FH. SMIT
Yerhooging van den wijn-
accijns.
In de door den heer Dalloyaux to
Bussum bijeengeroepen vergadering
vac handelaren in wyn en gedistil
leerd, door 32 personen bezocht, is:
Dinsdag met 28 tegen 4 stemmen be
sloten een afzonderlijk adres van han
delaren in gedistilleerd op to stellen.
Eene commissie van 6 leden werd
benoemd, 3 wijnhandelaren en 3 dis
tillateurs eerstbedoelden zullen een
advies uitbrengen over den inhoud
van het wyn-adres van Amsterdam
en Rotterdam, en de drie distillateurs
zullen een afzonderlijk adres voor het
gedistilleerd ontwerpen.
RECHTSZAKEN,
Driemaal denzelfden hond
gestolen.
Dinsdag stond voor de rechtbank
te Amsterdam terecht een 15-jarige
joügen, zekere B. J. Posthuma, die
kans heeft gezien driemaal denzelfden
hond te stelen.
Hij zou op 30 April voor den heer
Maas een hond verkoopen en ging
daarom met dien heer tydeDs te Am
sterdam de hondententoonsteliing werd
gehouden, in den omtrek van het
Paleis voor Volksvlijt met den hond
wandelen. Op een gegeven oogenblik
zei bekl.„Geeft u my den hond
maar aan een touw, ik verkoop hem
wel zoo gauw als u."
Daarop ging de heer Maas in, en
terwyl uy nog door het hek van de
galerij keek naar de houden in
den tnin van het Paleis, liep bekl.
met den hond vooruit tot de heer
Maas eensklaps bemerkte dat beiden
verdwenen waren.
De heer Maas riep en floot, maar
te vergeefs, 's Avonds kwam bekl.
halsband en zweep terugbrengen on
der voorgeven, dat de hond was weg-
ireloopen in de richting van de nieuwe
buurt.
't Bleek echter later, dat de hond
aan zekeren Baere verkocht was. Op
21 April kwam bekl. den hond terug
brengen. Naar 't heette had hij hem
onbeheerd zien loopen. Waarheid was
dat Baere den hond had gebracht in
een loods aan de Handelskade, daar
zjjn broeder bem mede naar Londen
zou nemen, 's Morgens vroeg is bekl.
gekomen en heeft den hond weer
meegelokt. De heer Maas was intus-
sehen blij den hond terug te hebben
en gaf bekl. voor bewezen diensten
een tooi.
Op 3 Mei was de hond echter weer
zoek. Korten tijd daarna kwam een
familielid van deD heer Maas den
hond tegen op de Stadhouderskade;
hy liet beslag op het beest leggen
en nu kwam uit dat bekl. den hond
weer had weggehaald en hem opnieuw
had verkocht aan een slager.
Bekl. legde een volledige bekente
nis af. Hij is op het oogenblik nog
in handen der justitie wegens diefstal
van 6en keeshond.
Hij beweerde den hond voor flO
verkocht te hebben, terwijl de slager
zei hem f40 betaald te hebben. Dit
gaf nog aanleiding tot een ernstig j
onderhoud tusschen den president en
den getuige over het gevaarlijke van
meineed.
Opmerkelijk was de blijdschap van
den hond toen deze, ter zitting aan
wezig, zjjn eigenlijken baas ontmoette.
Het O. M., waargenomen door mr.
Baart de la Faille, eiscbte tegen bekl.
een gevangenisstraf van achttien
maanden.
Uitspraak over 8 dagen.
Beleediging.
Het O. M. by de rechtbank te
Amsterdam eischte Dinsdag tegen den
heer C. J. L.RoosmaleNepveu, wegens
beleediging van den heer A. H. van
Wickevoort Crommelin in de Neder-
.andsche Sport van 9 April, eene
boete van flOO, subsidiair 8 dagen
hechtenis. In bedoeld stuk was laatst
genoemde ten laste gelegd bij de door
't Onde Slot te Heemstede, 30 Maart,
fehouden harddraverij, zyn paard te
ebben ingehouden, ten einde een
ander mededingend paard den pry's
te doen winnen. Zy die op het paard
dat superieur was hun geld gezet
hadden, verloren de weddenschap door
die inhouding. De verdediger van
beklaagde, mr. L. W. van Gigch,
den heer Crommelin vragende of hy
er bezwaar tegen had, dat de heer
Nepvue de waarheid zijner aantijging
zonder dat, er veldslagen geleverd wer
den 01 epidemische ziekten heerschten.
