Neêrlands vloot en leger weleer ons
vaderland krachtig gemaakt, of, na
byna volslagen ondergang, in eere
hersteld.
Indachtig aan het schitterend ver
leden zullen beide takken der krijgs
macht van den Staat Koningin Wil-
helmina op den Troon harer vaderen
onwankelbaar schragen en. door Hare
Majesteit voorgegaan, met Godsbulp
ons onafhankelijk volksbestaan ook
in de toekomst verzekeren."
M. M. de Monchy. f
Wederom is een bekende figuur uit
Rotterdam overleden en ook weer op
verren afstand van zijn woonplaats.
Het is de heer M. M. de Monchy,
die op de terugreis van Zwitserland,
te Dusseldorf plotseling gestorven is.
Over den overledene schrijft de
N. R. Ct.
Groot is het verlies voor allen, die
hem in zijne veelvuldige betrekkingen
kenden en waardeerden.
Weinigen deden voor den handel
en den bloei onzer stad zooveel als
hy. Als chef van een onzer meest
geachte handelshuizen, maar bovenal
als voorzitter onzer handelskamer.
Sedert 1855 lid dier Kamer, werd
hy 16 Januari 1874 tot haar president
benoemd in plaats van zyn waardigen
voorganger den heer T. 1. Platehij
vervulde die betrekking tot ultimo
December j.l.
En hoe vervulde hij die! Allen die
hem daar leerden kennen en zagen
werken ook al mocht er soms ver
schil zijn van gevoelen bewonder-1
den de groote werkzaamheid, de ken
nis van zaken, de toewijding van den
President, en bovenal den tact en
onpartijdigheid waarmede hij de be
raadslagingen ieidde. Zoo onze Kamer
van Koophandel in die jaren krachtig
medewerkte tot den bloei onzer ge
meente, dan was dit ongetwijfeld voor i
een groot deel aan den onverdroten
president te danken. Ook waar het
buiten onze stad en niet zelden bui-
tenslands gold de Kamer en den han-j
delsstand van Rotterdam te vertegen
woordigen, geschiedde dit met opoffe
ring van tijd en geld en met eeue
achtbaarheid die aan weinigen is ge
geven.
By zijn aftreden boden zijn mede
leden hem een symboliek geschenk
aan als hulde van wat hy voor onzen
handel en onze nijverheid verrichtte
en tot stand bracht, en levendig zal
de herinnering daaraan bij allen blij
ven, wien de bloei en de welvaart van
Rotterdam ter harte gaan.
Ook als lid van onzen gemeente
raad, als president van de Rotter-
damsche Bank en voorzitter van de
Rotterdamsche Handelsvereeniging bij
de liquidatie na de catastrophe van
1879, als commissaris van de stoom
vaart Mjj. „Nederland" en in meuige
andere betrekking was onze betreurde,
stadgenoot voor groote belangen ziju
leven lang werkzaam.
Een luchtballon.
Vrijdagnamiddag omstreeks 5 uur
daalde, onder de gemeente Etten-Leur
N.-B. een luchtballon neder, welke
was bemand door drie Belgische genie-
officieren. Aanvankelijk was hun reis
bestemd naar Frankrijk, maar door
tegenwind werden zij hierheen ge
dreven. Daar zij in een land met
boekweit nederdaalden en hierdoor
nogal schade was aangericht, kreeg
de eigenaar f 15 vergoeding.
Per eersten trein gingen de reizi
gers naar Antwerpen terug, waar de
ballon om 11 uur was opgelaten.
Te Stad aan 't Haringvliet is Vrij
dagnacht de Ned. Herv. kerk een prooi
der vlammen geworden. De toren, het
dak en de iuhoud der kerk, alles is
verbrand, alleen de muren zyn blijven
staan.
De brand wordt toegeschreven aan
het zoeken met licht naar een bijen
nest onder het dak, wat vergemakke
lijkt werd, doordien de stelling voor
het leggen der leien nog voor de kerk
stond.
Er waren twee spniten by den
brand, maar die konden er niet veel
tegen uitrichten. Des ochteuds was
het vuur nog niet geheel bedwongen.
Zaterdagnamiddag is te Dinteloord
een veldarbeider, tijdens hij in het veld
aan t graansuijden was, door een
zonnesteek doodelyk getroffen.
Later op den avond herinnerde liij
zich de driftige stem en het plotselinge
sluiten van het raam; en gloeiend van
verontwaardiging begreep hij wie de
toegesprokenc was geweest en wat de
oorzaak van Olivia's ongesteldheid was.
