kan warden, komt de politie-agent
nader met de vraag of deze de be
doelde dame is en of zy reeds heeft
bekend. Ten hoogste verontwaardigd
deelt zy den agent mede, dat zy van
niets weet, waarop zij door hem wordt
uitgenoodigd zich met de winkeljuf
frouw naar het commissariaat van
politie te begeven. Daar ondergaat
2$ een langdurig verhoor en onder
zoek door den inspecteur, waarna de
commissaris telephonisch van het ge
val op de hoogte gesteld, onmiddellijk
haar invrijheidstelling beveelt. Het
was das overdreven en ondoordachte
J"ver van de zjjde der winkeljuifrouw,
ie een achtenswaardige jongedame
in deze onaangename omstandigheid
bracht.
Zeehonden.
Zooals bekend is, houden zich in
het Brielsche zeegat, zoowel als in
het Goereesche, altijd veel zeehonden
op, hetgeen veroorzaakt wordt dopr
de vele zandbanken aldaar. Want in
den Rotterdamschen Waterweg, alzoo
vlak in de nabijheid, vertoont zich
zelden of nooit een zeehond.
In verband met het voortdurend
wisselen der zandbank' n, baar tijdelijk
aangroeieD of afnemen, veranderen
ook de hoofd verblijfplaatsen der zee
honden. Thans heeft zich in het
Brielsche zeegat een ware kolonie
gevestigd, en als men weet, dat een
volwassen zeehond 5 K.G. vischnoodig
heeft voor zijn dagelijksch voedsel,
kan men nagaan hoe moordend de
aanwezigheid van zulk een groot aan
tal dier beesten voor de visscherq is.
Daartegen wordt thaus zoo goed als
niets gedaan de visscher alleen schijnt
vrijwel onmachtig tegen die plaag,
zoodat de zeehonden op geduchte
wjjze in aantal vermeerderen en hoe
langer hoe brutaler worden.
Wenschelyk zou het zijn, zegt een
berichtgever in Het N. v. d. D. dat
ook van hoogerhand bijvoorbeeld
door het stellen van een premie op
een gedooden zeehond maatregelen
genomen werden, om deze plaag
krachtdadig te bestrijden.
terwijl tevens de hond van den luite
nant gedood werd.
Wedstrijden te Baarn.
Zondag hadden to Baarn op het
Sportterrein de Hippische wedstrijden
en de wielerwedstrijden plaats. Niet
tegenstaande het weder des morgens
niet gunstig was, klaarde de lucht
tegen één uur op, en waren de ver
schillende rangen goed bezet.
De jury voor het spring-concours
bestond uit de heeren Ritm. Erzey, luit.
van Soetermeer Yos en Bicker Caar-
ten, en voor de Poney-Races, de hee
ren kap. Quadekker, C. A. A. Dudok
de Wit en L. Wurfbain.
Yoor het concours voor het beste
Springpaard waren 8 paarden inge
schreven. Door verschillende omstan
digheden was alleen opgekomen „True
Love" van luit. Graswinckel uit
Utrecht.
De hindernissen bestonden uit i
heg, hek, houten muur, dubbelsprong
en natte sloot van 3 meter. Al deze
5 hindernissen werden onberispelijk
genomen en luit. Graswinckel be
haalde daarmede de gouden medaille.
Yan de 12 ingeschreven poneys voor
de harddraverij, kwamen 8 uit, waar
van de prijswinners waren: „Talpa"
in 1.39 minuut, „Marie II" in 1.44
j en „Kamakaru" in 1.53.
Yan de 10 ingeschreven poneys
I voor den wedren vlakke baan, kwa-
l men 8 aan de start. Bij de eerste
ronde brak „Naughty Girl" uit en
kwam op de houten wielerbaan, waar
paard en ruiter stortten, maar alles
liep zonder ongelukken af.
De drie prijzen werden behaald
door „Talpa II" in 1.8 minuut, „Siena"
in 1.8V5 en „Marie II" in 1.12.
De wielerwedstrijden waren alleen
voor Amateurs.
Yoor de 2000 meters kwamen uit
7 wielrenners, waarvan den len prijs
won Rohling in 3.443/s min., den 2e
prijs Vonk en den 3e Yan Lindonk.
De wedstrijd van 10.000 meters had
6 deelnemers. Hiervan behaalden de
3 prijzen: Yan Lindonk den eersten
in 17.174/- minuut, Rohling en Yonk
Raadselachtige dietstal.
