NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD
St. Nicolaas-wandeling.
FEUILLETON.
IBs .taaupgiaRQ
Vrijdag 23 Hovensber
^sr-.'i Is&ïsSeJ r":;-r;
4727
ASOl^riSrSIMZEIlSrTSZ^IiJS:
i Agent gevestigd is (kom dor
Voor Haarlem per 3 maanden.
Voor de dorpen in den omtrek waar i
gemeente), per 3 maanden
Franco door het geheele Rykper 3 maanden
Afzonderlijke nummers
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maanden.
de omstreken en franco per post
f 1.20
n 1-30
1.06
0.05
0.80
n 0.372,2
j&jdst:
1—5 regels 50 Cts.; iedere regel meor 10 Cta. Groote letters naar plaatsruimte.
Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Reclames 20 Cent, per regel.
Abonnementen en Adveitentiön worden aangenomen deor onze Agenten
en door alle Boekhandelaren en Courantiers.
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
Bureaux: Kleino Houtstraat 54, Haarlem- Telefoonnummer 122.
Directeur-Uitgever I. C. PEEREBOOM.
Hoofdagenten voor het, Buitenland: Compagnie Générale de Bublicité Elron/fere.
f,. L'A UB F et- Gj. JOHN F. JONES, Succ., Parijs 311ns Faubourg Montmartre.
Met uitzondering ran bei Arrondissement Haarlem is het uitslrjitsnc r?cbt tot pluatsiag van Advertantion es betreffende Handel. Nijverheid en G aid wezen, opgedragen aan het
Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
BUITEN het Arrondissement Haarlem is de prijs der Aöverteatiën van 1—5 regels f 0,75, elke rsgel meer 0.15Reclames per regel f 0,30.
Agenten voor dit blad io den omtrek zij? Bloemen daal, Santpoort en Sch
Veis en, W. J. RU IJ TERBeverwijkJ. HOORNS
RAADT, Sandpcoii; Heemstede, J. LEUVEN,bij de rol; SvaarndamC. BARTENDORPZandvoort, G. ZWEMMER
HiilegotnARTE HOPMAN, Molenstraat. Genoemde Agenten nemen Abonnementen en Aövertentiën aan.
Daar het ons vroeger door som
mige firma's niet in dank is op
genomen. wanneer wij hunne zaak
Termeldden in onze St. Nicolaas-
wandeling, zullen wij ons dit jaar
evenals het vorige, bepalen tot die
firma's, welke ons daartoe den
wensch te kennen geven.
Voor spoedig hericlit houdt zich
aanbevolen
DE REDACTIE.
9TAD5HIEUW9
Eerste en tweede pagina.
Haarlem24 Nov. 1893.
Vrijdagavond 7 uur zal de Raad
in Tucht voor de Koopvaardij te
Amsterdam zitting houden ter behan
deling van een ingekomen klacht van
werf Conrad bier ter stede tegen
G. Schultz, scheepsgezagvoerder te
Amsterdam.
Beklaagde wordt beschuldigd het
atoombaggerschip Indramajoe, dat hij
als gezagvoerder moest brengen van
Haarlem naar Tandjong-Priok, te
Amsterdam te hebben verlaten eo het
schip aan zyn lot te hebben overge
laten. Hjj bad der geheele equipage
gelast hetzelfde te doen.
De opbrengst van de Woensdag
door het R. K. Parochiaal Armbestuur
van Haarlem gehouden Turfcollecte
bedraagt de som van f828.67 Va»
Veresnïging van Industrioeien
én Kooplieden.
"Woensdagavond waren door het
bestuur van bovengenoemde vereeni-
ging Mej. M. A. G. E^gers van Am
sterdam en de Heer Ij. Jansen van
riem uitgenoodigd om ia de boven
zaal van de sociëteit Yereeuiging"
lenige voordrachten te boadeo.
Allereerst trad op de heer Jansen
met. de bekende dramatische schets
„De Werkstaking", vau Fran§ois
Coppée,die hy op zeer gevoelvolle wy ze
voordroeg. Ook met de voordrachten
jpbdocus" en „'n Vertrapte pier"
jstte de heer Jansen veel succes in.