Het gezicht; van Friquette herinnerde
de jonge soldaten, die naar lichaam en
geest verzwakt waren, aan hun ver ver
wijderd vaderland, waarnaar allen
smachten en dat zij wellicht nooit weer
zouden zien.
Met een bevalligheid en bijna kinder
lijke vriendschappelijkheid deelde zij
haar geschenken uit, die met vreugde
werden aangenomen.
Ouder deze cadeaux bevonden zich o.a.
pakjes fijne tabak, cigarettenpapier, ci
troen, pastilles, chocolaad en eenige lek
kernijen, onbeteekenemde snuisterijen,
die plotseling een onbetaalbare waarde
verkregen door de herinnering, die zo
opwekten.
Hoeveel woorden van dank stamelden
zijen met. hoeveel ware dankbare blik
ken werd de goede geefster van dit alles
beloond
„A propas," vroeg Friquette plotseling
aan den adjudant, „hebt ge kinine?"
„Ja, juffrouw," zeide deze.
„En gebruikt ge, zelfs al zijt ge vrij
van koorts, altijd de voorgeschreven
dosis
„Wij zijn niet zoo heel verstandig...
co laten het wel eens na... ik ben wel de
bewyzen zou, kreeg ten antwoord
„ja". De rechtbank besliste echter,
aat niet de aanklager, maar de recht
bank in deze te beslissen had. Als
getuige en deskundige werd gehoord
de heer G. L. W. Hazenberg, hoofd
redacteur van de „Ned. Sport." Vele
vragen door Mr. van Gigch dezen
gesteld, weigerde de rechtbank te
doen. De rechtbank was van meening
dat feiten moesten worden gevraagd
en niet vragen als„achtte u het
ingezonden stuk beleedigend of
„meent u, dat er onregelmatigheden
zyn geschied op 30 Maart?" enz.
Ook weigerde de rechtbank aan den
getoige, den heer H. Broekman, de
vraag van Mr. van Gigch te stellen
of de heer Crommelin al eens gedis-
qualificeerd was wegens een dergelijk
feit. De heer Broekman had echter
reeds toestemmend geantwoord. Mr.
van Gigch bestreed daarna het recht
door den raadsman van den heer C.,
mr. Salomonson, geformuleerd om eene
civiele actie in te stellen tot betering
van eer en goeden naam zyns clients.
Het geïncrimineerde stak, betoogde
hy verder, droeg geen beleedigend
karakter, maar wel dat van eene ge
oorloofde critiek op handelingen in
het publiek gepleegd, by eene publieke
vermakelijkheid. Hy vergeleek het
artikel bij een recensie van een too-
neel- of muziekuitvoering. Do heer
Salomonson had aan de rechtbank
gevraagd, lo. qualifieeering van de
daad des heeren Nepveu als beleedi
gend; 2o. openbare aanplakking van
het vonnis.
Uitspraak over 8 dagen.
Hooge Raad.
Zyn de kosten van openbaarmaking
van vonnissen tot veroordeeling wegens
overtreding van de Boterwet op de
veroordeelden (ten wier laste ze ko
men) bij lijfsdwang te verhalen?
Deze vraag werd Dinsdag voor den
Hoogen Raad behandeld naar aanlei
ding van de uitspraken van den kan
tonrechter en rechtbank te Haarlem,
waarbij zij ontkennend werd beant
woord en waartegen het openbaar mi
nisterie in cassatie was gekomen.
De advocaat-generaal bij den Hoo
gen Raad mr. Patijn vereenigde zich
met genoemde uitspraken op grond
dat z. i. de wet eene uitvoerbaarver
klaring by lijfsdwang van de veroor
deeling in de hierbedoelde kosten niet
toelaat omdat het hier geen kosten
van de vervolging, maar van tenuit
voerlegging der vonnissen geldt.
De Hooge Raad zal 24 October
eene beslissing geven.
Letteren en
In het Rijksmuseum.
De ledige vakken in de groote
portrettenzaal vau 's Rijksmuseum,
ontstaan door de verhuizing van de
Staalmeesters naar de Rembrandt- en
van de Oraüjeportretten naar de
Oranje-Nassauten toonstelling zyn
thans tijdelijk behangen met vyf kolos
sale doeken van Ferdinand Bol, die
vroeger, als wandbehangsels de groote
zaal in het deftige woonhuis der
familie Royaards op de Nieuwe Gracht j
te Utrecht versierden en in 1892 door
de heeren Royaards aan het Ryks-1
museum ten geschenke werden aan
geboden.