Dit bedacht hij zich, toen hij 's avonds
laat in de hut zat met den slapend en Li
vingstone op zijn schoot. Het volgende
oogenblik was Jack op weg naar de zit
kamer van Lady Caroline om een oogen
blik met haar te spreken. Maar dat
oogenblik werd hem niet geschonken.
Lady Caroline was reeds naar bed ge
gaan. Het was nu bijna elf uurbinnen
een uur kon Claude terug zijn, en Jack
begon Hunt'9 verhaal als volkomen waar
te beschouwen.
Was het niet het geval geweest, dan i
zou zijn neef getelegrafeerd hebben. De
ze echter had zich op Jack's doorzicht
verlaten, denkende dat hij wel zou be
grijpen, dat hot beter was dit niet te
doen; zijn reis was een geheim, dus
moest een telegram achterdocht opwek
ken. Maar Jack was er zeker van dat hij
het wel zou gedaan hebben, aLs Hunts
verhaal een leugen was geweest. Zijn
overspanning was in een onuitsprekelijk
gevoel van wanhoop overgegaan.
In deze stemming begaf hij zich naar
den poeëtenhoek, waar hij de twee „har
Letteren en Kunst.
Het koor, dat onder leiding van
Willem Mengelberg de inhuldigings
plechtigheid in de Nieuwe Kerk te
Amsterdam op 6 September zal op-
luisteren, is op eene wyze samenge-
steld als waarvan wel nauwlyks een
voorbeeld is aan te wyzen.
Als sopranen werken mede de dames:
Noordewier—Reddingins, Oldenboom
Liitkemann, Louise Mulder, Croes
—Spoorals alten de damesDe
Haan—Manifarges. Anna Blaanw, Z.
Bakker, Gerda Reynders, Jeanne
Bleyenburgals tenoren de heeren
J. I. Rogmans, J. Urlns, F. Pblip-
peao, Jos. Tyssen, T. B. M. Stachel-
hausenals bassen de heeren Joh.
Messchaert, Jos. Orelio, Anton Sis
termans, F. H. van Duinen en Ch.
E. H. Boisserain.
Door den heer Mengelberg is een
preludium voor de gelegenheid ge
schreven van slechts 5 a 6 minuten
daarna wordt het onde Wilhelmus
gezongen en tot besluit der plechtig
heid het koraal„Nun danket Alle
GottDe begeleiding zal bestaan
uit orgel, drie trompetten, zes horens,
drie bazuinen, een bastuba en pauken,
bespeeld door arlisten van liet Con
certgebouw, het orgel door den heer
De Pauw.
INGEZONDEN MEDEDEE-
LINGEN.
30 cents per regel.
Eerste Xederlandsche
Fabriek van
KUNSTBLOEMEN,
P. L. ENGELENBERG.
Anegang No. 8.
Voor decoratiën in Etalage
kasten, Feestzalen, Kamers en
Salons met de a. s. Kronings
feesten, offreer ik
Nationaal Bloempapier, rood,
wit, blauw, oranje, per 24 vel
f'0.20.
Nationaal Crêpepapier, per rol
van ruim 2 meter lang f 0.15.
Nationaal Crêpepapier, voor
strikken, per rol van 2 meter
lang f0,06 en 0.07s.
Fraai groen Mos in groote
pakken, per pakje f0,15, per
40 pak f 4.40.
Prachtige Pampa-pluimen,
in de nat. kleuren, 4 meter
lang per stuk f0,50.
Oranje Immortellen in groote
Dundels, per bundel f0.99.
Bladeren Guirlandes vanaf
f0.30 per ineter.
Papier Guirlandes in vele
soorten en prijzen.
Geprepareerde Natunrpal-
men in enorm groote keuze.
Zeer billijke prijzen.
Bloeiende Plantjes, Oranje-
bloemen in alle soorten.
Oranje Bouquetjes voor het
knoopsgat, van echte Oranje
Immortellen en groen, zeer
fraai, voor Heeren per stuk 5 en
40 Cent voor Dames per stuk
6 en 42'/, Ct,
ANEGANG 8.
(Leger en Vlooi.
Koninklijke Militaire
Academie.