Zyn .wijze van voordragen is uitste
kend en in het weergeven van ver
schillende personen is" by eenig, het
welk vooral goed uitkwam in de
voordracht „Een wedstrijd in 'i reei-
tearen". Een bestelling van 'tHof'
viel eveneens zeer in den smaak van
het talrijk opgekomen publiek, getuige
het luid applaus.
Ook mej. Eggers oogstte met hare
verschillende stukjes veel lof in.
D8 voordracht „O, Mijnheer!" hoewel
aiet nieuw blijft toch steeds hare aan
trekkelijkheid behouden. Het stukje
„Lachebekje" weet zij zoo natuurlijk
voor te dragen, dat men willens of
onwillens mede moot lachen. In de
dialoog „Een gezellige prater" hadden
wjj ruimschoots gelegenheid Mej. Eg-
gers om haar vlugheid iu 't spreken
te bewonderen. Als lest best werd
door beide genoemde personen opge
roerd hot blijspelletje „de Muis", een
aardig stukje, waarin de muis de oor
zaak was van het totstand komen
van een huwelijk.
Ook deze voordracht, die de lach
spieren der aanwezigen nog eens op
wekte, werd luide toegejuicht. Dat
het auditorium zich den geheelen
avond goed amuseerde bewees wel
het voortdurend applaus dat den uit
voerenden na ieder nummer ten deel
viel. en het aanhoudend gelach, dat
tijdens het voordragen door de zaal
weei klonk. Te ongeveer 11 uur gingen
de genodigden in opgewekte stem
ming over tiet gesmaakte genot huis
waarts, voorzeker eene herhaling hier
van gaarne tegemoet ziende.
Parlementaire Praatjes.
Het hoofdmoment in de voortgezette
algemeene beraadslaging over de Indi
sche begrooting, was de rede van Min.
Cremer.
Die, zeer lange, rede laat zich vrij ge
makkelijk resumceren, omdat de Min.
punt voor punt behandelde en voorop
stelde, dat hij weinig nieuws zou kun
nen mededeelcn.
Het Christendom. De Min. zou
de aandacht der Ind. Reg. vestigen op de
uitbreiding van het Islamisme. Hij be
loofde welwillendheid tegenover de zen
ding en de inlandsche christen-gemeen
ten. I
Hei-vormingen. De Min. stelde
zoo weinig mogelijk uitaan de quaestie
der decentralisatie was hij ijverig bezig.
Dringende zaken moesten echter voor
gaan daaronder
De Financiën. Al was de toestand
niet rooskleurig, men mocht zich niet
tot pessimisme laten vervoeren. Voor
het geld, dat de oorlogen gekost hebben,
had men waar gekregen. Lombok werd
een welvarende streek, waar de uitgaven
dalen, do inkomsten stijgen. Ook op
Atjsh, in Pedir. was veel bewerkt, met
veel minder offers dan verwacht kon
worden. Ook uit Atjeh zou 't geld terugge
wonnen worden. Op financieel gebied
waren de lastigste tijden achter den rug.
Men wilde geen leeningen maar hoe
anders de uitgaven te dekken? Nu de
Pedir-expeditie voorbij is, kon bezuini
ging in Atjeh volgen.,
Tractementen. Bezuiniging achtte
de Min. onmogelijk.
Versterking der middelen. Belas
ting der groote cultures was ondoenlijk.
De Min. had tot verbetering van den
oeconomischen en financieelen toestand
andere plannen.
I Inkomsten. De Min, was het er
1 eens mede, dat men niet langer van de
koffie afhankelijk moest zijn. Uitbrei
ding der opium-regie was zijn bedoeling.
Koelies. Bij de werving kwamen
1 wel misbruiken voor, doch de emigratie
naar Deli gaf in 't algemeen reden tot
j tevredenheid.