De stukken, door den heer Hester-
man op verdienstelijke wijze verdoekt,
stollen voor: Ret vinden van Mozes
Achilles ontvangt ThetisKoning
Amazia en de man Qodsde Engelen
bezoeken Abraham en Benjamins
valsche beschuldiging.
Vau deze is zeker het derde,Hel bezoek
der engelen bij Abraham het beste. Op
dit stuk alleen vinden wy Bol's hand-
teekening. Een sterk, mooi licht be
wonderen wy in dit wel wat bonte
stuk, waarin een der engelen ons
verbaast door gele en groene veren
in zyn vleugelen, waarvan de een
aan den naakten schouder, de ander
aau het kleed vast zit. Het rood van
den mantel der vrouw die het huis
uit komt, vloekt wel wat met het
geheel.
Als decoratieve schilderwerken van
Bol en zijuo leerlingen verdienen deze
stukken echter wel de aandacht. Voor-
loopig hangen zy hier. "Wy hopen
dat men later zal bedenken, dat de
besteraming dezer stukken niet ge-
weest is, te hangen in het volie licht
eener van boven verlichte zaal.
Do heeren Royaards hebben ons
in tusschen zonder twijfel een dienst
gedaan, door deze doeken, die ons
eerste, die het vergeet het is zulk lee-
lijk goed..."
..Maar dat is heel verkeerd!
Kinine i« eon uitstekend geneesmiddel
voor de ziekten, die hier voorkomen, en
zij verricht dan ook wonderen...
Gij, als hoofd', belooft mij dus de dosis
eiken dag in te nemen en haar ook aan
uw soldaten te geven.
Ik smeek het u, uit naam van hun
moeders, zusters en vrienden...
Belooft ge 't mij?"
„Gij kunt er van verzekerd zijn, juf
frouw," zeide de adjudant bewogen.
„Ik verlaat mij op u."
Jnbussehen had Barca den zébu van
zijn last ontdaan, de bagage in een loods
gebracht, zijn kop gebet, en een vuurtje
gemaakten nu was hij bezig zijn potje
te kooken met een handigheid die de ver
bazing der soldaten opwekte.
De adjudant had een geriefelijk inge
richte hut ter beschikking van Friquette
gesteld en Barca. had haar een bed ge
spreid.
Wel is waar een heel eenvoudig, maar
o! zoon gemakkelijk bed. Het bestond
uit een deken, die aan één zijde met
gutta percha gevoerd en aan de vier hoe-
ken van een soort hoedje voorzien was,
die nog ter versterking met zeildoek ge
voerd waren.
Bol leeren kennen uit een oogpunt
waaruit hy in onze publieke verzame
lingen nog niet gekend kon worden,
af te staan voor het Rijksmuseum.
Maatschappij „Arti et
Amieitiae".
Tjjdens den duur van het Kunst-
Historisch Congres, 't welk in de
kunstzaken der Maatschappij zal wor
den gehouden, zal de tentoonstelling
van kunstwerken zyn gesloten van
29 Sept. tot en met 1 Oct. a.s.
GEWÏENGÏÏ NIEUWS
Oplichterij.
Dezer dagen werd in een buurtschap
niet ver van Gladbach eene eigen
aardige oplichterij gepleegd. In de
woning van een aldaar wonenden
landbouwer kwam een vreemde man
en overhandigde aan de vrouw een
verzegelden brief, die volgens hem een
erfenis inhield van 2000 mark, en
komende uit Amerika. Het heette dat
hy kwam van het gerecht te Essen
(hy was ook als gerechtsdienaar ge
kleed) en hy mocht den brief niet
afgeven dau tegen betaling van f 3.50.
De vrouw gaf den bode de som. By
de opening bleek echter dat de brief
niets inhield dan een waardeloos for
mulier. Tot nu toe mocht meuerniet
in slagen den vermeenden bode op te
sporen.
De nederlaag van Samory.
