in den vreemde en waaraan meermalen
te onpas uiting wordt gegeven. Men
vindt ze dan ook in de eerste ry'en
der sociaal-democraten.
Zoolang z\j daar figuranten zijn,
let men niet op hen, maar als zij
zich meer op den voorgrond stellen,
dan worden zy wat nader in oogen-
schouw genomen en dan ontbreekt er
in den regel iets aan hun legitimatie
papieren. Men laat hun den tijd zich
die te verschaffen, maar in den regel
kunnen zij dit niet, omdat de betrok
kenen nnlitieplichtig zyn en juist
daarom Nederland hebben verlaten.
Nu worden zij voor de keuze gesteld
zich te doen naturaliseeren en den
militieplicht in Duitschland te ver
vullen of naar bun vaderland terug
te keeren.
Do Wochenzeitung vindt er niets
in wat naar willekeur zweemt. Veel
erger is het dat Duitschers hier te
lande gedwongea worden in de schut
terij te dieuen I
Muskusplaag.
Een paar jaren geleden bevond zich
in ons land een buitenlander, die op
verschillende plaatsen muskus trachtte
te vervaardigen. Overal echter werd
hy gedwongen zijn bedrijf te staken,
wegens den ondragelyken muskus
geur, welke nog op verreu afstand
van zijn houten keet merkbaar was.
Toen hem zijn bedrijf opdeNoord-
Brabantsche en Drentsche heide on
mogelijk gemaakt werd, huurde hy
een oud schip, waarop hy in het Sloe
tusschen Walcheren en Zuid-Beveland
zyn bedrijf ongestoord voortzette.
De bodem van het Sloe wordt groo-
tendeels gebruikt voor kunstmatige
mosselcultuur. En nu zyn sedert dien
tijd al de in het Sloe uitgezaaide
mosseien öf doodgegaau, of voor deu
handel en het verbruik ongeschikt
geworden.
Voor de pachters of concessiehou
ders van deze mosselperceelen is dit
een zware slag geweest; te meer om
dat vroeger de mosselen in het Sloe
gekweekt, tot de beste behoorden en
gereeden aftrek vonden.
De belanghebbende visschers
alien te Philippine wonende heb
ben zich nu tot de regeering gewend
met verzoek om teruggaaf van de
reeds betaalde pachten, omdat zy de
laatste twee jaren volstrekt geen
voordeel van deze perceelen gehad
hebben.
Had zich ditzelfde verschijnsel op
de Ooster-Schelde voorgedaan, dan
zou de geheele mossel- en oestercul-
taur ontwijfelbaar vernietigd zijn ge
worden. .De schade alhoewel niet
faring voor de getroffen visschers
eeft zich thans slechts tot het Sloe
beperkt.
(Hbld.)
sionnair in effecten, beklaagd van in de
maanden Augustus eD September van
dit jaar gelden en effecten, hem iu
zyn beroep toevertrouwd te hebben
verduisterd.
Bekl. had door speculaties een be
langrijk verlies geleden en om dat te
dekken trachtte hy van verschillende
cliënten geld in handen te krygen.
Voor een groot deel dupeerde hy
daarmede zyn eigen familieledeu, die
hem op goed vertrouwen hun geld
en effecten gaventen deele ook wer
den kleine kapitalistjes de slacht
offers.
Een dertiental getuigen werdeu door
de rechtbank gehoord. Uit hun ver
klaringen bleek, dat bekl. ten eigen
bate had aangewend een bedrag van
f 2730.625, da opbrengst van eeu Ame-
rikaansch effect, twee bedragen van
f 678.125 en een van f 2700, bestemd
voor speculatie en een aantal Hon-
gaarsche effecten tot een gezamenlijke
nominale waarde van 14.400 florijnen.
Het bleek, dat by door verschillende
opgaven de getuigen bad bewogen
hun effecten af te dragen. De bekl
heeft toen zjjn zaak niet meer te kou-
den was, zelf by de justitie aangifte
gedaan. Hy beweerde geen bed dege
lijk opzet gehad te hebben, doch door
den loop der dingen te zijn genoopt
tot zijn daden.
Het O. M. eischte 2 jaar gevange
nisstraf.
Als verdediger trad op mr. Van
Kaalte uit Rotterdam.
Uitspraak 2 December.
Lettered UCuna#.
Nederiandsch Almanak.