De Sinjo's. Voor technische ont
wikkeling der Indo's en de stichting van
1 landbouw-kolonies zou de Reg. gaarne
steun rerleenen, gelijk zij dit reeds doet.
I Atjeh. De Min. sloot zich geheel
i aan bij den heer De Visser en bij do
hulde aan 't leger gebracht. Men nadert
1 het einde van den oorloger is veel
gewonnen en wij zouden ons doel, paci
Uit de „Staatscourant".
Koninklijke Besluiten
Met ingang van 21 November 1898:
lo. de officier van administratie der
ie klasse P. van Teutem, en de offi
cier van administratie der 2e klasse
J. van den Hurk, op pensioen ge
steld, en bet bedrag van Pee pensioen
bepaaldvoor eerstgenoemde op f 1778
'sjaars en voor laatstgeuoemde op
f985 'sjaars; 2o. bevorderd: tot offi
cier van administratie der le klasse,
d8 officier van administratie der 2e
klasse C. Flaes, on tot officier van
admistratie der 2e klasse, de adjunct-
administrateurs H. J. .T. Renier en
E. A. van Wely.
De heer C. J. P. van Zadeilioff,
arts, benoemd en aangesteld tot offi
cier van gez. der 2e klasse by bet
personeel van den geneeskundigen
dienst van het leger in Ned.-Indië.
.Met lieelijkea
j Ëendi e"Sooheet
jonase gratis Pre-
mïeroman.
Vraag siw S»e-
benden, of zij
dien niet mooi|
1 vinden.
ficatie, stellig bereiken. Dat was het
doel, niet de overwinning. Bleef men,
als de heer van Kol, wantrouwen koeste-1
ren, de Min. verwierp die, maar kon er
niets aan doen. Langzame vermindering
van ons leger achtte de Min. mogelijk,
evenals groote besparingen.
Daarna begonnen de replieken. Daar
bij verdedigde de heer van Vlijmen
landbouw- of credietbanken om den in
lander zelfstandig landbouwer te mar
ken. Maar hij, kwam bij dupliek ook op
tegen de bewering des heeren Van Kol,
als zouden wij een wreeden oorlog a
outrance voortzetten. Dit had de heer
Van Kol, ongeveer, bij; repliek betoogd.
De heer van der Zwaag ging verder. Hij
lokte gelach uit toen lnj zeide, dat men,
om tot het einde van den oorlog té ko
men, nog niets anders had gedaan dan
vechten
Na een antwoord van den Min. sloot
het algemeen debat.
Docii bij het eerste artikel der uitgar
ven in Indië kwam een verrassing, eon
amend, van den heer Van der Zwaag
om het salaris van den gonv.-gen. van
f 132.000 op f 100.000 te brengen. Si
Dat ging niet, zeiden de Min. en dej
Comm. van Rapp., want de G.G. was
op dat salaris aangesteld.
Dat deert mij niet antwoordde de j
lieer van der Zwaag. Als het niet te
krajs was zou ik een verlaging tot
f 32.000 hebben voorgesteld. Als men
wilde bezuinigen, moest men bij het
hoogste tractement beginnen.
Het amend.-v. d. Zwaag werd verwor
pen met 62 tegen dë stemmen van den
voorsteller, den heer Van Kol en den
heer Nolting.
De heer Ketelaar had inmiddels een De Koningin In de Soerensoho
motie van orde voorgesteld, luidende bOBSChoiI
heidD:if xrhr WetenTitlX:Older dit opschrift bevat de Zu¥,
gende Gouv.Gen. op f 100.000 worde 1 9rt- *en scneis, waaraan liet volgeade
fo- t^ld" i1S on"eenc*:
„0j^ „„wior, u„ri Novembermorgen io de Soereosche
Waarover nader zal worden beraad-1r-, e.
bosscnen.De rijp heeft de stijve dennen-
j u j- 1a itakken veranderd in donkergroene
V YftTV?e imvt vlokkig dons omzoomde pluimen.
