NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
i^s, j's
8 e avonturen van
Friquette.
tSe Jaargang.
Zaterdag 8 October 1898.
■o. 4686
HAARLEM'S DABBLAD
Voor Haarlem por 3 maandenf 1.20
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der
gemeente), per 3 maanden,.1.30
France door het geheele Rijk, per 3 maanden1.65
Afzonderlijke nummers0.05
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maanden0.30
de omstreken en franco per post0.371/-2
ADVErarnEnsTTisnsT:
Van 1-5 regels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Groote letters naar plaatsruimte.
Bij Abonnement aanzienlijk rabat
Reclames 20 Cent per regel.
Abonnementen en Adverfcentiën worden aangenomen deor onze Agenten
en door alle Boekhandelaren en Courantiers.
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
Bureaux: Kleine Houtstraat 14, Haarlem. Telefoonnummer 122.
Directeur-Uitgever J. C. PEEREBOOM.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrang'ere G. L. DAUBE Co. JOHN F. JONES, Succ.Parij-s 31bis Faubourg Montmartre.
Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsiDg van Advertentiën en Reclames betreffende Handel, Nfiverheidgen Geldwezen, opgedragen aan bet
Algemeen Advertentie-Bnreau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
BUITEN het Arrondissement Haarlem is de prijs der Advertentiën van 1—5 regels f 0,75, elke regel meer 0,15Reclames per regel f 0.30.
Agenten voor dit blad in den omtrek ziin Bloemendaal, Santpoort en SchotenP. v. d. RAADT, Sandpoort; HeemstedeJ. LEUVEN,bij de tol; Spaamdam, C. HARTENDORP Zandvoord G. ZW EMMHR
Velsen, W. J. RUIJTERBeverwijk, J. HOORNSHillegom, ARIE HOPMAN, Molenstraat. Genoemde Agenten nemen Abonnementen en Advertentiën aan.
Aan hen die daarop zijn ge-
bonneerd, wordt hierbij verzonden
fo. 41 van het Weélcblad voor de
feugd.
(Élk No., groot 8 bladzijden, bevat
al van fraaie, gekleurde platen en
en voor kinderen alleraardigsten
ekst. De prijs per 3 maanden is slechts
0 Cents.)
Oiificieeïe Berichien.
Burgemeester en Wethouders van
laariem,
Doen te weten, dat van heden op
Je werkdagen, van des voormiddags
tot des namiddags 4 uur, tot 20
11 )ct. e.k., 's namiddags ten 2 ure, ter
emeente-sccretarie ter visie zijn ne
ergelegd het ingekomen verzoek-
ïhrift 'met de bijlagen van P. van
'atten Jr. om vergunning tot oprich-
üg van eenen gasmotor met dynamo
i den kelder van het perceel aan de
artcljorisstraat no. 21, en van M.
choolmeester om vergunning tot op-
chting van eenen gasmotor in de
erk- en bergplaats in den tuin van
et perceel aan het Spaarne 57, en dat
9p den 20n October e.k. des, namid-
ags ten 2 ure op het Raadhuis der
emeente de gelegenheid zal worden
egeven, om ten overstaan van het
imeente-bestuur bezwaren tegen het
nichten dezer inrichtingen in te
■engen.
Haarlem6 Oct. 1898.
Burgemeester en Wethouders
voornoemd
BOREEL.
De Secretaris
PIJNACKER.
HABETRACHT8NS
uit den
GEMEENTERAAD.
CXXX.
Er is in dit blad, zoowel over de
lorgedrageu straatbelasting, als over
i voorgestelde wijziging in de plaat-
lij ke inkomstenbelasting, al zoovaak
schreven, dat ik wjj in die voor-
elicn zelf nu niet weer verdiepen
De lezers van het raadsverslag
eten, dat de tot stand koming van
straatbelasting nog lang niet zeker
De Commissie vau financiën zal
er het al of niet wenscbelyke van
iDvoering daarvan een advies uit-
engen en zelfs wanneer de Commis-
voorstelt om maar tot de invoe-
over te gaan, betwijfel ik sterk
de Raad er toe zou besluiten. Er
eek veel oppositie tegen te bestaan.
