Stoomververij
en Cliem. Wasscfierij.
Haarlem's Bayblad
voor ons. Hoe nietig voelt de mensch
zich op deze plek; niet alleen het indi
vidu, doch al het menschel ijk streven en
wei-keu schijnt zoo klein in het aanschijn
van dit werk der natuur, dat door ons
in zijn grootheid en onmetelijkheid niet
kan bevat worden.
jjc gids, ongeduldig en niet zeer bereid
om onze. vage, half genotvolle, half be-
anstigendè gewaarwordingen te deel en,
dringt ons tot vooruitgaan op den inge
slagen weg. De rotsen zijn hier zeer gril
lig, bedekt ten deele mot een vochtig
groen mos, dat hot bestijgen gevaarlijk
maakt, (Laar een misstap ons links zou
storten in dien kokenden en bruisenden
afgrond van draaikolken en wervelstroo-
nien, waar alle redding ijdel zou blij
ken. Gelukkig heeft men ons over do
schoenen zware overschoenen en daar
over weer twee-vingers-dikke, vormeloo-
ze viltpantoffels aangetrokken. Alleen
mot deze laatste is het gaan mogelijk
over deze rotsen, waarop de vochtigheid
der eeuwen eene onbesclirijfelijke glib
berigheid heeft achtergelaten.
Reeds valt het water als in een wolk
breuk met kracht over onze zuidwesters,
slechts voet voor voet, de oogen telkens
beschuttende, kunnen wij voortschrijden.
En al heftiger en schrikkelijker wordt
het getier der ontketende elementen.
Reeds beeft de rots onder onze voeten;
nog enkele schreden, en wij bevinden ons
te midden van deze orgie van honderd
onwedtvs, van golven, stormen en don
ders. Hier, waar de ingang is van de
lugubere honderd vo5t lioogen spelonk,
gevormd door den loodrechten rotswand,
en den diepen, dikken waterval, schijnt
de natuur een laatste poging 'te doem
om het vermetele, allervreemdst uitge
doste mcnschenkind den toegang tot het
heilige uer heiligen te ontzeggenon
regelmatige, en daardoor zoo verwarren
de waterstralen, uit een stuk van den
rand van den val tot hier aam zijn voet,
spuiten en snerpen en slingeren over en
op onzen rug en ons hoofd; slechts een
stevige leuning stelt ons in staat met ge
sloten oogen deze laatste beproeving
weerstand te bieden.
Niemand spreekt meer, het sterkste
geluid, zelfs van éen kanon, zou onge
hoord wegsterven te midden van dit
schrikkelijk tumult. De stroom, is zoo
liard, dat niemand het zou wagen liier
op te zien; gij krijgt den indruk alsof
de kracht van het vallende water uw
oogbol uit zijn kas zou persen.
Thans hebben wij vasten voet, indien
hier liet woord vast op zijn plaats is, in
do geheimzinnige ruimte. Over ons hoofd
welft zich de vloedgolf. Een grauwe, ne
velachtige schemering omgeeft onsden
gids, ja nauwelijks den vasten rotswand
naast ons vermogen wij hier te herken
nen, verblind door de tegen ons gezicht
gezweepte regens. In gutsende pilaren,
in vloeibare arkaden stroomt de vele
voet-en dikke waterval over ons, binnen
het bereik bijna van onzen uitgestoken
arm. De rots onder de voeten van den
indringer dreunt en beeft. Verdoofd en
duizelend, naar lucht snakkend drinkt
zich, hulp zoekend, tegen den ruwen
rotswand. Beangstigend, ja overweldi
gend workt op hem de enorme luchtdruk,
de ademroovende zuiging,- die den ver
metele in verwarring brengt.
Doch hier geldt geen keuze; vooruit
most hij, die eenmaal hier binnendrong.
Langs het smalle rotspaü, van klip tot
kiip, op en neer voert de gladde, glibbe
rige weg. Eindelijk komt weder het
licht; reeds laat de onbeschrijfelijke
drukking op oor en borst na. Nog dit
rotsblok bestegen, en de volle dag schijnt
den hei-ademende tegemoet.
Dit is de beroemde Cave of the Winds,
de windspelonk van Aeolus, het heilig
dom van den Niagara. Gij, duizeligen en
nerveusen, wier weg langs den Niagara
voert, laat u nooit overreden tot dezen
gevaarlijken, doch in zijn soort eenig ge
notvol len tocht mocht gij al het leven
er af brengen, de schok voor het zenuw
stelsel mocht voor uwe draagkracht te
hevig blijken en u onherstelbaar nadeel
toebrengen.