Het bericht dat de Fransche regee-
ring heeft ontvangen over de neder
laag van Samory, geeft de volgende
bijzonderheden
Luitenant Woelfel was te weten
gekomen dat de Sofa's de rivier Ca-
vally, zestig kilometer ten zuiden van
Nigo, hadden overgetrokken. Hy rukte
naar dit punt op, waar hij den 9den
September aankwam. Zyn Soedanee-
sche tirailleurs vielen de Sofa's aan
en dreven hen naar een diepen poel
terug. Een tweeduizend-tal Sofa's
legden daarop de wapens neder. De
anderen werden achtervolgd en gaven
zich de een voor den ander na over.
Denzelfden dag deed Lara N'Tieni
Mori een zoon van Samory, een poging
om de Fransche troepen uiteen te drij
ven, maar na een gevecht van zes
aren werd hij teruggeslagen. Onder
meer werd een luitenant van Samory
gedood.
Er werden vyf duizend gevangenen
gemaakt, waaronder vier belangrijke
aanvoerders. Driehonderd Le Gras
geweren, 700 vuursteengeweren, tien
kisten patronen, drie kisten granaten,
lien tonnen kruit en vjjftig paarden
vielen den Franschen in handen.
Sedert deze overwinning hebben
twintig duizend inlanders hun onder
werping aangebodeu. Zij zijn in groe
pen verdeeld over de zuidelijke dorpen.
De Sofa's hebben nog drie duizend
vuursteengeweren ingeleverd.
Het detachement van luitenant
Woelfel, dat zich vereenigd heeft met
de krijgsmacht van kapitein Gaden,
wordt met geestdrift ontvangen door
de bevolking die van Samory's ben
den veel te lijden heeft gehad.
Aan Fransche zijde werd in den
stry'd slechts één tirailleur gekwetst.
Een spoorwegongeluk
voorkomen.
Veertien goederenwagens op de
spoorweglyii tusschen Parijs en Ar-
genteuil waren, door 't breken van
een koppelstang, los geraakt van een
trein en liepen met een vrij snelle
vaart naar het station terug.
De heer Jean Noié, bariton aan
de opera te Parijs, zag het gevaar,
liep op de wagens toe, slaagde er in
er op te springen en de rem te grij
pen, waardoor by do gang eerst ver
traagde en toen, met behulp van toe
geschoten spoorwegpersoneel, den trein
deed stoppen. Het was tyd. Twintig
meter verder stond een extra-trein
op hetzelfde spoor, welks machinist
nauwelijks tyd had gehad om te stop
pen, gewaarschuwd door de signalen.
Onveiligheid in den Kankazus-
Hoe dikwijls ook in de laatste jaren
de roovers in den Kaakazas huu 'oru- i
taal ambacht uitoefenden, en hoe her-
haaldelyk er ook op gewezen is dat
verbetering in die toestanden hoogst
wenschelijk en noodig zou zijn, de
regeering schijnt nog maar steeds geen
middelen te kannen vinden om de
landwegen in dit gebied voor reizigers
Men sloeg vier stokken in den grond
en hing over eiken stok een hoedje van
I den deken.
Zoo verkreeg men een soort hangmat,
waarin men zich veilig kon uitstrekken
zonder vrees te behoeven koesteren voor
de vochtigheid van den grond.
Het is een gemakkelijk vervoerbaar
bed, dat niet meer weegt dan een reis
mantel.
Friquette verorberde met smaak een
portie rijst, met een weinig vleeseh,
dronk een kopje koffie dat zij overheer
lijk vond, ging deax zébu nog even een
bezoek brengen, zeide Barca goeden
nacht en wierp zich toen op haar leger,
waarop zij na de vermoeienissen van
dieji dag, terstond insliep.
Zij sliep tien uur aan één stuk door.
Toen zij ontwaakte was het reeds
klaarlichte dag. De zébu stond al gela
den. De koffie kookte en de rijst bon-el-
de, wit als sneeuw, in het pannetje.
In weinige oogenblikken was Friquete
met haai- toilet klaar, gebruikte haastig
haar ontbijt en wetend, dat zij een lange
reis voor de borst hadden, maakte zij
zich gereed om afscheid te nemen.
Alle soldaten stonden, op een rij ge
schaard, toeai zij haar tent uitkwam.
