NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
De avonturen van
Friquette.
18>
I6i Jaargang.
Donderdag 29 September E898.
■o. 4678
HAARLEM'S DAGBLAD
ABonsrisrE]2viEn<rTSFK.icrs:
Voor Haarlem per 8 maandenf 1.20
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der
gemeente), per 3 maanden„1.30
Franco door het geheele Rijk, per 3 maanden, ,1.65
Afzonderlijke nummers0.05
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 8 maanden„0.30
de omstreken en franco per postQ-37%;
AJDVTEIR,TE13SrTXEnsr:
1 -5 regels 50 Cts.: iedere regel meer 10 Cts. Groote lettere naar plaatsruimte.
Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Reclames 20 Cent per regel.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen deor onze Agenten
en door alle Boekhandelaren en Courantiers.
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
Bureaux: Kleine Houtstraat (4, Haarlem. Telefoonnummer 122.
Directeur-Uitgever J. C. PEEREBOOM.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Génerale, de Publicité Etrangère G. L. DAUBE Co. JOHN F. JONES, Succ., Parijs 31bis Faubourg Montmartre.
Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het
Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
BUITEN het Arrondissement Haarlem is de prijs der Advertentiën van 1—5 regels f 0,75, elke regel meer 0,15; Reclames per regel 0,30.
Agenten voor dit blad in den omtrek ziin Bloemendaal, Santpoort en SchotenP. v. d. RAADT, SandpoortHeemstedeJ. LEUVEN,bij de tolSpaarndam, C. HARTENDORPZandvoort, G. ZWEMMER
Velsen, W. J. RUIJTERBeverwijk, J. HOORNSHillegom, ARIE HOPMAN, Molenstraat. Genoemde Agenten nemen Abonnementen 6D Advertentiën aan.
Offfficieefle Berichten.
TWEEDE KENNISGEVING. j Parlementaire Praatjes.
Nationale Militie. Ik heb er geen oogenblik aan getwij-
Burgeuieester en Wethouders van j feld, dat het Adres van Antwoord op
Haarlem, de Troonrede nog debat zou uitlokken.
Brengen ter kennis vau de belang- Waarvoor zit de heer Troelstra an-
hebbenaen, dat de loting voor de Na-j ders in de Kamer dan om te praten?
tionale Militie, van de ingeschrevenen J -71
in deze gemeente in bet jaar 1898,
voor de lichting van 1899, zal plaats
hebben in „den Doelen" alhier, op
Dinsdag, 11 October 1898, over de
ingeschrevenen wier geslachtsnamen
op de alphabetische naamlijst begin
nen met de letters A tot G; op Woens
dag, 12 October 1898, over de inge
schrevenen wier geslachtsnamen op
de alphabetische naamlijst beginnen
met de letters H tot Q; en op Don
derdag, 13 October 1898, over de
overige op de alphabetische naamlijst
genoemde jongelingen, telkens aan
vangende des morgens te 10 ure.
Haarlem, 28 Sept. 1898.
en Wethouders
voornoemd,
BOREEL.
De Secretaris,
PIJNACKER.
STADSNIEUWS
Eerste en derde pagina.
Haarlem, 28 Sept. 1898.
Museum Kunstnijverheid.
De tentoonstelling van gebatikte
stoffen, die in het Museum van Kunst
nijverheid alhier zal gehouden wor
den, wordt Zondag 2 October ge
opend. De bijeengebrachte verzame
ling is zeer belangrijk en bestaat, wat
betreft de Indische kleederdracht, uit
Sarongs, Kains, Slendangs en Hoofd
doeken, terwijl voor Europeesche toe
passing eveneens verschillende stuk-;
ken werden ingezonden.
De goed gekozen verdeeling, de
verscheidenheid der motieven, alsook
de harmonische kleuren waardoor het
Indische werk vooral uitmunt, ge
tuigen voor de ernstige grondslagen,
waarop de decoratieve beginselen der
oorspronkelijke Indische kunst be
rusten.