Tengevolge van der. uitslag van het
oulangs gebonden vergelijkend examen
adspiranteu voor toelating als cadet
by de koninklijke millitaire academie
te Breda, komen voor eene plaatsing
by die inrichting tegen 16 September
in aaumerking voor:
a. Infanterie hier te lande: S. En-
gers, E. N. L. Quadekker, jhr. Cii.
.J. Laman Trip, J. M. van der Heyde,
I. J. Froger.
b. Cavalerie hier te lande: H. A.
M. Sassen, P. H. M. Teupken, jhr.
W. C. M. de Jonge van Ellemeet.
c. Artillerie hier te land: J. P. de
Man. B. Portheine, W. R. van der
Weide, S. Schilderman, H. J. v. d.
Grinten, Th. A. Boeree, J. H. Wester-
veld.
d. Genie bier te lande: J, A. H.
Perey, P. J. Stuitje.
e. infanterie in Nederlandsch-Iodië:
bitués." over een courant gebogen, zag
schudden van. het lachen. Hun vroolijk-;
heid deed hem pijn, maar toer trad hij
binnen
„Wat is er aan de hand?" vroeg hij.
„Ik heb behoefte om eens te lachen
„Och, het is niets voor u," antwoord
de Edmund Stubbs.
„Het is maar een stukje gekrabbel,"
verklaarde Llewellyn een nieuwe sigaret-
te aan het overschot van de vorige aan
stekend.
Jack stond nu achter hen en zag ge
heel onschuldig tusschen de twee hoof
den door op de courant
Het was de „Parthenon". Er stond
maar één artikel op die pagina. Het was
getiteld
„Onze jongere poeëtenXIXVII,
Claude Lafont.
„Amuseert u dat zoo?" vroeg Jack
eindelijk.
„Juist." zeidc- Llewellyn.
„Gij vindt, dat hun oordeel recht
vaardig is, hè V'
„Och, rechtvaardigheidHet is een
mooie kopie, daar kan het alleen aan
spraak op maken. De Parthenon is niet
voor den deugdzamen winkelier geschre
ven en ook niet voor het oog van een
Puriteinschea lezer bestemd."
„Daarenboven, het artikel is waar,"
A. J. A. van Overeem, P. B. van
Staden ten Brink, J. A. Roukens,
P. A. F. Blom, S. van Dorsser, A.
W. F. Koningsveld, J. H. van Tem
men, J. M. Prev, B. J. A. vanMou-
rik, L. E. J. Burton, A. Gleysteen,
J. A. F. Brnyns, C. A. Rynders, J.
H. L. Terwogt.
f. Cavalerie in Nederlandsch-Indië:
J. G. Koopman.
g. Artillerie in Nederlandsch-Indië:
D. L. N. Vink, E. van Drimmelen,
J. W. Peppelman van Kampen, K.
Bool.
b. Genie in Nederlandsch-Indië:
H^ W. Kramers.
GEMENGD NIEUWS
Eugen Wolfl als rechter.
De heer Eugen Wolff, de bekende,
voortvarende medewerker aan het
„Berl. Tageblatt", die sedert een jaar
voor dit blad in China reist en van
daar vele interessante corresponden-
tiën zond, moet het volgende avon
tuur gehad hebben.
Hy vernam dat de Chineezen eenige
Duitsche zendelingen hadden ver
moord. Hy won nadere inlichtingen
in en handelde vervolgens of hy ge
volmachtigde van de Duitsche regee
ring was,~ belast deze zaak tot een
goed einde te brengen. De hulpgeeste
lijke in wiens district de moord had
plaats gevonden, deelde mede dat er
13 Chineezen in hechtenis zich be
vonden, maar dat men niet zeker was
of de moordenaar zich onder hen be
vond. De beer Wolff zeide, dat hy
zelf uitspraak zou doen, formeerde
een rechtbank en nam daarin zelf
zitting. De geestelijke, een man van
weinig ondervinding, moest ais tolk
dienen.
De beer Wolff, vergezeld van zijn
hond Schuster, dien hij altijd „Herr
von Schuster" noemt en de geeste
lijke deden plechtig intocht in de
audiëntiezaal, waar de mandarijn hen
reeds opwachtte. De heer Wolff Dam
dadelijk op den voornaamsten stoel
plaats, plaatste zyn hond ter rechter
zijde, den geestelijke ter linker zijde
en op de vierde plaats den mandarijn.
Deze laatste had den moed om den
geïmproviseerden rechter naar zyn
legitimatie-bewijzen te vragen. De jour
nalist nam een in vieren gevouwen
papier uit zijn zak, hief het in de
hoogte, stopte het weer weg en beval
toen op een toon die geen tegenspraak
gedoogde de beschuldigden binnen te
voeren.