Boven gekomen en het door ons be
zochte gebied van den waterval overzien
de, treft het ons wat een minimaal klein
stukje het ons gegeven was ervan te be
zoeken het is slechts een kleine aim van
het geheel. Daar, waar de eigenlijke wa
termassa's zich in den afgrond wente
len, zou ieder menschelijk organisme
verpletterd en versplinterd worden. Zul
len de menschenkinderen nog eens een
weg vinden om ook de daar schuilende
mysteries na te speuren? Niets prikkelt
ons zoo sterk, als juist de natuur te zien,
waar zij onafhankelijk, ongezien, kaar
grootsch werk doet. Voorloopig zullen
wij ons tevreden stellen met onze boot-
vaart voor en in den waterval, en ons
bezoek aan den rand, onder de welving
van don reuzenstroom.
Twee kinderen vermoord.
Een afschuwelijke misdaad is (e
Parijs gepleegd. Een werkman, die
ziek naar zijn werk begaf, hoorde in
een sloot van een der vestingwerken
smartelijke kreten opgaan.
Na eenig zoeken vond hy twee
kleine meisjes. Het jongste van on
geveer twee jaar was doodeen zak
doek was naaw om den hals gebon
den en het lichaampje was blijkbaar
van den hoogen wal omlaag gewor
pen. Het tweede kind had eveneens
een zakdoek oui den hals, doch leefde
Dog. Dank zy den gemerkten zak
doek en der vrijwillige getuigenissen
van een paar vrouweD, kwam de po
litie achter het volgende v. rhaal. Een
zekere Deklauder had den vorigen
avond, waarschijnlijk ten prooi aau
•een aanval van waanzin, zjjn vrouw
willenmishandelen, doch deze had
de vlucht by de buren genomen. De
vader is toen zyn kinderen van de
crèche in de rue Voltaire gaan halen,
waarna men zyn spoor was kwijtge
raakt. Zijn vrouw ontving eenige
uren na de ontdekking der beide
slachtoffers een brief, waarin de da
der zyn voornemen te kennen gaf,
zich zelf te dooden, terwijl hy de
kinderen zou meenemen, om hen „aan
het slechte voorbeeld, dat de moeder
hun gaf te onttrekken."
Het schijnt dat het huishouden
vroeger welgesteld was, langzamer
hand achteruitging en dat ten slotte
de man aan den drank raakte, waar
van dagelijksche vechtpartijen tus
schen beide echtgenoote het gevolg
waren. Huiselijke oneenigheid schijnt
den moordenaar ten slotte tot zijn
wanhopige daad te hebben gedreven.
De politie is nog ijverig naar den
man aan het zoeken. Het tweede
meisje is inmiddels eveneens gestor
ven.
INGEZONDEN MEDEDEE-
LINGEN.
30 cents per regel.
C. HOEING,
Ged. Oude Gracht 11, 13, 15.
Uitstoomen, Verven van alle
vooi komende Dames- en Heeren
goederen. Aflevering als nieuw bin
nen één week.
De Stoomdrukker^ van
is de goedkoopste groote Drukkerq
in Haarlem.
Monsters papier, modellen en opga»'
van prijs worden steeds gaarne *r-
strekt.
glf?UWSTSi&IMQE».
üit Valkenburg.
lil.
Er is in den Limburgschen volksaard
iets gemoedelijks, dat ons Hollanders
aantrekt, waarschijnlijk juist omdat wij
het missen. De Limburger is vriendelijk
en geneigd tot een praatje, immer bereid
om u den weg te wijzen. Alleen is het
zaak, op dat stuk'zijn inuehtingen niet
onvoorwaardelijk aan te nemen. Mis
schien is het juist zijn begeerte om u
aangenaam te wezen, die hem er toe
brengt, antwoord te geven op iedere
vraag, ook waar hij eigenlijk zelf niet,
goed op de hoogte is. Hoe wij op een
snikheeten Zondag, tengevolge van zoon
paar informaties eerst in een soort van
cirkel om Gulpen hebben gezworven en
daarna om Wylré, zullen we zeker niet
licht vergeten. En wat de kellner, die
ons inlichtte, er toe bracht om een met
kreupelhout bezaaiden, weg een mooie
beschaduwde wandeling te. noemen, is
mij nog altijd een raadsel gebleven.