Deze almanak voor het jaartal 1899,
litgave van den heer H. D. Tjeenk
Willink alhier is verschenen. De groote
titelplaat is eene duidelijke afbeelding
van de inhuldiging van H. M. de
Koningin in de Nieuwe Kerk. Verder
bevat de Ned. Almanak nog een por
tret van Koningin Wilhelmina en ver
scheidene portretten van in de laatste
maanden overleden uederlandsche som-
miteiteo. De inhoud is io hoofdzaak
gewijd aan uitgebreide opgaven be
treffende de samenstelling van allerlei
staatscolleges enz., die dezen Almanak
tot een zoo nuttige vraagbaak maken.
De geheele uitvoering ook wat denkleu-
rigeu, fraaien omslag betreft, is zeer
netjes.
St. Nicolaas lectuur.
Bij den uitgever E. L. E. van
Dantzig te Amsterdam zijn dezer da
gen verschenen twee jongensboeken,
die voor onze nederlandsche jeugd
aangename St. Nicolaasgeschenken
zullen ziju. Op Expeditie tegen de
Da jaks, door A. F. Cremer, met pla
ten van J. van Oort geeft de zeer
avontuurlijke en boeiend beschreven
lotgevallen van Hollanders te midden
der Borueo-bewoners In Veertien
dagen op een ijsscholsvoert de schrij
ver, S. Abramsz zijne jeugdige lezers
aiet zoo ver van huis in hunne
verbeeldiug namelijk. Het verhaal dat
ook boeiend is geschreven, behelst den
tocht van een vader en zyn zoons op
een ijsschots over de Zuiderzee (14—27
Januari 1S19).
RECHTSZAKEN.
Verduistering.
Voor do rechtbauk te Amsterdam
stond Woensdag terecht een commis-
De Amsterdamsche rechtbank sprak
Woensdag Schryder vry van de be
schuldiging by de jongste verkiezing
van twee ledeD der Provinciale Staten
de kiezers te hebben willen misleiden
door in een kieslokaal met een recla
mebord de verkiezing van den heer
Waterschoot v. d. Gracht en Van
Eeghen aan te bevelen.
De rechtbank achtte de daad wet
tig en overtuigend bewezen, doch het
feit niet straf baar.
INGEZONDEN.
Voor dm inhoud dezer rubrieJc stelt
de redactie zich niet aansprakelijk.
Van ingezonden stukken, geplaatst
of niet geplaatstwordt de copij
niet aan dm inzmder terug -
qegevm.
5 December a. s.
Nog steeds bleek bet ons, dat de
goede Sint den weg naar de Prins
Hendrik Stichting niet verleerde, hoe
moeilyk die taak ook werd door de
steeds grooter wordende eischen door
oud en jong gesteld. Met milde hand
strooide hy jaren aaneen zijne welkome
gaven, voor 't grootste gedeelte uit
tabak en sigaren bestaande, 't geliefde
geschenk van Janmaat. Hoe Sint-Ni-
colaas het aanlegt, om steeds met vol
len buidel voor onzen poort te ver
schijnen. we weten het niet. Dat is
zyn geheim en we vragen daarom
och goeie Sint raak ook ditmaal met
uw tooverstaf de harteu der menschen
aan, spreek uit uw tooverformuleu,
opdat ook dit jaar 5 December niet
onopgemerkt voorby ga in de Prins
Hendrik Stichting eu wat gloed brengt
in de oude harten en een gullen lach
op 't oud, verweerd gelaat.
Egmond aau Zee. G. E. A. v. H.
Haarlem, 23 Nov. '98.
M. d R.!
Uw berichtje van hedenavond over
een Sanatorium voor longlijders door
den Bond van Nederlandsche Onderwij
zers op te richten, waarvoor door de
Haarlemsche onderwijzers pl. in. f 1000
zou zijn bijeengebracht, en dat in weer
wil van de onthouding der hoofden,
waarvan slechts een paar op de lijsten
teekenden,... doch onder welk feit dan
de zonderlinge verhouding tusschen hoof
den van scholen en klasse-onderwijzers
geschoven wordt met een hoofdschud
den over de „hoofden" die zelfs hierin
niet met de klasse-onderwijzers kunnen
samengaan,
dat berichtje eischt wat aanvulling,
niet zoozeer voor de beide betrokken
groepen, als wel ter wille van uwe lezers
daarbuiten, die zeker al uitgeroepen heb-
ben Dio kopstukkendie dwarsdrij
vers!