Het valt vooral in het oog, dat
waar de invloed der Europeesche
kunst zich doet gelden, de resultaten
veel minder zijn. Een vergelijk is
daarom zeer leerzaam, terwijl het
eigenaardige dezer tentoonstelling ze
ker de belangstelling van velen zal
opwekken.
Woensdag den 5den October zal
in de sociëteit Yereeniging een con
cert worden gegeven door de „Trio
Yereeniging", gevormd door prof.
Max Pauer, pianist, prof. Willy Hess,
violist en Heinrich Grünfeld, KÖnigl.
Preuss. hof-violoncellist.
In beoordeelingen over deze musici,
zoowel hen afzonderlijk betreffende!
als hnn ensemble, worden hnnne kunst- j cle onze was samengeweven. Oranje was
gaven zeer geroemd. vroeger de beschermer der zwakken te-
gen de overheersching der regentenbij
En nu had hij de gelegenheid, wat zeg
ikde plicht, om van het standpunt der
sociaal-democraten te getuigen met be
trekking tot de irdiuldxgmgsfeesten.
Dat geschiedde naar aanleiding van de
beide eerste paragrafen van het ontwerp-
adres, dat in zijn geheel luidde
Mevrouw
„De inhuldiging van Uwe Majesteit
was de aanleiding tot een indrukwekken
de openbaring van de gevoelens van va
derlandsliefde en gehechtheid aan het
Huis van Oranje, welke het Nederland-
sche volk bezielen. De hernieuwde be
vestiging van den band tusschen Vorst
en Yolk verlevendigde het besef der na
tionale eenheid. Diep werd gevoeld hoe
veel Nederland verschuldigd is aan het
Doorluchtige Stamhuis, dat die eenheid
vertegenwoordigt.
De Tweede Kamer der Staten-Gene-
raal stemt ten volle in met de geestdrift
en het blijde vertrouwen door de natie
betoond. Het is onze begeerte Uwe Ma
jesteit in de vervulling van Hare kooge
roeping getrouw ter zijde te staan. Mo
ge Uwer Majesteits regeering, onder
Gods zegen, strekken tot heil van het
Koninkrijk
Aangenaam was ons de verklaring, dat
de toestand van Land en Volk in menig
opzicht bevredigend is en dat de betrek
kingen met de buitenlandsche mogend
heden zeer vriendschappelijk blijven.
Met groote belangstelling namen wij
ook kennis van het voorstel van Zijne
Majesteit den Keizer van Rusland tot
het houden eener conferentie, waarin
door vertegenwoordigers van alle Mo
gendheden zal worden gehandeld over
beperking der krijgstoerustingen.
Met ingenomenheid vernamen wij, dat
de in Atjeh verkregen uitkomsten hetj
vertrouwen op duurzame verbetering
van den staat van zaken in die landstreek
wettigen. Van harte stemmen wij in met
de hulde, door Uwe Majesteit aan het
beleid, de volharding en de heldhaftig
heid van het Nederlandsch-Indische le
ger en de vloot gebracht.
Nieuwe, hoogst gewichtige voorstellen
van wet worden door Uwe Majesteit,
naast die, welke reeds aanhangig zijn,
aangekondigd. Belangrijk en veelomvat
tend is de arbeid die ons wacht.
Door Uwe Majesteit zal niet te ver
geefs een beroep zijn gedaan op onzen
ijver en onze toewijding."
Over de algemeene strekking werd
geen debat gevoerd, maar, zooals gezegd,
de heer Troelstra wilde dan vertellen
waarom zijn partij wegbleef bij de in
huldiging. Dat zat hem in het Konings
schap, dat slechts diende als bescherming
van do heerschappij der bourgeoisie. Dat
leidde tot persoonsvereering en te ge
makkelijker als het de afstammelingen
;old van een stamhuis welks historie met
het erfelijk worden der dynastie brak
het met de traditie om slechts de bezit
ters te gaan beschermen. De leuze kon
niet meer zijn „Oranje boven," maar
„Leve de sociaal-democratie!"
Men lachte.