Yoor eenige dagen werden uit de
woning van den neer H. te West-
Knollendam, terwijl hij en zijn vrouw
op bezoek waren bij een buurman,
op onverklaarbare wyze een heeren
en dameshorloge gestolen uit een kast,
die netjes weer op slot was gedaan.
Ook de buitendenr was weer gesloten.
Nu zijn beide voorwerpen op even
onverklaarbare wijze in de woning
teruggebracht, terwijl weer niemand
thuis was. Alles was weer goed ge
sloten.
Te Woldendorp (Gr.) is de onder
wijzer J. Nieuwzwaag bij het schoon
maken van een oud vuurwapen zoo
danig in 't hoofd getroffen, dat men
voor zijn leven vreest. De plaats van
den kogel is nog niet gevonden.
Sport en Wedstrijden.
Voetbal.
De kampioensclub in de eerste com-
ï>etitie van het vorig seizoen R. A.
P. uit Amsterdam speelde Zondag
haar eersten wedstrijd tegen de Haag-
sche Yoetb. Yer. te 's-Gravenhage.
R. A. P. won met 4 0.
De tweede dag van de wedstrijden
te Turijn had het volgend verloop
le serie1. Jacquelin 2. Banker3.
Seidl. 2de serie1. Broca2. Mer
rier; 3. Jaap Eden. 3e serie: 1.Pro
tin 2. Meyers3. Rouquette.
Finale1 Jacquelin2. Meyers3.
Protin; 4. Broca.
Ongeluk door een automobiel.
Vrijdagnamiddag omstreeks 3 uur,
verhaalt de Arnh. CL, kwam op den
Utrechtschen Straatweg, nabjj Hoog
stede, onder de gemeente Arnhem,
terwijl een troep militairen op rijwielen
uit Oosterbeek naar Arnhem terug
keerde, van de tegenovergestelde zjjde
een automobiel in yolle vaart de hel
ling afrjjden. De stoomtram was even
eens in aantocht. De luitenant, die
den troep commandeerde, liet rechts
aanhouden, doch de automobiel reed
zonder te seinen of uit te wijken recht
door, tengevolge waarvan eenige
militairen vielen en een hunner met
«cute tegen de automobiel kwam,
Gemengd Nieuws.
Redacteuren-zetters.
Zooals men weet, is de werkstaking
der Antwerpsche typografen geëindigd.
Aan „Het Vad." werd tydens de
staking het volgende geschreven
Al wat belang stelt in het journa
listen- en drukkersvak is hier sedert
het uitbreken van de werkstaking
„één en al bewondering" over de
„Matin."
Op het bureau van dit blad waren
bjj elkander 95 personen werkzaam
en deze Hepen allen, zonder uitzon
dering, jl. Vrijdagmorgen om 8 uur,
de deur uit Camille de Cauwer, de
kranige directeur, hield echter het
hoofd omhoog.
Trouw geholpen door de leden van
de redactie en de administratie, die
dag en nacht werkten als paarden in
de machinekamer eu de drukkerij, en
soms tot 14, 16 uren daags bleven
tokkelen op de toetsborden van de
„linotype-zetmachines, was hjj in
staat,tot groote verwondering van de
stakers, de „Matin" in gewoon for
maat té doen verschijnen.
Onvermoeid, voortdurend in actie,
zwart als een neger van 't vet en
de stof, bleef De Cauwer steeds op
geruimd, door zjjn voorbeeld een prik
kel voor zjjn trouwen staf, die sedert
Yrjjdag geen slaap genoten heeft.
Ik weet niet meer de namen van
al die joviale journalisten, die met het
leukste gezicht van de wereld elkaar
's nachts om 3 uur kwamen aflossen
aan de „linotypes".
Als men[nagaat, dat op de drnkkerjj
van de Cauwer nog worden uitgege
ven 5 dagbladen: de „Précurseur".
de „Nieuwe Gazet", de „Anvers
Bourse" de „Cote Officielle" ae „Indi-
cateur" en het weeklad
ertoe gebracht door betreurens
waardige invloeden van anderen
onze werkplaatsen zonder een enkele
waarschuwing plotseling verlaten, na
het opwerpen van eenige onmogeljjko
eischen, speculeerende op onze met
uitgevers en anderen aangegane con
tracten en machteloos, zooals zij ver
onderstelden, dat wjj zouden zjjn, om
een courant zonder hen te doen ver
schijnen.