Een piepjong soldaatje van de zeeinfan-
terie, bijna> nog een kind, zeer zeker niet
veilig te maken. Een buitengewoon
brutale roovery heeft weer plaatsge
had op 15 werst afstand van de stad
Jelisawetpol, bjj liet zomeruitspan-
ningsoord Hadzji-Kent. Een bende,
bestaande uit slechts zes man, maar
die van top tot teen bewapend waren,
hield ieder rytaig aan dat van of naar
Jelisawetpol reed. Het was dadelyk:
„Je geld of je levenAlles wat de
verschrikte zomergasten by zich had
den, werd onderzocht, en wat de roo
vers gebruiken konden, ingerekend,
ja zelfs de kleeren, zoo zy waarde;
hadden, werden de overvallenea van
het lyf genomen. Dan werden de
paarden afgespannen, zoodat dei
reizigers niet ontvluchten konden,
en waren de paarden goed te gebrui
ken, dan namen de roovers die ook
in beslag.
In een van de zoo geplunderde ry-
tuigen zat een politie-ambtenaar, die
zich eveneens in 't onvermijdelijke
moest schikken en alles wat lijj aan
waarde by zich had, moest afstaan,
op gevaar er zyn leven in te schieten.
Toen de roovers hoorden dat hy pre
fect was, werd hy haast om 't leven
gebracht, en hy ontkwam alleen door
dat eenige dames genade voor hem
smeekten. Zooals bet roovers betaamt,
waren ook dezen zeer beleefd jegens
dames. Om vyf uor 's middags was
het rooverswerk begonnen en om half
acht 's avonds stonden twintig phae
tons, de diligence, vyf tien andere wa
gens en by de honderdvyftig beroofde
menschen op die plaats, en er was
niemaud die het" waagde zich te ver
zetten. Slechts een kozak wilde het
paard van zijn rijtuig, waarin hy een
paar dames moest wegbrengen, niet
afstaan, hetgeen hy met een onbarm
hartig pak slaag moest bekoopen.
Daarna verwijderden de roovers
zich met de beste paarden de be
roofden maakten dat ze zoo snel mo
gelijk de stad bereikten, en twee uren
later waren kozakken en gewapende
boeren de roovers reeds achterna.
Maar de booswichten waren spoorloos
verdwenen. Vyf dagen later, 100 werst
verder, werden door kozakken twee
roovers gedood, die waarschynlyk tot
het brutale zestal behoord haddeu
De zaak-Dreyfus
Dinsdag hebben leden van de rech
terzijde der fransche Kamer van af
gevaardigden eeoe vergadering gehou
den bijeengeroepen door don heer de
Ramel. Zy hebben een motie aange
nomen, waarin geprotesteerd wordt
tegen do onvaderlandslievende en
onwettige handelingen van het ministe
rie, dat tot. de revisie heeft besloten,
waarin de byeenroeping der Kamers
wordt gevraagd, en waarin nadruk
kelijk verzet wordt aangeteekend tegen
de langdurige uitoefening van bet
uitvoerend gezag buiten parlementaire
controle.
Deze afgevaardigden der rechter-
zyde, hierna samengekomen met de
nationalisten, die Berry had bijeenge
bracht, hebben nog een tweede motie
aangenomeu, waarin zy, verklarende
door 130 collega's afgevaardigd te zyn,
den president der republiek verzoeken,
onmiddellijk de Kamers bijeen te roe
pen. Een delegatie, bestaande uit twaalf
leden, is van de vergadering naar het
Elysée gegaan, maar de president der
republiek heeft geweigerd do delega
tie te ontvangen, om haar ongrond
wettelijk karakter.
Onder de kamerleden, die naar het
Elysée zyn gegaan waren Berry, Mil-
levoye, Drumont en De Ramel.
Het aftreden van deD minister Viger
wordt voor mogelijk gehoadeD.
De Rappel zegt dat de leden van
de commissie voor de mogelijkheid
der revisie verbaasd hebben gestaan
over de onbelangrijkheid van het
dossier Dreyfus en de nietigheid der
stukken die het bevat.
Zoo de revisie juridisch aan de
juristen al onmogelijk heeft toege
schenen, de commissarissen waren het
er allen over eens dat het Hof van
Cassatie niet zon aarzelen tot de ver
nietiging der zaak te besluiten.'
Clémenceau schrijftFrankyk zal
Brisson dankbaar zijn dat hy de su
prematie vau het burgerlijk gezag
gehandhaafd heeft.
De „Gaulois" en het „Journal" be-
toogen dat de regeering een politieke,
geen gerechtelijke daad heeft gedaan.