Hollen of stilstaan die uitdruk-
is van tijd tot tijd wel op de
or stellen van het dagelyksch be-
Qur toepasselijk. De bouwquaestie
et den heer Mons deed aan stilstaan
n het raderwork, het voorstel om
maar eens eventjes gauw, klak-
loos weg, een straatbelasting te
teercD, aan (ik zou bijna zeggen)
orsiaan van het raderwerk den-
Het zal dan ook den meesten
met mij plezier hebben gedaan,
dat de heer Macaré door zfin voor
stel een overijlde beslissing heeft we
ten te keeren.
Maar in het vervolg van de zitting
was dit Raadslid minder gelukkig. In
de vorige vergadering staakten de
stemmen over zfin motie tot uitstel
van de behandeling der voorgestelde
verordening van de plaatselijke in
komstenbelasting. Vijftien leden voor
en vfiftien tege:: en het een en der
tigste lid, de heer Sabelis, was voor
de motie. Er was dus alle reden om
aan te nemen, dat by de tweede stem
ming de motie zou worden aangeno
men. Deze veronderstelling lag vooral
voor de hand, omdat de Raad geheel
compleet was. o zeldzaam feit. Nie
mand was of heette verkoudeu, nie
mand trachtte elders meer winst of
roem te venverveo, dan er in den Raad
te behalen valt. De maan was vol en
scheen overal. Al de een en dertig
waren op hun post.
Weliswaar ontstond er een klein
moment van spanning, toen men den
burgemeester hoorde zeggenAan de
orde is punt 12, herstemming over de
motie van den heer Macaré", eu bet
bleek, dat er vier leden tydelyk de
zaal waren uitgewandeld.
Had toen 's Raads voorzitter, ge
dachtig aan de uitdrukking „wie op
staat is zyn recht kwijt," de motie
dadelfik in stemming gebracht dan
zou de uitslag misschien anders zijn
geweest en allicht beter maar de
burgemeester had de welwillendheid
om te wachten, totdat de vier tijdelijk
afwezigen, de een na den ander, niet
zonder een half verlegen glimlachje,
in de zaal waren teruggekeerd. De
laatste, de beer Nieuwenhujjzen Kra-
seman, werd zelfs met applaus ont
vangen.
Ieder weet, dat in korte oogenbiik-
ken veel kan gebeuren. De vernieling
van Heiculanum en Pompeji was in
enkele uren een voldongen feit en in
veertien dagen is een Raadslid bloot
gesteld aan vele schokken en slinge
ringen des gemoeds. Daaraan zal het
dan ook wel toe te schrijven zyn ge
weest, dat de uitslag van de stem
ming zoo heel anders uitviel. Met
achttien stemmen werd ze verworpen,
dertien leden stemden voor. Waar
kwamen die drie uieuwe tegenstem
mers vandaan Natuurlijk uit het
gelid der voorstemmers van denvori-
gen keer. Een vaste overtuiging is
toch maar alles.
Maar laat ik niet bitter worden.
Misschien begrijp ik de zaak verkeerd
en hebben de drie voorstemmers nu
tegengestemd, om het voorstel zelf
in behandeling te krijgen, ten einde
het te kunnen verwerpen. Laat ons
hopen dat het zoo zyn zal, want wan
neer de middenstand hierdoor en tege
lyk door een straatbelasting wordt
getroffen, dan is het leed niet te over
zien.
Intusschen zullen we ons geen zorg
maken voor den tyd. Alleen was het
grappig om te zien, hoe zorgvuldig
iedereen Woensdag vermeed, om nu
eens helder en duidelijk teverkiaren,
wiens schuld het wel is, dat de ge
meente zooveel minder van het Rijk
krijgt, dan waarop ze gerekend had.
„Men heeft zich vergist," zei de voor
zitter met een byzondereu nadruk op
dat eerste woord, die te kennen scheen j
te geven„laat ons vooral niet gaan1
napluizen wie toch die „men" wel is."
De Raadsleden hielden er zich stipt
aan. Geen hunner is de naam over
de lippen gekomen, hoewel iedereen
die daar lust in heeft, dien naam in
alle kamers, hoeken en gangen van 't
stadhuis kan hooren rondflaisteren.
Evenmin werd gevraagd, of bij de
beoordeeling van de door een rijks
ambtenaar verstrekte gegevens, de
daar toegeroepen gemeente-ambtenaren
wel behoorlijke controle hebben uitge
oefend hoe het mogelijk kan zfin, dat
de wethouder van Fin. zoo vermaard
wegens de onfeilbare zekerheid waar
mee h\j een hal ven cent die zich in
een optelling schuil houdt weet te
ontdekken, den vinger niet heeft ge
legd op een abuis van veertigduizend
gulden.