Deze ontkenden allen ten sterkste
onschuldig te zjjn aan dei? moord op
de zendelingen en beweerden zelfs
niets van den aanslag in quaestie te
weten. De heer Wolff hoorde naar
de verdedigingen der verschillende
beschuldigden en zeide daarna tegen
elk beurt voor beurt: Gij zytonschul
dig, en kunt in vrijheid vertrekken.
Deze lieten het zich geen tweemaal
zeggen en maakten zich snel uit de
voeten.
Spoedig daarna steeg de heer Wolff
te paard en met zyn assistent-rech
ter, „Herr van „Schuster" achter het
paard aan hollend, reed hy weg.
Dit geval kwam, doordat later de
de echte gevolmachtigde van Duitsch-
land zich tot het onderzoek van den
moordenaar naar de missionarissen
begaf en daar de toedracht van zaken
vernam, der Duitsche regeering ter
oore, die thans van plan is een streng
onderzoek in te stellen omtrent den
loop dezer eigenmachtige rechtsple
ging-
Een telegram uit Santiago de Cuba
aan de „Herald" spreekt van den
uiterst droevigen aanblik van de
Spaansche troepen, die Zaterdag met
de Cabadonza scheep gegaan zijn.
De doctoren zeiden dat niet meer dan
twee derden han vaderland zouden
terugzien.
Geen gele koorts.
De geneeskundigen in het kamp bij
Montauk verklaren dat er geen gele
koorts te Montauk is, maar enkel een
kwaardaardige soort van malaria.
Keizer Wilhelm's reis.
Omtrent de reis van den Dnitschen
keizer naar Palestina weet de „Frank
furter Zeitang" de volgende byzoader-
heden mede te deelen
Namens den sultan zai zyne Ma
jesteit vergezeld worden door Abdul
lah Pacha, die onlangs met een by-
protesteerde Stubbs.
„Onder ons gezegd, wij weten wat
Claude is een beste, goede jongen,
maar als dichter zou hij in Clapham en
Wandsworth geen opgang maken.
De vorm van zijn verzen is slecht en
de inhoud er van nog dunner; in mijn
eggen zijn zij geen aardige „charge"
waard." Èn Stubbs dronk zijn glas leeg.
Jack kookte inwendig.
„Ik weet niet, wat jelui met dat alles
meent." riep hij uit, „maar ik vond dat-
artikel. dat ik toevallig gelezen heb, al
heel goedkoop. Ik zeg niet, dat ik een
geleerd man ben, maar ik weet wat mij
bevalt en wat niet en ik houd van alles,
wat Claude Lafont betreft dat weet
ik.
Maar zelfs als was dat niet zoo, dan
zou ik daar toch nooit in zijn eigen huis
over lachen?"
„Zijn eigen huis!" riep de impressio
nist uit.
„Ik wist niet, dat het hem behoor
de," zeide Stubbs.
„Wat mij behoort is ook Claude's ei
gendom," antwoordde Jack kleurend.
„Voordat ik hier kwam was hij heer en
meester en zal dat weer worden... als...
als ik er eens niet meer bon."
Met deze woorden verliet hij de ka
mer.
zondere zending naar het keizerlijk
Hof werd belast, en den Turkschen
gezant te Berlijn, Tefik Pacha. Het
keizerlijke jacht „Sultanie" zal, met
een gevolg van zestig keizerlijke ad
judanten, voor deze reis in dienst
worden gesteld. De landingsplaats
Haifa wordt met den meesten spoed
in orde gebrachtde kosten daarvan
worden geraamd op 30,000 galden
de drie bruggen tusschen Jaffa en
Jeruzalem zyn reeds gereed, terwijl
de aanleg van den straatweg in Pa
lestina, die aanvankelijk nogal moei
lijkheden opleverde, thans met kracht
wordt voortgezet.
Het is echter zeer waarschijnlijk,
dat er nog kleine wijzigingen in het
reisprogramma worden aangebracht,
daar zandstnivingen de wegen tus
schen Haifa en Cacsarea zeer moei
lijk begaanbaar maken en nagenoeg
niet voor rijtuigen te gebruiken zul
len zyn.