't s mogelijk dat de menschen or u
niet te best verstaan en daarvoor liever
niet willen uitkomen. Zooveel is zeker,
dat hun dialect voor ons onverstaanbaar
is. Het zijn klanken, die nu eens aan
Duitsch, dan weer aan Vlaamsch doen
denken, een noodwendig gevolg van de
onmiddellijke nabijheid der Duitscka
en Belgische grenzen.
Maar ik keer tot de Lmburgsche ge
moedelijkheid terug. Die uit zich onder
anderen in de tochten door de grot,
welke door de vereeniging Falcoburgia,
onder toezicht van het gemeentebestuur
worden ondernomen. Valkenburg is
trotsch op zijn grot en niet zonder re
den- Niet alleen om de historische bij
zonderheid, dat in den revolutietijd de
geloovigen met hunne priesters er ge-
ruimen tijd hebben geleefd, maar ook
omdat de grot tal van teekeningen en
beeldhouwwerken bevat, die inderdaad
de moeite van liet bekijken waardig zijn
en in de derde plaats wellicht, omdat de
grot financieele voordeelen oplevert, zoo
wel door de bezoeken van de vreemde
lingen als door den steen, dien zij ople
vert en waarvan nog een onuitputtelijke
voorraad voor het weghakken ligt. De
meeste huizen in Valkenburg zijn ge
bouwd met dezen gelen steen, die als hij
nieuw is er aantrekkelijk genoeg uitziet,
maar onder den invloed van het weer
spoedig grijs en grauw wordt.
De grot in den St. Pietersberg is zon
der twijfel veel uitgestrekter en wie de
grot van Han heeft gezien, komt er toe
die van Valkenburg een geciviliseerde
grot te noemen, maar toch is de laatste
niet van zoo weinig beteekenis, dat het
raadzaam zou wezen, er zonder gids in
te gaan. De legende verhaalt van een
vijltal monniken, die het gewaagd heb
ben, maar nimmer levend zijn terugge
keerd. Hunne lijken vond men lang na
derhand terug.
Liever dan met een half dozijn men
schen deai tocht te maken met een gids,
sluiten we ons bij een algemeenen grot
tocht aan. Aanplakbiljetten hebben hem
dagen van te voren bekend gemaakt,
met een emphaso, die er op wijst, dat
de diensten dei* reclame ook in dezen
lands-uithoek niet worden versmaad.
Het muziekkorps Walram zal deelnemers
gaan afhalen van den trein van 5.3 uit
Aken en verder wordt den logés ver
zocht, zich met een lampion bij den stoet
aan te sluiten.
Boem, boem, tsjing boem, daar keert
de optocht van 't station terug. Walram
blaast met edelen geestdrift een vroo-
lijken marsch, voor en achter gaan gid
sen, dan komen de logés die zich succes
sievelijk hebben aangesloten, dames,
heeren en kinderen. De meesten hebben
een laanpion aan een stokje in de hand
-'t lijkt eèn groote bètooging vóór St.
Maarten. Mannen met baarden houden
evengoed een lampion voor zich uit als
de jolig springende kinderen en ik heb
er Haarlemmers bij gezien, die zien nog
wel eens tweemaal zouden bedenken,
voordat zij in Haarlem op klaarlichten
dag met een lampionnetje over straat
gingen. Hier geneeren ze zich niet. De
Limburgsche gemoedelijkheid is blijk
baar aanstekelijk.
Onder de schetterende tonen marcheert
de stoet het plaatsje door. De logés die
zich aangesloten hebben, zijn omstreeks
zeshonderd in getal, de meesten hebben
in weerwil van de warmte een jas of
mantel aan voor den plotselingen over
gang in de kilheid van de grot. Bij de
Maastrichter Poort zullen we de grot
binnengaan. En passant, valt me nog
een uithangbord in 't oog, waarop een
koe is afgebeeld, waaronder de raadsel
achtige woorden„Dees koebees is nooit
geen kalf ge wees." En voor ik gelegen
heid heb gehad, deze orakelachtige mede
decling te verklaren, staat de optocht
stil. Wo zijn aan den ingang.
De kaarsen in de lampions worden
aangestoken. Langzaam schuift de stoet
de geopende opening van de grot bin
nen, nadat ieder eerst zijn entreekaartje
dat hij met dertig cents heeft betaald,
aan een controleur heeft vertoond. We
laten den dag achter ons en stappen ,/s
aardrijks ingewanden" binnen, 't Is er
ijskoud, de lampions werpen grillige
schaduwen op de wanden en voort gaat
het in snelle pas, op de tonen van Wal-
rams kapel.