Met onze „linotype"-zetmachine, de
eerste van een serie anderen, die bin
nen enkele dagen worden opgesteld,
hebben wjj wonderen kannen ver
richten.
Natuurlijk zjjn wjj niet in het vak
geoefend. Tot corrigeeren hebben we
geen tjjd. Niemand, geen enkel werk
man tot onze beschikking hebbende,
om onze kopjj te zetten niet alleen,
maar ook geen sterveling om onze
persen in beweging te brengen, moes
ten wjj zjjn zetters, opmakers, drtk-
kers, steriotypeurs, stokers, machi
nisten, enfin, van alles tegelijk.
Wjj hebben een eed gedaan, met
onze courant te bljjven uitkomen, en
zjj is uitgekomen.
Eindelijk
De „Figaro" deelt mede, dat de or-
deraad van het Legioen van Eer Za
terdag is bijeengeroepen in de groot-
kanselary en heeft besloten Esterhazy
te schrappen uit de orde.
Keizer Wilhelm in Palestina.
Uit Jeruzalem wordt geseind, dat
keizer Wilhelm en zijn gemalin zich
Zaterdagmorgen reeds om halfzeven
op weg naar Babel Wad begaven.
Begroet door een opgetogen juichende
menigte bereikte de stoet, in welken
de keizerlijke standaards gedragen
werden, na elf nor des voormiddags
het tentenkamp ten noorden van ae
stad. Na een ontbijt aldaar, begaf
zich het keizerlijk paar van de Jaffa-
poort naar de kerk van het Heilige
Graf. Aan den ingang hielden drie
patriarchen aan het hoofd der Roomsch
Katholieke, Grieksch-Katholieke en
Armenische geestelijkheid toespraken.
De Latjjnsche patriarch Piavi roemde
de bedevaart van het keizerlijk paar
naar het graf des Verlossers als een
bewonderenswaardige uitiDg van
vroomheid. Het innig godsdienstig
gevoel van het keizerlijk paar is een
verheven voorbeeld, dat het aanzien
van den christelyken naain verhoogt.
De patriarch smeekte over de kei
zerlijke hoofden den rijksten zegeD
Gods en een lang leven tot roem van
God, tot welzijn van het Djitscite
volk.
De keizer en de keizerin maakton
een rondgang door de kerk en bezich
tigden daarna de nieuwgebouwde
evangelische kerk van den Verlosser.
De Pruisische mioister van eere
diensten Yon Bosse hield een toe
spraak.
Des avonds werden in het con
sulaatgebouw ontvaDgen het consu
laire corps, Tnrksche autoriteiten, de
patriarchen en de geestelijkheid.
Nadat de keizer tijdens zijn ver
blijf te Konstantinopel het grondstuk
„La Dormition delaSainte Vierge" te
Jeruzalem had aangekocht, besloot
hij het in het belang der Duitsehe
Katholieken aan den „Deutscheo
Yerein vom Heiligen Lande" in on
belast vruchtgebruik af te staan. De
keizer deelde dit zelf mede aan den
directeur van het Duitsehe hospitium
te Jeruzalem, pater Schmidt, bij ge
legenheid van de ontvangst in het
Duitsehe consulaat.
man had intusschen een indrukwek
kende betooging gehad.
Geestdriftvolle ontvangst.
De sirdar, lord Kitchener, is Don
derdagavond bij zijn komst te Londen
met buitengewone geestdrift begroet.
De meningte was dol van opwinding.
De trein kwam te zeven uur in het
Victoria-station binnèn. Er was veel
te weinig politie en de menschen ston-
.den in het geheele station schouder
De Rush," I aan schouder. Nauwelijks was gene-
B| een groote firma te Berlijn heeft
een hond uit speelschheid een pakket
met 10.000 mark aan bankbiljetten
van een schrijftafel afgeschoven en
daarna het pakketje vernield. Toen
de eigenaar, die een oogenblik het
kantoor had moeten verlaten, terug
kwam, lagen de biljetten in stukjes
gescheurd op den grond en slee'
van drie biljetten van 1000 mark kon
het nummer nog gered worden.
Ontwapeningsconferentie.
De Berlynsche correspondent van
de „Daily News" verzekert, dat alle
mogendheden de uitnoodiging van den
Czaar tot het bijwonen der ontwape-
nings-confereutie hebben aangenomen.
Elke mogendheid zal vertegenwoor
digd worden door drie afgevaardig
den.
