur werd de
Amerikaansche vlag op het paleis gehe-
ictien, in tegenwoordigheid van 10,000
nenschen. Een mooier kader voor zulk
sen dramatisch tooneel zou moeilijk to
ledenken zijn, sclirijft een correspondent
Iet paleis is een schilderachtig oud ge
touw. in Moorschen stijlhet staat aan
ie Plaza de la Reina, het voornaamste
dein van de stader tegenover verrijst
le kathedraal. Aan een der zijden van
iet plein vindt men de club van San
ratios, een aardig, bontgeschilderd ge
touw met ruime galerijen; daartegen-
tver is een koffiehuis dat in bouwtrant
enigszins op het clubgebouw gelijkt.
Het 9e regiment Amerikaansche in-
anterie, en het muziekcorps van het 6e
egiment cavalerie waren op het plein
pgesteld. Tegenover het paleis stond
'een escadron van het 2e. cavalerie met
V. etrokken sabel. Op de plavuisbestrating
IF ussrhen de muzikanten en de cavaleris-
an hadden de Amerikaansche generaals
net hun staven zich verzameld, en op 't
'ktte dak van het paleis stonden kapi-
'ein Mc Kittrick, luitenant Miley en
ntenant Wheeler, naast het groote
Spaansche wapen met het onderschrift
IjViva Alfonso XIII." Over de balustra-
les hangende, op de balkons zich ver-
Iringende, aan alle ramen en op alle da~
jen zag men nieuwsgierigen grooten-
vrouwen en niet-strijders. Toen de
[Toote klok van de kathedraal twaalf
Uur sloeg, presenteerden le infanterie
cavalerie het geweer, en alle A me-
I! ontblootten het hoofd. Kapitein
«Kittrick heesch de Amerikaansche
°P^et Paleis, en do muziek speel-
5 lfj "Star spiled barnier." Op het.
Bilde oogenblik dreunden van uit do
j rarte de 21 kanonschoten van kapitein
ppron's batterij.
Toen de muziek ophield, hoorde men
«u alle kanten uit do Amerikaansehe
whngen het doffe geluid van muziek
- menschengejtuch. Generaal Mc Kib-
zetto drie hoera's in voor generaal
Shafter, en weer speelde de muziek, on
der groote geestdrift van de Amerikaan-
sche troepen.
De Amerikanen keerden nu naai' hun j
stellingen terug, het stadsbestuur voor- j
loopig overlatend aan den gemeenteraad, j
onder toezicht van generaal Mc Kibbin,
die tot waarnemend militair gouverneur
benoemd is. Het 13e en bet 9e infanterie
blijven in de stad om de rust te bewa
ren, de Spaansche troepen kampeeren
buiten Santiago tot zij naar Spanje wor
den ingescheept.
Te Santiago moet het er ellendig uit
gezien hebben. De meeste huizen waren
leeggeplunderd, ook de winkels. Voor
geld noch goede woorden waren eetwa
ren te krijgen. De Spaansche soldaten
die ei ronddwaalden, warm levende ge
raamten, op de dokken verzamelde zich
een uitgehongerde menigte, reikhalzend
uitziende naar de komst van het schip
van het Roode Kruis, de City of Texas.
Te El Canev zijn 20,000 uitgewekenen,
te Firmeza 5000, op andere plaatsen
nog even zooveel.
De State of Texas het stoomschip van
het Roode Kruis, is Zondag te Santiago
aangekomen met 1400 ton mondvoor
raad, voor de noodlijdende bevolking.
Toen bet lossen begonnen was, wierp de
uitgehongerde menigte, die op de kade
stond, vechtend en elkaar verdringend,
zich op de kisten, om deze open te bre
ken. Na een poos werd kade afgezet
door soldaten en werd niemand meer toe
gelaten. Het. uitdeelen van voedsel in de
magazijnen in de stad begon te drie uur,
ieder die een kaart vertxmde. door de
plaatselijke commissie afgegeven, kreeg
anderhalf pond eetwaar. Van avond zal
drinkwater uitgedeeld worden.
Telegrammen uit Santaagj maken mel
ding van een heftig tooned tusschen ge
neraal Shafter en een reporter van het
New-York Journal, ScoveJ genaamd.