In de keizerlijke tapytenfabriek
werken honderd personen maanden
lang nacht en dag aan een reuzen-
tapyt; een dubbel aantal vrouwen is
bezig in de keizerlijke weverij te
Pankaldi, ter vervaardiging van het
kostbare weefsel, hetwelk de harem
des sultans der keizerin zal aanbieden.
De prefectuur van Koustantinopel
heeft in de hoofdstraat van Pera tal
van huizen onteigend, die neergehaald
zullen worden om de straat een beter
aanzien te geven.
Een rechterlijke dwaling?
Frankrijk schynt zoo laogzamerhand
bet land der rechterlijke dwalingen te
worden.
In 1861 werd in het bosch van Couffé
een moordaanslag gepleegd op mevr.
Page de la Fin'etióre. Als verdacht
van deze daad werd de oudste zoon
van de weduwe gevangen genomen en
veroordeeld tot levenslange deportatie,
ondanks zijn sterke betuigingen van
onschuld.
De veroordeelde werd na 15 jaren
begenadigd, maar bleef in de straf
kolonie waar hy zich een schitterende
positie verwierf. Hy is nu als twee
maal millionair teruggekeerd en streeft
er naar gerehabiliteerd te worden.
Slaagt hy daarin dan wordt aan deze
zaak tevens een belangwekkende
rechtsquaestie verbonden. Een oom van
den veroordeelde hoeft diens familie
onterfd, omdat zij onder haar leden
een dwangarbeider telde.
De veroordeelde wil nu tevens de
vraag laten uitmaken of dit testament,
als zyn onschuld bewezen wordt, niet
moet veranderd worden in overeen
stemming met de duidelijke bedoeling
van den erflater d. w. z. ten gunste
van den veroordeelde.
Feesten te Pretoria.
Men maakt te Pretoria groote toe
bereidselen om de inhuldiging van de
Koningin der Nederlanden te vieren.
De Kamer van Koophandel heeft het
voorbeeld van den Volksraad gevolgd,
door den 31sten dezer tot een ieestdag
te verklaren.
De gevolgen van het lachen.
Een waarschuwing voor grappen
makers. Dr. L. Feilchenfekl te Berlijn
beschrijftiu de D. raed. Wochenschrift
van *28 Juli een geval, waaruit blijkt,
dat men zich werkelijk „halfdood"
kan lachen. Een 13-jarig weesmeisje
kreeg na een dolle lachbui steken ïu
de hartstreek, aanhoudende pijnen bij
de ademhaling, hoestprikkel, trekkin
gen, die eerst é'/j uur duurden, waarop
na eenige uren onrustigen slaap, nog
een aanval van bijna 6 uur volgde.
Hierop traden de aanvallen met korte
tusschenpoozen op, nadat op raad van
prof. Senator kleine doses phenacetine
waren gegeven kamfer en morphine
hadden niet geholpen. Tijdens de aan
vallen was het gelaat bleek, cyanotisch,
patient moest rechtopzitten, de pols
was uiterst frequent en nauwelijks
voelbaar. Het hart was niet vergroot.
Den volgenden dag vertoonden zich
vier aanvallendaarna dagelijks een,
waarop tusscheupoozen van dagen,
weken en maanden volgdeu. By de
latere aanvallen vond Feüchecfeld
vergrooting vau het hart en oen luid
systolisch gernisch, welke verschijnse
len telkens in een week verdwenen.
Thans maakt het meisje het goed.
Sampson's vloot is Zaterdag te
Newyork met de grootste geestdrift
begroet. De schepen stoomden de
Hudson op en voeren voorbij bet £raf
„Dat klinkt alsof hij een zelfmoord wil
begaan." merkte Llewellyn op.
..Of hij is van plan niet te trouwen,"
zeide Stubbs ziju glas vullend.
„Arme kerel!" besloot de artist het
gesprek.
Op dat oogenblik keerde hun gastheer
terug.
„Het doet mij leed. jongens," zeide
hij heel nederig.
„Ik ben onbeschoft geweest, maar ik
weet van avond niet goed, wat ik zeg of
doe.
Over een paar dagen zult jelui mij
beter begrijpen; vergeef mij mijn on
vriendelijke woorden.'"
„Er is niets te vergeven," antwoordde
Llewellyn.
„Wij zullen er niet meer over spre
ken," zeide Stubb.
En Jack schudde hun de hand, voor
dat hi j voor goed de kamer verliettoen
snelde hij het gebouw door naar don
wintertuin, waar Stubbings bezig was
de lampen uit te doen. De wintertuin
bevond zich aan het uiterste tónde van
de Towers en de dogcart werd van daar
uit dus het eerst zichtbaar.