En zoo onverdraagzaam, zoo schriel
zijn die chefs nu toch niet! Ik weet dat,
die ik sprak althans, deugdelijke rede
nen voor hun niet-toekenen hadden, zoo
als
Waarom moeten de schoolmeesters
zich weer isoleeren; als
zijn, doen ze 't, nu ook al tegen dat ze
ziek worden?
Is versnippering van krachten hier
niet schadelijk voor de groote zaak, het
streven van professor Kooiker te Gro
ningen, c. s.
Wat beteekenen nog de driekwart, de
h e e 1 e ton misschien, die volteekend
zal worden voor de oprichting en
exploitatie van zoon inrichting'?
En dan om het ontbrekende weer gaan
bedelen?
Was er geen reden voor het Bondsbe-
stuur geweest, als toch het Sanatorium
bestemd is voor allo onderwijzers, open
bare en bijzondere, hoofden en klasse-
onderwijzers, zich in relatie te stellen
tot andere besturen van groote onderwij-
zersvereenigingen (Ned. Ond. Genoot
schap en Hoofden-Vereeniging e. m. a.)
Zou dat overleg de kans op succes niet
v er g r o o t hebben De gezindheid der
klasse-onderwijzers tegenover de hoofden
in aanmerking genomen, is het dan niet
een verklaarbare voorzichtigheid in de
laatsten als ze hun steun onthouden aan
eene stichting waar de eersten de la
kens zullen kunnen uitgeven?
Dat een en ander hoorde ik zoo, en
wou ik u verzoeken ook te plaatsen, al
zijn dit en het vorige berichtje eigenlijk
bij u verkeerd geadresseerd. Immers
jongens leerlingen, lezen uwe courant
met ons, al was 't dan ook enkel maar
voor de matches (bv. zoo'n nummer van
verloden Maandagavond, waar ze zoo
kranig, zoo echt mannen heetem) en
wat moeten die wel van hunne leermees
ters gaan denken? Bovendien is in do
Vakbladen, Bode eoi Nieuwe School
blad, de wrijving over bovenstaande
quaestie al begonnen, reden om ze daar
voort te zetten.
Eindelijk, en dit heel in 't geheim, is
feitelijk de verhouding in vrijwel alle
scholen, niet zóó gespannen, als be
richten naar buiten wel zouden doen
verluiden, mag dus de noodelooze be
zorgdheid bij de ouders wat getemperd
worden. Als een enkel Bondslid al eens
van „ze in den grond boren" spreekt,
dan moet dat meer als een stijlfiguur,
misschien uit de jongste zeeoorlogen blij
ven hangen, beschouwd worden.
X.
op 12 Kilometer afstand van Bor
deaux terug vond.
De kist bevatte weinig geld, doch
voor 70,000 franca aan wissels, dio
de inbrekers nit woede in duizend
stukjes hebben geschenrd.
Dezer dagen kwam ergens in En
gland een jongen voer den rechier.
beschuldigd van een poging om een
trein te laten ontsporen. Hy bekende,
en vertelde nog, dat een makker bem
bet plan aan de band bad gedaan,
zeggende, dat zy in de hnrrie, als de
trein ontspoord was, zakken kouden
rollen.
Lucclieni.
Luccbeni, de moordenaar van kei-
zeriu Elisabeth van Oostenrijk, bad
zich in cassatie voorzien van zyn
vonnis, maar zijn advocaat beeft de
voorziening moeten intrekken, omdat
hy geen enkel cassatiemiddel kon
vinden. Dientengevolge is de gevan
gene overgebracht uaar de cel waar
hij de rest van zyo leven zal door
brengen. Hy heeft thans zyn aan
matigende houding laten varen en
toont berouw over zyu daad.
G&iTO®mg;cX i^ïens*tsfs.
De zaak-Dreyfus.
Woensdag is door het Hof van Cassa-
tie generaal Roget verhoord.
Een deurwaarder heeft Woensdag zich
ten huize van Zola vervoegd met een
sommatie, waarin Zola wordt aange
maand de 3000 francs boete te betalen
plus de kosten, waartoe hij tijdens het
proces met do exporten veroordeeld is.
D deurwaarder heeft, toen hem werd
medegedeeld dat Zolai zich niet te huis
bevond, zijn sommatie aan de mairie
van het 9e arrondissement beteekend.