Op allebei deze vragen kent mis
schien de Raad het antwoord. Anders
had er toch allicht wel iemand naar
gevraagd. Maar wij, burgers van
Haarlem, behoeven het niet te hooren.
'tls mooi genoeg, dat wij de veertig
duizend gulden mogen betalen. Waar
om dat moet gebeuren, gaat ons niet
aari 1
Maar dit is wel zeker, dat deze
historie by het publiek opnieuw de
verzuchting beeft opgewekt: „Och,
schreef de wet toch voor, dat wet
houders van een gemeente, evenals
hoogleeraren, op een bepaalden leef
tijd hun zetel moeten inruimen aan
jonger krachten!"
kapitein-luitenant ter zee J. C. van
Wessem, en het bedrag van dat pen
sioen bepaald op f2850, 'sjaars.
Bevorderd
tot kapitein ter zee. de kapitein-luite
nants ter zee C. F. A. Gregory en
H. Velthuvzen, tot kapitein-luitenant
ter zee de~luitenants ter zee der 1ste
klasse J. C. Cramer, P. A. R. Hen-
nequin en J. M. Noorduyn, en tot
luitenant ter zee der 1ste klasse, de
luitenants ter zee der 2de klasse G.
W. de Leur, W. H. C. Hoog en L.
F. H. Tuckermann.
Vergunning verleend
aan den kapitein N. J. A. P. H. van
Es, van hot korps rydende artillerie,
tot het aannemen en het dragen van
het Kruis van Verdienste dor IVde
klasse, van Waldeck en Pyrmont.
Audiëntie.
De gewone audiënties van de minis
ters van koloniën op 7 October en
van binnenlandsche zaken op 8 Octo
ber zullen niet plaats hebben.
STADSNIEUWS
Eerste en derde pagina.
Haarlem7 Oct. 1898.
Heden is de aflevering vau den
premieroman „Een leelyk Eendje"
niet gereed kunnen komen.
In de volgende week zullen de
geabonneerden twee afleveringen ont
vangen.
Haarlem-Zandvoort Spoorweg
Maatschappij.
Maand Juni 1898.
Opbrengst reizigers f 7736.723
idem goederen 1050.715
idem diversen 93.52
Tezamen f 88S0.96.
Per dag en per kilometer f 34.83.
SINNENLAKO.
Uit de „Staatscourant".
Kon. besluiten.
Benoemd tot kantonrechter-plaats-
vereaDger in het kanton Dokkum J.
A. Dreyber, burgemeester van Ame
land tydelyk léeraar aan de Ryks-
hoogere burgerschool te Sappemeer
J. de Korne, te 's-Gravenhage.
Op pensioen gesteld
met ingang van 16 October a.s.: de
Een lastig geval.
Ten bewyze hoe moeilyk het dik
wijls is om met Inlandsche Vorsten
om te springen, deelt de schry ver der
Indische brieven in het N. v. d. D.
het volgende mede, dat dezer
met een dier beeren gebeurde.
De sultan van Pontianak had zyn
verlangen te kennen gegeven ons oor
logsschip De Ruyter te zien. Den
commandant van dien oorlogsbodem
werd daarvan officieel kennis gege
ven en alles tot de ontvangst van den
Sultan in gereedheid gebracht. Toen
Zyne Hoogheid die door den Resi
dent van Batavia begeleid zou wor
den op 't punt stond in zyn rij
tuig te stappen tot den voorgenomen
tocht, vroeg de Sultan den Resident
of er, hem ter eere, geen saluutscho
ten gelost zouden worden.
„Neen", zei de resident, „dat eere-
bewys komt u niet toe".
„Dan ga ik niet", antwoordde de
Sultan en maakte zich gereed zyn
huis weer binnen te stappen.
Maar onze resident, ook niet mis
eu van oordeel dat men dergelijke
heeren flink moet aanpakken, zei:
„Mijnbeer de Sultan, als u niet gaat,
zal ik onmiddellijk den Grooten Heer,
den Gouverneur-Generaal, die macht
heeft over al deze landen, kennis
geven, dat u den heer commandant
van De Ruyter beleedigd hebt, door
hem belet te vragen en hem daarna
voor niets te laten wachten".