Moge de verantwoordelijkheid daar-
voor licht op haar geweten drukken, t
„Libre Parole" en „Intransigeant"
vallen heftig Brisson aan. De „Echo
de Paris" schrijft: liet besluit dat
aan Sarrien is opgedrongen, is een
ouder dan zij, trad met een bouquet in
ide hand naar voren.
Hij bood hem haar aan zeggende
„Sta mij toe uit naam van al mijn
kameraden u deze bloomen aan te bie
den, als bewijs van onze innige dank
baarheid.
Gij kwaamt in ons midden als een
troostende engel, ik dank u, juffrouw, ik
dank u uit naam van onze moeders en
zusters en allen, die ons dierbaar zijn."
Friquette nam den bouquet aan en
antwoordde met een stem, die van aan
doening trilcle
„Mijnheer, ik heb niets bijzonders ge
daan, en uw dankbaarheid is meer wel
willend, dan wel verdiend, tenminste
voor zoover het mij betreft.
Ik ben maar de nederige vertegen
woordigster van bet comité des Dames
Franyaises. die u met moederlijke be
zorgdheid altijd gedenken.
Him komt uw dankbaarheid toe.
Ik ben slechts een Fransch onderdaan,
die haai- vaderland hartstochtelijk lief
heeft evenals gij zijn macht beoogt, en
gelukkig is het voorbeeld van toewijding
en zelfverloochening, dat gij dagelijks
geeft, te kunnen volgen.
Tot ziens, heerenmoogt gij allen
spoedig uw dierbaar vaderland terugzien.'''
Do kleine soldaten ontblootten allen
politieke daad welke in stryd is met
den gee3t onzer instellingen.
De „Figaro" en de „Matin" keu
ren de beslissing der regeering goed;
zy zal een opluchting in de openbare
meening en een opleving van de zaken
medebrengen.
De „Siècle" schrijftDo beschaafde
wereld zal het besluit der regeering
met geweldige toejuichingen ontvan-
gen.
De Cassagnac is van oordeel dat
het recht thans zyn loop moet volgen
zonder eenige tusschenkomst van het
parlement.
In overeenstemming met wat vroe
ger in dergelijke gevallen gebeurd is,
zal Sarrien waarschijnlijk bet gestren
ge strafsysteem, waaraan Dreyfus
onderworpen is, doen ophouden. Men
zegt dat Sarrien den procureur-gene
raal bij het Hof van cassatie reeds
officieel van de beslissing der regee
ring in kennis heeft gesteld.
De „Daily News" bevat een ver
haal van iemand die beweert achter
de schermeD ran de Dreyfus-geschie-
denis te hebben gekeken. T.n Decem
ber 1894, vertelt hy, zond de Duit-
sche gezant te Parijs graaf Munster
oen uitvoerig verslag van het Dreyfus-
proces aan den Keizer. Het verslag
werd toevertrouwd aau een koerier
van het gezantschap, maar werd, voor
dat deze de grens bereikte, gestolen
en gefotografeerd en vervolgens als
onaangeroerd doorgezonden. De regee
ring van het Duitsche ryk kwam dat
te weten en gelastte graaf Münster
zyn paspoort te vragen. Het uitbre
ken van een oorlog tusschen Frank
rijk en Duitschland werd destijds
aileeo voorkomen door de zelfopoffe
ring van Casimir Perier, die besloot
af te treden, nadat een tweede ver
slag van den gezant eveneens onder
weg naar Berlijn gestolen en gefoto
grafeerd en daarna doorgezonden was.
Perier kenrde hetgeen gebeurd was,
onvoorwaardelijk af, en daarin zat de
ware reden voor zijn ontslag.
De te Londen wonende uitgever van
Esterhazy's boek over Dreyfus schryft
ook de bladen aan, om de zoogenaam
de bekentenis van Esterbazy voor
verdacht, te verklaren. Esterbazy zou
geen verklaring echt noemen, tenzij
hy ze zelf had goteekend. Vooraf
hadden diens zaakwaarnemers aldaar
tegen het laatste artikel van de Ob
server verzet aangeteekend.
Te Berlyn wordt de geschiedenis
van de Daily News over de aanlei
ding tot het' aftreden van Casimir
Perier voor leuterpraat gehouden,
waarvan Esterbazy zoo niet de ver-
zinner dan toch wel de tegenwoor
dige overbrenger zal zijn.