Prof. Paul Stapfer heeft de studenten
op hun adres een brief ten antwoord
gezonden, waarin hij zegt door de schor
sing weinig nadeel te ondervinden, daar
hij zich in een half jaar vacantie ver
heugt en hot honorarium toch zoo laag
is, dat hij er slechts zijn postzegels mee
kan betalen. Buitendien is de professor
die hem thans vervangt.een jood en
dus, zegt Stapfer schertsend, komt het
geld, dat deze ontvangt ten goede van
het „groot verraders-syndicaat
Een redacteur van de „Temps" heeft
een onderhoud gehad met den heer For-
zïnetti, vroeger militair directeur van de
gevangenis „Cherche Midi." afgezet om
dat hij zeide overtuigd te zijn van de
onschuld van Dreyfus, thans benoemd
tot minister van financiën van Monaco.
De vorst van Monaco liet den heer For-
zinetti weten, dat hij hem gaarne wilde
leeren kennen. F. werd aan hem voor
gesteld en de vorst vroeg hem naar bij
zonderheden omtrent zijn houding in
de zaak-Dreyfus.
„En wat is uw toestand thans vroeg
de vorst.
„Die van een man in bescheiden om
standigheden, met familie belast, en die
een betrekking zoekt."
„Welnu," zei de prins, „ik zal zien...
misschien kan ik er u een aanbieden."
Eenigen tijd later ontving de heer
Forzinetti zijn benoeming.
De keizer van China.
Men seint uit Peking, dat de ge
zondheidstoestand van den Keizer van
China Verergert. De keizer kan, zegt
men, niet meer loopen zonder steun.
Maar het is niterst moeilyk, vertrouw
bare inlichtingen over deu toestand
vao den Keizer te verkrijgen.
Het bijzondere gehoor, dat de Re
gentes aan de dames van het diplo-
matencorps zon vorleenen, gaat niet
door. Men is het niet eeus kunnen
worden over het ceremonieel.
Onlusten in Korea.
Te Seoul is het tot een conflict ge
komen tnsschen de politieke partijen.
Aan de eene zyde zyn 23 dooden ge
vallen, en men vreest nog verder
bloedvergieten. Aan de Japansche
regeering is verzocht troepen te zen
den om de orde te handhaven.
opgewassen was. By den rit te paard
en in rijtuig van Haifa naar Jaffa en
vorder was bijvoorbeeld de geheele
keizerlyke stoet dagen lang in een
ontzaglijke ondoordringbare stofwoik
gehuld, die bruingeel van kleur en
jzoo dik was dat men haar kon sny-
;den en dat zy mensch en dier be
dekte. Do paarden vielen in grooten
getale neerby de drinkputten werd
men handgemeen met de inboorlingen
en by Jeruzalem moesten de putten
met behulp van soldaten voor het ge
bruik van het keizerlijke kampement
worden vrijgehouden. Wat men zoo
doende ondervond, naast de voortdu
rende inspanning en de verontrustende
geruchten betreffeude anarchisten uit
Egypte, is waarschijnlijk van grooten
invioed geweest op de aanmerkelijke
besnoeiing van het program. Niette
genstaande de verzengende hitte was
de Keizer bij den intocht in Jeruza
lem iu een kostuum, dat op buiten
gewone wijze berekend was en ge
werkt moet hebben op de verbeeldings
kracht vao de saamgestrooaide Oos
terlingen en waarin hij er uitzag als
een soort van Lohengrin. Hy droeg
den witten wapenrok van de kuras
siers met schitterend pantser en den
stalen helm, waarboven een zilveren
adelaar zyn vlengels uitbreidde, en
van zyn schouders golfde een witte
zijden mantel, waarin oranjekleurige
strepen gewerkt waren. Er was ge
zorgd voor schilders en fotografen,
om alle3 tot blijvend aandenken te
vereeuwigen.
De ontvangst van den Duitschen
Keizer heeft der Turksche schatkist
heel wat geld gekost. De „Petit-Blea"
noemt een bedrag van zestien millioen
francs. Wat hadden daarvan vele op
geld wachtende ambtenaren tevreden
gesteld kunnen worden!
D3 stad Beiroet heeft haar finan-
ciëQ goheol in de war gestuurd by
deze gelegenheid. Alle belastingen
van bet toekomende jaar zyn ver
bruikt voor 's Keizers ontvangst en
om de loopende uitgaven te kunnen
dekken, zuilen waarschijnlijk de be
lastingen voor het daaropvolgende
jaar reeds nu geïnd moeten worden.
Honderd keer veroordeeld.