Van bezwaar tegen het gebmft van p,mr h ^uww,.od zingt §8 wind
dwangarbeiders bq do knjgsv»r.ditai-m brwd a s het aanzwellen van
gen, waarop do Min antwoordde dat brand,Ug, weemoedig ais het ge-
veroordcod waren tot den arbeid tot; ruisc|j t theewater ia de sc5e.
eiken, door het gouv. te bepalen. Men 0, -no-
kon hen voor dit doel niet missen. Q ,er' da do„kcre boomtoppen in do
De heeren V. Limhoig Stoom en ™n dal(, m t d# brui[lC hfureltel.
Vlijmen vroegen beter toezicht op dei^ ha t n0 de mist Met e0n
comptabiliteit, waarin onregelmatighe- zwa:.[kelijli lllc|,je, als een zieke die
den voorgekomen waren. Do Min. zou t uit bed wi, maar w0,.t dat ze or t0
de wemschen overwegen zwak voor is, kykt de zon door de
Bij Bmnenl. Bestuur bestrood de lieer nerels been ln de verte rijzen van
1 van Kol de voorgedragen reorganisatie roodom ais duistere, dreigende ge-
als onvoldoende, terwijl de heer Hordijk staiten io de.O mist de begroeide
lotsverbetering voor controlours en assis-re}eu 0pt
tentrresidenten bepleitend, opkwam te- p;eB wielrijder peddelt in zyo eentje
gen do vermindering van het getal in- j door de vorrukkeiyke Stilte van het
landsche ambtenaren en togen de sa-1 boscb. JJet nerrdroppelen van val-
menvoeging van residenties. lende beuken bladeren, het ritselen van
Hot is reeds noodig geworden om een dorrend blad, het zachte gesnor
Donderdag een avondzitting te houden.Van deu ketting over het rad
Do Kamer heeft nog veel te doen en g68a ander geluid wordt gehoord,
moet ook nog eenige ontwerpen in do j En men zou te midden van de stilte
afdeeliugen onderzoeken, waartoe beslo- der bosschen bijna niet wanen dat
ten is. het de rookpluim van den spoortrein
Do heer Bastert wist te bewerken, dat is die daar ginds boren de hei weg-
het wetsontwerp betreffende de verbe- drjjft, zoo eenzaam ligt het wond in
tering van het Noordzeekanaal voorloo- de Stilte der afzondering,
pig liggen blijft.
G. Jr. Maar in de verte komt een geluid
aanzetten: hoefgetrappel en geknars i zelfs die meenen hem te kennen. Al
van wielen. deze verhalen worden onderzocht,
Een rytuig nadert, een dogcart met
twee dames; een livreibediende ach
terop, eu een rijknecht te paard er
naast.
Eeo voetganger heel in de verte
op den weg groet diep en eerbiedig.
Wip! is onze wielrijder van zfin
fiets: hü begrijpt nu me de nade
renden zyn: de Koningin en Hare
moeder.
De Koningin ment; zij ziet er op
gewekt en gezond uit; op het ge
laat, dat niet door een voile is be
dekt, heeft de wind een frisschen
blos geteekond, en de koude van een
morgen die niets of niemand spaart
heeft de oneerbiedigheid gehad het
topje van haar Koninklijk neusje hoog
rood te kleuren. Aan haar linkerhaud
zit de Koningin-Moeder, het type van
een gelukkige moeder. Achter de beide
dames zit waakzaam een livrei-be
diende. Rechts van het rytuig rydt
een bediende te paard.
De wielrijder, bij zyn wiel staande,
groet diepde Koninginnen beant
woorden buigend den groet van den
eenzame op den weg.
En voort gaat bet, door de stilte
der bosschen, over de heuvelen waar
de eenzaamheid de eenige bewoner is,
dwars door de golvende hoiden, waar
de r.erten stil grazen in de plooien
van het terrein.