Charles Dollfus beeft een brief aan
de Temps geschreven, naar aanleiding
van bet verhaal van de Observer en
verklaart, dat er volgens ingewonnen
inlichtingen te Nizza geen enkele aan
nemer bestaat die zijn naam draagt.
De uitgever Fayard verklaart dat
Esterbazy in Januari 11. met hem een
contract heeft gesloten voor de uit
sluitende rechten in Frankrijk op
zijne, Esterhazy's gedenkschriften.
De pry's was 10' (000 francs. Fayard
heelt nog geen letter schrift ontvan
gen, maar krachtens zijn contract zal
hy zich tegen elke overeenkomstige
Fransche uitgaaf verzetten.
Ten aanzien van de volstrekte af
zondering waarin Picquart gebracht
is, toont de Temps aan, dat de be
schuldigde volgens de militaire wet
geving niet van alle verkeer kan woi -
den verstoken, zonder dat de geest
der tegenwoordige wetgeving beslist
wordt miskend.
Paul Meyer heeft een brief aan
Zurlinden gericht, waarin bij protes
teert tegen de bespottelijke vervol
ging tegen Picquart. Picquart is on
schuldig, zegt lijj en Dreyfus evenzeer.
Door deze meening uit te spreken
vervul ik myn plicht als goed patriot.
Aaugezien Zola de schaden en in
teresten van 30,000 francs aan de
schriftkundigen, waartoe hy veroor
deeld is geworden, niet betaald beeft,
is de gerechtelijke verkoop van zijn
buis en inboedel in de Rue de Bruxêl-
ies tegen 11 October aangekondigd.
Een referendum over
minimum loon.
Het referendum in de stad Bern
heeft Zondag een wetsvoorstel, van
het volk uitgegaan, strekkende om
een minimam loon te bepalen voor
de gemeente-werklieden, en voor werk
lieden op door de gemeente uitbestede
werken, verworpen met 1966 tegen
3177 stemmen.
diep bewogen het hoofd. Friquette knik
te hen vriendelijk lachend goeden dag,
wuifde nog eens met haar hand en ver
liet daarop het kamp.
HOOFDSTUK IV.
Een halte. Zij trekken een rivier
over. Een iist van Barca. - Le-
febv re-rij tuig. - - Marovoay. Het
huis van Friquette. Veront
waardiging. Voorbeeld der
Engelschen. Gebroken
been.. Succes op chirur
gisch gebied. Bezoek van den majoor.
Verpleegster.
De weg blijft na Ambohitromby even
slecht, loopt over een verlaten terrein,
begroeid met struikgewas en lastige pal
men en voorbij het dorpje Ambatikaly.
Het gehcolc dorpje bestaat uit een
vijftiental hutten, die alleen, sinds de aan
komst dei- troepen, verlaten waren.
Friquette en haar metgezel bereikten
liet binnen twee uur.
De reizigers rustten een half uurtje
uit en vertrokken toen naar Maevarano,
waar zij anderhalf uur later aankwamen.
Te Maevarano ontmoetten zij ver
scheidene inlanders. Ziende dat men 't
hen niet moeielijk maakte eu huu. nede-
Verschillende motieven hebben tol
dezen uitslag meegewerkt. Vele ar
beiders waren bang dat een vastge-
steld minimam loon tevens als maxi-
mum zou gelden, waardoor zy zouden 1
worden benadeeld. Tal van patroont J
daarentegen vreesden, dat de loon- p
standaard, die in Bern vry hoog is, r
door deze bepaling nóg verhoogd zon
worden, waardoor concurrentie me: k
werkgevers in andere steden onmoge
lijk zou zyn. Eu een deel der burgerjj
zag op tegen het verzwaren van den
belastingdruk met in het geheel onge- j,
veer f 100,000. Ten slotte heeft ook
het sociaal-democratische orgaan, door
de onhebbelijke wijs waarop het dezen
maatregel aanprees, veel kwaad ge- 1
daan. k
h
De invloed van het tropisch n
klimaat.