Een eigenaardig jubileum zou zekere
Heiurich Schiefer uit Seiaorf (Silezië)
kunneu viereu, n. 1. dat zijner honderd
ste veroordeeling. De jubilaris heeft
65 maal wegens diefstal van hout en
35 maal wegens landloopery en bede
len op water en brood gezeten. Daar
hij nog maar 50 jaar is kan hij zijn
eigen record ongetwijfeld nog sterk
verbeteren.
Een geldkist gestolen.
In den nacht van Maandag op
Dinsdag hebben inbrekers de 50 kilo
gram zware geldkist van de bankiers
firma Gebroeders Delvaille te Bor
deaux gestolen, op een wagen geladen
en zyn er mee verdwenen. Men be-
gry'pt niet, hoe zy de deur uit zyu
gekomen met dit voorwerp, hetwelk
men opengebroken in een steengroeve
Eon opstand.
Ernstige ongeregeldheden zyn Vrij
dag te Seringapatam voorgevallen.
Er waren onlusten voorgevallen, naar
aanleiding van de maatregelen tot
beteugeling van de pest, evenals
vroeger op andere plaatsen vao Voor-
Indië, maar thans namen de ongere
geldheden veel grootere afmetingen
aan. Een duizendtal Hindoes en mo
hammedanen trachtten gevangenen te
ontzetten. Afdeelingen ruiterij van
deu staat Mysore en politie moesten
schieten op de menigte, die zich met
geweren, sabels, bijlen enz. gewapend
had, en doodden en kwetsten er ver-
scheideue. Nadat de menigte door de
ruiterij verdreven was, kwam se terug,
uu tot omstreeks tienduizend versterkt
door toeloop uit de omliggende dor
pen en er werden wanhopige pogin
gen gedaan om in het fort door te
dringen. De oproerlingen trachtten
de bruggen te vermeesteien of de
Kaveri-rivier over te zwemmen, en
velen werden door de kogels getroffen
of verdronken. De politie wist de
aanvallen af te slaan, maar zy is 36
uren achtereen onder de wapens moe
ten blijven. De Diwan van Mysore
beeft 100 lansiers ter versterking
naar Seringapatam gezonden.
Geen plezierreis.
Van de verschillende reisgenooten
uit Palestina, die langzamerhand als
voorhoede van den Keizer en de
Keizerin te Berlijn terugkeeren, krygt
men nu vele bijzonderheden te hoo-
I ren, die tot do co. ciusie wettigen dat
zy het beste hebben gehandeld, die
niet mede hebben gedaan aan aecor-
veeëu van deu grooteu pelgrimstocht
naar het Heilige Land. Hitte eo stof
moeten onbeschrijflijk en de inspan
ning die men vergde, inderdaad bui
tengewoon groot geweest zyn, zoodat
het geen wonder is, dat de Kei
zerin er ten slotte niei meer tegen
Haarlem's Zanggenot.
Da liedertafel Haarlems Zanggenot
heeft, zeer terecht, den dag waarop zij
vóór 30 jaren in het leven trad, niet on
opgemerkt willen laten voorbijgaan. Een
dertigjarig leven is niet aan iedere lie
dertafel weggelegd en wanneer die
jaren, ondanks strijd en moeielijkheid,
mot onbezweken, moed en nimmer ver
slappende energie zijn gedragen, dan is
er zeker reden om dankbaar en vreugden
vol op de afgelegde baan terug te blik
ken. Maar wat is natuurlijker dan dat
da verhoogde stemming zich ook naar
buiten zoekt te openbaren? Ook in
den boezem van Zanggenot deed! zich
deze drang gevoelen en de vereeniging-
jubilaresse gaf daaraan uiting door hare
zusters in den lande tot een nationailen
zangwedstrijd uit te ncodigen, aan welke
uitnoodiging, niet oneigenaardig, door
dertig barer werd gevolg gegeven. En
die dertig, ze kwamen alle ten feest in
feestkleiedij enkele (misschien wat
overdreven opgeschikt, maar zonder uit
zondering' met de ernstige bedoeling,
door hare wijze van optreden haar gast
vrouw en zichzelf te eeren.
Zoo moest dan ook het aangerichte
feest wel een schitterend verloop heb
ben en inderdaad, om verdere beeld
spraak ter rijde te laten, het concours
door Zanggenot georganiseerd is buiten
gewoon gelukkig geslaagd, zoowel wat
goede regeling als artistieke verdienste
betreft en zal dan ook door hen die er
bij betrokken wai??n nog lang met vol
doening worden herdacht.