Niet tegen de jonge vrouw, die Ko
ningin is ,maar tegen het Koningschap,
niet tegen haar lieflijke verschijning,
maar tegen de leelijke toestanden die
zij daarmede dekt, richtten de soc.-dem.
zich, zeide do heer Troelstra.
Dan probeerde de heer Troelstra, op
gezag o.a. van de „Matin," te betoogen,
dat er tijdens de feesten zooveel uitspat
tingen voorkwamen, o.a. te Amsterdam
en in den breede zette hij uiteen, dat
niet-Orangisten waren gemolesteerd. Men
vierde feest onder een nationaal fanatis
me. Politieke beteekenis was aan al die
zg. „manifestaties" niet veel te hechten.
Bij de verkiezing-en zou dat wel blijken.
De arbeider zou thans vragen wat hij
te wachten had. En hij had. alleen ieits
te wachten van de arbeiderspartij.
Nu zette de beer Nolting den vorigen
geachten spreker even op zijn voorman.
Hij protesteerde krachtig tegen de be
weringen des heeren Troelstra,. Te Am
sterdam was op waardige wijze feest ge
vierd, ordelijk, als nooit te voren. (Luid
applaus)Zich er toe bepalende zijn
leedwezen uit te spreken dat van pensio
neering van werklieden nog geen sprake
is, verklaarde hij vóór het adres te zul
len stemmen, ook voor de eerste para
graaf. Hij verzekerde, dat ook socialisten
onder den diepen indruk waren van de
feesten. En in elk geval hoopte hij, dat
I de heer Troelstra zich voortaan onthou-
den zou van lange redevoeringen, die
het werken maar beletten. (Bijval.)
Ook de heer de Klerk voegde hieraan
toe, dat de meerderheid van den arbeiden-
den stand zich met het geheele volk ge-
j schaard had om den troon. Met den heer
Troelstra hoopte hij, dat wij weinig
j feesten als deze zouden vieren, want dan
j zou onze Koningin, tot aller bevrediging,
een lang leven genieten. (Applaus).
Namens de Commissie van Redactie
voerde de heer Pijnappel het woord.
Dat de heer Troelstra wegbleef uit de
Nieuwe Kerk was zijn zaak (de heer van
Kempen meende later, da,t hij in elk ge
val daarvan kennis had behooren te ge
ven) dat bij zijn plicht verzuimde moest
liij weten.
De Comm. had het recht te spreken
van „indrukwekkende openbaring" al
was er dan ook iets gebeurd wat men
betreuren kon. En de oorzaak dier open
baring lag in de historie van ons volk,
dat weet wat het aan Oranje verschul
digd is dat groote verwachtingen koes
tert van deze Koningin; dat weet, dat
Oranje geen part-ij en diende en zij het
evenmin zal doen; lag in de nationale
eenheid. Ons volk was niet gescheiden in
bezitters en arbeiders en men mocht de
wenschen van één groep niet voorstellen
als die des Volks.
Woorden, waarmede minister Pierson
zich volkomen vereenigde, waaraan bij
niets had toe te voegen, betreurende
slechts dat de heer Troelstra, een wan
klank wierp in het harmonisch koor der
laatste weken, waarin allen zich éen voel
den, allen Nederlanders. Het. Volk wist
uitnemend waarom het feest vierde
alleen,... de heer Troelstra begreep het
niet.
Repliek van den heer Troelstra,Zie
boven.
Daarna nog een opmerking van den
heer van Karnebeek, die alle leden der
Kamer tot den eed van trouw verplicht
achtte.
Paragraaf 1 werd goedgekeurd met 56
stemmen tegen die van de heeren Van
Kol en Troelstra.
Bij de volgende paragrafen werden
nog enkele opmerkingen gemaakt.
De heer Ferf drong krachtig aan op
heropening der Belgische grenzen voor
ons vee. Minister de Beaufort kon, be
halve hetgeen reeds bekend is, nog me-
dedeelen, dat die heropening in Oct-, te
wachten zou zijn.