Het tempo is wat al te snel. Niet dan
met een aastigen blik kan men de tee
keningen aan de muren beschouwen
portretten van bekende staatslieden,
landschappen en genretafreelcn. De uit
gehouwen voorwereldlijke dieren kunnen
slechts vluchtig worden bekeken, want
wc moeten mee. Niemand zou hier wil
len achterblijven en wie maar in het
voorbijgaan een blik kan werpen in de
sombere zijgangen, rilt bij de gedachte,
dat hot hem vergaan zou als den onge-
lukkigen monniken. Aileen wanneer bij
een na uwen doorgang de vaart van den
stoet wordt gestremd, staan de achter
sten te wachten op hun beurt, om clan
op een draf den stoet weer in te halen.
Op eens staat alles stil en hooren we
in de verte zingen. Dat is een mannen-
quartet, dat een paar Duitsche liederen
ten gehooro brengt. Zonderling klinken
do tonen onder de lage gewelven; daar
na een dofklinkcnd applaus en we gaan
verder. Daar vlamt roocl bengaalsch vuur
op tot verlichting van de portretten der
Koninklijke familie, die met juichkreten
worden gegroet verderop zien we op
eens in een uitholling van de rots ka
boutermannetjes aan het werk. Met de
bruine pij om de leden en de puntige
kap over 't hoofd hakken zij met bijlen
en houweelen stukken uit de rots en doen
bij menigeen een herinnering opkomen
aan de sprookjes uit zijn jeugd. Hoog
vlamt hot felle roode licht omhoog, oven
plotseling dooft het uit. Het visioen is
voorbij, we trekken verder.
In den stoet is de stemming levendig
geworden. Heele rijen gaan dansend arm
in arm vooruit en zingen de populaire
melodieën mee, die de muziek voorblaast.
Jassen en mantels wegen op dé schou
ders de snelle pas jaagt ons in 't zweet.
Het eene schouwspel volgt op 't an
dore: eon van de mooiste is een sprin
gende fontein. Er moet ook ergens door
den voorzitter van Falcoburgia gespeecht
zijn wij uit de achterhoede hebben het
niet genoten. Ons horloge wijst aan, dat
we ai meer dan een uur hebben gemar
cheerd. Menigeen kijkt eens naar zijn
kaars, maar deze is op den duur van den
tocht berekend, zooals de tocht op den
levensduur der kaars. Daar gloort in de
verte con vierkant stuk daglicht. We
zijn bij den uitgang, maar voor we het
doel van den tocht, het Rotspark, heb
ban bereikt, moet eerst nog een laatste
inspanning worden gedaan. Daar rijst
voor ons op, steil als een ladder, de
Reuzentrap. meer dan honderd treden
hoog, die glibberen van leem. Stomme
lend klauteren we ar tegen op, midden
tusschen andere klimmers. Oude uames
hijgen en houden zich stijf aan de leu
ningen vast. Menigeen valt de lampion
met de nog brandende kaars uit de han
den en wordt door den volgenden man
vertrapt.
Boven op het Rotspark zitten de
menschen aan tafeltjes en drinken, ver
moeid van den tocht, met graagte het
koele bier. Straks neemt het muziekkorps
in de tent plaats en speelt er opnieuw
tot vrij laat in den avond, als wanneer
de deelnemers bij het onzekere licht van
de lampions, de steile kronkelende pa-
den van het Rotspark afdalen, op go-
vaar af van bij een misstap een leelij-
ken val ta maken van deze niet. onbe
duidende hoogte.
Den lieeleu avond wandelen er met
lampions door Valken burg en brengen
er leven en vertier. De grottocht is een
van Valkenburgs beste amusementen.
Vervolg Stadsnaeuws
Wijziging in den weg van den
optocht.
Maandagnaroiddag beeft de com-
raissia voor den optocht op den 31 sten
Augustus vergaderd, waarvan bet
resultaat was, dat in den af te leggen
weg eene kleine verandering komt.
Inplaats dat de stoet na de Wilhel-
minastraat de Raaks, Ged. Oude
Gracht, Zylstraat tot Groote Markt,
volgt, neemt hy den weg Keizerstraat,
Barrevoetestraat, Botermarkt, Ko
ningstraat. Voor de eerste route zag
men te groot bezwaar in de scherpe
bocht Zylstraat—Barteljorisstraat.
Verder vernemen wy, dat aanvragen
tot verdere wijziging van den weg wel
geen resultaat zullen hebben, daar
eerst na breedvoerige overwegingen
de route is vastgesteld.