Op meer besloten terrein, d. w. z.
in den kring der kunstlievende leden
werd het jubileum herdacht door een
f eest-concert in het gewone concertlo
kaal van „Zanggenot"de „Kroon".
Da liedertafel zelf gaf daar blijk van
haar onverpoosd verder-streven door de
voordracht van een zes-tal koornummers
waarbij twee die ook, vóór 30 jaren,
op haar eerste concertprogramma voor
kwamen nl.,,'s Herders Zondagslied"
en „De Kapelle" beide van C. Kreutzer.
Voorafgegaan werd het programma
door het Oude Wilhelmus.
Door niej. Joh. Plomp, concertzange
res alhier werden op verdienstelijke wij
ze eeuige liederen ten beste gegeven, op
do piano begeleid dcor den heer An-
driessen Jr.
Nog werkte mede de heer P. C. Heems
kerk, die enkele nummers op de violon
cel voordroeg ttiej. J. Appelboom die
hem daarbij accompagneerde en de hett
J. Appelboom die rich bij genoemds
inst rumen taai-solisten aansloot on
het tweede deel van het concert geza.
menlijk oen Trio voor piano, vioo!
en violoncel, van C. G. Redsiger ten. g®.
hoore te brengen een en ander tos
groote voldoening van het zeer talrijk
aanwezige auditorium.
Nog vermeld ik in 't kort want ik
heb niet al te veel plaatsruimte ter be
schikking dat even voor de pauze
zekere heer Bekker (meen ik verstaan fe
hebben) het podium betrad om nai
do kunstlievende leden een zilveren lau
wertak aan het vaandel van „Zangg&
not" te hechten. Dit geschiedde natuur
lijk onder een gepaste toespraak en had
een niet minder welsprekende dankredt
van den president den heer Heemskerk
ten gevolge. Ook namens onze Konink
lijke liedertafel werd der feestvierend*
zuster onder de pauze in de bestuur*
kamer een blijk van hulde eai waar
deering in den vorm van oen laa
werkrans, geloof ik aangeboden.
Zanggenot's bestuur, en nietjiet minr,
de directeur, de heer N. H. Andriessen.
die in de voorbereiding van ooncoun
en concert een zeer werkzaam aandeel
heeft moeten nemen, zullen met
zucht van blijde verlichting het goede
einde der zoo welgeslaagde fecstelijkhe
den hebben begroet.
Mogen rij iu de welverdiende rust
pooze die rij naar ik hoop rijn in-
getreden, nieuwe krachten vergaren can
straks, nieuw gesterkt, voort te arbeiden
aan hun sclioone taakde bevordering
van de muzikale kunst, speciaal van dei
mannenzang, in onze stad.
PHILIP LOOTS.
Na ons vorig bericht over spoor
wegdiefstallen, kwam een audere
haarlemsche wynbandelaar ons ver
tellen, dat hy ook vaak schade onder
vindt van diefstal van wyn. cognac,
enz. uit gesloten manden. Naar zjjn
opinie moet die roovery geschieden
door twee persouen, waarvan de een
met een gebogen ijzeren haakje boven
aan, de ander met een zelfde instru
mentje onderaan, aan de mand rukken
en trekken, totdat er eon opening
ontstaan is.
Beklag by de spoorwegmaatschap
pijen heeft het stereotiepe antwoord
ten gevolge, dat diefstal op hare
lijnen niet voorkomt ook wel niet
de nog leuker opmerking, dat de
geadresseerde de zending toch heeft
geaccepteerd.
Alsof een niets kwaads vermoe
dende adressant ieder zendinkje zou
moeten laten nawegen om te zien of
het gewicht klopt met dat op den
vrachtbrief vermeld
De heer Job. Doornekamp heeft
een nieuwe soort fiotszadel vervaar
digd en in den handel gebracht.
Terecht zegt de heer Doornekamp
in zyn geïllustreerd prospectus, dat
wielrydsters eu wielrijders klagen over
de pijn, die de meeste zadels veroor
zaken. Hy verzekert tevens, dat dit
met zijn zadel het geval niet is. De
veeren zyn alleen aohteraan onder
het zadel aangebracht, waardoor het
voorgedeelte niet beweegt of trilt
de ryder dus rustiger zit. Bovendieu
moet ook de wy'ze waarop men zit,
gemakkelijker zyn eo aan het zitten
op stoel of bank gelijk.
De prijs van 't meuwe zadel, dat
„Dooraekamps toerist-zadel" heet,
is f 15.