Deze wilde meedoen aan /iet ophijschen
van de Amerikaansche vlag. maar Shaf
ter weigerde dat, en gelastte Scovell,
heen te gaan. De journal! it protesteerde
Shafter gaf niet toe, en daarop moet
Scovell den generaal beleedigd en gesla
gen hebben, waarop Shafter hem in
hechtenis liet nemen en hem naar Ame
rika liet zendon, waar hij zal terecht
staan
Maarschalk Blanco seint, dat de ca
pitulatie van Santiago huiten zijn we
ten en zonder zijn machtiging heeft
plaats gehad. Generaal Toral zal geoor
deeld worden naar de wet in al haar
strengheid.
Eeu officieuse nota der Spaansche re
geering zegt, dat genei-aal Toral zich
overgaf zonder haar machtiging. De re
geering tracht aan te toonen dat zij
grond heeft om den brief van Toral aan
generaal Shafter als onecht te beschou
wen. Immers, zegt de nota., in zijn brief
aan generaal Shafter zegt de bevelhebber
van Santiago, dat de regeering hem
machtigde zich over te geven, terwijl de
Regeering hem door maarschalk Blanco
liet weten dat zij hem geen andere ge
dragslijn kon aanwijzen dan die welke
is vastgesteld bij het militaire wetboek.
Generaal Linares is de In kerarm af
gezet, zijn toestand is ernstig.
In Santiago wordt alles gedaan om j
een goregelden gang van zaken te hei-- j
stellen. In de uitstekende militaire ba-
rakken op een der hoogten nabij de stad
zijn twee Amerikaansche regimenten ge
huisvest. De visch-, fruit- en groenten-1
markten zijn weer geopend, de straten
herleven en van alle kanten komen de
vluchtelingen de stad binnen om in de
haastig opgeslagen tenten him honger te
stillen.
Uit de verschillende correspondenties
uit New-York blijkt niet, hoe. het met
de gele koorts staat.
De coirespondent der Globe bijvoor
beeld schrijft„Het aantal zieken neemt
slechts zeer langzaam toe. Doch de gele
koorts is van zulle een zachten aard, dat
men geen epidemie behoeft te vreezen."
En aan het slot van zijn telegram zegt
hij„Miss Clara Barton heeft van Sibo-
ney uit aan het hoofdkwartier van het.
Roode. Kruis meer verpleegsters ge
vraagd. De meeste verpleegsters, die zich
thans in het veld bevinden zijn aangetast j
door gele koorts of malaria."
Die beide berichten kloppen niet vol
komen met elkaar!
De New-York Herald verneemt uit
Washington dat de Duitsche regeering
den staatssecretaris Day de verzekering
gegeven heeft van haar vriendschap voor
Amerika, verklarendo dat de houding
van de Duitsche zeeofficieren bij Manila
geen uitvloeisel was van een opdracht,
en dat de overheid alleen het gedrag van
de opstandelingen op de Filippijnscne
eilanden afkeurt.
Volgens een telegram uit Havana is
de stad Manzanillo beschoten met 3500
granaten. De kanonneerbooten Centi-
nella en Delgado Parejo rijn vernield.
Blanco heeft de verdedigers van Man
zanillo geluk gewensclit.
Een officieel telegram uit Manilla van
14 Juli meldt dat de blokkade zeer ge
streng is. De Amerikanen hebben be
langrijke verliezen geleden in verschil
lende aanvallen. De Spanjaarden vatten
weer moed.
Aan het Evening Journal wordt
Woensdag van St. Thomas geseind, dat
11. Zondag de Spaansche inwoners van
Mayaguez, op Portorico, de inlandsche
bevolking aanrielen, omdat deze volgens
hun beweren met de Amerikanen beulde
en voornemens was, het 1 ger van gene
raal Miles te helpen. Bij het opstootje
werden9 personen gedood cr velen ge
wond.
Het wordt bevestigd dat de Spanjaar
den er in geslaagd zijn de h<l:ng aan wal
te brengen van het stoomschip Antonio
Lopez, dat bij San Juan da Portorico
gestrand is terwijl het een poging deed
om de blokkade te verbreker», met een
lading ammunitie en proviand aan boord.
Volgens een telegram uit Kingston,
op Jamaica, aan do Evening Post heb
ben Cubanen, die daar zijn aangekomen
uit Siboney, do tijding m» o?" .bracht dat
Garcia dood is.