By vonnissen van de Arr. Rechtb.
te Haarlem d.d. 23 Aug. 1898 zyn
in staat van faillissement verklaard
1. F. J. Kroes, timmerman en
aannemer wonende te Haarlem, tijde
lijk te Zandvoort.
Rechter Commissaris mr. J. K.
Losecaat Vermeer.
Curator mr. F. Willekes Mac Do
nald.
2. Willem Kok, koopman en win
kelier in manufacturen, wonende te
Landsmeer.
Rechter Commissaris mr. J. K.
Losecaat Vermeer.
Curator mr. C. H. yan Meurs.
3. Willem E. van Velsen, bloemist
wonende te Overveen by Haarlem.
Rechter Commissaris mr. J. K.
Losecaat Vermeer.
Curator mr. H. Ph. 't Hooft.
By vonnis van de Arr. Rechtb. te
Haarlem d.d. 23 Aug. 1898 is or ge
heven het faillissement van de Coöpe
ratieve vereeniging „Vooruitgang zy
ons streven" gevestigd te Velsen, uit
gesproken den 4u Aug. 1898.
Maandagavond werd in de groote zaal
van de Vereeniging een gezamenlijke re
petitie gehouden voor het feestconcert
op 30 dezer.
De heer J. J. Zcewoldt, voorzitter
van de commissie voor dat concert, sprak
daarbij een woord van hulde aan den
heer W. Robert als componist der can
tate en directeur der geheele uitvoering,
herdacht den dichter der cantate, den
heer F. Smit. Kleine en bracht hartelij-
ken dank aan de dames, heeren en kin
deren van het koor voor hunne mede
werking.
Daarna deelde de hoer Zeewoldt mo
de, dat de uitvoerenden elk een kaart
zullen ontvangen, waarop zij iemand
toegang kiuinen geven tot de generale
repetitie der uitvoering.
Aft&afcQ! «sEfHEairs-
Zittting van heden Dinsdag
S3 Augustus.
G. Porre stond vandaag weer te
recht. Onze lezers herinneren zich, dat
hij Donderdag voor de Rechtbank ver
scheen wegens vernieling van verschil
icnd huisraad bij Lijsbet Burghout. He
den werd een nieuwe getuige gehoord,
omdat Porre verklaarde, dat de artike
len zijn eigendom waren. De nieuwe
getuige Brouwer kwam nu evenwel on
der eede verklaren ,dat de vernielde ar
tikelen hem, Brouwer, toebehoorden.
Wijzende op tegenspraak in Porre's
verschillende verklaringen, requireerde
liet O. M. tegen hem een gevangenisstraf
van 14 dagen, wegens zaakbeschadiging.
Uitspraak 1 Sopt.
Ook in de zaak tegen D. van Gel
der en J. F. Philippo (diefstal van bloem
kolen) medegedeeld in ons no. van 19
dezer, werden nieuwe getuigen gehoord,
A. Witkamp en de rechercheur Verkerk.
Eisch tegen beiden 14 dagen gevan
genisstraf.
Uitspraak 1 September.
Zonder beroep en zonder vaste woon
plaats was de beklaagde, die nu volgde.
Men zag hem den vagebond aau. Lang,
bleek en mager stond hij daar in het
bankje der beklaagden, met liavelooze
kleeren, een pet van een onbeschrijfe
lijke kleur tusschen de handen rond
draaiend, schoenen die op leeren lappen
geleken en een zwarte das om den hals
geknoopt. Hij bedelde den 2den Augus
tus te Heemstede, o.a. bij P. M. Wis-
som en den gemeente-secretaris, den heer
A. G. A. baren Collot d'Escury.
Do man, zekere Holtkamp, 56 jaar
oud, perste wel een paar tranen uit- de
oogen, maar het bleek toch. dat hij dron
ken was geweest en bij den heer Collot
d'Escury nogal indringerig was geweest.
Het O. M. vroeg '2 dagen hechtenis eu
opzending naar een rijkswerkinrichting
voor 2 jaren. „Als dat dan. toch moest,"
zei beklaagde, „verzoek ik de edelacht
bare heeren om me er in 't voorjaar te
Laten uitkomen."
Als een gevaarlijk ventje, heeft
zich de 14jarige A. Tibboel te Heemste
de, smidsknecht, doen kennen. Hij stak
een anderen, jongen. Herman Emel, dien
bij niet mocht lijden, drie steken met
ccn mes, in rug, uek en hand, nadat
Emel hem dien dag met een steen ge
gooid had.