ARRO&DE SSEffifiEMTS.
Zitting van Donderdag 24 Nov. }9
C. L. Lmstroo had zich in den
nacht van 28 op 29 October scbuilig
gemaakt aan diefstal vau waterlaar
zen, ondergoed en andere kleederen,
ten nadeele van verschillende laud-
bouwers te Haarlemmermeer.
Deze voorwerpen waren op de ver
schillende erven in schoren, waartoe
beklaagde zich toegang had weten
te verschaffen, te drogen gehangen.
Beklaagde bekende volmondig en
voerde tot zyne verdediging aan, dat
hy geruimen tyd zonder werk was
geweest, en uit armoede tot deze daad
was gekomen. De gestolen voorwerpen
bad hy willen verkoopen en voordat
geld zich het noodige willen aan
schaffen.
Daar uit het verhoor der getuigen
i het feit voldoende werd bewezen,
irequireerde het O. M. voor beklaagde
eene gevangenisstraf voor d-n tyd
vau 1 jaar en 6 maanden.
liof had en haar om die reden niet met
haar gezelschap wilde lastig vallen,
maar later kwam rij op 't idéé dat rij
lier.-er alleen met Blount wenschto tc
«ijn.
Elfrida deed soms zulke vreemde din
gen, die haar in de war brachten. Had
Agatha, niet van het coquette jonge ding
gehouden, dan zou rij zich stellig anders
uitgedrukt hebben. Dan zou rij gezegd
hebben dat Elfrida dingen deed, die laak
baar waren-
Maar Elfrida was boven kritiek verhe
ven. Toen Agatlia voorbij was wendde
rij zich tot haar metgezel.
„Ik heb Agatha lief. Gij ook V'
„Ik mag haar graag," zeide de hulp
predikant
„O<r rijn zooveel menschen, die
men graag mag lijden. Waarom hebt
gij haar niet lief V'
„Ik kan maar één mensch tegelijk
liefhebben," zeide hij. Er lag oen toor
nige uitdrukking iu zijn oogen. Werke
lijk hij geleek toch in geen enkel opzicht
op een predikant, zoida rij bij rich zelf.
Er waren oogonblikken, dat hij even
goed driftig kon worden ais oen ander.
Elfrida sloe^» haar cogon neder, ze ston
den tu vrooUjk.
„Het zou natuurlijk onbescheiden zijn
naar den naam van dio ééna te vragen,"
zeide rij. „Niemand zelfs zoo'n domoor op dat cogenblik uit; haar oogen waren
als ik, zou zoover durven gaan. op hem gevestigd en er lag een hopeloos
Werkelijk ik denk, naai* de uitdruk- zorgelooze uitdrukking in
king van uw gezicht te oordeelen, dat; „Niets"' zeide Blount Hij sprak heel
mijn leven er mee gemoeid zou rijn als kalm, glimlachte zelfs, maar in weerwil
ik het deed." j van rijn pogingen klonk er toch een
Blount had rich intusschen hersteld.zweem van droefheid in rijn toon door.
Hij zag haar moedig in 't gelaat. En Wat was een leven zonder liefde?
hoewel liij zich diep bedroefd voelde En liefde was iets, dat het noodlot hem
zou hij liever gestorven rijn dan 't haar weigerde. En wie zou hij nog kunnen
getoond hebben. j liefhebben, nu hij haar gezien had?
„Uw leven!" vroeg hij. „Zeer zeker Vandaag kwam rij hem bekoorlijker
is het veel meer waard dan iets anders j voor dan ooit nu hij wist, dat rij
ter wereld. „Maai- een vraag, door u voor Ambert bestemd was.
gedaan, zou uw bestaan niet in gevaar Hij zeide tot zichzelf, dat rij haar he
breu gen." jtere natuur verloochende door te trou-
Misschien liinderde rijn geestkracht wen om een positie te verwerven dat
haar zijn kalm opnemen van haar rij au fond niet zoo lichtzinnig was en
vraag. In elk geval haar gelaat onder- zelfs karakter bezat...
ging een groote verandering. En werkelijk er lag karakter in dat
„Wat zal ik er u van zeggenzeide kleine gezichtje... veel vroolijklieid, spot,
zij overmoedig. j eigenzinnighead en helaas zooveel eer-
„Men weet niet wat ons lerven waard zucht
is." Zij keerde zich met gefronste wenk-1 „Och gij schat u zelf to gering," zeide
brauwen van hem af als dacht rij over rij haar schouders optrekkend. Het
iets na. Plotseling wendde rij haar ge- kwam Blount voor, dat de kleine, rijke
laat weer naar hem toe. - erfgename hem met zekere minachting
De rimpels waren verdwenen en haar beschouwde. „Ieders leven heeft waarde,
mond plooide rich tot een glimlach. Zij En dat moet men bewijzen. Dat is 't
was weer op en top een coquette. voornaamste te bewijzen, dat ons lo-
Wat js uw leven, waard vroeg rij.ven waarde heeft."