Een vorstelijk huwelijk.
Zaterdagmiddag had in het koninklijk
paleis te Stuttgart, na voorafgegaan
bnrgerlyk huwelijk, de kerkelijke
huwelijksinzegening plaats van den
erfprins Friedrich van Wied met
prinses Pauline van Württemberg.
Tegenwoordig waren de Koning eu
de Koningin, de prinses en prinses
sen van het koninklijke huis, de Ko
ningin en de Koningin-Moeder van
Nederland, de hertogin van Albany,
prins Karei van Bentheim en anderen.
Een duel.
Te Harburg wordt een nieuwe brug
over do Elbe geslagen. Over den
bovenbouw ging een ander architect
dan over den henedenhouw. Tusschen
beide architecten rees dezer dagen
een geschil over een kwestie in ver
band met den bruggebouw, dat zoo
hoog liep dat de een den ander een
uitdaging zond op het pistool. Beiden
waren reserve-officieren en goede
schuttersbij het tweede schot kreeg
de architect Frede een kogel in het
hoofd, zoodat hij morsdood neerviel.
Uit Midvale (Nebraska) wordt be
richt dat een huwelijk daar afsprong,
omdat de bruid het rooken niet wilde
opgeven, terwijl de bruigom den reuk
van tabak niet kon verdrageD.
De moordenaar van herders en
herderinnen Yachor is ter dood ver
oordeeld. De hem toegevoegde verde
diger had ontoerekenbaarheid gepleit,
en nog gedurende het pleidooi liet
Vacher het niet aan pogingen ont
breken om de jury van Bourg te
overtuigen dat hij aan godsdienst
waanzin leed.
De Pest.
De St. Petersburg wordt officiéél
bevestigd, dat de pest is uitgebroken
aan de grens van Bokhara, doch dat
er geen vrees voor uitbreiding be
hoeft to bestaan, dank zij de genomen
De Weener politie stelt een onder
zoek in om te weten te komen of
pest-bacillen zijn verkocht aan ge-
neesheeren en studenten. Hetschjjnt,
dat zulks werkelijk het geval moet
zijn.
voorstel om te ontvluchten, wat deze i Doch we zouden nog andere dingen
persoon hem deed, te ondersteunen, zien. De fakir nam een grooten bal in
„Ondanks alles", herbaalt de heer! de hand, van dun touw, welken hij, na
Hess, „bevindt zich Dreyfus in een een der einden in rijn zak te hebben
goede gezondheid en weet op't oogen-1 gestopt met alle kracht in de lucht
blik dat men te Parijs en in de ge-wierp. Desniettegenstaande ree3 de bal
heele wereld zich met hem beziglangzaam de hoogte, in tot hij in de wol-
houdt. Hoe hfiJt weet? Dat doet er ken verdwenen was. Daarna beval de
weinig toe. Hij weet het en omdat fakir den jongen in het touw te klimmen,
hjj het weet, is hij zeer bezorgd voorwat deze dadelijk deed met al de vlug
zijn gezondheid. Vroeger werd hij uit beid van een aap. Yan lieverlede werd
de cantine van het „ile Royale vande knaap kleiner, totdat ook hij voor
onze oogen verdwenen was.
Eenigen tijd duurde het, alvorens da
fakir rich weer met den verdwenen jon
gen bemoeide, daar hij in dien tusschen-
tijd eenige toeren van minder aanbelang
verrichtte. Maar dan begon hij dén
knaap bij zijn naam te roepen e-n hem
te bevolen naar beneden te komen. Er
kwam echter als antwoord van boven
dat fiij niet wilde. Na verscheidene ver-
geefsche pogingen te- hebben aangewend,
riep de fakir uit, dat zoo hij niet naar
beneden kwam, hij zou gedood worden,
doch weer Kwam or een ontkennend ant
woord. Da schijnbaar woedende man
greep daarop een lang mes, hield dat
tusschen de tanden en klom met handen
en voeten tegen het touw op. Ook
hij verdween spoedig voor onze oogen
en dadelijk daarop klonk er een afgrij
selijke kreet door de lucht en begonnen
er tot groote ontzetting der toeschouwers
Langzaam bloeddruppels t.e vallen. Even
daarna tuimelden, achtereenvolgens do
beenen, de romp en het hoofd van den
knaap naar beneden, en gleed de fakir
met het bebloede mes weer langs het
touw naar beneden. Vervolgens legde
hij do overblijfselen van den jongen met
bet touw onder een kleed, e-n toen hij
dit weder wegtrok, kwam de knaap ge
zond en wel, zonder eenig zichtbaar toe
ken van geweld, te voorschijn
dan kan men zich eenigszins voor- raai Kitchener uit den trein gestapt
stellen, hoe men daar heeft moeten (hy was in een eenvoudig reispak) of
aanpakken. J men drong van alle kauten op hem j
Voortaan zullen al deze bladen ma-j aan. Een gardegrenadier viel hem om j
chiiiaal gezet wordeD. I den hals. Lord Wblseley, lord Ro-
De „Matin" schrijftIberts, heeren en dames uit den adel
Alhoewel de zetmachine een ge-1 en menschen uit het volk stouden op-
heelen ommekeer in het typografen-j gepakt om hem heen. Met de grootste
vak heeft teweeggebracht, hadden 1 moeite kwam de sirdar uit het station
wij besloten, en ook beloofd, het ge- en in een hansom, en het had weer!