O, het is een schoon gezicht deze
jonge vorstin te zien ryden door de
eenzaamheid der bosschen; veilig in
de wetenschap dat haar volk haar
lief heefr., waar zoovele vorsten en
vorstinnen sidderen
Dr. Cuypers, aan wien van woge
(1e regeeriug een onderzoek was opge
dragen naar den toestand der funda
menten van de Westzyder Kerk te
Zaandam, over wier siooping dozen
zomer zooveel geschreven is, heeft
thans zjju rapport uitgebracht, waarin
wordt verklaard, dat do fundamenten
te bouwvallig zyn om gerestaureerd
te kunnen worden.
Ingaande 1 Dec. a.s. worden, in
verbinding met gecombineerde rond-
reisbiijetten door Nederland eu België,
rond reisbiljetten door Frankryk ver
krijgbaar gesteld.
De heer v. Westerhoveo, de Amster-
dainsche journalist die do Koningin
een arm aanbood en die voor een
maand in een krankzinnigengesticht
te Medemblik iu observatie is ge
nomen, zal, hoewel de termyn ver
streken is, nog niet worden ontslagen,
daar de geneesheer van het gesticht
zyn verder verblijf nog noodzakelijk
j acht.
(Vdbl)
maar met dat al moet helaas bekend
worden, dat de politie nog steeds in
het duister tast.
De toestand van het arme meisje,
Cato Helloo, is niet zoo gunstig als
men mocht wenschen. De temperatuur
heeft zich verhoogd en het geval bljjft
n zeer ernstig karakter behouden.
Hbld.
Een moord.
De veldwachter Yerdurmen te Over
slag, die Zondagavond door een Belg
verraderlijk in den buik werd ge
stoken, is Dinsdagnacht overleden.
De dader, zekere De Vint te Moer-
beke, is door de mareciiaussées te
Axel opgespoord en beeft bekend.
Hij zit thans te Moerbeke gevangen.
Een huis gebombardeerd.
Uit Enschedé wordt gemeld
In deze en omliggende gemeenten
gebeurt het nog al eens dat glasruiten
worden vernield, naar aanleiding van
vermeende grieven tegen den bewoner.
Maar eene vernieling als jl. Vrydag
nacht op Tubantia alhier heeft plaats
gehad, behoort gelukkig tot de zeld
zaamheden. Do daar staande woning
van den fabrieksbaas H. J. de M.
is dien nacht als het ware gebombar
deerd. Met een bierton en klinker-
steenen zyn niet alleen de glasruiten
van de voorkamer en die in de daar
achter gelegen slaapkamer, maar ook
de roeden uit het raam geheel ver
nield ook de in de voorkamer staande
meubelen werden belangrijk bescha
digd.
Iu den loop van Zaterdag kwam
de politie de verdachten op het spoor,
en Zaterdagnacht en Zondagochtend
werden 5 personen gearresteerd. Het
voortgezet onderzoek bracht aan het
licht dat men de juiste personen had
aangehouden. Zekere A. ter H. bleek
de hoofddader, terwyl de 4 anderen
mede bij het geval betrokken zyn.
De vernielde meubelen en de daar
voor gediend hebbeude projectielen
zya door de politie in beslag genomen.
De verdachten zyu na afloop van het
onderzoek in vrijheid gesteld.
Nederlanders iu Duitschland.
De Deutsche Wochenzeitung deelt de
redeoen mede die der Duitsche ro-
geering geloid hebben tot het nemen
der maatregelen die in den laatsten
tyd zoo druk besproken worden. Het
blad vertelt dat de jonge Nederland-
sche arbeiders, die zich in de Duit
sche grensgemeenten vestigen, den
fabrikanten zeer welkom zyn, omdat
zy nooit voor den dienst bij de re
serve worden opgeroepen. Komt een
Duitsche reservist na zyn oefenings-
1 tyd terng, dan vindt by zyn plaats
De aanrandingen te bezet door een Hollander. Niet alleen
Amsterdam. i^at !lÜ hierdoor nadeel iydt, maarhy
Woensdag was er natuurlijk drukwordt nog uitgelachen ook.
geloop aan het politiebureau in do i..^oveD, 7oe^Vr i» scPrUver er
Ferdinand Bolstraat, maar 't zyn alle by hebben deze Ho.iandsche ar-
menschen, die warm loopen op de f 500 beiders een overdreven gevoel van
en zich verbeelden den geheimzinnigen ^rbbeid, dat zy als een erfdeei uit
aanrander gezien te hebben, sommigen bun vaderland hebben medegenomen
Stomp als de idioot was, had hij toch
geprobeerd Agatha een zeker iets dui- j
delijk te maken-
Het jonge meisje werd doodsbleek.