Haai- gelaat zag er betooverend schoon „En hoe rijt gij dat van plan te
doen?" vroeg Blount langzaam en be
slist
Zij werd bloedrood.
„Ochdoor grofheid overreedt men
niemand," zeide rij rich van hem afkee-
rend en naar mevrouw Poynter toeloo
pend, die door een kring van vrienden
omring was.
Blount bleef staan, en maakte geen
beweging haar te volgen. Waarom zou
hij ook Hij had gelijk gehad en alleen
een toespeling gemaakt op hetgeen rij
ging doen... Maar waren rijn beweegre
denen zuiver Sprak hij alleen voor haar
bestwil of had hij ook aan zichzelf ge
dacht Hij peinsde er eenige oogen blik
ken over en zeide toen tot zich zelf,
dat, al ware rij niets voor hem geweest,
hij niet anders gesproken zou hebben.
Maar toch verwenschte hij zichzelf,
dat hij 't gedaan had... Hij zag weer
haar gezichtje toen rij hem verliet Hij
had haar gekwetst
Alle gasten namen nu afscheid em
na mevrouw Poynter allerminzaamst
goeden dag te hebben gezegd, nam me
vrouw Greatorese den arm van dokter
Darkham aan.
Agatha voelde dat er onweer aan de
lucht was, toen rij, Darkham's hand
voorbijziend, in het rijtuig wipte en
zich naast haar tante plaatste. Zij was
er zich van bewust, dat dokter Darkham
I het laatste half uur in haar tante's ge-,
zeischap had. doorgebracht, en er van j
overtuigd, dat haar misdaden van- dien
vorigen avond met kleuren en geuren
waren opgedischt.
Zij bleef zoo kalm als haai- mogelijk
was, maar toen rij do villa voorbij waren
begreep rij uit een beweging, die haar
tante maakte, dat het onweder op 't
punt stond van los te barsten.
„Wat moet ik daaruit begrijpen. Aga
tha?"
„Waaruit, tante Hilda?" Het was
haar gewone manier om tijd te winnen.
„Je hoorde toch zeker, wat dat kind
zeide. Wat een aanstellerijAlle kinde
ren rijn verschrikkelijk maar dat van
mevrouw Poynter.Maar dat doet hier
I niets ter zake. Met jou heb ik een ap
peltje te schillen, Agatha. Moet ik hier
uit begrijpen dat je besloten rijt je eigen
wil te doen.en mij t^en te werken.
„Waarom spreekt gij op dien toon
tot mij V' riep het jonge meisje zenuw
achtig uit. „Ik weet heel goed, hoeveel ik
u verplicht ben en hoe gij mij voor ge
brek gevrijwaard hebt. Maar tante Hil
da, hoe kan ik anders? Wilt gij dat ik
een man trouw, dien ik haat Zij hield
zich terstond in, voelende dat rij zich
zelf niet meer meester was en zeid
op zachteu, maar nog beslister toon
„Een man, dien ik haat?"
„In elk geval een man, die je trouwen
wil," zeide mevrouw Greatorese koel
„Alles voor 't huwelijk is geregeld en ik
hoop dat je genoeg „savoir faire"
om te begrijpen dat, als je in een der
gelijke zaak schandaal maakt, je toori
hoe weinig je nog van de manlscliappe-
lijke convenances weet.
Dokter Darkham heeft alles met mij
besproken en wij hebben besloten dal
het huwelijk in April zal plaats vinden.'
„Dat huwelijk zal nooit plaats heb
ben", zeide Agatha. „Nooit trouw ik met
dokter Darkham, tante Hilda", harts
tochtelijk, „hoe kunt gij verlangen, dat
ik dien man trouw. Do verschrikkelijlc
man die..."
Zij zweeg. Op eens zag rij dea. onge
lukkigen idioot met den zakdoek over 1
gelaat weer voor zich. Zij zweeg, van
het hoofd tot de voeten bevend.
(Wordt vervolgd.)