heele personeel aan te houden, op deze1 heel wat in voordat het rijtuig zyn
wijze ons eigen belang opofferendeweg door de menigte vond. In het
aau onze humaniteitsbeginselen. gedrang werden verscheiden menschen
Ondanks dat hebben de werklieden gekneusd. Maar de held van Omdoer-
Dreyfus op liet Duivelseiland.
Ia de Matin geeft de heer Jean
Hess mededeelingen omtrent Dreyfus
en zijne levenswijze op het Duivels
eiland.
Het is onmogelijk zonder permissie
een bezoek aan 'teiland te brengen.
Wie zonder verlof het eiland binnen
een kring van drie myl nadert wordt
on verbiddel lijk beschoteh. Zoo streng
zijn de orders, dat toen commandant
Deniel, zonder de bewakers van Drey
fus daarvan in te lichten, een nachte-,
Jjjk'e ronde om het eiland beval, de
bewakers op hun eigen kameraden
schoten en een van de lieden, die do!
snrveillauce-sloep roeiden, werd ge-
wond. Verleden jaar werd op een
Nederlandsch zeilschip geschoten, dat
onbekend met het consigne, het eiiand i
tot op een mijl afstands naderde. j
De eerste twee jaar van zjjn gevan-1
genschap zjjn Dreyfus vry veel vry- i
heden toegestaan. Zelfs heeft hij zich j
eens in correspondentie kunnen stel-1
len met iemand uit Cayenne die zich j
op het honderd meter verwijderde „ile
Royale" bevond. Hy weigerde, ver-
teldedeheer Roberdeau,goeverneur van
Guyana, aan den heer Hess echter het
voedsel voorzien,
Thans moet hij het zelf koken. Hy
gebruikt veel geconserveerde levens
middelen. De regeering levert hem
voor haar kosten brood en melk,
geitenmelk. Het andere wordt op zijn
kosten en volgens zijn wenschen te
Cayenne gekocht. Hij kent eveDwel
den leverancier niet. Vroeger werden
zyn bestellingen by verschillende le
veranciers gedaan. Thans levert de
firma Bally en Zonen bijna alles. Deze
heeren, zegt Hess, zullen zelf verwon
derd zijn, hoe ik dit te weten beu
kunnen komen.
Dreyfus is zeer matig. Elke maand
maakt hy een lyst op van de levens
middelen, die hy verlangt. Hess heeft
zich zoo'n lyst kunnen verschaffen.
Dit is de lyst voor October: 1 liter
brandspiritus, twee flacons oranjebloe
sem, drie potten geconserveerde boter
een kilogram chocolade; twee cloozon
met Camembert kaas; zes flesschen
sodawater; twee flesschen bitterwater;
zes paar kousen, leDgte der voet 27
c.M.; 1 kilogram tabak; een houten
pijp; 50 sigaren; twee pak lucifers;
twee pakken wit papiertwee doozen
kaarsen; een flacon kola-capsules oï
een doos kola-chocolade tabletten;
vyf kilo zeep; twee wit linnen pan
talons 10 francs, lengte der pijpen
1,08 M.; ceintuur 80 c.M.; zes wit
linnen zakdoeken.
Voor deze benoodigdheden werd
139.25 fr. betaald. De 50 sigaren wer
den voor 15 francs berekend, de hou
ten pijp 2.50 fr. De lysten der andere
maanden lyken veel op deze.