Het was juist een geschikte plaats voor
Jack in zijn wanhopigen toestand.
Hij verzocht Stebbings de lampen aan
te lat-en.
van Grant, dat zy salueerden. Ver
volgens gingen zy naar Taupkinsville.
Sampson en zyne officieren krygen
het eereburgerschap van Newyork.
De moorden, te Gent.
ZooaLs men weet, is dezer dagen te
Gent (België) in het café „Sorbonne" m
de rue Plateau een dubbele moord ge
pleegd op twee vrouwen, de herbergier
ster Philomène Wauters en de dienst
bode Jeanne Pauwels, onderscheddelijk
46 en 25 jaar oud. De vrouwen waren
alleen in huis en zijn in haar slaap over
vallen.
Daar de man, die van deze misdaad
verdacht wordt en voortvluchtig is, in
zijn optreden tegenover vrouwen veel
overeenkomst vertoont met Hendrik de
Jong. wordt naar dezen ijverig gezocht.
De. volgende bijzonderheden deelt men
over den moord mede:
De moord is gepleegd met een Ameri-
kaansch zakpistool, dat evenwel niet ge
vonden is en de moordenaar heeft om de
sporen zijner misdaad uit te wisschen,
de lijken in brand gestoken. Het vermoe
den werd uitgesproken, dat een man, die
's morgens te 6 uur liet café verlaten
heeft met een koffer, waarin zooals
latei- gebleken is de familiepapieren
van de vermoorde vrouwen en akten
van den notaris Floor, benevens eenige
lombardbriefjes en bankpapier zich be-
vonden. den moord zou hebben begaan.
Te Brugge heeft deze man den koffer te
bewaren gegeven aan een smid, Jean
Boeye. zeggende, dat hij per spoor naar
Ostende ging.
Verdacht van deze misdaad wordt een
individu, bekend onder den naam van
Tom, die betrekkingen met de beide
slachtoffers had aangaknoopt en zelfs
Jeanne Pauwels het hof had gemaakt.
Hij verkeerde sedert April herhaalde
malen te Gent-, In het hotel d'Allemag-
ne, waar hij den 16 of 17 April verblijf
hield, had hij als zijn naam in het vreem-
delingemhoek gescln-evenGoldons, den
16 of IS Mei in het hotel de la Ville
gaf hij voor te zijn Goldentliing. en in
het register van dit hotel vindt men on
der dagteekening van 29 Mei met dezelf
de hand geschrevenFothet Berhard.
In een café te Gent toonde hij zijn kaar
tje, waarop stond Max Kraus. Den 17
tot 21 Mei logeerde hij onder den voor-
laatsten naam in gezelschap van een
meisje, zekere S. L. wien h beloofd had.,
met haar te zullen, trouwen, in het Hotel
du Grand Café des Boulevards te Brus
sel bij het Noorderstation, waar hij her
haaldelijk rijtoertjes maakte om naar
hij voorgaf -een woning te zoeken.
Eindelijk had hij er een gevonden in de
avenue Louise, waarna hij pogingen in
het. weak stelde een stal voor zijn 6 paar
den te vinden. Den 22sten en van 28 tot
30 Mei begaf hij zich naar Korfcrijk om
de papieren in orde te doen brengen
voor zijn aanstaande braid. Gewoonlijk
gaf hij zich voor Amerikaan uit, geboren
to New-York zijn moeder zou een Brus-
solsche geweest zijndoch de meesten
hielden hem voor een Vlaming of Ne
derlander. Naar hij voorgaf was hij 26
tot 32 jaar oud, maar men schatte hem
minstens op 35. Te Gent gaf hij zich
uit voor pikeur en medeedgenaar van het
circus Busch, toen in Antwerpen staan
de, en zedde, dat hij zich bijzonder op
buitengewone toeren met zijn appelgrau
we paarden verstond. Zooals later bleek,
was er wel een pikeur in genoemd circus
die George BurckhardtTootit heette
en de schoonzoon van den directeur is,
doch deze is aan de misdaad geheel on
schuldig. Waarschijnlijk heeft hij gezegd
in Antwerpen verblijf te houden, om
dat het moeielijk is na te gaan of zijn
verblijf in eene groote stad gefingeerd
was. In bovengenoemd café gaf hij zich
uit te belmoren tot het circus Ducos,
onder den naam van Max Kraus. In
het begin van Juni verliet hij Gent
weer om naar Parijs te gaan, zooals hij
voorgaf, en zocht toen liet jonge meisje
S. L. mede to nemen. Hij gaf haar als
zijn adres op Hotel Montaigne, waar hij
zeide bekend te zijn. Dit is evenwel niet
waai-. Doch in plaats van naai* Parijs,
is hij naar Ostende gegaan, waar hij van
den 12 Juni, tot den dag voor de mis
daad is gebleven. Waai* hij de eerste
week geslapen heeft, is niet bekend.