Ja, meende de heer Lieftinck, maar
men moest de beloften der Belgische
Reg. niet zoo grif aannemen, want zij
werd gedreven door oeconomische zelf
zucht, door protectie. Zelfs toen hier de
veeziekte heerschte was de sluiting niet
gerechtvaardigd, want die ziekte heersch
te in België destijds nog erger. Spr. zou
de beloften gelooven als men ons klaren
wijn schonk. En gebeurde dit niet, dan
verwachtte hij represailles van de reg.
De minister geloofde echter aan de
heropening der grenzen, als de quaran
taine-maatregelen maar eenmaal geregeld
waren. Dat zou in Oct. kunnen zijn.
Wat de Reg. tegenover onwil zou doen
kon zij nu nog niet zeggen.
De heer De Visser had iets anders.
Lag in het te wachten voorstel tot be
perking van arbeidsduur de verzekering
van een wekelijkschen rustdag besloten
En de heer Van Kerkwijk vroeg naar
een herziening van de gemeentewet, met
betrekking ook tot de keuze van burge
meesters en in verband met de uitbrei
ding van bevoegdheid ten aanzien van
gezondheidsbelangen.
De Min. Pierson antwoordde, dat op
de Zondagsrust de aandacht dei- Reg.
was gevestigd en zij eveneens het oog
hield op een herziening der gemeentewet.
Het adres van antwoor-d werd aange
nomen met algemeene stemmen op één
na, die. van den heer Van Kol (Troelstra
was afwezig).
Besloten werd dat het adres op de ge
bruikelijke wijze aan H. M. de Koningin
zal worden aangeboden door de Commis
sie van Redactie (de heeren Mees, Goe-
koop, Lobman, Smidt- en Pijnappel),
aangevuld met drie andere leden, terwijl
de Voorzitter der Kamer zich zal stellen
aan het hoofd der Commissie.
Als bijgevoegde leden benoemde de
Voorzitter de heeren de Ram, de Bieber-
stedn en van Kempen.
Tot leden, van de Commissie voor de
huishoudelijke aangelegenheden der Ka
mer werden herbenoemd1 de heeren Mac-
kav en Veegens met 57 stemmen.
Tot leden van de Gemengde Commis
sie voor de Stenographic werden herbe
noemd de heeren de Savornin Lohman,
Schaepman en Hartogh, respectievelijk
met 52, 52 en 51 stemmen.
Besloten is voorts in behandeling te
nemen doch niet vóór Dinsdag 4 Octo
ber, de Indische begrooting voor 1899 en
onmiddellijk daarna, de Staatsbegrooting
voor 1S99 en eindelijk vóór het kort
reces, dat de Kamer gewoon is tegen het
einde van October te nemen, het wets
ontwerp tot wijziging en aanvulling van
eenige bepalingen in het Wetboek van
Burgerlijke Rechtsvordering en het voor
stel van wet van den heer Harte van
Tecklenburg c.s. tot aanvulling van den
18den Titel van het Wetboek van Straf
vordering.
Nog werd besloten Donderdag a.s.,
des namiddags te 2 ure, over te gaan
tot de benoeming van een commies-grif
fier. Woensdag zitting in de afdeelingen.
G. Jr.
Atjeh.
De correspondent te Batavia der
N. E. CL seinde onder dagteekening
van Dinsdag:
Officieel wordt het volgende mede-
„In Pedir is het overal rustig. Toe
koe Mantroi Garoet heeft zich over
gegeven. De expeditie naar Pasangan
is ingescheept. Twee bataljons met 4
kanonnen houden Pedir bezet. De
krijgsmacht van overste Yan der Das
sen bereikte Boeboen, verkende Seme-
roeng en is thans te Wailah, waar de
radja van Tenom zich in het bivouac
aanmeldde. Den 25sten ging het naar
twee bentengs van Toekoe Oemar.
De spoorweg naar Selimoen is ge
reed."
De troepenmacht van overste Van
der Dussen werd volgens het regee-
ringstelegram van 22 dezer naarMe-
laboeh overgebracht. Het in het tele
gram vermelde landschap Boeboen
grenst ten noorden aan Melaboeh.