Dreyfns gebruikt parfums, bv.. zeer
(likwyls eau de cologne, veel vleesch
en groenten in bussen van de beste
merken en pastijen. Vier maanden
heeft hy wijn gebruikt, steeds een
mand met 12 flesschen Médoc 'smaands.
Ook gesteriliseerde melk welke later
door versche geitenmelk era vervan
gen. In Augustus deed Dreyfus eeü
horloge voor zich aankoopen, in Maart
radijszaad.
Uit deze lysten blijkt, zegt de heer
Hess, hoe dc veroordeelde zich met
kalmte en overleg verzorgt. De taille
van de ceintuur van de pantalon 80
c.M. bewijst dat hij dikker is gewor
den. Want de pantalons, die by voor
zyn vertrek droeg hadden een nau
were ceintuur.
De heer Hess zal in 't volgende num
mer zyn bijzonderheden voortzetten.
Een Fakir.
Een Engelscliman, die den vorigen
zomer Tndië bereisde, bad liet genoegen
eens op een groot gastmaal bij een rij
ken Indischen. radjah in de binnenlan
den tegenwoordig te zijn. Des namiddags
zon een Indische fakir op de groote bin
nenplaats een voorstelling geven, en
wat hij daarbij zag, verhaalt de reiziger;
cp de volgende wijze:
Na. eenige goocheltoeren met kaarten,
ballen en ringen, die tot de gewone
kunststukken ook van. den Westerschen
prestidigitateur behooren, kondigde de
fakir aan, dat hij den grooten toer met
de mand ging verrichten. In tegenwoor
digheid van het geheele publiek bond hij
zijn ce-nigen helper, een jongen van
acht of negen jaar, die waarschijnlijk
zijn zoon was, aan handen en voeten en
plaatste hem zoo in een groote vierkan
te mand, welke 'daarna met een groot
wit kleed werd toegedekt. Dan nam de
fakir een lang Indisch, zwaard en stak
dit midden door de mand, waarin de
jongen zat. Een pijnlijke kreet weer- Peilienx daarbjj verzuimde, zich liet
klonk en daarna was alles stil. Evenborderel te laten zien dat de oorzaak
later stak de fakir opnieuw rijn zwaard i is van de veroordeeling van Drovfus,
recht door de mand om het bebloed on welks vervaardiging stellig" aan
weer terug te trekken. Dit werd zoo j een ander werd toegeschreven,
vier of vijfmaaL herhaald, zoodat bet Mornard leest een brief voor van
zwaard in alle hoeken dei- mand moest Zurlinden aan den minister van justi-
geweest rijn. Yervolgens legde de maai tie, waaruit blykt dat luiteuant-kolo-
rijn wapen neder, trok het kleed van I nei du Paty de Clam van zijn kant
de mand en voor het verbaasde publiek j ernstige feuten heeft begaan, maar er
vertoonde zich niets dan een ledige j bestaan te zynen gunste verzachtende
ruimte, terwijl de knaap van onder den omstandigheden, wegens de beweeg-
stoel van een der aanwezigen te voor- redenen waardoor hy werd gedre ven
schijn kroop! Hoe de jongen onder do {De redenen bestonden hierin dat hy
oogen van het publiek, van meer danEsterhazy wilde redden. TV aar om
honderd toeschouwers, uit de mand, die' moest by gered worden, vraagt Mor-
bovendien nog gesloten was, kon ont- j a'8 hij onschuldig was
snappen, blijft een onoplosbaar raadsel.De advocaat weidt vervolgens uit
De revisie in de zsak-
Dreyfus.
Zaterdag is de beslissing over de
revisie gevallen. Zy zal plaats hebben
en gelukkig niet door een krjgsraad
een nieuwe behandeling van hét pro
ces worden ondernomen^maar door den
burgerlijken rechter.
De algemeen© meening van de voor
standers der revisie is, dat zy alles
hebben gekregen wat zy konden wen
schen. Zelfs de weigering van de on
middellijke schorsing van Dreyfns"
straf wordt ter wille van zyne zaak
gunstig geoordeeld.
Het Hof van cassatie houdt nu de
geheele zaak in handen. Zelf leidt het
Hof de aanvullende instructie of
enquête. Zyn bevoegdheid by het hou
den van dat onderzoek is nagenoeg
zonder grenzen. Het Hof kan het
„geheime dossier" opeischen. Het kan
getuigen hooren, Dreyfus zelf, zoo
noodig, voor zich laten verschijnen.