Van den 19 tot den 22 Juni schijnt hij
met twee verschillende meisjes betrek-
langen te hebben aangeknoopt, met de
eene onder den naam llkendie Jungs en
met de andere ouder dien van Willy
Willitomh. Den 20 Juni heeft bij zijn
betrekkingen met de tweede dame weer
verbroken en heeft daarna onder den
zelfden naam Jungs met verschillende
dames kennis gemaakt, wien. hij zeide
door Amerikaansche en Londensche ban-
,,En steek er nog een paai- aan," voeg
de hij er plotseling bij. „Ik zal bier
wachten, totdat mijnheer Lafont terug
komt."
„Jawel, uw Genade?"
„Stebbings!"
„Wat blieft uw Genade?"
„Om Gods wil noem mij niet meer
zooIk ben er niet aan gewoon, Steb
bings evenmin als gij 't aan mij zijt."
voegde Jack er bijen hij snelde naar
buiten, totdat de oude man verdwenen
was.
Het was een donkere avond. Dikke
wolken verduisterden de maan en er
viel een zachte motregen. Jack keerde
zijn gelaat opwaarts en de koele drup
pels deden hem onuitsprekelijk goed.
Hij verlangde naar een stortregen, met
het onstuimige verlangen uit zijn vroe
gere dagen, toen een grijzG lucht en een
regen een zeldzaam genot waren. Zou
hij werkelijk weder dat vrije, ruwe le
ven kunnen beginnen na de aristocrati-
che omgeving, waarin liij de laatste we
ken geleefd had? Gelukkige Jack had
zijn leelijke hoed wel voor een hertogelij
ke kroon Runnen verwisselen, maar zou
het den hertog gemakkelijk vallen weder
zijn voormalig bestaan op te vatten De
tijd iqoest het leeren. De eenige quaes
tie was nu maar of Hunt waarheid, had
kiers, vrienden van cm. te zijn gezon
den om kamers te huren. Tevergeefs
trachtte hij het hof te maken aan een
meisje van goeden huize, die hem af
wees, doch voortdurend stond hij nog
met andere vrouwen in relatie. Hij gaf
zich steeds uit voor zeer rijk, sprak over
paarden, rijtuigen en bedienden en zei
de, dat hij in de avenue Louise te Brus
sel een prachtig huis bezat, hetwelk hij
van zijn oom, oud-president van Ameri
ka, gekregen had.
Ook in Mariakerke werden verschei
dene vrouwen het slachtoffer harer licht-
geloovigheicL Daar heette hij Jungs ll
kendie, W. S. Fordon of J. Nel bloem,
sprak over het huren van kamers voor
Engelsche families, die niemand komen
zag en gaf voor naar Zwitserland te zul
len gaan. Ondertusscken at, dronk en
sliep hij op kosten van de goedgeloovi-
gen. die hem inriteerden.
Den 17en Juli ontmoette hij den be
minde van Philomène Wauters, Achille
Butaye, wien hij zeide, den anderen
dag naar Londen te zullen gaan. Wer
kelijk verbet hij den 18den zijn kamers,
doch hij schijnt zich naai- Gent te heli-
ben begeven, waar men hem tegen 61
uur 's avonds heeft gezien, 's Nachts is
Ui] in het huis der misdaad geweest, en
den anderen morgen tusschen 6 en 7 uur
bezocht hij een barbier, die verklaard
heeft, dat hij zeer veel haast scheen te
hebben.
Zooals gezegd is heeft hij zich daarna
te Brussel vertoond met den gestolen
koffer en is vandaar naar Ostende ge
gaan, volgens een pakje, dat hij van
Brugge naar zijn logement te Ostende
verzonden heeft, en men gelooft hem
daar ook den 20sten te hebben gezien.