Nu Santiago is gevallen, zien de Ame
rikanen uit naar Portorico, waarheen
volgens het opgemaakte plan, generaal
Miles heden zal vertrekken aan boord
van de Yale, welke zal word m vergezeld
door de kruisers Minneapolis en New-
Orïeans. Het doel van den tocht is San
Juan, op de Noordkust van het eiland
gelegen, clat waarschijn dik door den
Amerikaanschen generaal even van uit de
verte bezichtigd zal worden, tenzij den
Spanjaarden bij het verschijnen van een
Amerikaansch opperofficier zoo de schrik
om het hart- slaat, dat zij met den meest
mogelijken spoed zich overgeven.
Den de Spanjaarden dit evenwel niet,
dan zullen er nog wel een veertien da
gen moeten verloopen voor een voldoen
de expeditie van Santiago en Jackson
ville kau vertrekken. De Jingo bladen
gelooven dit natuurlijk nietwie Santi
ago heeft doen capituleeren, kan alles
ph dus ook San Juan veroveren zon
der eenige inspanning. Den leiders van
den oorlog is bij Santiago echter zoo
duidelijk aan het verstand gebracht dat
een militaire expeditie niet in een vloek
en een zucht wordt samengesteld, doch
een deugdelijke voorbereiding eischt,
dat men ditmaal zeker voorzichtiger zal
zijn.
De Washington-correspoa lent van het
N. Y. Journal seint, dat generaal Miles
bij Mc. Kinley beeft aangedrongen op
de vergunning om na de vercvering van
Portorico, met het leger naar Spanje te
gaan.
STADSNIEUWS
Eerste en Derde pagina.
Haarlem, 21 Juli 1898.
Op den velddag van de geheel
onthouders, Maandag 1 Augustus te
Heilo te houden, zal o.a. als spreker
optreden de heer G. Velthuysen van
hier.
Op duin en dal, in bench en
veld.
(S1 o t.)
Leiden, dat velen onzer lezers nit
de opera „de Profeet" bekend is
er moet ook een universiteit zyn
heeft verscheidene interessante be
zienswaardigheden, waaronder een
Koloniaal Museum 2). Tusschen Haar
lem, Leiden en Den Haag strekt zich
de Haarlemmermeer uit, een groote
vlakte,welke drooggemaakt nu vrucht
bare akkers en weilanden oplevert.
Men ziet, dat de Hollanders ook de
binnenlandsche kolouisatie verstaan.
Halfweg Leiden overschrydt de spoor
een vloed van de breedte van den
Neckar by Heidelberg, dat is het over
blijfsel van onzen trotschen Ryn, na
dat by zyn vertakking Lek en Waai zich
den grootsten watervoorraad hebben
toegeëigend. Wie de schade heeft, be
hoeft voor den spot niet te vreezen,
en zoo noemen dan de Leidenaars
onzen Ryu „Galgenwater."
Na weder twintig minuten loopt de
trein den Haag binnen, de prachtige
villastad, die geheel in een haag ge
bouwd is3). Amsterdam heet wel is
waar de hoofdstad van Holland, maar
feitelijk is het den Haag, want hier
bewoont koningin Wilhelmina met
hare moeder baar paleis, hier hebben
de Ministeries hunnen zetel, hier zyn
de Generale Staten met hunne eerste
en tweede Kamers gevestigd en alles
heeft men hier zoo mooi bijeenHet
door een grooten vyver begrensde
Binnenhof, omringt een heele ry van
oude en nieuwe gebouwen, welke bet
allereerst door graaf Willem van Hol
land zyn gesticht geworden, die in
het midden der dertiende eeuw tevens
duitsche Keize- wasDe ministeries
hebben hier alle hun bureaux, maar
het mooiste vau allen is het „Maurits-
huis", een der mooiste musea der we
reld dat in een betrekkelijk geringe
ruimte het beste derHollandsche schil
derkunst in zich vereenigt, zonder dat
men als in zoovele andere musea zoo
veel mengelmoes van lagere schilder
kunst op den koop toe voor lief moet
nemeD. Hier is de gansche fine fleur
vereenigd, waarvan wy reeds de
meeste door goedo reproductiën ken
nen. Merkwaardig is, dat ic een mu
seum, hetwelk de beste werken van
Rubens, Rembrandt, van Dyck,
Ostade en Teniers bevat, de Stier
van Potter als het populairste schil
derstuk geldt. Wy zyn echter in een
land, waar de veeteelt een groote be-
teekenis heeft, en waar een stier meer
gezocht is, dan een anatomie van
Rembrandt. Hier bevindt zich ook
de „Trèveszarl" Vredezaal, waar de
Ryswyker Vrede voorbereid werd. In
eene zitting der eerste Kamer, welke
wy bijwoonden, kwam juist de quaestio
der rijwielbelasting ter sprake. Na
de lastige beraadslagingen over den
thans ingevoerdon algeineenen dienst
plicht, (4) mogen zich de hollan lsche
pairs ook lichtere vragen veroorloven;
z-io hebben ook in kort de Generale
Staten er over gedelibereerd of de
jonge Koningiu mag wielryden of
niet. Naar ik hoor het stenogra
fisch verslag der betreffende zitting
bezit ik niet moet de beslissing in
negatieven zin zijn uitgevallen zyo (5)
De jonge Koningin, wier kroning
spoedig plaats vindt, zal zich dat ver
bod der oude heereu niet zoo erg
aantrekken, daar zy toch door het
gansche land door arm en ryk veraf
good wordt.