Eerst deed de jongen of hij het ge
beurde niet recht meer wist, maar bij
scherper ondervraging erkende hij toch
het feit. Snikkend zat hij daarna, op het
bankje en kreeg een scherpe berisping
van den president over zijn gemeene ma
nier om een ruzie te beslechten. De steek
in den rug toch was zóo raak, dat de
kleine Emel vol bloed was en van zwak
heid tot ue Wit, die hem naar de politie
bracht, bijna niet praten kon.
„Was deze jongen ouder, zoo zei de de
subs. off. v. just., dan zou ik zeker min
stens een jaar gevangenisstraf vragen
wegons zijn jeugd vraag ik slechts 2
maanden."
A A. Kamerman, 25 jaar to Haar
lemmermeer. is beklaagd van diefstal
van 5 konijnen uit het hok van den
landbouwer Kofoed. Twee daarvan vond
Kofoed bij den beklaagde terug en, hoe
wel deze stijf en sterk ontkende, bewe-
rende dat de konijnen zijn eigendom
waren, waren de aanwijzingen sterk ge
noeg (o.a. een spoor, waarin een eigen
aardigheid van Kamermans voet duide
lijk uitkwam), om 't O. M. aanleiding te
geven een gevangenisstraf van 4 maan
den te eischen.
Daarop stond een arts terecht we
gens beleediging. Het was de lieer Jo
hannes Kirnmel, 54 jaar, die te Alkema-
de tot zekeren Akerboom heeft gezegd
je bent een mispunt, je leven is vol wan
daden nu nog maak je groote schulden
en betaalt ze niet." Dat laatste sloeg op
een schuld, die volgens bekl. Akerboom
nog aan hem had als medicus, maar die,
naar Akerbooms mededeeling, was ge
maakt door wijlen zijn vader.
Het betreurende, dat hij de woorden
had gebezigd, hield be^. de waarheid
daan.'an staande. De eisch was f 15 boe
te, subs. 10 dagen hechtenis.
De optocht op 31 Augustus.
Omtreot de samenstelling van den
groep in den optocht, welke wordt
gevormd door de Vereeniging v.
Industr. en Koopl. enz. de afdeeling
Haarlem van de Maats, ter bev. der
Bouwkunst, de afd. van den Aan-
nemersbond en de Vereeniging de
Ambachtsschool en wel op initiatief
van de eerstgenoemde vereeniging,
kunnen wy het volgende vermelden
De stoet wordt geopend door een
persoon te paard, zijnde de figuur,
voorstellende de herleving der gilden.
Deze wordt gevolgd door eene
figuur voorstellende den bouwmeester,
gaande te voet onder een baldakyu.
gedragen door 4 pages. Daarna komen
de verschillende ambachten met |de
leerjongens, in het midden waarvan
een katafalk, voorstellende de bouw
kunst, schilderkunst, beeldhouwkunst,
enz. Herauten en hellebardiers openen
en sluiten den stoet, die door onge
veer 50 personen wordt samengesteld.
De hoofdfiguren worden voorgesteld
door leden van de verschillende ge
noemde vereenigingen en de leer
jongens door leerlingen van de Am
bachtsschool en enkele anderen.
Bloemendaal.
Vergadering van den gemeenteraad
van Bloemendaal op Donderdag den
25 Aug. 1898 des namiddags te half
acht ure.
Moordaanslag in den Spaarn-
dammerpolder.
Hierover wordt nader aan de „N.
R. Ct." gemeld
Toen zich Maandagochtend het ge
rucht verbreidde dat in den afgeloopen
nacht een moordaanslag was geschied
door een zoon op zyn vader in den
Spaarndammerpolder, bedacht ik my
een keer of vier of ik wel heen zou
gaan om bijzonderheden bijeen te
krijgen.
Doch toen eenige uren later een
persoon die het weten kon kwam
mededeelen, dat de vader reeds over
leden was, mocht de warmte geen
bezwaar meer zijn en toog ik er op uit.
Na een lastige reis kwam ik aaD
de welvarende boerderij Pandjie, het
eigendom van den verslagene en zag
daar op het groote erf een man, met
een kiespijndoek dacht my, om het
gelaar, en een ferme boerin met de
gouden kap op.
Spoedig bleek my dat de doode Van
Gulpen daar in levenden lijve voor
mij stond, maar wat zag de man er
uit.