In den nacht van 21 op 22 Juli is hij
spoorloos uit zijn hotel verdwenen, be
halve zijn groote schuld niet anders dan
een grooten houten koffer achterlatende,
die opnieuw geverfd scheen en beplakt
was met een Amerikaansche affiche met
den naam van D'Jelmako, uit Canada.
Waar hij daarna logeerde is onbekend.
Men heeft hem evenwel den 28 Juli en
zelfs den 7 Augustus te Ostende gezien.
Volgens de verklaringen der getuigen
in de geopende instructie is zijn signale
ment als volgt
Iets meer dan middelmatige grootte;
stevig gebouwd. Haren en wenkbrau
wen kastanjebruin; midden over 't voor
hoofd een streep zonder baard of alleen
met een kledn bijna zwart snorretje.
Gezicht lang, matte huidskleur, bleek
kleine puistjes in het gelaat.
Ooren ineengedrongen, kin vooruitste
kend, mooi gebit, dunne lippen, groote
handen, beenen een weinig la-om.
Lichtgrijze of hemelsblauwe oogen,
©enigszins gei-, ende op kattenoogen, die
men door hun grootte niet licht vergeet.
Als hij spreekt, houdt hij het hoofd
een weinig naar links gebogen Hij rookt
zijn sigaren op eien eigenaardige wijze
door namelijk een stuk lucifer, dat hij in
de punt gestoken heeft, tusschen de tan
den te honden. Zeer goed sprekende,
liefst Vlaamsch, met Antwerpsch accent
nog liever Nederlandsch. Hij kent
Duitsch en Engelsch, doch zeer weinig
Frausch. Over het geheel ziet hij er uit
als een bediende van goeden huize.
Hij is gekleed in een grijs of zwart
kostuum, staande boord met omgeslagen
punten, en dikwijls een witte das, lange
beige overjas met groote knoopen; ron
den hoed van zwart vilt, wandelstok
met zilveren knop geheel lederen siga
renkoker in den vorm van een hand
schoen, gouden horloge met ketting uit
groote schakels bestaande.
Men vermoedt dat hij in gezelschap
verkeert met een zekeren Alexander
Winter of De Winteer, een Engelsch
schilder, den 14 en 15 Juli in Gent ge
zien en wiens aanhouding door de politie
is verzocht wegens diefstallen uit de hui
zen, waar hij kamers gehad heeft.
Bovenstaand signalement (dat echter
niet in alle opzichten met dat van Do
Jong overeenkomt), is algemeen gepu
bliceerd in de -oop den moordenaar spoe
dig op het spoor te tornen.
Een spion.
Thans eerst is, volgens een bericht
aan de „Voss. Ztg." bekend gewor
den, dat midden Juni de gewezen
Oostenrykscbe luitenant, baron Alex
ander Murmann von Marchfeld te
Jaroslaff wegens spionnage gevangen
genomen is. Men vond op hem een
potloodschets van de barakken, die by
trachtte te verkennen, en een brief
kaart, geriebt aan den Russischen
consul te Weenen. Baron Murmann
had als officier in het Oostenrykscbe
leger ontslag genomen en was in het
geheim in Rnssischen dienst getreden.
gesproken ja dan neenen het antwoord
hierop kon niet lang meer uitblijven.
Het was reeds half twaalf het geluid
van de klokslagen stierf langzaam weg.
Claude zou dus hoogst waarschijnlijk
reeds aan het station zijn aangekomen.
Hij had wel lust gehad de dogcart, te
gemoet te gaan, maar de avond was te
donker, terwijl de wintertuin zich als
een vuurpaleis te midden van die duis
ternis verhief. Hij trad er binnen en
bemerkte, dat. Stebbings zich verwijderd
had; de beelden tusschen de nissen, die
door boojnen gevormd werden, waren
zijn eenige gezelschap. Maar in zijne af
wezigheid had de oude Stebbings een
karaf cognac en sodawater voor hem
klaar gezet; de major domo zelfs had.
ziin toestand begrepen en voelde mede
lijden met hem.
Het sloeg kwart voor twaalf. Hij kon
het slaan van de klok nipt heel duidelijk
meer hooren, want de regen was in he-
vigneid toegenomen en het gekletter bo
ven zijn hoofd overstemde bijna elk an
der geluid. He dogcart kon voorbij rij-
dqn zopder dat Jack het hoorde. Dit
wachten was bijna ondragelijk maar door
Claude verrast te worden was nog af
schuwelijker.
(Wordt vervolgd.)