Had hij... Had die man zijn vrouw ver-
Woord O neenneendat was onmo-
Kjk.
Do jongen drukte den zakdoek vast
den mond en nerus om zich de adem
haling te belemmeren. Hij werd bleek.
Dülwyn ging naar hem toe en trok hem
den zakdoek uit de hand. De idioot hijg-
da en begon toen op die dwaze, verlegen
panier te lachen, welke idioten zoo ea
rn is.
Hij was echter nog niet gekalmeerd,
«n uittet met beide armen zwaaiend,
onverstaanbare klanken. Toen, als schoot
hem plotseling iets te binnen, wees hij
weder op zijn vader, die, onbewust van
het drama dat zoo dicht in zijn nabij
heid werd afgespeeld, rustig met me
vrouw Greatorese praatte.
„ShooShoogilde de arme jongen
op harbverscheurendcn toon. Het was
aJsof het gezicht van, zijn vader alleen
alle hartstochten bij hem opwekten. Hij
wees voortdurend in do richting waar
zijn vader stond en nu ging zijn gegil in
een woedend gehuil over.
Dillwyn legde zijn hand op den arm
van den ongelukkige en leidde hem zacht
jes van de opening weg, waardoor hij
zijn vader kon zien. Dillwyn zelf zag
doodsbleek. Voor het eerst kwam het
vermoeden, dat mevrouw Darkham ver
moord was, bij hem op.
Met krachtige hand duwde Dillwyn
den jongen nu achteruit, waarop deze
zenuwachtig schokkend op den grond
viel.
Dillwyn maakte zijn boord los en
spoedig kalmeerde hij. Edwy stond op,
zag verward' om zich heen en vloog
daarna, voordat Dillwyn het verhinderen
kon den jongen dokter voorbij en het
bosch in.
„Arme jongenzeide Dillwyn be?-
droefd.
Agatha trachtte zich zelf te beheer-
schen, maar het was haar niet mogelijk.
Zij barstte in tranen uit.
„Lieveling! "Wat scheelt er aan? Aga
tha!" De verschrikkelijke gedachte, die
bij hem opgekomen was aou hij voor
niets ter wereld aan haar geopenbaard
hebben en nu kwam de wees, dat zij
ook iets vermoedde, hem kwellen. Hij
trok haar tot zich en drukte haar hoofd
je tegen zijn borst.
„Oik wist het wel. Ik vermoedde
het en voelde het", snikte zij heftig.
Plotseling herinnerde zij zich enkele
woorden, die Darkham in het bosch tot
haar gesproken had..
„Jack, hij doodde haarhij vermoord
de haar
Agatha, liefste, hoe kom je op dat
idee!
Waarom denk je dat! Je moe9t be-
d nken, dat die arme jongen..."
„O! neen, neen! Het is zoo..." be
vend, ,liij het haar stikkenZag je niet
hoe Edwy dien zakdoek op zijn neus en
mond drukte, als om ons iets duidelijk
te maken. En jij zeidet, dat de ongeluk
kige zijn vader haat. Alles wordt mij
nu duidelijk. Oarme jongen. Jack," en
zij sprak gejaagd, „hij moet het gezien
hebben. Hij moet er bij geweest zijn,
toen zijn vader zijn moeder vermoord
de!" Zij huiverde.
Agatha, ik bid je, wind je niet zoo
op. Het zdjn niets dan hersenschimmen
van je."