Overal ziet men haar afbedding, in
elke woning, in paleis en hut vindt
men de jonge Koningin, in plaat en
beeld uitgedrukt. De Regentes Emma
moet een verstandige vrouw zyn. dat
z aldus zóó voor zich en haar kind j
do liefde van een vrij volk heeft weten
te winnen. Daar rydt een wagen met
.jonge vroolyke lieden naar het uabu-
j rige Delft, waar de academie het feest i
j van zyn vijftigjarig bestaan viert,
jen wat roepen de geestdriftvolle
I jongelieden „Hoog Wilholraina.
j Hoog !"6) Er worden reeds drie landen
iin Europa door vrouwen geregeerd,
en men kan niet zeggen, dat de dames
hare zagen slecht behartigen. Het
i ongeluk aan Spanje overkomen, had
ook een koning nauwelijks kuuneu
vermijden en een koning had niet
meer succes kunnen behalen dan
koningin Victoria. De heerschappij
evenals de erfopvolging heeft vroeger
in het algemeen zeker de vrouwen-
opvolging niet uitgesloten, en eerst
de salische wet heeft de uitzondering
in het leven geroopen.
Juist schynt na een stormachtigen
regendag do zon over de zee met
hare prachtige kleurendaar het diepe
groen, hier het lichte, dicht aan den
horizont het diepe blauw, in het zui
den verheft zich de vuurtoren van
Scheveningen, in het noorden zien
wy de negen kilometer lange kust
zich uitstrekken tot IJmuiden. waar
het van Amsterdam loopende Noord-
zeekauaal zich uitstort; wy kunnen
duidelijk de staketten van het verin
zee uitstrekkende kanaal ouderschei
den; van verre begroet ons de vuur
toren van Wijk aan Zee, en daarover
heen kunnen wy de duinen 'nog altijd
verder zien, bijna tot aan den Helder.
Alles door een hel glanzende zon be
schenen. Moge zy ons, die hier heen
gekomen zyn om aan het strand
kracht en sterkte in te zuigen, goed
gezind zijn. Meer echter nog moge
zy het schoone Nederland beschijnen,
dat weldra zyu nationale feest viert,
Nederland, dat ons toont, wat de vrye
ontwikkeling van een gezonden volks
geest vermag, het schoone Holland
dat de wereld getoond heeft oo ener
gie en Vrijheidsliefde, de beste kiemen
van een volk, het gebracht hebben tot
bloei in maatschappij, kunst en weten
schap
Oranje boven!
(1) Ja waarlijk I
(2) Hier is de schrijver van do kook.
(3) Zeker bywyze van chineesehen
muur
(4) Natuurlijk persoonlijke dienst
plicht, maar daarmee vergissen zich
zelfs wel Nederlanders.
(5) Dit oude sprookje is dus blijk
baar nog met dood.
(6) Waarschijnlijk zagen de jonge
lieden den schrijver en dachten, dat
hy ons „leve" niet begrijpen zou.
Het eindexamen van de bijzondere
handelsschool te Amsterdam is o.a.
afgelegd door A. Ph. E. Roelofs
van hier.