De Sultan krabde zich eens achter
het oor, bedacht zich een oogenblik
en zei toen, dat hij toch maar gaan
zou. Hy wist wel, dat er met den
Grooten Heer niet te spelen viel, en
koos eierea voor zyn geld.
Uit de ambtsberichten van den ge*
neeshoer-directeur van het gesticht,
Hooghullen is gebleken dat het gere- j
geld werken buiten (landbebouwing,
aanleggen van wegen enz.) zoowel
als op het physiekals op den zielstoe
stand der verpleegden gunsdg influen-
ceerde. Aanwezig waren 1 Jan. 1897
11 patiënten, 24 kwamen er by, 20 ver
trokken, zoodat l Jan. '98 15 patiën
ten aanwezig waren.
De resultaten der verpleging z\jn
bizonder gunstig te noemen. In het
verslag wordt ten slotte gewezen op
het groot gemis dat bestaat aan een
Sanatorium voor vrouwelijke drank
zuchtigen. De rekening van bet ge
sticht Hooghullen over 1897 sluit in
ontvangsten en uitgaven met een be
drag van f7961.045.
De rekening der vereeniging levert
een batig saldo op van f 985.48, dat
gevoegd is by het reservefonds ad
Het bestuur van de afd. Haarlem
bestaat uit de heeren mr. M. G. P.
del Court van Krimpen, voorzitter,
mr. F. R. Crommelin. mr. Charles
Enschedé, dr. L. C. Proot, A. v
der Voort Az., secretaris en mr. A.
van Stralen, penningmeester.
Geen misdaad.
Men schrijft nader uit Edam, dat
de gerechtelijke lijkschouwing van
het Maandag gevonden lyk van M.
B. geen gewelddadigen dood doet
vermoeden en er is dus verlof tot be
graven gegeven.
Wel is de persoon, inet wien ze
den nacht vóór haar dood kermis had
gehouden, met het meisje geconfron
treerd, en heeft hy tegenover vele
getuigen een scherp verhoor onder
gaan, maar zijne houding was zoo
danig, dat aan zyn onschuld niet te
twijfelen viel.
Hendrik de Jong.
Naar de P. G. en N. C. verneemt,
bestaat er grond voor het vermoeden
dat de beruchte Hendrik de Jong zich
in den omtiek van Nijmegen ophoudt
of althans dat hij zich daar heeft
vertoond. Een persoon, beantwoordend
aan het signalement, heeft zich dezer
dagen by enkele families vervoegd,
onder voorgeven aan hen geparen
teerd te zyn, hetgeen onjuist was.
Op het politiebureau aldaar ziju por
tretten van De Jong ter confrontatie
aanwezig.
Natuurlijk zijn er velen in deze
gemeente, die een geheele andere
meening in deze hebben.
Spoken.
Men schrijft uit Beilen aan de
Asser Ct.
Het begint er nu waarachtig niet
beter op te worden in deze omgeving.
Hadden we hier dezen zomer last
van heksen, thans worden we ver
ontrust door spoken.
Bij den landbouwer H. Beugel te
Brunstiug spookt het geweldig. Bjjna
eiken avond op gezette tijden ver
schijnen de gestalten. Een zacht ge
kraak en geknars aan deuren en
vensters worden vernomen en bijna
op 't zelfde oogenblik zweeft een
spook, in de gedaante van een vogel
of in die van een grooten, zwarten
kater door de kamer. Op onverklaar
bare wijze gaat het lamplicht uit en
iu de duisternis hebben dan afgrijse
lijke zaken plaats. Steekt men het
licht weer op, dan duurt het maar
een oogenblik of 't is weer uit Bu
ren houden met de huisgenooten de
wacht en zien dan hetzelfde. EeD on
verschrokken kerel 3loeg onlangs op
een avond dwars door het spook heen
(een zwarte kater met gloeiende
oogen), maar 't baatte niet, het mon
ster ging er niet om vandaan.
De belangstelling in deze spookge
schiedenis wordt zoo groot, dat som
mige ingezetenen van Beilen zich
tegen den avond naar Brunsting be
geven om er eens ooggetuige van te
zyn.
Wy ontvingen het 8ste jaarverslag
van de Vereeniging tot bevordering
van het herstel van Drankzuchtigen
te Amsterdam, bandelende over het
jaar 1897. Het volgende is daaraan
i ontleend
1 De vereeniging telt 9 afdeelingen
en 13 correspondentschappen.