„Dat zijn het niet. Het is do afschu
welijke waarheid. En wat mij juist zoo
beangstigt is dat hij jou ook om 't leven
zal brengen. Jo lachte* dien. avond om
mij en teldet mijn angst zoo licht maar
ik zeg je, wees op je hoede voor hem."
Zij begon opnieuw te snikken.
Ik ben er zeker van, dat hij trachten
zal je te dooden en jij wil niets doen om
je zelf te redden zelfs niet om mij
nentwil. En toch beweer je, dat je mij
lief hebt."
„Liefde komt mij voor hier slechts
een armzalig woord te zijn," zeide Dill
wyn. „Mijn lief, lief meisje, heb mede
lijden met mij, al wil je 't dan ook niet
met je zelf hebben. Schrei niet zoo. Ik
zal alles, alles doen wat je verlangt, als
je maar probeeren wilt weer vrooüjk te
zijn. Wel, luister nu eens, je begrijpt
toch wel, dat het in den tegenwoordigen
tijd niet zoo gemakkelijk gaat iemand
te vermoorden, zonder dat er iets van
uitlekt."
„Het was toch niet heel moeielijk
haar te dooden."
„Och, de arme ziel was aan zijn
nade overgeleverd." Hij had onwillekeu
rig zijn eigen gedachten uitgesproken.
„Jij denkt dus ook..."
„Ik weet niet, wat er van te denken,"
zeide h.ij ontroerd.
Hij liep met gebogen hoofd het pad
op en neer.
Plotseling hief hij het hoofd op en
zeide
„Maar wat heeft dit alles nu met ons
te maken.
„Waarom zouden wij dit uur op deze
wijze verspillen?"
,,In elk geval heeft het toch wel iets
met mij te maken," zeide het jonge
meisje met een doodsbleek gelaat. ,Ik
moet je iets vertellen, Jack, dat inij be
zwaart."
Zij hield haar adem in, maar ging
moedig voort:
„Ik geloof nu... toen begreep ik het
niet... dat hij toen zijn vrouw nog leef
de, mij wenschte te trouwen."
„Welnu!" Dillwyn's gelaat had een
harde, koude uitdrukking aangenomen.
Maar bij trok haar naar zich toe en
drukte haar gezichtje tegen zijn borst.
Het zou haar gemakkelijker vallen alles
te vertellen, als zij hem niet hoefde aan
te zien. Zijn arme, arme lieveling. Wat
i moest zij niet geleden hebben
„Wel," bedroefd, „ik denk dat, als
I iik «r niet geweest was, hij haar niet
gedood zou hebbenO Jack
I Jack hief haar hoofdje op en kuste
haar.
„Denk liever aan iets anders," zeide
hij. „Dat gij mijn eigen, moedig meisje
j zijt, en zulke ziekelijke gedachten je on
waardig zijn. Zelfs al was het zoo als jij
zegt, Agatha, dan blijft je ziel toch even
rein.
Hoor je, liefste! Wil, je mij verdriet
doen?
En nog iets wil ik je zeggen. Denk
aan mij die jo zóó innig liefheeft Als
je dat niet voldoende is zal ik gelooven.
dat je niet van mij houdt"
Zij klemde zich aan hem vast
„Ik ben bang, dat jo per slot va*
rekening nu toch je zin krijgt, en dat
ik vandaag toch niet mot mevrouw Grea-
torese zal kunnen spreken. Je oogen
zouden verraden, dat ge geweend hebt.
Ga met mij mee naar de rivier. Dan
zullen wij zo betten."
HOOFDSfDK XXVni.
Eerst een uur later keerden Agatha en.
Dillwyn naai* de anderen terug. De eer
ste twee, die zij ontmoetten waren Elfri-
da en Blount, die naast elkaar op eea
heel onschuidige tuinbank zaten.
He* trof Agatha dat Elfrida, die
haar anders onstuimig tegemoet snelde,
nu stil bleef zitten en haar, na haar
vriendelijk te hebben toegeknikt, voor
bij liet gaan. De gedachte kwam bij'
Agatha op, dat Elfrida wist dat zij Jack