FFJ ILLFTON.
van de
„Atlanta",
Mijn hart zonk mij in de schoenen,
*ant deze zending was nog veel onaan-
aiamer dan het. werk van zooeven en
t maakte mij bezorgd, dat ik haar de
ijding niet zacht genoeg zou meedeelen
niet in staat rijn haar duidelijk te
■Daken hoe diep ik met haar voelde.
Daar ik geen antwoord op mijn klop
pen ontving ging ik weer heen, want ik
®ilde haar zooveel laten rusten, als maar
Hogelijk was maar toen ik mij eenige
®ssen van de deur verwijderd had,
**ani rij mij achterop.
,.Kloptet gij zooeven. mijnheer Royle
Tpoeg rij. Ik antwoordde bevestigend,
öaar had niet den moed haar te zeggen,
•aarom ik geklopt had, rij zag vragend
■■aar mij op, en ik verweet mij mijn
Makheid, maar de woorden wilden mij
•iet uit de keel.
Zij ving echter mijn blik, die ik op
do deur van kaars vaders hut sloeg, op
H begreep toen alles. Met een snik be
dekte rij haar gelaat met de handen.
Jk heb zijn gelaat niet bedekt, opdat
ge hem vaarwel kunt kussen," zeido ik,
mijn hand zachtjes op haar arm leggend.
Zij ging daarop de hut binnen, waar
van ik de deur achter haar sloot. Ik
wachtte buiten.
Zij kwam echter spoedig terug. Ik
denk, dat het dappere kind in haai- ver
driet toch begreep, dat ik de begrafenis
zoo spoedig mogelijk afgeloopen wensch-
te te zien, opdat wij al onze In-achten
aan het scliip Londen wijden.
„Ik laat hem nu aan u over," zeide
rij.
Ik dacht dat zij bedoelde de begrafe
nis niet te zullen bijwonen en verheugde
mij over dit besluit, maar teen. ik haar
bij de hand nam om haar weg te leiden
riep zij uit
„Laat mij bij u blijven.''
„Werkelijk; ik gevoel mij sterk
noeg het te dragen.
Ik zou mij ongelukkig voelen als ik
niet wist, op welk oogenblik hij mij ver
liet.'
„Het rij zoo," antwoordde ik. „Ik zal
u roepen wanneer wij klaar rijn.
Zij verwijderde zich, waarop Coraish,
do hofmeester en ik ons naar de hut be
gaven om do toebereidselen voor de be
grafenis te voleinden.
Ik wikkelde het lijk nu geheel in de
hangmat, waarop wij het optilden en op
do stellage legden; ik spreidde er een
laken over, zoodat alleen dit en de vlag,
die om de stellage geslagen was, te zien
waren.
Toen dit afgeloopen was, beraadslaag-1
de ik met Cornish op welk gedeelte van
het dek wij het lijk over boord zouden
laten. Gewoonlijk gescheidde dit bij den
valreep, maar het schip slingerde te he
vig om dit nu ook te doen en het groote
dek stond onder waterwe droegen dus
het lijk naar achteren en plaatsten het
met de voeten op de verschansing ach
ter de groote sloep.
De bootsman, nam rijn muts af, toen
hij het lijk voorbijging en de anderen
volgden rijn voorbeekf.
Tk ging naar beneden en berichtte juf
frouw Robertson, dat alles gereed was,
waarop ik tusschen de boeken van den
kapitein naar de „Gebeden voor begrafe
nissen ter zee" zocht en gelukkig vond,
want mijn eigen gezangboek bevatte deze
gebeden niet.
Ik trachtte juffrouw Robertson te
I overreden de begrafenis liever niet bij
te wonen. Ik zeide haar, dat haar tegen
woordigheid geen goed kon doen verze
kerde op mijn woord van eer haar dat
de gebeden gelezen zouden worden en de
begrafenis met den meest mogelijken
eerbied en toewijding plaats zou hebben.
Maar zij antwoordde mij, dat het haar
eeu troost zou wezen zelf voor hem te
bidden op het oogenblik, dat hij van
haar gescheiden werdrij stak haar
hand in de mijne en verzocht mij met
droge oogen, waarin echter een wereld
van smart te lezen stond, haar mede te
nemen.