Zyn gelaat was aan de linkerzijde
totaal zwart en vol wonden en de
rechtermondhoek was ontoonbaar ge
worden.
De jodoformluebt bewees dat de
dokter bezig was geweest.
Na een inleidend praatje werd mij
verzocht binnen te komeu eu vertelde
ik hem wat de menschen zeiden en hoe
ik hem dood had gewaand, doodge
schoten door zijn eigen zoon.
Hoe de menschen daaraan kwamen
verklaarde liy niet te begrijpen. Maan
dagmiddag wilde zyn zoon Rokes op
musschen schieten, hy, de oude, zat
voor de deur met jonge katjes te
spelen, de jong6n was naar buiten
gevlogen, het schot was afgegaan eu
dat was noa alles.
Ja, zei de vrouw, dat was nou alles,
de officier was er geweest en die had
niet willen gelcoven, wat zij het echt
paar, zeiden en toch was dat nou
alles. Nu ja, Rokes was weg, maar
die was bij zyn meisje in Beverwijk,
en dat die zoo geschrikt was, want
die was er bij geweest. Rokes was
'n beste jongen, die twee jaar gele
den, krek op den dag af, „met den
boer" ruzie had gehad, maar later nooit
meer en Maandagmiddag had by wel
een uur, of een half uur, of een kwar
tier met „den baas" de krant zitten
lezen. Eerst was Rokes ziek geweest
en bad op het bed van „den boer",
ons bed verbeterde deze een
paar uur gerust, maar van ruzie, Diks
van an".
Daarbij bleef het en ik ging weg,
vrijwel ontevreden. Wat konden de
menschen toch spoedig kwaad van
iemand zeggen.
Maar ik was het erf nauwelijks af,
of daar kwam een Belgisch vrouwtje
op mij toeschieten en toen nog een,
die daar vlak by in een schuur wonen
en die vroegen of de man nog niet
dood was. Wat waren zy geschrikt.
Eerst hadden zy ruzie gehoord, nu,
dat was dagelijksche kost, toen viel
er een schot en vloog de boer het erf
af naar haar woning toe en de zoon
zette hem met een revolver na en
loste nog een schot. Daarop greep de
boer een hooivork en liep naar het
Kanaal toe en de zoon giDg hem
alweer na en loste nog een schot en
toen waren van de twiut-g of meer
toeschouwers eenigeD toegeschoten en
hadden Rokes de revolver ontrukt
eu deze in het Kanaal gegooid. Ze
waren geheel van hun tramontanen
geweest en nog niet van den schrik
hersteld.
Of er meer ruzie was? „ochmeheer
dagelyks. De boer is een neetoor die
zyns gelijke niet heeft."
Dit klonk das heel anders eD kwam
goed overeen met het gezegde van
den officier, dat al bleef het echtpaar
Yan Gulpen by hun beweren, Rokes
de gevangenis niet kan ontloopen.
Het onderzoek werd geleid door
jhr. mr. Calkoen, subst. officier, mr.
Rasch, subst. griffier, den burgemeester
van Spaarndam, jhr. Haitsma Muiier
eu den brigadier-majoor Kloet.
Volgens beweren van den pont
wachter is Rokes Diet in Beverwijk,
doch in een afgeloopen nacht te 2
uur in de richting van Amsterdam
per rijtuig van zyn vader vertrokken.
Uit Spaarndam meldt meu ons nog
Aangaande den moordaanslag in
den polder dezer gemeente, kan nader
wordeu gemeld dat het de Justitie na
een langdurig verhoor (van 1 tot 6
uur) voldoende bleek, dat de land
bouwer J. D. G. van Gulpen tot
viermaal toe door zyn zoon Rokes is
geschoten, waardoor zyn gelaat in
onkenbaren toestand verkeerde en het
slechts toevallig is dat hy niet is ge
dood. De dader is Maandagavond te
Beverwijk, waarheen hy de wyk had
genomen, door den veldwachter Nauta
gearresteerd.
De aanleiding tot dozen moordaan
slag is, dat Zondagmiddag de vader
en zyne vrouw twist kregen, daar de
laatste een daggelder geen boterham
en kop koffie wilde geven, wat van
Gulpen verlangde. Toen de twist zoo
hoog liep, dat het tot handtastelijk
heden dreigde te komen, kwam de
zoon om zijne moeder te helpen, met
de revolver tusschenbeide.
Zandvoort.
Aangekomen badgasten
Wessels, Zutfen 2 pers, Hotel Bel
védère.