I Men schryft uit Wageningen: Aan
de Koningin-Moeder zal door eenige
hotel- en pensioenhouders in deze om-
streken een adres worden gericht,
S waarin wordt verzocht, aan het land-
goed „Oranje-Nassau-Oord", t welk
j zal worden ingericht tot Sanatorium
voor borst- en longlijders, een andere
bestemming te geven. Adressanten
meeneo, dat de aanwezigheid vau
zooveel lijders aan infecteerende ziek-
teo schadelijk op het vreemdelingen
verkeer zal werken, en ook achten
zy zich door de oprichtiog van eene
dergelijke inrichting niet weinig in
hun bestaan bedreigd.
Werkstaking te Enschedé.
In aansluiting van het bericht in
ons vorig nummer deelt meu nog mede,
dat gedurende den laatsten tyd een
minder gunstige verhoudiug bestoud
iu de fabriek der firma Serphos Zu.
te Enschedé, tusschen de patroons en
arbeiders. Dit bleek trouwens reeds
uit vroeger geplaatste berichten. De
aanleiding tot deze werkstaking de
onmiddellijke althans is het vol
gende. Een der wevers had wegens
ziekte gedurende eenigen tijd niet
jin de fabriek kunnen zijn. Hij ver-
i zuimde echter een plaatsvervanger te
I stellen, waartoe hij volgens reglement
1 verplicht was. De firma zette toen op
zyn getouwen een nieuwen wever. D«
herstelde, terugkomende, vond zyn
plaats ingenomen en kon niet meer
j worden toegelaten. Dit gaf al de
i overigen aanleiding het werk te sta-
ken.
REC&ITSZAKEM.
Een lastige kwaal.
Een 28-jarig schilder die Donderdag
te Amsterdam voor deu rechter werd
gebracht, beschouwt een schedelbreuk
hem vroeger overkomen, als de oor
zaak der diefstallen welke hij pleegt.
Na de schedelbreuk gaat naar zyn
zeggen zjjn geheugen op de vlucht,
zoodra hy eeu borrel of eeu glas bier
drinkt.
In dien toestand weet hy dan uiet
FEUILLETON.
Zij besloten dus, gedreven door va-
rlandsliefde en plicht, naar Andriba
vertrekken en den dood te trotse©-
L
Sn als ik van trotseeren spreek is dit
in grootspraak, want een van hen,
ibers, bezweek.
Tot. hun smartelijke verbazing ont-
igen zij op 't allerlaatste oogenblik
n den generaal een schrijven, waar
deze hun meedeelde, dat hij er geen
zwaar in zag, dat zij de troepen tot
tdriba vergezelden maar zij met het
rvolgen hunner reis moesten waeh-
i, totdat het leger te Tananarive aan
komen was. Dan zouden de verkeers-
weer opengesteld worden.
Dit bericht verwekte groote veront-
lardiging onder de correspondenten,
en met recht een betere behande-
g verwacht hadden.
Toen Friquette van deze weigering
hoorde ontstak zij in woede.
Zij kwam. er als diep verontwaardig
de vrouw en patriotte tegen op.
Toen, juist naar aanleiding van dit
verbod, bekroop haar de lust datgene
te doen, wat niet toegestaan was.
Wat zal ik er u van zeggen! Het is
het altijd ,.in de contramine willen zijn
der vrouw-"
En haar verlangen nam met den dag
toe.
Les irritat peccatum.
En anders was Friquette ook geen
vrouw geweest.
En zij was het tot in de toppen ha-
rer roso vingers.
Daarbij werd het verblijf in het hos
pitaal te Suberbieville te eentonig. Niet
dat haar toewijding of zelfverlooche
ning ook maar een oogenblik verflauw
de.
Zij had juist altijd de ernstigste zie
ken verpleegd, die steeds meer en meer
in aantal toenamen.
Maar daartegenover stond, dat zij een
van die naturen was, die niet lang op
dezelfde plaats kunnen vertoeven eu op
een gegeven oogenblik verlangen
teren van verblijf te veranderen.
Daarbij wist zij dat de
om de zieken van nut te zijn haar niet
zou ontbreken, daar de colonne op baar
doortocht vele soldaten meer of minder
ernstig aangetast zoude moeten achter
laten.
En die bedrijvige dienst kwam beter
met haar avontuurlijke natuur overeen.
Daarom verzocht zij in haar hoedar
nigheid als verpleegster die vergunning
aan do autoriteit welke den journalisten
geweigerd was.