Tegen zulk verdriet kon ik niet pra
ten ik zou het inderdaad wreed heb
ben gevonden haar heur verzoek nog te
weiseren, hoe vreemd het mij ook scheen
dat dit haar eenigen troost kon wezen,
Zij ontstelde en bleef staan toen zij
de lijkbaar zag en greep mijn hand va/s
ter; maar rij herstelde rich spoedig en
liep weer met mij voort.. Ik besloot, dat
het lijk ongezien door haai in zee zou
vallen en spreidde daarom bij het ach
terste raam der kajuit een vlag uit, zeg
gende dat rij hier kon neerknielen, wat
rij, met den rug naar ons toegekeerd,
deed.
Ik fluisterde Cornish toe, dat ik hem
een teeken zou geven, wanneer hij het
lijk moest laten vallen en zeide hem het
snel te doen daarop plaatste ik mij naast
het lijk en begon den diensvoor te le
zen.
Het was een vreemd, indrukwekkend
tooneel een tooneel dat, op het doek
afgeschilderd voor eenige oogenblikkea
iemands aandacht zou trekken, maai- in
do werkelijkheid een onbeschrijfolijken
indruk achterliet.
j Het onzekere of laat ik liever zeggen
het gevaarvolle van onzen toestand
bracht nog meer tot het akelige van het
oogenblik bij en deed mij in het lijk,
dat wij op 't punt stonden van in zeo te
laten vallen, een droevig voorbeeld van
ons eigen lot riem. Het schip met rijn
gebroken masten, de drijvende dekken,
het éene gezwollen zeil, schommelend op
de hooge, schuimende golven, die hot be
spatten, de forsche kerel, die met ont-
blooten hoofde aan het roer stond, en
met bezorgd gelaat naar het dek zag,
terwijl hij de woorden naprevelde, die
ik voorlas, het beweginglooze, geknielde
meisje, wij mot ons drieën om de baar
staande, het uitgestrekte, doode lichaam,
de blauwe lucht, die in het oosten ver
licht werd door de opkomende zon
dit alles bij elkaar vormde een tooneel,
zóó vreemd, dat er eigenlijk geen woor
den genoeg rijn om het te beschrijven.
Dit alles komt komt mij, nu ik dit neer-
schrijf als een visioen voor den geest,
maar ik heb er door geleerd hoe woor
den totaal fiasco maken, als groote ge
beurtenissen, die voorgevallen rijn, moe-
8INNENLAN0.
By Kon. besluit is bepaald, dat in
dit loopeud jaar en in 1899 geen \ve-
dorzydscbe detacheeringeu van officie
ren van liet leger hier te lande en van
dat in O.-Indië zullen plaats hebben.
By Kon. besluit is benoemd tot
ridder der orde van Oranje Nassau
J. L. van Wyckhuise, hoofdopziener
der domeinen in Zeeland te Middel
burg.
Men deelt de N. R. Ct. mede
De onderscheidingen in het Legioen
van Eer door den President der Fran-
sche Republiek aan de Woensdag
vermeldeNederlanders toegekend, zyn,
naar wij vernemen, geschonken als
een contra beleefdheid van het Fran-
scbe gouvernement tegenover de Ne-
derlandsche regeering voor de deco-
ratiën in Nederlandsche orden door
H. M. de Koningin-Regentes by ge
legenheid van het koninklyk bezoek
ten beschreven worden
Toen ik aan dat gedeelte van den
dienst kwam, dat het lijk in zee gewor
pen moet worden, begon mijn hart ge
jaagd te kloppen, want ik vreesde dat
Mary om zou kijken, om te zien wat er
gedaan werd.
Tk gaf Cornish hot teeken en deze ge
hoorzaamde terstond; ik dankte God,
dat de plof in het bruisen van het water
verloren ging.
Nu dit afgeloopen was, was ook het
ergste voorbij, en ik bekortte den dienst
zooveel mogelijk, wat ik niet gedaan zou
bobben, ware de tijd niet zoo kostbaar
geweest.
Ik beduidde Cornish en de hofmeester
de baar weg te brongen en wachtte tot
dat juffrouw Robertson op zou staan;
maar rij bleef nog eenige oogenblikkea
geknield liggen en toen rij oprees, was
er niets meer op het dek te bespeuren,
dat aaxt de treurige plechtigheid herin
nerde.
Zij drukte mij de hand en glimlachte
tegen den bootsman, om hem voor rijn
deelneming te bedanken, maar or lag
een diep, treurige uitdrukking in haar
oogen.
Ik bracht haar tot aan de deur van
haar hut, zeggende:
„Tk kan u niet zeggen, boe diep ik