H. J. Wichers, Winschoten 3 pers.,
Hotel Belvédère.
A. P. v. WavereD, Hillegom 2 pers.,
Groot Badhuis.
J. A. C. Kal ff, Kampen. Groot
Badhuis.
J. B. Steur, Groningen 2 pers.,
Puststr. D. 21.
Jhr. F. Jelinger, Maastricht, Kerk
straat D. 6.
Mevr. Jansen, Haarlem 2 pers.,
Hotel Driehuizen.
D. C. J. van Gogswaardt, Amsterd.
4 pers., Hotel Driehuizen.
Y. P. N. Polak, Amsterdam 3 pers.,
Kcserstr. C. 32.
Bennebroek.
Hoewel eenigen tijd geleden is
medegedeeld dat by het slaan vau
de nortou-pomp aan de Leidschevaart
alhier, op eene diepte van 27 meter
goed drinkwater zou zyn verkregen
is achteraf gebleken dat het water
niet zoo goed is als men aanvankelijk
dacht. Stond dit water toch gedurende
enkele dagen in een glas, dan werd
liet zeer troebel, en vertoonden zich
bewijzen van minder goed drinkwater.
Ijverig giDg men dus door met het
slaan, doch nu men op eene diepte
vau ruim 76 Meter is gekomen, heeft
men nog geen zuiver water verkregen.
Het is dus te hopen dat de pogingen
niet geheel nutteloos zulleu zyn.
Heden ontving alhier in de R. C.
stichting de dochter van den buiten
gewoon gezant en gevolm. minister
van Oostenryk-Hongarye haar eerste
Heilige Communie.
De plechtigheid werd geleid door
den nucius uit den Haag die daar-
voor was overgekomen.
Haarlemmermeer.
Brand.
In den nacht van Maandag op
Dinsdag j.l. is de boerderij bewoond
door den landbouwer P. Biesheuvel
aan den Sloterweg te Haarlemmer
meer benevens graan bergen en schel
ven door het onweder getroffen en
verbrand. Yan den aanwezigen voor
raad, alsmede van de meubels is niets
gered.
Feesten te Sassenheim.
De feesten ie Sassenlieim zullen op
1 September volgens onderstaand
programma worden gevierd.
's Morgens 87,-9 uur, luiden der
klokken.
9 uur optocht der schoolkinderen,
aubade voor het raadhuis, waar do
Raad in feestvergadering zal zyn
vereenigd.
9'/2 uur optocht met versierde sport
karren, waarvoor verschillende pryzen
worden uitgeloofd.
10—12 uur groot kiuderfeest.
12—2 uur ringrydeu voor aauge-
spannen tilbury's.
2—5 uur volksfeesten.
8 uur concert op het geïllumineerde
feestterrein door het Lisscr Fanfare
corps.
Tot slot groot vuurwerk.
Dat de ambitie voor do feesten er
groot is, blykt uit het feit, dat er
zich buiten de feestcommissie om,
eene commissie uit de jongelui ge
vormd heeft, die geheel uit eigen
middelen de gemeente zal versieren
en verlichten.
Ook de kinderen der openbare school
zamelden gelden in om hun school
gebouw te versieren eu te illumineeren.
LAATSTE BERICHTEN
Wilhelmin apark
De Haarl. Maatschappij tot Exploi
tatie van onroerende goederen
directeur de heer S. J. W. Mons
heeft een aanvang gemaakt met den
aanleg van bet Wilhelminapark en
daarin geprojecteerd eenige wegen
\an ongeveer 15 M. breedte. Een
daarvan mondt uit op den Wagen
weg en de twee andere omsluiten een
gedeelte dat uitsluitend tot park wordt
ingericht. Deze beide wegen ont
moeten elkaar op korten afstand van
de Schonwtjeslaan.
Hedennacht is de bliksem geslagen
in een roe van den molen van den
heer Visser aan de Friesche Varken
markt. De roe werd gedeeltelijk in
splinters geslagen het vallende hout
vernielde een gedeelte van deoDinloop,
het inslaan veroorzaakte geen brand.
De schade wordt geschat op eenige
honderden guldens. De molen is ver
zekerd.
Onder blyken van belangstel
ling herdachten G. G. de Jong en Maria
C. v Riemsdijk, wooende Koralenst, 4
beden den dag waarop zy voor 50 j.
in den echt werden verbonden. Reeds
is gemeld, dat het gouden paar
o. a. gehuldigd is door het op;
richten van een eerepoort en het ver
gieren hunner woning.