In haar onschuld geloofde zij dat
zij recht had een gunst te zullen ver
krijgen waarin zich een Duitsch corres
pondent mocht verheugen.
Deze beweegreden scheen haar zoo
afdoende toe, dat er geen weigeren mo-
gelijk was.
Maai* natuurlijk om een flauwiteit,1
waaraan de generale staf zich zoo dik
wijls schuldig maakte, werd haar ver
zoek beslist geweigerd.
Dit was volgens het reglement ge
handeld. Een goed Franschman werd
binnen de versterkingen geweigerd,
maar de Italianen, of het aard werkers of
wie ook waren, hadden er vrijen toe-
Toen zij de weigering ontving be
sloot Friquette, toch. haar zin door te
zetten.
j Met echt vrouwelijke logica zeide zij
tot zichzelf
,,Per slot van rekening ben ik toch
mijn eigen baas.
Ik heb den tijd aau mijzelf en kan
mijn vrije uren besteden, zooals ik wil.
Ik vertrek dus."
Toen gaf zij natuurlijk de uoodige
orders aan Barca.
Barca verlangde niets liever dan zijn
bedrijvig bestaan weer te hervatten en
verklaarde, dat liet maken van toebe
reidselen het werk van een paar dagen
was.
Friquette gaf hem heel edelmoedig
vier dagen tijd, op voorwaarde, dat al
les in de puntjes in orde zou zijn-
Hij stapelde proviand en andere ba
gage op elkaar en verkreeg eindelijk
een toren, die minstens tweemaal zoo
hoog was als een draagstoel van een
kruier.
Mayeuse. die dik geworden was,
werd op zijn beurt met levensmiddelen
een kist medicijnen enz. belast.
Friquette voegde nog een revolver
bij hun uitrusting, Barca nam zijn
jachtgeweer onder den arm en op een
goeden morgen vertrok het drietal.
Het jonge meisje was van meening,
dat haar oppasser voor de levensmid
delen niet heel best gezorgd had, niet
wat kwaliteit, maar kwantiteit aanging.
Maar de soldaat, die reeds zooveel
militaire marschen had meegemaakt
antwoordde haar, dat men onderweg ge-
;chuit, bussen vleescli enz. zou vinden
om rijf honderd personen mee te voe
den.
Zij begaven zich dus vol moed op
weg, weinig vermoedend welke tragi
sche avonturen hun wachtten.
HOOFDSTUK IZ.
Alles gaat goed. Alleen. Kam
pement. Voorgevoel. - Te wapen.
Aanval. Gevangenen. De
tolk.Methodist© en Katho
liek. Friquette ranselt ie
mand af, die haar slaan wil
de. Barca wil liever
gedood dan gehangen worden.
In *t begin ging alles naar wensch.
De vijanden, lafhartig en slecht uit
gerust als zij waren, daarbij bevreesd
geworden voor het handje vol krachtige
Fransche soldaten, sloegen op de vlucht
zonder zelfs te trachten zich te verde-
Dit verklaart en rechtvaardigt de han
delwijze van generaal Duchesne, op
zijn minstgenomen roekelooze handel
wijze, die in andere omstandigheden
dwaas zou zijn geweest.
Men beefde als meu bedacht, dat de
achterhoede van de kleine colonne
ilechts door een onboteekeaiand troepje
soldaten beschermd werd en een ener
giek oogenblik van den vijand voldoen
de was om dat troepje uit elkaar te
drijven en de soldaten in de achterhoe
de aan te vallen.
Friquette en haar geleider waren dus
maar betrekkelijk veilig.
Zonder zich te haasten bereikten zij
de voorpost van Tananarive, die den
lsten Juli zoo moedig verdedigd was
door den commandant van de AJgeriju-
sehe scherpschutters, Lentomiet, togen
de Hovas.
Die post werd goed bewaakt, daar
zij van zeer groot belang was en de
twee reizigers brachten den nacht in
groote, geriefelijk ingerichte vertrekken
door.
Zonder veel moeite trokken zij de
Andranokely over maar de overtocht
van de Mandendambo ging minder ge
makkelijk.
In het dorpje van denzelfden naam
hielden zij halt, want de bergachtige
weg, was nu en dan heel moeielijk te
begaan.
De twee rivieren nrar de plaatsjes
Ampaairia en Moroko'.oky genoemd
trokken zij over, wat een verschrikke
lijke vermoeienis ten gevolge had. Mo-