Omtrent den invloed van het tro-
pisch klimaat op de gemoedsgestel^ fc
Leid en den geest, deelt Dr. Rasch- i
Sorau in het Duitsche Algemeen j
Tijdschrift voor Psychiatrie belang-
rijke bijzonderheden mede. De Duit- n
sellers noemen dien invloed „Tropen- <s
koller", keerkrings-kolder. i
Dr. Rasch heeft zyn waarnemingen
gedaan te Bangkok, de hoofdstad van
Öiam, waar men nog betrekkelijk een
goed klimaat heeft, en maakt melding
van elf gevallen, die hy zelf heeft
bijgewoond en waarvan de hier ge- il
schetste de merkwaardigste zijn: t
Een hoog ambtenaar gaf na een
halfjarig verblijf in de tropische ge-
westen blijk van eene totale verande-
ring van karakter; hy werd prikkel-
baar. overdreven streng trotscb, een J
ware dwingeland en begon zich te be- e
drinken. Na een lichten zonnesteek
werd dit alles nog erger; zyn gedrag
bracht hem en zijne laudoUed8n in
ongelegenheid, zoodat by zich genood- 5
zaakt zag naar Europa terug te keeren.
Even merkwaardig is het volgende s
geval: Een matig, bedaard, stipt,
ondergeschikt ambtenaar werd na drie
vierendeelsjaars een twistzoeker, loog n
kolossaal, werd ruw en wreed, greep
bijvoorbeeld, terwyl hy meteenzyner 1
collega's in gesprek was, diens hond t
en sneed hem eenvoudig den hals af, s
„zonder daarin iets te vinden", schoot
ook dikwyls van de veranda met het
geweer op de dieren, of zoo maar in r
:t wild, zoodat hy eindelijk weg moest, c
Later, na de acclimatisatie werd by 1
weder normaal. r
Een zeer schrander districtsreferen
daris werd zoo apathisch, dat hy een i
zweertje aan zyn vinger niet wilde
laten wegsnijden, maar liever been en f
zenuwen zag veretteren. Hy gaf zich
aan den drank over, zonk zedelijk hoe
langer hoe lager en schoot zien cp
het laatst dood.
Eeningenieur werd na een kort 1
verblijf zóó zenuwachtig, dat hy zyn -
huis niet meer uitging; daarbij deden
zich verschijnselen van vervolgings-
waanzin en vervolgeus van hoogmoeds
waanzin voor. Niet voordat hy naar 1
Europa was teruggekeerd, werd hij
beter.
De gevolgen van het verblijf in de
tropische gewesten voor het. zenuw- i
gestel vat Dr. Rasch hoofdzakelijk 1
hierin samen: slapeloosheid, verslap
ping, onverschilligheid, afneming van
het weerstandsvermogen tegen ziekte, 1
onlnstigheid tot inspanning, groote
gevoeligheid, vermindering van het
geheugen en prikkelbare zwakte. 1
INGEZONDEN MEDEDEE-
LINGEN.
30 cents per regal.
Spiegelmaker. Vergulder.
Plaathandelaar. Encadrenr*
Hofleverancier.
Groote Houtstraat 69,
U A A'R L E M.
'Jttfn oig Stadsnieuws
Op de Dinsdagavond gehouden ver
gadering van bewoners der Korte en
Lange Veerstraten, om rekening en
verantwoording te doen over de
straatversièring, werd op voorstel van
den heer Grijseels met algemeene
stemmen besloten het batig saldo van
f 61.06'fe te storten in de kas van de
Vereeniging tot oprichting en exploi
tatie van Volks Sanatoria voor Borst-
lyderk in Nederland.
De voorzitter hoopte dat alsnog
vele commissiën hun saldo voor boven
genoemd doel zullen afstaan.
nge bezittingen eerbiedigde waren rij
niefc gevlucht, waarschijnlijk om zoodoen
de als spionnen dienst te kunnen doen.
Beslist weigerden rij Friquette wat
versche mellc en vruchten te geven, waar
aan liet jonge meisje zich. te goed wilde
doen.
Barca nam toen zijn sabel iu de eene
en een paar glinsterende voorwerpen
om er voor in te ruilen, in do andere
hand.
En hij maakte zoo'n dreigend gebaar
met den sabel, dat men Friquette ter
stond het verlangde bracht.
De nabijheid der troepen joeg hen
daarbij vrees aan en benam hun allen
lust om de reizigers kwaad te doen.
Na er twee uur vertoefd te hebben
vertrok het kleine konvooi naar Miada-
na, dat zij na een lange, vermoeiende-
reis van vier uur bereikten.
Miadana is een dorp, wam- ongeveer
zestig huizen staan, dat men bereikt, na
een groote vlakte, waar hier en daar pal
men groeien, die het landschap een ei
genaardig aanzien geven, te hebben over
gestoken.
(Wordt vervolgd).