En gelyk er geen geheimen voor het
het Hof kunuen blyyen bestaan, zoo
heeft het als 's lands hoogste en onaf
hankelijke rechtspraak geen enkele
reden om één schuldige te sparen of
één misdaad met den sluier te be
dekken.
Hier laten wy bet verloop van dc
zitting van Zaterdag volgen.
In het Hof van Cassatie, waar de
toeloop zeer gering is, herneemt Mor
nard de redeneering die Manau Vrij
dag gehouden heeft, ten aanzien van
de rapporten van de schriftkundigen,
en houdt vol dat het borderel niet
van Dreyfus is, en dat de persoon
die het schrift van Esterhazy heeft
overgetrokken, niet is Dreyfus.
Dö eer van het leger, zegt hy, staat
niet op 't spel. Krijgsraden kunne»
zich evengoed vergissen als burger
lijke rechters, zonder dat hun eer
daardoor wordt bezoedeld.
Aangaande hot onderzoek in de
zaak van Esterhazy zegt by dat de
Haar „officier en gentleman", was
erfgenaam van een mooie bezitting en
deze was zóó op hem vastgezet dat rij
zichzelf gerust al de hooghartigheid van
een aanstaande erfgename kon toeëige-
ncn rij voelde rich dus ook niet ver
plicht altijd mooi weer tegen haar
schoonvader een ongemakkelijk, oud
lieer te spelen of hem met attenties
en vleierijen' te overladen.
Ongelukkigerwijs stierf haar echtge
noot vóór zijn vader! En toen de oude
man, die zijn schoondochter haatte, drie
maanden later in het familiegraf werd
bijgezet, kwam hel uit, dat haar naam
geen enkele maal in zijn testament ge
noemd werd.
Zij waren niet op huwelijksvoorwaar
den getrouwd.
Zij was heel arm en heel blij haar
echtgenoot zonder die bepalingen te kun
nen trouwen, voornamelijk omdat zijn
vader tegen het huwelijk was; daar er
geen kinderen waren kwam dus de ge
heel e nalatenschap aan den tweeden zoon,
Reginald Greatorese.
Het grootste verdriet in het leven
van Agatha's tante was die schoonbroe
der Gedurende haar regeering te Mid
lands had zij hem op rijn minst geno
men zeer uit de hoogte behandeld en
toen Reginald erfgenaam werd herin
nerde hij rich dit.
Hij gaf haar een inkomen, zóó ge
ring als bij met zijn fatsoen en geweten
kon overeen brengen.
Hij was een eigenzinnige, zelf be
wuste, oude vrijer en de laatste van
rijn geslachttoch had hij ook rijn goe
de eigenschappen- In elk geval was hij
heel goed geweest voor John Dillwyn,
wiens vader rector in rijn parochie, en
wiens moeder volgens heb zeggen, de
eerste en eenige liefde van den ouden
Reginald was geweest. Dillwyn's vader
en moeder waren nu dood eu de jonge
man had na een harden tijd in de stad
door geworsteld te hebben al zijn exa
mens met goed gevolg afgelegd en was
nu vrij zich ergens te vestigen. En toen;
dc jonge man, vol moed maar zonder
vrienden en nauwelijks wetend, waar
zijn praktijk te beginnen, zich voor den
strijd om 't bestaan aangordde, was plot
seling do lieer Greatorese gekomen en
had hem te Rickton geplaatst, waai- de
eerste veel eigendommen bezat, ofschoon
Medland in een aangrenzend graafschap
gelegen was.
Mevrouw Greatorese had den jongen
man koel ontvangen. Iedereen, die met
Reginald in betrekking stond, was niet
bij haar in aanzien. öm haar recht te
doen wedervaren dient
idat rij het haai- zwager nooit lastig
maakte en zich alleen maar tevreden
stelde met hem hartgrondig te haten.
Agatha had Goddank niets met hem uit
staande anders had rij haar niet in
haar nabijheid kunnen dulden. Zij stam
de af van het huis, waarvan de afstam
melingen officiers en...
„Omevrouw Darkham zag er
verschrikkelijk uit," zedde Agatha. „We
zenlijk. Verbeeld u een rood satijnen
japon met zwart fluweel en dan zoo'n
gericht er bij..."
„Even rood als hot satijn zeker? Maar
is het heusch waar Agatha, dat Richard
Browne bij die menschen komt logee-
ren V'
Met „die menschen" bedoelde me
vrouw Greatorese altijd de Firs-Robin-
soais. Hrt feit dab zij zoo rijk waren,
stak haar. Zij kon het hun nooit ver
geven.