Semeroeng ligt aan de Kroeng Goe-
mai, een zijrivier van den Melaboeh-
stroom, waar volgens bet telegram
van 23 dezer Oemar den vorst van
Tenom omsingeld hield. Wailah is
noordelijk gelegen.
Uit het laatste gedeelte van het
telegram, dat onduidelijk werd over
gebracht, zou kunnen worden afge
leid, dat Oemar naar het noordelijk
gelegen Tenom en het daaraan gren
zende Lagen is terng geweken.
Een tweede Dinsdag van denzelf
den correspondent ontvangen telegram
luidt
„Het doel der expeditie naar Pasan
gan is het herstel der hoofden in
Kloempang Doewa, SawangenNisam
en het breken van allen tegenstand.
De expeditie vertrekt den 27sten van
Telok Semawé. De krijgsmacht van
overste Van der Dussen is gisteren naar
Tenom gegaan."
Een regeeringstelegram van Dins
dag luidt
„De ter Westkust- ageerendecolon
ne landde aan de Koeala |Boeboen,
verkende Tjot Semeroeng en is thans
in bivouac aan de Koeala Wailah. De
Pedirstreek is geheel rustig.
De spoorweg van Indrapoera naar
Selimoen wordt den lsten October
voor beperkten dienst geopend.
De Javanen van kampong
Insnlinde.
Over de quaestie met deze Javanen
waarvan ook in ons blad is melding
gemaakt, schrijft de heer Van San-
dick in Insnlinde:
Het is reeds eenige weken geleden
dat wy op zekeren dag een gesprek
aanknoopten met een der Javaansche
vrouwen van kampoDg Insnlinde. Zg
vertelde, dat zij en haar lotgenoten
het hier goed hadden, beter dan vroe
ger in het buitenland, maar dat ze
nu al anderhalf jaar uit hun land
waren en vreeslijk naar Java terug
„Als de tentoonstelling is afgeloo-
pen zoo zeide zy verder willen
wij niet laDger blijven. Saja minta
poelangteiapi toean Bernard tida
kassi.u (Ik heb gevraagd dan dadelijk
te mogen vertrekken, maar de heer
Bernard stemt daarin niet toe.)
En toen de tentoonstelling was af-
geloopen maakte niet slechts de door
ons geïnterviewde Javaansche, maar
het geheele gezelschap, sterk 37 per
sonen, oogenblikkelijk op 21 Sept.
strike. De heer Bernard deelde hun
mede dat zij nog een half jaar con
tractueel aan hem verbonden waren
en dat ze nu naar Dortmund en
MiiDchen hadden te gaan. Maar ze
verklaarden eenstemmig dat zij er de
brni van gaven, dat. ze dadelijk naar
Java terng wilden.
De heer Bernard, de reeds ge
noemde impressario, snapt daardoor
een vreeselijk koopjewant de ge
heele onderneming, d>e hem reeds een
groot verlies gaf, begon, door bet
reusachtige succes van kampong In
sulinde, weer een betere financieele
kleur te krijgen.
Maar de Javaantjes willen niet nog
een winter in Europa blijven, zij be
weren zich niet voor twee jaar, doch
voor een jaar verbonden te hebben.
En met de souvereine minachting voor
het slijk der aarde, die hen karakte
riseert ais ze eenmaal iets in hun
hoofd hebben, trekken zij er zich niets
van aan, dat ze hoegenaamd geen geld
hebben, zelfs niet voor hun overtocht.
Ingezonden stokken, die op den heer
Bernard, anderen die op de Javaantjes
afgeven, verschijnen in de Haagsche
bladen. Wü willen daarin geen partij
kiezen. Overtuigd zijn we dat de heer
Bernard zijn best gedaan heeft, dat
het hem tegen is geloopen en dat hg
voor zijn gecontracteerden gedaan
heeft wat hij kon.
Aan de andere zijde is juist de on
dervinding, die de Javaansche kolonie
heeft opgedaan, vóór zij in het para
dijs in de Stadhouderslaan zoo uit
muntend gehuisd, gevoed en behandeld
is geworden, bij hun droeven tocht
buiten Nederland van dien aard ge
weest, dat het te begrijpen is. dat zy,
onder geen voorwaarden weder naar
het Europeesche buitenland willen
vertrekken om nog eens weer en
dat tegen den winter zich bloot te
stellen aan kwade kansen.
Nu de zaken zoo staan, zit er o. L
niets anders op dan hen met den
meesten spoed terng te doen keeren
naar hnn land.
FEUILLETON.
Er was plaats genoeg voor naai- op
één der stoombcoten geweest,, daar deze
lang niet alle noodig waren om levens
middelen en soldaten te vervoeren.
En bij gebrek aan een stoomboot wa
ren er toch wel prauwen te barer be
schikking geweest, die baar en Bar ca
voor weinig kosten overgebracht zouden
hebben.
Maar dan had zij de zébu in den steek
moeten la-ten en daarvoor hield zij reeds
te veel van het dier, dat haar even trouw
was als een hond. Dat wilde zij dus in
geen geval!
Daarbij was Barca, met de wegen goed
bekend, daar bij ze menigmaal afge
legd had, en hij maakte zich sterk zijn
Tebuha veilig en wel naar de plaats ha
ren- bestemming te brengen.
Het trio verliet, aldus toegerust, Ma,
junga passeerde eenige hutten van In
landers, jen eindelijk het kamp der Man-
guï eren, waarna zij een kreupelbosch in
traden.
Mayeuse stapte opgeruimd voort, Fri
quette liet zich op zijn rug heen eai
weer bewegen, terwijl Barca- met het ge-
weer tusschen rijn. gordel en een veld-
flcsch in de hand, een vroolijk deuntje
fluitend naast haar liep.
Zij trokken den heuvel van Rova om
en verwijderden zic-h van de liaven in
Noord-Oostelijke richting.
Weldra kregen zij Mangarkatoenboo-
men en de groote Satranas of plaiaan-
boomen in 't gezicht.
Een massa Arabische graven, eenvou
dige vierkante metselwerken, waarop
aan eiken hoek een kleine pvramide is
aangebracht, en die van binnen traps
gewijze en aan de buitenzijde recht zijn
gehouwen, bevonden zich daar.
Barca maakte bet militaire saluut en
gaf Friquette in zijn eigenaardige taaltje
een verklaring van deze begraafplaatsen.
Friquette beschouwde de stad van ter
zijde, die uit de verte met ha-ar witte hui
zen zoo'n lieven aanblik boodeen gor
del van groene boomen en daarachter
een lichtblauwe zee, die als 't ware met
de lucht ineensmolt, deden ticb aan baar
oogen voor.
Het was in waarheid een keurig tafe
reel en een niet weer te geven vreugde
vervulde het hart van Friquette gedu
rende deze eerste episode van haar reis.
Barca, die minder sentimenteel van
natuur was, wees haar een prachtige,
groene vlakte, die zich onmetelijk uit
strekte en waar langs, omzoomd door
wortelboomen, de Betsiboka kabbelde.
De reizigers bliezen een oogenblikjo
uit, waarop zij denzelfden harden weg
vervolgden, welke bestraat was met rots-
steenen, waarop de met ijzer beslagen
schoenen van den Kabyl kletterden.
Na drie uur bereikte men een groepje
van verlaten hutteneen twaalftal ellen
dige krotten, waaruit de bewoners ge
vlucht waren.
„Dat is Amparchingidro," merkte Bar
ca op. „Wij kunnen hier wel even ha-lt
houden om wat te rusten en te eten."
Friquette steeg vlug af, Barca maakte
zijn vrachtje los en Mayeuse deed zich
aan een hoop gras te goed, dat Barca
voor hem gesneden had.
Friquette en haar metgezel aten een
beschuit en wat vruchten en trokken, na
een uurtje gerust te hebben, verder.
Vier uur later hadden zij Ambohi-
tromby, him eerste halte, bereikt.