Als zij nu nog maar tot de „econo
men" een uitdrukking die op haar lip
pen bestorven was. behoord hadden,
dan had het haar niet kunnen schelen.
Maar die Firs-RobinsonsZij troostte
zich met de gedachte, dat de oude Firs-
Robinson van géén afkomst waren, ter
wijl haai- grootvader een graaf was
a dat toen juffrouw Firs-Ro-
te worden, binson's vader achter de toonbank stond
en bont verkocht de hare een officier
Toch was rij altijd nieuwsgierig bet
een en ander van hen te vernemen en
nam, uit een zuinigheidsprincipe, heeL
dankbaar vruchten, bloemen en groen
te van hen aan. In him gericht was zij
allervriendelijkst tegen hen. Zij recht
vaardigde zichzelf bij Agatha door de
woorden van Paulus aan te halen
„Alle dingen rijn geschapen voor een
iegelijk en een ieder."
„Richard?" vroeg Agatha verbaasd.
Ei' was ook niemand anders dan me
vrouw Greatorese, die den heer Browne
„Richard" noemde.
„Dicky, bedoelt ge?"
„Ja, natuurlijk, Hij is Richard ge
doopt Agatha. Daar moeit toch reken
schap mee gehouden worden. Zijn va
der heet Richard."
„Hoe grappig om te denken, dat Dic
ky een vader heeft," zedde Agatlia
lachend. „Wat is dat voor een man, tan
tetje?"
„Een mummiezeide Mevrouw Grea-
toreafl haar breiwerk neerleggend.
„Nïeta dan verf, pruik en tanden..."
„Maar een mummie! Ik zou niet wil
len..."
.0! ik weet' het weL Maar hij heeft
niets. Niets van rijn eigen. Hij wordt
geverfd, geschuierd en geparfumeerd.
Reeds tien jaar geleden had hij moeten
stervan," vervolgde zij verontwaardigd,
„en elk jaar- wordt hij daarentegen jon
ger. De vorige maand ontving ik een
brief van een vriendin van mij, waarin
'rij schreef, dat Ricliard's vader van rijn
badplaats „als een verfrisebte reus", te
ruggekeerd was. Verbeeld je zoo iets op
acht en zeventig jarigen leeftijd."
„Ik geloof altijd, dab ik veel vaai dien
ouden heer Browne zou kunnen houden,"
zeide Agathai nog- lachend.
„Dan heb je roker niet veel beters om
van te houden," zeide haar tante hard
voortbreiend.
Zij had den ouden heer in zijn jeugd
gekend.
Agatha, had plotseling opgehouden te
lachen. Zij sprong op.
„Daar komt Edwy Darkham aan,"
zeide zij naar hel raam gaande. „O- wat
kijkt hij woest! Tante Hildatoe kom
eens hier. O!" ging rij angstig voort-,
„er is zeker iets aan de hand."
Dwars over het grasperk, zwaaiend en
zoo. snel mogelijk, rende de idioot in do
richting van liün huis voort. Zijn groot;
hóófd was naai- achteren geworpen, en:
rijii gelaat, in rustige oogenblikken zoo
njooi, boezemde nu afschuw in. Zijn
mond ging onophoudelijk open en dicht
en onsamenhangende klanken weergalm
den door de lucht. Door het snelle loo-
peai was hij buiten adem geraakt, maar
toch trachtte hij nog tö roepen, terwijl
liïj nader kwam. Ongetwijfeld waren
die kreten in het begin van zijn razen-
den loop luider en akeliger geweest;
nu verschrikten rij Agatha nog wel,
maar zij klonken toch zachter en volg
den elkaar met grootere tusscherapoo-
zen op.
Het was bepaald angstig' om hem. met
die wijd uitgespreide, zwaaiende armen,
waartusschen het zware, logge lichaam,
te zien naderen.
Agatlia, getixiffen door den verschrik-
kelijken angst, die rich van den jongen
hand meester gemaakt, vergat haar ei
gen vrees-, sprong uit het lage, Fransche
venster en liep op ham toe.
Soms was zij bang voor hem niet
altijd. Zij had diep medelijden met hem,
omdat hij zoo ongelukkig, en zoo aaA
haar gehecht was, de arme jongen' en
troost in haar bijzijn' scheen to vinden.
GYordt' ver' Igd.T