Barca-, nog even krachtig en welge
moed als voorbeen, scheen even onver
moeid als bij bun vertrek; Mayeuse
voelde zich als een zébu die een klein kunnen nemen, zijn diensten aan. bijzonders, maar Friquette ontving te-
uitstapje heeft gemaakt, maar Friquette Friquette vertelde hem hoe de vork in vens de. toezegging, dat er spoedig een
was doodop. j den steel zat en eindigde met te zeggen, tweede zou volgen, die belangrijker zou
Ambohitrornby is eigenlijk een afge- dat zij als afgevaardigde van het comité zijnFriquette wilde rich deze achterna
zonderd kaïnp, dat bij de vorige expedi- des dames Frangaises, de herstellenden laten zenden.
tie door de Hovas opgeslagen was. Steleenige versnaperingen kwam brengen. AI hoewol het jonge meisje doodop
u een rechthoek van meer dan vijf hon- j Zie hier hoe het jonge meisje door was, stond zij er toch op de beloofde
derd meter lengte voor, omgeven doordeze vereeniging, die een zoo treffend geschenken op staanden voet uit te dee-
diepe slooten waarlangs zich aan de bin-' doel beoogde, in staat werd gesteld iets len, welk voornemen groote vreugde on-
nenzajde een wal, opgetrokken van stee-voor de zieken te doen. der de arme lijders verwekte,
nen en zand, verheft. j Te Singapour waar zij haar garde- Want de jonge mannetjes waren door
De Hovas hadden er langen tijd ge- robe die door de gebeurtenissen op Ko-het moorddadige klimaat zeer verzwakt
bivakeerd en nu werd het kamp gebruikt rea versleten was, vernieuwde, kwam het en er hoogst treurig aan toe.
voor herstellenden, die onder bevel vanbij baar op baar vertrek naar Madagas- i Hoe lang geleden kwain liun het tri
een adjudant stonden. car te seinen en aan het comité te ver- umfantelijke vertrek uit het vaderland
Friquette, die nog steeds den zébu be-1 zoeken om haar een offieieele aanstelling nu voor, bij welke gelegenheid hun lian-
reed kan men van een „os berijden" j als vertegenwoordigster te zenden. Bijden vol bloemen toegeworpen en offici-
spreken en begeleid werd door baai" j haar was voornemen tevens uitvoeren.eele redenen, toegesproken werden en
schilderachtige lijfwacht wekte een le- Op staanden voet telegrafeerde zij hoe lustig had toen de Marseillaise weer-
vendige verwondering op. naai' het comité te Parijs met verzoek klonken
De kleine magere soldaten, gekleed in haar met de eerstvolgende paketboot de, Maar hoe geheel anders was de over
een uniform, dat veel te wijd geworden noodige geschenken te zenden, die zij j winnende wandeling, zooals zij zich de
was, traden op haar toe, door gebaren dan in persoon den herstellenden zou expeditie hadden voorgesteld, uitgeko-
hun ontsteltenis en nieuwsgierigheid te kunnen aanbieden. menEn, al was de vijand een licht te
kennen gevend. Van ganscher harte voldeden de leden schatten tegenstander, het klimaat bleek
Met een zeker hoog air van oud-ge- van het comité aan haar verzoek en Fri-1 moeielijker te overwinnen, dan een goed
diende tegenover nieuwelingen zeide Bar- quette ontving een zending, welke de gewapende en uitstekend afgerichte le-
ca met luide stem „Iraouaddy," die het jonge meisje tevens germacht.
„Wij willen den bevelhebber spreken."naar Majunga moest brengen, aan boord En nu nam de angst nog voortdurend
De adjudant verscheen, groette beleefd had. I toe, want men zag het aantal weerbaren
en bood met een hoffelijkheid, waaraanDaar deze eerste zending in allerijl dagelijks slinken door de vermoeienis,
de klerk te Majunga een voorbeeld bad geschied was, behelsde zij nog niet veelde hitte, en de koortsen, en dat nog wel
